Jestem zadowolona z siebie i swojego życia

[inga86]

Postanowiłam założyć ten wątek, bo choć od niedawna udzielam się na forum, ale odniosłam wrażenie, że pisze tutaj dużo dziewczyn nieszczęśliwych, zakompleksionych, niezadowolonych z siebie i samobiczujących się. A ja bym chciała odnaleźć te Wizażanki, które siebie lubią, lubią swój wygląd, swój charakter, są zadowolone ze swojego życia. Chciałabym żebyśmy tutaj pisały co w sobie lubimy, co nam się udało. Jest pewnien paradoks w przyznawaniu się do tego, że się siebie lubi. Zazwyczaj reakcja jest z rodzaju "nie bądź taka hop do przodu, popatrz ile masz wad i nie zadzieraj nosa". Ale jak się przyznajesz, że siebie nie lubisz to od razu pojawiają się głosy "daj spokój, jesteś wartościową dziewczyną, popatrz ile masz" itp. itd. Co o tym myślicie? Ja siebie polubiłam nie tak dawno temu, odkryłam jakie to cudowne być swoją przyjaciółką, patrzeć w lustro i akceptować wszystkie wałki tłuszczu i wszystkie niedoskonałości. I chcę się każdego dnia w tej akceptacji umacniać, bo dobrze pamiętam czasy samobiczowania się. Dlatego myślę, że wypowiedzi dziewczyn, które też tak mają będą dla wszystkich bardzo pomocne. Czekam na Wasz odzew

[Linusiaczek]

Napisane przez inga86

Postanowiłam założyć ten wątek, bo choć od niedawna udzielam się na forum, ale odniosłam wrażenie, że pisze tutaj dużo dziewczyn nieszczęśliwych, zakompleksionych, niezadowolonych z siebie i samobiczujących się. A ja bym chciała odnaleźć te Wizażanki, które siebie lubią, lubią swój wygląd, swój charakter, są zadowolone ze swojego życia. Chciałabym żebyśmy tutaj pisały co w sobie lubimy, co nam się udało. Jest pewnien paradoks w przyznawaniu się do tego, że się siebie lubi. Zazwyczaj reakcja jest z rodzaju "nie bądź taka hop do przodu, popatrz ile masz wad i nie zadzieraj nosa". Ale jak się przyznajesz, że siebie nie lubisz to od razu pojawiają się głosy "daj spokój, jesteś wartościową dziewczyną, popatrz ile masz" itp. itd. Co o tym myślicie? Ja siebie polubiłam nie tak dawno temu, odkryłam jakie to cudowne być swoją przyjaciółką, patrzeć w lustro i akceptować wszystkie wałki tłuszczu i wszystkie niedoskonałości. I chcę się każdego dnia w tej akceptacji umacniać, bo dobrze pamiętam czasy samobiczowania się. Dlatego myślę, że wypowiedzi dziewczyn, które też tak mają będą dla wszystkich bardzo pomocne. Czekam na Wasz odzew

Świetny pomysł na wątek! Można się przyłączyć? Czasami mam złe dni, w których wszystko wydaje mi się nie tak, ale ogólnie od jakiś 3 lat również zauważyłam, że dużo lepiej się żyje jak się siebie lubi. Przestałam być dla siebie za surowa i się stresować cokolwiek nie zrobię, wyluzowałam się, zaczęłam cieszyć sukcesami zamiast stale myśleć co jeszcze powinnam zrobić i czego dokonać i teraz bardzo mi się dobrze z sobą żyje

[Amani]

zazdroszczę

[f36f09c64670dbbf8506d7b7195631196fb4f2ce_65c2c8198d77a]

był juz taki wątek.

[makeupnotwar]

był i to nie raz, ale jakoś nigdy się nie przyjął

[inga86]

Na pewno był taki temat, w końcu Wizaż nie od dziś ale nie zauważyłam w świeżych wątkach. Pewnie z nim będzie jak z dobrymi wiadomościami w TV
Liniusiaczek cieszę się, że się przyłączasz

[ancill]

to ja sie dopisze w takim razie
bardzo fajny wątek!
ja takze jestem zadowolona z siebie i swojego zycia
jestem na piątym roku studiów, własnie dostałam się na płatny staż. mieszkam z moim chłopakiem, własnie kupiliśmy sobie szczeniaczka
moim hobby sa podróże, na nie przeznaczam część pieniedzy i na nie oszczędzam. niedługo szykuję się na zwiedzanie bałkanów (w planach mam serbia, macedonia i grecja). poza tym moja pasją jest sztuka.
ostatnio miałam sporo ciezszych dni, ale najwazniejsze ze to wszystko juz za mną. dlatego denerwuje mnie ciagłe narzekanie i załamywanie sie, bez waznych powodow.
pozdrawiam inne zadowolone z zycia dziewczyny

[Linusiaczek]

Napisane przez makeupnotwar

był i to nie raz, ale jakoś nigdy się nie przyjął

Taki wątek był nie raz i się nie przyjął?? No to chyba dopiero dowód, że go potrzebujemy, co? Zdecydowanie obstawiam zadowolenie z życia zamiast ciągłe biadolenie Od jakiegoś czasu zamiast sobie wyrzucać, że czegoś nie zrobiłam to po prostu zaczynam to robić. Konsekwentnie z listy moich celów. Odhaczyłam kilka rzeczy z listy i w sumie humor mi się poprawił, przekonałam samą siebie, że chcieć to móc i że sobie coś zaplanuję to wykonuję Weszłam na wizaż, poczytałam nieco o makijażu i teraz czuję się też pewniej z moim wyglądem też. Mimo, że swój wygląd to w sumie zaakceptowałam już dawno. Swoje sukcesy wywiesiłam na lodówce (niektóre się dało) Życie jest piękne i krótkie, szkoda je marnować na narzekania

[Ponura]

Ha!!!

No to i ja -

Uwielbiam swoje życie bo:
1. od niedawna wiem, czym się będę zajmować
2. studiuję kierunek który mnie ciekawi i mogę to robić całkowicie dla przyjemności, bo zawód już mam
3. jestem zdrowa i moi bliscy też
4. mam 'najlepsiejszych' przyjaciół na świecie ;p
5. zarabiam tyle, że nie muszę się martwić o przyszłość, a nawet czasem pozwolić na coś "ekstra" np. weekend w SPA
6. o takie tam bzdety typu świetne nogi itp

[Kallla]

jestem i ja !

Kocham i jestem kochana - to mnie nakręca.

Mam mruczący, gruby grzejnik i śpię z nim co noc

Ćwiczę, jem zdrowo - dbam o siebie co skutkuje wieeelkim uwielbieniem ze strony TŻ


Dosyć narzekania, zawsze może być jeszcze gorzej !

[90agnieszka90]

To chyba ja się dołączę jako poczytująca wątek bo z moim zadowoleniem z siebie jest krucho...Ale może nabiorę więcej optymizmu

[inga86]

Cieszę się, że już nas tyle jest Ponura przebijasz mnie 10krotnie! Powiedz co chcesz robić, jak zarabiasz na SPA i co studiujesz? U mnie z finansami to słabiutko, debet na koncie
I zazdroszcze mruczącego grzejnika, to jedyne czego mi tak naprawdę brakuje do pełni szczęścia

---------- Dopisano o 18:49 ---------- Poprzedni post napisano o 18:47 ----------

Napisane przez 90agnieszka90

To chyba ja się dołączę jako poczytująca wątek bo z moim zadowoleniem z siebie jest krucho...Ale może nabiorę więcej optymizmu

Witamy mam nadzieję, że Ci się udzieli

[pandulek]

Przyłączam się
Pozdrawiam wszystkie zadowolone z życia

[acidka]

Ja też. Z siebie, przyjaciół, rodziny, tego co mi się zdarzyło, co mam teraz i co mam w planach.Czasem mam gorsze dni i straszne myśli, zwłaszcza, gdy komuś z moich bliskich źle się dzieje, a ja nie umiem pomóc.
Ale na co dzień uwielbiam znajdować pozytywy w najdrobniejszych drobinkach życia

[Takao]

a ja jakaś szczęśliwa z życia stałam się odkąd poszłam na studia -czyli miesiac . wcześniej też było dobrze , ale teraz czuję się spełniona, mam duzo na głowie i właśnie to lubię... no nie wspominając ze poznałam fajnego chłopaka a w takim wypadku życie odrazu nabiera kolorów mimo że między nami jeszcze nic się specjalnego nie wydarzyło Po prostu doceniam to co mam i przymykam oko na nieprzyjemniejsze wydarzenia . ;]

[Ponura]

Napisane przez inga86

Cieszę się, że już nas tyle jest Ponura przebijasz mnie 10krotnie! Powiedz co chcesz robić, jak zarabiasz na SPA i co studiujesz? U mnie z finansami to słabiutko, debet na koncie
I zazdroszcze mruczącego grzejnika, to jedyne czego mi tak naprawdę brakuje do pełni szczęścia[COLOR="Silver"]

Na to moje SPA ( ) zarabiam tłumacząc różne przyjemne rzeczy

I moim zdaniem wiele zależy od podejścia Ja naprawdę jestem osobą, która niemal na wszystko potrafi spojrzeć od dobrej strony i nie przejmuje się byle pierdołami jak np. jakaś dwója w indeksie (Swoją drogą nigdy nie miałam dwóji w indeksie :P )

[Linusiaczek]

Napisane przez Ponura

Na to moje SPA ( ) zarabiam tłumacząc różne przyjemne rzeczy

I moim zdaniem wiele zależy od podejścia Ja naprawdę jestem osobą, która niemal na wszystko potrafi spojrzeć od dobrej strony i nie przejmuje się byle pierdołami jak np. jakaś dwója w indeksie (Swoją drogą nigdy nie miałam dwóji w indeksie :P )

No pewnie, jakbym w życiu nie dostała 2 w indekcie, to też bym się nimi nie przejmowała!
Ale tak serio to wiem, że wszystko zależy od podejścia, zwłaszcza to czy akceptujemy siebie! Zaczęłam siebie lubić, nie katować wyrzutami sumienia za każdą rzecz, którą zjadłam (bywało tak swego czasu) i za każdą przeleniuchowaną minutę, przestałam więc sama siebie stresować, więc zaczęłam być szczęśliwa. A od kiedy polubiłam siebie, to zaczęłam od razu i bardziej się podobać innym! (I nie raz usłyszałam coś w stylu: no jak można nie chcieć przebywać z dziewczyną, która się wciąż śmieje?) i wtedy też poznałam mojego obecnego męża Także kobitki, więcej wiary i pewności siebie, reszta sama przyjdzie!

[makeupnotwar]

1. mam pasjonujące studia, 2 kierunki
2. po wielu problemach, chorobach, ed jestem teraz w miarę zadowolona z tego jak wyglądam, polubiłam chodzenie na fitness, saunę
3. TŻ <3 <3 <3
4. mam kochanego zwierzaka
5. rodzice zdrowi
6. jestem świetną kucharką
7. i zawsze staram się patrzeć na świat przez szkła chociaż trochę zabarwione na ciepły, optymistyczny kolor

[inga86]

Ja miałam dwóje w indeksie. Oczywiście na własne życzenie. Tak naprawdę miałam straszną depresję w zeszłym roku z tego powodu. Wydawało mi się, że spieprzyłam sobie życie, że moje studia to porażka, a ja się do niczego nie nadaję. A potem stwierdziłam, że bez sensu jest się użalać nad sobą. Czasu nie cofnę, starych blędów nie wymażę, muszę iść na przód i nie popełniać następnych. Zaczęłam doceniać to co mam, to, że w ogóle mam możliwość studiowania po raz trezci, choć nie jest to wymarzony kierunek, ale wierzę, że nic nie dzieje się bez przyczyny i na pewno mi się w życiu przyda, jeśli wykorzystam dany mi czas na maksa. Latem byłam za naszą wschodnią granicą i zaczęłam bardzo mocno doceniać, że mieszkam w Polsce. Owszem, nie jest idealnie, ale tu mamy o wiele większe możliwości i żyje się łatwiej. I generalnie zaczęłam patrzeć przez pryzmat tego co mam lub mogę mieć, a nie tego ile w życiu straciłam. Bo owszem, bardzo dużo zaniedbałam, mogłam być już o wiele dalej, dużo się za to obwiniałam, ale przecież to do niczego nie prowadzi. Staram się myśleć, że jeszcze wszystko mogę osiągnąć, nie jest za późno, dam radę. I buduję swoją wewnętrzną siłę, sama podejmuję decyzje, sama rozwiązuję swoje problemy, sama naprawiam swoje błędy. To mi daje poczucie bezpieczeństwa, tego, że twardo stoję na nogach, a nie jestem bezwolną maskotką w cudzych rękach. W ogóle przez ostatnie miesiące bardzo wydoroślałam w moim odczuciu, zaczęłam bardziej polegać na sobie i od tamtej pory polubiłam siebie i swoje życie, bo wiem, że mam na nie wpływ.</B>

[Kallla]

Napisane przez inga86

Staram się myśleć, że jeszcze wszystko mogę osiągnąć, nie jest za późno, dam radę. I buduję swoją wewnętrzną siłę, sama podejmuję decyzje, sama rozwiązuję swoje problemy, sama naprawiam swoje błędy. To mi daje poczucie bezpieczeństwa, tego, że twardo stoję na nogach, a nie jestem bezwolną maskotką w cudzych rękach. W ogóle przez ostatnie miesiące bardzo wydoroślałam w moim odczuciu, zaczęłam bardziej polegać na sobie i od tamtej pory polubiłam siebie i swoje życie, bo wiem, że mam na nie wpływ.</B>

Amen

[Celestia]

Napisane przez inga86

Ja miałam dwóje w indeksie. Oczywiście na własne życzenie. Tak naprawdę miałam straszną depresję w zeszłym roku z tego powodu. Wydawało mi się, że spieprzyłam sobie życie, że moje studia to porażka, a ja się do niczego nie nadaję. A potem stwierdziłam, że bez sensu jest się użalać nad sobą. Czasu nie cofnę, starych blędów nie wymażę, muszę iść na przód i nie popełniać następnych. Zaczęłam doceniać to co mam, to, że w ogóle mam możliwość studiowania po raz trezci, choć nie jest to wymarzony kierunek, ale wierzę, że nic nie dzieje się bez przyczyny i na pewno mi się w życiu przyda, jeśli wykorzystam dany mi czas na maksa. Latem byłam za naszą wschodnią granicą i zaczęłam bardzo mocno doceniać, że mieszkam w Polsce. Owszem, nie jest idealnie, ale tu mamy o wiele większe możliwości i żyje się łatwiej. I generalnie zaczęłam patrzeć przez pryzmat tego co mam lub mogę mieć, a nie tego ile w życiu straciłam. Bo owszem, bardzo dużo zaniedbałam, mogłam być już o wiele dalej, dużo się za to obwiniałam, ale przecież to do niczego nie prowadzi. Staram się myśleć, że jeszcze wszystko mogę osiągnąć, nie jest za późno, dam radę. I buduję swoją wewnętrzną siłę, sama podejmuję decyzje, sama rozwiązuję swoje problemy, sama naprawiam swoje błędy. To mi daje poczucie bezpieczeństwa, tego, że twardo stoję na nogach, a nie jestem bezwolną maskotką w cudzych rękach. W ogóle przez ostatnie miesiące bardzo wydoroślałam w moim odczuciu, zaczęłam bardziej polegać na sobie i od tamtej pory polubiłam siebie i swoje życie, bo wiem, że mam na nie wpływ.</B>

wątek oczywiście przypadł mi go gustu i bardzo podobają mi się Twoje posty, wnoszą powiew świeżej energii postaram się udzielać w miarę regularnie.

Napisane przez Kallla

Amen

ja również błogosławię

[ancill]

[inga86]

dzięki za błogosławieństwo oby coraz mądrzej

[mariposa88]

Bardzo pozytywny wątek
Chętnie się przyłączę Też lubię siebie i swoje życie. Zdarzają się gorsze dni (jak na przykład wczoraj...), ale w ogólnym rozrachunku mogę z czystym sumieniem powiedzieć, że jestem szczęśliwa. Paru rzeczy mi jeszcze do tej pełni szczęścia brakuje, ale pracuję nad tym

[axis mundi]

Napisane przez inga86

Ja miałam dwóje w indeksie. Oczywiście na własne życzenie. Tak naprawdę miałam straszną depresję w zeszłym roku z tego powodu. Wydawało mi się, że spieprzyłam sobie życie, że moje studia to porażka, a ja się do niczego nie nadaję. A potem stwierdziłam, że bez sensu jest się użalać nad sobą. Czasu nie cofnę, starych blędów nie wymażę, muszę iść na przód i nie popełniać następnych. Zaczęłam doceniać to co mam, to, że w ogóle mam możliwość studiowania po raz trezci, choć nie jest to wymarzony kierunek, ale wierzę, że nic nie dzieje się bez przyczyny i na pewno mi się w życiu przyda, jeśli wykorzystam dany mi czas na maksa. Latem byłam za naszą wschodnią granicą i zaczęłam bardzo mocno doceniać, że mieszkam w Polsce. Owszem, nie jest idealnie, ale tu mamy o wiele większe możliwości i żyje się łatwiej. I generalnie zaczęłam patrzeć przez pryzmat tego co mam lub mogę mieć, a nie tego ile w życiu straciłam. Bo owszem, bardzo dużo zaniedbałam, mogłam być już o wiele dalej, dużo się za to obwiniałam, ale przecież to do niczego nie prowadzi. Staram się myśleć, że jeszcze wszystko mogę osiągnąć, nie jest za późno, dam radę. I buduję swoją wewnętrzną siłę, sama podejmuję decyzje, sama rozwiązuję swoje problemy, sama naprawiam swoje błędy. To mi daje poczucie bezpieczeństwa, tego, że twardo stoję na nogach, a nie jestem bezwolną maskotką w cudzych rękach. W ogóle przez ostatnie miesiące bardzo wydoroślałam w moim odczuciu, zaczęłam bardziej polegać na sobie i od tamtej pory polubiłam siebie i swoje życie, bo wiem, że mam na nie wpływ.</B>

Bardzo mądrze napisane
Ja również staram się tak myśleć, niestety póki co przypomina to sinusoidę. Ale przecież nie od razu Rzym zbudowano

[migotka8765]

to moze i ja sie przyłacze ja jestem megaz zadowolona ze swojego zycia
akceptuje siebie w stu procentach bo przeciez nie zmienie sie wiec lepiej sie przyzwyczaic do tego co sie ma i byc szczesliwym
wiadomo nie zawsze sie kolorowo ale wszystko da sie przetrwać
pozdrawiam

[Schoko]

Tryskający pozytywną energią wątek .

Ja też się przyłączę, akceptuję i lubię siebie, myślę, że to już połowa sukcesu, we wszystkim co zacznę, bo mam w sobie tą wiarę i siłę, i wierzę, że się uda.

[dimiti]

no to moze ja tez sie dolacze?

1. Jestem z osoba, przy ktorej czuje sie bezpiecznie i wydaje mi sie, ze moge gory przenosic
2. Mam swietnych rodzicow i siostre
3. Wszyscy sa zdrowi
4. Tzt zaczal studiowac
5. Odnazlazlam znowu swoja silna wole
6. Moge sobie pozwoli na wiele rzeczy ktore mi sie podobaja
7. Jestem nawet dosc zadowolona z tego jak wygladam
8. Mam nowego sasiada, ktory ma pieknego psa- oczywiscie ciagle sie z nim bawie, chodze na spacery i czesto biore go do domu
(niestety swojego psa miec nie moge) ale milosc w oczach tego psiaka wystarczy mi

[Kallla]

Napisane przez dimiti

4. Tzt zaczal studiowac

Oj ile ja bym dała żeby mój Towarzysz zaczął się uczyć
Póki co "nie dorósł" ale przecież na nauke zawsze jest czas.

Miłego wieczoru dziewczyny

[makeupnotwar]

ktoś tu lubi fitness?