sama w niemieckiej szkole...

[xxxxizaxxxx]

cześć : ) mam 14 lat, właśnie od 3 tygodni mieszkam w niemczech, badenia wirtembergia, okolice stuttgartu. Aktualnie jestem w vorbereitungsklasse.. w polsce nie spodziewałam się że będzie tak cięzko... Piszę do was, bo może ktoś miał podobne odczucia z dziećmi, bądź sami się przekonali, poniewaz ja jestem teraz sama, jedynie rodzice bardzo mnie wspierają lecz to nic mi nie daje. W tej klasie nie powiem, jest bardzo ciężko, jestem najsłabsza w całej klasie, bo w klasie mam dzieci które są tutaj od 1-2 lat, a ja jedyna bez znakomitej znajomości języka. W szkole ciężko mi idzie, mialam juz jeden test ktory zawalilam, po tym się strasznie zalamalam... Tak samo z językiem, nie rozumiem nic na lekcjach.. jest to dla mnie straszne. Najgorsze jest dla mnie to, że jestem STRASZNIE wrażliwą osobą, ciągle bym tylko płakała. W szkole ciągle przytrzymuje łzy żeby sie nie popłakać. Jest to strasznie uciążliwe, ciągle się stresuje itp... Mam problem z zadaniami, nauka itd... chociaz nie powiem ze niemieckiego nie umiem, bo potrafię się dogadać. mial ktos może podobny problem? bardzo proszę o wsparcie, gdyz jestem teraz w kropce

[Justine1989]

musisz zacisnąć zęby i być silna
coraz lepiej będziesz sobie radzić, początki zawsze są najgorsze, trzymam za Ciebie kciuki

[MonnieB]

kochana ja teraz idę na studia w Londynie, też nikogo nie znam, język mój jest daleki od ideału... do tego się jąkam i nie mowię 'r', a idę na psychologię czyli duuuużo mówienia. trzeba w siebie uwierzyć, przełamać strach, wiem, że na pewno kilka razy będzie mi ciezko, ale sądzę, że trzeba być silnym i pokonać takie przeciwności losu. uda Ci się, zobaczysz, przyzwyczaisz się i będziesz jedną z najlepszych uczennic, obiecuję

[Nimfa20]

Napisane przez xxxxizaxxxx

cześć : ) mam 14 lat, właśnie od 3 tygodni mieszkam w niemczech, badenia wirtembergia, okolice stuttgartu. Aktualnie jestem w vorbereitungsklasse.. w polsce nie spodziewałam się że będzie tak cięzko... Piszę do was, bo może ktoś miał podobne odczucia z dziećmi, bądź sami się przekonali, poniewaz ja jestem teraz sama, jedynie rodzice bardzo mnie wspierają lecz to nic mi nie daje. W tej klasie nie powiem, jest bardzo ciężko, jestem najsłabsza w całej klasie, bo w klasie mam dzieci które są tutaj od 1-2 lat, a ja jedyna bez znakomitej znajomości języka. W szkole ciężko mi idzie, mialam juz jeden test ktory zawalilam, po tym się strasznie zalamalam... Tak samo z językiem, nie rozumiem nic na lekcjach.. jest to dla mnie straszne. Najgorsze jest dla mnie to, że jestem STRASZNIE wrażliwą osobą, ciągle bym tylko płakała. W szkole ciągle przytrzymuje łzy żeby sie nie popłakać. Jest to strasznie uciążliwe, ciągle się stresuje itp... Mam problem z zadaniami, nauka itd... chociaz nie powiem ze niemieckiego nie umiem, bo potrafię się dogadać. mial ktos może podobny problem? bardzo proszę o wsparcie, gdyz jestem teraz w kropce

Moja koleżanka jak wyjechała do Italii , rok spędziła w domu na nauce języka. Chodziła do szkoły językowej, ale i sama dużo się uczyła.

Twoi rodzice musieliby się dogadać z dyrektorką odnośnie Twojej nauki, bo bez sensu, żebyś przez nieznajomość języka zawaliła rok.

Ja miałam tak jak poszłam do I technikum. Nikogo nie znałam, byłam nieśmiała, potrafiłam całe lekcje sztywno przesiedzieć, ani razu się nie oglądając na klasę. Też powstrzymywałam łzy , a jak przypomniałam sobie starą szkołę... Chodziłam do niej 10 lat.

Jeśli jesteś teraz najsłabsza, to w zasadzie normalne, raczej nikomu nie jest w takich momentach łatwo.

Spróbuj znaleźć tego dobre strony : za jakiś czas będziesz mówić w 2 językach, dostaniesz dobrze płatną pracę, będziesz znała 2 kraje, a wiadomo, że w Niemczech jest lepiej niż w Polsce.

Mojej koleżance dużo pomogły listy ode mnie i do mnie. Wysyłałyśmy do siebie zeszyty, bo tyle się zbierało. Jak ostatnio je czytałam, byłam w szoku, w jakim stanie psychicznym wtedy była

Obecnie nie mam z nią kontaktu , ja zerwałam znajomość, ale wiem, że bardzo dobrze jej się powodzi

Wyjechała mając 13 lat Nie chciała jechać, bała się. Powiedziałam, że jak pozna język, nie będzie chciała tu wracać. Nie wraca...

Zaprzyjaźniła się z paroma dziewczynami, poznała swojego chłopaka, wyjeżdża na różne wycieczki ... Żyć nie umierać

Jak będziesz chciała się wyżalić to pisz Możesz nawet po niemiecku, może sobie przypomnę język, bo byłam z niego bardzo dobra, niestety od długiego czasu nie używam

Wohlergehen !

[150f22149d232a15625e38a732d46b6c6e220cbb_63e043022f3b0]

Może zajrzysz na forum emigrantki i znajdziesz tam kogoś w podobnej sytuacji? Nawet niewielkie, wirtualne wsparcie mogłoby się okazać korzystne

[Nimfa20]

[1=150f22149d232a15625e38a 732d46b6c6e220cbb_63e0430 22f3b0;42821067]Może zajrzysz na forum emigrantki i znajdziesz tam kogoś w podobnej sytuacji? Nawet niewielkie, wirtualne wsparcie mogłoby się okazać korzystne [/QUOTE]



https://wizaz.pl/forum/forumdisplay.php?f=45

[_chocolate]

Bardzo by Ci pomogło, gdybyś miała kogoś, kto każdego dnia po lekcjach odrabiałby z Tobą prace domowe i przerabiał jeszcze raz każdą lekcję - po niemiecku, ale tak, żebyś zrozumiała. W USA są takie programy dla dzieci emigrantów i podobno bardzo się sprawdzają - po roku dzieci nie mają już problemów z językiem w szkole, uczęszczają normalnie do klas z Amerykanami i nie potrzebują już tych dodatkowych zajęć. Może zorientuj się, czy nie ma takiej możliwości jakichś dodatkowych lekcji "wyrównawczych"? Jeśli nie w szkole, to może w jakichś organizacjach i fundacjach, których jest pełno w Niemczech. Poza tym staraj się być zdeterminowana, nie poddawaj się i daj sobie czas. Niemcy to mój ulubiony kraj, więc ja zazdroszczę Dużo ludzi wyjeżdża bez znajomości języka, a potem świetnie sobie radzą, także Ty też dasz radę!

[xxxxizaxxxx]

Napisane przez Justine1989

musisz zacisnąć zęby i być silna
coraz lepiej będziesz sobie radzić, początki zawsze są najgorsze, trzymam za Ciebie kciuki

jesteście bardzo kochani ! dziękuję wam za rady, wiem że to bardzo dobry kraj, lepszy od polski o milion % jedynie właśnie co mnie bardzo trzyma w polsce to znajomi i rodzina, nic wiecej wiem też, że sobie poradzę ponieważ w polsce byłam dosyć dobra w nauce, a co słyszałam tutaj o duuuzo jest poziom obnizony dziękuję wam bardzo, buziaczki 

---------- Dopisano o 21:30 ---------- Poprzedni post napisano o 21:28 ----------

Napisane przez _chocolate

Bardzo by Ci pomogło, gdybyś miała kogoś, kto każdego dnia po lekcjach odrabiałby z Tobą prace domowe i przerabiał jeszcze raz każdą lekcję - po niemiecku, ale tak, żebyś zrozumiała. W USA są takie programy dla dzieci emigrantów i podobno bardzo się sprawdzają - po roku dzieci nie mają już problemów z językiem w szkole, uczęszczają normalnie do klas z Amerykanami i nie potrzebują już tych dodatkowych zajęć. Może zorientuj się, czy nie ma takiej możliwości jakichś dodatkowych lekcji "wyrównawczych"? Jeśli nie w szkole, to może w jakichś organizacjach i fundacjach, których jest pełno w Niemczech. Poza tym staraj się być zdeterminowana, nie poddawaj się i daj sobie czas. Niemcy to mój ulubiony kraj, więc ja zazdroszczę Dużo ludzi wyjeżdża bez znajomości języka, a potem świetnie sobie radzą, także Ty też dasz radę!

na szczęście mam jedną niemiecką koleżankę, która jest z pochodzenia polką więc umie rozmawiać po polsku, jest mi bardzo bliska bardzo się cieszę, pomaga mi przez facebooka w zadaniach domowych itd moi rodzice również szukają korepetycji dla mnie. Oh tak lecz determinacja u mnie to bardzo ciężki temat Ja też bardzo kocham Niemcy, lecz ta szkoła no nic trzeba poświęcic troche czasu i się ułoży, dziękuję

[nobodysperfect]

Napisane przez _chocolate

Bardzo by Ci pomogło, gdybyś miała kogoś, kto każdego dnia po lekcjach odrabiałby z Tobą prace domowe i przerabiał jeszcze raz każdą lekcję - po niemiecku, ale tak, żebyś zrozumiała. W USA są takie programy dla dzieci emigrantów i podobno bardzo się sprawdzają - po roku dzieci nie mają już problemów z językiem w szkole, uczęszczają normalnie do klas z Amerykanami i nie potrzebują już tych dodatkowych zajęć. Może zorientuj się, czy nie ma takiej możliwości jakichś dodatkowych lekcji "wyrównawczych"? Jeśli nie w szkole, to może w jakichś organizacjach i fundacjach, których jest pełno w Niemczech. Poza tym staraj się być zdeterminowana, nie poddawaj się i daj sobie czas. Niemcy to mój ulubiony kraj, więc ja zazdroszczę Dużo ludzi wyjeżdża bez znajomości języka, a potem świetnie sobie radzą, także Ty też dasz radę!

W kazdym szanujacym sie miescie w niemczech jest cos takiego jak jugendzentrum do ktorego uczesczaja młodzi emigranci ktorzy maja np problemy z niemieckim, w szkole, z rodzicami. Polecam cos takiego u siebie poszukac bo to duzo daje. Sama spedzilam tam wiele godzin na rozmowach z opiekunami ktorzy pomagali i w lekcjach i gdy mialam gorszy dzien. Poznalam tez bardzo miłych ludzi z ktorymi kontakt do dzis mam. Poszukaj i idz spokojnie. Zapytaj czy sa jakies pomoce lekcyjne, czasem inni emigranci rowniez sa w stanie pomoc. Nie boj sie. Czas w takich sytuacjach jest najlepszym lekarstwem. Jezym przyjdzie z czasem tak samo jak i przyjaźnie. Sama jestem dobrym przykladem, ze na obczyznie mozna w konczu poczuc sie jak w domu Powodzenia!

[SOCKI]

Jestem związana z Freiburgiem, przepiękny region!

Mój chłopak przeżywał kiedyś to samo co Ty, ale był sporo młodszy i języka nie znał za grosz. Bardzo szybko się wpasował i z Tobą też tak będzie. Trochę cierpliwości i pracy, a po pół roku będziesz się czuła jak ryba w wodzie Nie przejmuj się pierwszymi porażkami, proś o pomoc koleżanki, dużo czytaj i samo pójdzie. Masz ogromne możliwości w Niemczech, a w dodatku mieszkasz w przepięknym regionie.
Trzymam kciuki

[Nimfa20]

Napisane przez xxxxizaxxxx

cześć : ) mam 14 lat, właśnie od 3 tygodni mieszkam w niemczech, badenia wirtembergia, okolice stuttgartu. Aktualnie jestem w vorbereitungsklasse..

O, właśnie, jak się jakoś ogarniesz, proszę o zdjęcia