Kocham o 30 lat starszego faceta i nie potrafię zrozumieć swoich uczuć

[Kasia191919]

Mam 19 lat i kocham faceta 30 lat starszego. Zaraz będziecie się ze mnie śmiać że brakowało mi tatusia, ale to nie tak. Nigdy nie interesowałam się starszymi mężczyznami. Aż nagle mnie trafiło. Myśle o nim bardzo często przez cały dzień. Kiedy z nim rozmawiam wali mi serce i ściska w żołądku. Nie rozumiem tego co się ze mną dzieje. Pewnie dziwicie się jak można zakochać się w facecie tyle lat starszym, ale ja też nie potrafię siebie zrozumieć. Uwielbiam z nim rozmawiać bo jest bardzo inteligentny i ma męski głęboki głos. Nie mogę napatrzeć się w jego niebieskie oczy...
Nigdy nie byłam tak zakochana. Kiedyś zależało mi na pewnym chłopaku w moim wieku zresztą jak większości moich wolnych koleżanek bo jest fajny i bardzo przystojny. Teraz kiedy on zaczął o mnie zabiegać jest mi obojętny.
Jeszcze nie powiedziałam mu co czuje bo boje się, ale ja też nie jestem mu obojętna bo to właśnie chyba przez jego zachowanie zakochałam się.Mówi do mnie zawsze zdrobniale, komplementuje moją wszechstronną wiedzę i inteligencje (także przed innymi). Patrzy mi głęboko w oczy i zawsze uważnie słucha..
Kiedy pisałam na innym forum to ktoś napisał że chce mnie wykorzystać, ale ja w to nie wierzę bo każdy kto go zna mówi że to bardzo dobry człowiek i ma dobrą opinię.
Co mam robić. Ta sytuacja zaczyna mnie męczyć bo od ponad roku kocham go coraz mocniej. Był czas że długo się nie widzieliśmy, a i tak nie dałam rady sie odkochać. Kiedy starałam się o nim nie mysleć, śnił mi się w nocy.
Chyba on też coś zaczyna do mnie czuć. Stopniowo i powoli zbliżamy się do siebie. Ostatnio kiedy gadaliśmy złapał mnie za ramie, a ja myślałam że się rozpłyne (nie wiem jak to opisać)
Z drugiej strony boje się że to zajdzie troche za daleko.
Z jednej strony kocham go, ale z drugiej wiem że nie możemy być razem.
On jest na wysokim stanowisku i jego reputacja jest bardzo WAŻNA. Gdyby zaszło coś między nami to wiem że mógłby narazić się na śmieszność i stracić swoje stanowisko. Nie chce zniszczyć mu życia. Jego szczęście jest dla mnie najważniejsze...
Poradzcie coś proszę bo nie mam komu o tym opowiedzieć...

[rawita]

Jest to całkiem zrozumiałe. W tym wieku mężczyźni mogą być jeszcze atrakcyjni nawet dla dużo młodszych kobiet. Nie będę Ci przytaczała historii, w których to nie zadziałało po paru latach (takich jest większość), ale podrzucę Ci link do historii, w której to owszem zadziałało, ale kobieta w wieku lat pięćdziesięciu stała się wrakiem człowieka http://wyborcza.pl/1,135424,17703028...tnia_zona.html

Duże różnice wieku mają niestety swoje minusy. Możesz być jego trofeum, ale za jakiś czas będziesz mu podcierała tyłek. Ale tak serio, chcesz być trofeum? Nie lepiej być równorzędną partnerką mężczyzny bardziej zbliżonego wiekiem?

[201607040950]

Napisane przez Kasia191919

Mam 19 lat i kocham faceta 30 lat starszego. Zaraz będziecie się ze mnie śmiać że brakowało mi tatusia, ale to nie tak. Nigdy nie interesowałam się starszymi mężczyznami. Aż nagle mnie trafiło. Myśle o nim bardzo często przez cały dzień. Kiedy z nim rozmawiam wali mi serce i ściska w żołądku. Nie rozumiem tego co się ze mną dzieje. Pewnie dziwicie się jak można zakochać się w facecie tyle lat starszym, ale ja też nie potrafię siebie zrozumieć. Uwielbiam z nim rozmawiać bo jest bardzo inteligentny i ma męski głęboki głos. Nie mogę napatrzeć się w jego niebieskie oczy...
Nigdy nie byłam tak zakochana. Kiedyś zależało mi na pewnym chłopaku w moim wieku zresztą jak większości moich wolnych koleżanek bo jest fajny i bardzo przystojny. Teraz kiedy on zaczął o mnie zabiegać jest mi obojętny.
Jeszcze nie powiedziałam mu co czuje bo boje się, ale ja też nie jestem mu obojętna bo to właśnie chyba przez jego zachowanie zakochałam się.Mówi do mnie zawsze zdrobniale, komplementuje moją wszechstronną wiedzę i inteligencje (także przed innymi). Patrzy mi głęboko w oczy i zawsze uważnie słucha..
Kiedy pisałam na innym forum to ktoś napisał że chce mnie wykorzystać, ale ja w to nie wierzę bo każdy kto go zna mówi że to bardzo dobry człowiek i ma dobrą opinię.
Co mam robić. Ta sytuacja zaczyna mnie męczyć bo od ponad roku kocham go coraz mocniej. Był czas że długo się nie widzieliśmy, a i tak nie dałam rady sie odkochać. Kiedy starałam się o nim nie mysleć, śnił mi się w nocy.
Chyba on też coś zaczyna do mnie czuć. Stopniowo i powoli zbliżamy się do siebie. Ostatnio kiedy gadaliśmy złapał mnie za ramie, a ja myślałam że się rozpłyne (nie wiem jak to opisać)
Z drugiej strony boje się że to zajdzie troche za daleko.
Z jednej strony kocham go, ale z drugiej wiem że nie możemy być razem.
On jest na wysokim stanowisku i jego reputacja jest bardzo WAŻNA. Gdyby zaszło coś między nami to wiem że mógłby narazić się na śmieszność i stracić swoje stanowisko. Nie chce zniszczyć mu życia. Jego szczęście jest dla mnie najważniejsze...
Poradzcie coś proszę bo nie mam komu o tym opowiedzieć...

Odejdź, ogranicz kontakty, nie pakuj się w to.
To się nie skończy dobrze.

Jeśli on nie jest zainteresowany - im szybciej się odkochasz tym lepiej.
Jeśli jest zainteresowany, ale Cię nie kocha - im szybciej się odkochasz tym lepiej, bo tylko Cię wykorzysta.
Jeśli jest zainteresowany i coś do Ciebie czuje, ale nie zdecyduje się na robienie niczego jawnie - będziesz cierpieć.
Jeśli jest zainteresowany, coś do Ciebie czuje i zdecyduje się na bycie z Tobą jawnie - oboje będziecie cierpieć.

30 lat czy 3 - co za różnica skoro jak piszesz nie możecie być razem? Im szybciej wybijesz to sobie z głowy tym lepiej. I przestań spędzać z nim tyle czasu - to nie pomaga.

A stan, który opisujesz to właśnie zakochanie. Minie. No chyba, że chcesz spędzić jeszcze parę lat na wzdychaniu.

[Kasia191919]

No właśnie mam świadomość tego że jeśli się w to wpakuje/wpakujemy to będziemy cierpieć. Jest na takim stanowisku w dość małym mieście że wiem, że taki związek zniszczyłby jego reputacje i stracił by to stanowisko, które ma, albo sam musiał by zrezygnować.
ale nieraz myśle że powinnam wszystko postawić na jedną kartę i wyrazniej pokazać mu co czuje. Spędzić z nim choć jakiś krótki czas i zostawić wszystko w tajemnicy. Tylko nie wiem czy potem potrafiłabym z niego zrezygnować...
i nie wiem jak bym sobie po czymś takim poradziła bo nie jestem osobą, która co jakiś czas zakoâ˜☠â˜☠â˜☠â˜☠e się w innym.
łatwo powiedzieć nie pakuj się w to. Naprawdę próbuje ograniczyć kontakty i się odkochać, ale jak na razie przynosi to odwrotny skutek

[laisla]

Na jakim podłożu kontaktujecie się? Spotykasz go w jego pracy czy poza nią?
A może on jest zwyczajnie miły i nic ponad to?

[Kasia191919]

Napisane przez rawita

Jest to całkiem zrozumiałe. W tym wieku mężczyźni mogą być jeszcze atrakcyjni nawet dla dużo młodszych kobiet.

No właśnie jest bardzo przystojny: bardzo wysoki, postawny,niebieskie oczy, gęste włosy,przeważnie w garniturze...
Choć jego wygląd to dla mnie drugorzędna sprawa. Dość dobrze go poznałam i rzadko można spotkać tak dobrego, spokojnego i inteligentnego człowieka, którego głosu moge słuchać godzinami.
Ale najbardziej urzekła mnie jego wrażliwość i bezinteresowna pomoc innym ludziom, gdzie większość osób na jego stanowisku po prostu by ich olała.
Kiedy to pisze jeszcze bardziej zdaję sobie sprawę z tego że jeśli zaszłoby coś między nami i wyszło by to na jaw to zniszczyłabym mu życie zawodowe. A przynajmniej tak mi się wydaje. Wiadomo jacy są ludzie.

---------- Dopisano o 01:06 ---------- Poprzedni post napisano o 00:57 ----------

Laisa też wydawało mi się że może jest tylko miły. Gdyby tak było to może szybciej wybiłabym sobie go z głowy. Ale takie rzeczy się czuje-dziwne napięcie kiedy na siebie patrzymy, traktuje mnie całkiem inaczej niż innych, czy patrzy się dziwnie maślanym wzrokiem z szeroko otwartymi oczami kiedy zobaczy mnie z oddali (haha nie wiem jak to opisać), zawsze mnie pociesza i interesuje się tym jak się czuje. Ostatnio było parę sytuacji kiedy dotknął mojego ramienia.
Widzimy się w jego pracy...

[konesko]

Znam takie osoby "na wysokich stanowiskach"
Często mają gdzieś to stado żmij, które ich otaczają i chętnie zamieniliby je na jedną szczerą osobę.
Tym bym się nie przejmowała. Gdyby zdecydował się z Tobą być, to podjąłby świadomą decyzję w tym względzie.
Ważne są inne rzeczy - czy on Cię kocha, czy np tylko lubi i szanuje.

[201607040950]

Napisane przez Kasia191919

łatwo powiedzieć nie pakuj się w to. Naprawdę próbuje ograniczyć kontakty i się odkochać, ale jak na razie przynosi to odwrotny skutek

Nie, niełatwo.
Jak się znam, to pewnie bym się w to wpakowała.
Jak znam życie, to nie skończyłoby się dobrze.
Więc obiektywnie lepiej unikać. Tym bardziej, że do niczego jeszcze nie doszło i na dobrą sprawę nawet nie wiesz, czy on byłby zainteresowany.
No ale nikt za Ciebie życia nie przeżyje.

A nawet jak wam się uda, to ludzie i tak będą mówić, że związałaś się z nim dla pieniędzy albo prestiżu (nawet jeśli by go przez ten związek stracił).
Pobyć sobie z nim "kilka lat" teoretycznie możesz. Ale jeśli będzie wam się układać, to przecież nie odejdziesz z dnia na dzień bo "on się starzeje". Nie zostawisz faceta, którego kochasz jeśli podupadnie na zdrowiu (tzn. duża szansa, że nie będziesz potrafiła tego zrobić, a i otoczenie nie da Ci wyboru).

Teoretycznie facet może być zdrowy, silny i jurny i do osiemdziesiątki, to się czasem zdarza. Częściej jednak zdarza się inaczej.
Wiążąc się z facetem w swoim wieku też nie wiesz, czy się nie rozchoruje w pewnym momencie. To Twoja decyzja, potem wasza decyzja, wszystkie za i przeciw chyba zdążyłaś już przemyśleć w ciągu tego roku, prawda?

[laisla]

Napisane przez Kasia191919

(...)

[/COLOR]Laisa też wydawało mi się że może jest tylko miły. Gdyby tak było to może szybciej wybiłabym sobie go z głowy. Ale takie rzeczy się czuje-dziwne napięcie kiedy na siebie patrzymy, traktuje mnie całkiem inaczej niż innych, czy patrzy się dziwnie maślanym wzrokiem z szeroko otwartymi oczami kiedy zobaczy mnie z oddali (haha nie wiem jak to opisać), zawsze mnie pociesza i interesuje się tym jak się czuje. Ostatnio było parę sytuacji kiedy dotknął mojego ramienia.
Widzimy się w jego pracy...

Wiesz, jako zakochana dziewczyna możesz wiele rzeczy nadinterpretować, to znaczy widzieć je takimi jakimi chciałabyś aby były w rzeczywistości, czyli aby on coś także czuł do Ciebie. Tyle, że pomyśl, nawet gdyby tak było, jak byś chciała, to jak sama piszesz przyszłości ewentualnej relacji i tak brak, więc może bez sensu się tak nakręcać aby później tylko cierpieć?

---------- Dopisano o 02:22 ---------- Poprzedni post napisano o 02:20 ----------

Napisane przez konesko

Znam takie osoby "na wysokich stanowiskach"
Często mają gdzieś to stado żmij, które ich otaczają i chętnie zamieniliby je na jedną szczerą osobę.
Tym bym się nie przejmowała. Gdyby zdecydował się z Tobą być, to podjąłby świadomą decyzję w tym względzie.
Ważne są inne rzeczy - czy on Cię kocha, czy np tylko lubi i szanuje.

Jak to kocha? Przecież oni nawet się bliżej nie znają?

[Kasia191919]

Dziękuje za odpowiedzi. Myśle że czas pokaże co z tego wyniknie. Jest jeszcze jedno ale...
On rozwiódł się ze swoją żoną niecałe 3mies temu, ale ma 2 dzieci. Z jego synem chodziłam do klasy w gimnazjum, a jego córka jest ode mnie starsza o 3 lata.
Więc chyba wyobrażacie sobie jak dziwnie bym się czuła i nie wiem jak oni zareagowali by na mnie gdyby do czegoś doszło.
Tak bardzo chciałabym się odkochać. Szkoda że nikt nie zna skutecznego sposobu na odkochanie się
Albo on mógłby zacząć traktować mnie z dystansem ale jak na na razie nasza znajomość się zacieśnia...

---------- Dopisano o 01:39 ---------- Poprzedni post napisano o 01:32 ----------

Laisla nie zgadzam się z Tobą. Po pierwsze znamy się dłuższy czas i często się widujemy, rozmawiamy.
Zresztą zakochać się można przez jeden impuls.

[MonnieB]

Napisane przez Kasia191919

Dziękuje za odpowiedzi. Myśle że czas pokaże co z tego wyniknie. Jest jeszcze jedno ale...
On rozwiódł się ze swoją żoną niecałe 3mies temu, ale ma 2 dzieci. Z jego synem chodziłam do klasy w gimnazjum, a jego córka jest ode mnie starsza o 3 lata.
Więc chyba wyobrażacie sobie jak dziwnie bym się czuła i nie wiem jak oni zareagowali by na mnie gdyby do czegoś doszło.
Tak bardzo chciałabym się odkochać. Szkoda że nikt nie zna skutecznego sposobu na odkochanie się
Albo on mógłby zacząć traktować mnie z dystansem ale jak na na razie nasza znajomość się zacieśnia...

...
jak dla mnie to nie do pomyślenia. to ojciec twojego kolegi z klasy! proszę cię dla własnego dobra nie pakuj się w to bo to się bardzo źle skończy.

[laisla]

Napisane przez Kasia191919

Dziękuje za odpowiedzi. Myśle że czas pokaże co z tego wyniknie. Jest jeszcze jedno ale...
On rozwiódł się ze swoją żoną niecałe 3mies temu, ale ma 2 dzieci. Z jego synem chodziłam do klasy w gimnazjum, a jego córka jest ode mnie starsza o 3 lata.
Więc chyba wyobrażacie sobie jak dziwnie bym się czuła i nie wiem jak oni zareagowali by na mnie gdyby do czegoś doszło.
Tak bardzo chciałabym się odkochać. Szkoda że nikt nie zna skutecznego sposobu na odkochanie się
Albo on mógłby zacząć traktować mnie z dystansem ale jak na na razie nasza znajomość się zacieśnia...

To bardzo niedawno się rozwiódł. On nie zacznie Ciebie raczej traktować z dystansem, przynajmniej na to wygląda, ale Ty możesz jeszcze to zrobić, to znaczy trzymać na dystans jego. Weź pod uwagę, że dojrzały facet po przejściach potrafi wiele więcej w kwestii i uwodzenia i manipulacji młodymi dziewczynami niż Twoi rówieśnicy więc jest "niebezpieczny" Podejrzewam, że pokieruje Twoimi uczuciami jak zechce, a Ty jeśli się się w czas nie opamiętasz pofruniesz jak ta ćma do ognia. I nie o jego stanowisko bym się bała, uwierz, że sam o nie zadba doskonale, tylko o Twoje złamane serce.

[201607040950]

Napisane przez Kasia191919

On rozwiódł się ze swoją żoną niecałe 3mies temu, ale ma 2 dzieci. Z jego synem chodziłam do klasy w gimnazjum, a jego córka jest ode mnie starsza o 3 lata.

Nie, nie, nie, nie, NIE!
Te drobne szczegóły zmieniają sytuację całkowicie.
Poza tym facet świeżo po rozwodzie na pewno nie będzie szukał na gwałt kolejnego trwałego związku.
No i taki porządny, moralny, szczery i przyzwoity facet nie zrobiłby tego synowi - tzn. wiążąc się z jego szkolną koleżanką.

W trosce o własne zdrowie psychiczne lepiej poszukaj innej pracy...

[laisla]

Napisane przez adeedra

Nie, nie, nie, nie, NIE!
Te drobne szczegóły zmieniają sytuację całkowicie.
Poza tym facet świeżo po rozwodzie na pewno nie będzie szukał na gwałt kolejnego trwałego związku.
No i taki porządny, moralny, szczery i przyzwoity facet nie zrobiłby tego synowi - tzn. wiążąc się z jego szkolną koleżanką.

W trosce o własne zdrowie psychiczne lepiej poszukaj innej pracy...

Autorka napisała, że spotykają się w jego pracy więc ona tam do niego przychodzi ale nie pracują razem

[201607040950]

Napisane przez laisla

Autorka napisała, że spotykają się w jego pracy więc ona tam do niego przychodzi ale nie pracują razem

Założyłam, że jakoś to jest powiązane - tzn. że ma z nim kontakt ze względu na pracę czy praktyki, które odbywa. No bo chyba przecież nie przychodzi ot tak, żeby spędzić czas z ojcem byłego kolegi, bo w małym miasteczku nie miałaby już problemów klasy "co ludzie powiedzą", bo wszystko by huczało od plotek. Chociaż skoro komplementuje ją przy ludziach i non stop się na nią gapi to aż dziwne, że jeszcze nie huczy. Jakoś pracą chyba są związani (no chyba, że są jeszcze jakieś istotne szczegóły, o których Autorka nie wspomniała).

[panistrusia]

Historia jakich wiele. Niestety, a piszę to jako Twoja starsza koleżanka, dziewiętnastolatka nie jest partnerką dla faceta na stanowisku. I nie chodzi tu o różnicę wieku, a o różnicę w doświadczeniu życiowym. Przecież to jasne, że on Ciebie nie ceni za Twoje zainteresowania, doświadczenia, wybory, to, co robisz ze swoim życiem. Jako człowiek na stanowisku, spotyka na pęczki kobiet obytych w świecie, ogarniętych, zadbanych, które nadal, z jego perspektywy są bardzo młode. Zaczynasz się już domyślać, dlaczego Ty jesteś ciekawszą 'zdobyczą'?

Nawet jeśli nie robi tego z wyrachowania, to zrozum, że związek osobą tak dużo starszą i widzącą w Tobie nieopierzone kaczątko, które jeszcze takie wiele rzeczy nie wie, które jest urocze w swej niewinności (nieświadomości) nie pozwoli Tobie na prawidłowy rozwój, wkroczenie niepokiereszowaną w dorosłość.

I jak już wspomniałam: historia jakich wiele. Sama znam z najbliższego otoczenia kilka dziewczyn, które dały się wciągnąć w takie związki. Starsi panowie na stanowiskach, potajemne spotkania w ich pracy (co ciekawe najczęściej na aranżowanie takich spotkań mogli sobie pozwolić lekarze - w tym środowisku to chyba jakiś taki branżowy sport jest), świeżo po rozwodzie,który tak naprawdę okazywał się dopiero planowanym rozwodem, albo wykopaniem pana z domu po tym, jak żona odkryła wcześniejszą zdradę (pan udawał, że cierpi na wygnaniu, starał się ułozyć relacje z żoną, a jednocześnie na boku sobie korzystał z naiwności panienki w wieku swoich dzieci). I każda, każda bez wyjątku dziewczyna w takiej sytuacji była pewna, że są tacy wyjątkowi, razem i z osobna. Że pan unikat, i przez 30 lat nie znalazł sobie partnerki na poziomie, aż trafiła się ona. Że jej, świeżo upieczonej studentce, z uszu tryska to wyjątkowe coś, czego żadna jego wcześniejsza kobieta nie była w stanie mu zapewnić. I każda, każdziuteńka, była przekonana o tym, że dopiero ona rozumie tego faceta i gotowa była jak lwica bronić go przed wstętną żoną, żmijami z pracy a nawet przed jego osobistymi dziećmi.

[zakonna]

A możemy sobie pisać i pisać. Ale cudze błędy nie bolą, to po pierwsze. Po drugie, autorka jest w takim wieku, że nic do niej nie trafi. Jedyna nadzieja w tym, że facet jest ogarnięty i nie dopuści do niczego.
A jeśli już, to najmniejsza krzywda byłaby gdyby się spotykali tylko na seks. Za obopolna świadoma zgoda, ale tego autorka pewnie też nie chce. Bo to miłość jest.

[ALL for LOVE]

W Trudnych Sprawach był kiedyś taki wątek.... Że mamusia zaczęła się spotykać z kolegą z klasy syna W domu zrobiło się piekło.

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

Moim zdaniem uwodzi cie to stanowisko jego pozycja w mieście.nie możesz powiedzieć ze go kochasz bo nie znasz gościa prawie wcale,kochasz to co sobie o nim wyobrażasz.
Gdyby pracował w warzywniaku to nawet by ci do głowy nie przyszło z nim romansowac
Facet pewnie zauważył ze robisz maślane oczy do niego i mu to imponuje albo chce się tym pobawić wątpię aby cokolwiek z tego wyszło.
spróbuj się odseparowac od niego pakuje się w kanał a 30lat różnicy to baaaardzo dużo

[Kasia191919]

Pomogły mi wasze odpowiedzi.
Zdaje sobie sprawy z tego że nie zawsze myśle racjonalnie bo jestem zakochana, ale postanowiłam jak na razie troche ograniczyć kontakty i na pewno mu nic nie wyznawać...
Poczekam co będzie dalej...

[LovinLight]

Napisane przez Kasia191919

No właśnie mam świadomość tego że jeśli się w to wpakuje/wpakujemy to będziemy cierpieć. Jest na takim stanowisku w dość małym mieście że wiem, że taki związek zniszczyłby jego reputacje i stracił by to stanowisko, które ma, albo sam musiał by zrezygnować.
ale nieraz myśle że powinnam wszystko postawić na jedną kartę i wyrazniej pokazać mu co czuje. Spędzić z nim choć jakiś krótki czas i zostawić wszystko w tajemnicy. Tylko nie wiem czy potem potrafiłabym z niego zrezygnować...
i nie wiem jak bym sobie po czymś takim poradziła bo nie jestem osobą, która co jakiś czas zakoâ˜☠â˜☠â˜☠â˜☠e się w innym.
łatwo powiedzieć nie pakuj się w to. Naprawdę próbuje ograniczyć kontakty i się odkochać, ale jak na razie przynosi to odwrotny skutek

niech zgadne, pan doktor?
jesli to lekarz to uwazaj, bo troche znam srodowisko (tz lekarz, mnóstwo znajomych lekarzy nie tylko tych od tz ale tez "wlasnych") i powiem Ci ze tak jak o Tz i o najblizszych z tych znajomych nie moge powiedziec zlego slowa, tak generalnie o srodowisku lekarskim nie mam dobrego zdania (nawet moj Tz przyznaje racje mimo ze do niego nalezy) wlasnie od znajomych lekarzy nasłuchałam sie niezłych "kwiatków" z ich pracy wiec generalnie uwazaj na kolesia jesli to jest lekarz, bo obstawiam ze ma zone, dorosłe dzieci i zachciało mu sie na starość młodej kochanki. Wrazliwym i czułym mozna byc na pokaz zawsze.

---------- Dopisano o 08:59 ---------- Poprzedni post napisano o 08:54 ----------

Napisane przez Kasia191919

Laisa też wydawało mi się że może jest tylko miły. Gdyby tak było to może szybciej wybiłabym sobie go z głowy. Ale takie rzeczy się czuje-dziwne napięcie kiedy na siebie patrzymy, traktuje mnie całkiem inaczej niż innych, czy patrzy się dziwnie maślanym wzrokiem z szeroko otwartymi oczami kiedy zobaczy mnie z oddali (haha nie wiem jak to opisać), zawsze mnie pociesza i interesuje się tym jak się czuje. Ostatnio było parę sytuacji kiedy dotknął mojego ramienia.
Widzimy się w jego pracy...

Jak miałam jakieś 17 lat (a wiec w sumie tyle co Ty) to miałam identyczne odczucia wobec nauczyciela i tez wydawało mi sie ze sie we mnie zakochał - oczywiscie okazało sie ze ma mnie głeboko w.... a ja sie osmieszyłam ale to teraz nieistotne bo nie o mnie watek.

z Twoich postów obstawiam ze to na 90% lekarz a Ty chodzisz do niego jako pacjentka. Sporo moich znajomych lekarzy ktorzy sa wlasnie mili, kulturalni i lubia leczyc i pomagac ludziom musiało wrecz pousuwac konta mna facebooku, bo mieli pełno pacjentek ktorym sie wydawało ze "cos" z tego bedzie ktore po pieczatce wyszukały ich na fb i wypisywały. Cos czuje ze u Ciebie jest podobnie i ze moooooocno nadinterpretujesz to ze on jest zwyczajnie miły...

---------- Dopisano o 09:04 ---------- Poprzedni post napisano o 08:59 ----------

Napisane przez panistrusia

I jak już wspomniałam: historia jakich wiele. Sama znam z najbliższego otoczenia kilka dziewczyn, które dały się wciągnąć w takie związki. Starsi panowie na stanowiskach, potajemne spotkania w ich pracy (co ciekawe najczęściej na aranżowanie takich spotkań mogli sobie pozwolić lekarze - w tym środowisku to chyba jakiś taki branżowy sport jest),

zgadzam sie, oczywiscie zdarzaja sie świetni lekarze (tez jako ludzie!) niemniej srodowisko bardzo rozne i tez mi sie wydaje ze to lekarz i jesli tak to tym bardziej uwazalabym na miejscu autorki.
a najbardziej obstawiam ze jej sie po prostu wydaje, jest stala pacjentka dla ktorej facet jest miły bo taki jest (chodziłam swojego czasu do nefrologa bo musiałam, co miesiac, wlasnie facet w okolicy 50, zadbany, nawet przystojny, baaaardzo mily, tez wielokrotnie na pocieszenie dotknał mojego ramiona czy plecow, tez ze mna rozmawiał i to nawet o swoim zyciu - i wiecie co? Na 10000000000000% nie byl mna zainteresowany. Byl po prostu lekarzem z powołania + dobrym człowiekiem, dzieki niemu dobrze znosiłam te wizyty a sprawa była dość poważna. Autorko, zdejmij rozowe okulary, moze on po prostu jest taki jak "moj" nefrolog?

[Kasia191919]

Nie on nie jest na szczęście lekarzem.

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

Napisane przez Kasia191919

Nie on nie jest na szczęście lekarzem.

Ja myślę że to jakiś burmistrz gminy czy coś w tym stylu ;-)

[Lillkaa]

Pewnie autorka to zakochana studentka. Historia jakich wiele niestety. Odpuść sobie autorko, bo tylko na tym stracisz.

[Kasia191919]

Adeedra nieraz martwie się czy już nie ma plotek wśród współpracowników. Oczywiście jakieś bardziej prywatne rozmowy są na osobności, ale publicznie też nie kryje się ze swoją sympatią- jaka to jestem zdolna i że daleko zajdę itp itd...
Ostatnio trochę się speszyłam kiedy pewna osoba rozmawiała z nim przez telefon. Nie widzieliśmy się wtedy jakieś 2 tygodnie. Ta osoba powiedziała że jest teraz ze mną, a o zaczął mnie przed nią wychwalać. Speszyłam się bo uznałam że to trochę nie na miejscu i co sobnie ta osoba pomyśli. I po co to mówił? Rozmawiali o czymś poważnym, a on znowu wyskoczył z czymś na mój temat.

[201607040950]

Napisane przez Kasia191919

Nie on nie jest na szczęście lekarzem.

Taaa - polityka, biznes czy administracja państwowa to faktycznie "o wieeeele lepiej" niż medycyna.

[Salamandera]

Z uczuciami jest trudno walczyć, ale z tego, co sama piszesz, zakochałaś się z nim głównie przez jego zachowanie: traktował Cię jak nikt inny dotąd (a jesteś bardzo młodziutka, więc pewnie nie masz jeszcze dużego doświadczenia z facetami), był szarmancki, miły, czujesz się przy nim wyjątkowa, ważna, imponuje Ci. To wszystko zrozumiałe. Jednak w tej sytuacji powinnaś chyba kierować się bardziej rozumem niż sercem, żeby nie być potem skrzywdzona. Sama mówisz, że nie widzisz Was w związku.

Mnie ciekawi, jak go poznałaś i jak Wasza znajomość zabrnęła na takie tory (często rozmawiacie itd)? Jeśli oczywiście chcesz powiedzieć

[201607040950]

Napisane przez Kasia191919

Adeedra nieraz martwie się czy już nie ma plotek wśród współpracowników. Oczywiście jakieś bardziej prywatne rozmowy są na osobności, ale publicznie też nie kryje się ze swoją sympatią- jaka to jestem zdolna i że daleko zajdę itp itd...
Ostatnio trochę się speszyłam kiedy pewna osoba rozmawiała z nim przez telefon. Nie widzieliśmy się wtedy jakieś 2 tygodnie. Ta osoba powiedziała że jest teraz ze mną, a o zaczął mnie przed nią wychwalać. Speszyłam się bo uznałam że to trochę nie na miejscu i co sobnie ta osoba pomyśli. I po co to mówił? Rozmawiali o czymś poważnym, a on znowu wyskoczył z czymś na mój temat.

Po co?
Po to żebyś to usłyszała. Tylko po to.
Normalnie jak się ma jakąś garść komplementów do powiedzenia "o kimś", to nie mówi się tego przy nim żeby się nie czuł niezręcznie tylko przekazuje komuś, żeby tę dobrą opinię poznał.
A on robi co może żeby Cię onieśmielić. Żebyś czuła to, co czujesz tylko mocniej i nie opierała się, kiedy przejdzie do rzeczy.
Uwodzi Cię i jest w tym wyrachowany.

---------- Dopisano o 09:56 ---------- Poprzedni post napisano o 09:41 ----------

Gdyby coś do Ciebie czuł, to by się o Ciebie troszczył - i z troski o Ciebie nie pozwoliłby Ci się wpakować w to uczucie.Nawet gdyby "nie zdołał", to walczyłby z tym uczuciem ze swojej strony, a nie uwodził Cię miesiącami.

Jeśli Ci się wydaje i facet jest po prostu miły - nie ma sensu w to brnąć.
Ale to co piszesz na to nie wskazuje - raczej Cię uwodzi, bez skrupułów.
Jeśli sam seks Ci odpowiada, to może Ci być z nim fajnie przez jakiś czas. Ale małe szanse na to, bo on na pewno widzi co czujesz - widzi i nadal miesza Ci w głowie.

[Kasia191919]

Napisane przez Salamandera

Z uczuciami jest trudno walczyć, ale z tego, co sama piszesz, zakochałaś się z nim głównie przez jego zachowanie: traktował Cię jak nikt inny dotąd (a jesteś bardzo młodziutka, więc pewnie nie masz jeszcze dużego doświadczenia z facetami), był szarmancki, miły, czujesz się przy nim wyjątkowa, ważna, imponuje Ci. To wszystko zrozumiałe. Jednak w tej sytuacji powinnaś chyba kierować się bardziej rozumem niż sercem, żeby nie być potem skrzywdzona. Sama mówisz, że nie widzisz Was w związku.

Mnie ciekawi, jak go poznałaś i jak Wasza znajomość zabrnęła na takie tory (często rozmawiacie itd)? Jeśli oczywiście chcesz powiedzieć

Trafiłaś w sedno. To co napisałaś to prawda. Czuję się przy nim wyjątkowo, doświadczenia z facetami mam bardzoo małe bo po pierwsze mocno się do nich uprzedziłam, wydawali mi się dziecinni i niestali w uczuciach, a po 2 szczerze mówiąc raczej ich olewałam i rzadko się zakochiwałam.
To co miałam o nim napisać napisałam w poprzednich postach. Mogę tylko dodać że na początku bardzo mnie wspierał i podnosił na duchu. Miałam problemy zdrowotne, a do tego nie mogłam się odnalezć w nowym miejscu. Zresztą mam słaby charakter co wykorzystywali niektórzy ludzie. Wtedy pare razy przeszliśmy rozmowe na ten temat. Powiedział mi że nie mogę zamykać się w sobie i rezygnować. Pomógł mi załatwić parę rzeczy, o których bez jego wstawienia pewna osoba nie chciała nawet słyszeć i się zgodzić.
Ale wtedy wydaje mi się choć nie jestem pewna że to była z jego strony tylko uprzejmość. Nasze relacje zaczęły się zacieśniać jakieś pół roku temu.

[7ae4e73d4b096fedcc3cca3dacf09e293fa96405_68a3b071c8cd0]

Powiem ci, że wielu znajomych rodziców zachowuje się podobnie względem mnie. Przedstawianie mnie jako najpiękniejszej dziewczyny w województwie, wychwalanie inteligencji, pieszczotliwe nazywanie "kotkiem", "perełką". To miłe, nawet bardzo, ale trzeba pamiętać, że dla takich 30-40 lat starszych mężczyzn często jesteśmy jak dzieci... Szczególnie jeśli znają nas od dzieciństwa i w ich oczach się nie zmieniłyśmy i dalej patrząc na nas widzą 10letnie dziewczynki. Niektórzy może rzeczywiście czują jakiś pociąg, ale na pewno nie jest to pociąg psychiczny i chęć stworzenia trwałego związku, a jedynie pociąg fizyczny do młodego ciała, co w przypadku mężczyzn w wieku mojego ojca uważam za obrzydliwe. Jednak reszta robi to tylko z sympatii. Jakkolwiek na ciebie patrzy i do ciebie mówi, to nie pakuj się w to. Zdecydowanie nie warto.