... listy pisane miłością

[abra_cadabra]

Witam Wizażanki/ów! Ostatnio z zapałem czytam pewną książkę, która obfituje w korespondencje między głównymi bohaterami. Z racji, że są to osoby młode i zakochane pisane przez nich listy są bardzo uczuciowe, wręcz przepełnione miłością. Pozwólcie, że zacytuję fragmenty:

(...) ja marzę i myślę tylko o jednym. Żeby noce i dnie bez ciebie trwały mgnienie, a mgnienia z tobą rozdłużały się w wieczność.
(...) Ty i tylko ty wypełniasz mnie całego. Ty, moja prosta w złej godzinie zasłyszana piosenko, która już zawsze, tak, zawsze we mnie brzmieć będzie, ty pociecho, płomieniu diabelski moich nocy, słodyczy niebiańska moich dni.(...) No ale nic, dam radę i wszystko będzie dobrze skoro ty istniejesz na świecie.
(..) Oszukałem cię i oszukałem siebie. Nie mogę tobie się oprzeć. Jest w tobie coś, czego nie widziałem, nie spotkałem nigdy w życiu. Co ty myślisz, co czujesz, że gdzie się nie obrócę - wszędzie, ciąglę widzę i słyszę ciebie.

Zdaje sobie sprawę, że w dzisiejszych czasach pisanie listów odchodzi do lamusa a te miłosne są chyba jeszcze większą rzadkością. Ponadto cytowane wyżej fragmenty pochodzą z książki z pierwszej połowy XX wieku a więc nie są we współczesnym polskim i jest to list literacki a więc może być stylizowany, nie musi mieć nic wspólnego z prawdziwymi miłosnymi listami, nawet z epoki. Stąd zaczęłam trochę rozmyślać na ten temat i bardzo interesuje mnie Wasze zdanie. Jesteśmy róznymi ludźmi: w związkach, singlami, samotnymi dlatego tym bardziej chcę poznać różne opinie.

Co myślicie o listach miłosnych w naszych czasach - to przeżytek i relikt przeszłości czy może jedyne w swoim rodzaju romantyczne wyznanie? Takie listy są z góry skazane na bycie wtórnymi/kiczowatymi/ przepełnionymi zbędnym patosem czy da się pisać o miłości w sposób oryginalny i urzekający? Sami pisaliście lub otrzymaliście kiedyś list zawierający więcej romantyzmu niż ' ściskam/całuję' w przedostatniej linijce? Uważacie,z e pisanie listów jest domeną tylko jednej płci czy może obu (lub żadnej)? Są takie okazje na jakie list miłosny jest wskazany/dobrze widziany?

[mary_poppins]

Namiętnie oglądałam kiedyś program pt. "Taka miłość się nie zdarza" i zawsze bardzo podobały mi się cytowane w nim listy zakochanych Wydaje mi się, że ludzie lepiej potrafili kiedyś nazywać swoje uczucia, większą wagę przywiązywali do przekazywania takich komunikatów - czuję to i to, jestem taki i taki, chciałbym tego i tego. Trudno znaleźć złoty środek między oziębłością a egzaltacją, ale według mnie pisanie listów miłosnych nawet w dzisiejszych czasach to miłe oderwanie od mało romantycznej rzeczywistości i okazja do przekazania tego, co czasem głupio powiedzieć komuś w oczy przy obiedzie Napisałam parę takich listów i też dostałam, bardzo miło się do nich wraca po jakimś czasie i równie miło się je pisze. Duże słowa czytane/słyszane raz na jakiś czas to rewelacyjna sprawa. Ale nie na siłę i z okazji, np. nie wyobrażam sobie pocić się nad wyznaniami pod presją zbliżających się Walentynek. Jest wena, są uczucia - warto napisać taki list, ale nic na siłę.

[201605300922]

Napisane przez abra_cadabra

Witam Wizażanki/ów! Ostatnio z zapałem czytam pewną książkę, która obfituje w korespondencje między głównymi bohaterami. Z racji, że są to osoby młode i zakochane pisane przez nich listy są bardzo uczuciowe, wręcz przepełnione miłością. Pozwólcie, że zacytuję fragmenty:

(...) ja marzę i myślę tylko o jednym. Żeby noce i dnie bez ciebie trwały mgnienie, a mgnienia z tobą rozdłużały się w wieczność.
(...) Ty i tylko ty wypełniasz mnie całego. Ty, moja prosta w złej godzinie zasłyszana piosenko, która już zawsze, tak, zawsze we mnie brzmieć będzie, ty pociecho, płomieniu diabelski moich nocy, słodyczy niebiańska moich dni.(...) No ale nic, dam radę i wszystko będzie dobrze skoro ty istniejesz na świecie.
(..) Oszukałem cię i oszukałem siebie. Nie mogę tobie się oprzeć. Jest w tobie coś, czego nie widziałem, nie spotkałem nigdy w życiu. Co ty myślisz, co czujesz, że gdzie się nie obrócę - wszędzie, ciąglę widzę i słyszę ciebie.

Zdaje sobie sprawę, że w dzisiejszych czasach pisanie listów odchodzi do lamusa a te miłosne są chyba jeszcze większą rzadkością. Ponadto cytowane wyżej fragmenty pochodzą z książki z pierwszej połowy XX wieku a więc nie są we współczesnym polskim i jest to list literacki a więc może być stylizowany, nie musi mieć nic wspólnego z prawdziwymi miłosnymi listami, nawet z epoki. Stąd zaczęłam trochę rozmyślać na ten temat i bardzo interesuje mnie Wasze zdanie. Jesteśmy róznymi ludźmi: w związkach, singlami, samotnymi dlatego tym bardziej chcę poznać różne opinie.

Co myślicie o listach miłosnych w naszych czasach - to przeżytek i relikt przeszłości czy może jedyne w swoim rodzaju romantyczne wyznanie? Takie listy są z góry skazane na bycie wtórnymi/kiczowatymi/ przepełnionymi zbędnym patosem czy da się pisać o miłości w sposób oryginalny i urzekający? Sami pisaliście lub otrzymaliście kiedyś list zawierający więcej romantyzmu niż ' ściskam/całuję' w przedostatniej linijce? Uważacie,z e pisanie listów jest domeną tylko jednej płci czy może obu (lub żadnej)? Są takie okazje na jakie list miłosny jest wskazany/dobrze widziany?

My sobie z TŻtem na wyjątkowe okazje piszemy listy, ale na pewno nie tak harlequinowskie i słodkie jak te, które zacytowałaś. Dla mnie osobiście to szczyt kiczu i z miłością takie słówka wiele wspólnego nie mają, ale o gustach nie warto dyskutować. O miłości i uczuciach da się pisać normalnie, bez patosu, bez poezji, choć i tak uważam, że bardziej liczą się czyny. Dla mnie osobiście najbardziej kochane jest to, jak mój TŻ specjalnie się budzi o 4 czy 5 rano (gdy wie, że o tej porze wstaję by się uczyć) i pisze mi że mnie całuje i przytula

[grubella]

Napisane przez abra_cadabra

Witam Wizażanki/ów! Ostatnio z zapałem czytam pewną książkę, która obfituje w korespondencje między głównymi bohaterami. Z racji, że są to osoby młode i zakochane pisane przez nich listy są bardzo uczuciowe, wręcz przepełnione miłością. Pozwólcie, że zacytuję fragmenty:

(...) ja marzę i myślę tylko o jednym. Żeby noce i dnie bez ciebie trwały mgnienie, a mgnienia z tobą rozdłużały się w wieczność.
(...) Ty i tylko ty wypełniasz mnie całego. Ty, moja prosta w złej godzinie zasłyszana piosenko, która już zawsze, tak, zawsze we mnie brzmieć będzie, ty pociecho, płomieniu diabelski moich nocy, słodyczy niebiańska moich dni.(...) No ale nic, dam radę i wszystko będzie dobrze skoro ty istniejesz na świecie.
(..) Oszukałem cię i oszukałem siebie. Nie mogę tobie się oprzeć. Jest w tobie coś, czego nie widziałem, nie spotkałem nigdy w życiu. Co ty myślisz, co czujesz, że gdzie się nie obrócę - wszędzie, ciąglę widzę i słyszę ciebie.

Zdaje sobie sprawę, że w dzisiejszych czasach pisanie listów odchodzi do lamusa a te miłosne są chyba jeszcze większą rzadkością. Ponadto cytowane wyżej fragmenty pochodzą z książki z pierwszej połowy XX wieku a więc nie są we współczesnym polskim i jest to list literacki a więc może być stylizowany, nie musi mieć nic wspólnego z prawdziwymi miłosnymi listami, nawet z epoki. Stąd zaczęłam trochę rozmyślać na ten temat i bardzo interesuje mnie Wasze zdanie. Jesteśmy róznymi ludźmi: w związkach, singlami, samotnymi dlatego tym bardziej chcę poznać różne opinie.

Co myślicie o listach miłosnych w naszych czasach - to przeżytek i relikt przeszłości czy może jedyne w swoim rodzaju romantyczne wyznanie? Takie listy są z góry skazane na bycie wtórnymi/kiczowatymi/ przepełnionymi zbędnym patosem czy da się pisać o miłości w sposób oryginalny i urzekający? Sami pisaliście lub otrzymaliście kiedyś list zawierający więcej romantyzmu niż ' ściskam/całuję' w przedostatniej linijce? Uważacie,z e pisanie listów jest domeną tylko jednej płci czy może obu (lub żadnej)?

Czasy gdzie listy miłosne się pisało i ich stosik trzymało zawiązane czerwoną tasiemką odeszly do lamusa i nie powrócą.

Dziś nikt nie ma na to czasu, coś tam się wystuka na klawiaturze , parę emotek i koniec.

Miałam to szczęście żyć w czasach gdzie listy miłosne się pisało, dostałam ich setki. Miałam chłopaka daleko w wojsku, listy do mnie jak się potem dowiedziałam pisał jeden tzw. poeta , ktoś inny z ładnym charakterem pisma kaligraficznie przepisywał , jeszcze inny żołnierz ozdabiał koperty i papier listowy rysunkami i taki napisany przez pół kompanii otrzymywałam.
I dziś mi się wydaje, że te ode mnie były czytane nie tylko przez adresata.

[abra_cadabra]

Zazdroszczę Wam dziewczyny tych otrzymanych listów, mnie to się jeszcze nie przydarzyło... może wszystko przede mną. Jestem z kolei pewna, że sama kiedyś napiszę list do ukochanej osoby, moja romantyczna dusza z pewnością się tu ujawni.

Te zacytowane fragmenty też wydają mi się trochę harlequinowe i przesłodzone niemniej ich obecność w książce skłoniła mnie do refleksji nad tematem listów miłosnych, a zacytowałąm je tu jako 'kamień pod dyskusję'.

Grubella - widzę super intymne te listy z wojska, prawdziwa korespondencja dwóch (i tylko dwóch) dusz

[paulinika]

Piekne listy. My co jakis czas z mezem piszemy do siebie, mamy caly kufer takich listow

[eMeL]

Listy to piękny sposób komunikowania się... nikt nikomu nie przerywa w połowie zdania, nie ma krzyku. Wszystko można swobodnie sformułować, aż do momentu, gdy słowa nie prowadzą do nieporozumień. No i jest czas na namysł

Ja do tej pory dostałam można powiedzieć jeden taki miłosny list.
Pokłóciłam się z Tż dość w miare poważnie. A gdy ja studiuje dzieli nas ponad 100 km. Wyobrażacie sobie moje zdziwienie kiedy wracam z zajec a tam na moim stoliku na stancji leży list i coś słodkiego? Tż rzucił wszystko wsiadł w pociąg zostawił ten list przez moje współlokatorki i sobie poszedł dobrze ze jeszcze nie zdąrzył wyjechać z mojego miasta nim do niego zadzwoniłam po przeczytaniu naprawdę wzruszającego listu

[4e9f92519f0a2c998a884c2af4c543da9bfeb435_5ffce6a84e16b]

Napisane przez abra_cadabra

[I](...) ja marzę i myślę tylko o jednym. Żeby noce i dnie bez ciebie trwały mgnienie, a mgnienia z tobą rozdłużały się w wieczność.

(...)

Co myślicie o listach miłosnych w naszych czasach - to przeżytek i relikt przeszłości czy może jedyne w swoim rodzaju romantyczne wyznanie? Takie listy są z góry skazane na bycie wtórnymi/kiczowatymi/ przepełnionymi zbędnym patosem czy da się pisać o miłości w sposób oryginalny i urzekający? Sami pisaliście lub otrzymaliście kiedyś list zawierający więcej romantyzmu niż ' ściskam/całuję' w przedostatniej linijce? Uważacie,z e pisanie listów jest domeną tylko jednej płci czy może obu (lub żadnej)? Są takie okazje na jakie list miłosny jest wskazany/dobrze widziany?

Istnieje w ogole takie slowo jak "rozdluzac"?

Zwolenniczka listow milosnych nie jestem. Nie lubie przesadnej ckliwosci, quasi romantycznych checi "rozdluzania sie w wiecznosci". Milosne fanzolenie to nie jest cecha, ktorej szukam u mezczyzny. Nie chcialabym byc z osoba, ktora pisze takie listy, jakie zacytowalas. Pare milych slow mi starcza, milosne poematy mnie draznia.

[201803080934]

chyba jestem zbyt praktyczna, bo pisanie listów bez konieczności wydaje mi się zbyteczne gdybyśmy byli z tż-tem na odległość, to może i byśmy pisali listy, ale jak razem mieszkamy, to listy wydają mi się kompletnie niepotrzebne.

kiedyś była potrzeba pisania listów, telefonów nie było, internetu nie było, no to pisało się listy, bo nie było innych szybszych sposobów na kontakt.

[201607110949]

[1=4e9f92519f0a2c998a884c2 af4c543da9bfeb435_5ffce6a 84e16b;43619133]Istnieje w ogole takie slowo jak "rozdluzac"?

Zwolenniczka listow milosnych nie jestem. Nie lubie przesadnej ckliwosci, quasi romantycznych checi "rozdluzania sie w wiecznosci". Milosne fanzolenie to nie jest cecha, ktorej szukam u mezczyzny. Nie chcialabym byc z osoba, ktora pisze takie listy, jakie zacytowalas. Pare milych slow mi starcza, milosne poematy mnie draznia.[/QUOTE]

Mam tak samo jak Ty. Gdybym dostała taki list, pewnie uciekłabym w popłochu. Natomiast mam gdzieś zachowane wiersze o mnie, które mój ex opublikował na jakimś forum poetyckim a ja na nie przypadkiem trafiłam, czegoś szukając. Nie było to egzaltowane pitu-pitu, więc mi się nawet podobało i dosyć połechtało ego

[blond_chmura_gradowa]

Chciałabym otrzymać taki list od męża, ale wystarczyłby mi jeden, do którego mogłabym wracać od czasu do czasu.

Myślę, że w dzisiejszych czasach bardzo rzadko ludzie piszą do siebie listy miłosne. A to m.in. dlatego, że mamy problem w wyrażaniu swoich myśli (moim zdaniem winny jest internet, ale to temat na inny wątek )

Sama chętnie spróbuje napisać taki list do mojego Ukochanego, ciekawe co on na to

[ralzuk]

Mam w pudełku kilkadziesiąt listów od swojej, eh, byłej. To był związek na odległość, pisaliśmy praktycznie list co tydzień... Przy takim natężeniu wiele z nich jest zwyczajnych, ale spora ich część mogłaby pewnie zostać określona jako miłosne. Bez takiego patosu i poezji, jak w cytacie w pierwszym poście, ale na pewno z uczuciem. Moim zdaniem super sprawa, codzienne zaglądanie do skrzynki pocztowej miało swój urok, bo w takiej relacji na dystans każda forma kontaktu była bardzo oczekiwana.

By odpowiedzieć na zadane pytania... Listy są wypierane (nie)stety przez inne formy kontaktu, ale jak widać są osoby, które korzystają z tej formy kontaktu i sądzę, że to dobra rzecz na czas rozstań. A o miłości pewnie da się pisać oryginalnie, ale wydaje mi się, że ta oryginalność powinna być unikalna dla danej pary, bo takie poetyckie słowa mogą wyglądać pięknie, ale są na tyle uniwersalne, że niemalże puste. I uważam, że listy są domeną nie płci, a raczej zaczytanych w książkach romantyków. ;p

[Kolor Bzu]

Uważam, że listy miłosne to coś pięknego, w ogóle listy same w sobie mają magię.
Nie zdarzyło mi się pisać miłosnych listów, takich na papierze, wysłanych pocztą w kopercie, ale przyznam się, że zdarzyła mi się taka korespondencja mailowa. Mail, ale taki jak list, z opisanymi marzeniami, obawami, pragnieniami, listy pisane o sobie przeplatane wyznaniami i zachwytami, ale nie takimi egzaltowanymi, tylko szczerymi acz pięknymi i prawie, że poetyckimi... ach rozmarzyłam się

[201607040946]

Moze byc, ale to maja byc uczucia wyrazone prostymi slowami, nie kicz i slodzenie. Mialam wielbiciela, ktory slodzil, ale smieszylo mnie to.

[abra_cadabra]

Dzięki za wszystkie odpowiedzi Widzę,że( tak w skrócie i drogą podsumowania) tradycja pisania listów nie umarła i szczególnie sprzyja jej odległość.