Problem z chłopakiem

[s o s i a]

W wakacje byłam z moim chłopakiem u jego rodziny w UK. Wcześniej wszystko było cudownie pomiędzy mną a jego siostrami, mówiły nawet, że nie mogły wymarzyć sobie lepszej dziewczyny dla swojego brata. Wszystko się zmieniło tam. Miałam straszne problemy, tylko dlatego, że niepotrzebnie się odezwałam ale ani nie powiedziałam nic obraźliwego ani nie miałam niczego złego na celu. Zaczął się mój 2 tygodniowy koszmar, chciały zrobić ze mnie najgorszą sukę, co Was pewnie zdziwi jego mama stała za mną murem. Mówiłam mu, że chcę wrócić do Polski, bo źle się tutaj czuję, a on stwierdził, że jeśli go kocham, to zostanę, bo on nie będzie w stanie pokazać się u mnie w domu po tym wszystkim. Zaproponowałam, żeby wrócił ze mną, a on chciał zostać tylko ze względu na mamę, którą widuje rzadko. Jego mama też mnie prosiła żebym została, było jej wstyd. Zostałam, snułam się tam jak cień, nie wiedziałam co mam ze sobą zrobić, czułam się tam jak intruz. Dwa dni przed moim wyjazdem siedziałam w kuchni z jego kolegą i jadłam kolację, a jeg siostra robiła sobie kanapki i wycinała coś z szynki. Jego kolega patrzył z niedowierzaniem co ona robi, a ja nie wytrzymałam jego reakcji i zaśmiałam się. Tamta poszła na górę i się popłakała zawołała mnie jej siostra i zapytała się co znowu jej zrobiłam, że ona znowu przeze mnie płacze. Chłopak na mnie naskoczył, że to było w ogóle niepotrzebne, zostawił mnie przed domem w obcym mieście o 2 w nocy i poszedł odprowadzić kolegę. Myślałam, że go zabiję jak wrócił, bo przez 2 tygodnie wytrzymywałam to wszystko dla niego, a on tak mnie potraktował. Od tego czasu minęły 4 miesiące. Nie potrafię mu tego wszystkiego wybaczyć, mimo, że stanął za mną. Wcześniej przez 1,5 roku nigdy się nie kłóciliśmy, nawet o pierdoły, teraz wszystko mnie w nim denerwuje. Czuje do niego jakąś niechęć, której nie potrafię przezwyciężyć. Zerwałam z nim, nie chcę go traktować tak jak teraz, bo wiem, że sobie na to nie zasłużył, a mimo to mam jakiś uraz, którego nie mogę zapomnieć, wpływa to na moją psychikę. Jak mam sobie z tym poradzić?

[inezka92]

Napisane przez s o s i a

W wakacje byłam z moim chłopakiem u jego rodziny w UK. Wcześniej wszystko było cudownie pomiędzy mną a jego siostrami, mówiły nawet, że nie mogły wymarzyć sobie lepszej dziewczyny dla swojego brata. Wszystko się zmieniło tam. Miałam straszne problemy, tylko dlatego, że niepotrzebnie się odezwałam ale ani nie powiedziałam nic obraźliwego ani nie miałam niczego złego na celu. Zaczął się mój 2 tygodniowy koszmar, chciały zrobić ze mnie najgorszą sukę, co Was pewnie zdziwi jego mama stała za mną murem. Mówiłam mu, że chcę wrócić do Polski, bo źle się tutaj czuję, a on stwierdził, że jeśli go kocham, to zostanę, bo on nie będzie w stanie pokazać się u mnie w domu po tym wszystkim. Zaproponowałam, żeby wrócił ze mną, a on chciał zostać tylko ze względu na mamę, którą widuje rzadko. Jego mama też mnie prosiła żebym została, było jej wstyd. Zostałam, snułam się tam jak cień, nie wiedziałam co mam ze sobą zrobić, czułam się tam jak intruz. Dwa dni przed moim wyjazdem siedziałam w kuchni z jego kolegą i jadłam kolację, a jeg siostra robiła sobie kanapki i wycinała coś z szynki. Jego kolega patrzył z niedowierzaniem co ona robi, a ja nie wytrzymałam jego reakcji i zaśmiałam się. Tamta poszła na górę i się popłakała zawołała mnie jej siostra i zapytała się co znowu jej zrobiłam, że ona znowu przeze mnie płacze. Chłopak na mnie naskoczył, że to było w ogóle niepotrzebne, zostawił mnie przed domem w obcym mieście o 2 w nocy i poszedł odprowadzić kolegę. Myślałam, że go zabiję jak wrócił, bo przez 2 tygodnie wytrzymywałam to wszystko dla niego, a on tak mnie potraktował. Od tego czasu minęły 4 miesiące. Nie potrafię mu tego wszystkiego wybaczyć, mimo, że stanął za mną. Wcześniej przez 1,5 roku nigdy się nie kłóciliśmy, nawet o pierdoły, teraz wszystko mnie w nim denerwuje. Czuje do niego jakąś niechęć, której nie potrafię przezwyciężyć. Zerwałam z nim, nie chcę go traktować tak jak teraz, bo wiem, że sobie na to nie zasłużył, a mimo to mam jakiś uraz, którego nie mogę zapomnieć, wpływa to na moją psychikę. Jak mam sobie z tym poradzić?

Przestań to już rozpamiętywać. Życie toczy się dalej i nie masz co do tego wracać, wydarzyło się to cztery miesiące temu, więc rusz dalej. Dobrze, że podjełaś decyzje o zerwaniu. I co to za uraz ? Możesz to rozwinąć.

[s o s i a]

Mam do niego żal ale nie o to, co się stało, że nie zachował się tak jakbym chciała ale o to, że nie starał się nic z tym zrobić później. Olał siostry, przestał z nimi rozmawiać, zamiast wygarnąć im wszystko, co mu leżało na sercu i rozwiązać ten problem, bo to jest jego rodzina, nie da się tej sytuacji olać. Jestem chora jak tylko słyszę, że wyjeżdża do UK. Wyjeżdża na święta, wcześniej akceptowałam to, w końcu to święta, jedzie tam do rodziny, a teraz rozumiem, że jestem na przegranej pozycji jako tylko jego dziewczyna, że będzie spędzał tam każde wakacje i święta, razem ze swoimi siostrami i że pomimo ich zachowania i winy, to i tak ja najbardziej na tym będe cierpiała.

[inezka92]

Pisałaś, że z nim zerwałaś, więc co Cię obchodzi to gdzie on będzie spędzał święta ?

[she is wow]

Napisane przez s o s i a

Mam do niego żal ale nie o to, co się stało, że nie zachował się tak jakbym chciała ale o to, że nie starał się nic z tym zrobić później. Olał siostry, przestał z nimi rozmawiać, zamiast wygarnąć im wszystko, co mu leżało na sercu i rozwiązać ten problem, bo to jest jego rodzina, nie da się tej sytuacji olać. Jestem chora jak tylko słyszę, że wyjeżdża do UK. Wyjeżdża na święta, wcześniej akceptowałam to, w końcu to święta, jedzie tam do rodziny, a teraz rozumiem, że jestem na przegranej pozycji jako tylko jego dziewczyna, że będzie spędzał tam każde wakacje i święta, razem ze swoimi siostrami i że pomimo ich zachowania i winy, to i tak ja najbardziej na tym będe cierpiała.

Ale już nie jesteście razem, więc nie możesz mieć do niego pretensji. W ogóle to już nie Twoja sprawa gdzie i z kim Twój były będzie spędzać święta.
A co do sióstr to wybacz, ale sama bym się nie czuła komfortowo i dobrze, gdyby w mojej kuchni siedziała dziewczyna brata, z którą mam na pieńku razem z kolegą i chichotali razem z niejasnych powodów jak ja sobie robię kanapki.
A i w pierwszym poście pisałaś, że coś powiedziałaś i jakoś źle wyszło, próbowałaś to wytłumaczyć czy liczyłaś, że ktoś zrobi to za Ciebie albo się rozejdzie po kościach?
Trochę to wszystko bezczelnie wygląda z Twojej strony jak dla mnie.

[s o s i a]

Co zrobiłam?
Starsza z jego sióstr wróciła z imprezy w nieciekawym stanie, pomogliśmy je dotoczyć się do łazienki w wiadomym celu. Młodsza wzięła jej telefon, zadzwoniła do jej chłopaka, powiedziała "twoja dziewczyna była w klubie, na☠☠☠ała się, a teraz rzyga" przystawiła swojej klęczącej siostrze telefon do ucha i powiedziała, że idzie obudzić mamę, żeby zobaczyła w jakim jej siostra jest stanie (była 4 nad ranem), mój chłopak się strasznie w☠☠☠☠ił na to co ona chce zrobić, mówił, że to jest niepotrzebne, a ona zaczęła się rzucać. Powiedziałam jej, że nie rozumiem czemu chce narobić problemów swojej siostrze, że ich matka śpi i nic więcej jej nie pomoże niż my możemy i żeby dała jej się wyspać a nie prowadziła jakieś gierki.
Poszłam na następny dzień z nią porozmawiać, ale ona oczekiwała moich przeprosin, że się w ogóle odezwałam, że to mnie nie dotyczyło, że to była rodzinna sprawa, a ja jej chciałam wytłumaczyć, że nie miałam niczego złego na myśli, ale nie chciała słuchac i wyszła.

[inezka92]

Ja uważam nadal, że nie ma co tego roztrząsać. Nie wyjaśniliście sobie tego w tamtym momencie to po co wyjaśniać to teraz jak już nie jesteś z tym chłopakiem i pewnie jego sióstr też już nie zobaczysz. O co Ci chodzi ? Po co nad tym nadal myślisz

[chwast]

Jak już nie jesteście razem to o co ci chodzi? nie zrobiłaś nic złego, nikt tego nie rozumie (nawet chyba twój były) no i tyle, teraz tym bardziej nic już nie zrobisz.

[velara]

Kompletnie nie rozumiem tej sytuacji. Ta pijana siostra powinna Ci być wdzięczna, że nie chciałaś by matka widziała ją w takim stanie. A wściekła powinna być na siostrzyczkę, która chciała ją wydać. No ale cóż, było minęło. Skoro z nim zerwałaś, to nie rozpamiętuj tego i zacznij żyć bez niego.