Jak pomóc swojemu chłopakowi, który ma problemy w domu?

[kochajacatweoczy]

Jestem z A. od pół roku, wcześniej też byliśmy razem, ale moje uczucie wygasło po 3 miesiącach, zauroczenie tylko. Teraz jest inaczej. Zbliżyliśmy się do siebie, wiem już bardzo dużo. Niestety niezbyt miłych rzeczy. Swojego ojca nie pamięta, bo był wpadką, a potem ojciec matce ręce wykręcał, bo nie chciała mu dać na wódkę. Teraz chyba siedzi lub jest poszukiwany, ale nie ma z nim A. kontaktu. Matka jest w drugim związku, w sumie to normalne, bo jak on przyszedł na świat to miała 19 lat i chciała na pewno ułożyć sobie jeszcze życie...
A więc z tym obecnym jest koło 15 lat i mają syna, który jest ich pupilkiem, no bo to wspólne dziecko jednak. Mój A kiedyś miał jeszcze oparcie w dziadku (którego zresztą widział jak chciał się wieszać), ale on umarł we wrześniu zeszłego roku. Jest jeszcze brat jego matki (był w klasie z moją siostrą, dobrzy znajomi) tylko że to straszny leń. Wszystko w tym domu robi mój A. Jak miał chorą babcię to sam ją mył, przebierał. Smutna Sam robi wszystko na polu (tzn nie ma ogromnej gospodarki tylko że pomaga też np. sąsiadom), rąbie drzewo itd. Cieszę się, że jest taki pracowity, bo czasem pomaga też u mnie przy drzewie (bo mój ojciec nie żyje więc on pomaga w rąbaniu drewna itp.). To największy pupilek mojej mamy. Potrafią godziny siedzieć i rozmawiać, zresztą z moją siostrą też.
Tylko że on jest już tak zniszczony. Smutna Kazda kostka w jego ciele jest nadwyrężona. Kręgosłup ma 50-latka, a on lat ma 17. Matka gra w gry, ojciec w robocie itp. Smutna A. pyta się jej co na obiad a ona "Sp...laj" i mu wpiera, że jest taki sam jak tatuś. A to nieprawda, to cudowny człowiek, wiem że i przeze mnie cierpiał, też chciał ze sobą skończyć, ale i teraz kiedy w domu jest źle to on się po prostu załamuje. Mówi, że na mnie nie zasługuje, że jest beznadziejny, ale kocha mnie najbardziej na świecie. A ja wierzę, bo czuję tą miłość na każdym kroku. Jego matka napisała do mnie na fb, że chce mnie poznać, nie wiem czy powinnam tam jechać i jak się zachować. Bo czasami jak zaśniemy to budzimy się o 3 nad ranem, potem on dostaje w domu, że się włóczy i nawet mu potrafią jedzenie z lodówki wynieść i schować za to, że się napracuję za nich wszystkich.
Co robić? Jak go wspierać? I czy powinnam iść tam do niego? 27 lipca mam wesele i na pewno z nim pójdę, chociaż oni jeszcze nie wiedzą. Jeśli tam będę to powinnam powiedzieć im o tym weselu? Tak jak mówiłam on ma 17 lat, a ja 18.

[paula78]

Patologia. Wyprowadzic sie i usamodzielnić.

[daf502bc9430c04b8cbdbd94f51a8624bed02f84_61e0bd2ac4d4e]

Napisane przez paula78

Patologia. Wyprowadzic sie i usamodzielnić.

Dokładnie. I również nie pakowałabym się w żadne poznawanie tej rodziny, więcej kłopotu niż pożytku może być z czegoś takiego później, poza tym, on powinien się odizolować od tego środowiska, a wchodząc tam, na pewno mu tego nie ułatwisz.

[Lui1234]

E, dlaczego?
Narazie rodzine znasz z opowiadan, zobacz czy rzeczywiscie są tacy.
Ja bym poszła z ciekawosci.
A jak pomóc? Ryzykowne byłoby brac go pod swoj dach. Co bedzie jesli Tobie sie odwidzi?
Niech sie wyprowadzi i zacznie zycie na swój rachunek.

[leniwca]

Napisane przez Lui1234

E, dlaczego?
Narazie rodzine znasz z opowiadan, zobacz czy rzeczywiscie są tacy.
Ja bym poszła z ciekawosci.
A jak pomóc? Ryzykowne byłoby brac go pod swoj dach. Co bedzie jesli Tobie sie odwidzi?
Niech sie wyprowadzi i zacznie zycie na swój rachunek.

No raczej rodzina chłopaka nie będzie nim pomiatać, gdy w domu są goście, obcy- takie rzeczy zazwyczaj dzieją się w 4ścianach, bez świadków.

Co do brania chłopaka pod swój dach- o tym trzeba by porozmawiać z rodzicami, tym bardziej, skoro chłopak niepełnoletni.

Ja bym mu proponowała wizytę u psychologa/pedagoga szkolnego.
Przecież to jeszcze dzieciak, którego traktują w domu jak szmatę- pewnie sam się boi, nie wie jak z tej patologii wyrwać.

Niech rozważy przeniesienie do internatu i alimenty od matki.

[kochajacatweoczy]

To nie jest wszystko takie proste. Kocham Go, ale nawet moja matka się nie zgodzi żeby tu zamieszkał, zresztą nie wiem czy nawet ja tego chcę. Boję się, że jak tam pojadę to będą gadać że tyle czasu u mnie spędza i wgl. Do internatu się nie przeniesie bo szkołę ma 5 km dalej. Spokojnie jedzie pociągiem w ciągu 5 minut. A dopiero skończył pierwszą klasę i nie rzuci jej żeby pójść do pracy. Mówi że tylko we mnie ma oparcie, czasem jak przychodzi to rozkleja się kompletnie, albo jak wypije to powtarza że jest beznadziejny, że nie zasługuje na mnie i zrobi wszystko abym to ja była szczęśliwa. Nic dziwnego że tak sądzi skoro mamusia mu wpiera że będzie taki jak ojciec. A on wcale taki nie jest

[Deborah100]

A dopiero skończył pierwszą klasę i nie rzuci jej żeby pójść do pracy

zaraz, to co on robił ? Ma 18 lat i idzie dopiero do 2 klasy ??
W takiej sytuacji musi przemęczyć się w domu. Na wakacje niech znajdzie pracę a w czasie roku szkolnego jakąś dorywczą. Ewentualnie może ma jeszcze inną, dalszą rodzinę, która mogłaby pomóc....

[RastaGirl89]

Napisane przez Deborah100

zaraz, to co on robił ? Ma 18 lat i idzie dopiero do 2 klasy ??
W takiej sytuacji musi przemęczyć się w domu. Na wakacje niech znajdzie pracę a w czasie roku szkolnego jakąś dorywczą. Ewentualnie może ma jeszcze inną, dalszą rodzinę, która mogłaby pomóc....

normalnie, ma 17 lat i idzie do drugiej klasy. W drugiej klasie ludzie mają po 18 lat

[Clemence]

[1=daf502bc9430c04b8cbdbd9 4f51a8624bed02f84_61e0bd2 ac4d4e;41475329]Dokładnie. I również nie pakowałabym się w żadne poznawanie tej rodziny, więcej kłopotu niż pożytku może być z czegoś takiego później, poza tym, on powinien się odizolować od tego środowiska, a wchodząc tam, na pewno mu tego nie ułatwisz.[/QUOTE]
Na pewno.

A ja jeszcze bym sie zastanawiala,czy brac takiego partnera.
Z doświadczenia wiem,ze lepiej sie trzymać z daleka od takich facetów..

---------- Dopisano o 11:12 ---------- Poprzedni post napisano o 11:11 ----------

Napisane przez kochajacatweoczy

To nie jest wszystko takie proste. Kocham Go, ..

No to suoper,że go kochasz,ale samą miłością w tym przypadku nie wyżyjesz.
A Ty możesz go kochać,a on może Ciebie tłuc,tak po rodzinnemu.
Ja bym się DOBRZE zastanowiła,patrząc jeszcze,ze po 3 miesiacach przeszło Ci zauroczenie ;]
ciekawe co b ędzie za 30 lat..

[mary_poppins]

Radzilabym poczekac do ukonczenia liceum/technikum i podjac proby usamodzielnienia sie. To nie jest proste, ale mozna wynajac tani pokoik, znalezc prace i jakos probowac uczyc sie dalej, np. weekendowo, zdobyc jakis zawod, doswiadczenie zawodowe i powolutku ukladac sobie zycie. Mieszkania z Toba raczej nie polecam - jestescie bardzo mlodzi i rozne rzeczy moga sie wydarzyc, zaloze sie ze chlopak nie chcialby byc na Twojej i Twoich rodzicow lasce. Ty zreszta tez tego nie chcesz.

Napisane przez Clemence

No to suoper,że go kochasz,ale samą miłością w tym przypadku nie wyżyjesz.
A Ty możesz go kochać,a on może Ciebie tłuc,tak po rodzinnemu.
Ja bym się DOBRZE zastanowiła,patrząc jeszcze,ze po 3 miesiacach przeszło Ci zauroczenie ;]
ciekawe co b ędzie za 30 lat..

A kto mowi o wyzyciu miloscia? Ma taka potrzebe?
Taa, po rodzinnemu Zwlaszcza, ze sie chlopak z ojcem nawet nie wychowywal, a teraz robi za naczelnego Kopciuszka i nawet slowkiem nie pisnie matce ze mu sie to nie podoba.
Za 30 lat to moga byc razem szczesliwi, moga byc w innych zwiazkach, moga nawet nie zyc. Myslenie do przodu ma jakies granice.

[MaLibu 2o]

Jak skonczy 18lat niech znajdzie jakas prace i sie wyprowadzi. Moze wynajac pokoj z kims, bedzie taniej. Liceum moze robic zaocznie

[kochajacatweoczy]

Napisane przez mary_poppins

Radzilabym poczekac do ukonczenia liceum/technikum i podjac proby usamodzielnienia sie. To nie jest proste, ale mozna wynajac tani pokoik, znalezc prace i jakos probowac uczyc sie dalej, np. weekendowo, zdobyc jakis zawod, doswiadczenie zawodowe i powolutku ukladac sobie zycie. Mieszkania z Toba raczej nie polecam - jestescie bardzo mlodzi i rozne rzeczy moga sie wydarzyc, zaloze sie ze chlopak nie chcialby byc na Twojej i Twoich rodzicow lasce. Ty zreszta tez tego nie chcesz.


A kto mowi o wyzyciu miloscia? Ma taka potrzebe?
Taa, po rodzinnemu Zwlaszcza, ze sie chlopak z ojcem nawet nie wychowywal, a teraz robi za naczelnego Kopciuszka i nawet slowkiem nie pisnie matce ze mu sie to nie podoba.
Za 30 lat to moga byc razem szczesliwi, moga byc w innych zwiazkach, moga nawet nie zyc. Myslenie do przodu ma jakies granice.

Dziękuję za słowa otuchy. On swojego ojca na oczy nie widział I wcale taki jak ojciec nie jest. Jeszcze wyżej ktoś napisał że w ogóle zastanawiałby się nad byciem z nim. A niby dlaczego, pytam? Za to, że nie dość że u siebie się napracuje to jeszcze u mnie pomaga? że przychodzi zawsze kiedy go o to proszę, że nie śpi nocami po naszej kłótni? Rodziny się nie wybiera. Czemu zakładacie że jest taki sam? Gdyby był taki sam to by grał w gry jak jego mamusia a na mnie się już wyżywał. A on od półtora roku jest zakochany. I nawet nie musi mi tego pisać co 5 minut. Czuję to

[mary_poppins]

Napisane przez kochajacatweoczy

Dziękuję za słowa otuchy. On swojego ojca na oczy nie widział I wcale taki jak ojciec nie jest. Jeszcze wyżej ktoś napisał że w ogóle zastanawiałby się nad byciem z nim. A niby dlaczego, pytam? Za to, że nie dość że u siebie się napracuje to jeszcze u mnie pomaga? że przychodzi zawsze kiedy go o to proszę, że nie śpi nocami po naszej kłótni? Rodziny się nie wybiera. Czemu zakładacie że jest taki sam? Gdyby był taki sam to by grał w gry jak jego mamusia a na mnie się już wyżywał. A on od półtora roku jest zakochany. I nawet nie musi mi tego pisać co 5 minut. Czuję to

Bo w wyobrazni niektorych wszystko jest czarno-biale, a czlowiek z dysfunkcyjnej rodziny to odpad atomowy. Wiesz - niedaleko pada jablko i tak dalej. Zapewne fajnie sie glosi takie tezy siedzac w cieplutkim domku z zatroskana mama i usmiechnietym tata. Patrzysz sobie na nieciekawe obrazki z otoczenia i myslisz "nieee, z takiego to juz nic nie bedzie" Ludzie lubia sobie upraszczac takie rzeczy, wiesz - z rozbitej rodziny zly, z biedy zly, z patologii zly, bez studiow zly, nie tak ubrany zly, nie to co ja.