depresja?samookaleczanie

[youarebeatiful]

Hej, mam taki problem i chciałabym sie was poradzić drogie wizazanki

2 lata temu rozstalam sie z chłopakiem to bardzo mną wstrzasnelo, cały czas płakałam, miałam stany załamania zaczęłam sie okaleczac, początkowo delikatnie po jednej dwóch kreskach.
Rok później poznałam chłopaka i on jakby to ująć przywrócil mnie do pionu, przy nim zdarzały sie jednorazowo dni w których byłam zalamana, okaleczalam sie. Jednak niestety przez moj ciężki charakter rozstaliśmy sie.
Nie zalamalam sie jak po tamtym ale stało sie cos jeszcze gorszego, zaczęłam pić i cpac zeby po prostu nie myśleć, tu nie chodzi o faceta tylko o to ze ciągle czuje ze świat nie ma sensu, tylko autodestrukcja pomaga mi przetrwac ból. Pewnie zapytacie czy chciałam sie zabić ?
Może przez pewien czas tak ale później stwierdzilam ze to zbyt proste i ze lepiej zostać tu, zawsze byłam masochistka.
Od pewnego czasu spotykam sie z facetem który kocha mnie bezgranicznie i wie o mnie wszystko, czasami jest dobrze a czasami jakbym wpadala w czarną dziure, nie chce nic, nie chce jego, ciągle myślę jakie błędy popelnilam w przeszłości, znów sięgam po zyletke ale tym razem rany są głębsze i w miejscach ukrytych (uda) mam już tak pocięte uda ze brakuje mi miejsca na następne. Kiedy moj chłopak zobaczyl kolejne powiedzial ze zabiera mnie do psychologa, myślałam o tym wcześniej, a wy jak myślicie? Warto ?

[klempaa]

Napisane przez youarebeatiful

Hej, mam taki problem i chciałabym sie was poradzić drogie wizazanki

2 lata temu rozstalam sie z chłopakiem to bardzo mną wstrzasnelo, cały czas płakałam, miałam stany załamania zaczęłam sie okaleczac, początkowo delikatnie po jednej dwóch kreskach.
Rok później poznałam chłopaka i on jakby to ująć przywrócil mnie do pionu, przy nim zdarzały sie jednorazowo dni w których byłam zalamana, okaleczalam sie. Jednak niestety przez moj ciężki charakter rozstaliśmy sie.
Nie zalamalam sie jak po tamtym ale stało sie cos jeszcze gorszego, zaczęłam pić i cpac zeby po prostu nie myśleć, tu nie chodzi o faceta tylko o to ze ciągle czuje ze świat nie ma sensu, tylko autodestrukcja pomaga mi przetrwac ból. Pewnie zapytacie czy chciałam sie zabić ?
Może przez pewien czas tak ale później stwierdzilam ze to zbyt proste i ze lepiej zostać tu, zawsze byłam masochistka.
Od pewnego czasu spotykam sie z facetem który kocha mnie bezgranicznie i wie o mnie wszystko, czasami jest dobrze a czasami jakbym wpadala w czarną dziure, nie chce nic, nie chce jego, ciągle myślę jakie błędy popelnilam w przeszłości, znów sięgam po zyletke ale tym razem rany są głębsze i w miejscach ukrytych (uda) mam już tak pocięte uda ze brakuje mi miejsca na następne. Kiedy moj chłopak zobaczyl kolejne powiedzial ze zabiera mnie do psychologa, myślałam o tym wcześniej, a wy jak myślicie? Warto ?

Myślę, że zdecydowanie powinnaś isć na terapię. Dla samej siebie, nie dlatego, że chłopak tak powiedział. Jesteś dorosła - podejmij decyzję, lecz się, walcz o siebie, a nie opierasz się na partnerach. To tak nie działa - żeby stworzyć fajny związek musisz najpierw ogarnąć swoją psychikę.

[ishy]

Idź na terapie,Twoje działania są silnie autodestrukcyjne i zbierzają w niebezpieczna strone. Nie bedziesz w stanie zbudować stabilnej relacji oraz uporządkować swojego życia dopóki nie ogarniesz samej siebie

[Rybaa]

Napisane przez youarebeatiful

Hej, mam taki problem i chciałabym sie was poradzić drogie wizazanki

2 lata temu rozstalam sie z chłopakiem to bardzo mną wstrzasnelo, cały czas płakałam, miałam stany załamania zaczęłam sie okaleczac, początkowo delikatnie po jednej dwóch kreskach.
Rok później poznałam chłopaka i on jakby to ująć przywrócil mnie do pionu, przy nim zdarzały sie jednorazowo dni w których byłam zalamana, okaleczalam sie. Jednak niestety przez moj ciężki charakter rozstaliśmy sie.
Nie zalamalam sie jak po tamtym ale stało sie cos jeszcze gorszego, zaczęłam pić i cpac zeby po prostu nie myśleć, tu nie chodzi o faceta tylko o to ze ciągle czuje ze świat nie ma sensu, tylko autodestrukcja pomaga mi przetrwac ból. Pewnie zapytacie czy chciałam sie zabić ?
Może przez pewien czas tak ale później stwierdzilam ze to zbyt proste i ze lepiej zostać tu, zawsze byłam masochistka.
Od pewnego czasu spotykam sie z facetem który kocha mnie bezgranicznie i wie o mnie wszystko, czasami jest dobrze a czasami jakbym wpadala w czarną dziure, nie chce nic, nie chce jego, ciągle myślę jakie błędy popelnilam w przeszłości, znów sięgam po zyletke ale tym razem rany są głębsze i w miejscach ukrytych (uda) mam już tak pocięte uda ze brakuje mi miejsca na następne. Kiedy moj chłopak zobaczyl kolejne powiedzial ze zabiera mnie do psychologa, myślałam o tym wcześniej, a wy jak myślicie? Warto ?

warto.
trzymam kciuki.