6 rad Marie Kondo, jak szybko i skutecznie posprzątać dom

Ludzie – zdaniem Marie Kondo –dzielą się na trzy typy. Grupa pierwsza mówi: mam bałagan, bo nie potrafię wy­rzucać rzeczy. Grupa druga: mam bałagan, bo nie potrafię odkładać przedmiotów na miejsce. A grupa trzecia (mieści się w niej 90 proc. społeczeństwa) mówi: mam bałagan, bo nie potrafię ani wyrzucać, ani odkładać na miejsce. Nie szukaj więc dla siebie usprawiedliwień. Bałaganisz nie dlatego, że masz „skomplikowaną” osobowość, nie dlatego, że jesteś stworzona do wyższych celów. Po prostu nie po­trafisz dwóch prostych rzeczy: wywalać tego, co zbędne, i odkładać na miejsce tego, co zostało. Tyle.

Największy problem wielu z nas? Wszystko się przyda. Tę sukienkę na pewno jeszcze włożę, a książkę przeczytam. Notatki? Potrzebuję ich, choć robiłam je na studiach, które skończyłam 10 lat temu. Te zajęcia były świetne, jakie to szczęście, że zostały z nich te notatki. I tak wszystkie rzeczy, które się mają przydać, lądują w szafkach i pudłach. A prawda jest taka, że ten moment „przydania się” nigdy nie nadejdzie. Marie Kondo uważa, że mówienie „to się przyda” wynika z lęku przed zmianą. Tak samo jak niechętnie pozbywamy się wspomnień, tak samo niechętnie pozbywamy się rzeczy. Tyle że to właśnie wyrzucanie wszystkich zbędnych rzeczy jest pierwszym krokiem do życiowej rewolucji.

Nie powinnaś rozkładać sprzątania na kilka dni czy tygodni. Nie sprzątaj też „w międzyczasie” – dziś zrobię to, jutro coś jeszcze, a pojutrze się zobaczy. Nie rób czegokolwiek, byleby mieć wrażenie, że troszkę zrobiłaś. Prawdziwe sprzątanie to rewolucja. Najlepiej po­święć na to cały dzień, a zacznij jak najwcześniej: o 6 lub 7. W trakcie sprzątania najlepiej nie słuchaj muzyki, a jeśli musisz, to wybierz klasykę lub spokojne, harmonijne rytmy, bo głośne i ostre dźwięki zakłócają spokój i zaburzają koncentrację.

Wiele z nas popełnia błąd polegający na tym, że sprzątamy „po­mieszczeniami” – dziś kuchnia, jutro łazienka, pojutrze salon. Efekt jest taki, że sprzątanie ciągnie się w nieskończoność. Najlepiej po­rządki robić według kategorii porządkowanych (czy wyrzucanych) rzeczy. Po kolei: ubrania, książki, papiery. To wprowadza ład nawet do samej czynności sprzątania!

Zdaniem Marie Kondo najłatwiej porządkuje się ubrania. Nie wyrzucamy ich wszystkich hurtem tylko też dzielimy na „podka­tegorie”. Najpierw tzw. górę (koszulki, swetry itp.), potem spodnie i spódnice, później te rzeczy, które powinny wisieć (koszule, marynarki, płaszcze), następnie skarpe­ty, bielizna, torebki, kostiumy kąpielowe i buty. Wszystkie rzeczy wyrzucamy na środek pokoju, każdą po kolei ogląda­my i zadajemy pytanie: „Czy ten ciuch wywołuje we mnie radość?”. Autorka książki „Magia sprzątania” radzi też, by bez skrupułów wyrzucać również dresy i koszulki, a zostawiać to, w czym czujesz się elegancko i kobieco. Z resztą ubrań zasada jest prosta: im mniej, tym lepiej. To samo potem z książkami, papiera­mi, kosmetykami w łazience.

To, że masz znacznie mniej przedmiotów, nie oznacza, że te, które pozostały, mogą leżeć gdzie popadnie. Każda rzecz powinna mieć swoje miejsce. Jeśli nie będziesz pilnowała tej zasady, to bałagan będzie narastał i prędzej czy później wrócisz do punktu wyjścia. Dla­tego po wielkim sprzątaniu każdej rzeczy w twoim domu wyznacz jej miejsce – specjalną szafkę, półkę, szufladę – i pilnuj, żeby ją tam odkładać, gdy już jej nie używasz. Dzięki temu nie będziesz musiała za chwilę sprzątać hałdy rzuconych w jedno miejsce rzeczy.