Rozstanie z facetem-czy któraś z Was to przeżywa? Część 6

[paula-zla]

Napisane przez Onazyje

Hej
Ale dużo nowych dziewczyn przybyło...

A ja tęsknię za nim...niedługo minie 2 miesiące odkąd nie jesteśmy razem, nie odezwał się do mnie od rozstania...A ja walczę wciąż sama ze sobą żeby do niego nie napisać. Tydzień temu jak byłam na koncercie to się rozpłakałam, chociaż już tak daaaawno nie płakałam dobrze że nie miałam nic na koncie w komórce bo byłam wtedy bliska tego, żeby wysłać do niego smsa...

A wczoraj czekając na busa zobaczyłam chłopaka, który tak przypomniał mi mojego byłego... - w ogóle w pierwszej chwili myślałam że to on - był podobnie ubrany, miał podobny wzrost, kurtkę, lekki zarost, nie spuszczałam z tego chłopaka zwroku i przypomniało mi się to jak jeszcze niedawno on tam stał i czekał na mnie...A potem całą drogę miałam doła...ehh...
Zresztą często łapałam się na tym że go "widzę" w innym chłopaku ...

I dzisiaj znów mi się śnił - pogodziliśmy się, byliśmy szczęśliwi, całowaliśmy się...W pierwszej chwili gdy się obudziłam to myślałam że jest to prawda...
Albo ostatnio śniło mi się że mój były założył wątek na wizażu i napisał że zerwał ze mną i od tamtej pory nawet się do niego nie odezwałam. I co ma robić..
eh.

Ale i tak jestem silna...

Od naszego spotkania maniakalnie widzę jego w innych facetach... Masz ciekawe sny, pewnie dużo oznaczają.

Musisz być silna! Jesteśmy z Tobą.

Napisane przez naku

Ostatnio zagadal do mnie jakis koles. Biedaczek padl ofiara mojego zlego humoru i zlego nastawienia do ogolu facetow. Az sama siebie nie poznawalam... co prawda glupio mi sie zrobilo ze wyzylam sie na nim...
I przez to zdarzenie zaczelam sie zastanawiac czy teraz juz zawsze tak bedzie??
Czy juz zawsze bede taka opryskliwa i niemila??
Ehh normalnie chyba bede musiala podziekowac mojemu exowi, ze dzieki niemu popadlam w stan calkowitego "odstawienia" od rodzaju meskiego i jezeli tak mi zostanie to bede sama do konca zycia. Ale ten moj glupek pewnie nawet nie zrozumie ironii....

Nie zawsze. Wydaje mnie się, że to normalna reakcja obronna. W każdym mężczyźnie widzimy kandytata, który mógłby wyrządzić nam świństwo jak poprzednik. Boimy się, uważamy, trzymamy dystans w obawie przed powtórką z rozrywki. To minie z czasem, przynajmniej mam taką nadzieję, bo podobnie jestem na etapie "po kiego diabła mi facet, sama sobie doskonale poradzę, więc spadaj na drzewo".
Głowa do góry, na pewno nie zostaniesz sama do końca życia! Bądź cierpliwa!

Napisane przez sim

A wiecie, ja to sie zaczełam zastanawiać czy w ogóle byłam dobra dziewczyna... Niby bylismy ze soba prawie 3 lata... Ale moze z nami zawsze cos było nie tak.. Kurcze moze ja nie potrafie byc dobra dziewczyna...

Nie obwiniaj siebie. Do niczego nie dojdziesz poprzez takie domysły.

Piszesz, że jesteś w depresji - myślałaś o pomocy psychologa? Jeżeli nie potrafisz sobie sama poradzić może warto zapisać się na wizytę?

[marznia]

Cześć dziewczyny. Muszę komuś się wyżalić, boe nie wytrzymam i wybuchnę Też przeżywam rozstanie z facetem. Tylko, że to sytuacja zupełnie inna od tych, które Was dotyczą, bo tutaj głównie moja wina. Byłam terrorystką w tym związku. Czepiałam się każdego źle zinterpretowanego słowa, obrażałam, odchodziłam bez słowa. Wiele razy zrywałam, wracałam, obiecałam poprawę, a później znowu to samo. Nie mówiłam co mnie boli. On walczył o to wszystko. Błagał mnie nawet na kolanach, żebym mu mówiła co mnie boli. Boże... Jak teraz to piszę to aż samą mnie to przeraża. Jak mogłam być taką suką... Wczoraj zerwał ze mną. Tak na poważnie. Jestem prawie pewna, że gdybym go poprosiła to wróciłby do mnie, ale nie mogę tego zrobić, bo wiem, że dalej będę go raniła. To boli... Bo ja go kocham. Ledwo się powstrzymuję, żeby się nie odezwać. Chcę być z nim, ale jednocześnie wiem, że ta rozłąka jest nam potrzebna... Jest mi potrzebna, żebym zrozumiała jak bardzo był/jest dla mnie ważny... Zaraz pewnie mnie stąd wygonicie - zrozumiem...

[paula-zla]

Napisane przez marznia

Cześć dziewczyny. Muszę komuś się wyżalić, boe nie wytrzymam i wybuchnę Też przeżywam rozstanie z facetem. Tylko, że to sytuacja zupełnie inna od tych, które Was dotyczą, bo tutaj głównie moja wina. Byłam terrorystką w tym związku. Czepiałam się każdego źle zinterpretowanego słowa, obrażałam, odchodziłam bez słowa. Wiele razy zrywałam, wracałam, obiecałam poprawę, a później znowu to samo. Nie mówiłam co mnie boli. On walczył o to wszystko. Błagał mnie nawet na kolanach, żebym mu mówiła co mnie boli. Boże... Jak teraz to piszę to aż samą mnie to przeraża. Jak mogłam być taką suką... Wczoraj zerwał ze mną. Tak na poważnie. Jestem prawie pewna, że gdybym go poprosiła to wróciłby do mnie, ale nie mogę tego zrobić, bo wiem, że dalej będę go raniła. To boli... Bo ja go kocham. Ledwo się powstrzymuję, żeby się nie odezwać. Chcę być z nim, ale jednocześnie wiem, że ta rozłąka jest nam potrzebna... Jest mi potrzebna, żebym zrozumiała jak bardzo był/jest dla mnie ważny... Zaraz pewnie mnie stąd wygonicie - zrozumiem...

Czemu miałybyśmy Cię wyganiać?
Skoro on był dla Ciebie dobry, uczciwy, kochany to - dlaczego? Dlaczego tak się zachowujesz? Co Cię boli? Co on robił źle, nie tak jakbyś chciała? Masz jakieś wcześniejsze doświadczenia z mężczyznami, które mogłyby wpływać na Twój dzisiejszy stosunek do tego faceta właśnie? Nic nie dzieje się bez przyczyny.
Jeżeli masz taką potrzebę, wylej z siebie wszystko, jesteś tu anonimowa.

W swoim związku nie byłam aniołkiem. Terrorystka to za duże słowo, ale z natury jestem impulsywna, bywam porywcza, często palnę coś bezmyślnie, a potem są tego konsekwencje. Zdawałam sobie sprawę z tego, że czasami musiałam mu dogryźć. Byłam panną obrażalską, strzelałam fochami jak rozkapryszona księżniczka, choć w stosunku do innych osób rzadko mnie się to zdarza. Nie znam przyczyny. Zastanawiałam się nad psychologiem, ale szybciej ten związek zdążył się zakończyć. Dopiero kiedy odsuwał się ode mnie, zdałam sobie sprawę jak dla mnie się liczy. Tak było za pierwszym razem. Potem doszła obojętność, chłodny stosunek do niego, brak chęci i zainteresowania, pozytywne uczucia ze mnie wypłynęły. Przeprowadziliśmy rozmowę, on czuł to samo, był zmęczony. Nie ma już NAS, a ja odetchnęłam z ulgą.

[Lady Marmalade]

jak ja nie lubie spedzac wieczorow sama ... zawsze wtedy sobie mysle co on robi, czy mysli o mnie, czy zatesknil chociaz troche... wiem, ze bez sensu ale nie umiem sie tego wyzbyc ... chcialabym do niego zadzwonic, ale wiem ze to nie ma sensu... zreszta po co ja mam dzwonic? on zje*** tesknie za tym idiota

tak bardziej humorystycznie, rozmawialam dzis z przyjaciolka i...

ona: mam przeczucie, ze za pare lat bede sie bawic na Twoim i K. weselu
ja: jak sie to sprawdzi to nawet swiadkiem zostaniesz...
ona: to ja musze sukienki szukac, lepiej miec szybciej niz pozniej
ja: spoko, za 10 lat to inne fasony beda modne

[paula-zla]

Napisane przez Lady Marmalade

jak ja nie lubie spedzac wieczorow sama ... zawsze wtedy sobie mysle co on robi, czy mysli o mnie, czy zatesknil chociaz troche... wiem, ze bez sensu ale nie umiem sie tego wyzbyc ... chcialabym do niego zadzwonic, ale wiem ze to nie ma sensu... zreszta po co ja mam dzwonic? on zje*** tesknie za tym idiota

tak bardziej humorystycznie, rozmawialam dzis z przyjaciolka i...

ona: mam przeczucie, ze za pare lat bede sie bawic na Twoim i K. weselu
ja: jak sie to sprawdzi to nawet swiadkiem zostaniesz...
ona: to ja musze sukienki szukac, lepiej miec szybciej niz pozniej
ja: spoko, za 10 lat to inne fasony beda modne

Sobotni wieczór, a Ty sama w domu? No wiesz! Żeby nie było - niedawno wróciłam z kawy ze znajomymi

Kochana, nie myśl o nim. Tymbardziej nie dzwoń! Schowaj telefon, albo wyłącz.

[Lady Marmalade]

Napisane przez paula-zla

Sobotni wieczór, a Ty sama w domu? No wiesz! Żeby nie było - niedawno wróciłam z kawy ze znajomymi

Kochana, nie myśl o nim. Tymbardziej nie dzwoń! Schowaj telefon, albo wyłącz.

w szkole bylam ... sobota to taki glupi wieczor bo u nas wiekszosc par sie wtedy widuje a ja przeszkadzac nie mam zamiaru tym bardziej, ze jestem cieta na facetow i bym cos glupiego mogla powiedziec ...

nie nie nie, nie zadzwonie spoko... chocbym miala gryzc tynk ze sciany czy obgryzac biurko to nie wybiore tego piekielnego numeru

[paula-zla]

Napisane przez Lady Marmalade

w szkole bylam ... sobota to taki glupi wieczor bo u nas wiekszosc par sie wtedy widuje a ja przeszkadzac nie mam zamiaru tym bardziej, ze jestem cieta na facetow i bym cos glupiego mogla powiedziec ...

nie nie nie, nie zadzwonie spoko... chocbym miala gryzc tynk ze sciany czy obgryzac biurko to nie wybiore tego piekielnego numeru

Mam o tyle lepiej, że obracam się w towarzystwie singli...
I dobrze, nie dzwoń do niego pod żadnym pozorem!

[NoFood]

Czas singlowania to piekny czas Naprawde mozna to pokochac, moze bardziej niz przytulanki. Jeszcze bedzie na to czas, na bycie grzeczna i posluszna kobieta.

[sendenhorst]

Dzisiaj mijają 2 tygodnie jak się rozstaliśmy.. i jak na złość poryczałam się dzis jak wariatka..
Zupełnie nie wiem czemu, kiedy zerwał ze mna 2 tygodnie temu, płakałam tylko przez kilka pierwszych dni.. nie myślałam ciągle o nim..
A dzisiaj wszytsko we mnie jakoś pękło.. płakałam przez prawie godzinę..
Ponoć czas miał wyleczyć.. a dupa..! Ja dziś płaczę bardziej niż w dniu rozstania.
Jezuu.. dlaczego serce i rozum tak bardzo się gryzą.. żałuję że jestem romantyczką, wolałabym być realistką..

[yee]

Napisane przez sendenhorst

Dzisiaj mijają 2 tygodnie jak się rozstaliśmy.. i jak na złość poryczałam się dzis jak wariatka..
Zupełnie nie wiem czemu, kiedy zerwał ze mna 2 tygodnie temu, płakałam tylko przez kilka pierwszych dni.. nie myślałam ciągle o nim..
A dzisiaj wszytsko we mnie jakoś pękło.. płakałam przez prawie godzinę..
Ponoć czas miał wyleczyć.. a dupa..! Ja dziś płaczę bardziej niż w dniu rozstania.
Jezuu.. dlaczego serce i rozum tak bardzo się gryzą.. żałuję że jestem romantyczką, wolałabym być realistką..

Trzymaj się, będzie już tlyko lepiej... Czasem warto się wypłakać, a co!
Uwierz, nie tylko romantyczki płaczą po rozstaniu.
Ja- niby realistka- ryczałam jak głupia, aż sama sobie się dziwiłam.
Ale prawie po miesiącu jest ciągle lepiej. Rozmawiaj z ludźmi, mądrymi ludźmi. Mi takie rozmowy bardzo pomogły, dopiero wtedy przekonałam się na kogo mogę liczyć w ciężkich chwilach, dużo rzeczy sobie uświadomiłam, zrozumiałam, i mam nadzieję, że więcej nie popełnie podobnych błędów. Szkoda tylko, że nie dałam do zrozumienia Ex co zrobił, bo on chyba nie widzi sam w sobie żadnych wad, ani żadnej winy, nie widzi tego jakim dzieciakiem i egoistą jest...
Powinnam mieć jakieś wyrzuty sumienia, że tak o nim mówię, mimo, że w głebi serca nadal tak bardzo go kocham... ?

[NoFood]

Szkoda tylko, że nie dałam do zrozumienia Ex co zrobił, bo on chyba nie widzi sam w sobie żadnych wad, ani żadnej winy, nie widzi tego jakim dzieciakiem i egoistą jest...

Oni nie widza swoich wad... mowi sie trudno, tym gorzej dla nich. Najwazniejsze abysmy to MY zauwazyly w koncu, ze oni postapili zle, ze nie sa warci naszej milosci, ze wyidalizowalysmy sobie ich i te milosc. To pomoze stanac na nogi i trzezwo spojrzec na to wszystko co nas spotkalo. Dziewczyny pamietajcie w wielu naszych przypadek Oni poprostu zachowali sie jak swinie i nawet nasza milosc do nich tego nie wybieli.

[sendenhorst]

Napisane przez yee

Powinnam mieć jakieś wyrzuty sumienia, że tak o nim mówię, mimo, że w głebi serca nadal tak bardzo go kocham... ?

Mam nadzieję, że ten czas w koncu coś zrobi.. a ogół, nie jest tak tragicznie, nie mam załamy.. ale nadchodzą takie momenty że siedzę i ryczę.. i myślę.. i wspominam..

Nie powinnaś mie wyrzutów! Ja też mimo iż mojego kocham.. to nie miałabym wyrzutów.. Bo to nic w porowaniu z tym co my przeżywamy, jak nas bardzo to boli.. a jestem niemal pewna, że mój ex nawet o mnie nie pomyśli.. też z niego taki dzieciak i egoista..

[marznia]

Napisane przez paula-zla

Czemu miałybyśmy Cię wyganiać?
Skoro on był dla Ciebie dobry, uczciwy, kochany to - dlaczego? Dlaczego tak się zachowujesz? Co Cię boli? Co on robił źle, nie tak jakbyś chciała? Masz jakieś wcześniejsze doświadczenia z mężczyznami, które mogłyby wpływać na Twój dzisiejszy stosunek do tego faceta właśnie? Nic nie dzieje się bez przyczyny.
Jeżeli masz taką potrzebę, wylej z siebie wszystko, jesteś tu anonimowa..

Kolejny dzień samotności. Mówią, że z każdym dniem jest lepiej - guzik prawda! Już drugą noc miałam koszmary. Nawet sen nie może przynieść mi ulgi. Wstałam - beczałam. Zaraz potem chwyciłam za telefon (mimo, że po rozstaniu poprosiłam by się do mnie nie odzywał) - żadnych nieodebranych połączeń, żadnych sms-ów, później gg - nic, następnie poczta - jest wiadomość od niego zatytułowana: "Ubolewam nad tym co się stało". Serce zaczęło walić mi jak szalone. Napisał: "Bardzo mi przykro z powodu co się stało, bardzo mi przykro że i ja i Ty cierpisz to rozstanie. Bardzo mi przykro, że teraz będziesz sama płacząc do poduszki dojdziesz do wniosków, które ja Tobie przez cały czas mówiłem. Przykro mi, ale nie moge Ty nie rozumiesz. W tym momencie "dostałaś od życia po dupie" i mam nadzieje, że dojedziesz do właściwych wniosków i w następnym związku będziesz szczęśliwa. Mówie teraz jak Kali, jestem piajny, przykro mi, że tak wyszło. do zobaczenia jak będziemy w stanie rozmawiać ze sobą." Po co mi to napisał?! Żebym jeszcze bardziej cierpiała. Ja uszanowałam jego decyzję nie pisałam...

A wracając do tego o co mnie pytała paula-zla: Nie byłam z nikim wcześniej. On był pierwszy. Wcześniej byłam kilka razy nieszczęśliwie zakochana - a może inaczej druga osoba nawet nie wiedziała co do niej czuje. Z góry zakładałam, że i tak ten ktoś nie będzie mnie chciał. Tym razem było inaczej. Spodobał mi się zanim sie poznaliśmy. Podczas pierwszej rozmowy od razu poczułam, że to ten ktoś. Oczywiście nic nie mówiłam. On tak się starał... Wszystko było pięknie. Do momentu, gdy nie zaczęłam szukać dziury w całym. Czasem miałam wrażenie, że mimo, ze jesteśmy tak blisko on jest daleko, że nie jest duchowo ze mną, że nei dzielimy się swoim życiem, że nie było nas - tylko ja i On... Nie mam siły

Jak dobrze, że mogę tu to napisać...

[yee]

Mam wahania nastrojów.
Wczoraj wściekła, a dzisiaj wielka tęsknota. Niech mnie ktoś przytuli...
Dlaczego jemu jest lepiej beze mnie? Przecież jeszcze niedawno mówił mi, że jestem jego największą miłością. Co ja mu zrobiłam? ;( ;(

[Lady Marmalade]

Napisane przez yee

Mam wahania nastrojów.
Wczoraj wściekła, a dzisiaj wielka tęsknota. Niech mnie ktoś przytuli...
Dlaczego jemu jest lepiej beze mnie? Przecież jeszcze niedawno mówił mi, że jestem jego największą miłością. Co ja mu zrobiłam? ;( ;(

ehhh... nie wiem co mam Ci powiedziec mam dokladnie tak samo: nienawidze go, nie chce go znac za to co zrobil a godzine pozniej mam ochote sie do niego tulic i zapomniec o wszystkich krzywdach ... i co godzine zmiana nastroju ... moj tez mowil wiele rzeczy i wierzylam w to, bo mowil to z takim przekonaniem i na prawde w oczach sie widzi to 'cos'... ja to widzialam wierzylam, ufalam i dostalam po dupie ... boje sie, ze jak ktos mi powie 'kocham Cie' to to nie beda szczere slowa

[aaa000]

Napisane przez naku

Osobiscie uwaam ze dobrze zrobilas zmywaljac sie do domu. Przepraszam, ze to powiem, ale ten Twoj ex.... to jakis psychol. Przyuwaz- znowu stara sie Ciebie omotac. Nie daj sie, zwlaszcza ze juz postanowilas, ze z nim nie bedziesz!! Podjelas sluszna decyzje, do tego despoty nie ma powrotow!
3maj sie aaaooo w swoim postanowieniu i mimo ze moze bolec-nie pozwol mu siebie tak traktowac. Przyuwaz, ze nie liczy sie z Twoim zdaniem, nie przestal Cie przytulac, gdy go o to prosilas, lub gdy chcialas by przestal przeklinac. Znow chce bys byla JEGO, JEGO I TYLKO JEGO. Zebys byla jego wlasnoscia a nie jego dziewczyna, z ktora chcialby byc, jako partner, obok Ciebie jak ronorzedny czlowiek a nie jako pan i wladca

przede mna jest ciezka decyzja. on naprawde sie stara. a przytulal mnie bo chce pokazac ze mu bardzo zalezy. mowil ze bedzie inny ze bedzie inaczej. narazie jest u babci (wiec blisko mnie) no i narazie mozemy sie spotykac wiec mam jeszcze czas na decyzje. choc niby podjelam ale znow mam metlik w glowie czy dobrze robie. najgorzej jest to ze ja go kocham a inni uwazaja ze nie powinnam z nim byc

[tangleofnatumi]

Napisane przez marznia

Kolejny dzień samotności. Mówią, że z każdym dniem jest lepiej - guzik prawda! Już drugą noc miałam koszmary. Nawet sen nie może przynieść mi ulgi. Wstałam - beczałam. Zaraz potem chwyciłam za telefon (mimo, że po rozstaniu poprosiłam by się do mnie nie odzywał) - żadnych nieodebranych połączeń, żadnych sms-ów, później gg - nic, następnie poczta - jest wiadomość od niego zatytułowana: "Ubolewam nad tym co się stało". Serce zaczęło walić mi jak szalone. Napisał: "Bardzo mi przykro z powodu co się stało, bardzo mi przykro że i ja i Ty cierpisz to rozstanie. Bardzo mi przykro, że teraz będziesz sama płacząc do poduszki dojdziesz do wniosków, które ja Tobie przez cały czas mówiłem. Przykro mi, ale nie moge Ty nie rozumiesz. W tym momencie "dostałaś od życia po dupie" i mam nadzieje, że dojedziesz do właściwych wniosków i w następnym związku będziesz szczęśliwa. Mówie teraz jak Kali, jestem piajny, przykro mi, że tak wyszło. do zobaczenia jak będziemy w stanie rozmawiać ze sobą." Po co mi to napisał?! Żebym jeszcze bardziej cierpiała. Ja uszanowałam jego decyzję nie pisałam...

A wracając do tego o co mnie pytała paula-zla: Nie byłam z nikim wcześniej. On był pierwszy. Wcześniej byłam kilka razy nieszczęśliwie zakochana - a może inaczej druga osoba nawet nie wiedziała co do niej czuje. Z góry zakładałam, że i tak ten ktoś nie będzie mnie chciał. Tym razem było inaczej. Spodobał mi się zanim sie poznaliśmy. Podczas pierwszej rozmowy od razu poczułam, że to ten ktoś. Oczywiście nic nie mówiłam. On tak się starał... Wszystko było pięknie. Do momentu, gdy nie zaczęłam szukać dziury w całym. Czasem miałam wrażenie, że mimo, ze jesteśmy tak blisko on jest daleko, że nie jest duchowo ze mną, że nei dzielimy się swoim życiem, że nie było nas - tylko ja i On... Nie mam siły

Jak dobrze, że mogę tu to napisać...

Marznia, mam identyczną niemal sytuację. Kilka razy w życiu byłam zakochana idealistycznie, dziecinnie, bez wzajemności. Mój ex-TŻ był moim pierwszym mężczyzną. Dziś się od niego wyprowadzam i dlaczego to tak strasznie boli?? Jakby już nigdy nie miało być dobrze. Najbardziej boli mnie to, że pierwszy raz czułam, że mam prawdziwy Dom, bez żadnych awantur, krzyków, nie jakiś wynajmowany pokój z obcymi ludźmi, tylko Dom, w którym jestem chciana i kochana. Współtworzyłam to mieszkanie, praktycznie w każdym detalu miałam jakiś swój wkład. Nie chodzi o to, że jestem taką materialistką, tylko bardzo się przywiązałam do tego miejsca, ale teraz już jestem zbędna, mogę sobie iść... Potworne uczucie. Chciałabym, żeby już było parę lat później, ale się nie da, muszę przeczekać to co najgorsze...
I sama wczoraj zaproponowałam TŻ, żebyśmy się przez najbliższy miesiąc w ogóle nie odzywali do siebie. Z jednej strony chcę od niego odpocząć i to nam dobrze zrobi, ale z drugiej strony, nie wiem jak dam radę. Naprawdę nie wiem.

[Onazyje]

Mam do Was pytanie, a zwłaszcza do dziewczyn które nie odzywają się do swojego chłopaka od chwili rozstania.
Tak sobie dzisiaj myślałam i doszłam do wniosku że chłopak też w sumie może sobie pomyśleć że dziewczynie mogło nigdy na nim tak naprawdę nie zależeć skoro rozstanie "przyjęła", nie odzywa się, nie próbowała walczyć...Co o tym myślicie?
On napisał mi smsa (było to prawie 2 miesiące temu), że to koniec, ja to "przyjęłam" i od tamtej chwili cisza...Nie męczyłam go..ba.nawet dość szybko na moim gg pojawiły się wesołe opisy. A on po jakimś czasie miał opisy że jest naiwny i że miłość to nie pluszowy miś ani kwiaty, że każdy kogoś kocha...no ale w sumie nie wiem do czego to było...

eh. to moje analizowanie to kiedyś mnie zabije.

[tangleofnatumi]

Moim zdaniem wszystko zależy od sytuacji. Jeśli dziewczyna dawała do zrozumienia, że nie chce rozstania albo mówiła, że kocha, ale mimo to uszanowała decyzję TŻ i nie zabiegała o kontakt, moim zdaniem może to świadczyć tylko o dojrzałości i szacunku dla TŻ i tego, że on ma swoje, prywatne, osobne życie i być może chce pobyć sam. Na przykład. Inna sprawa, gdy TŻ chce pobyć sam co kilka miesięcy, a dla mnie to się wiąże ze stresem, płaczem i szukaniem mieszkania - wtedy już coś jest nie halo, ale tym bardziej lepiej zerwać kontakty na jakiś czas.

Ale gdybym chciała się rozstać z facetem, a on by na to odparł "ok" i od tamtej pory nie odzywał się, to faktycznie, pomyślałabym, że mu w ogóle nie zależało. Bardzo subtelna jest ta granica. Ale jest. Jednak w tym pierwszym przypadku facet może zobaczyć, że dziewczyna dobrze sobie radzi bez niego, nie płacze, nie snuje się jak duch, tylko żyje, po prostu żyje dalej. Poznaje nowych ludzi. Wtedy łatwiej mu za nią zatęsknić (bo raczej trudno tęsknić za kimś, kto błaga o kontakt, jest stale zapuchnięty od płaczu i wiecznie nieszczęśliwy). I jeszcze może się przestraszyć, że być może jest jej lepiej bez niego, albo że pojawi się w jej życiu ktoś inny - i wtedy może dopiero zdać sobie sprawę z tego, że może stracić coś, co jest dla niego ważne. Tak było w moim przypadku. Nie wiem, jak będzie tym razem. Rozstajemy się po prawie roku, wyprowadzam się, przez miesiąc nie odzywamy się do siebie. Umówiliśmy się już teraz na 1 lipca.

Tak naprawdę jestem dobrej myśli, bo wiem, że nadal jestem dla niego kimś bardzo ważnym, chociaż teraz się nie przyzna, żeby nie robić mi złudzeń. Wiem, że to brzmi jakbym sama się pocieszała Ale sądzę tak dlatego, że go znam, wiem, że nasza relacja jest trudna, ale jednak też intensywna, i to nie negatywnie, poza tym naprawdę sporo razem przeszliśmy jak na parę młodych ludzi, i to z zaledwie niespełna dwuletnim stażem. Wiem, że gdyby coś się stało, to zadzwoniłby do mnie, a ja do niego. Wczoraj byliśmy na zakupach, piliśmy likiery i oglądaliśmy Gwiezdne Wojny. Planujemy za miesiąc obejrzeć pozostałe 3 części. Ogólnie - po prostu jesteśmy przyjaciółmi, dobrze się ze sobą czujemy, rozumiemy. Ale przerwa jest koniecznie potrzebna, bo mam do niego bardzo ambiwalentne uczucia - w końcu mnie zawiódł, zostawił, zwątpił w "nas", przestał wierzyć, odsunął się. A to boli.
Przez ten miesiąc przynajmniej odpocznę...

[NiezbytSzczesliwa]

Hej dziewczynki,czytam sobie was caly czas,zebyscie nie myslaly,ze was zostawiam,bo napewno nie,ale jestem w Krakowie i mam malo czasu tutaj na buszowanie w internecie.same rozumiecie,znajomi,spotka nia,rodzinka,imprezki i jakos nie za bardzo mam nawet kiedy wejsc na internet jestem caly czas w biegu Ale powiem wam,ze tego mi brakowalo

U mnie w miare dobrze.K caly czas pyta kiedy juz przyjade,bo on chce juz,ale nieeeeeeeee:P ja jeszcze sie nie wybieram,trzeba chama przetrzymac,a swoja droga robie niezlego gula mu codziennie,w pitaek bylam z kumpela na piwku,a wczoraj bylam na imprezie z kolega,ktorego on nie zna i jest tak zazdrosny,ze az milo,hehe.a niech wie,a co do cholery,dzis tez ide z kumplami,jednego zna,ale itak widze,ze jest mega zazdrosny,a mnie to bawi.

Jak znajde dluzsza chwilke to napisze do was cos wiecej,bo mi sie za wami teskni laseczki i przykro mi,ze co chwile przybywa nowa zraniona osobka tutaj

[yee]

Napisane przez Onazyje

Mam do Was pytanie, a zwłaszcza do dziewczyn które nie odzywają się do swojego chłopaka od chwili rozstania.
Tak sobie dzisiaj myślałam i doszłam do wniosku że chłopak też w sumie może sobie pomyśleć że dziewczynie mogło nigdy na nim tak naprawdę nie zależeć skoro rozstanie "przyjęła", nie odzywa się, nie próbowała walczyć...Co o tym myślicie?
On napisał mi smsa (było to prawie 2 miesiące temu), że to koniec, ja to "przyjęłam" i od tamtej chwili cisza...Nie męczyłam go..ba.nawet dość szybko na moim gg pojawiły się wesołe opisy. A on po jakimś czasie miał opisy że jest naiwny i że miłość to nie pluszowy miś ani kwiaty, że każdy kogoś kocha...no ale w sumie nie wiem do czego to było...

eh. to moje analizowanie to kiedyś mnie zabije.

Ja tak samo analizuje. I bardzo często się zastanawiam co on teraz myśli i czuje. Bije się z myślami, że on może sądzić, że ja to tak łatwo przyjęłam i mi jednak nie zależy. Może przez pierwszy tydzien chodzilam po szkole rozkojarzona, ale jakoś szybko zaczełam stwarzać pozory, że niby wszystko ok. Nie chciałam nikomu pokazywać, że jestem słaba. Wypłakiwałam się w poduszke albo w ramie jednej przyjaciólki. Dlatego tak często zastanawiam się nad tym żeby porozmawiać z nim jeszcze raz...

Już kiedyś myślał, że mi nie zależy, a tak nie było. Nie chciałabym żeby tak myślał znowu. Ale z drugiej strony nie chce pokazywać mu, że może mi zrobić, co tylko zechce, a ja i tak wróce, nie chce być jego zabawką. Chcę być silną kobietą.

Ha!. I kto tu analizuje

---------- Dopisano o 15:27 ---------- Poprzedni post napisano o 15:25 ----------

Napisane przez tangleofnatumi

Ale gdybym chciała się rozstać z facetem, a on by na to odparł "ok" i od tamtej pory nie odzywał się, to faktycznie, pomyślałabym, że mu w ogóle nie zależało. Bardzo subtelna jest ta granica. Ale jest.

I ja chyba właśnie mam problemy z namierzeniem tej granicy...

[nick_OLA]

Napisane przez Onazyje

że dziewczynie mogło nigdy na nim tak naprawdę nie zależeć skoro rozstanie "przyjęła", nie odzywa się, nie próbowała walczyć...Co o tym myślicie?

no tak, może tak odebrać ... to jest w ogóle chora sytuacja ... bo w końcu on zrywa więc my myślimy że jemu nie zależy, przyjmujemy to "na klatę" no bo skoro jemu nie zależy to co ja mam pokazywać i również udajemy że wszystko ok - na co on reaguje "e, nie zależało jej" ... i tak wkoło

my się rozstaliśmy ... w sumie nie wiem czy się rozstaliśmy - potrzebował czasu ale żadne z nas nie powiedziało tak konkretnie "koniec" nie wiem co o tym sądzić ... czy "jesteśmy w zawieszeniu" czy wszystko przepadło pisałam esa do niego ale nie odpisał - chciałam aby się się zdeklarował ale stwierdził widocznie że nie będzie się deklarował - bo odpowiedzi nie otrzymałam ... zostawił sobie furtkę czy po prostu jeszcze potrzebuje czasu, a gdyby napisał "the end" to klamka zapadła wariuję powoli i nie mogę dopuścić myśłi że tak mu zależało a teraz milczy!!!

ehhh ... wygadać się musiałam

[Onazyje]

Napisane przez yee

Ja tak samo analizuje. I bardzo często się zastanawiam co on teraz myśli i czuje. Bije się z myślami, że on może sądzić, że ja to tak łatwo przyjęłam i mi jednak nie zależy. Może przez pierwszy tydzien chodzilam po szkole rozkojarzona, ale jakoś szybko zaczełam stwarzać pozory, że niby wszystko ok. Nie chciałam nikomu pokazywać, że jestem słaba. Wypłakiwałam się w poduszke albo w ramie jednej przyjaciólki. Dlatego tak często zastanawiam się nad tym żeby porozmawiać z nim jeszcze raz...

Już kiedyś myślał, że mi nie zależy, a tak nie było. Nie chciałabym żeby tak myślał znowu. Ale z drugiej strony nie chce pokazywać mu, że może mi zrobić, co tylko zechce, a ja i tak wróce, nie chce być jego zabawką. Chcę być silną kobietą.

Ha!. I kto tu analizuje


---------- Dopisano o 15:27 ---------- Poprzedni post napisano o 15:25 ----------



I ja chyba właśnie mam problemy z namierzeniem tej granicy...

Ja też właśnie zaczynam mieć problem z namierzeniem tej granicy...

Będąc z nim też wiele razy pytał się czy mi na nim zależy, a teraz może też sobie myśli że jednak nie tak bardzo mi zależało skoro rozstanie przyjęłam tak "spokojnie"... Na jego smsa dot rozstania odpisałąm mu tylko że i tak go kocham...
Dobrym rozwiązaniem była by rozmowa, ale zaraz myślę sobie jak mnie potraktował i mi się odechciewa...
eh. i bądź człowieku mądry...

---------- Dopisano o 15:37 ---------- Poprzedni post napisano o 15:34 ----------

Napisane przez nick_OLA

no tak, może tak odebrać ... to jest w ogóle chora sytuacja ... bo w końcu on zrywa więc my myślimy że jemu nie zależy, przyjmujemy to "na klatę" no bo skoro jemu nie zależy to co ja mam pokazywać i również udajemy że wszystko ok - na co on reaguje "e, nie zależało jej" ... i tak wkoło

dokładnie

[yee]

Napisane przez nick_OLA

no tak, może tak odebrać ... to jest w ogóle chora sytuacja ... bo w końcu on zrywa więc my myślimy że jemu nie zależy, przyjmujemy to "na klatę" no bo skoro jemu nie zależy to co ja mam pokazywać i również udajemy że wszystko ok - na co on reaguje "e, nie zależało jej" ... i tak wkoło

Ten sam problem....
I co tu robić, no co robić

[Onazyje]

Napisane przez yee

Ten sam problem....
I co tu robić, no co robić

no właśnie też się zastanawiam...

[nick_OLA]

Wy chociaż usłyszałyście "Koniec" a ja

tzn nie to że jakoś mi smutno bo nie chciałabym tego usłyszeć ale ta niepewność jest jeszcze gorsza

rrrrany ... wszystko do

[yee]

Napisane przez nick_OLA

Wy chociaż usłyszałyście "Koniec" a ja

tzn nie to że jakoś mi smutno bo nie chciałabym tego usłyszeć ale ta niepewność jest jeszcze gorsza

rrrrany ... wszystko do

Mi powiedział, że musimy dać sobie czas... niby ustaliliśmy, że oboje chcielibyśmy, żeby było tak jak dawniej, ale on potrzebuje czasu i nie wyobraża sobie żeby tak szybko wróciło do normy i narazie nie chce być z nikim w związku i że sam nie wie czy mnie kocha.
Niby też nie usłyszałam ostatecznego "to koniec", ale wydaje mi się, że on chyba tylko bał mi sie tego powiedzieć w twarz.

Racja, do dupy!

[sim]

A ja co... Do tej pory mi mówił ze zawsze bedzie chciał sie ze mna przyjaźnic... ze jak mi przejdzie uczucie do niego, to smiało moge napisac itp. bo jestem bardzo wazna czescia jego zycia i zawsze bede...

A po ostatnim, stwiedrdził ze nawet nie mozemy sie przyjaznic...
Przeprosiłam go za całą sytuacje,powiedziałam ze nie myslałam ze tak zareaguje, wytłumaczyłam, ze przeciez sam wyraził zgode na moj kontakt z jego mama i co?

i milczy... teraz to nawet boje sie go spotkac na uczelni, wczesniej wiedziałam, jak zrywałam z nim kontakt, ze jak go spotkam to wszystko miedzy nami bedzie ok, ze spokojnie powiemy sobie chociaz czesc...
A teraz mysle tylko o tym, czy on mnie znienawidził???

Po co ja w ogole o nim mysle, czemu zalezy mi na jego opinii,skoro on mnie tak potraktował???

Pomóżcie kochane,bo wpadam w jakasciemna rozpacz...

A juz było tak dobrze..

[Niezmienna]

Napisane przez sim

A ja co... Do tej pory mi mówił ze zawsze bedzie chciał sie ze mna przyjaźnic... ze jak mi przejdzie uczucie do niego, to smiało moge napisac itp. bo jestem bardzo wazna czescia jego zycia i zawsze bede...

A po ostatnim, stwiedrdził ze nawet nie mozemy sie przyjaznic...
Przeprosiłam go za całą sytuacje,powiedziałam ze nie myslałam ze tak zareaguje, wytłumaczyłam, ze przeciez sam wyraził zgode na moj kontakt z jego mama i co?

i milczy... teraz to nawet boje sie go spotkac na uczelni, wczesniej wiedziałam, jak zrywałam z nim kontakt, ze jak go spotkam to wszystko miedzy nami bedzie ok, ze spokojnie powiemy sobie chociaz czesc...
A teraz mysle tylko o tym, czy on mnie znienawidził???

Po co ja w ogole o nim mysle, czemu zalezy mi na jego opinii,skoro on mnie tak potraktował???

Pomóżcie kochane,bo wpadam w jakasciemna rozpacz...

A juz było tak dobrze..

Nie jestem silną kobietą,ale jestem dumna...
Na tyle dumna,że choćbym nie wiem jak płakała w poduszke,nie dam po sobie poznać ,że mnie coś boli ...

Sim....naprawdę nie ma sensu rozpamietywać tego co on teraz o Tobie myśli...nienawidzi Ci?Jeśli tak,to jest zwykłym dupkiem i nie zasługuje na ani jedną myśl o nim!
Jak będziesz szła obok niego,głowa wysoko i jeśli nie powie cześć...jego strata..jak nie umie się zachować to Ty chociaż pokaż ,że masz klasę..że nie pozwolisz rządzic swoim życiem.Chcesz utrzymywać kontakt z jego mamą...to pisz z nia i nie przejmuj sie co on o tym sądzi!To tylko i wyłącznie Twoja sprawa!!

A tekst typu"jak Ci przejdzie miłość...to się możesz odezwać" szczerze mowiąc rozwalił mnie....Ehh dopiero wtedy możesz? Inaczej zbedny balast ...czy Twoje uczucie mu ciąży??Brak słów!To chyba jeszcze dziecko z tego faceta skoro takie rzeczy potrafi powiedzieć komuś z kiim sie było dłuższy czas.

[marznia]

Jej... Ale my się wszystkie tu zadręczamy... Ja jakoś dziwnie przeżywam to rozstanie. Mam chwile kompletnej rozpaczy i chwile spokoju, nawet bym powiedziała, że coś jest w tym przyjemnego. Wiem, że nikt mnie nie zawiedzie, bo nikogo nie mam... Jej, sama się sobie dziwię, że mówię to będąc opanowaną.

Zgadzam się z dziewczynami, które mówią, żeby nie histeryzować przed facetem, nie pokazywać jak bardzo sobie bez nich nie radzimy. Dla nich będziemy atrakcyjniejsze bez tego. Nie wiem jak Wy, ale ja też nie mam zamiaru być przy nim jakaś wredna. Wręcz przeciwnie, mam zamiar być miła, taka jaka byłam na początku naszej znajomości.

sim myślę, że powinnać dać mu jeszcze trochę czasu, żeby zrozumiał jak głupio postępuje. Nie daj się manipulować. Wkońcu nie zrobiłaś nic złego...

yee może faktycznie potrzebuje czasu. Tak przynajmniej jest ze mną. Dopiero teraz dociera do mnie jak bardzo mi na nim zależy, ale i tak nie chcę do niego wrócić... Wiem, że potrzebuję odpocząć od tego. Uporządkować sobie wszystko w głowie. Może z nim jest podobnie. Nie wiem...

nick_OLA nie zadręczaj się tak. Nie zakładaj najgorszego. Daj mu się zastanowić. Uspokój się. Nie pisz. Niech zatęskni. Niech zda sobie sprawę, że zależy mu na Tobie.

NiezbytSzczesliwa może zranienie przez facetów to już jakaś epidemia...

tangleofnatumi Nie wiem jak Ty, ale ja zawsze w tej "nieszczęśliwej" miłości wyobrażałam sobie, że mój wybranek jest taki jak w marzeniach. Ułożony, romantyczny, z klasą, z poczuciem humoru. Mój facet nie był ideałem, ale prawda jest taka, że zrobiłby dla mnie wszystko, zmienił się, gdybym go tylko poprosiła, ale ja wiedziałam, że nie mogę nim manipulować, że to byłoby nie w porządku. Zrobiłam jednak coś chyba nawet gorszego. W pewnym momencie zaczął bać się mówić mi pewnych rzeczy, że się obrażę, przez to dusił w sobie różne rzeczy, a później dziwiłam się, że jest ode mnie "daleko" - głupia idiotka ze mnie! Ja teraz wiele rzeczy do mnie dociera...

Dzisiaj poszłam z braciszkiem na koncert Majki z okazji Dnia Dziecka... Tak mi było smutno, że nie ma go przy mnie. Wiem jak by wariował. Tańczył ze mną. Śmiał się.... Przynajmniej mogłam sobie to wyobrazić. Ale i tak jakoś humor mi się na tym koncercie poprawił. Tata zawiózł nas do domu. Jak wysiadałam z samochodu miałam wrażenie, że on stoi przed moim blokiem. Byłam wręcz pewna... Wysiadłam radosna. Idę... Patrzę... A tam zupełnie nikogo nie ma... Głupia nawet za krzaki patrzyłam... Gdy byłam na górze nawet z okna patrzyłam czy go nie ma... Ale nie było... Już jakieś przywidzenia mam