Czy ona może się zmienić?

[Kaczor86]

Witam.

Przejdę od razu do rzeczy. Moja dziewczyna jest strasznie niedojrzała. Ciągle ubiera się na czarno, słucha metalu i ogólnie uwielbia wszystko co związane z tą subkulturą. Niby nic dziwnego, tylko że ma 26 lat a do tego jest nauczycielem niemieckiego w liceum. Ma strasznie chwiejne nastroje. Śmieje się czasami z okropnych głupot, nie spotkałem jeszcze takiej kobiety (dodam, że pierwszą dziewczynę miałem w wieku 21 lat), dosłownie jej zachowanie nie raz przypomina jakąś nastolatkę. Kiedy zwracam jej na coś uwagę przyjmuje to zawsze z pewną obrazą, czasami próbuje to ukryć a czasami otwarcie się obraża i strzela fochy. Co gorsze, nawet jeśli zdaje sobie z tego sprawę i po pewnym czasie zgodzi się ze mną to na siłę potem stara się zachowywać przeciwnie do tego co robiła wcześniej. Kiedy ostatnio jej powiedziałem, że mam dość jej gówniarskiego zachowania to zaczęła się nienaturalnie poważnie zachowywać próbując mi udowodnić, jakobym się mylił. I robi to w tak żałosny sposób, że juz tego nie wytrzymuje.
Jesteśmy w związku od ponad pół roku, moje zauroczenie już minęło. To co w niej lubiłem wcześniej teraz stało się tym co mnie ciągle denerwuje lub zażenowuje.
Kiedy spotykamy się razem, to znaczy ja oraz jej siostry z chłopakami bądź moi znajomi to w towarzystwie zawsze na siłę każdemu chce się przypodobać. Nigdy z nikim nie chce się kłócić, zawsze się zgadza, zawsze stara się uśmiechać jakby to był jakiś wskaźnik postrzegania przez wszystkich. Wiem, że to dziwnie brzmi co mówię, dlatego podam przykład takiej sytuacji jak raz w urzędzie, gdzie ją zawiozłem zaczęła flirtować z jakimś mężczyzną która nawet zaczął ją obejmować w talii. A ona oczywiście uśmiech pełen, wtedy wszystko we mnie strzelilo i faceta po prostu uderzyłem w tył głowy łokciem, po czym zemdlał. Wiem, że to nie było prawidłowe zachowanie w moim wykonaniu, ale pech chciał że akurat przyjechałem po nią akurat po tym jak dowiedziałem się, że straciłem sporą sumę pieniędzy na pewnej tranzakcji, nigdy nie byłem wobec niej agresywny, nawet nie podnosiłem głosu, ale są pewne granice "sympatyczności".

Zawsze mi się zwierzała jak to jest jej ciężko wytrzymać w tej szkole i ją wspomagałem, dawałem rady jak postępować czy nawet czasami krytykowałem za zachowanie wobec tych dzieciaków. Zupełnie co innego usłyszałem od mojego kolegi młodszego brata, którego ona uczy. Nawet te chłopaki z jeog klasy pozwalają sobie na takie teksty, że zastanawiam się co gdyby to byli dorośli mężczyźni. Nie wiem czy to jest normalne, ale ja z uczniami nigdy nie flirtowałbym, nie pozwalał sobie na teksty w stylu "ale pani dzisiaj seksi wygląda", ani nie utrzymywał dziwnych stosunków które są bardziej odpowiednie dla znajomych równolatków a nie gówniarzy ze szkoły średniej. I mam pewność, że chłopak mówił prawdę. Zawsze mnei to zastanawiało, po co ona tak się stroi jak na wybieg do tej szkoły, makijaż, kosmetyczka i to wszystko, skoro nie wychodzimy za często. Czy tak zachowuje się dojrzała kobieta? Czy musi tak na siłę podnosić sobie samoocenę?

Jest mi po prostu wstyd za samego siebie w jakiej sytuacji, chociaż ją kocham ale mam po prostu zarazem jej dość. Jestem świadom swoich wad, i wiem że czasami dużo tracę przez swoje "pchanie spraw na siłę", mimo że są skazane na zagładę.

Myślałem nad tym, żeby powiedzieć jej o tym wszystkim, co mi się wydaje i co na ten temat myślę. Ale boję się, że wtedy ona zareaguje w jakiś nieracjonalny sposób, mam na myśli płacz, krzyk czy branie mnie na litość. Bo jestem pewien, że gdybym powiedział wszystko co mi leży na sercu i umyśle to zdałaby sobie sprawę z powagi tego i nie mogła się po prostu obrazić.

[Lexie]

Nie miałeś sprawy w sądzie za uderzenie kogoś tak, że przytomność stracił?

[skazana_na_bluesa]

Napisane przez Kaczor86

Witam.

Przejdę od razu do rzeczy. Moja dziewczyna jest strasznie niedojrzała. Ciągle ubiera się na czarno, słucha metalu i ogólnie uwielbia wszystko co związane z tą subkulturą. Niby nic dziwnego, tylko że ma 26 lat a do tego jest nauczycielem niemieckiego w liceum. Ma strasznie chwiejne nastroje. Śmieje się czasami z okropnych głupot, nie spotkałem jeszcze takiej kobiety (dodam, że pierwszą dziewczynę miałem w wieku 21 lat), dosłownie jej zachowanie nie raz przypomina jakąś nastolatkę. Kiedy zwracam jej na coś uwagę przyjmuje to zawsze z pewną obrazą, czasami próbuje to ukryć a czasami otwarcie się obraża i strzela fochy. Co gorsze, nawet jeśli zdaje sobie z tego sprawę i po pewnym czasie zgodzi się ze mną to na siłę potem stara się zachowywać przeciwnie do tego co robiła wcześniej. Kiedy ostatnio jej powiedziałem, że mam dość jej gówniarskiego zachowania to zaczęła się nienaturalnie poważnie zachowywać próbując mi udowodnić, jakobym się mylił. I robi to w tak żałosny sposób, że juz tego nie wytrzymuje.
Jesteśmy w związku od ponad pół roku, moje zauroczenie już minęło. To co w niej lubiłem wcześniej teraz stało się tym co mnie ciągle denerwuje lub zażenowuje.
Kiedy spotykamy się razem, to znaczy ja oraz jej siostry z chłopakami bądź moi znajomi to w towarzystwie zawsze na siłę każdemu chce się przypodobać. Nigdy z nikim nie chce się kłócić, zawsze się zgadza, zawsze stara się uśmiechać jakby to był jakiś wskaźnik postrzegania przez wszystkich. Wiem, że to dziwnie brzmi co mówię, dlatego podam przykład takiej sytuacji jak raz w urzędzie, gdzie ją zawiozłem zaczęła flirtować z jakimś mężczyzną która nawet zaczął ją obejmować w talii. A ona oczywiście uśmiech pełen, wtedy wszystko we mnie strzelilo i faceta po prostu uderzyłem w tył głowy łokciem, po czym zemdlał. Wiem, że to nie było prawidłowe zachowanie w moim wykonaniu, ale pech chciał że akurat przyjechałem po nią akurat po tym jak dowiedziałem się, że straciłem sporą sumę pieniędzy na pewnej tranzakcji, nigdy nie byłem wobec niej agresywny, nawet nie podnosiłem głosu, ale są pewne granice "sympatyczności".

Zawsze mi się zwierzała jak to jest jej ciężko wytrzymać w tej szkole i ją wspomagałem, dawałem rady jak postępować czy nawet czasami krytykowałem za zachowanie wobec tych dzieciaków. Zupełnie co innego usłyszałem od mojego kolegi młodszego brata, którego ona uczy. Nawet te chłopaki z jeog klasy pozwalają sobie na takie teksty, że zastanawiam się co gdyby to byli dorośli mężczyźni. Nie wiem czy to jest normalne, ale ja z uczniami nigdy nie flirtowałbym, nie pozwalał sobie na teksty w stylu "ale pani dzisiaj seksi wygląda", ani nie utrzymywał dziwnych stosunków które są bardziej odpowiednie dla znajomych równolatków a nie gówniarzy ze szkoły średniej. I mam pewność, że chłopak mówił prawdę. Zawsze mnei to zastanawiało, po co ona tak się stroi jak na wybieg do tej szkoły, makijaż, kosmetyczka i to wszystko, skoro nie wychodzimy za często. Czy tak zachowuje się dojrzała kobieta? Czy musi tak na siłę podnosić sobie samoocenę?

Jest mi po prostu wstyd za samego siebie w jakiej sytuacji, chociaż ją kocham ale mam po prostu zarazem jej dość. Jestem świadom swoich wad, i wiem że czasami dużo tracę przez swoje "pchanie spraw na siłę", mimo że są skazane na zagładę.

Myślałem nad tym, żeby powiedzieć jej o tym wszystkim, co mi się wydaje i co na ten temat myślę. Ale boję się, że wtedy ona zareaguje w jakiś nieracjonalny sposób, mam na myśli płacz, krzyk czy branie mnie na litość. Bo jestem pewien, że gdybym powiedział wszystko co mi leży na sercu i umyśle to zdałaby sobie sprawę z powagi tego i nie mogła się po prostu obrazić.

Jak ci nie pasuje jej zachowanie to zmien dziewczyne. Mowisz o rewii mody, bo wyglada jak metal? Lol. Za pobicie powinienes miec sprawe w sadzie.

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[Fleur_D]

Coraz gorsze te trolle...

[WDM]

Coraz gorsze, takie czasy

[pasodoble]

Napisane przez Kaczor86

Witam.

Przejdę od razu do rzeczy. Moja dziewczyna jest strasznie niedojrzała. Ciągle ubiera się na czarno, słucha metalu i ogólnie uwielbia wszystko co związane z tą subkulturą. Niby nic dziwnego, tylko że ma 26 lat a do tego jest nauczycielem niemieckiego w liceum. Ma strasznie chwiejne nastroje. Śmieje się czasami z okropnych głupot, nie spotkałem jeszcze takiej kobiety (dodam, że pierwszą dziewczynę miałem w wieku 21 lat), dosłownie jej zachowanie nie raz przypomina jakąś nastolatkę. Kiedy zwracam jej na coś uwagę przyjmuje to zawsze z pewną obrazą, czasami próbuje to ukryć a czasami otwarcie się obraża i strzela fochy. Co gorsze, nawet jeśli zdaje sobie z tego sprawę i po pewnym czasie zgodzi się ze mną to na siłę potem stara się zachowywać przeciwnie do tego co robiła wcześniej. Kiedy ostatnio jej powiedziałem, że mam dość jej gówniarskiego zachowania to zaczęła się nienaturalnie poważnie zachowywać próbując mi udowodnić, jakobym się mylił. I robi to w tak żałosny sposób, że juz tego nie wytrzymuje.
Jesteśmy w związku od ponad pół roku, moje zauroczenie już minęło. To co w niej lubiłem wcześniej teraz stało się tym co mnie ciągle denerwuje lub zażenowuje.
Kiedy spotykamy się razem, to znaczy ja oraz jej siostry z chłopakami bądź moi znajomi to w towarzystwie zawsze na siłę każdemu chce się przypodobać. Nigdy z nikim nie chce się kłócić, zawsze się zgadza, zawsze stara się uśmiechać jakby to był jakiś wskaźnik postrzegania przez wszystkich. Wiem, że to dziwnie brzmi co mówię, dlatego podam przykład takiej sytuacji jak raz w urzędzie, gdzie ją zawiozłem zaczęła flirtować z jakimś mężczyzną która nawet zaczął ją obejmować w talii. A ona oczywiście uśmiech pełen, wtedy wszystko we mnie strzelilo i faceta po prostu uderzyłem w tył głowy łokciem, po czym zemdlał. Wiem, że to nie było prawidłowe zachowanie w moim wykonaniu, ale pech chciał że akurat przyjechałem po nią akurat po tym jak dowiedziałem się, że straciłem sporą sumę pieniędzy na pewnej tranzakcji, nigdy nie byłem wobec niej agresywny, nawet nie podnosiłem głosu, ale są pewne granice "sympatyczności".

Zawsze mi się zwierzała jak to jest jej ciężko wytrzymać w tej szkole i ją wspomagałem, dawałem rady jak postępować czy nawet czasami krytykowałem za zachowanie wobec tych dzieciaków. Zupełnie co innego usłyszałem od mojego kolegi młodszego brata, którego ona uczy. Nawet te chłopaki z jeog klasy pozwalają sobie na takie teksty, że zastanawiam się co gdyby to byli dorośli mężczyźni. Nie wiem czy to jest normalne, ale ja z uczniami nigdy nie flirtowałbym, nie pozwalał sobie na teksty w stylu "ale pani dzisiaj seksi wygląda", ani nie utrzymywał dziwnych stosunków które są bardziej odpowiednie dla znajomych równolatków a nie gówniarzy ze szkoły średniej. I mam pewność, że chłopak mówił prawdę. Zawsze mnei to zastanawiało, po co ona tak się stroi jak na wybieg do tej szkoły, makijaż, kosmetyczka i to wszystko, skoro nie wychodzimy za często. Czy tak zachowuje się dojrzała kobieta? Czy musi tak na siłę podnosić sobie samoocenę?

Jest mi po prostu wstyd za samego siebie w jakiej sytuacji, chociaż ją kocham ale mam po prostu zarazem jej dość. Jestem świadom swoich wad, i wiem że czasami dużo tracę przez swoje "pchanie spraw na siłę", mimo że są skazane na zagładę.

Myślałem nad tym, żeby powiedzieć jej o tym wszystkim, co mi się wydaje i co na ten temat myślę. Ale boję się, że wtedy ona zareaguje w jakiś nieracjonalny sposób, mam na myśli płacz, krzyk czy branie mnie na litość. Bo jestem pewien, że gdybym powiedział wszystko co mi leży na sercu i umyśle to zdałaby sobie sprawę z powagi tego i nie mogła się po prostu obrazić.

Przy pogrubionym po prostu padłam

[garfieldek]

slaby trolololo

[emma8]

Przecież Ty nawet tej kobiety tak naprawdę nie lubisz, to jakiś dziwny układ a nie związek.

[Cerveza_]

Napisane przez emma8

Przecież Ty nawet tej kobiety tak naprawdę nie lubisz, to jakiś dziwny układ a nie związek.

Jak ta kobieta nie istnieje

[ewelinciaa2]

Czy wy naprawdę myślicie że za każde uderzenie, pobicie jest sprawa w sądzie? Nie mówię, że nie należy się sprawiedliwość ale polskie realia są jakie są.

[Drakan]

Napisane przez Kaczor86

Ciągle ubiera się na czarno, słucha metalu i ogólnie uwielbia wszystko co związane z tą subkulturą. Niby nic dziwnego, tylko że ma 26 lat a do tego jest nauczycielem niemieckiego w liceum.

No i? Że jak niby skończy się jakiś tam wiek to ma się wskakiwać w garsonkę czy wór pokutny, tylko dlatego bo tak trzeba? Strasznie smutne musi być twe życie według sztywnych ram i dyktowane tym co rzekomo wypada.

A tak na marginesie Szwabski i metal pasują do siebie jak mało co

Z drugiej zaś strony, że modnisia. To w końcu metal czy modniś?

[Shira Yuki]

Napisane przez Kaczor86

Witam.

Przejdę od razu do rzeczy. Moja dziewczyna jest strasznie niedojrzała. Ciągle ubiera się na czarno, słucha metalu i ogólnie uwielbia wszystko co związane z tą subkulturą. Niby nic dziwnego, tylko że ma 26 lat a do tego jest nauczycielem niemieckiego w liceum. Ma strasznie chwiejne nastroje. Śmieje się czasami z okropnych głupot, nie spotkałem jeszcze takiej kobiety (dodam, że pierwszą dziewczynę miałem w wieku 21 lat), dosłownie jej zachowanie nie raz przypomina jakąś nastolatkę. Kiedy zwracam jej na coś uwagę przyjmuje to zawsze z pewną obrazą, czasami próbuje to ukryć a czasami otwarcie się obraża i strzela fochy. Co gorsze, nawet jeśli zdaje sobie z tego sprawę i po pewnym czasie zgodzi się ze mną to na siłę potem stara się zachowywać przeciwnie do tego co robiła wcześniej. Kiedy ostatnio jej powiedziałem, że mam dość jej gówniarskiego zachowania to zaczęła się nienaturalnie poważnie zachowywać próbując mi udowodnić, jakobym się mylił. I robi to w tak żałosny sposób, że juz tego nie wytrzymuje.
Jesteśmy w związku od ponad pół roku, moje zauroczenie już minęło. To co w niej lubiłem wcześniej teraz stało się tym co mnie ciągle denerwuje lub zażenowuje.
Kiedy spotykamy się razem, to znaczy ja oraz jej siostry z chłopakami bądź moi znajomi to w towarzystwie zawsze na siłę każdemu chce się przypodobać. Nigdy z nikim nie chce się kłócić, zawsze się zgadza, zawsze stara się uśmiechać jakby to był jakiś wskaźnik postrzegania przez wszystkich. Wiem, że to dziwnie brzmi co mówię, dlatego podam przykład takiej sytuacji jak raz w urzędzie, gdzie ją zawiozłem zaczęła flirtować z jakimś mężczyzną która nawet zaczął ją obejmować w talii. A ona oczywiście uśmiech pełen, wtedy wszystko we mnie strzelilo i faceta po prostu uderzyłem w tył głowy łokciem, po czym zemdlał. Wiem, że to nie było prawidłowe zachowanie w moim wykonaniu, ale pech chciał że akurat przyjechałem po nią akurat po tym jak dowiedziałem się, że straciłem sporą sumę pieniędzy na pewnej tranzakcji, nigdy nie byłem wobec niej agresywny, nawet nie podnosiłem głosu, ale są pewne granice "sympatyczności".

Zawsze mi się zwierzała jak to jest jej ciężko wytrzymać w tej szkole i ją wspomagałem, dawałem rady jak postępować czy nawet czasami krytykowałem za zachowanie wobec tych dzieciaków. Zupełnie co innego usłyszałem od mojego kolegi młodszego brata, którego ona uczy. Nawet te chłopaki z jeog klasy pozwalają sobie na takie teksty, że zastanawiam się co gdyby to byli dorośli mężczyźni. Nie wiem czy to jest normalne, ale ja z uczniami nigdy nie flirtowałbym, nie pozwalał sobie na teksty w stylu "ale pani dzisiaj seksi wygląda", ani nie utrzymywał dziwnych stosunków które są bardziej odpowiednie dla znajomych równolatków a nie gówniarzy ze szkoły średniej. I mam pewność, że chłopak mówił prawdę. Zawsze mnei to zastanawiało, po co ona tak się stroi jak na wybieg do tej szkoły, makijaż, kosmetyczka i to wszystko, skoro nie wychodzimy za często. Czy tak zachowuje się dojrzała kobieta? Czy musi tak na siłę podnosić sobie samoocenę?

Jest mi po prostu wstyd za samego siebie w jakiej sytuacji, chociaż ją kocham ale mam po prostu zarazem jej dość. Jestem świadom swoich wad, i wiem że czasami dużo tracę przez swoje "pchanie spraw na siłę", mimo że są skazane na zagładę.

Myślałem nad tym, żeby powiedzieć jej o tym wszystkim, co mi się wydaje i co na ten temat myślę. Ale boję się, że wtedy ona zareaguje w jakiś nieracjonalny sposób, mam na myśli płacz, krzyk czy branie mnie na litość. Bo jestem pewien, że gdybym powiedział wszystko co mi leży na sercu i umyśle to zdałaby sobie sprawę z powagi tego i nie mogła się po prostu obrazić.

zmień babę i tyle.