Chcę mieć dzidziusia z przypadku:)

[agnaa]

Napisane przez paczek1990

A macie pieniądze na utrzymanie dziecka? Bo wbrew pozorom ale taka mała dzidzia duużo kosztuje.
Poza tym, planując dziecko można mieć większy wpływ na jego zdrowie-lepiej sie wtedy człowiek odżywia, nie pije, nie pali itd.
Zastanów się czego chcesz-bo to czy wpadniesz teraz czy zaplanujesz dziecko na już nie zmieni niczego-będziesz w ciąży, szkołę masz, syt.finansowa taka jak teraz.

Bez przesady, nie można myśleć takimi kategoriami, bo przy średnich zarobkach na dziecko będzie nas stać dopiero grubo po 30 stce
Na wsi przeważnie młode małżeństwa mieszkają w domu rodziców z kilka lat ( i nie jest to chyba patologią) w mieście w mieszkaniu jest mniej miejsca, ale można wynająć sobie kawalerkę za tys zł.

Wiele moich koleżanek zaliczyło wpadki na studiach i zawsze jakoś się układało, historia żadnej z nich nie jest smutna i tragiczna. Wszystkie teraz są czynne zawodowo, dziecko już odchowane w przedszkolu. Co z tego, że z powodu dziekanki rok później dostały dyplom. Jak tak na nie patrzę po latach to wydaje się, że więcej osiągnęły ( albo raczej to samo ale szybciej) niż my studentki bezdzietne. Jedyne co to szybciej musiały dorosnąć i ominęło je pare imprez.

[Madaaa]

Napisane przez agusia327

Oglądałam niedawno taki program, w którym kobieta przez 9 m-cy nie miała objawów świadczących o ciąży, 2 testy ciążowe dały wynik negatywny, nie przytyła, nie czuła ruchów dziecka, paliła papierosy, piła na imprezach na umór. W końcu dostała okropnych bólów, myślała że to wyrostek robaczkowy, odeszły jej wody płodowe, wezwała pogotowie bo bała się, coś było nie tak no i ten potworny ból. Przyjechało pogotowie i... odebrali poród. Co najdziwniejsze dziecko urodziło się zdrowe i ważyło 3,5 kg, pytanie dlaczego matka nie czuła, że rozwija się w niej dziecko?! to dla mnie nieprawdopodobne....

byla glupia, albo taką udawała..........

---------- Dopisano o 14:31 ---------- Poprzedni post napisano o 14:20 ----------

Napisane przez agnaa

Bez przesady, nie można myśleć takimi kategoriami, bo przy średnich zarobkach na dziecko będzie nas stać dopiero grubo po 30 stce
Na wsi przeważnie młode małżeństwa mieszkają w domu rodziców z kilka lat ( i nie jest to chyba patologią) w mieście w mieszkaniu jest mniej miejsca, ale można wynająć sobie kawalerkę za tys zł.

Wiele moich koleżanek zaliczyło wpadki na studiach i zawsze jakoś się układało, historia żadnej z nich nie jest smutna i tragiczna. Wszystkie teraz są czynne zawodowo, dziecko już odchowane w przedszkolu. Co z tego, że z powodu dziekanki rok później dostały dyplom. Jak tak na nie patrzę po latach to wydaje się, że więcej osiągnęły ( albo raczej to samo ale szybciej) niż my studentki bezdzietne. Jedyne co to szybciej musiały dorosnąć i ominęło je pare imprez.

Po pierwsze........mieszkani e z rodzicami to wg mnie najgorsza opcja i moim zdaniem robią tak ludzie niezaradni, tacy, którzy nie zdążyli życia sobie ułożyć i nic jeszcze nie osiągnęli.

Nie mozna z góry wychodzić z zalozenia, że gdy bedzie się miec dziecko z przypadku, to w razie czego zamieszka z rodzicami ... (Wykluczajac oczywiscie mieszkanie w jednym domu, ale osobnych mieszkaniach).

Co do twoich znajomych i ich historia tragiczna może nie była, ale posiadanie dziecka na pewno dało im w kość.

A moim zdaniem ominęła je swoboda ( no chyba, że rodzice wyręczają młode mamy w opiece, bo skoro można u nic mieszkac to moze i dzieckiem się zajmą). Dziecko zabiera tę swobodę, bo instynkt sprawia, że zaczynasz się troszczyć i twoje "ja" spada na drugi plan.
Uważam, że póki można powinno sie korzystać z młodości. Na dzieci i zabawę w dom przyjdzie czas. A lepiej , żeby przyszedl, kiedy osiągnie się dojrzałość.

[agnaa]

Napisane przez Madaaa

byla glupia, albo taką udawała..........

---------- Dopisano o 14:31 ---------- Poprzedni post napisano o 14:20 ----------

Po pierwsze........mieszkani e z rodzicami to wg mnie najgorsza opcja i moim zdaniem robią tak ludzie niezaradni, tacy, którzy nie zdążyli życia sobie ułożyć i nic jeszcze nie osiągnęli.

.

Zle mnie rozumiesz, nie mówię o mieszkaniu w ciasnym mieszkanku, tu chyba lepiej wynając sobie kawalerkę. Bo dużo osób na małej przestrzeni powoduje konflikty, poza tym dziecko płacze, i może to irytować resztę rodziny.

Ale na wsi, jeśli ktoś ma duży dom, młodzi remontują sobie np piętro i żyją niezależnie. 2 pokoje na piętrze starczy im na parę lat zanim rodzina się powiększy bardziej. Oczywiście, że to jeszcze nie jest "zupełnie na swoim" ale ma to plusy, pomoc rodziny na prawdę jest czasem niezbędna.
Gratuluję tym, którzy najpierw stawiają dom, a potem dopiero biorą ślub i planują potomstwo. To trochę trwa, i trochę kosztuje

[Almariel]

Ja miałam 2 razy w życiu sytuację, kiedy myślałam, że wpadliśmy. Za 1 razem już się z tym zaczęłam godzić i wyobrażać, jak to będzie i co zrobimy... przyszedł okres, a mnie było jakoś tak przykro. Za 2 razem byłam strasznie spanikowana i modliłam się, żeby okres przyszedł. To dla mnie oznacza jedno - że nie jestem absolutnie gotowa na dziecko. Płodzenie dziecka z myślą 'chcę, ale nie chcę" , "nie chcę, ale może jednak" i "jakoś to będzie" nie jest chyba najlepszym rozwiązaniem. Dla mnie to "jakoś" to zdecydowanie za mało dla mojego dziecka. Chcę mieć pewnośc, że jestem na dziecko przygotowana i że mu niczego nie zabraknie, a przynajmniej, że na wszystko starczy bez stresowania się. A co do faceta, to może nie do końca tak na prawdę zdaje sobie sprawę co niesie ze sobą w rzeczywistości posiadanie dziecka. Faceci trochę inaczej to chyba postrzegają, różnie to z nimi bywa. Słowem... jeżeli jesteście niezdecydowani, to moim zdaniem nie jesteście jeszcze gotowi. Mnie też byłoby stać na utrzymanie dziecka, mamy gdzie mieszkać i "jakoś" by to było, ale wiem, że nie jestem gotowa. Na dziecko przyjdzie czas, gdy oboje będziemy tego chcieli. Poza tym, staranie się o dziecko w pełnym tego słowa znaczeniu jest chyba o wiele fajniejsze, niż seks przerywany i zastanawianie się, czy tym razem będzie wpadka, czy nie. Ja też nie jestem za ciągłym sugerowaniem się temperaturami, kalendarzykiem, ale raczej za spontanicznymi igraszkami , czyli... za taka planowana wpadką

[agnaa]

Szczęśliwe wpadki trafiają się również ludziom, przed ślubem którzy świadomie jeszcze nie planowali potomstwa. Znam co najmniej 3 taki przypadki w moim otoczeniu. Para kilka lat z sobą, ale na założenie rodziny się nie zanosi. Ona by chciała ślubu, on twierdzi, że jest czas i trzeba się dorobić, albo: ona w Polsce, on w Irlandii i nie chce wrócić, nerwy ponoszą od spotkań tylko raz w miesiącu, pojawiają sie mysli: chyba z nim zerwe. A tu nagle wiadomość o ciąży i trzeba stanąć na wysokości zadania.
Słowa mojej koleżanki, której dotyczy to historia:
prezerwatywy były zawsze w szufladzie, tego dnia nie użyliśmy, gdyż planowo jutro miał byc okres. Gdyby nie ciąża nasz związek nie przetrwałby próby czasu i odleglości. Trzeba było przewartościować życie. On wrócił z Irlandii, zamieszkaliśmy razem wzięliśmy ślub. Gdybysmy czekali ze ślubem( i jego powrotem do kraju) do konca studiów, czyli 3 lata, pewnie prędzej pokłócilibyśmy się o to wszysko i rozstali. "

Jeśli para jest w dojrzałym kochającym się związku, to nawet jeśli nie planują jeszcze dzieci czy małżeństwa to nieoczekiwana ciąża nie jest klopotem i tzw nieszczęśliwą wpadką. Problem jest gdy wpadka trafi się parze, która nie jest sobie na tyle bliska by podołac nowej sytuacji.

[Honcia]

Ło Mateczko
Ja może jestem jakaś staroświecka, zaściankowa, niedouczona czy po prostu głupia, ale jak się CHCE mieć dziecko to nie jest ono nigdy Z PRZYPADKU. Oczywistość oczywista (dla mnie)
A podejście "zróbmy sobie dzidziusia a jakoś się ułoży" jest szczeniackie i świadczy tylko i wyłącznie o totalnym braku odpowiedzialności osób, które chyba nie zdają sobie sprawy z tego jakim obowiązkiem i odpowiedzialnością jest wychowanie dziecka.

[ROZ-ter-KA]

Napisane przez rumianek146

Wraz z moim TŻ wpółżyjemy dośc często i zawsze bez zabezpieczenia. Często jest to dwa, trzy razy pod rząd. Podczas wytrysku mój partner zawsze się wycofuje i kończy na zewnątrz... ale skoro robimy to jeszcze raz za jakieś 10 min to jest szansa na zajście w ciąze, tak? więc dlaczego nie mogę zaliczyć tzw. wpadki? Nie chcę planować ciąży, ponieważ mam jeszcze do skończenia studia, ale wiem że jakbym dowiedziała się, że będę miała dziecko to wszystko by się poukładało.
Mój TŻ ma takie samo podejście.

Napisane przez rumianek146

ale włąsnie o to chodzi, że nie chcę się starać o dziecko.... nie chce liczyć dni płodnych i mysleć cały czas o tym ażeby zajśc w ciąże. chcę aby to był czysty przypadek bez mojej interwencji. Tyle jest młodych dziewczyn, które nie planują i zachodzą w ciąże, a póżniej myślą co zrobić. Ja wiem co bym zrobiła... byłabym najszczęśliwszą osoba na ziemi.

No, bycie szczęśliwą to nie jest "robienie". Do tego wysiłku nie trzeba. Do zajmowania się dzieckiem - TAK.
Dziecko to nie zabawka. A jego utrzymanie i wychowanie to cięzka harówka. To ogrom sił i czasu poświęcanego maluchowi , to tez czasem choroby , nieprzespane miesiącami noce, płacz i zupełna dezorhanizacja zycia. To kupa dodatkowego sprzatania, prania itd. To na dłuższy czas konieć swobodnego wychodzenia z domu , imprez , odwiedzin u znajomych. To często przejściowa mniejsza ochota na seks, zmęczonej kobiety. To przeznaczenie znacznej części dochodu na dziecko i ograniczenie swoich potrzeb.
Czy naprawdę wzieliście to wszystko pod uwagę w swojej beztrosce?
Mogę zrozumieć , że partnerzy w trwałym związku, o dobrych podstawach materialnych się nie zabezpieczają i są gotowi do nie planowanego przyjścia na świat dziecka i stworzenia pełnej rodziny.

Nie mniej założenie takiego wątku na publicznym forum , nie za bardzo świadczy o Twojej dojrzałości. Tym bardziej ,że jeszcze studiujesz, co może oznaczać przerwanie studiów i niemożność powrotu na nie przez najbliższe lata. Więc po co było je zaczynać ? To brak konsekwencji.

---------- Dopisano o 15:39 ---------- Poprzedni post napisano o 15:29 ----------

Napisane przez agusia327

Oglądałam niedawno taki program, w którym kobieta przez 9 m-cy nie miała objawów świadczących o ciąży, 2 testy ciążowe dały wynik negatywny, nie przytyła, nie czuła ruchów dziecka, paliła papierosy, piła na imprezach na umór. W końcu dostała okropnych bólów, myślała że to wyrostek robaczkowy, odeszły jej wody płodowe, wezwała pogotowie bo bała się, coś było nie tak no i ten potworny ból. Przyjechało pogotowie i... odebrali poród. Co najdziwniejsze dziecko urodziło się zdrowe i ważyło 3,5 kg, pytanie dlaczego matka nie czuła, że rozwija się w niej dziecko?! to dla mnie nieprawdopodobne....

Baju, baju......
Nie ma takiej możliwości , już po piątym miesiącu , zaminy w organiźmie są widoczne i odczuwalne i nie mówię tutaj o odczuwaniu ruchów dziecka.
Nie chciała wiedzieć i tyle.

[TmargoT]

Napisane przez ROZ-ter-KA

Baju, baju......
Nie ma takiej możliwości , już po piątym miesiącu , zaminy w organiźmie są widoczne i odczuwalne i nie mówię tutaj o odczuwaniu ruchów dziecka.
Nie chciała wiedzieć i tyle.

ogladałam ten program i wypowiedź lekarza.miała minimalną ilość wód płodowych i dlatego nie czuła ruchów.była aktywna fizycznie,ale lekko otyła,więc nie musiała widzic brzucha.miała skąpe miesiączki do konca,więc mogła niewiedzieć.
nie kazda kobieta ma wielki brzuch ,mdłosci i inne przypadłości ciążowe.ja sama dowiedziałam się o ciąży po koniec 3 miesiąca choć skonczyłam L . medyczne

[muszynianka]

Jest to możliwe, może średnio wierzę że jest to tak nagminne jak program pokazuje, jednak jest to możliwe...

[agnaa]

Napisane przez muszynianka

Jest to możliwe, może średnio wierzę że jest to tak nagminne jak program pokazuje, jednak jest to możliwe...

Możliwe.... ale żeby do końca ciąży!? :O
Znam przypadki, w których pierwsze 3-4 miesiace mijały w nieświadomości ciąży. Ale nie mogę uwierzyć, aby do końca ciąży o tym nie wiedzieć :|

[senira666]

Napisane przez agnaa

Możliwe.... ale żeby do końca ciąży!? :O
Znam przypadki, w których pierwsze 3-4 miesiace mijały w nieświadomości ciąży. Ale nie mogę uwierzyć, aby do końca ciąży o tym nie wiedzieć :|

Widziałam ten program kilka razy i w większości wypadków kobiety nie wiedziały o ciąży bo były chore( są różne choroby które mają takie same/ podobne objawy co ciąża)... myślały że to znowu ich choroba.