Ekspert radzi 1

[dr Anna Niezgoda]

Prawidłowe i regularne wypróżnienia u dziecka świadczą o jego zdrowiu i prawidłowej diecie. Biegunka to najczęstszy „problem brzuszkowy” dotyczący małych dzieci, wzbudzający zawsze duży niepokój u rodziców.
Kiedy mówimy o biegunce?
· gdy zmienia się liczba wypróżnień (>3/ dobę) – nie dotyczy noworodków i maluszków karmionych piersią, u których prawidłowością jest obecność stolca w każdej pieluszce. Jak więc rozpoznać biegunkę u noworodka i małego dziecka karmionego piersią?- najprościej mówiąc oddawanie stolców „w rytmie” i objętości innym niż zwykle czy dyskomfort dziecka przy oddawaniu stolca z towarzyszącymi innymi dolegliwościami brzusznymi (ból, wymioty, brak apetytu) powinny budzić niepokój mamy
· gdy zmienia się konsystencja stolca (wodnisty, pienisty, półpłynny, tryskający)
· gdy stolec zawiera nieprawidłowe domieszki: krwi, ropy czy śluzu (w tym przypadku niezależnie od liczby oddanych stolców jest to niepokojące).
· biegunka ostra –do 7dni, biegunka przewlekła>14dni
Jak do tego dochodzi?
· czynnik wywołujący biegunkę uszkadza błonę śluzową jelita i powoduje zaburzenia trawienia i wchłaniania pokarmu.
· niestrawiony pokarm fermentuje w jelitach i ściąga wodę
· gwałtowne ruchy jelitowe przesuwają niestrawioną treść na zewnątrz (kurczowe bóle brzucha, wymioty, częste stolce)
· z jednej strony dochodzi do eliminacji toksyn i drobnoustrojów (bakterie, wirusy) ale jednocześnie do utraty cennej wody i mikroelementów.

Większość biegunek ma najczęściej charakter samoograniczający się. Najbardziej niebezpiecznym następstwem biegunki jest odwodnienie – tak więc zapobieganie odwodnieniu jest naczelną zasadą postępowania u chorego dziecka.
Doustne płyny nawadniające (np. Acidolit) są lekami pierwszego rzutu w leczeniu biegunki niezależnie od jej przyczyny, z uwagi na skuteczność i bezpieczeństwo oraz łatwą drogę podania.