Żaden facet mi się nie podoba. Też tak macie?

[bagietka3]

Hej dziewczyny. Zauważyłam u siebie taką dziwną tendencję. Chyba mam za duże wymagania, albo sama nie wiem czego chcę. Jestem zarejestrowana na portalu randkowym i jak dochodzi do spotkania, to mi zawsze coś nie pasuje w facecie. Albo za niski, albo za gruby, albo za mało męski, albo że nie mieszka sam, albo ma mało ambitną pracę, albo coś tam jeszcze... I ja ich tak niby akceptuję, nie urywam kontaktu, myślę, że może coś z tego będzie jeszcze, ale z drugiej strony nie mogę się przełamać i zaangażować.

Mam też jakieś epizody z facetami spotkanymi w realu (w sensie, że poznaję facetów), ale jak tylko zaczynam rozważać ich kandydaturę, to zawsze dochodzę do wniosku, że mi nie pasują, bo albo piją, albo za długo się znamy i są dla mnie jak brat, albo coś tam jeszcze innego.

Ale najgorsze jest to, że faceci zaczynają mi się podobać dopiero wtedy, kiedy zaczynają mnie olewać. Miałam taki jeden przypadek - spotykałam się z facetem, jemu zależało, a mnie średnio. Zaczęłam mu wymyślać, że nie wiem czy znajdę czas, itp, itd, a jak tylko on się wycofał, to ja poczułam, że go tracę, wystraszyłam się i zaczęłam za nim latać.

Czy Wy też tak macie?
Czy jak spotkam "odpowiedniego faceta" to poczuję, że to jest to?

[DziewczynaWloczykija]

Moja rada to przestać księżniczkować i zacząć traktować facetów jak ludzi, a nie jak przedmioty na których tle się będzie błyszczeć. Szukasz ideału, a ideały nie istnieją.

[Kasia Katarzynka]

Miałam tak w wieku 16 l., potem dorosłam i zaczęłam realnie patrzeć na świat.

[AlaZala]

Napisane przez bagietka3

Hej dziewczyny. Zauważyłam u siebie taką dziwną tendencję. Chyba mam za duże wymagania, albo sama nie wiem czego chcę. Jestem zarejestrowana na portalu randkowym i jak dochodzi do spotkania, to mi zawsze coś nie pasuje w facecie. Albo za niski, albo za gruby, albo za mało męski, albo że nie mieszka sam, albo ma mało ambitną pracę, albo coś tam jeszcze... I ja ich tak niby akceptuję, nie urywam kontaktu, myślę, że może coś z tego będzie jeszcze, ale z drugiej strony nie mogę się przełamać i zaangażować.

Mam też jakieś epizody z facetami spotkanymi w realu (w sensie, że poznaję facetów), ale jak tylko zaczynam rozważać ich kandydaturę, to zawsze dochodzę do wniosku, że mi nie pasują, bo albo piją, albo za długo się znamy i są dla mnie jak brat, albo coś tam jeszcze innego.

Ale najgorsze jest to, że faceci zaczynają mi się podobać dopiero wtedy, kiedy zaczynają mnie olewać. Miałam taki jeden przypadek - spotykałam się z facetem, jemu zależało, a mnie średnio. Zaczęłam mu wymyślać, że nie wiem czy znajdę czas, itp, itd, a jak tylko on się wycofał, to ja poczułam, że go tracę, wystraszyłam się i zaczęłam za nim latać.

Czy Wy też tak macie?
Czy jak spotkam "odpowiedniego faceta" to poczuję, że to jest to?

Dla mnie najbardziej komiczne jest stwierdzenie, że jedną z przyczyn odrzuceni przez Ciebie facetów jest to, że długo się znacie. Szukasz tych facetów na jedną noc, czy na tydzień?

Chyba nie na stałe, bo wtedy po jakimś czasie i tak staną się mało atrakcyjni, bo za długo będziecie się znać...

[bagietka3]

Napisane przez AlaZala

Dla mnie najbardziej komiczne jest stwierdzenie, że jedną z przyczyn odrzuceni przez Ciebie facetów jest to, że długo się znacie. Szukasz tych facetów na jedną noc, czy na tydzień?

Chyba nie na stałe, bo wtedy po jakimś czasie i tak staną się mało atrakcyjni, bo za długo będziecie się znać...

Jeśli znam faceta 16 lat i jest on moim dobrym kumplem, spotykamy się razem z paczką znajomych, to na samą myśl, że miałabym z nim iść do łóżka, robi mi się słabo - jakbym miała się przespać z własnym bratem. Poza tym obawiam się, że jeśli zaczniemy kręcić ze sobą i coś nie wyjdzie, to popsują się relacje w towarzystwie.

[201607111028]

Napisane przez bagietka3

Hej dziewczyny. Zauważyłam u siebie taką dziwną tendencję. Chyba mam za duże wymagania, albo sama nie wiem czego chcę. Jestem zarejestrowana na portalu randkowym i jak dochodzi do spotkania, to mi zawsze coś nie pasuje w facecie. Albo za niski, albo za gruby, albo za mało męski, albo że nie mieszka sam, albo ma mało ambitną pracę, albo coś tam jeszcze... I ja ich tak niby akceptuję, nie urywam kontaktu, myślę, że może coś z tego będzie jeszcze, ale z drugiej strony nie mogę się przełamać i zaangażować.

Mam też jakieś epizody z facetami spotkanymi w realu (w sensie, że poznaję facetów), ale jak tylko zaczynam rozważać ich kandydaturę, to zawsze dochodzę do wniosku, że mi nie pasują, bo albo piją, albo za długo się znamy i są dla mnie jak brat, albo coś tam jeszcze innego.

Ale najgorsze jest to, że faceci zaczynają mi się podobać dopiero wtedy, kiedy zaczynają mnie olewać. Miałam taki jeden przypadek - spotykałam się z facetem, jemu zależało, a mnie średnio. Zaczęłam mu wymyślać, że nie wiem czy znajdę czas, itp, itd, a jak tylko on się wycofał, to ja poczułam, że go tracę, wystraszyłam się i zaczęłam za nim latać.

Czy Wy też tak macie?
Czy jak spotkam "odpowiedniego faceta" to poczuję, że to jest to?

Aa, masz syndrom goniącej króliczka. Też to przechodziłam. Naprawdę nie polecam nadal się w to bawić.

[bagietka3]

Napisane przez carolina662

Aa, masz syndrom goniącej króliczka. Też to przechodziłam. Naprawdę nie polecam nadal się w to bawić.

Ale ja się nie bawię Ja po prostu nie umiem się przełamać i dać facetowi szansę, tylko zawsze widzę jakieś "ale". Chyba boję się zaangażować, bo z moich relacji z facetami zawsze wychodzą jakieś kwasy.

[201607111028]

Napisane przez bagietka3

Ale ja się nie bawię Ja po prostu nie umiem się przełamać i dać facetowi szansę, tylko zawsze widzę jakieś "ale". Chyba boję się zaangażować, bo z moich relacji z facetami zawsze wychodzą jakieś kwasy.

No ale piszesz, że atrakcyjny jest dla Ciebie ten, który Cię nie chce. Dlatego, że jest nieosiągalny.
Ci faceci naprawdę Cię nie kręcą? Żaden? Z żadnym z nich nie chciałabyś chociaż jakiejś przygody przeżyć?

[bagietka3]

Napisane przez carolina662

No ale piszesz, że atrakcyjny jest dla Ciebie ten, który Cię nie chce. Dlatego, że jest nieosiągalny.
Ci faceci naprawdę Cię nie kręcą? Żaden? Z żadnym z nich nie chciałabyś chociaż jakiejś przygody przeżyć?

Zazwyczaj po jakimś czasie zaczynamy się "docierać" i zaczynam w nich widzieć pozytywny, ale i tak cały czas w głowie siedzą mi te "ale". Tak że ciężko mi się zaangażować na 100%. Nie mogę się bezgranicznie zakochać. Ciągle mi przeszkadzają te niuanse. Ale właśnie najbardziej przekonuję się do faceta, kiedy on mi zaczyna uciekać, jak ten przysłowiowy króliczek właśnie. Czyli to nie jest normalne? Bo myślałam, że każda kobieta tak ma. Chyba w końcu żadna nie wybiera pierwszego lepszego...? Wydawało mi się, że jak przychodzi "wielka miłość" to wali w człowieka jak grom z jasnego nieba i nie ma żadnych wątpliwości.

[AlaZala]

Moim zdaniem problem wynika z tego, że stawiasz siebie na wyżej i patrzysz na tych facetów z góry, a wręcz traktujesz ich jak towar w sklepie. Świadczą o tym sformułowani mówiące, że "rozważasz ich kandydaturę" lub "dajesz im szansę".

Spróbuj spojrzeć na innych tak samo, jak na siebie, a nie jak rekruter w korporacji dobierający pracowników na stanowisko marzeń, przekonany, że każdy marzy o pracy właśnie na tym stanowisku.

[201607111028]

Napisane przez bagietka3

Zazwyczaj po jakimś czasie zaczynamy się "docierać" i zaczynam w nich widzieć pozytywny, ale i tak cały czas w głowie siedzą mi te "ale". Tak że ciężko mi się zaangażować na 100%. Nie mogę się bezgranicznie zakochać. Ciągle mi przeszkadzają te niuanse. Ale właśnie najbardziej przekonuję się do faceta, kiedy on mi zaczyna uciekać, jak ten przysłowiowy króliczek właśnie. Czyli to nie jest normalne? Bo myślałam, że każda kobieta tak ma. Chyba w końcu żadna nie wybiera pierwszego lepszego...? Wydawało mi się, że jak przychodzi "wielka miłość" to wali w człowieka jak grom z jasnego nieba i nie ma żadnych wątpliwości.

Nie, nie każda. Miałam tak i naprawdę nie chciałabym wrócić do tego okresu. Nie ma to wiele wspólnego z wybieraniem "pierwszego lepszego". Pomiędzy odrzucaniem każdego a desperacją jest jeszcze sporo zachowań mieszczących się w granicach normy.
Aha, w poprzednim swoim poście pytałam o aspekt fizyczny.

[bagietka3]

Napisane przez AlaZala

Moim zdaniem problem wynika z tego, że stawiasz siebie na wyżej i patrzysz na tych facetów z góry, a wręcz traktujesz ich jak towar w sklepie. Świadczą o tym sformułowani mówiące, że "rozważasz ich kandydaturę" lub "dajesz im szansę".

Spróbuj spojrzeć na innych tak samo, jak na siebie, a nie jak rekruter w korporacji dobierający pracowników na stanowisko marzeń, przekonany, że każdy marzy o pracy właśnie na tym stanowisku.

Chyba masz rację. Dzięki za wypowiedź

---------- Dopisano o 15:39 ---------- Poprzedni post napisano o 15:35 ----------

Napisane przez carolina662

Nie, nie każda. Miałam tak i naprawdę nie chciałabym wrócić do tego okresu. Nie ma to wiele wspólnego z wybieraniem "pierwszego lepszego". Pomiędzy odrzucaniem każdego a desperacją jest jeszcze sporo zachowań mieszczących się w granicach normy.
Aha, w poprzednim swoim poście pytałam o aspekt fizyczny.

No właśnie jeśli chodzi o fizyczność, to naprawdę rzadko który facet mi się podoba.

[201607111028]

Napisane przez bagietka3

No właśnie jeśli chodzi o fizyczność, to naprawdę rzadko który facet mi się podoba.

No a jacy faceci Ci się podobają?

[nereidadriada]

Może nie chcesz związku. Albo nie jesteś na niego gotowa i dlatego szukasz wymówki, żeby się nie wiązać.
Tylko jeśli do każdego faceta od razu podchodzisz z listą wymagań, to utrudniasz powstanie znajomości. Zamiast skupić się na poznaniu drugiej osoby, to sprawdzasz, czy ona spełnia Twoje kryteria. Łatwo wtedy przeoczyć jakąś piękną cechę, której nie masz na swojej liście i wyolbrzymić znaczenie wad, które dana osoba ma.

Żeby się coś pięknego mogło zrodzić potrzebna jest odpowiednia atmosfera. Nie jest nią na pewno atmosfera egzaminacyjna i Ty jako kontroler jakości.. .

Inna sprawa, że może ci faceci których spotkałaś po prostu do Ciebie nie pasowali.

Na Twoim miejscu odpuściłabym poszukiwania faceta na jakiś czas. Jak trafi się jakieś zaproszenie na kawę, to jasne. Ale tylko po to, żeby miło spędzić czas. Przestań myśleć o randkach, związku i tym, czy ktoś do Ciebie pasuje.. itp.

A z syndromem gonienia króliczka trzeba walczyć Zastanów się na spokojnie, jakie cechy są dla Ciebie ważne, a na jakie możesz przymknąć oko i sprawdzaj w relacji na bieżąco -tak, żeby odruchowo nie odrzucić kogoś fajnego, bo ma jedną głupią wadę.

[bagietka3]

Napisane przez carolina662

No a jacy faceci Ci się podobają?

Hmm.. Nie wiem czy to tak prosto opisać. Po pierwsze w facetach bardzo pociąga mnie intelekt. Jeśli facet jest nawet bardzo przystojny, a mało rozgarnięty i nie ma nic ciekawego do powiedzenia, to nie ma szans. Gorzej jednak jeśli ten inteligentny i ogarnięty życiowo okazuje się np. niższy ode mnie... nie toleruję niskisch facetów, sama jestem wysoka i po prostu źle się przy takich czuję. Ostatnio poznałam takiego, bardzo fajnie nam się gadało, był elokwentny i imponował mi swoimi osiągnięciami życiowymi, ale... chyba trochę pokłamał w opisie ze wzrostem... no i nic z tego nie wyszło, zero pociągu. Ze zbyt przystojnymi i wylalkowanymi mam kiepskie doświadczenia - spotykałam się z jednym takim i stroił się przez pół dnia, poza tym chyba myślał o sobie, że jest piękny i przy tym okazał się być strasznie pusty. No wiesz... jak się widzi faceta, to albo jest to coś albo nie. Tylko że zazwczyaj ci, którzy fizycznie są ok, są po prostu nudni albo własnie mało wartościowi albo nie potrafią nawet jednego zdania sklecić używając poprawnej polszczyzny. No i same widzicie - beznadziejna sytuacja.

[Jade83]

Napisane przez bagietka3

Chyba mam za duże wymagania, albo sama nie wiem czego chcę.

A może jedno i drugie? Zastanów się jakiego partnera szukasz pod kątem wyglądu i charakteru. Jeśli ten ambitny zawód lub niemieszkanie z rodzicami są dla ciebie tak ważne, to też je uwzględnij. I spotykaj się tylko z kandydatami, którzy te wymagania spełniają. Zawód czy z kim sięmieszka można zweryfikować już na etapie portalu randkowego. Ja nie traciłabym czasu na spotykanie się z gościem, jeśli wiedziałabym z góry, że mi się nie spodoba.

Napisane przez bagietka3

bo albo piją

To akurat bardzo rozsądny wyznacznik

Napisane przez bagietka3

Ale najgorsze jest to, że faceci zaczynają mi się podobać dopiero wtedy, kiedy zaczynają mnie olewać.

To rzeczywiście trochę dziwne. A może lubisz być adorowana, bo na zainteresowaniu mężczyzn budujesz swoją samoocenę?

Oj, widzę, że mój post trochę nieaktualny. Dużo się wydarzyło w wątku, kiedy pisałam post.

[201607111028]

Napisane przez bagietka3

Hmm.. Nie wiem czy to tak prosto opisać. Po pierwsze w facetach bardzo pociąga mnie intelekt. Jeśli facet jest nawet bardzo przystojny, a mało rozgarnięty i nie ma nic ciekawego do powiedzenia, to nie ma szans. Gorzej jednak jeśli ten inteligentny i ogarnięty życiowo okazuje się np. niższy ode mnie... nie toleruję niskisch facetów, sama jestem wysoka i po prostu źle się przy takich czuję. Ostatnio poznałam takiego, bardzo fajnie nam się gadało, był elokwentny i imponował mi swoimi osiągnięciami życiowymi, ale... chyba trochę pokłamał w opisie ze wzrostem... no i nic z tego nie wyszło, zero pociągu. Ze zbyt przystojnymi i wylalkowanymi mam kiepskie doświadczenia - spotykałam się z jednym takim i stroił się przez pół dnia, poza tym chyba myślał o sobie, że jest piękny i przy tym okazał się być strasznie pusty. No wiesz... jak się widzi faceta, to albo jest to coś albo nie. Tylko że zazwczyaj ci, którzy fizycznie są ok, są po prostu nudni albo własnie mało wartościowi albo nie potrafią nawet jednego zdania sklecić używając poprawnej polszczyzny. No i same widzicie - beznadziejna sytuacja.

Nie no nie wierzę, że zawsze tak jest. Przystojny = matoł? Niski, nie w Twoim typie = inteligentny? Zawsze ten sam schemat? Zawsze?

[bagietka3]

Napisane przez Jade83

To rzeczywiście trochę dziwne. A może lubisz być adorowana, bo na zainteresowaniu mężczyzn budujesz swoją samoocenę?

Tak, bardzo lubię być adorowana. Przyznaję. Może faktycznie za bardzo.

---------- Dopisano o 15:57 ---------- Poprzedni post napisano o 15:51 ----------

Napisane przez carolina662

Nie no nie wierzę, że zawsze tak jest. Przystojny = matoł? Niski, nie w Twoim typie = inteligentny? Zawsze ten sam schemat? Zawsze?

Nie zawsze. Był jeszcze jeden ogarnięty życiowo i inteligentny, który miał.. ale nie śmiejcie... coś gejowskiego w sobie. Nawet nie przeszkadzało mi, że był otyły, ale te ruchy, gestykulacja, głos... no masakra. Nie mogłam się przemóc. Nawet się zastanawiałam, czy on się czasem nie kamufluje.

Zagadywał do mnie jeszcze jeden przystojniak, ale... bardzo religijny, a ja wcale. No i mieszka z mamusią mając 30-tkę na karku. Kurde, jakoś mnie to odpycha.

[201607111028]

Napisane przez bagietka3

Tak, bardzo lubię być adorowana. Przyznaję. Może faktycznie za bardzo.

---------- Dopisano o 15:57 ---------- Poprzedni post napisano o 15:51 ----------



Nie zawsze. Był jeszcze jeden ogarnięty życiowo i inteligentny, który miał.. ale nie śmiejcie... coś gejowskiego w sobie. Nawet nie przeszkadzało mi, że był otyły, ale te ruchy, gestykulacja, głos... no masakra. Nie mogłam się przemóc. Nawet się zastanawiałam, czy on się czasem nie kamufluje.

Zagadywał do mnie jeszcze jeden przystojniak, ale... bardzo religijny, a ja wcale. No i mieszka z mamusią mając 30-tkę na karku. Kurde, jakoś mnie to odpycha.

No ostatni przypadek tez by mnie odpychał.
"Coś gejowskiego"? Hm nie bardzo rozumiem.
Szczerze mówiąc, nie wiem, co Ci doradzić. Ty chyba po prostu nie wiesz, czego chcesz. Tak mi się wydaje. To prawdopodobnie kwestia niedojrzałości do związków.

[mama001]

tak, kiedys ci powinno minac to gonienie tylko za niedostepnym. wtedy to nastapi jak zachce ci sie prawdziwego zwiazku, bliskosci, wspolnego zycia z 2 osoba. moze jestes jeszcze na to za mloda...

[bagietka3]

Napisane przez carolina662

No ostatni przypadek tez by mnie odpychał.
"Coś gejowskiego"? Hm nie bardzo rozumiem.
Szczerze mówiąc, nie wiem, co Ci doradzić. Ty chyba po prostu nie wiesz, czego chcesz. Tak mi się wydaje. To prawdopodobnie kwestia niedojrzałości do związków.

Coś w tym jest...w tej niedojrzałości i niezdecydowaniu.

Gejowski tzn. miał takie miękkie nadgarski, charakterystyczny chód i gestykulację i był taki... wrażliwy. Używał takiego "delikatnego" słownictwa. Mówił np. wietrzyk, deszczyk itp, jak nei facet. I jeszcze takim delikatnym głosem... och...

---------- Dopisano o 16:10 ---------- Poprzedni post napisano o 16:07 ----------

Napisane przez mama001

tak, kiedys ci powinno minac to gonienie tylko za niedostepnym. wtedy to nastapi jak zachce ci sie prawdziwego zwiazku, bliskosci, wspolnego zycia z 2 osoba. moze jestes jeszcze na to za mloda...

Oj, juz nie taka młoda...

[201607111028]

Napisane przez bagietka3

Coś w tym jest...w tej niedojrzałości i niezdecydowaniu.
Gejowski tzn. miał takie miękkie nadgarski, charakterystyczny chód i gestykulację i był taki... wrażliwy. Używał takiego "delikatnego" słownictwa. Mówił np. wietrzyk, deszczyk itp, jak nei facet. I jeszcze takim delikatnym głosem... och...

Ee, stereotypy. Owszem, zdarzają się wśród gejów takie osoby (mój kumpel zachowuje się podobnie), ale są i tacy, których na pewno byś nie rozpoznała.
To mógł być po prostu, jak sama napisałaś, wrażliwy mężczyzna. Chociaż takich zdrobnień też nie mogę zdzierżyć.

[bagietka3]

Napisane przez carolina662

Ee, stereotypy. Owszem, zdarzają się wśród gejów takie osoby (mój kumpel zachowuje się podobnie), ale są i tacy, których na pewno byś nie rozpoznała.
To mógł być po prostu, jak sama napisałaś, wrażliwy mężczyzna. Chociaż takich zdrobnień też nie mogę zdzierżyć.

Stereotypy czy nie, nie mogłam tego ścierpieć. Przeszkadzało mi to w odbiorze, w zakochaniu i w zaangażowaniu. Takie niemęskie to było.

[201607111028]

Napisane przez bagietka3

Stereotypy czy nie, nie mogłam tego ścierpieć. Przeszkadzało mi to w odbiorze, w zakochaniu i w zaangażowaniu. Takie niemęskie to było.

No wiadomo, że jeśli Ci przeszkadzało, to nie było sensu się zmuszać.

[fleur05]

Moim zdaniem będziesz wiedziała, że "to jest to".
Bez sensu umawiać się dalej z facetami, którzy w czymś Ci nie pasują. Zaczniesz związek z kimś takim i te wady będą drażnić jeszcze bardziej.
Generalnie nie chodzi o to, żeby w facecie wszystko było idealne, tylko o to, żeby wady Tobie nie przeszkadzały, bo szalejesz za facetem.

[GdyKochamy]

Miałam tak, aż w końcu spotkałam chłopaka, w którym pomimo jego wad, zauroczyłam się momentalnie. Było to coś po prostu.

[Florice]

Ja tak mam. Ale nie na zasadzie "za niski, zbyt brzydki", tylko nie iskrzy i nie chcę im robić nadziei, spotykamy się po koleżeńsku i tyle.

[Elfir]

po prostu nie natrafiłaś na odpowiedniego.

z drugiej strony wysoki, przystojny, szalenie inteligentny, zaradny facet jest łakomym kąskiem dla każdej kobiety.

Rozumiem, że sama jesteś piękna, zgrabna, inteligentna, dobrze sytuowana?

[bagietka3]

Napisane przez Elfir

po prostu nie natrafiłaś na odpowiedniego.

z drugiej strony wysoki, przystojny, szalenie inteligentny, zaradny facet jest łakomym kąskiem dla każdej kobiety.

Rozumiem, że sama jesteś piękna, zgrabna, inteligentna, dobrze sytuowana?

Nie narzekam na żaden z powyższych aspektów, ale nie o to chodzi. Ja np. jestem w stanie zaakceptować pewne braki, a innych nie. Na pewno masz rację, że tacy idealni faceci mają na pęczki adoratorek i mogą przebierać, więc niekoniecznie muszą zainteresować się właśnie mną.

Myślę, że problem tkwi też w tym, że kobiety lubią "dupków". Czyli facetów pewnych siebie, którzy po czasie zazwyczaj okazują się właśnie dupkami. A ci fajni, skromni i dobrzy właśnie nam się nie podobają, bo nie mają tego czegoś.

---------- Dopisano o 21:02 ---------- Poprzedni post napisano o 21:01 ----------

Napisane przez Florice

Ja tak mam. Ale nie na zasadzie "za niski, zbyt brzydki", tylko nie iskrzy i nie chcę im robić nadziei, spotykamy się po koleżeńsku i tyle.

No właśnie - nie iskrzy. A ja zastanawiam się dlaczego. I zazwyczaj dochodzę do wniosku, że coś mi tam nie pasuje, właśnie np. jakaś cecha charakteru lub wygląd.

[201607111028]

Napisane przez bagietka3

Myślę, że problem tkwi też w tym, że kobiety lubią "dupków". Czyli facetów pewnych siebie, którzy po czasie zazwyczaj okazują się właśnie dupkami. A ci fajni, skromni i dobrzy właśnie nam się nie podobają, bo nie mają tego czegoś.

Strasznie uogólniasz. To Ty wolisz dupków, nie wszystkie kobiety.