Dlaczego porody w Polsce są tak straszne???

[85beata]

niedługo wychodzę za mąż, i oczywiste jest to, że zaczynam myśleć o dziecku. Ostatnio też rozmawiałam na ten temat z moją siostrą, która rodziła 3 lata temu. Nie wiedziałam, że przeżyła taki koszmar w trakcie porodu. zacznę od początku- a więc siostra miała skierowanie na cesarkę, ze względu na stan oczu. Jak trafiła do szpitala, zaczął się jej koszmar. Okazało się że nie ma anestezjologa i musi radzić sobie sama!!! Tak więc siłami natury urodziła synka. Rodziła 20 godzin, nie dano jej znieczulenia, skończyło się na kleszczach, co było podobno okropne, nacieli jej źle krocze, które nie chciało się goić, źle zszyli. Do tego po porodzie okazało się że odkleiła jej się siatkówka, no i teraz siostra ma wadę - 12, a przed porodem miała -6!!! do tego mówi, że nie odczuwa przyjemności z seksu, boli ją przy każdym zbliżeniu, dlatego odsunęła się od męża
To wszystko jest straszne, ja też mam taką wadę wzroku i jestem taka jak siostra. ale dlaczego my kobiety czasami musimy przeżyć taki koszmar??? przecież urodzenie dziecka powinno być czymś wspaniałym a nie koszmarem, który się pamięta i wspomina ze łzami w oczach. Skoro tak to wszystko wygląda to ja chyba się nie zdecyduję na dziecko. Podobno tak mało się dzieci rodzi, ale teraz w zasadzie nie dziwię się dlaczego....

[paula78]

A ja urodzilamw 5 godzin ,nic mi sie nie stalo,seks jest tak samo dobry(najlatwiej zrzucic na ciezki porod) jak byl przed wiec nie demonizowalabym sprawy porodu poza tym od kilku lat jakos nas przybywa wiec chyba wiele z nas nie ma problemu i niewysluchuje opini kolezanek tylko zwyczajnie dojrzewa.

polecam wyszukiwarke bo temat byl walkowany tysiace razy.

[85beata]

Nie słucham demonizowanych historii koleżanek tylko mojej własnej siostry. Ona jest naprawdę załamana, a od tych trzech lat zmieniła się nie do poznania, Jest przybita, z niczego nie potrafi się cieszyć, a była taka szczęśliwa, jak się dowiedziała o ciąży. Teraz już miała 5 zabiegów plastyki ścian pochwy czy coś takiego.
Nie chce by coś podobnego wydarzyło się innym kobietom

[pussszek]

Ja tez znam historie o fatalnej opiece medycznej podczas ciazy i porodu. Dotyczy mojej kuzynki, miala miejsce w tym roku. Co prawda nie bylo zadnych bledow medycznych czy zaniedban, ale kiedy dziewczyna nie czula sie najlepiej i zwrocila sie do pielegniarki o pomoc, ta ponoc odpowiedziala jej cos w stylu - "chcialo Ci sie ****ic na prawo i lewo to teraz cierp". A wszystko dlatego, ze kuzynka byla niezamezna. Moze nie zniecheca mnie to do ciazy, ale dwa razy sie zasatnowie zanim pojde do publicznego szpitala. Juz chyba wole placici za prywatna klinike niz wysluchiwac opryskliwych uwag sfrustrowanych i zle oplacanych poloznych:P

Wiadomo, kazdy ma sowje doswiadczenia, ale ja nawet po sobie wiem, ze w publicznych osrodkach zdrowia czesto spotyka sie delikatnie mowiac 'nieuprzejma' obsluge. A jak ktos nie szanuje wlasnych pacjentow, latwiej o grozne w skutkach pomylki podczas zabiegow.

[749d3470e67da5a340716cf11c99d98c9d41692a_5eab587331573]

Rodziłam dwa razy w miejskim szpitalu, moi ginekolodzy pracowali w innych placówkach, i pacjentką byłam po prostu niczyją. Trzecie dziecko też urodzę w Polsce a nie w Anglii. Tutaj się dopiero dzieje .

[agusiamyszka]

ja tam nie wiem jak to jest z tymi szpitalami i opieka ale po obejrzeniu filmow z porodem odkladam chec posiadania dziecka o przynajmniej 10 lat albo w ogole nie chce. ost zrobilam sie bardzo wrazliwa i bardzo delikatna i widok porodu to nic przyjemnego. nie mowie o przezyciu czegos tak okropnego

zrobilambym prawie wszystko zeby wyeliminowac miesiaczke raz na zawsze

[kretencja]

Myślę, że nie ma co generalizować. Zdarzają się porody łatwe i ciężkie, zdarzają się porządni lekarze i położne, i zdarzają się do kitu...
Ostatnio sama myślę o dziecku i trochę się rozpytywałam. Moje dwie znajome, koleżanka z liceum oraz kuzynka rodziły w normalnych państwowych szpitalach i wszystkie były mniej-więcej zadowolone. Wśród porodów, o których myślę były zarówno porody sn, jak i przez cesarkę. Żadnego dramatu, żadnej fuszerki ze strony lekarzy, żadnych problemów po porodzie. Wszystkie mają zdrowe dzieci, a poród wspominają jako doświadczenie może trudne, ale na pewno do przeżycia.
Ogólnie uważa się, że im bardziej negatywne nastawienie, tym poród bardziej przykry i bolesny.
Bardzo współczuję Twojej siostrze, spotkało ją coś skandalicznego, niedopuszczalnego. Zepsuto jej jedną z najważniejszych chwil w życiu. Ale to nie znaczy, że zawsze tak jest, a nawet myślę, że tak rażące zaniedbania są mniejszością. Planuj spokojnie swoje dzieciątko, rozeznaj się w szpitalach, popytaj znajomych i nie bój się na zapas

[rapifen]

tak to jest jak przed porodem nie orientujesz się w szpitalach ani nie pytasz znajomych.. nie upewniasz się. bywa nie ty pierwsza nie ostatnia. nie cofniesz kijem Wisły.

[MdM]

Ja mam wprawdzie jeszcze czas, gdyz majac dopiero 22 lata nie planuje dziecka i generalnie nie zalezy mi na nim ani troche, ale gdybym juz miala urodzic to nie w Polsce!! No chyba ze w prywatnej klinice. Nienawidze naszego kraju za ten system zdrowia. Uwazam, ze sa porody latwe i trudne, ale jesli zdarzy sie trudny to na miejscu MUSI byc lekarz anestezjolog, ktory pomoze. Kazda pacjentka powinna rowniez miec prawo do znieczulenia. Jesli widac, ze radzi sobie bez to ok. Ale jesli mdleje z bolu i chce umrzec zamiast rodzic dalej no to halo!! Chyba cos u nas jest nie tak. Slyszalam tez o tym, ze w Polsce kazdej kobiecie nacina sie krocze, a ponoc tylko polowa przypadkow tego wymaga, a polowie niepotrzebnie dodaje sie bolu. U nas w szpitalach jest strasznie. Nie znosze lekarzy. Pamietam jak poszlam do ginekologa, ze mnie pecherz boli podczas sikania, a pani doktor na to 'jak sie chodzilo z gola dupa to tak jest'. No sorry ale co to ma w ogole byc??!!

[hanulka84]

Witam, ja mam 25 lat i nie mam dzieci, natomiast słyszałam wiele opowieści "porodowych" swoich starszych koleżanek. Mogę powiedzieć tylko jedno w Polsce służba zdrowia jest karygodna!Ja oczywiście również planuję w przyszłości powiększenie rodziny, ale NIGDY nie zdecyduję się na poród w państwowym szpitalu, po opowieściach typu "kilka ciężarnych w jednym prysznicu" lub "sala szpitalna w niej kilka kobiet ciężarnych, odwiedziny przez cały czas już nie wspominając o tym że ciężarne nie ubrane w piżamy tylko jakieś dziwne ubranko wiązane na szyi a tyłek na wierzchu- a obok głupkowate spojrzenia odwiedzających.." a obsługa......SZKODA SŁÓW!!!!!!

[MdM]

Zapomnialam dodac ze strasznie wspolczuje twojej siostrze. Nie da sie nawet sobie tego wyobrazic przez co musiala przejsc.

[arisa]

Napisane przez pussszek

Ja tez znam historie o fatalnej opiece medycznej podczas ciazy i porodu. Dotyczy mojej kuzynki, miala miejsce w tym roku. Co prawda nie bylo zadnych bledow medycznych czy zaniedban, ale kiedy dziewczyna nie czula sie najlepiej i zwrocila sie do pielegniarki o pomoc, ta ponoc odpowiedziala jej cos w stylu - "chcialo Ci sie ****ic na prawo i lewo to teraz cierp". A wszystko dlatego, ze kuzynka byla niezamezna. Moze nie zniecheca mnie to do ciazy, ale dwa razy sie zasatnowie zanim pojde do publicznego szpitala. Juz chyba wole placici za prywatna klinike niz wysluchiwac opryskliwych uwag sfrustrowanych i zle oplacanych poloznych:P

Wiadomo, kazdy ma sowje doswiadczenia, ale ja nawet po sobie wiem, ze w publicznych osrodkach zdrowia czesto spotyka sie delikatnie mowiac 'nieuprzejma' obsluge. A jak ktos nie szanuje wlasnych pacjentow, latwiej o grozne w skutkach pomylki podczas zabiegow.

Ależ bym taką jędzę zbluzgała. Tak naprawdę jak najwczesniej trzeba rozglądać się za odpowiednim szpitalem i moze własną położną. Trochę kasy na to idzie, ale przynajmniej lepsza opieka, mniejszy stres.
Akurat moja kuzynka miała bardzo dobry poród, więc widać, że dzieje się różnie. I tak naprawdę wiele zależy od szczęscia.

[w_isienka]

Napisane przez arisa

Tak naprawdę jak najwczesniej trzeba rozglądać się za odpowiednim szpitalem i moze własną położną.

Oprócz tego ważna jest również sama filozofia porodu (czy personel "podąża" za rodzącą czy też rodząca ma się dostosować do personelu ). Niestety bardzo rzadko nie rodzi sie w Polsce na łóżku porodowym i rodząca może wybierać taką pozycje do porodu jaka jej się wydaje najlepsza, a nie taka , która jest najwygodniejsza dla lekarza... Poród naprawde da się przeżyć Od kleszczy też już się odchodzi (całe szczęście), ale czasami naprawde nie ma wyjścia.
Na pocieszenie napisze, że można znaleźc dobre szpitale, a jak nie to są jeszcze porody domowe - o 100% lepsze od tych szpitalnych

[anuhaaaaaaaaaa]

Dziwi mnie, że na te trudne porody i straszne polskie szpitale najbardziej narzekają tu nieródki. Poród w szpitalu to nie pobyt w SPA. Jest ciężko, boli, ale wszystko jest do przeżycia. A jeżeli jeszcze ma się szanse skorzystać ze znieczulenia, czy tych coraz bardziej powszechniejszych piłek, pryszniców, wanien, to naprawdę po pewnym czasie poród wspomina się wyłącznie pozytywnie. Rodziłam we wrześniu i choć przez pierwsze miesiące zarzekaliśmy się z mężem, że już nigdy więcej nie zdecydujemy się na następne dziecko, to teraz gdy czas zatarł rany, poród wspominam wyłącznie w pozytywnym sensie. Nie pamiętam już tego bólu, chociaż wiem, że bolało bardzo. Nie błagałam o znieczulenie, jakoś dałam radę bez. Ale mogę wam zagwarantować, że najgorszy ból mija wraz z momentem gdy położą wam na brzuch cieplutkie ciałko waszego maleństwa. A po kilku miesiącach wspomina się już wyłącznie te pozytywne strony i jak patrzę na tego mojego malucha to wiem, że było warto, mimo tego, że poród pozostawił po sobie blizny. Rodziłam w szpitalu miejskim, gdzie porody odbiera się masowo i nie mam zastrzeżeń do nikogo z personelu - od salowej po lekarzy. Położną miałam wspaniałą, nie pozwoliła mi ani razu krzyknąć, by nie tracić sił podczas parcia. Słyszałam krzyczące obok dziewczyny, ale na mojej sali krzyknął dopiero synek.
W pierwsze moje urodziny po porodzie, kupiłam czekoladki i popędziłam do mamy jej podziękować. Dopiero teraz zrozumiałam, że urodziny to nie wyłącznie moje święto i mamie należą się WIELKIE podziękowania za to co dla mnie zrobiła w dniu moich narodzin.
Dziewczyny nie zrażajcie się tymi strasznymi opowieściami, poród naprawdę da się przeżyć i po porodzie też można żyć normalnie i kochać się normalnie. A najwspanialszą nagrodą za to wszystko jest zdrowe i piękne dzieciątko

[Kasiulka22]

To i ja się dopiszę. Rodziłam w lipcu tamtego roku, ponad dobę w szpitalu miejskim. Nieodporna jestem na ból, ale poród przeżyłam i mam się doskonale. 2 godziny po sama chodziłam do toalety, po korytarzu i przyjęłam pielgrzymkę gości ode mnie z domu poród to nie jest czysta przyjemność - przyjemność i satysfakcja jest na końcu, kiedy mamy już na sobie wyczekane dziecko. Nie mogę jednak narzekać na nikogo, były osoby przyjemne i te mniej życzliwe. Trafiłam na wspaniałą położną, która się mną zajęła i dzięki niej rozwarcie się ruszyło. Miałam wiele masaży szyjki macicy, te dziewczyny które również je miały wiedzą o co chodzi byłam nacinana, ale zagoiłam się szybko, seks nadal mam udany i częsty. Pierwszy raz po porodzie nie różnił się dla mnie niczym od tych wcześniejszych. Bliznę w owym miejscu po nacięciu mam również, ale w niczym mi ona nie przeszkadza. Chciałabym bardzo mieć jeszcze kolejne dziecko, a może i dwoje. Nie demonizujmy porodu.

A jeszcze co do do krzyku... moja położna kazała mi krzyczeć i dzięki temu Ola szybko wyskoczyła na świat, gdy nie wydawałam z siebie głosu parcie wcale mi nie szło, także nie zawsze jest tak, że krzyk przeszkadza. Jestem dumna, że mam szansę być mamą. Nie bójcie się dziewczyny do wszystkiego trzeba mieć odpowiednie nastawienie, a wszystkim będzie łatwiej.

[anka1900]

hej jeśli to nie temat trollowy to przykro mi ze siostra miała takie nieprzyjemności

a tak ogólnie to czy to Polska czy inny kraj, poród siłami natury zawsze bedzie wyglądał podobne, jesli mówimy o porodzie w ramach ubezpieczenia,
kto chce miec luksusy i cud miód idzie do prywatnej kliniki lub domu porodowego

dziwię sie ze faktycznie na temat traumatycznych przeżyć z łoża porodowego najwięcej do powiedzenia mają panienki które nawet nie wiedzą co to oddział położniczy i porodówka

nie ma co straszyc źle wykonanymi cesarkami, brakiem pomocy ze strony położnych, każdy szpital i ludzie tam pracujący są różni, ale nie pracują tam kaci, tylko kompetente osoby do sprowadzania bobasów na świat, to wielce odpowiedzialne zajęcie, szczególnie w przypadku pomocy pierworódkom, gdyż szkoła rodzenia i książki to jedno, a real to inna sprawa

jeśli każda z nas zadręczałaby się takimi czarnymi myślami to gatunek ludzki byłby juz na wymarciu

rodziłam , przeżyłam, bolało - bo to nie spotkanie na kawie, mówiłam nigdy wiecej, obecnie mówię ciekawe jaki bedzie następny

by czuć sie bezpieczniej warto zrobic rozeznanie pocztą pantoflową o warunkach szpitalnych

[Sosnowa]

Oj, powiało grozą czuję się jakbym czytała opowieści o czarnych wołgach..
a teraz tak na serio - jeśli historia opisana w pierwszym poscie jest prawdziwa (a zakładam, że tak), to bardzo współczuje siostrze autorki.
Ale nie można z tego wyciągać wniosku jak w tytule.
Poród ogólnie jest bardzo koszmarnym wydarzeniem, ale naprawdę warto przez nie przejść. A co do opieki... no cóż, personel, personelowi nierówny... jednak uważam, że takie nakręcanie się jak zaczęły robić dziewczyny w tym wątku jest niepotrzebne i niesprawidliwe. Mnie w szpitalu nikt nie upokorzył, personel odnosił się z szacunkiem, mimo, że szpital ma złą opinię - uważam, że niesłusznie. A, że nie byłam na świeczniku - no cóż w dużym szpitalu, w czasie, gdy jednej nocy rodziło się nawet po 8 dzieci... trudno tego wymagać..
i naprawdę nie znam osobiście żadnej straszliwej porodowej historii..

[arisa]

Napisane przez Sosnowa

Oj, powiało grozą czuję się jakbym czytała opowieści o czarnych wołgach..
a teraz tak na serio - jeśli historia opisana w pierwszym poscie jest prawdziwa (a zakładam, że tak), to bardzo współczuje siostrze autorki.
Ale nie można z tego wyciągać wniosku jak w tytule.
Poród ogólnie jest bardzo koszmarnym wydarzeniem, ale naprawdę warto przez nie przejść. A co do opieki... no cóż, personel, personelowi nierówny... jednak uważam, że takie nakręcanie się jak zaczęły robić dziewczyny w tym wątku jest niepotrzebne i niesprawidliwe. Mnie w szpitalu nikt nie upokorzył, personel odnosił się z szacunkiem, mimo, że szpital ma złą opinię - uważam, że niesłusznie. A, że nie byłam na świeczniku - no cóż w dużym szpitalu, w czasie, gdy jednej nocy rodziło się nawet po 8 dzieci... trudno tego wymagać..
i naprawdę nie znam osobiście żadnej straszliwej porodowej historii..

Już wystarczająco za siebie mowi to, jak ludzie zwykle bywają traktowani w szpitalach, więc w przypadku porodówek to w ogóle jest karygodne. A jednak zdarzaja się haniebne procedery, o których opowiadały mi koleżanki, ktory mialy tą przyjemność rodzić. Często młode kobiety traktowane są jak zwykle k**wy.

[w_isienka]

Napisane przez Sosnowa

Poród ogólnie jest bardzo koszmarnym wydarzeniem...

No nie wiem czy koszmarnym. Dużo zależy też od naszego osobistego podejścia do tego wydarzenia. Im więcej wiemy na temat porodu - tym lepiej. Kwestia odczuwania bólu jest też indywidualna. Mi najbardziej dały popalić skurcze parte, inne dziewczyny opowiadały, że podczas partych poczuły ulgę. Przed porodem zarzekałam się, że na pewno porosze o znieczulenie (zzo), a w trakcie okazało się, że nie będę go potrzebowała...
Wiele też zależy od tego czy poród był indukowany oksytocyną czy nie. Poród rozpoczynający się naturalnie to zupełnie inna bajka niż ten po oksytocynie.
Ja w każdym razie nie wspominam porodu jako koszmarnego wydarzenia , ale są różni ludzie, różne podejścia, różne szpitale...
Polecam autorce wątku lekturę bardzo dobrej książki o porodach napisaną przez położną z wieloletnim stażem - "Urodzić razem i naturalnie" Ireny Chołuj.

[85beata]

Droga w_isienko!!!
Co do tytułu książki to rozumiem ze jest o porodzie SN?
Ja wiem że będę mieć cesarkę (mam wskazania medyczne), ale najbardziej boję się o to, że po prostu każą mi rodzić naturalnie, a ja nie będę umiała sobie z tym poradzić jak siostra. Ona też była przekonana, że zrobią cesarkę, więc się nastawiła na nią, a porodu siłami natury w ogóle nie akceptowała przy swoim stanie zdrowia. Ja ją rozumiem, i bardzo jej współczuję. ja też bym chciała dziecko, ale teraz kompletnie nie wiem co robić
Wiem, ze rany się goją, ale jak kogoś potraktowano tak w szpitalu, przy najważniejszym dniu zrobiono koszmar to jest coś nie tak.
ja też często bywam w szpitalach i wcale nie jest tam fajnie. Przeszłam przez kilka oddziałów i niemile wspominam personel, przynajmniej większość
Prawda jest taka, że gdy szłam na płatną wizytę to było oki, a jak państwowo to lekarze nigdy nic nie wiedzieli i kazali przyjść do siebie prywatnie. żenada

Mam jeszcze jedno pytanie, jak wybiorę np. ginekologa, który pracuje w szpitalu, gdzie mam rodzić od razu przed ciążą dogadać się o cesarkę? bo ja się boję że jak zajdę w ciążę to powiedzą ze nie zrobią
Nie chcę przeżywać potem koszmaru jak siostra, choć jakby jej powiedzieli że ma rodzić naturalnie przypuszczam że by przyjęła taką myśl, a w ostatniej chwili, to naprawdę niewyobrażalne jest do przyjęcia, wtedy kobieta wydaje mi się, że jest 2 razy bardziej przestraszona postawiona pod scianą , i nie wie co ma robić

[paula78]

Napisane przez 85beata

Nie słucham demonizowanych historii koleżanek tylko mojej własnej siostry. Ona jest naprawdę załamana, a od tych trzech lat zmieniła się nie do poznania, Jest przybita, z niczego nie potrafi się cieszyć, a była taka szczęśliwa, jak się dowiedziała o ciąży. Teraz już miała 5 zabiegów plastyki ścian pochwy czy coś takiego.
Nie chce by coś podobnego wydarzyło się innym kobietom

czy chodzila do psychologa ?
rudno mi uwierzyc aby po pierwszym porodzie natrlanym z uzyciem kleszczy ma sie problemy z plastyka pochwy ,jesli wystapil blad lekrarski to idzie sie do sadu.
a znam kobiety ktore rodzily z uzyciem kleszczy, zszywaniem itp i zadna z nich nie ma problemow z cialem.

czy miala wskazania do cc ? z wada wzroku ?

[kretencja]

Beato, to że Twoja siostra miała skierowanie na cc ze względu na wadę wzroku, a mimo to cięcia nie przeprowadzono jest karygodnym błędem lekarzy i zdecydowanie powinno się iść z tym do sądu. Jest to błąd w sztuce lekarskiej, w wyniku którego Twoja siostra poważnie ucierpiała! Pogorszenie wzroku o 6 dioptrii to nie przelewki i szpital powinien za to odpowiedzieć! Powinniście walczyć o odszkodowanie!
A jeśli chodzi o Ciebie to na pewno znajdziesz przyjazny szpital, trzeba tylko rozpytać znajomych, na pewno niektóre miały dobre doświadczenia. Nie ma w tej kwestii rejonizacji, możesz jechać rodzić na drugi koniec Polski jak Ci się podoba.
Uszy do góry

[martynka89]

Moja matka rodzila 4 razy i za kazdym razem przezywala taki koszmar, ze jak bylo podejrzenie ze jest w ciazy po raz piaty to na wlasne oczy widzialam jak plakala. Za kazdym razem miala ciezkie porody. Najgorzej wspomina pierwszy poniewaz zaczela rodzic i powiedziala do poloznej ze juz nie moze wytrzymac a polozna kazala jej lezec cicho i rozmawiala sobie z druga polozna o firankach i zaslonach, w koncu moja matka zobaczyla pod soba kaluze krwi i zaczela krzyczec ze krwawi i dopiero wtedy polozna sie ruszyla i szybko wezwala lekarza. Skonczylo sie na krwotoku i na tym ze dziecko urodzilo sie sine. Duzo nie brakowalo a nie przezyla by matka i dziecko.
Gdybym uslyszala to od kolezanki, moze by nie zrobilo to na mnie wrazenia ale uslyszalam to od wlasnej matki. Bardzo chcialabym miec dziecko ale porodu strasznie sie boje, obawiam sie ze skoncze tak jak moja mama i ze bede miala bardzo ciezki porod bo podobno corki ze wzgledu na budowe anatomiczna maja porody podobne do matek.

[anuhaaaaaaaaaa]

Napisane przez arisa

Już wystarczająco za siebie mowi to, jak ludzie zwykle bywają traktowani w szpitalach, więc w przypadku porodówek to w ogóle jest karygodne. A jednak zdarzaja się haniebne procedery, o których opowiadały mi koleżanki, ktory mialy tą przyjemność rodzić. Często młode kobiety traktowane są jak zwykle k**wy.

nie mogę sobie tego jakoś wyobrazić, ale nawet gdyby tak było to przecież można złożyć skargę do ordynatora oddziału, dyrektora szpitala. Można sprawę nagłośnić np. w lokalnej gazecie czy np na portalu internetowym swojego miasta, albo na stronie "rodzić po ludzku". No i jeżeli faktycznie były to tak haniebne procedury to po prostu trzeba iść z tym do sądu. Nie żyjemy w średniowieczu! I nie przemawiają do mnie tłumaczenia, że ktoś tam nie miał siły, odwagi czy nie widział sensu w zgłaszaniu tego typu spraw. Jeżeli coś takiego miało miejsce i kobiety które niby miały być traktowane jak k**wy nic z tym nie zrobiły, to nie jako same wyraziły na to zgodę...

samo określenie "k**wy" jakoś mi tu nie pasuję...bo nawet jeżeli mam przez to rozumieć pospolitą prostytutkę pracującą na ulicy, to chyba ma ona takie samo prawo na ludzki poród jak i każda inna kobieta...

85beata jeżeli masz wskazania do cesarki to po prostu będziesz ją mieć. Twoja siostra naprawdę miała pecha i mi ta sprawa również pasuje na rozwiązanie jej w sądzie... napewno jest lepiej jeżeli ciąże prowadzi ci lekarz pracujący w szpitalu w którym będziesz rodzić, zawsze będziesz czuć się pewniej.

martynka89 wnioskuję że twoja mama rodziła przynajmniej 20 lat temu. Czasy się zmieniają, trafiła na złych ludzi, na szczęście wszystko skończyło się dobrze. Nie przejmuj się na zapas, może będziesz miała lżejszy poród niż twoja mama. Jeżeli zdecydowała się aż na czwórkę dzieci, to chyba nie mogło być aż tak tragicznie. Poród to nie wczasy, ale uwierz mi, że dzieciątko wynagrodzi Ci te wszystkie trudy.

[w_isienka]

Napisane przez martynka89

Moja matka rodzila 4 razy i za kazdym razem przezywala taki koszmar, ze jak bylo podejrzenie ze jest w ciazy po raz piaty to na wlasne oczy widzialam jak plakala. Za kazdym razem miala ciezkie porody. Najgorzej wspomina pierwszy poniewaz zaczela rodzic i powiedziala do poloznej ze juz nie moze wytrzymac a polozna kazala jej lezec cicho i rozmawiala sobie z druga polozna o firankach i zaslonach, w koncu moja matka zobaczyla pod soba kaluze krwi i zaczela krzyczec ze krwawi i dopiero wtedy polozna sie ruszyla i szybko wezwala lekarza. Skonczylo sie na krwotoku i na tym ze dziecko urodzilo sie sine. Duzo nie brakowalo a nie przezyla by matka i dziecko.
Gdybym uslyszala to od kolezanki, moze by nie zrobilo to na mnie wrazenia ale uslyszalam to od wlasnej matki. Bardzo chcialabym miec dziecko ale porodu strasznie sie boje, obawiam sie ze skoncze tak jak moja mama i ze bede miala bardzo ciezki porod bo podobno corki ze wzgledu na budowe anatomiczna maja porody podobne do matek.

Na pocieszenie napisze, że od czasu kiedy rodziły nasze mamy naprawdę wiele się w położnictwie zmieniło. Moja mama tez miała 2 koszmarne porody - w dużej mierze dzięki temu, że podczas porodu musiała leżeć - co jest totalną głupotą.
Co do cesarki ze wskazań lekarskich to moim zdaniem trzeba to najpierw obgadać ze swoim ginem i poszukać szpitala, który będzie to respektował.
Moim zdaniem ta moda na cc - pomijam wskazania medyczne - to jakaś paranoja... Też się bałam porodu, ale im więcej o nim wiedziałam i im bliżej było terminu tym bardziej chciałam urodzić i mieć maleństwo przy sobie. Poród naprade da sie przeżyc i można wybrac szpital - tak jak ktos tu napisał nie ma rejonizacji. Każdy rodzi tam gdzie chce.

[arisa]

Napisane przez anuhaaaaaaaaaa

nie mogę sobie tego jakoś wyobrazić, ale nawet gdyby tak było to przecież można złożyć skargę do ordynatora oddziału, dyrektora szpitala. Można sprawę nagłośnić np. w lokalnej gazecie czy np na portalu internetowym swojego miasta, albo na stronie "rodzić po ludzku". No i jeżeli faktycznie były to tak haniebne procedury to po prostu trzeba iść z tym do sądu. Nie żyjemy w średniowieczu! I nie przemawiają do mnie tłumaczenia, że ktoś tam nie miał siły, odwagi czy nie widział sensu w zgłaszaniu tego typu spraw. Jeżeli coś takiego miało miejsce i kobiety które niby miały być traktowane jak k**wy nic z tym nie zrobiły, to nie jako same wyraziły na to zgodę...

samo określenie "k**wy" jakoś mi tu nie pasuję...bo nawet jeżeli mam przez to rozumieć pospolitą prostytutkę pracującą na ulicy, to chyba ma ona takie samo prawo na ludzki poród jak i każda inna kobieta...

Jest dużo starszych pielegniarek, ktore uwielbiają dbac o moralność społeczeństwa i przypinać ludziom latki. A że dziewczyna nie ma sie sily poskarżyć, w to jestem sklonna uwierzyć, zwlaszcza jeśli jest calkiem sama w szpitalu i nie może na nikogo bliskiego liczyć. Co do skarg za obrazę, musiałaby mieć świadka, bo inaczej taka osoba sie wymiga bez problemu. Jak będąc tylko kiedyś w przychodni po tabsy anty spotkałam się z taka "mamroczącą" pielęgniarką, ktora oczywiście w pełnej pobozności z pewnoscią żyje.

[anuhaaaaaaaaaa]

Napisane przez arisa

Jest dużo starszych pielegniarek, ktore uwielbiają dbac o moralność społeczeństwa i przypinać ludziom latki. A że dziewczyna nie ma sie sily poskarżyć, w to jestem sklonna uwierzyć, zwlaszcza jeśli jest calkiem sama w szpitalu i nie może na nikogo bliskiego liczyć. Co do skarg za obrazę, musiałaby mieć świadka, bo inaczej taka osoba sie wymiga bez problemu. Jak będąc tylko kiedyś w przychodni po tabsy anty spotkałam się z taka "mamroczącą" pielęgniarką, ktora oczywiście w pełnej pobozności z pewnoscią żyje.

Jasne że tak, ale takie osoby są wszędzie, niekoniecznie tylko w służbie zdrowia. Tak samo może się zachować jakaś ciotka, babka, kuzynka czy sąsiadka. Takie mamy społeczeństwo i nic się na to nie poradzi, że ludzie wtykają nos w nie swoje sprawy i chcą umoralniać społeczeństwo.
Ja dalej jestem zdania, że takie sprawy trzeba gdzieś zgłosić. Nawet jak nie ma się odwagi zrobić z tego wiekszej afery, zawsze można się wypowiedzieć o szpitalu na stronie "rodzić po ludzku". Myslę, że wiele ciężarnych kobiet przed porodem zapoznaje się z opiniami na tej stronie i jeżeli jakiś szpital bedzie miał coraz więcej złych opinii to może w końcu coś się zmieni, ktoś się tym zainteresuje, dyrekcja postara się o zmiany...

[85beata]

wiem, że z tym należało by iść do sądu, ale przecież nikt się nie przyzna do popełnienia błędu, Jak mąż mojej sis poszedł do szpitala z wyjaśnieniem, to powiedzieli mu że siostra sama jest sobie winna, bo chciała rodzić siłami natury!!! A przecież powiedzieli jej, że ma radzić sobie sama. Nie ma marudzić i zrzędzić, i nie będą wzywać anestezjologa do jednego przypadku!!! Dla nich to niestety tylko przypadki, a nie matka,która będzie miała dziecko. Siostra nie chodziła do szkoły rodzenia, nikt nawet na miejscu nie powiedział jej jak ma przec, jak oddychać itd. Do tego chodziła do gina, który pracuje w szpitalu, zapewniał on ją wręcz że tylko i wyłącznie cesarka, a jak przyszło co do czego, lekarza nie było - to radź sobie sama.
W ogóle jak zacząć taką procedurę? po tak długim czasie można wnieść sprawę do sądu??? Ona nawet nie myslała, żeby to zgłaszac, nie miała siły, zresztą z małym dzieckiem i ciągłymi wizytami u lekarzy to ciężko jeszcze znaleść siłe na sąd...

[kretencja]

Jeśli chodzi o formalną stronę takich procedur to nie mam pojęcia. Może jakaś prawniczka się wypowie?
Natomiast wiem, że Twoja siostra (i Wy razem z nią!) powinna działać. Padła ofiarą poważnego zaniedbania. Mogła całkowicie stracić wzrok! Pewnie, że nikt w szpitalu się nie przyzna, tak jak nie przyznaje się do popełnienia morderstwa zabójca. Rolą sądu jest ustalić, co zaszło...
Jeśli naprawdę nie macie siły iść do sądu, może spróbujcie zgłosić to w jakiejś instytucji, jest np. stowarzyszenie, które zajmuje się chyba takimi sprawami, Primum Non Nocere. Sprawdź w internecie.

[85beata]

Dzięki, na pewno coś musimy z tym zrobić. Siostra się już trochę pozbierała po tym dzięki pomocy psychologa. Ma dziecko i to jest najważniejsze (ważne że małej się nic nie stało) oprócz tego że urodziła się sina....
Mam jeszcze pytanko odnośnie jakiejś kliniki, gdzie mogliby zrobić (dobrze) plastykę pochwy mojej sis. i czy w takiej sytuacji możemy liczyć na dofinansowanie tego zabiegu z NFZ??? skoro siostra już kilka razy poddawała się prywatnie takiemu zabiegowi prywatnie(niestety z mizernym skutkiem)???