On na urlopie, ja w domu z dzieckiem :(

[Dita87]

Witam drogie wizazanki,

od wielu lat czytam forum, często próbując znaleźć wyjaśnienie moich wątpliwości, ale przyszedł czas, żeby bezpośrednio o coś Was zapytać.

Mam taką sytuację:
mój partner jeździ co roku na urlop dwutygodniowy w warunkach dosyć survivalowych. Na początku jeździłam z nim, ponieważ bawiło mnie to, ale poznałam bliżej ludzi, z którymi on jeździ i niestety nie przypadli mi do gustu. Oczywiście nie zabraniałam partnerowi jeździć na te wypady, sama zostawałam w domu, a później jechaliśmy sobie gdzieś razem.

Zaszłam w ciążę, a mąż jakby nigdy nic pojechał i prawie miesiąc byłam sama, ale jakoś nie robiłam mu o to dużych pretensji, ale w tym roku wszystko się zmieniło, ponieważ mamy kilku miesięczne dziecko. On zaczął ze mną rozmowę na temat swojego wyjazdu, ja przedstawiłam mu swoje zdanie na ten temat, że raz w życiu proszę go, żeby sobie darował i spędził ten czas z nami, bo ciężko jest być samej 2 tygodnie z malutkim dzieckiem. bez takiej chwili wytchnienia, że ktoś mnie wyręczy, nawet prysznica nie będę mogła spokojnie wziąć. Może byłaby inna sytuacja gdyby ktoś z rodziny mógł mi czasami pomóc, ale niestety nikogo takiego nie mam.
Oczywiście on uważa, że przesadzam i jakoś to będzie, a to nic złego, że on chce jechać.
Doradzcie mi proszę czy ja sfiksowałam i jestem jędzą, że chce żeby on został czy on powinien raz w życiu zrezygnować z tego wyjazdu?

[skazana_na_bluesa]

Napisane przez Dita87

Witam drogie wizazanki,

od wielu lat czytam forum, często próbując znaleźć wyjaśnienie moich wątpliwości, ale przyszedł czas, żeby bezpośrednio o coś Was zapytać.

Mam taką sytuację:
mój partner jeździ co roku na urlop dwutygodniowy w warunkach dosyć survivalowych. Na początku jeździłam z nim, ponieważ bawiło mnie to, ale poznałam bliżej ludzi, z którymi on jeździ i niestety nie przypadli mi do gustu. Oczywiście nie zabraniałam partnerowi jeździć na te wypady, sama zostawałam w domu, a później jechaliśmy sobie gdzieś razem.

Zaszłam w ciążę, a mąż jakby nigdy nic pojechał i prawie miesiąc byłam sama, ale jakoś nie robiłam mu o to dużych pretensji, ale w tym roku wszystko się zmieniło, ponieważ mamy kilku miesięczne dziecko. On zaczął ze mną rozmowę na temat swojego wyjazdu, ja przedstawiłam mu swoje zdanie na ten temat, że raz w życiu proszę go, żeby sobie darował i spędził ten czas z nami, bo ciężko jest być samej 2 tygodnie z malutkim dzieckiem. bez takiej chwili wytchnienia, że ktoś mnie wyręczy, nawet prysznica nie będę mogła spokojnie wziąć. Może byłaby inna sytuacja gdyby ktoś z rodziny mógł mi czasami pomóc, ale niestety nikogo takiego nie mam.
Oczywiście on uważa, że przesadzam i jakoś to będzie, a to nic złego, że on chce jechać.
Doradzcie mi proszę czy ja sfiksowałam i jestem jędzą, że chce żeby on został czy on powinien raz w życiu zrezygnować z tego wyjazdu?

może jestem zołzą, ale nie wyobrażam sobie takiej sytuacji. koleś ma kiepsko ustawione priorytety, skoro wyjazd z kumplami jest ważniejszy od własnego dziecka.

[lukrecja222]

myślę, że nie przesadzasz. W Waszym życiu wiele się zmieniło, macie dziecko. To wspólna odpowiedzialność. A zostawianie Ciebie samej na kilka tygodni z kilkumiesięcznym dzieckiem, bo on musi sobie pojechać na wakacje jest nieodpowiedzialne i zastanowiłabym się co jest dla niego priorytetem. Decydując się na dziecko, dojrzały człowiek zdaje sobie sprawę, że życie się zmieni.

[bela92]

Mam nadzieję, że sama dobrze wiesz, jak brzmi odpowiedź?
Dla mnie byłby jakiś absurd i nigdy nie pozwoliłabym sobie na takie traktowanie. To jest małe dzieciątko, czy po prostu on nie będzie za nim tęsknił? Nie do wiary.
Szkoda, że dopiero teraz dowiadujesz się, jakie ten pan ma w życiu priorytety.

[januszpolak]

Jak dla mnie sytuacja spoko, niech jedzie.

A Ty sobie też zaplanuj 2-tyg. urlop w pojedynkę, trochę się przemęczysz, a potem zostawiasz mu dziecko i jedziesz wypoczywać Każdemu przyda się odskocznia. Ważne, żeby oboje rodzice przykładali się po równo w wychowywaniu.

[syklamen]

Napisane przez Dita87

Witam drogie wizazanki,

od wielu lat czytam forum, często próbując znaleźć wyjaśnienie moich wątpliwości, ale przyszedł czas, żeby bezpośrednio o coś Was zapytać.

Mam taką sytuację:
mój partner jeździ co roku na urlop dwutygodniowy w warunkach dosyć survivalowych. Na początku jeździłam z nim, ponieważ bawiło mnie to, ale poznałam bliżej ludzi, z którymi on jeździ i niestety nie przypadli mi do gustu. Oczywiście nie zabraniałam partnerowi jeździć na te wypady, sama zostawałam w domu, a później jechaliśmy sobie gdzieś razem.

Zaszłam w ciążę, a mąż jakby nigdy nic pojechał i prawie miesiąc byłam sama, ale jakoś nie robiłam mu o to dużych pretensji, ale w tym roku wszystko się zmieniło, ponieważ mamy kilku miesięczne dziecko. On zaczął ze mną rozmowę na temat swojego wyjazdu, ja przedstawiłam mu swoje zdanie na ten temat, że raz w życiu proszę go, żeby sobie darował i spędził ten czas z nami, bo ciężko jest być samej 2 tygodnie z malutkim dzieckiem. bez takiej chwili wytchnienia, że ktoś mnie wyręczy, nawet prysznica nie będę mogła spokojnie wziąć. Może byłaby inna sytuacja gdyby ktoś z rodziny mógł mi czasami pomóc, ale niestety nikogo takiego nie mam.
Oczywiście on uważa, że przesadzam i jakoś to będzie, a to nic złego, że on chce jechać.
Doradzcie mi proszę czy ja sfiksowałam i jestem jędzą, że chce żeby on został czy on powinien raz w życiu zrezygnować z tego wyjazdu?

Wyjazd z kumplami jest dla niego ważniejszy od żony i malutkiego dziecka? Słusznie się denerwujesz. Ale oczywiście pan sobie to świetnie obmyslil - wszak dziecko to sprawa matki, co się będzie przejmował.

[Weronika__]

Może jestem mściwa jędza, ale ja (podobnie jak wizażanka wyżej) zrobilabym sobie również urlop dwutygodniowy i zostawiła go z dzieckiem. Taka terapia szokowa. Chociaż zdaję sobie sprawę, że tak raczej autorka nie zrobi w obawie o dziecko, że mogłoby ucierpiec w ramach takiego rewanżu

Wysłane z mojego HUAWEI GRA-L09 przy użyciu Tapatalka

[Ingrid80]

Nie rozumien dlaczego dziecko miałoby ucierpiec? Tata to też rodzic.
Tylko takie robienie sobie nawzajem na złość jest słabe i nie przyniesie oczekiwanego skutku. Tu jedynym sposobem jest poważna rozmowa na temat priorytetów pana męża.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Weronika__]

Bo śmiem twierdzić, że skoro tata nie widzi problemu w tak długim wyjeździe to pewnie nie jest świadom ile pracy jest przy małym dziecku, bo pewnie nigdy się nim nie zajmował "full service". Więc trochę strach zostawić dziecko na tak długo

Wysłane z mojego HUAWEI GRA-L09 przy użyciu Tapatalka

[201712071518]

Zakladam, ze facet pracuje zawodowo a autorka zajmuje sie dzieckiem? A po pracy on ja wyrecza przy dziecku zeby mogla wziac prysznic i miec wytchnienie (tak to w normalnych zwiazkach wyglada)
Jesli tak, a do tego facet ma ciezka i/lub stresujaca prace to ja bym postawila na kompromis: niech jedzie na tydzien naladowac akumulatory z kolegami a drugi tydzien niech jada gdzies razem.

[fbf4f81e41525779832788cd71e9a6a506251643_6580de17ecce4]

Też jestem za opcją, by mu zakomunikować, że owszem może pojechać. Ale jak wróci zamiana: ja wyjeżdżam na 2-tygodniowy urlop a partner zostaje z dzieckiem. Żeby było sprawiedliwie. I wtedy dopiero będzie miał koleś SURVIVAL.

[Ingrid80]

Napisane przez Weronika__

Bo śmiem twierdzić, że skoro tata nie widzi problemu w tak długim wyjeździe to pewnie nie jest świadom ile pracy jest przy małym dziecku, bo pewnie nigdy się nim nie zajmował "full service". Więc trochę strach zostawić dziecko na tak długo

Wysłane z mojego HUAWEI GRA-L09 przy użyciu Tapatalka

To się douczy :-D

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Napisane przez Weronika__

Bo śmiem twierdzić, że skoro tata nie widzi problemu w tak długim wyjeździe to pewnie nie jest świadom ile pracy jest przy małym dziecku, bo pewnie nigdy się nim nie zajmował "full service". Więc trochę strach zostawić dziecko na tak długo

Upośledzony raczej nie jest skoro jeździ na survivale. Ty też się nie urodziłaś z umiejętnością opieki nad dzieckiem, a jakoś ogarnęłaś. Nie tłumacz go, tylko postaw ultimatum.

[eyo]

uważam, że masz całkowitą rację - to jest malutkie dziecko, wymaga stałej opieki i nie wyobrażam sobie aby będą w związku być w takiej sytuacji zostawionej samej
oczywiście "jakoś to będzie" bo przecież są samotne matki, które "jakoś sobie radzą" ale Ty nie jesteś samotną matką żebyś musiała sobie sama radzić kiedy ojciec sobie wypoczywa
moim zdaniem w ogóle taka propozycja z jego strony to już całkowity nietakt a zbywanie Twoich wątpliwości źle o nim świadczy

pytanie tylko co tu zrobić - dorosły chłop to mu przecież nie można zabronić a nawet jak się strzeli focha to też nie rozwiązanie... chyba tylko spokojna rozmowa i konkretne argumenty za tym, że w tym roku go potrzebujesz, że sytuacja się zmieniła może pomóc zmienić jego zdanie w tej kwestii

[thirky]

zachowuje się nie fair. Wydajesz się rozsądną kobietą, nie robisz mu przecież problemu nie wiadomo o co - jeden jedyny raz prosisz o odpuszczenie sobie wyjazdu. Również byłoby mi bardzo przykro na Twoim miejscu. Porozmawiaj z nim jeszcze raz i opowiedz jak się czujesz. Chociaż to trochę słabe że taka rozmowa w ogóle jest potrzebna..

[kisielova]

dziewczyny proponujące autorce jej samotny wyjazd na dwa tygodnie, zastanówcie się tylko, jak zachowa się maleńkie dziecko, które po raz pierwszy zostanie zostawione przez mamę na dłużej niż kilka godzin.
Chyba nie macie pojęcia o tym, w jakiej rozpaczy może być maluch, który nagle zostaje z kimś innym, niż osoba z która jest na co dzień, którą zna najlepiej. Zwłaszcza, że nie mówimy tu o dwóch dniach, tylko tygodniach. Nawet najbardziej kochający i dbający ojciec, babcia, czy ciotka nie zastąpią niemowlakowi matki.

[thirky]

Ja bym się zgodziła na taki wyjazd pod warunkiem że facet załatwiłby i opłacił na czas swojej nieobecności pomoc domową, tak żeby zdjąć ze mnie obowiązki gotowania i sprzątania. Może to nie najgorszy pomysł?

[januszpolak]

Napisane przez kisielova

dziewczyny proponujące autorce jej samotny wyjazd na dwa tygodnie, zastanówcie się tylko, jak zachowa się maleńkie dziecko, które po raz pierwszy zostanie zostawione przez mamę na dłużej niż kilka godzin.
Chyba nie macie pojęcia o tym, w jakiej rozpaczy może być maluch, który nagle zostaje z kimś innym, niż osoba z która jest na co dzień, którą zna najlepiej. Zwłaszcza, że nie mówimy tu o dwóch dniach, tylko tygodniach. Nawet najbardziej kochający i dbający ojciec, babcia, czy ciotka nie zastąpią niemowlakowi matki.

Zastąpią, o ile ten ojciec od urodzenia uczestniczy PO RÓWNO w opiece nad maluchem. Wtedy nie jest to dla dziecka żaden szok. Ja podziwiam kobiety które siedzą z dzieckiem przez pierwsze lata czy choćby miesiące same, 24/7 i tylko na parę godzin mogą komuś zostawić. Dziecko ludzie mają we dwójkę przynajmniej w założeniu, to wspólna decyzja i wspólny obowiązek. A uczestnictwo ojca od samego początku jest tylko z korzyścią dla jego rozwoju i rozwoju relacji dziecko-ojciec. Tylko ciężko przełamać schemat i stereotyp.

[cholernarejestracja]

W zyciu bym sie nie zgodzila na takie rozwiazanie. Moze to egoistyczne, ale mialabym to w nosie - on tez sie zachowuje jak skonczony egoista.

[Ingrid80]

Napisane przez kisielova

dziewczyny proponujące autorce jej samotny wyjazd na dwa tygodnie, zastanówcie się tylko, jak zachowa się maleńkie dziecko, które po raz pierwszy zostanie zostawione przez mamę na dłużej niż kilka godzin.
Chyba nie macie pojęcia o tym, w jakiej rozpaczy może być maluch, który nagle zostaje z kimś innym, niż osoba z która jest na co dzień, którą zna najlepiej. Zwłaszcza, że nie mówimy tu o dwóch dniach, tylko tygodniach. Nawet najbardziej kochający i dbający ojciec, babcia, czy ciotka nie zastąpią niemowlakowi matki.

Bzdura. Jeśli ojciec spędza dużo czasu z dzieckiem i się nim opiekuje to dziecko nie przeżyje żadnej traumy.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Napisane przez kisielova

dziewczyny proponujące autorce jej samotny wyjazd na dwa tygodnie, zastanówcie się tylko, jak zachowa się maleńkie dziecko, które po raz pierwszy zostanie zostawione przez mamę na dłużej niż kilka godzin.
Chyba nie macie pojęcia o tym, w jakiej rozpaczy może być maluch, który nagle zostaje z kimś innym, niż osoba z która jest na co dzień, którą zna najlepiej. Zwłaszcza, że nie mówimy tu o dwóch dniach, tylko tygodniach. Nawet najbardziej kochający i dbający ojciec, babcia, czy ciotka nie zastąpią niemowlakowi matki.

Piszesz tak, jakby ojciec był dla tego dziecka zupełnie obcy, a nie jest.

[Ingrid80]

Chyba że jest?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[januszpolak]

Właśnie na zasadzie zależności "patologia goni patologię" powstają takie problemy jak ma Autorka. Gdyby mąż Autorki od początku w 50% uczestniczył w opiece nad dzieckiem, to 1) taka propozycja wyjazdu nie byłaby niczym niestosownym 2) Autorka ani mąż nie czuliby się poszkodowani, jak jest teraz. A ojciec nie zna realiów i pewnie nie widzi nic niestosownego w swoim zachowaniu, uważa, że chce się ograniczyć mu wolność.

To kolejny argument, dlaczego związki partnerskie w przeciwieństwie do tradycyjnych gwarantują lepsze wzajemne zrozumienie dwojga ludzi.

Ja proponuję jedno rozwiązanie - ojciec przechodzi na urlop ojcowski, Autorka wraca do pracy. Wtedy może się okazać, że priorytety obojga ulegną poprawie a wraz z nimi wzajemne zrozumienie.

[adult90]

Szczerze mówiąc padłam jak przeczytałam ten wątek

Nie wyobrażam sobie aby mąż mógł w ogóle pomyśleć o tym wyjeździe w takim momencie życia...
A co dopiero zrealizować go. Jest to absolutna kpina i całkowity brak szacunku dla żony i własnego dziecka. Nie wyobrażam sobie aby druga połówka zostawiła ukochana osobe z takimi obowiązkami SAMĄ..... jestem w basolutnym szoku...

Nie wyobrażam sobie co bym zrobiła w takiej sytuacji, po prostu brak słów na takiego "mężczyznę"...

Z całym szacunkiem dla Autorki...ale współczuję jej takiego męża ..... Absolutna, życiowa porażka i całkowicie rozwalone priorytety życiowe. Kpina to za mało.

[laisla]

Rozwiązanie po równo, raz jedzie on sam, raz ona w ogóle nie bierze pod uwagę odczuć takiego malucha. Poza tym prawdopodobnie autorka karmi piersią. Duże prawdopodobieństwo, że tak jest. Mnie by się nie chciało malucha zostawiać na tyle czasu i gdzieś sobie jechać dobrze się bawić samej, jakiś pomysł z kosmosu w ogóle. Podsumowując nie chciałabym aby facet mnie zostawiał samą, tylko aby pomógł mi w opiece nad dzieckiem bo to bardzo wyczerpujące zajęcie. Zaproponowałabym wspólne wakacje w trójkę.

[Trzepotka]

Treść usunięta

[aleks_90]

Zgadzam sie : mąż porażka. To jakaś kpina! Autorka mówi by został a ten i tak pojechał. Totalna olewka. Poza tym teraz juz nie jest wolny tylko jest OJCEM i mężem i powinien zmienić priorytety i zachowywać sie jak mąż i ojciec. Chyba sie troche zapomniał. Dziecka Autorka sobie nie sprawiła sama bo chciała.
Jeszcze jakby to był weekend czy 5 dni ale NIE 2 TYG!! To po prostu porażka. Szkoda że to wyszło dopiero teraz. Opcja zostawiania dziecka z nim słaba bo autorka wcale by nie odpoczeła bo zastanawiałaby sie czy wszystko ok z dzieckiem wiec lipa a nie urlop. Mąż po prostu chciał sobie odpocząć od żony a najbardziej od dziecka ktore pewnie płacze i spać nie daje ( co z tego że żona też by chętnie odpoczęła Koledzy nie mogą czekać!) biednemu Misiaczkowi Egoistyczne. W miare w porzadku byłoby gdy np. wrócił po tygodniu nie po 2 tyg.
On sobie pojedzie na 2 tygodnie z kolegami bedzie sie dobrze bawił, robił co chciał, zadzwoni może 1-2 razy dziennie do żony. Też jestem w szoku. Współczuje autorce "męża".

[cholernarejestracja]

Powiem tak - dzieci nie lubię, posiadać nie chcę, jestem mało wyrozumiała względem OZM. Ale nawet ja rozumiem, że młoda mama zupełnie nie ma ochoty zostawiać kilkumiesięcznego niemowlaka, żeby sobie gdzieś jechać na dwa tygodnie i się och, ach, świetnie bawić, bo przecież wcale nie będzie ciągle myśleć o dziecku, tylko pójdzie normalnie w długą, balować jak za studenckich czasów świetne rozwiązanie, z gatunku "na złość mamie odmrożę sobie uszy"

[mary_poppins]

Pomysł pana jest z kosmosu totalnie, jego argumenty również. W tym, że on chce jechać nie ma nic złego, absolutnie. Ale między chceniem, a realizacją (która uderzy poważnie w autorkę), jest spora różnica. Nie wiem jak dorosły, odpowiedzialny facet z jajami mógłby w ogóle wypoczywać i dobrze się bawić mając świadomość, że zostawił żonę z malutkim dzieckiem samą, bez jakiejkolwiek pomocy, i radośnie pojechał w świat, podczas gdy ona nie ma się nawet kiedy wysr... hm, podetrzeć. Jeździ sobie - na zdrowie, ale zrobił sobie dziecko i raz, RAZ naprawdę nic mu nie odpadnie, jeśli sobie odpuści i pomyśli o świeżo założonej rodzinie, która jest teraz w bardzo wyjątkowym momencie i z którą facet powinien chcieć przebywać, a jeśli nie chce, to powinien przynajmniej czuć się w obowiązku nią zająć w swoim wolnym czasie. Propozycja samotnego wyjazdu autorki na 2 tygodnie to mrzonki, poza tym to już nawet nie o to chodzi - wyjazd męża autorki to niebezpieczny, obciążający psychicznie i fizycznie dla autorki pomysł, i powinien mieć tego świadomość i się tym przejąć. Fajnie się mówi, że "jakoś to będzie", kiedy dla nas "jakoś" oznacza pełen relaks i zero odpowiedzialności. Generalnie nie popieram wojowania, ale w takiej sytuacji przy oporze męża w zrozumieniu oczywistych rzeczy, chyba zrobiłabym awanturę.

[201803080934]

Facet jest albo niedojrzaly i nie zdaje sobie sprawy z odpowiedzialnosci, albo nie kocha ani zony, ani dziecka.