Dlaczego nie chcemy miec dzieci?

[stokrotka_to_ja]

Napisane przez zuziunia13

Pewnie widziałyście ten felieton
Doskonale napisane.

http://kobieta.interia.pl/news/macie...-sciema,772463,

no,niezły

Tylko z tego co wiem,to autorka felietonu przy drugim dziecku ma juz inne podejscie

Uwazam,ze jesli ktoś decyduje się na dziecko i mysli,ze będzie pięknie i różowo,to jest naiwny jak cholera Albo nie mial nigdy do czynienia z niemowlakiem
Przede wszytskim -podejmumąc taka decyzje trzeba wiedzieć czym to pachnie...
A ze gazety "mamowe" itp. nie mówią wprost o tym,jak to wygląda,to juz inna sprawa. Podobnie jak nie mówią o pornieniach i terminacji ciazy.
Bo po co ruszac to co brzydkie i bolesne ,kolorowy obrazek lepiej sie sprzedaje...

[Karinio]

Napisane przez chandra

odnośnie chcieliśmy - wybieraliśmy już nawet imiona , chodzi o to, że na pewno dzieci kiedyś będą
co do pogrubionego - teściowa kiedyś powiedziała do TŻ że mu dziecko wychowa, mi zrzedła mina i uciekłam do siebie,od tego czasu gdy myślę o dzieciach to skręca w środku, niedawno miałam scysję z teściowa - wygarnęłam jej to, powiedziala, że chodziło jej o to, ze nam pomoże, że nawet tego nie pamieta,
ale uraz został

Rozumiem i nie dziwie Ci się, że uraz pozostał.

[zuziunia13]

Napisane przez stokrotka_to_ja

no,niezły

Tylko z tego co wiem,to autorka felietonu przy drugim dziecku ma juz inne podejscie

Wiem, wiem. Tylko tu chodzi właśnie o naiwność wielu kobiet, że macierzyństwo to tylko na różowo.

Napisane przez stokrotka_to_ja

Uwazam,ze jesli ktoś decyduje się na dziecko i mysli,ze będzie pięknie i różowo,to jest naiwny jak cholera Albo nie mial nigdy do czynienia z niemowlakiem
Przede wszytskim -podejmumąc taka decyzje trzeba wiedzieć czym to pachnie...
A ze gazety "mamowe" itp. nie mówią wprost o tym,jak to wygląda,to juz inna sprawa. Podobnie jak nie mówią o pornieniach i terminacji ciazy.
Bo po co ruszac to co brzydkie i bolesne ,kolorowy obrazek lepiej sie sprzedaje...

Zgadzam się, sprzedaje się cudownie. Jak to się mówi... kolorowanie rzeczywistości

[a-sea-of-honey]

Trafiłam na ten wątek przez przypadek, a ponieważ temat ważki, postanowiłam się wypowiedzieć.
Dzieci planuję, co najmniej dwójkę. Mamy nawet z TŻ-em wybrane imiona. Jeszcze nie zaplanowałam, kiedy nasza pierwsza latorośl pojawi się na świecie, ale chciałabym, aby nastąpiło to, zanim skończę 28 lat (teraz mam 24).
Jak każdy człowiek mam swoje strachy, wobec macierzyństwa też, że przerazi mnie stan mojego ciała, że będę w słabej formie psychicznej, że na jakiś czas będę zmuszona zrezygnować z pracy zawodowej, którą bardzo sobie cenię. Ale myślę też, że czasami decyzje o posiadaniu czy nieposiadaniu dzieci wynikają z małej wiary we własne możliwości i z obserwacji, z przykładów, które podsuwa nam życie. Sama mogę wymieniać przykłady "pozytywnego macierzyństwa", kobiet, którym dziecko przyniosło szczęście i radość. Zdaję sobie jednak sprawę, że bywa też zupełnie inaczej.
Rozumiem kobiety, które boją się, że będą musiały zrezygnować z wielu rzeczy, że nie będą potrafiły dziecka wychować, że jakość ich życia się obniży, jakkolwiek to rozumieją. OK, jest takie ryzyko. Ale z drugiej strony rodzina jest chyba jedynym aspektem, który jest obecny w całym życiu człowieka. Nie będziemy przez całe życie tak samo młode, piękne, pnące się po szczeblach kariery. Trzeba mieć tego świadomość i wybrać, co jest dla kogoś ważniejsze. Jeśli dla kogoś najważniejsza jest praca, to może i lepiej, że rezygnuje z rodziny, bo nigdy nie będzie w stanie poświęcić jej tyle czasu i energii, ile trzeba.
Na koniec dodam tylko, że za każdym razem, kiedy denerwuje nas dziecko, które płacze, robi bałagan, hałas, jest karmione publicznie, dobrze jest przypomnieć sobie, że też kiedyś byliśmy tacy mali. Wybaczcie słowotok

[agison]

Napisane przez zuziunia13

Pewnie widziałyście ten felieton
Doskonale napisane.

http://kobieta.interia.pl/news/macie...sciema,772463,

ja nie widziałam ... heh, niezłe

i co jak co, ale macierzyństwo to rzeczywiście autorkę zmieniło przynajmniej pod kątem muzycznym, hihi
nie mogłam się oprzeć żeby nie wbić szpili

[Ivi 1988]

Chcialam tylko skromnie dodac,(tak na happy end) ze tez nigdy nie bylam zachwycona mysla o dzieciach, w sumie to chyba sie ich balam Sytuacja jednak zmusila mnie do pracy z nimi i musze przyznac,ze lubie teraz spedzac z nimi czas, sprawiaja,ze jestes po prostu lepszym czlowiekiem, bawia, a nawet relaksuja...! Oczywiscie doprowadzaja czasem do szalu, ale wiekszosc jest naprawde w porzadku! Jestem bardzo pozytywnie zaskoczona. Mysle,ze trzeba najpierw mimo wszystko sprobowac..

[zuziunia13]

Napisane przez a-sea-of-honey

Trafiłam na ten wątek przez przypadek, a ponieważ temat ważki, postanowiłam się wypowiedzieć.
Dzieci planuję, co najmniej dwójkę. Mamy nawet z TŻ-em wybrane imiona. Jeszcze nie zaplanowałam, kiedy nasza pierwsza latorośl pojawi się na świecie, ale chciałabym, aby nastąpiło to, zanim skończę 28 lat (teraz mam 24).
Jak każdy człowiek mam swoje strachy, wobec macierzyństwa też, że przerazi mnie stan mojego ciała, że będę w słabej formie psychicznej, że na jakiś czas będę zmuszona zrezygnować z pracy zawodowej, którą bardzo sobie cenię. Ale myślę też, że czasami decyzje o posiadaniu czy nieposiadaniu dzieci wynikają z małej wiary we własne możliwości i z obserwacji, z przykładów, które podsuwa nam życie. Sama mogę wymieniać przykłady "pozytywnego macierzyństwa", kobiet, którym dziecko przyniosło szczęście i radość. Zdaję sobie jednak sprawę, że bywa też zupełnie inaczej.
Rozumiem kobiety, które boją się, że będą musiały zrezygnować z wielu rzeczy, że nie będą potrafiły dziecka wychować, że jakość ich życia się obniży, jakkolwiek to rozumieją. OK, jest takie ryzyko. Ale z drugiej strony rodzina jest chyba jedynym aspektem, który jest obecny w całym życiu człowieka. Nie będziemy przez całe życie tak samo młode, piękne, pnące się po szczeblach kariery. Trzeba mieć tego świadomość i wybrać, co jest dla kogoś ważniejsze. Jeśli dla kogoś najważniejsza jest praca, to może i lepiej, że rezygnuje z rodziny, bo nigdy nie będzie w stanie poświęcić jej tyle czasu i energii, ile trzeba.
Na koniec dodam tylko, że za każdym razem, kiedy denerwuje nas dziecko, które płacze, robi bałagan, hałas, jest karmione publicznie, dobrze jest przypomnieć sobie, że też kiedyś byliśmy tacy mali. Wybaczcie słowotok

Nie każdy ma ochotę na te "przerażenia" i zmianę swojego życia.
Owszem nie zawsze piękne i młode będziemy ale co do kariery nie zgodzę się. Mnóstwo kobiet w starszym wieku ma swoje firmy i są bizneswoman pełną gębą.
Przymominam również, że wg badań nieposiadanie dzieci nie ma wpływu na samotność na starości. Bezdzietni mają czas i pieniądze na to żeby rozbudować życie towarzyskie i zorganizować sobie opiekę na starość.

Napisane przez Ivi 1988

Chcialam tylko skromnie dodac,(tak na happy end) ze tez nigdy nie bylam zachwycona mysla o dzieciach, w sumie to chyba sie ich balam Sytuacja jednak zmusila mnie do pracy z nimi i musze przyznac,ze lubie teraz spedzac z nimi czas, sprawiaja,ze jestes po prostu lepszym czlowiekiem, bawia, a nawet relaksuja...! Oczywiscie doprowadzaja czasem do szalu, ale wiekszosc jest naprawde w porzadku! Jestem bardzo pozytywnie zaskoczona. Mysle,ze trzeba najpierw mimo wszystko sprobowac..

"tak na happy end"? jak to już kończymy wątek?

Temat spróbowania był już wałkowany. Posiadanie dziecka nie należy do rzeczy lub czynności, które trzeba w życiu spróbować, bo skutki mogą być opłakane.
Ale jeżeli lubisz spędzać czas z cudzymi dziećmi to tym bardziej nie rozczarujesz się posiadaniem własnego.

[tutmirlajt]

Napisane przez zuziunia13

Nie każdy ma ochotę na te "przerażenia" i zmianę swojego życia.
Owszem nie zawsze piękne i młode będziemy ale co do kariery nie zgodzę się. Mnóstwo kobiet w starszym wieku ma swoje firmy i są bizneswoman pełną gębą.
Przymominam również, że wg badań nieposiadanie dzieci nie ma wpływu na samotność na starości. Bezdzietni mają czas i pieniądze na to żeby rozbudować życie towarzyskie i zorganizować sobie opiekę na starość.



"tak na happy end"? jak to już kończymy wątek?

Temat spróbowania był już wałkowany. Posiadanie dziecka nie należy do rzeczy lub czynności, które trzeba w życiu spróbować, bo skutki mogą być opłakane.
Ale jeżeli lubisz spędzać czas z cudzymi dziećmi to tym bardziej nie rozczarujesz się posiadaniem własnego.

Z cudzym dzieckiem spedzasz pare godzin, a ze swoim dużo więcej. Nie zgadzam sie ze stwierdzeniem lubisz dzieci bawic inne, to bedziesz szczesliwa matka.. Posiadanie dziecka to nie maskotka. Co wiecej, nie powinno sie decydowac na dziecko tylko dlatego,że nie chce byc samotna na starosc.

[zuziunia13]

Napisane przez tutmirlajt

Z cudzym dzieckiem spedzasz pare godzin, a ze swoim dużo więcej. Nie zgadzam sie ze stwierdzeniem lubisz dzieci bawic inne, to bedziesz szczesliwa matka.. Posiadanie dziecka to nie maskotka. Co wiecej, nie powinno sie decydowac na dziecko tylko dlatego,że nie chce byc samotna na starosc.

Nie powiedziałam "lubisz dzieci to musisz mieć swoje".
Oczywiście to nie reguła ale uważam że większe prawdopodobieństwo na szczęście macierzyństwo jest jeśli kobieta lubi dzieci i decyduje się na swoje, niż jest to jej raczej obojętne.
Z resztą się zgadzam.

[tutmirlajt]

Napisane przez zuziunia13

Nie powiedziałam "lubisz dzieci to musisz mieć swoje".
Oczywiście to nie reguła ale uważam że większe prawdopodobieństwo na szczęście macierzyństwo jest jeśli kobieta lubi dzieci i decyduje się na swoje, niż jest to jej raczej obojętne.
Z resztą się zgadzam.

Mozna lubiec, a nie podolac obowiązkowi wychowania dziecka z roznych powodow: zdrowie fizyczne, psychiczne, słaba praca. Uwazam, ze takie osoby nie powinny decydowac sie na dziecko, bo robia tylko krzywde dziecku;( Nie chcialabym , zeby urodzila mnie mama, ktora powaznie choruje i jej zycie skonczy sie za rok- i rodzi tylko po to bo to jej marzenie i dokona czegos wielkiego przed smiercia. Nie chcialabym takze zostac urodzina przez matke, ktora ma slabo platna prace i wiaze ledwo co koniec z koncem. Nie chcialabym byc dizeckiem ktorych rodzicow nie stac na podstawowe rzeczy dla mnie itd.

[zuziunia13]

Napisane przez tutmirlajt

Mozna lubiec, a nie podolac obowiązkowi wychowania dziecka z roznych powodow: zdrowie fizyczne, psychiczne, słaba praca. Uwazam, ze takie osoby nie powinny decydowac sie na dziecko, bo robia tylko krzywde dziecku;( Nie chcialabym , zeby urodzila mnie mama, ktora powaznie choruje i jej zycie skonczy sie za rok- i rodzi tylko po to bo to jej marzenie i dokona czegos wielkiego przed smiercia. Nie chcialabym takze zostac urodzina przez matke, ktora ma slabo platna prace i wiaze ledwo co koniec z koncem. Nie chcialabym byc dizeckiem ktorych rodzicow nie stac na podstawowe rzeczy dla mnie itd.

Oczywiście się z Tobą zgadzam. Słabi psychicznie nie powinni się decydować na dziecko. Tylko trochę odbiegłaś od mojego toku myślowego.
Trzeba połączyć ze sobą te dwa czynniki: miłość do dzieci i siłę charakteru, żeby dać szczęści dziecku.
Bo przecież można doskonale radzić sobie z obowiązkami ale nie kochać swojego dziecka, które przyszło na świat, czyż nie?

[tutmirlajt]

Zastanawiam sie tylko czy jak minie nasz czas, to ie bedziemy zalowac decyzji o niezdcydowaniu sie na dziecko? Ciekawe co bedziemy myslec majac te 40,50 lat, widzac kolezanki ktore ida z dzieciakami, wnuczkami na grilla, czy widzac ich w niedzielne popoludnie razem na pikniku..

[PinkyDoll]

Napisane przez tutmirlajt

Zastanawiam sie tylko czy jak minie nasz czas, to ie bedziemy zalowac decyzji o niezdcydowaniu sie na dziecko? Ciekawe co bedziemy myslec majac te 40,50 lat, widzac kolezanki ktore ida z dzieciakami, wnuczkami na grilla, czy widzac ich w niedzielne popoludnie razem na pikniku..

...

[cerveza]

Napisane przez tutmirlajt

Zastanawiam sie tylko czy jak minie nasz czas, to ie bedziemy zalowac decyzji o niezdcydowaniu sie na dziecko? Ciekawe co bedziemy myslec majac te 40,50 lat, widzac kolezanki ktore ida z dzieciakami, wnuczkami na grilla, czy widzac ich w niedzielne popoludnie razem na pikniku..

Ja tam im będę współczuła, że sobie nawet porządnie nie poimprezują, przecież dzieci trzeba do domu wcześniej odstawić, żeby poszły spać. A i nie popiją sobie, żeby dziecku złych wzorców nie przekazywać

Ja tam wolę życie bez kuli u nogi (choć rozumiem, że dla innych dziecko wcale żadną kulą nie jest).

[stokrotka_to_ja]

Napisane przez tutmirlajt

Zastanawiam sie tylko czy jak minie nasz czas, to ie bedziemy zalowac decyzji o niezdcydowaniu sie na dziecko? Ciekawe co bedziemy myslec majac te 40,50 lat, widzac kolezanki ktore ida z dzieciakami, wnuczkami na grilla, czy widzac ich w niedzielne popoludnie razem na pikniku..

Te,które dziecka nie będą mieć,bo np. nie maja partnera pewnie będą żałowac, a te,które zdecydowały się świadomie na bezdzietność...raczej nie
Bo te grille i pikniki to bardzo maleńka część zycia.

[tutmirlajt]

Napisane przez stokrotka_to_ja

Te,które dziecka nie będą mieć,bo np. nie maja partnera pewnie będą żałowac, a te,które zdecydowały się świadomie na bezdzietność...raczej nie
Bo te grille i pikniki to bardzo maleńka część zycia.

No wlasnie niekoniecznie.. Bo przeciez gusta sie zmieniaja. Poza tym, ja np mam coś takiego, że chcialabym miec dziecko ale już odchowane. przerazaja mnie te poczatkowe lata chowania te pierwsze 10 lat Dlatego nie zdecyduje sie, ale starsze dziecko takie juz 18 letnie fajnie miec

[stokrotka_to_ja]

Napisane przez tutmirlajt

No wlasnie niekoniecznie.. Bo przeciez gusta sie zmieniaja. Poza tym, ja np mam coś takiego, że chcialabym miec dziecko ale już odchowane. przerazaja mnie te poczatkowe lata chowania te pierwsze 10 lat Dlatego nie zdecyduje sie, ale starsze dziecko takie juz 18 letnie fajnie miec

Mnie bardziej przeraża to co jest później Wiek nastoletni,dojrzewanie,dr osłość.
To,jak dac radę być blisko,wspierać i nie wpierniczać się. Jak postępować,żeby w oczach swoich dzieci widzieć szacunek.

[agison]

Napisane przez tutmirlajt

No wlasnie niekoniecznie.. Bo przeciez gusta sie zmieniaja. Poza tym, ja np mam coś takiego, że chcialabym miec dziecko ale już odchowane. przerazaja mnie te poczatkowe lata chowania te pierwsze 10 lat Dlatego nie zdecyduje sie, ale starsze dziecko takie juz 18 letnie fajnie miec:cool:

a ja to mam odwrotnie przeraża mnie myśl o takim "podrosniętym-odchowanym" dziecku, które zaczyna już mieć własnie zdanie i sprawia problemy wychowawcze jak pomyślę co moi rodzice ze mną przechodzili w okresie dojrzewania, to wymiękam chyba nie chcialabym sama przez to przechodzić
bo takie maleństwo, albo dziecko do np. 7mego roku życia, jeśli jest grzeczne to sama słodycz nieomal

oczywiście zaraz zaczną się głosy że "co wychowasz to masz", ale rodzice dzieci które aktualnie np. grają w "słoneczko" w gimnazjum, też na pewno żyją w przeświadczeniu że świetnie je wychowali ...

---------- Dopisano o 17:58 ---------- Poprzedni post napisano o 17:58 ----------

Napisane przez stokrotka_to_ja

Mnie bardziej przeraża to co jest później Wiek nastoletni,dojrzewanie,dr osłość.
To,jak dac radę być blisko,wspierać i nie wpierniczać się. Jak postępować,żeby w oczach swoich dzieci widzieć szacunek.

o to to! dokładnie

[tutmirlajt]

Napisane przez agison

a ja to mam odwrotnie przeraża mnie myśl o takim "podrosniętym-odchowanym" dziecku, które zaczyna już mieć własnie zdanie i sprawia problemy wychowawcze jak pomyślę co moi rodzice ze mną przechodzili w okresie dojrzewania, to wymiękam chyba nie chcialabym sama przez to przechodzić
bo takie maleństwo, albo dziecko do np. 7mego roku życia, jeśli jest grzeczne to sama słodycz nieomal

oczywiście zaraz zaczną się głosy że "co wychowasz to masz", ale rodzice dzieci które aktualnie np. grają w "słoneczko" w gimnazjum, też na pewno żyją w przeświadczeniu że świetnie je wychowali ...

---------- Dopisano o 17:58 ---------- Poprzedni post napisano o 17:58 ----------

o to to! dokładnie

Agison masz racje. Kazdego co innego pzeraza. Ja sie tylko boje ze w wieku 45 lat nagle zaczne chciec miec dziecko Wiesz.. poki mozesz i nie chcesz jest ok. Gorzej jak juz nie mozesz a nagle zmienia Ci sie punkt widzenia i chcesz miec..

[agison]

Napisane przez tutmirlajt

Agison masz racje. Kazdego co innego pzeraza. Ja sie tylko boje ze w wieku 45 lat nagle zaczne chciec miec dziecko Wiesz.. poki mozesz i nie chcesz jest ok. Gorzej jak juz nie mozesz a nagle zmienia Ci sie punkt widzenia i chcesz miec..

heh, rzeczywiście, jest ryzyko zmiany zdania. Tylko wtedy to jest już za późno ... przynajmniej na "naturalne" dziecko, zawsze zostaje adopcja, chociaż też pewnie są jakieś ograniczenia wiekowe

[stokrotka_to_ja]

Napisane przez tutmirlajt

Agison masz racje. Kazdego co innego pzeraza. Ja sie tylko boje ze w wieku 45 lat nagle zaczne chciec miec dziecko Wiesz.. poki mozesz i nie chcesz jest ok. Gorzej jak juz nie mozesz a nagle zmienia Ci sie punkt widzenia i chcesz miec..

mysle,ze jesli dojrzała kobieta decyduje się nie mieć dzieci -i to jest jej zupełnie dobrowolna decyzja ,nie wymuszona sytuacja życiową to raczej nie będzie żałować...
Ukształtowany,dorosły człowiek raczej nie zmienia diametralnie podejscia do zycia.

[agison]

Napisane przez stokrotka_to_ja

mysle,ze jesli dojrzała kobieta decyduje się nie mieć dzieci -i to jest jej zupełnie dobrowolna decyzja ,nie wymuszona sytuacja życiową to raczej nie będzie żałować...
Ukształtowany,dorosły człowiek raczej nie zmienia diametralnie podejscia do zycia.

no tak, ale są też np. kobiety które decyzję o macierzyństwie ciągle odkładają na później "bo mają czas", albo takie którym praca, kariera wypełnia całe życie i po prostu nie czują potrzeby macierzyństwa bo są zbyt zajęte czym innym ... aż nagle sobie zdają sprawę że coś takiego jednak w nich drzemie, no ale budzą się za późno, bo np. koło 40stki właśnie

[tutmirlajt]

Napisane przez stokrotka_to_ja

mysle,ze jesli dojrzała kobieta decyduje się nie mieć dzieci -i to jest jej zupełnie dobrowolna decyzja ,nie wymuszona sytuacja życiową to raczej nie będzie żałować...
Ukształtowany,dorosły człowiek raczej nie zmienia diametralnie podejscia do zycia.

To tak jakby rzec ze dojrzała osoba nie ma prawa zmienic zdania.. Nie zgadzam sie z tym. Rozne sytuacje zyciowe powoduja zmiane naszych priorytetow zyciowych itd.

[agison]

chociaż w sumie medycyna teraz jest tak rozwinieta, że i po 40stce spokojnie można zajść w ciążę, choćby przy pomocy in vitro. Przypomniało mi się co czytałam na dupelku, czy innym odmóżdżaczu () - przypadek chyba żony Travolty, dość leciwa kobieta a zaszla w ciążę i urodziła dziecko ...
także dla chcącego nic trudnego. I dla kasiastego, ofkors chociaż w miarę uplywu czasu także techniki wspomagania urodzeń na pewno będą coraz tańsze

[stokrotka_to_ja]

Napisane przez agison

no tak, ale są też np. kobiety które decyzję o macierzyństwie ciągle odkładają na później "bo mają czas", albo takie którym praca, kariera wypełnia całe życie i po prostu nie czują potrzeby macierzyństwa bo są zbyt zajęte czym innym ... aż nagle sobie zdają sprawę że coś takiego jednak w nich drzemie, no ale budzą się za późno, bo np. koło 40stki właśnie

Napisane przez tutmirlajt

To tak jakby rzec ze dojrzała osoba nie ma prawa zmienic zdania.. Nie zgadzam sie z tym. Rozne sytuacje zyciowe powoduja zmiane naszych priorytetow zyciowych itd.

Ja po prostu uwazam,że priorytety zyciowe (te najwazniejsze) kształtują sie powiedzmy do wieku ok 35 lat. Mozna nie chcieć posiadać dziecka już,w tej chwili,ale miec świadomośc tego,że kiedyś sie będzie chciało,i wtedy nie czeka się raczej do 40-tki czy dłuzej
Nie wiem jak bardzo mozna byc zabieganym,zeby nie miec chwili na zastanowienie się nad swoim zyciem ,nad tym,co ważne,nad swoimi prawdziwymi potrzebami.
Prawo do zmiany zdania ma kazdy,ale w waznych kwestiach poglądy sa raczej czyms podparte. Czyms solidnym. I to cos chyba nie zmienia się z dnia na dzień.

[tutmirlajt]

Napisane przez agison

chociaż w sumie medycyna teraz jest tak rozwinieta, że i po 40stce spokojnie można zajść w ciążę, choćby przy pomocy in vitro. Przypomniało mi się co czytałam na dupelku, czy innym odmóżdżaczu () - przypadek chyba żony Travolty, dość leciwa kobieta a zaszla w ciążę i urodziła dziecko ...
także dla chcącego nic trudnego. I dla kasiastego, ofkors chociaż w miarę uplywu czasu także techniki wspomagania urodzeń na pewno będą coraz tańsze

Ale to troszke krzywdzenie dziecka.. Bo szybko straciloby rodzicow..

Inni znow nie akceptuja in vitro,m.in ja.

[stokrotka_to_ja]

Napisane przez agison

chociaż w sumie medycyna teraz jest tak rozwinieta, że i po 40stce spokojnie można zajść w ciążę, choćby przy pomocy in vitro. Przypomniało mi się co czytałam na dupelku, czy innym odmóżdżaczu () - przypadek chyba żony Travolty, dość leciwa kobieta a zaszla w ciążę i urodziła dziecko ...
także dla chcącego nic trudnego. I dla kasiastego, ofkors chociaż w miarę uplywu czasu także techniki wspomagania urodzeń na pewno będą coraz tańsze

Zajsc w ciaze za pomocą in vitro mozna bardzo dlugo Tylko ta ciaze potem trzeba jeszcze donosić. Starszy organizm tez gorzej zniesie trudy ciazy czy porodu.

[tutmirlajt]

Napisane przez PinkyDoll

a ciekawe co powiedzą te 40 -50 - 60 paro latki - które zdecydowały sie na dzieci a których te dzieci wykorzystuja teraz do opieki nad tymi wnukami. A
tu stawy bola, w kręgosłupie coś łupie, nogi juz nie te co za młodu - a tu wydziera sie wnuk wychowywany bezstresowo nad głowa i zamiast iść spokojnie na spacer trzeba go znosic bo przeciez nie zrobimy przykrości synowi/córce ze babcia bee - bo sie śmiertelnie obrazi...

Ale za te 20 lat to wydaje mi sie ze moze babcie nie beda musialy zajmowac sie dziecmi, bo np. bedzie kazdego stac na nianie Za 20 lat duzo rzeczy moze sie z mienic.. Porownujac rok 20100 a rok 1990 to jest kolosalna roznica ze wszystkim..

[stokrotka_to_ja]

Napisane przez tutmirlajt

Ale to troszke krzywdzenie dziecka.. Bo szybko straciloby rodzicow..

Inni znow nie akceptuja in vitro,m.in ja.

hmmmm...ciaza ok 40-tki (moja sąsiadka wlasnie w tym wieku urodziła córeczkę pare dni temu ) ,rodzice maja szanse statystycznie pożyć jeszcze ok 20 lat. To nie tak mało

A co do in vitro...Ludzie zmieniają poglądy kiedy bardzo pragną dziecka. To pragnienie potrafi przysłonić wszystko inne.
A sam zabieg według mnie jest olbrzymia szansą dla ludzi,którzy mają problem z poczęciem dziecka.I brawa dla tego,kto go wynalazł
Boisz się tego,że kiedyś mozesz chciec miec dziecko i nie będziesz mogła go mieć -mimo,ze teraz nie chcesz...Pomysl co czuje osoba,która bardzo chce , "od zawsze",a nie może...

[agison]

Napisane przez tutmirlajt

Ale to troszke krzywdzenie dziecka.. Bo szybko straciloby rodzicow..

Inni znow nie akceptuja in vitro,m.in ja.

podałam taki luźny przykład, abstrahując od wątpliwości moralnych, czy jakichś różnych innych powodów wielu ludzi nie akceptuje in vitro, zwłaszcza u nas. Ja osobiście nie mam absolutnie nic przeciwko.

Napisane przez stokrotka_to_ja

Zajsc w ciaze za pomocą in vitro mozna bardzo dlugo Tylko ta ciaze potem trzeba jeszcze donosić. Starszy organizm tez gorzej zniesie trudy ciazy czy porodu.

no pewnie że tak. Tylko ciążę można przeleżeć, a dziecko "urodzić" przez CC, więc jeśli się ktoś uprze to wszystko jest wykonalne

nie to że sama popieram aż tak późne macierzyństwo, bo nie ale skoro tak sobie dyskutujemy ...