Trochę inna dziewczyna...

[kasqua]

Hej dziewczyny jestem Kasia, mam 18 lat jestem trochę inna od was, ponieważ fizycznie jestem mężczyzną, ale psychicznie czuję się po części kobietą. Postanowiłam podzielić się z wami moimi problemami, otóż z moimi upodobaniami (przebieranie się za dziewczynę) ukrywam się przed całym światem. Zastanawiam się nad podzieleniem się tą informacją z moimi rodzicami, ale boje się ich reakcji (są dość nietolerancyjni) wiem, bo zauważyłam w jaki sposób wypowiadają się o takich ludziach jak ja. Jedyna okazja na to, żebym mogła "wyjść z szafy" nadarza się tylko wtedy, gdy zostaje sama w domu. Nie czuje się z tego powodu komfortowo, ponieważ chciałabym przebierać się częściej. Problemem jest także to, że nie mam swojej własnej damskiej garderoby ani kosmetyków, dlatego podbieram je mamie, boję się tego, że kiedyś mnie nakryje Chciałabym mieć własne, ale to obecnie z oczywistych względów niemożliwe.

Jeśli chodzi o znajomych to sytuacja wygląda podobnie, czyli że obawiam się ich reakcji. Na pewno by mi nie pomogli, a raczej zaszkodzili. Co prawda otworzyłam się pewnego razu i pozwoliłam by moja koleżanka zrobiła mi makijaż i przebrała mnie, ale wszystko to było w formie żartów, wygłupów. Tak ogólnie to czuje się strasznie samotnie i czuję się w pewnym sensie odosobniona. Dlatego tu napisałam.

Kolejnym moim problemem jest fakt, że zauważyłam iż od pewnego czasu zaczynam interesować się innymi mężczyznami. Miewam nawet fantazje erotyczne na ich temat, co mnie bardzo niepokoji. Obawiam się napiętnowania ze strony społeczeństwa, szczególnie że mieszkam w niewielkiej miejscowości i nie wiem jak będzie wyglądała moja przyszłość.

Chciałam się również dowiedzieć od was co o mnie sądzicie, o takich osobach jak ja? Co byście mi doradziły? Tolerujecie takich ludzi? Byłybyście w stanie mnie zaakceptować? Mogłabym być waszą koleżanką, przyjaciółką? Albo czy taka osoba miałaby szanse być z wami w związku?

Pozdrawiam

[acapella]

Przede wszystkim powinnaś udać się do jakiegoś psychologa, porozmawiać o tym z kimś kompetentnym, dopiero później jakieś rozmowy z rodzicami. Psycholog podpowie Ci jak taką rozmowę przeprowadzić Jasne, że zaakceptowałabym taką osobę jak Ty w swoim otoczeniu, przecież to normalna sprawa, niedopasowanie ciała do umysłu zdarza się...

[Alessaaa]

Ja zaczełabym od rozmowy z rodzicami. Pewnie będzie im na początku trudno przelknąć tą wiadomosc, szczególnie, że jak napisałaś nie są zbyt tolerancyjni, ale myśle, że w końcu to zaakceptują.


Druga sprawa jest taka, że masz 18 lat więc już niedlugo pewnie wyjedziesz na studia i wg mnie to będzie doskonały czas na ujawnienia swojego prawdziwego "ja".


Co do tolerancji i kwestii przyjazni/koleżenstwa to kolegowac z osoba transseksualną mogłabym się jak anjbardziej, być w związku natomiast kategorycznie nie.

[kasqua]

Napisane przez Alessaaa

Ja zaczełabym od rozmowy z rodzicami.
Co do tolerancji i kwestii przyjazni/koleżenstwa to kolegowac z osoba transseksualną mogłabym się jak anjbardziej, być w związku natomiast kategorycznie nie.

nie jestem osoba transseksualna, tzn nie planuje zmienić płci, a jedynie czasami lubię przeistoczyć się w kobietę

[33owieczka]

W takim razie, nie musisz robić zadnego coming-outu
Wystarczy, że bedziesz jak do teraz przebierac sie w damskie ciuchy, co z czasem, gdy zamieszkasz sam/sama- stanie sie łatwiejsze.

[crippled]

Myślę, że powinnaś porozmawiać z rodzicami, bo ukrywanie się nie ma sensu. Jeśli Cię kochają - pomogą Ci, nawet jeśli w pierwszej chwili nie okażą zrozumienia.

Jakiś czas temu pracowałam w salonie z sukniami ślubnymi i miałam okazję poznać mężczyznę, który wcale się nim nie czuł. Przyszedł, może lepiej zabrzmi - przyszła do mnie pooglądać sukienki. Rozmawiałyśmy, oglądałyśmy katalogi, buty i dodatki.
Było to dla mnie dziwne doświadczenie, bo nigdy wcześniej nie miałam okazji rozmawiać z osobą, która nie czuła się sobą i w pierwszej chwili nie wiedziałam jak mam się zwracać do tej osoby. Próbowałam bezosobowo, ale są pytania, w których po prostu tak się nie da. Zaczęłam więc zwracać się do niego jak do kobiety, bo Ona też mówiła o sobie w formie żeńskiej.
Dla mnie nic szokujacego

[kasqua]

Napisane przez 33owieczka

W takim razie, nie musisz robić zadnego coming-outu
Wystarczy, że bedziesz jak do teraz przebierac sie w damskie ciuchy, co z czasem, gdy zamieszkasz sam/sama- stanie sie łatwiejsze.

Na pewno będzie łatwiej, ale do tego czasu daleka droga, za rok dopiero studnia, na studiach będę prawdopodobnie mieszkała w akademiku- co nie oznacza swobody. Więc dużo czasu jeszcze do tego żebym mieszkała sama. Dlatego chciałam sobie zapewnić, chociaż odrobinę wolności. A poza tym zdecydowanie lepiej poczułabym się, gdyby ktoś o tym wiedział i mnie wspierał.

---------- Dopisano o 18:40 ---------- Poprzedni post napisano o 18:37 ----------

Napisane przez crippled

Myślę, że powinnaś porozmawiać z rodzicami, bo ukrywanie się nie ma sensu. Jeśli Cię kochają - pomogą Ci, nawet jeśli w pierwszej chwili nie okażą zrozumienia.

Z tą pomocą to nie byłabym taka pewna, boję się że tym, ze powiem mogę narobić sobie jeszcze większych problemów, tzn mogą mi kategorycznie zabronić to robić

[201803290936]

Napisane przez kasqua

nie jestem osoba transseksualna, tzn nie planuje zmienić płci, a jedynie czasami lubię przeistoczyć się w kobietę

Czyli jesteś transseksualistą, a przy okazji możliwe, że osobą biseksualną. Nie spiesz się z mówieniem o tym rodzicom, zastanów się, czy w ogóle im o tym mówić. W sumie po co? To jest tylko część Twojej... tożsamości, która należy do sfery intymnej (niekoniecznie jednoznacznie seksualnej, ale jednak z nią związanej), więc dzielenie się tym z rodzicami jest trochę - to może być dla nich zbyt wielka "rewelacja". To trochę tak, jakby się dzielić z rodzicami tym, że ma się upodobanie do S&M.

Jeżeli chodzi o znajomych - poszukaj takich dla których to coś naturalnego, zapoznaj kogoś tolerancyjnego chociażby przez sieć. Sama należę do takiej paczki przyjaciół i dobrych znajomych, gdzie są naprawdę różni ludzie (pod względem orientacji i upodobań) i ludzie fajnie się wzajemnie wspierają.

Co do tego czym są te fantazje o facetach i co oznaczają - to już Ty sam musisz rozpracować. Jak Ci się układa z kobietami? Czy czujesz do nich pociąg? Fantazje o facetach mogą, ale nie muszą (bo może bardziej fantazjujesz o sobie samym) oznaczać, że jesteś bi lub może nawet ukrytym homoseksualistą. Nie bierze się to jednak wcale stąd, że lubisz się przebierać - większość transwestytów jest orientacji heteroseksualnej.

A tak ode mnie: nie sil się aż na taką egzaltację. Jesteś mężczyzną, który przebiera się za kobietę, tyle - więc po co to pisanie jako kobieta? Nie przedobrzaj, bo przez to ten wątek wygląda mi nieco fałszywie (chociaż wiem, że początkujący tak mają i tak się często zachowują, ale poważniejsza dyskusja by się wywiązała, gdybyś jednak napisał jako facet).

[kasqua]

Napisane przez Doris1981

Co do tego czym są te fantazje o facetach i co oznaczają - to już Ty sam musisz rozpracować. Jak Ci się układa z kobietami? Czy czujesz do nich pociąg? Fantazje o facetach mogą, ale nie muszą (bo może bardziej fantazjujesz o sobie samym) oznaczać, że jesteś bi lub może nawet ukrytym homoseksualistą. Nie bierze się to jednak wcale stąd, że lubisz się przebierać - większość transwestytów jest orientacji heteroseksualnej.

A tak ode mnie: nie sil się aż na taką egzaltację. Jesteś mężczyzną, który przebiera się za kobietę, tyle - więc po co to pisanie jako kobieta? Nie przedobrzaj, bo przez to ten wątek wygląda mi nieco fałszywie.

Jeśli chodzi o kobiety to czuję do nich pociąg, ale niezbyt dobrze mi się z nimi układa. Mężczyźni podobają mi się głównie wtedy kiedy jestem przebrana.
Piszę jako kobieta bo się nią czuje, to że nie jestem nią fizycznie nie oznacza, że nie mogę tak pisać.

[201605020943]

na Twoim miejscu nie mówiłabym rodzicom, jeśli nie spodziewasz się po nich pozytywnej reakcji.
i zgadzam się z Doris

[kasqua]

Napisane przez Caramel1

na Twoim miejscu nie mówiłabym rodzicom, jeśli nie spodziewasz się po nich pozytywnej reakcji.

Ok, ale mimo wszystko chciałabym się tym z kimś podzielić, jeżeli nie z rodzicami to z kim?

[_stardust]

Napisane przez kasqua

Ok, ale mimo wszystko chciałabym się tym z kimś podzielić, jeżeli nie z rodzicami to z kim?

poszukaj w internecie ludzi podobnych do Ciebie

[kasqua]

Napisane przez _stardust

poszukaj w internecie ludzi podobnych do Ciebie

Fajnie by było, ale myślę, że takie internetowe znajomości nie do końca zastąpią normalnych.

[33owieczka]

nie jestem osoba transseksualna, tzn nie planuje zmienić płci, a jedynie czasami lubię przeistoczyć się w kobietę

Piszę jako kobieta bo się nią czuje, to że nie jestem nią fizycznie nie oznacza, że nie mogę tak pisać.

Fajnie by było abys sie zdecydował co sadzisz o swojej płciowości.
albo czujesz sie kobnieta uwięziona w ciele mężczyzny (tak odczytałam Twojego pierwszego posta), albo, jesteś facetem, który lubi przebierać sie w damskie ciuszki wówczas, zgadzam się całkowicie:

A tak ode mnie: nie sil się aż na taką egzaltację. Jesteś mężczyzną, który przebiera się za kobietę, tyle - więc po co to pisanie jako kobieta? Nie przedobrzaj, bo przez to ten wątek wygląda mi nieco fałszywie (chociaż wiem, że początkujący tak mają i tak się często zachowują, ale poważniejsza dyskusja by się wywiązała, gdybyś jednak napisał jako facet).

[kasqua]

Napisane przez 33owieczka

Fajnie by było abys sie zdecydował co sadzisz o swojej płciowości.
albo czujesz sie kobnieta uwięziona w ciele mężczyzny (tak odczytałam Twojego pierwszego posta), albo, jesteś facetem, który lubi przebierać sie w damskie ciuszki wówczas, zgadzam się całkowicie:

Ale ja wiem kim jestem, tylko wy mnie nie do końca rozumiecie. Owszem lubię się przebierać, ale nie jest to samo przebieranie, ponieważ czuję że psychicznie po części kobietą, tzn nie wiem na ile procent kim, ale wiem że za mało jest we mnie kobiety, żebym planowała zmianę płci.

[201803290936]

Napisane przez kasqua

Fajnie by było, ale myślę, że takie internetowe znajomości nie do końca zastąpią normalnych.

Przecież możesz przenieść je na grunt rzeczywisty. Większość moich homoseksualnych znajomych pierwszych partnerów, czy znajomych "z branży" poznało za pomocą Internetu. Było im łatwiej, mieli z kim pogadać. Spróbuj, albo nie. Mam wrażenie, że sam nie wiesz czego tak naprawdę chcesz. Zaszokować rodziców możesz w każdej chwili, ale tak naprawdę po co? Chyba nie myślisz, że będziesz siadał z nimi do obiadu przebrany za kobietę?

[kasqua]

Napisane przez Doris1981

Przecież możesz przenieść je na grunt rzeczywisty. Większość moich homoseksualnych znajomych pierwszych partnerów, czy znajomych "z branży" poznało za pomocą Internetu. Było im łatwiej, mieli z kim pogadać. Spróbuj, albo nie. Mam wrażenie, że sam nie wiesz czego tak naprawdę chcesz. Zaszokować rodziców możesz w każdej chwili, ale tak naprawdę po co? Chyba nie myślisz, że będziesz siadał z nimi do obiadu przebrany za kobietę?

Mogę sprawiać wrazenie niezdecydowanej, ponieważ nie do końca jeszcze poznałam siebie. Nie chodzi mi o to, żeby non stop chodzi tak po domu, tylko żebym mogła bez obaw kupić sobie jakieś kosmetyki, ciuszki i nie żyć w stresie, ze może rodzice wrócą wcześniej i mnie taką zobaczą... Poza tym liczę na jakieś wsparcie.

[lala2506]

Napisane przez kasqua

Piszę jako kobieta bo się nią czuje, to że nie jestem nią fizycznie nie oznacza, że nie mogę tak pisać.

Napisane przez kasqua

Owszem lubię się przebierać, ale nie jest to samo przebieranie, ponieważ czuję że psychicznie po części kobietą, tzn nie wiem na ile procent kim, ale wiem że za mało jest we mnie kobiety, żebym planowała zmianę płci.

Napisane przez kasqua

Mogę sprawiać wrazenie niezdecydowanej, ponieważ nie do końca jeszcze poznałam siebie. Nie chodzi mi o to, żeby non stop chodzi tak po domu, tylko żebym mogła bez obaw kupić sobie jakieś kosmetyki, ciuszki i nie żyć w stresie, ze może rodzice wrócą wcześniej i mnie taką zobaczą...

To czujesz się kobietą? Po części czujesz się kobietą po części mężczyzną czy jak? Bo ja się pogubiłam. Nie wiesz na ile % czujesz się kobietą, co jednocześnie nie przeszkadza Ci by pisać jako kobieta? Nie ogarniam trochę i wydaje mi się, że ten wątek to prowokacja.

[ewulkaaa]

Napisane przez Doris1981

Czyli jesteś transseksualistą, a przy okazji możliwe, że osobą biseksualną. Nie spiesz się z mówieniem o tym rodzicom, zastanów się, czy w ogóle im o tym mówić. W sumie po co? To jest tylko część Twojej... tożsamości, która należy do sfery intymnej (niekoniecznie jednoznacznie seksualnej, ale jednak z nią związanej), więc dzielenie się tym z rodzicami jest trochę - to może być dla nich zbyt wielka "rewelacja". To trochę tak, jakby się dzielić z rodzicami tym, że ma się upodobanie do S&M.

Jeżeli chodzi o znajomych - poszukaj takich dla których to coś naturalnego, zapoznaj kogoś tolerancyjnego chociażby przez sieć. Sama należę do takiej paczki przyjaciół i dobrych znajomych, gdzie są naprawdę różni ludzie (pod względem orientacji i upodobań) i ludzie fajnie się wzajemnie wspierają.

Co do tego czym są te fantazje o facetach i co oznaczają - to już Ty sam musisz rozpracować. Jak Ci się układa z kobietami? Czy czujesz do nich pociąg? Fantazje o facetach mogą, ale nie muszą (bo może bardziej fantazjujesz o sobie samym) oznaczać, że jesteś bi lub może nawet ukrytym homoseksualistą. Nie bierze się to jednak wcale stąd, że lubisz się przebierać - większość transwestytów jest orientacji heteroseksualnej.

A tak ode mnie: nie sil się aż na taką egzaltację. Jesteś mężczyzną, który przebiera się za kobietę, tyle - więc po co to pisanie jako kobieta? Nie przedobrzaj, bo przez to ten wątek wygląda mi nieco fałszywie (chociaż wiem, że początkujący tak mają i tak się często zachowują, ale poważniejsza dyskusja by się wywiązała, gdybyś jednak napisał jako facet).

trafiłaś w sedno Doris, lepiej bym tego nie ujęła.
zgadzam się w 100%

[Alessaaa]

ja bym na twoim miejscu autorko/autorze wybrala sie do psychologa bo jak widac po twoich postach sam/a nie wiesz kim jestes. Piszesz jako kobieta a jednoczesnie mowisz, ze nie chcesz zmieniac plci bo za malo w tobie kobiety. Nie mozna byc i kobieta i mezczyzna jednoczesnie dlatego polecam psychologa

[zakochana19]

Hmm.. trudna sprawa. Najwidoczniej potrzebujesz rozmowy z kimś kto Cię zrozumie - niewątpliwie jest to jakiś psycholog. Ja na Twoim miejscu na razie nie rozmawiałabym z rodzicami.

Kiedyś poznałam dziewczynę. Miała niecałe 15 lat i uważała się za lesbijkę. Oczywiście, gdy zobaczyłam ją rok później, szła już za rękę ze swoim chłopakiem.

Może po prostu to jest moment Twojego dojrzewania. 18 lat to przecież nie tak dużo - umownie jesteś dorosły/dorosła. Ale w środku może potrzeba jeszcze trochę czasu, żeby się określić?

[kasqua]

Napisane przez lala2506

To czujesz się kobietą? Po części czujesz się kobietą po części mężczyzną czy jak? Bo ja się pogubiłam. Nie wiesz na ile % czujesz się kobietą, co jednocześnie nie przeszkadza Ci by pisać jako kobieta? Nie ogarniam trochę i wydaje mi się, że ten wątek to prowokacja.

Tak czuję się po części i kobietą i mężczyzną, mam Ci powiedzieć ile? 30%, 40%? nie wiem

[zakochana19]

Napisane przez kasqua

Tak czuję się po części i kobietą i mężczyzną, mam Ci powiedzieć ile? 30%, 40%? nie wiem

Może rzeczywiście Cię nie rozumiemy, bo osobiście nie pojmuję jak można nie rozumieć czy jest się kobietą czy facetem. Rozumiem lesbijki i rozumiem gejów, lecz czegoś takiego mój rozum nie pojmuje.

[kasqua]

Napisane przez zakochana19

Może po prostu to jest moment Twojego dojrzewania. 18 lat to przecież nie tak dużo - umownie jesteś dorosły/dorosła. Ale w środku może potrzeba jeszcze trochę czasu, żeby się określić?

Na pewno jeszcze potrzeba czasu, ale w dużym stopniu już mogę się określić

[zakochana19]

Napisane przez kasqua

Na pewno jeszcze potrzeba czasu, ale w dużym stopniu już mogę się określić

W jak dużym stopniu, skoro sam/sama nie wiesz, czy jesteś kobietą czy mężczyzną?

[lala2506]

Napisane przez kasqua

Tak czuję się po części i kobietą i mężczyzną, mam Ci powiedzieć ile? 30%, 40%? nie wiem

Nie o to mi chodzi. Ale skoro piszesz jako kobieta to to mogłoby świadczyć o tym, ze czujesz się nią bardziej, jednak Ty mówisz, że nie wiesz. Sam sobie przeczysz. Co jeszcze bardziej utwierdza mnie w przekonaniu, że to prowokacja.

[kasqua]

Nie wiem dlaczego tak cięzko jest wam mnie zrozumiec? Nie rozmiecie ze poza kolorem czarnym i białym jest milion odcieni szarości, ja jestem jednym z nich, wam wydaje sie że coś musi byc tylko białe albo czarne...

[zakochana19]

Napisane przez kasqua

Nie wiem dlaczego tak cięzko jest wam mnie zrozumiec? Nie rozmiecie ze poza kolorem czarnym i białym jest milion odcieni szarości, ja jestem jednym z nich, wam wydaje sie że coś musi byc tylko białe albo czarne...

Jak nie wiesz, że ciężko nam jest to zrozumieć ? To tak jakby kot myślał, że jest psem, a pies, że jest kotem.

[201605020943]

dziewczyny przestańcie go atakować, przecież nie o to chodzi w tym wątku żeby kwestionować to co napisał...

[lala2506]

Napisane przez kasqua

Nie wiem dlaczego tak cięzko jest wam mnie zrozumiec? Nie rozmiecie ze poza kolorem czarnym i białym jest milion odcieni szarości, ja jestem jednym z nich, wam wydaje sie że coś musi byc tylko białe albo czarne...

Bo sam sobie przeczysz. Nam zarzucasz, że nie widzimy, że jest ileś odcieni szarości, a jednocześnie piszesz tak jakbyś się już zdeklarował do bycia kobietą. Tak ciężko Ci to zrozumieć?