Język dziecka emigranta :)

[bodzianka11]

Ja Cie przepraszam ***luna, ja moze sie za bardzo unosze i nie chce zebys czula sie urazona. Poprostu wkurza mnie to ogolne przeswiadczenie ze jezyk polski jest przetrudny. To jest cos co nam sie wmawia a my, jako ze jestesmy narodem ktory lubi sie umartwiac, powtarzamy to i jestesmy z tego dziwnie dumni. Ze taki trudny jezyk, ja go umiem a zaden obcokrajowiec sie nie nauczy bo dla innych to za trudne. Jesli polski jest trudny to jaki jest chinski, norweski, arabski, albo jezyk jakiegos plemienia afrykanskiego gdzie rozmawiaja klikajac jezykiem?

Co od literki "r" to ona jest owszem bardzo trudna, ale z nia ma rowniez problem wiele dzieci w Polsce. I bardzo mozliwe ze akurat z tym Twoje dziecko idzie na "latwizne" i wymawia po angielsku. Ja nie jestem anglista wiec nie powiem Ci w czym z kolei angielski jest trudny dla dzieci. Ale daje glowe ze napewno sa takie aspekty bo poprostu nie moze byc inaczej.

Ja na codzien inne jezyki obserwuje. Polski i francuski (uwazany z kolei przez Francuzow za najtrudniejszy jezyk swiata). I dzieci tutejszych emigrantow, albo dzieci mieszane, jesli juz maja z polskim jakis problem to sa to problemy z koncowkami przy deklinacji a nie z fonetyka. A przeciez wymowa dzwiekow we francuskim i polskim jest zupelnie inna.

A co do bibliografii to posiadam jedynie w jezyku francuskim jesli to kogos interesuje

[***luna]

Napisane przez bodzianka11

Ja Cie przepraszam ***luna, ja moze sie za bardzo unosze i nie chce zebys czula sie urazona. Poprostu wkurza mnie to ogolne przeswiadczenie ze jezyk polski jest przetrudny. To jest cos co nam sie wmawia a my, jako ze jestesmy narodem ktory lubi sie umartwiac, powtarzamy to i jestesmy z tego dziwnie dumni. Ze taki trudny jezyk, ja go umiem a zaden obcokrajowiec sie nie nauczy bo dla innych to za trudne. Jesli polski jest trudny to jaki jest chinski, norweski, arabski, albo jezyk jakiegos plemienia afrykanskiego gdzie rozmawiaja klikajac jezykiem?

Co od literki "r" to ona jest owszem bardzo trudna, ale z nia ma rowniez problem wiele dzieci w Polsce. I bardzo mozliwe ze akurat z tym Twoje dziecko idzie na "latwizne" i wymawia po angielsku. Ja nie jestem anglista wiec nie powiem Ci w czym z kolei angielski jest trudny dla dzieci. Ale daje glowe ze napewno sa takie aspekty bo poprostu nie moze byc inaczej.

Ja na codzien inne jezyki obserwuje. Polski i francuski (uwazany z kolei przez Francuzow za najtrudniejszy jezyk swiata). I dzieci tutejszych emigrantow, albo dzieci mieszane, jesli juz maja z polskim jakis problem to sa to problemy z koncowkami przy deklinacji a nie z fonetyka. A przeciez wymowa dzwiekow we francuskim i polskim jest zupelnie inna.

A co do bibliografii to posiadam jedynie w jezyku francuskim jesli to kogos interesuje

A ja się nie czuję urażona.
Uważam, ze język polski jest fantastyczny, ciekawy i cierpi właśnie na tej etykietce ' zbyt trudnego'.


Bibliografia po francusku mnie jak najbardziej interesuje. Francuski to drugi po poslkim z moich ukochanych języków (chociaż nieco zaniedbany ostatnio)

[bodzianka11]

A tak na marginesie, przypomnialo mi sie. Wiecie ze jeszcze jakies 100-200 lat temu uwazano, ze dzieci nie powinno sie wychowywac w dwoch jezykach bo dwujezyczne osoby uwazano za niestabilne psychicznie i sklonne do przestepczosci i agresji? To taka mala ciekawostka

[sadia]

Przypomniała mi się zabawna historia

Rodzice - Polacy, dziecko od 10 roku życia mieszka w Niemczech. Rodzice chyab też próbowali się przestawić na język niemiecki, bo często nim rozmawiali w domu. Pewnego dnia chyba dwudziestoletnia już córka nie wytrzymała, gdy jej matka zaczęła znowu mówić po niemiecku: "Mamo przestań już w końcu mówić do mnie po niemiecku, bo ty mówisz źle, z błędami i przez to ja też zaczynam!"

Co do chińskiego, to słyszałam o pewnej kobiecie, która będąc już w ciąży postanowiła, że nauczy siebie i dziecko tego języka Uzasadniała to tym, że dziecko opanowując tak trudny język od małego, nie będzie miało problemów z żadnym innym

---------- Dopisano o 09:59 ---------- Poprzedni post napisano o 09:56 ----------

Napisane przez bodzianka11

A tak na marginesie, przypomnialo mi sie. Wiecie ze jeszcze jakies 100-200 lat temu uwazano, ze dzieci nie powinno sie wychowywac w dwoch jezykach bo dwujezyczne osoby uwazano za niestabilne psychicznie i sklonne do przestepczosci i agresji? To taka mala ciekawostka

Zdaje się, że w niemieckim urzędzie ds. dzieci (Kinersamt czy jakoś tak) chyba nie traktują tego jako ciekawostki :/

[principessina]

Dzien dobry Kochane! Naprawde z zainteresowaniem sledze Wasz watek, dziekuje za cenne rady, mam jeszcze pytanko juz do takiego moworodka mowilyscie po polsku??? wiadomo, ze taki niemowlaczek nie odpowiada, ale rozumie....
Mam wiele obaw, gdyz w poblizu nie ma Polakow, w sensie nie znam nikogo, w Pl to mam rodzine ktora mozna policzyc na jednej rece i rzadko sie widujemy, wiec ew. razem z mzem bedziemy spedzac nasz urlop w Pl nad morzem czy w gorach wtedy maly sie oslucha, cos czuje ze czeka mnie wyboista droga

Napisane przez bodzianka11

A tak na marginesie, przypomnialo mi sie. Wiecie ze jeszcze jakies 100-200 lat temu uwazano, ze dzieci nie powinno sie wychowywac w dwoch jezykach bo dwujezyczne osoby uwazano za niestabilne psychicznie i sklonne do przestepczosci i agresji? To taka mala ciekawostka

obecnie sie mowi, ze dzieci dwujezyczne latwiej przyswajaja sobie nauke oraz inne jezyki w przyszlosci...

[roxyroxy]

Dziewczyny ja znam pare ( ona slowaczka, on Hiszpan ) mieszkajaca w Uk- picioletnie dziecko smiga w 3 jezykach ( widomo po angielsku najlepiej). Mama mowi do niego po slowacku, tata po hiszpansku a miedzy soba po angielsku- Dziecko ma bezolesnie start w zyciu zapewniony

[201606242122]

czesc dziewczyny, moj tż jest dwujęzyczny - ale jednak po polsku mowi z błędami. slyszalam taką opinię, żeby mówić do dziecka w języku, którym najlepiej się zna. więc jeśli będziemy mieli dziecko to czy ma mówić do dziecka po niemiecku?
mieszkamy w polsce. rozmawiamy po polsku

[kasica123]

Napisane przez ***luna

I z drugim pogrubionym się nie zgodzę.
Moje dziecko do żobka/ przedszkola chodzi od 2.5 roku. (ma 4 lata).
Nadal mocniejszym, bardziej rozwiniętym językiem u niego jest język polski. Całkiem mozłiwe, że sytuacja się zmieni w najbliższej przyszłości, gdy pójdzie do szkoły.

No moja to samo,ale tak jak pisałam jest 10 godzin tygodniowo bodajże
I też myślę,że jak w sierpniu pójdzie do szkoły to na szybko przeskoczy na "drugi" język

Napisane przez sadia

Przypomniała mi się zabawna historia

Rodzice - Polacy, dziecko od 10 roku życia mieszka w Niemczech. Rodzice chyab też próbowali się przestawić na język niemiecki, bo często nim rozmawiali w domu. Pewnego dnia chyba dwudziestoletnia już córka nie wytrzymała, gdy jej matka zaczęła znowu mówić po niemiecku: "Mamo przestań już w końcu mówić do mnie po niemiecku, bo ty mówisz źle, z błędami i przez to ja też zaczynam!"

/

Ja pamiętam jak mieszkałam w Niemczech, miałam kolegę-polaka,miał chyba 5 lat jak przyjechał do De.Po polsku praktycznie nic nie mówił,ze zrozumieniem też miał nie lada problem.
Zapytałam go jak on się z rodzicami porozumiewa-po niemiecku.Pytam a jak twoi rodzice mówią po niemiecku? odp ZLE...
Nie mogłam tego pojąć jak w ogóle taka sytuacja mogła wystąpić
Przecież ta kobieta nie potrafiła komunikować się z własnym dzieckiem! Nie wspominając o jakimś poważniejszym temacie

Przez historię tego kolegi zamartwiam się że z moim dzieckiem może być podobnie chociaż zrobię wszystko żeby było inaczej

[rybkie]

kurcze, czytam ten watek dziewczyny i jakos sobie nie potrafie tego zwizualizowac, jeden rodzic = jeden jezyk czy naprawde to jest mozliwe w praktyce? chyba moge sie czasem do dziecka odezwac po angielsku prawda? boje sie ze maz sie bedzie buntowal ze nie rozumie co mowie do dziecka a mozecie mi polecic jakies ksiazki na temat dwujezycznosci? Polskich autorow?

[la vie en rouge]

Napisane przez bodzianka11

No oczywiscie ze moga. Ale czy w fonetyce angielskiej nie ma trudnych dzwiekow? Maja z milion sposobow wymawiania samoglosek a za to po polsku "a" to zawsze "a", "e" to zawsze "e". Kazdy jezyk jest trudny tylko kazdy na swoj sposob. Przysluchajcie sie jakie dzwieki niemowlaki potrafia wydobyc poprostu belkotajac cos pod nosem. Jak nasladuja rozne odglosy zwierzat czy jakies dzwieki a nie potrafia jeszcze mowic. A pozatym dziecko nie opowiada od razu o chrzaszczu brzmiacym w trzcinie. A czy jest jakas roznica w "mum" i "mama"? "kot" i "cat"? Jak rodzice beda dzieciom wmawiac ze polski to trudny jezyk to i dzieci beda go tak traktowaly.

Dzieci nie mówią "sok pomarańczowy". Tak jak nie mówią "grandmother" ani "width".

A dzieci po angielsku seplenią wymawiają "s"/"z" jako "th".

Napisane przez roxyroxy

Dziewczyny ja znam pare ( ona slowaczka, on Hiszpan ) mieszkajaca w Uk- picioletnie dziecko smiga w 3 jezykach ( widomo po angielsku najlepiej). Mama mowi do niego po slowacku, tata po hiszpansku a miedzy soba po angielsku- Dziecko ma bezolesnie start w zyciu zapewniony

Żeby się dziecko (i rodzice ) nie rozczarowali.


Monika, a problemy z rozwojem języka to był skutek problemów ze słyszeniem?

[***luna]

Napisane przez la vie en rouge

Dzieci nie mówią "sok pomarańczowy". Tak jak nie mówią "grandmother" ani "width".

A dzieci po angielsku seplenią wymawiają "s"/"z" jako "th".

Żeby się dziecko (i rodzice ) nie rozczarowali.


Monika, a problemy z rozwojem języka to był skutek problemów ze słyszeniem?

Co ma grandmother do soku pomarańczowego?
trudność fonetyczną?


Generalnie rodzice rzadko mówią do dziecka o babci grandmother, o wiele częsciej mówią nana czy grandma.
A sok pomarańczowy to sok pomarańczowy i tyle.

[la vie en rouge]

Napisane przez ***luna

Co ma grandmother do soku pomarańczowego?
trudność fonetyczną?

Dokładnie. A dzieci po prosto nie mówią wyrazów trudnych fonetycznie, niezależnie od języka.

[201608040942]

Napisane przez la vie en rouge

:


Monika, a problemy z rozwojem języka to był skutek problemów ze słyszeniem?

Nie jestem pewna, problemy ze slyszeniem zaczely sie na 100% jak bylismy w Pl na urlopie i mojemu dziecku sie mogdaly powiekszyly i o malo mi sie nie udusilo, a w wiekszosci szpitali nas olano, az wkoncu dostalam antybiotyk, dziecku juz po pierwszej dawce sie popraswilo, przespalo spokojnie noc, nie mialo bezdechu, na drugi dzien wracalismy do domu i w poniedzialek poszlam do laryngologa i od tej pory wiem ze co byl przezebiony to mu sie woda zbierala w uszach i gorzej slyszal i za kazdym razem sie uwstecznial . Po pol roku sie nie dalo inaczej jak zmiejszyc migdaly , wyciac polipy i zrobic naciecie w uszach zeby woda wyplynela. Jak po operacji doszedl do siebie, to odrazu zaczal gadac jak najety po niemiecku, przestal miec bezdechy w nocy, przestal chrapac. od operacji minal rok czasu, czyli mial ja w wieku 5 lat, a od 4 roku zycia chodzil do logopedy.
ja wczesniej nie zauwazylam zeby nie slyszal, ale byl czas ze wogole nie jazyl co do niego mwoie, obojetnie w jakim jezyku sie odzywalam. patrzyl oblednym wzrokiem jak by chcial spytac " czego ty chcesz ode mnie". I maja 3,5 roku poszedl do przedszkola i jak pisalam wczesniej mowil kilka slowek po polsku, 2-3 razy tyle slowe uzywal w jezyku niemieckim, a reszta to bylo jeczenie i pokazywanie palcem co chce, jak to robia male dzieci. W przedszkolu jego przedszkolanka codzien pol godziny z nim cwiczyla, mial powtarzac slowka i po pol roku na wiosne mnie dziecko zakoczylo. jechalismy rowerami z przedszkola i przebiegla nam droge wiewiorka i on do mnie " mama Eichhörchen" a wczesniej to mu bylo ciezko wypowioedziec, nawet po polsku, chodz po polsku lzej mu szla wiewiorka, ale tez bylo mu ciezko i zaraz zapominal. przestal byc nerwowy bo w wiekszosci juz go rozumilama co mowi, dziecko zmienilo sie jak za doktnieciem czarodziejskiej rozdzki. od poczatku widzialam ze mu wszystko jedno czy oglada bajke po niemiecku czy po polsku, a nawet po angielsku mozna bylo mu puscic. Jednak jak zaczynal cos gadac to w wiekszosci uzywal niemieckch slowek. jak z nim gadalam i chcialam zeby powtarzal po polsku i po niemiecku, to te slowke co uzywal po niemiecku, byly latwiejsze w wymowie niz polskie, wiec taka teorie sobie stworzylam, ze pewnie ten niemiecki wybral, bo ogolam jest mniej granatyki, sa przeciez tylko 4 przypadki,a nie 7 jak u nas i wiele slowek jest latwiejszych do wypowiedzenia

[la vie en rouge]

Tak pytam, bo w mojej rodzinie było dziecko, które późno zaczęło mówić i przez to było całe dochodzenie, czy aby na pewno słyszy. Podobno rodzice często nie zauważają, że dziecko nie słyszy, bo uczy się czytać z ruchu warg i jak widzi osobę, która do niego mówi, to reaguje na to, co widzi.

Dziecko nie ma pojęcia, że jest coś takiego jak przypadki (zauważyłyście w ogóle istnienie przypadków, zanim Wam pani od polskiego w szkole o nich powiedziała?), wymowy też uczy się takiej, jaką słyszy (dla dziecka nie ma łatwiejszego języka / trudniejszego języka). Wybrał niemiecki, bo w przedszkolu miał dużo lepsze warunki do nauczenia się niemieckiego, niż polskiego w domu, i tyle.

[***luna]

Napisane przez la vie en rouge

Dokładnie. A dzieci po prosto nie mówią wyrazów trudnych fonetycznie, niezależnie od języka.

Uważam, ze to zbyt duże uproszczenie. Do wyboru zamienników przyczyniają się również inne kwestie.





Uniwersytety z Polski w porozumieniu z Uniwersytetem w Cambridge prowadzą badania na temat polskich dzieci dwujęzycznych.
Jeśli ktoś jest zainteresowany podaję link:
http://www.polskakent.org/index.php?news&nid=32

[la vie en rouge]

Napisane przez ***luna

Uważam, ze to zbyt duże uproszczenie. Do wyboru zamienników przyczyniają się również inne kwestie.

Ale przecież nie chodzi o wybór zamienników. Przecież dziecko nie analizuje, że "sok pomarańczowy" trudno wypowiedzieć, a "orange juice" łatwo, więc będzie mówiło "orange juice". Dziecko po prostu najpierw uczy się słów prostych, potem trudniejszych. Kolejność będzie różna w dwóch językach.

Badania dotyczą dzieci w wieku 24-36 miesięcy, czyli jak zawsze maluchy .

[201608040942]

ja jednak uwazam ze jest cos takiego jak latwosc albo trudnosc jezyka. Skoro moje dziecko nie mialo problemow powtarzaniu niemieckich slowek, a w wiekszosci polskich nie umial wypowiedziec i na koncu nie chcial mowic po polsku. zaczynal sie robic agresywny. byl nawet moment ze mowilam ze go nie rozumiem i ma mowic do mnie po polsku, to mi sie dziecko calkiem zamknelo i wogole przestal do mnie mowic. Po tygodniu odpuscilam, bo widzialam ze zamiast isc z mowa do przedu to mi sie dziecko cofa. To samo mi logopeda powiedzial, zeby nie zmuszac, bo efekt bedzie odwrotny.
Moje doswiadczenia pokazaly, ze w przypadku mojego dziecka jest wazne zeby wogole mowil, wszystko jednow jakim jezyku. Skoro chce po niemiecku mowic,to niech mu bedzie. przeciez to jest wazne zeby mowil w tym jezyku, bo tutaj pojdzie do szkoly, wiec nie chce zeby mial problemy w szkole, zeby go dzieci potem szykanowaly, ze wogole mowic nie umie. Dlatego tez poszlam z nim do logopedy, a nie musialam, to nie mus. zalecenie bylo ze by sie logopeda przydal, ale to ja decydowalam. od wrzesnia idzie do pierwszej klasy, zapisalam go tez do polskiej szkoly. Zobaczymy jak to bedzie.
najwazniejsze ze moje dziecko mimo ze nadal mowi z bledami( jak i jego rowiesnicy) to jednak mowi i bez problemu idzie sie z nim godadac. Bo czy on mi powie die Mann czy der Mann, i tak go rozumiem i poprawiam der Mann

[la vie en rouge]

Napisane przez MonikaPogrzeba

a w wiekszosci polskich nie umial wypowiedziec

Ale przecież dzieci zaczynają od słów typu "mama" i "daj". Moim zdaniem Twój synek po prostu miał jakieś problemy z rozwojem mowy przed pójściem do przedszkola i wtedy nie nauczył się podstaw polskiego. Po pójściu do przedszkola dostał profesjonalną pomoc w nauce niemieckiego i dzieci, z którymi zaczął się komunikować po niemiecku, do tego jeszcze zauważył, że z mamą też się dogada po niemiecku. Po co mu wtedy był jakikolwiek inny język? Stopień trudności nie ma nic do rzeczy.

[rita77]

Alez ciekawa dyskusja tu sie wywiazala.Dziecka jeszcze nie posiadam, ale moj maz jest synem emigrantow, ktorzy wyjechali do Niemiec gdy maz mial 7 lat i w Niemczech rozpoczal nauke w szkole podstawowej. Po pieciu latach powrocili do kraju i maz z pomoca korepetycji poszedl do polskiej szkoly i z czasem ukonczyl w Polsce studia( germanistyke). Pisze to w nawiazaniu do dyskusji o tym, ze zawsze jeden jezyk bedzie opanowany w lepszym stopniu. U niego znajomosc obu jezykow jest taka sama a los sprawil, ze znowu mieszka w Niemczech.

[la vie en rouge]

Nie zawsze tylko prawie zawsze . Ale mało kto miał na przykład do czynienia z edukacją w dwóch językach.

[tajka88]

Hej
Czytam ten watek z zainteresowaniem, ale nie wszystko, bo na razie czasu nie ma... doczytam później

Mam miesięczna córeczkę, ja jestem polka a TZ Hiszpanem. Mieszkamy w UK, ale za kilka miesięcy wyjeżdżamy do Hiszpanii. Zastanawiam sie jak wyjdzie nam nauczenie naszej malej 3 języków. Hiszpański pewnie nie będzie problemem, bo jednak w szkole się nauczy i rodzinka hiszpańska blisko. W domu mamy zamiar rozmawiać po angielsku, bo w takim języku porozumiewamy się z tZtem. Ja jak będę mówiła do malej to po polsku. planuje tez wysyłać małą do Polski na wakacje, czytać polskie książki, oglądać polska telewizje. Chce poszukać jakiś polaków z dziećmi w okolicy, może jakąś szkółkę... ale w Maladze będzie ciężko to znaleźć. Chcielibyśmy wysłać małą do angielskiego przedszkola i później szkoły... ale jeszcze troszkę czasu mamy;P

Juz się boje...

[bluebluesky]

Napisane przez tajka88

Hej
Czytam ten watek z zainteresowaniem, ale nie wszystko, bo na razie czasu nie ma... doczytam później

Mam miesięczna córeczkę, ja jestem polka a TZ Hiszpanem. Mieszkamy w UK, ale za kilka miesięcy wyjeżdżamy do Hiszpanii. Zastanawiam sie jak wyjdzie nam nauczenie naszej malej 3 języków. Hiszpański pewnie nie będzie problemem, bo jednak w szkole się nauczy i rodzinka hiszpańska blisko. W domu mamy zamiar rozmawiać po angielsku, bo w takim języku porozumiewamy się z tZtem. Ja jak będę mówiła do malej to po polsku. planuje tez wysyłać małą do Polski na wakacje, czytać polskie książki, oglądać polska telewizje. Chce poszukać jakiś polaków z dziećmi w okolicy, może jakąś szkółkę... ale w Maladze będzie ciężko to znaleźć. Chcielibyśmy wysłać małą do angielskiego przedszkola i później szkoły... ale jeszcze troszkę czasu mamy;P

Juz się boje...

A nie prosciej by bylo, gdybyscie ze soba rozmawiali po hiszpansku? Bedzie jeden problem z glowy.

[katakumba]

Napisane przez bluebluesky

A nie prosciej by bylo, gdybyscie ze soba rozmawiali po hiszpansku? Bedzie jeden problem z glowy.

A co jak kolezanka nie mowi na tyle dobrze po hiszpansku zeby sie dogadac z chlopem?

[tajka88]

Napisane przez bluebluesky

A nie prosciej by bylo, gdybyscie ze soba rozmawiali po hiszpansku? Bedzie jeden problem z glowy.

Moj hiszpanski to podstawy chociaz rozumie duuuzo, ale gadac nie gadam:P chyba ze musze to jakos sie dogadam;p

[bluebluesky]

Napisane przez tajka88

Moj hiszpanski to podstawy chociaz rozumie duuuzo, ale gadac nie gadam:P chyba ze musze to jakos sie dogadam;p

Mysle, ze nie powinnas sie tym przejmowac. Bedziecie mieszkac w Hoszpanii, wiec sila zeczy jezyk zaskoczy. Mowie to tylko dla tego, ze pewnie latwiej Wam bedzie na codzien poslugiwac sie w rodzinie tylko dwoma jezykami. Ja tez zaczynajac zwiazek, rozmawialam z TZtem tylko po angielsku, potem jakos tak naturalnie przeszlismy na francuski i tak juz zostalo. Podejzewam, ze tak samo bedzie w Twoim przypadku. I jeszcze gratulacje dla mlodej mamy

[tajka88]

Napisane przez bluebluesky

Mysle, ze nie powinnas sie tym przejmowac. Bedziecie mieszkac w Hoszpanii, wiec sila zeczy jezyk zaskoczy. Mowie to tylko dla tego, ze pewnie latwiej Wam bedzie na codzien poslugiwac sie w rodzinie tylko dwoma jezykami. Ja tez zaczynajac zwiazek, rozmawialam z TZtem tylko po angielsku, potem jakos tak naturalnie przeszlismy na francuski i tak juz zostalo. Podejzewam, ze tak samo bedzie w Twoim przypadku. I jeszcze gratulacje dla mlodej mamy

Dziekuje
Chcielibysmy, zeby mala mowila po angielsku, bo to bardzo potrzebny jezyk w zyciu, szczeoglnie, ze jak w hiszpanii sie nie uda to wracamy do uk. mojego tzta angielski pewnie lepszy niz hiszpanski;p

[roksanula]

Tajka Gdybym była na Twoim miejscu mówiłabym do dziecka tylko po polsku, tż po hiszpańsku a angielski bym odłożyła na bok. Albo w ostateczności bajki po angielsku.

My mieszkamy w Irlandii parę lat, w domu używamy polskiego i tylko polskiego. Mamy znajomych Irlandczyków, z którymi rozmawiamy po angielsku, L. ją rozumie, czasem muszę jej tłumaczyć, ale odnoszę wrażenie, że ona więcej rozumie niż umie powiedzieć. Ma 3,5roku, chodzi do irlandzkiego przedszkola i idzie jej bardzo dobrze. Śpiewa po angielsku, coraz częściej prosi o bajki w j. angielskim.

A wymowa jak wymowa. Z czasem się poprawi.

[Smoke]

Nie jestem pewna, czy już gdzieś o tym nie pisałam, ale pozwole sobie zacząć od początku. Mój TŻ jest Szwedem, mieszkamy w Szwecji, zbliżamy się do drugiego trymestru ciąży . Może i wcześnie na takie przemyslenia, ale już myślę o tym, jak tu sobie poradzić z językiem. Też chcę mówić do dziecka po polsku i zwyczajnie boję się, że się sama nie będę mogła przestawic, bo na co dzień posługuję sie szwedzkim lub angielskim. Od polskiego się prawie zupełnie odzwyczaiłam
Boję się, że zacznę mówić po szwedzku do dziecka - no bo w końcu do wszystkich mówię po szwedzku i łatwo zapomnieć, że dziecko jednak jest bardziej polskie i bliższe mi niż wszyscy inni. Uważam, że mówienie do dziecka w nie swoim jezyku z błędami nie jest ani trochę dobrym pomysłem.
Śmieszna sprawa, że mój TŻ przyłapał się niedawno, że mu się pogorszył jego ojczysty szwedzki i zaczyna robic te same błędy, co ja . Śmieszne i zarazem wkurzające.

Jak zacząć używać polskiego w rozmowie z dzieckiem gdy samemu jest się nastawionym na inny język? I czy zacząć komunikować się z dzieckiem po polsku już od chwili narodzin? Co, jeśli to ja spędzę z dzieckiem więcej czasu niż ojciec, przez to dziecko będzie bombardowane polskim przez cały dzień, a szwedzkiego usłyszy tylko trochę, np. wieczorami gdy tata wraca z pracy? Zależy mi, aby dziecko przyswajało oba jezyki mniej więcej po równo...o ile to mozliwe

[roksanula]

Smoke Ja do moich córek mówią cały czas po polsku. Nie mam nawet problemu z tym, że rozmawiam po angielsku i dosłownie sekundę później mówię po polsku coś do nich.
A tż niech mówi po szwedzku. Po równo chyba się nie da. Jak jest w Szwecji a Ty chcesz tam zostać, to siłą rzeczy ta przewaga polskiego później się wyrówna jak dziecko pójdzie do szkoły. A polski... nigdy nie zginie

[***luna]

Smoke może odśwież sobie j. polski Kilka książeczek dla dziecka, nagrań. I książki dla siebie.
I zaczniesz się spokojnie przełączać swobodnie na j. polski