proszę o poradę :)

[Pyzowata]

Hej, na początek powiem, że jestem nowa, więc proszę o wyrozumiałość
zawsze miałam problemy z wagą, jadłam i jadłam co bez przerwy odbijało się na mojej wadze, chociaż nigdy nie przekroczyła ona 55 kg. Mimo tego, że mam 16 lat bardzo chciałabym świadomie i na stałe stracić parę kg. Od paru miesięcy wzięłam się za siebie i ... niestety zaczęłam od głodówki. Pech chciał, że było to przed świętami, a moja sina wola nie wystarczyła ;p chęć obżarstwa wygrała, jak można się domyślić efekt jojo był murowany. Ponieważ bardzo chciałam wrócić do dobrej kondycji podjęłam próbę z dietą 100 kcal, dużo ruchu, zdrowe i mało kaloryczne posiłki, wyeliminowanie słodyczy, ograniczenie tłuszczu... no i udało się. Moi znajomi i rodzina zaczęli się niepokoić, bo schudłam. Nawet bardzo. Wystawały mi żebra i wszystkie kości. W pewnym momencie uświadomiłam sobie, że nie potrafię zjeść posiłku, którego nie przeliczałabym na kalorie, w głowie miałam tylko tabelki i godziny posiłków. Stało się to straasznie uciążliwe. Nie potrafiłam myśleć o niczym innym. W zeszłym miesiacu moja koleżanka poprosiła mnie, żebym poszła z nią do pielęgniarki, przy okazji postanowiłam się zważyć i zmierzyć. Pani stwierdziła, że mam niedowagę i że powinnam przestać się odchudzać. Ważyłam 48 kg przy wzroście 167 cm. to nie było dl mnie nic strasznego, stwierdziłam, że nie mogę przestać się odchudzać, przecież wcale nie byłam chuda! No i ciągnęłam to chore odchudzanie ku niezadowoleniu mojej mamy i babci, którym do tej pory wmawiam, że nie jestem na żadnej diecie. Ostatnio miałam dość. Przestałam liczyć kalorie, zaczęłam jeść slodycze i wszystko to, co jada reszta rodziny. Ponieważ nie miałam miesiączki (od momentu kiedy schudłam zanikła) byłam z mamą w poradni ginekologicznj przy centrum zdrowia dziecka. Przy pomiarze wzrostu i wagi przeraziłam się... 45kg przy wzroście 167. Chociaż nie ukrywam, że jestem całkiem zadowolona z tego co udało mi się osiągnąć, ale niestety mama wzięła się za mnie i postanowiła mnie utuczyć... ja tak strasznie nie chcę przytyć, wpadam w rozpacz kiedy widzę, że jakaś kość jest mniej widoczna, a mimo to ostatnio jem wszystko, momentami bez opamiętania... kiedyś było nie do pomyślenia, żebym zjadła chociaż jedno ciastko, a tu proszę, wchłonęłam przed chwilą całą paczkę. Proszę, potrzebna mi jest natychmiastowa motywacja nie mogę przytyć, bardzo chciałabym wrócić do tego sposobu myślenia, kiedy ograniczałam "tuczące"" produkty. Pani ginekolog powiedziała mi, że muszę ważyć przynajmniej 49 kg, ale dla mnie to kompletna abstrakcja, nie mogę przecież tyle ważyć! Czy myślicie, że 1800 kcal dziennie + godzina co drugi dzień na rowerze pomoże mi zachować dotychczasową wagę?

[kagga]

Ja myślę przede wszystkim, że Twoja relacja wskazuje na jakąś formę zaburzeń odżywania i warto byłoby porozmawiać z psychologiem, który zajmuje się takimi problemami. Uważam, że tym powinnaś się zająć w pierwszej kolejności.
Pozdrawiam
k.

[pandepilator]

nie jestem w ogóle ekspertem w tej dziedzinie, ale zgadzam się z przedmówczynią...

[201604181004]

Psycholog i psychiatra!!! Teraz zaraz!!!!

[marika39]

tylko specjalista od już!! bo dojdzie do tragedii