Przeżyłam prawie 25 lat jakbym nigdy nie żyła

[kornelia_x]

Tak jak w temacie. Obudziłam się dopiero niedawno i zdałam sobie sprawę, że przesiedziałam swoje życie przed komputerem i nie doświadczyłam większości z rzeczy, które powinnam i które ma za sobą prawie każda dziewczyna w moim wieku. "Kluczem" do zrozumienia tego co powinnam zauważyć już dawno była śmierć mojego przyjaciela (umarł ponad miesiąc temu) i rozmowa z pewną osobą, ale nie chcę wdawać się w szczegóły. Nagle okazało się, że nie mam nikogo, bo cały okres nastoletni trzymaliśmy się razem, oboje byliśmy zamknięci w sobie, stroniliśmy od towarzystwa innych ludzi, ale to była taka przyjaźń bez żadnego pożądania, jak brat z siostrą. Teraz siedzę sama i zdałam sobie sprawę jak marne jest moje życie- nigdy nie miałam innych znajomych, nie byłam na prawdziwej imprezie, nie miałam chłopaka, jestem dziewicą. Mam wrażenie że jestem dziwakiem chociaż prawdę mówiąc zawsze byłam trochę dziwna. Taki człowiek jak ja nadaje się już tylko do utylizacji. Chciałabym umrzeć w jakiś cudowny, bezbolesny sposób ale wiem że to niemożliwe, a z drugiej strony wiem że z jakichkolwiek rozrywek zostaje mi samotna wegetacja, granie w gry i jedzenie czipsów przed komputerem bo zmiana czegokolwiek nie jest już możliwa w tym wieku. Nie znajdę nagle znajomych, chłopaka, zresztą nie wiem co by pomyślał gdyby się dowiedział jak wyglądało moje dotychczasowe życie. Czy znacie podobnie beznadziejny przypadek? Nie wiem co robić, gdyby nie jego śmierć pewnie nic by się nie zmieniło, byłam szczęśliwa bo miałam kogoś bliskiego, teraz nie zostało mi nic. Przestałam nawet dbać o siebie, chodzić na siłownię, bo po co skoro i tak nie wychodzę z domu oprócz wyjścia do sklepu (pracuję w domu, branża IT). Załamuje mnie to bo wiem jak szybko można z mojego poziomu upaść jeszcze niżej.

[Loisto]

Nigdy nie jest za późno na zmiany. Są grupy na Facebooku gdzie można poznać ludzi o podobnych zainteresowaniach. Są portale randkowe. Jeśli jesteś typowym nerdem to najłatwiej będzie Ci od tego zacząć. Nawet tu jest wątek "szukam przyjaciół" a gdy już kogoś poznasz to imprezy i związki stoją przed Tobą otworem

Wysłane z mojego HTC Desire 620 przy użyciu Tapatalka

[201712242137]

Wcześniej nie przeszkadzal ci brak znajomych, doświadczen damsko-męskich i tych wszystkich innych rzeczy? Czemu właściwie dopiero po śmierci przyjaciela obudził się w tobie ten żal? Ważne jest być w kontakcie z samą sobą i wiedzieć zawsze, czego się chce, co jest ważne, a czego nam brakuje.

[aleks_90]

Poczytaj sobie watek o autorce 35 lat ( o braku pożadania w zwiazku) która w jednym jest podobna do Ciebie i wyluzuj Tak Ci sie życie ułożyło. NIE stoisz nad trumną wiec zawsze mozesz zmienic te elementy.

[peopeo]

Jak można myśleć, że w wieku 25 lat na coś już może być za późno

Ludzie stawiają swoje życie do góry nogami nawet i po 60tce!

Tak naprawdę, to jest to idealny czas na kosztowanie życia. Nie jesteś już niemądrą nastolatką, zbuntowaną czy zalęknioną, wiesz co lubisz a czego nie, wiesz jak preferujesz spędzać czas itd. Rób sobie odpoczynek od komputera. Wyjdź z domu i żyj. Daj się poznać ludziom, nie uciekaj od nich. Możesz poznawać i dziewczyny, kogokolwiek. Partner prędzej czy później, znajdzie Cię sam
I uwierz, że 25 letnia dziewica to nie jakiś dziwoląg, po prostu nie trafiłaś na odpowiedniego faceta. Mężczyźni na pewno to docenią!

[201712242137]

Napisane przez peopeo

Partner prędzej czy później, znajdzie Cię sam

Taa. Któregoś dnia usłyszy pukanie do drzwi "Przepraszam, słyszałem, że szuka pani faceta".

Napisane przez peopeo

Mężczyźni na pewno to docenią!

A to nie wiem, jak ma pocieszyć autorkę, skoro jej dziewictwo nie wynikało z jakichś przekonań, tylko tak jej się ułożyło. Ze ktoś ją będzie cenił za samą blonke? No to ja bym raczej od takiego uciekała.

[aleks_90]

Napisane przez peopeo

Jak można myśleć, że w wieku 25 lat na coś już może być za późno

Ludzie stawiają swoje życie do góry nogami nawet i po 60tce!

Tak naprawdę, to jest to idealny czas na kosztowanie życia. Nie jesteś już niemądrą nastolatką, zbuntowaną czy zalęknioną, wiesz co lubisz a czego nie, wiesz jak preferujesz spędzać czas itd. Rób sobie odpoczynek od komputera. Wyjdź z domu i żyj. Daj się poznać ludziom, nie uciekaj od nich. Możesz poznawać i dziewczyny, kogokolwiek. Partner prędzej czy później, znajdzie Cię sam
I uwierz, że 25 letnia dziewica to nie jakiś dziwoląg, po prostu nie trafiłaś na odpowiedniego faceta. Mężczyźni na pewno to docenią!

Tez po 20 straciłam dziewictwo i mi brat mówił że własnie albo bedze to dla nich obojetne albo beda sie zastanawiac czy moze popedu nie odczuwa i że cos z nia nie tak bo jak to sie nie zakochała przez tyle lat? Nie była w zwiazku? Nikt jej sie nie podobał?Nikt jej nie chciał? Faceci podobno wola doswiadczone bo nie chce im sie jej uczyc wszystkiego/ pokazywac, ona nie wie co lubi itd. Moze to zalezy od faceta. Moj to tak normalnie to przyjął. Nie wiem co wtedy pomyslał. Wiec kiedy powiesz autorko o tym facetowi patrz na jego reakcje.

[adult90]

Napisane przez kornelia_x

wiem że z jakichkolwiek rozrywek zostaje mi samotna wegetacja, granie w gry i jedzenie czipsów przed komputerem bo zmiana czegokolwiek nie jest już możliwa w tym wieku. Nie znajdę nagle znajomych, chłopaka, zresztą nie wiem co by pomyślał gdyby się dowiedział jak wyglądało moje dotychczasowe życie. (...) Przestałam nawet dbać o siebie, chodzić na siłownię, bo po co skoro i tak nie wychodzę z domu oprócz wyjścia do sklepu.

Napisane przez kornelia_x

T(pracuję w domu, branża IT)

Myślałaś może o zmianie branży? Albo chociaż dla polepszenia sytuacji - praca w korpo, gdzie przynajmniej widujesz innych pracowników IT? A czasem nawet pracowników z innych działów
P.S.
Mieszkasz w dużym czy małym mieście? A może mniejsza miejscowość?

[PaniLolXD]

Czas się otworzyć na ludzi. Skąd jesteś ?

[peopeo]

Napisane przez karaba_la_sorciere

Taa. Któregoś dnia usłyszy pukanie do drzwi "Przepraszam, słyszałem, że szuka pani faceta".


A to nie wiem, jak ma pocieszyć autorkę, skoro jej dziewictwo nie wynikało z jakichś przekonań, tylko tak jej się ułożyło. Ze ktoś ją będzie cenił za samą blonke? No to ja bym raczej od takiego uciekała.

Dojrzały facet doceni fakt, że dziewczyna nie szła do łóżka tylko po to, by stracić dziewictwo, ale czekała na kogoś odpowiedniego, to chyba jasne. Jeśli miałaby parcie na rozdziewiczenie się, mogłaby to zrobić nawet dzisiaj, z pierwszym chętnym a takich wiele.

[Ulubiona_rzecz]

Napisane przez peopeo

Dojrzały facet doceni fakt, że dziewczyna nie szła do łóżka tylko po to, by stracić dziewictwo, ale czekała na kogoś odpowiedniego, to chyba jasne. Jeśli miałaby parcie na rozdziewiczenie się, mogłaby to zrobić nawet dzisiaj, z pierwszym chętnym a takich wiele.

Jak miała spotkać tego odpowiedniego, jak całe dnie siedziała przed komputerem ?

[skubidu_]

Nie rejestruj się na portalach randkowych. Zmarnujesz kolejne lata, bo tam mało wartościowych ludzi. Oczywiście w tej chwili generalizuję, bo z pewnością są tam fajne osoby, ale stosunek tych normalnych do tych, z którymi jednak nie warto się zadawać przeważa zdecydowanie na niekorzyść tych pierwszych.

[aleks_90]

Napisane przez skubidu_

Nie rejestruj się na portalach randkowych. Zmarnujesz kolejne lata, bo tam mało wartościowych ludzi. Oczywiście w tej chwili generalizuję, bo z pewnością są tam fajne osoby, ale stosunek tych normalnych do tych, z którymi jednak nie warto się zadawać przeważa zdecydowanie na niekorzyść tych pierwszych.

Zgadzam sie zmarnujesz czas, ale w realu mozna trafic na tych samych debili co w necie. Kwestia szczescia i po prostu poznawania duzej ilosci nowych osob.

---------- Dopisano o 22:55 ---------- Poprzedni post napisano o 22:53 ----------

Napisane przez Ulubiona_rzecz

Jak miała spotkać tego odpowiedniego, jak całe dnie siedziała przed komputerem ?

Na fb, na forum, w grze online, portalu randkowym, na wizażu

[201701121406]

Napisane przez peopeo

Dojrzały facet doceni fakt, że dziewczyna nie szła do łóżka tylko po to, by stracić dziewictwo, ale czekała na kogoś odpowiedniego, to chyba jasne. Jeśli miałaby parcie na rozdziewiczenie się, mogłaby to zrobić nawet dzisiaj, z pierwszym chętnym a takich wiele.

Też bym wiała od takiego faceta.



Co on ma niby doceniać? To ze autorka czuje się nieszczęśliwa? Że uważa swoje dotychczasowe życie za zmarnowane? Jesli w tym wszystkim dostrzeże tylko te nieszczęsną błonę (pomijając dodatkowo to, ze autorka najwyraźniej żałuje ze nie miała faceta) to "dojrzałość" jest raczej ostatnią rzeczą jaką mu można przypisać.

[trzyrazypiec]

Napisane przez peopeo

Dojrzały facet doceni fakt, że dziewczyna nie szła do łóżka tylko po to, by stracić dziewictwo, ale czekała na kogoś odpowiedniego, to chyba jasne. Jeśli miałaby parcie na rozdziewiczenie się, mogłaby to zrobić nawet dzisiaj, z pierwszym chętnym a takich wiele.

Tu nie ma ani czego doceniać, ani odwrotnie - wyrażać dezaprobaty. Jej i tylko jej sprawa, kiedy, z kim i dlaczego wtedy lub nigdy

[kornelia_x]

Nawet nie wiem czy żałuję. Ale w jednym momencie zdałam sobie sprawę że całe życie przewegetowałam. Na początku myślałam że jakoś to będzie dalej, może przez kilka dni będę się z tym źle czuć, ale przejdzie- nie przeszło. Najgorsze jest to, że nawet gdybym chciała coś zmienić to nie wiem jak. Nigdy nie interesowało mnie poznawanie ludzi, faceci do mnie nie podchodzili bo wszędzie prawie chodziłam z tym przyjacielem, chociaż może powód był inny? Nie wiem, wyglądam raczej przeciętnie, jestem szczupła, wysoka, długie włosy, twarz też normalna. Siedzenie w domu kojarzy mi się z taką stabilizacją, wyjście z domu to wyjście poza strefę komfortu, zresztą... nie wiem po co miałabym wychodzić, z kim i gdzie. Czasem wyjdę jedynie na zakupy. Na imprezę sama nie pójdę. Branżę ciężko zmienić, bo mam skończone studia w tym kierunku i nie znam się na niczym innym.



---------- Dopisano o 23:41 ---------- Poprzedni post napisano o 23:39 ----------

Napisane przez PaniLolXD

Czas się otworzyć na ludzi. Skąd jesteś ?

raczej wolałabym nie podawać lokalizacji, już i tak sporo napisałam (m.in. o tej śmierci przyjaciela), nie chcę żeby ktoś skojarzył przypadkowo

[Gregorius_]

Napisane przez kornelia_x

Teraz siedzę sama i zdałam sobie sprawę jak marne jest moje życie- nigdy nie miałam innych znajomych, nie byłam na prawdziwej imprezie, nie miałam chłopaka, jestem dziewicą. [...] Nie znajdę nagle znajomych, chłopaka

Hmm jakieś 2-3 lata temu byłem osobą, wydawało mi się, introwertyczną. Może nie aż tak jak Ty, ale miałem kilku znajomych, kolegów, 2-3 przyjaciół i w sumie tyle mi wystarczało.

No ale z czasem ... przestało wystarczać, a może nawet przeszkadzać. Chciałem mieć dużo znajomych, dużo koleżanek, chciałem nie mieć problemów z tym, aby z kimś pójść na piwo, czy do kina.

Mistrzem konwersacji też no raczej nie byłem.

Takich rzeczy, które wszystko zmieniło były 2-3. Zacząłem podróżować - to pozwoliło mi się mocniej otworzyć, zrozumieć, że gdzie indziej naturalny jest kontakt międzyludzki, rozmowa, dotyk. To także dało "amunicję" do tego, aby móc z kimś porozmawiać na jakieś ciekawe tematy. Każda podróż to zbiór ciekawych historyjek, wrażeń itd.

Drugą sprawą było to, że chciałem poznać nowych ludzi, nowe środowiska. Tak, to nie było łatwe, choć teraz wydaje mi się ... potwornie głupie. Jak jesteś ze sporego miasta to wystarczy wejść na facebook, a tam jest pełno ciekawych eventów gdzie ludzie się ze sobą integrują. Praktycznie w każdym większym mieście są eventy typu:
- wspólne bieganie
- granie w gry planszowe
- integracja z obcokrajowcami, meetingi językowe

Idziesz na takie cykliczne eventy 2-3 razy i z czasem poznajesz ludzi. Jasne, na początku nie jest łatwo się przełamać, odezwać, ale potem jest już tylko z górki. Na początku jest suche: "cześć", ale za 3-4 razem można już chwilę pogadać, a za 5-6 człowiek się czuje swobodnie.

No a potem to jest już efekt śnieżnej kuli, przestajesz pamiętać kogo, gdzie poznałaś.

Chcę powiedzieć, że w ciągu np. roku, naprawdę wiele można zmienić. Można zmienić wręcz ... wszystko. Jak patrzę na niektórych moich super znajomych, to z niektórymi wystarczało się kilka razy spotkać, zajęło to może np. 2 miesiące. 2 miesiące, aby jakąś super kumpele mieć.

Wiem, to nie jest łatwe, trzeba po prostu chcieć i się odważyć. Tam gdzie "siedziałaś cicho" i nie potrafiłaś powiedzieć hej, no to trzeba się przemóc i powiedzieć.

Napisane przez kornelia_x

, zresztą nie wiem co by pomyślał gdyby się dowiedział jak wyglądało moje dotychczasowe życie.

Śmiem twierdzić, że na facetach nie robi to jakiegoś wrażenia. No żyłaś jak zyłaś, dla facetów ważne jest tu i teraz, to jak się zachowujesz z nim, w tym konkretnym czasie.

Jeśli Ty nad tym będziesz umiała przejść do porządku dziennego i nie traktować tego jako pięty achillesowej, to facet też tego nawet nie zauważy. Natomiast jeśli będziesz mieć mega kompleksy przez to, to tak, zaczniesz się pewnie zachowywać dziwnie, a to już ma znaczenie

[FacetZ]

Znajdź sobie bogatego piwniczaka. Uwierz mi są tacy.
On będzie zbijał hajs ty będziesz sprzątała, gotowała i służyła swoim ciałem. Będziecie razem siedzieli w piwnicy, ale dzięki jego inteligencji i pieniądzom tak naprawdę to u waszych stóp będzie leżał cały świat. Będziecie grali w gry, a od czasu do czasu wyskoczycie 1 klasą do Dubaju opalić się i pić najrozmaitsze drinki w podwodnym hotelu podawane przez azjatyckich imigrantów.
Kiedy już znudzą wam się te ziemskie atrakcje i luksusy nic strasznego. Twój luby kupi wam kapułę sensoryczną gdzie będziecie mogli doświadczać eksterioryzacji w trakcie której odkryjecie nieznane dotąd wymiary doświadczenia. A być może nawet uda wam się odwiedzić dalekie galaktyki?

Czyż nie jestem genialny?

[Ulubiona_rzecz]

Napisane przez aleks_90

Na fb, na forum, w grze online, portalu randkowym, na wizażu

Mogła oczywiście, ale z tego co Autorka pisała facet nie był jej potrzebny do szczęścia. Może być też tak, że przez Internet również nie mogła nawiązać relacji z ludźmi. Albo wyszła z założenia, że jak ma przyjaciela to nikogo więcej nie potrzebuje.

[201701300910]

Moim zdaniem najpierw powinnaś zacząć od swojej psychiki i zapisać się do psychoterapeuty. Polecam to, ponieważ teraz czujesz, że chcesz coś zmienić, ale w rzeczywistości możesz wrócić do dawnego życia po kilku dniach/tygodniach/miesiącach, bo tak wygodniej, bo tak się przyzwyczaiłaś. Zbuduj od nowa swoją psychikę.

Potem przyjdzie czas na resztę. Jesteś przed 30, uwierz, nie wszystko stracone (edit: nie żebym uważała, że po 30 koniec życia i starość- bo tak to zabrzmiało ). Wiele przed Tobą- podróże, dokształcanie się, ciekawa praca, poszukiwanie swoich pasji
Najpierw popracuj nad sobą, potem przyjdzie czas na zawieranie znajomości, szukanie mężczyzny.

Napisane przez kornelia_x

Nie znajdę nagle znajomych, chłopaka, zresztą nie wiem co by pomyślał gdyby się dowiedział jak wyglądało moje dotychczasowe życie.

Co miałby pomyśleć? Najpierw się ogarnij, naucz się zapewniać sobie inne rozrywki, niż siedzenie przed komputerem (o tym napisałam wyżej- podróże, dokształcanie się, itp), a potem, gdy spotkasz mężczyznę, będziesz mogła z dumą powiedzieć, że miałaś siłę, żeby się odbić od dna i dzięki tej sile doszłaś do wielu rzeczy.

[ir_ek]

Witaj kornelia_x. Nie wiem czy to Ci pomoże ale opiszę historię pewnej osoby .

Jest sobie facet który ma już 30 wiosen za sobą i nigdy nie był w żadnym związku. Żadnym. Ba, nigdy nie pocałował kobiety (nie wliczając "cmoków" rodzinnych) ani żadnej nie trzymał za rękę. Od chyba zawsze był zamknięty w sobie, wycofany. Po trochę za jego stan psychiczny odpowiada on sam a po trochę sytuacja rodzinna. Tak ogólnie nakreślając sytuację jego rodzice są staroświeccy (co Bóg złączył niech człowiek nie rozdziela czy jakoś tak). A że nie dobrali się dobrze to już inna baja tak więc kłótnie rodzinne w jego domu były codziennością (w najgorszym tego słowa znaczeniu). Do tego dodam jeszcze, że nasz facet dziecięciem będąc miał słabą psychikę. Później do kompletu doszła jeszczce nastoletnia mocna depresja z chęcią wiesz czego. Na szczęście z depresją udało mu się wygrać ale psychiki już nie naprawił (dziwnie zabrzmiało) . Dzięki wszystkim swoim cechom nigdy nie potrafił nawiązywać znajomości (ba, dalej tego nie umie) a najlepsze jest w tym wszystkim to, że jakby miał zagadać do jakiejś kobiety to wolałby zapaść się pod ziemię.

Tak więc nasz osobnik odgrodził się od wszystkich, czas wolał spędzać samotnie. Na studiach zrozumiał, że nie zmieni tego kim się stał. Niestety nie skorzystał z żadnej pomocy w sumie to chyba nawet już nie było sensu. Nieśmiałość, unikanie innych i reszta podobnych cech była tak daleko zakorzeniona w nim, że stał się jednością z nimi. Rzucił studia (i tak by nie podołał, studia to praca zespołowa, zespół to jego przeciwieństwo) i znalazł robotę która była w sam raz dla niego. Czyli kierowca zawodowy . I wiesz co? W końcu owy facet znalazł w swoim pokrętnym życiu coś co przynosi mu radość i pasję. Lubi podróżować i zwiedzać a jak mają mu za to jeszcze płacić to sama radość . Dodatkowo w weekendy czas przeznacza na rower i/lub piesze wycieczki po górach

Aby nie było, że facet do końca jest nienormalny. Chyba każda ludzka istota pragnie kontaktu z drugim człowiekiem (i nie chodzi mi tutaj tylko o kontakt fizyczny). I też owy osobnik czasami jak go złapie chandra rozmyśla jakby to było móc się obudzić przy osobie która cię kocha i wiedzieć, że ktoś zawsze czeka na powrót z pracy.

Widzisz? Jeżeli taka istota potrafiła znaleźć w swoim życiu sens i radość to na pewno i ty tego dokonasz



Jaki jest morał z tej krótkiej historyjki? Nie załamuj się tylko "złap byka za rogi", spójrz mu w oczy, powiedz, że to twoje życie i najważniejsze nie poddawaj się . Postaraj się nie wpadać w depresję czyli nie rozmyślać nad tym co było tylko układać plan na to co będzie. I nie plan długoterminowy tylko na razie małymi krokami dzień po dniu. Pamiętaj, że nie wszystko od razu zacznie się układać.
Druga sprawa to nie popełnij tego błędu co w historii powyżej. Jeżeli faktycznie mimo wysiłku i prób będziesz widzieć, że nie dasz rady, nie wahaj się i skorzystaj z profesjonalnej pomocy



P.S
Weź sobie też do serca to co napisał Gregorius_

[micl89]

Witaj kornelia_x,
Powiem w skrócie: jesteś sama sobie winna, ale również Ty sama możesz zrobić naprawdę wiele by to zmienić. I proszę nie pisz tutaj o swojej niechęci do życia.

Zacznij od prostej przemiany: WYJDŹ Z DOMU. Nie ma nic gorszego niż pracować w domu. Nagle Twoje mieszkanie stanie się pracą, a praca Twoim życiem. To trzeba wyraźnie rozdzielić. Wiem o czym mówię. Przerabiałem coś podobnego (również IT).
Jeżeli musisz już pracować zdalnie to weź laptopa do ręki i idź do kawiarni, biblioteki etc. Jeżeli z jakichś powodów jest to niemożliwe (np. polityka firmy + konfiguracja vpn) , to poszukaj nowego pracodawcy. W IT to Ty dyktujesz warunki.

Dlaczego twierdzisz że nie znajdziesz znajomych? Staraj się zmówić ludzi z pracy na piwo. Spróbuj odezwać się do znajomych ze studiów. Zapisz się na kurs tańca. Zrób sobie samotne wczasy przez jakieś biuro podróży (btw. tak ponad 3000 km od naszej granicy poznałem świetną ekipę naszych rodaków). Możliwości jest wiele.

Litości! nie pisz że faceci uznają Ciebie za dziwoląga. Większość kobiet z męskiego punktu widzenia jest zdecydowanie nienormalnych. Te "€žnormalne" kobiety to naprawdę rzadki gatunek (przynajmniej przed trzydziestką, po trzydziestce jeszcze nie wiem jak jest). Twój brak doświadczenia w męskim oku nie zostanie odebrany za wadę. Może jesteś nerdem, ale czy to znaczy że nie umiesz dorosnąć do związku? Jesteś zbyt krytyczna wobec siebie.
(Co innego w drugą stronę -> prawie wszystkie kobiety skreślą 25letniego prawiczka).
Mężczyzna uznałby Ciebie za świra, gdybyś była desperatką próbującą złapać kogoś w sidła za wszelką cenę. Mężczyzna skreśliłby Ciebie gdybyś próbowała przejąć pełną kontrolę nad jego życiem. W drugą stronę również nie można przeginać. Kobieta zmieniająca facetów jak rękawiczki, nie stanowi dla faceta dużej wartości.

Weź się za siebie. Trzymam kciuki. Kiedyś również się pogubiłem i uciekłem przed ludźmi... na szczęście nie trwało to długo. To tylko Twoja mentalność. Możesz ją oszlifować