Związek z osobą która ma już 3letnie dziecko?

[Friese]

Gdybyście poznali/poznały osobę, miłą, w której towarzystwie czulibyście się dobrze, z ułożeniem w główce - i myślelibyście o stałym związku, a ta osoba miałaby dziecko 3 letnie to - wybralibyście taki związek? Czy to miałoby sens?

Jakie jest Wasze zdanie?


___________
Mi wydaje się że pewne sprawy naturalnie się toczą, i jest pewna kolej. Poznanie osoby która ma już dziecko, to duży skok w dorosłość której nie dostąpiło się.

Pytam z perpsektywy faceta, który poznał kobietę z dzieckiem.
Oboje mają ok 25 lat.

[Lady in Blue]

Napisane przez Friese

Gdybyście poznali/poznały osobę, miłą, w której towarzystwie czulibyście się dobrze, z ułożeniem w główce - i myślelibyście o stałym związku, a ta osoba miałaby dziecko 3 letnie to - wybralibyście taki związek? Czy to miałoby sens?

Jakie jest Wasze zdanie?


___________
Mi wydaje się że pewne sprawy naturalnie się toczą, i jest pewna kolej. Poznanie osoby która ma już dziecko, to duży skok w dorosłość której nie dostąpiło się.

Pytam z perpsektywy faceta, który poznał kobietę z dzieckiem.
Oboje mają ok 25 lat.

To zależy od wielu czynników ...

[Friese]

Jasne. Ale jakie jest Twoje zdanie? Dla Ciebie nie ma roznicy czy zwiazalabys sie z osoba ktora ma 3 letnie dziecko a ktora nie ma wogole dzieci?

[Madia]

Ja bym się nie związała ponieważ nie jestem miłośniczką dzieci.

[takaja13]

Powiem krotko wiazac i kochajac ta kobiete bedziesz musial z czasem pokochac Te male dzieciatko,mojemu obecnemu mezowi to sie udalo,tez mnie poznal jak moj synek mial wtedy2 latka ......teraz ma 13 i mowi do niego tate mimo,ze ma swojego biologicznego jak tylko choc troszke lubisz dzieci to dajcie sobie szanse,dzieci nie sa takie zle czasem sa bardziej kochane i madrzejsze niz nam sie wydaje
tylko zapamietaj jedna bardzo istotna sprawe....jezeli zauwazysz w miare szybko,ze jednak nie chcesz i sie nie nadajesz to zrezygnuj juz na poczatku bo takie maluchy szybko sie przywiazuja
Zycze powodzenia i podjecia madrej decyzji ja bym zwiazala sie z dzieciatym facetem.

[QueenBlair]

Pewnie jakbym się zakochała to bym się związała.
Jednak tak "na zimno" kalkulując to wolałabym kogoś bez dziecka.

[roxanaL]

gdybym ja była z dzieciatym facecie, to najpierw przypatrzyłabym się jego relacjom z dzieciątkiem (czy się nim zajmuje, poczuwa do obowiązków, łoży na utrzymanie) i byłą partnerką (chodzi o to, czy się kłócą, czy ich stosunki są przyjazne i czy oby na pewno uczucia między nimi wygasły), to dużo świadczy o facecie. Tak samo jest z drugiej perspektywy.
Samo posiadanie dziecka przecież nie może nikogo skreślać, w życiu różnie się układa.

[blekitne_niebo]

Ja bym się na pewno nie zdecydowała.

[ksiezniczka elegantka]

kiedys tez twierdzilam ze nigdy sie nie zdecyduje az moj kumpel poznal dziewczyne z 3 letnia coreczka i sa razem szczesliwie do dzis Nadia(ta jej corka) ma juz 9 lat i maja jeszcze razem cztero letniego Piotrusia.
Fakt ze nieraz mieli wiele obaw ale udalo im sie wszystko łacznie z tym ze moj kolega przejal prawo do ojcostwa nad Nadia bo jej biologiczny ojciec byl straszny.. (pił, palil chuchajac dziecku w twarz interesowal sie nadia tylko przed swietami zeby ja zabrac do rodziny, nie placil alimentow ani razu nie dal grosza nawet na jakies lekarstwo albo mala zabawke wszystko przepijal, zero zainteresowania) wiec dobrze sie stalo.
Uwazam ze nie mozna skreslac takiej osoby bo wiadomo ze to moze byc szansa na nowe zycie. Samotna matka z dzieckiem zdaje sobie sprawe ze jest jej trudniej znalezc milosc w porownaniu do dziewczyny bez dziecka.

[jodame]

Wolałabym kogoś wolnego.
Ale, gdybym się zakochała i wszystko inne byłoby ok, to zdecydowałabym się.
Ale:
-trzeba podejść do sprawy poważnie, a nie "zobaczymy czy nam się uda", bo dziecko może na tym ucierpieć
-trzeba od początku ustalić zasady -czy partnerka rodzica jest "ciocią", czy jest na równych prawach z ojcem i może dać karę itp. ...
- ew. trzeba się pogodzić z częstymi kontaktami z matką dziecka
- trzeba chcieć mieć dzieci, a przynajmniej to dziecko

[Bayje]

Punkt widzenia zależy od punktu siedzienia.
Uznajmy, że jestem wolna i poznaje faceta który ma dziecko.
Nie jest to dla mnie problemem.
Co innego gdy facet wychowuje sam dziecko bo żona/matka dziecka umarła lub wyjechała do innego kraju i dziecko zostawiła a nie ma zamiaru wracać.
Co innego gdy facet jest po rozwodzie lub ma po prostu dziecko z kobietą i zależy od tego w jaki sposób utrzymuje z nią i dzieckiem kontakty. Jeżeli nie wiem matka dziecka będzie miała wielki problem, że 'odbieram' Ojca dziecka.. jeszcze gorzej jak 'dziecko' samo się awanturuje o 'nową mamusie' no to wtedy bym się w taką bitwe nie bawiła.

Wszystko zależy od kontaktów z dzieckiem i z Matką - nikt nie chce mieć rozerwanych nerwów ani przez jedną strone ani przez drugą.

[BlueRoses]

Na pewno bym sie związała z takim człowiekiem , dziecko nie jest problemem czasami nawet obce dziecko może być lepsze od swego .
Znam taki przypadek.wracajac do tematu, mam w rodzinie osobe ktora zwiazala sie z czlowiekiem ktory ma 5 letnie dziecko i te dziecko jest zakochane w swoim nowym rodzicu i z wzajemnoscią.

[marryme21]

Absolutnie bym się nie związała.
Nie mam dzieci i tego samego oczekuję od potencjalnego partnera.

Gdybym sama była samotna matką,to raczej nie miałabym nic przeciwko.
Wtedy to jest równa ,,gra'',a tak to zawsze 0:1.

[Rena]

To indywidualne. Mnie by to nie przeszkadzalo, choc duzo zalezy od samego dziecka i ogolnego nastawienia otoczenia. Pisze teoretycznie, bo nigdy nie bylam w takiej sytuacji.

[blekitne_niebo]

Jestem aż zdziwiona, że tyle tu kobiet które zgodziłyby się na taki, nie da się ukryć, poważny związek obarczony dużą odpowiedzialnością. Spotykając się z osoba mającą dziecko jesteśmy za nie odpowiedzialne nie tylko fizycznie, ale też emocjonalnie. To nie spacerki po parku i kupowanie misiów na urodziny tylko realne, codzienne życie, z wszystkimi niedogodnościami i ograniczeniami. Oczywiście, zależy w jakim wieku jest dziecko, jakie są kontakty z matką, ale mimo wszystko zdaje mi się że patrzenie na to zagadnienie przez różowe okulary jest błędem. Nie zawsze dzieci są grzeczne, sympatyczne i dobrze wychowane o tym należy pamiętać.

[muszynianka]

Gdyby to był mężczyzna który nie wychowuje dziecka (a jedynie widuje raz w tygodniu i płaci alimenty), sytuacja byłaby dla mnie idealna... Dzieci mi się nie widzą a skoro już jedno ma to istnieje szansa że ze mną nie będzie chciał mieć potomka.
Ale to też tak nie jest bo ojciec musi być w życiu dziecka więc no..
To jest trudne. Nie wiem czy bym chciała bo to zależy od wielu czynników

---------- Dopisano o 14:13 ---------- Poprzedni post napisano o 14:12 ----------

Nie zawsze dzieci są grzeczne, sympatyczne i dobrze wychowane o tym należy pamiętać.

i partner nie zawsze je wychowuje. dziecko w 95% przypadków zostają u matki. a ojciec jest tylko od kasy i niedzielnych obiadków.

[Rena]

Napisane przez blekitne_niebo

Nie zawsze dzieci są grzeczne, sympatyczne i dobrze wychowane o tym należy pamiętać.

Tak, ale 3 letnie dziecko to jeszcze jest w trakcie wychowywania i duzo mozna wplynac.
Poza tym niekoniecznie musi byc do tego matka - facet moze byc wdowcem np.

[ulinkaaa]

Ciezko powiedziec, to kwestia indywidualna, ale ja raczej nie mialabym z tym problemu.

[Friese]

Znajoma mi osoba ma taką sytuację. To 24 letni mężczyzna. Poznał taką kobietę i zastanawia się czy to ma sens. Jego rodzice są temu przeciwni (bardzo rozsądni są i zyciowi, chcą dla niego jak najlepiej i uważają że to nie zda roli taki związek).

Tak jak piszecie - jeśli nawet im nie wyjdzie to on odchodząc krzywdzi i ją i jej dziecko.

[blekitne_niebo]

Napisane przez muszynianka

i partner nie zawsze je wychowuje. dziecko w 95% przypadków zostają u matki. a ojciec jest tylko od kasy i niedzielnych obiadków.

Czasem jest tez tak, że mimo że ma możliwość regularnego kontaktu to ma gdzieś dziecko i wcale nie chce go widzieć - myślę że dla niektórych kolejnych partnerek to plus (znacznie to ogranicza obecność dziecka w ich życiu), a dla innych zdecydowany minus (bo np uważają że to źle świadczy o nim jako o człowieku)

Napisane przez Rena

Tak, ale 3 letnie dziecko to jeszcze jest w trakcie wychowywania i duzo mozna wplynac.

Wychowanie to złożony i wcale nie taki prosty proces. Zresztą samo podjęcie się wychowywania to bardzo poważna decyzja.

Napisane przez Rena

Poza tym niekoniecznie musi byc do tego matka - facet moze byc wdowcem np.

Tak, tak też może być. Dla kogoś to może być znaczna różnica czy biologiczna mama jest czy nie ma. Ale jeśli dla kogoś problemem jest sama obecność dziecka, to cóż - nie może być partnerem dla osoby z dzieckiem.

Nie chcę żeby ktoś źle mnie zrozumiał - ja nie neguje że takie związki mogą być super i dawać szczęście każdemu członkowi rodziny. Tylko nie wydaje mi się, żeby to było takie proste jak niektórzy to widzą.

---------- Dopisano o 16:30 ---------- Poprzedni post napisano o 16:28 ----------

Napisane przez Friese

Tak jak piszecie - jeśli nawet im nie wyjdzie to on odchodząc krzywdzi i ją i jej dziecko.

Ech, no właśnie. Dziecko, zwłaszcza małe, będzie się mogło czuć mocno odrzucone.

[Friese]

Bo tutaj nie tylko chodzi o tą miłość, i bycie szczęśliwym, i beztroskim - oczywiście tzreba być odpowiedzialnym - ale taka miłośc bez dziecka jest zupełnie inna. kiedy młodzi spotykają się, spędzają ze sobą czsa, kłócą się, mają swoje humory..

a do tego jest jeszcze dziecko. tzreba bardzo odpowiedzialnie i dorośle do tego podejść. to nie tylko beztroska taka jak w typowym zwiazku który dopiero się rozpoczął.. oczywiście też nie przekreślam niczego.

[muszynianka]

myślę że dla niektórych kolejnych partnerek to plus (znacznie to ogranicza obecność dziecka w ich życiu), a dla innych zdecydowany minus (bo np uważają że to źle świadczy o nim jako o człowieku)

Co do minusa - nic w życiu nie jest łatwe i proste.
Mamy równouprawnienie tak?
Przykładowo, wpada sobie parka, kobieta nie chce dziecka, facet nie zmusi jej by urodziła.
Drugi przykład, wpada parka, to facet nie chce dziecka, ale nie zmusi jej by usunęła.
Decyzja należy w 100% do kobiety. Niestety, biologia. Jak będzie chciała usunąć, to usunie. Czasami z pełną świadomością decyduje się na samotne macierzyństwo. Facet jest jak chorągiewka na wietrze, w sytuacjach gdy jest konflikt rodzicielski - ktoś chce, ktoś nie chce dziecka, on zazwyczaj nie ma nic do gadania. (dlatego nie oceniałabym ich tak surowo. bo ojca który nie wychowuje dziecka widzimy i mówimy; co za świnia, zostawił ją z dzieckiem. a nie wiemy jak było. nie wiemy też która kiedy i ile miała aborcji, bo o tym się nie mówi, w przypadku niechcianej ciąży u kobiety temat jest zamieciony pod dywan, facet do końca życia będzie nosił piętno) A jesteśmy tylko ludźmi, sam fakt że ciąża się pojawia nie oznacza to że dziecko jest chciane i że mamy miejsce na nie w życiu. Równie dobrze mogło być tak że ona go złapała an dziecko. A on tego dziecka nie chce. Może nie chcieć, nie oznacza że ma go gdzieś. Po prostu. Jesteśmy tylko ludźmi. I tutaj jawi się ogromny minus takich związków - rodzic dziecka. Ten drugi, ta kobieta i cały balast, historia życiowa i uczucia jakie za sobą to niesie...

[Friese]

Napisane przez Friese

Znajoma mi osoba ma taką sytuację. To 24 letni mężczyzna. Poznał taką kobietę i zastanawia się czy to ma sens. Jego rodzice są temu przeciwni (bardzo rozsądni są i zyciowi, chcą dla niego jak najlepiej i uważają że to nie zda roli taki związek).

Tak jak piszecie - jeśli nawet im nie wyjdzie to on odchodząc krzywdzi i ją i jej dziecko.

i jeszcze kwestia tego ze rodzice są dla niego autorytetem. chce chyba ich wsparcia, ale oni uwazaja raczej ze lepiej jest zaczac z tabula rasa w zwiazku. kiedy obie strony zaczynaja od 0:0.

[blekitne_niebo]

Napisane przez muszynianka

Co do minusa - nic w życiu nie jest łatwe i proste.
Mamy równouprawnienie tak?
Przykładowo, wpada sobie parka, kobieta nie chce dziecka, facet nie zmusi jej by urodziła.
Drugi przykład, wpada parka, to facet nie chce dziecka, ale nie zmusi jej by usunęła.
Decyzja należy w 100% do kobiety. Niestety, biologia. Jak będzie chciała usunąć, to usunie. Czasami z pełną świadomością decyduje się na samotne macierzyństwo. Facet jest jak chorągiewka na wietrze, w sytuacjach gdy jest konflikt rodzicielski - ktoś chce, ktoś nie chce dziecka, on zazwyczaj nie ma nic do gadania. (dlatego nie oceniałabym ich tak surowo. bo ojca który nie wychowuje dziecka widzimy i mówimy; co za świnia, zostawił ją z dzieckiem. a nie wiemy jak było. nie wiemy też która kiedy i ile miała aborcji, bo o tym się nie mówi, w przypadku niechcianej ciąży u kobiety temat jest zamieciony pod dywan, facet do końca życia będzie nosił piętno) A jesteśmy tylko ludźmi, sam fakt że ciąża się pojawia nie oznacza to że dziecko jest chciane i że mamy miejsce na nie w życiu. Równie dobrze mogło być tak że ona go złapała an dziecko. A on tego dziecka nie chce. Może nie chcieć, nie oznacza że ma go gdzieś. Po prostu. Jesteśmy tylko ludźmi. I tutaj jawi się ogromny minus takich związków - rodzic dziecka. Ten drugi, ta kobieta i cały balast, historia życiowa i uczucia jakie za sobą to niesie...

Ja wiem że życie pisze różne historie. I osoba która wchodzi w związek z osobą z dzieckiem musi być świadoma, że nie takie proste i nie zawsze będzie różowo i fajnie. Duzo zależy od okoliczności, własnego światopoglądu itp. To nie są proste sytuacje. Trzeba miec w sobie dużo siły, akceptacji, ale tez cierpliwości.
Ale ja tak się mądrzę bo dla mnie jakiekolwiek dziecko partnera z jakiegokolwiek związku jest nie do zaakceptowania (niezależnie od okoliczności).

[muszynianka]

No, zgadzam z tobą. Dlatego jak to zostało ujęte wcześniej "wszystko zależy"

[eyo]

nie, ponieważ nie czuje się na tyle dorosła żeby wprowadzić coś takiego do mojej codzienności (zakładam zdrową relacje w której rodzic z dzieckiem się spotyka.. no bo jak się nie spotyka to tak jakby dziecka nie było - tyle, że to z kolei słabo świadczy o człowieku), nie przepadam za dziećmi i generalnie nie w tym kierunku idą moje priorytety

pewnie jakbym miała 30 lat czy coś to inaczej bym na to patrzyła

a co do sytuacji w której jest twój znajomy
cóż - on musi zdecydować czy chce się w to plątać czy nie
to, że ja bym nie chciała wcale nie znaczy, że ktoś nie powinien
różnym ludziom różne rzeczy szczęście przynoszą

[a-sea-of-honey]

To wszystko zależy od tego, czy ktoś czuje się na tyle odpowiedzialny, żeby wejść w taki związek i czy osoba z dzieckiem jest warta takiego ryzyka. Świat to nie giełda superpartnerów, jeżeli ktoś jest naprawdę wart poświęcanego mu czasu i energii, to nie traktowałabym dziecka jako przeszkody. Nigdy nie wiadomo, czy trafi się kolejny przyzwoity kandydat na TŻ-a Mam okazję obserwować taki związek, na początku wszyscy naokoło byli na "nie", ale relacja przetrwała próbę czasu. Dziewczyna nie ma dzieci, chłopak ma córkę w wieku ok. 3 lat, matka dziecka zostawiła je ojcu.

[mhm0808]

A nie wydaje się Wam,że to jednak matka tego dziecka więcej ryzykuje? Ma dziecko,musi być bardzo ostrożna,poza tym chyba już raz się sparzyła

[muszynianka]

No. Więcej ryzykuje. I ma gorzej, trudniej. Nikt nie przeczy chyba.

[platekrozy]

nie zwiazałabym się