Kłótnia o ślub

[pani-jesień]

Napisane przez Chwilami

Ohh ja bardzo lubię swoje nazwisko I jak byłam z ex to nawet mi przez myśl nie przeszło żeby go zmienić w razie ślubu, o matko a przyjąć jego lub dodać jako drugi człon było jeszcze gorszą perspektywą bo uważałam (i uważam), że ma brzydkie.
Obecnie mając mojego TŻ-ta nie wyobrażam sobie żebym miała nazwisko inne niż on, nawet dwuczłonowe mi się nie podoba. Nie wiem czemu ale mam wrażenie, że jak nie będę mieć takiego samego jak on i dzieci to będę czuła się tak z boku, inna, niepasująca no bo oni będą Y a ja X-Y albo X.
Moje nazwisko bardziej mi sie podoba niż TŻ-ta ale to nazwisko osoby za którą wskoczyłabym w ogień, oddała życie bez chwili zawachania! Kocham jego nazwisko bo jest Jego

Jeśli ktoś czuje, że straci część swojego Ja zmieniajac nazwisko niech nie zmienia. To tak jakby nagle zmienić swoje imię - jak dla mnie coś nie do przyjęcia.

U mnie jest podobnie - mnie też bardziej podoba się moje nazwisko, a jednak zdecydowałam się przyjąć nazwisko TŻ Tak chciałam po prostu, nie umiem racjonalnie wytłumaczyć dlaczego

EDIT: A nie, przepraszam, jeden racjonalny powód jest. Mam niemieckie nazwisko, z niemiecką pisownią, i dość już mam wiecznego literowania

[kamila2006]

Napisane przez muszynianka

nie no oczywiście ten sam po prostu nam obojgu ciśnienie zeszło i jesteśmy bardziej ugodowi

a to przepraszam po prostu moje procesy analityczne zawiodły bo post byl pisany w marcu 2010 a ty masz w suwaczku ze za miesiac roczek (domyslam sie ze zwiazku ) dlatego jakos takoś mi sie nie zgadzało dobra juz nie mysle bo widac nie wychodzi mi to najlepiej

[muszynianka]

hehe za miesiąc roczek z moim kotem.
chociaż to i tak ściema bo mój kot jest stary, ale to taka moja parodia tych wszystkich podpisów zwariowanych mamusiek o dzieciach i liczbie ząbków albo różnych takich

[cukierpuder90]

Napisane przez muszynianka

Nie wiem no problemy cóż to za dezaprobata. To jest forum, tu się rozmawia, a uważam że to całkiem ciekawy temat do rozmów. Co zrobić gdy dwie strony trzymają się swego? Dla was nazwisko nie jest ważne, dla mnie bardzo. To zasadnicza różnica.

Oo, nagle tu jest forum, na którym się rozmawia. Szkoda tylko, że Ty sama czasem zapominasz i wielu ludziom nie pomagasz swoimi radami, tylko irytujesz poprzez wypisywanie ironicznych komentarzy. Właśnie w stylu "że ludzie mają problemy" ;] Ileż to ja już widziałam takim komentarzy z Twojej strony. Jedno ironiczne słowo i koniec wypowiedzi ;]

---------- Dopisano o 15:24 ---------- Poprzedni post napisano o 15:20 ----------

Napisane przez muszynianka

Po jakiego grzyba te docinki? Może ma... ale co w związku z tym?
Czy dla mnie nazwisko nie może być ważne?

Jezu oczekiwałam krztyny zrozumienia.

Najpierw sama to zrozumienie okazuj ;]

[chryja_bez_ryja]

A mój bez gadania zgadza się przyjąć moje nazwisko

[rzapek]

a nie moze on zostawic swojego nazwiska, Ty wziąć podwojnego, a dzieci po ojcu? Nie chcialabym zeby moje dzieci mialy 2 nazwiska, no po co tak zycie komplikowac, sa inne wazniejsze sprawy

[muszynianka]

no i chyba tak zrobimy EWENTUALNE dzieci nazwisko po nim a imiona po moich rodzicach chociaż jeszcze nie wiem czy brać podwójne czy zostawić swoje.

[ulaulka]

Ja przykładowo mam nazwisko, ktore prawdopodobnie niedlugo wyginie, mój tata ma dwie córki, także prawdopodobnie zmienimy nazwiska, a dalej już nie ma kto rozprzestrzeniać jego na świecie, także też próbowałam rozmawiać o tym z moim facetem, to stwierdził, ze chyba jestem smieszna, ze chcę, aby przyjąl moje nazwisko... coż... nie wiem dlaczego tak jest, ale oni mają świra i tyle.

[Antilia]

Napisane przez ~Veronique

to zmieńcie na jakieś zupełnie inne które Wam się podoba oczywiście mam tu na myśli zmianę administracyjną nazwiska a nie w wyniku ślubu

Rozważaliśmy taką opcję, ale jak zaczęłam przypominać, że może złożyłby już wniosek o zmianę nazwiska (tż spełnia wymogi umotywowania zmiany nazwiska, ja nie) to się okazało, że tż się boi swojemu tacie zrobić przykrość i od tego momentu jesteśmy w kropce

[Lea_ny]

Ja po ślubie chcę mieć podwójne nazwisko.
Chcę mieć "pamiątkę" rodzinną, ale nie wyobrażam sobie, żeby nie przyjąć nazwiska męża - dlatego podwójne jest dla mnie doskonałym rozwiązaniem

[muszynianka]

Ja żadnego dziecka nie planuję co dopiero aż dwójkę na nazwisku dzieci mi nie zależy i mogą przyjąć zgodnie z tradycją nazwisko ojca - nigdy nie nazywały się w określony sposób nie przyzwyczaiły się do żadnego nazwiska - jak ja .

[new woman in town]

Kwestia wyboru nazwiska - ostatnio i mnie dopadła.
Nie chciałam przyjmować nazwiska faceta i pozbywać się całkowicie mojego. On na początku nie był szczęśliwy z tego powodu.
Kompromisem było nazwisko łączone dla mnie, on jedno, swoje.
I wilk syty i owca cała.

Moja siostra , została przy swoim, szwagier przy swoim, dzieci nazwisko szwagra.

I też w porządku.

Jak się chce dogadać ze sobą to się dogada.

Kwestia nazwiska jest mało ważna na tle innych rzeczy w życiu.

[Karinio]

Napisane przez muszynianka

hehe za miesiąc roczek z moim kotem.
chociaż to i tak ściema bo mój kot jest stary, ale to taka moja parodia tych wszystkich podpisów zwariowanych mamusiek o dzieciach i liczbie ząbków albo różnych takich

Dobre Szkoda, że jeszcze nie ma w podpisach ilość kupek.

[ston3d]

Ja też jestem przywiązana do mojego nazwiska i nie chcę go stracić. Jest ładne i w ogóle Kiedyś luźno poruszyłam tą kwestię... No i kandydat zgodził się przyjąć moje nazwisko bez namowy, sam zaproponował. Ale jestem ciekawa jakby to wyglądało naprawdę, kiedy faktycznie byśmy się mieli pobrać

[Chatul]

Napisane przez ulaulka

Ja przykładowo mam nazwisko, ktore prawdopodobnie niedlugo wyginie, mój tata ma dwie córki, także prawdopodobnie zmienimy nazwiska, a dalej już nie ma kto rozprzestrzeniać jego na świecie, także też próbowałam rozmawiać o tym z moim facetem, to stwierdził, ze chyba jestem smieszna, ze chcę, aby przyjąl moje nazwisko... coż... nie wiem dlaczego tak jest, ale oni mają świra i tyle.

Zawsze możecie mieć łączone, i Wasze dzieci też. Albo on może zostać przy swoim, Ty przy swoim, a dzieci mieć łączone... Albo tylko Twoje. Jest trochę wyjść.
I naprawdę, nie wszyscy faceci mają świra na punkcie nazwiska

[nurazuki]

Ja mam swoje i meza dlaczego swoje bo mam jeszcze tylko siostre i wiem ze jak wyjdzie zamaz i przejmie nazwisko meza to nasze rodowe "zaginie" dlatego chce je utrzymac a ze moje nazwisko jest długie a meza krótkie to nawet niezle to brzmi tylko zagranica maja problem i przeważnie używają tylko mojego. Maz miał ponikad problem do tego ale ze moje argumenty sa racjonalne to to uznał

[invisible_01]

Napisane przez muszynianka

hehe za miesiąc roczek z moim kotem.
chociaż to i tak ściema bo mój kot jest stary, ale to taka moja parodia tych wszystkich podpisów zwariowanych mamusiek o dzieciach i liczbie ząbków albo różnych takich

Dobra jesteś Dbaj lepiej o tego kota, bo na starość (czytaj: jak skończysz 30 lat) to tylko on Ci zostanie No i ewentualnie fotel bujany

A do tematu - dla mnie moje nazwisko też jest bardzo ważne. Noszę je od początku swojego życia, mam z nim miłe skojarzenia. Dlatego swoje nazwisko mieć muszę - ewentualnie sobie drugie chłopa dołączę.

Moim zdaniem na takie tematy trzeba rozmawiać wcześniej, a nie dzień przed ślubem: "Ej, to nie bierzesz mojego nazwiska?! Mogłaś wcześniej powiedzieć!"

[wika82]

Napisane przez muszynianka

W skrócie:
Oznajmiłam mojemu facetowi (nie, nie planujemy ślubu jeszcze ) że nie mam zamiaru przyjmować jego nazwiska na ślubie. Powiedziałam że możemy mieć łączone (razem) albo każde zostaje przy swoich a dzieci mają łączone. On się oburzył, stwierdził że jestem despotyczna bo wszystko musi być po mojej myśli (jednocześnie każe mi przyjąć jego nazwisko, żeby było po jego myśli - cóż za hipokryzja). Nie ma mowy żebym przyjęła nazwisko jego. Bo? Bo uważam że rodzina to jedność, firma - jeżeli zakłada ją dwójka ludzi, to nazywają ją wspólnie a nie nazwiskiem jednego. Moje nazwisko jest dla mnie ważne, to część mojej tożsamości. Nie chcę tego stracić. On jest oburzony moją propozycją. Nie zakładałam żeby przyjął moje nazwisko (ach, no chyba w snach - aż tyle wymagam. on może tego wymagać, ja nie. ale ok, skoro ja nie chcę jego to i on nie musi chcieć mojego) ale żeby chociaż zgodził się na łączone dla nas oboje. Skoro on nie chce łączonego to czemu ja mam chcieć? Rozmowa była luźna, tak po prostu rzuciłam tematem na który gadałam dzisiaj z koleżankami.
Co o tym myślicie? Jakie ważne jest to dla was? Cóż mam zrobić?
Czemu to ja mam się ugiąć skoro on paluszkiem nie chce w tej kwestii kiwnąć i iść na najmniejsze ustępstwo?
Czemu w XXI wieku w Polsce to nadaj jest uraz dla godności mężczyzny?

Wychodzę za mąż 23.06. i każde z nas zostało przy swoim nazwisku, przy czym dzieci będą nosiły nazwisko narzeczonego, bo akurat na tym mi kompletnie nie zależy.

Faktycznie początkowo nie było mowy o takim rozwiązaniu, ale po kilku rozmowach TŻ stwierdził, że mam rację, każde z nas powinno się nazywać jak chce.
Nie wierzę w rzeczy w stylu: jesteśmy rodziną, musimy się nazywać tak samo, kocham go i chce się tak samo nazywać, etc., etc. Moim zdaniem symbolem małżeństwa są obrączki, a nie nazwisko.
TŻ po zastanowieniu się przyznał mi rację, a początkowo upierał się przy swoim z powodu "tradycji" i "jak to będzie wyglądało".

Teraz nie mamy z tym żadnego problemu.

Jeśli chodzi o powody, to zwyczajnie się czuję "X.Y.", a nie "X.Y.Z.", czy "X.Z.". Poza tym ze względów zawodowych moje nazwisko jest mi bardzo przydatne, a łączone mi się nie podobają.

[TmargoT]

Napisane przez wika82

Wychodzę za mąż 23.06. i każde z nas zostało przy swoim nazwisku, przy czym dzieci będą nosiły nazwisko narzeczonego, bo akurat na tym mi kompletnie nie zależy.

Faktycznie początkowo nie było mowy o takim rozwiązaniu, ale po kilku rozmowach TŻ stwierdził, że mam rację, każde z nas powinno się nazywać jak chce.
Nie wierzę w rzeczy w stylu: jesteśmy rodziną, musimy się nazywać tak samo, kocham go i chce się tak samo nazywać, etc., etc. Moim zdaniem symbolem małżeństwa są obrączki, a nie nazwisko.
TŻ po zastanowieniu się przyznał mi rację, a początkowo upierał się przy swoim z powodu "tradycji" i "jak to będzie wyglądało".

Teraz nie mamy z tym żadnego problemu.

Jeśli chodzi o powody, to zwyczajnie się czuję "X.Y.", a nie "X.Y.Z.", czy "X.Z.". Poza tym ze względów zawodowych moje nazwisko jest mi bardzo przydatne, a łączone mi się nie podobają.

nazwiska nie mają znaczenia dopóki nie trzeba udowadniać,że twoje dziecko jest twoim dzieckiem
przykład?
lecisz z małym dzieckiem samolotem i oboje macie paszport.jesli macie te same nazwiska jest ok,gorzej jesli sa inne.wtedy musisz miec ze sobą akt urodzenia dziecka.
ja miałam taki problem na lotnisku i w pociągu.przykra sytuacja

[muszynianka]

no niestety moja mama ma nazwisko inne niż moje rodzeństwo i to się zdarzało.

[Chatul]

Zawsze można nosić ze sobą akt urodzenia dziecka. Lepsze to niż przez resztę życia męczyć się z nazwiskiem, z którym się nie identyfikujemy
To już naprawdę co kto lubi. Wyjść jest sporo A dla każdego liczy się coś innego. Dla jednego tradycja, dla innego własne nazwisko, dla jeszcze innego po prostu ładne brzmienie nazwiska... Grunt to wybrać to, co jest dla nas najlepsze I nie przejmować się gadaniem ciotek, wujków i sąsiadów Nasze nazwisko to nasza sprawa

[la'Mbria]

Napisane przez Chatul

Zawsze można nosić ze sobą akt urodzenia dziecka.

zawsze można dziecku dać dwa nazwiska
my z TŻem tak własnie zrobiliśmy, przy czym ile ja się jadu i złośliwości od TŻa rodziny nasłuchałam odnośnie takiej decyzji...ło matko!...a jakie "teściowa" głupie argumenty przeciw wymyślała...np. że w "papierkach" urzędowych nie będzie tyle kratek zeby dwa nazwiska wpisać, albo, że będzie miał problem jak zechce grać w piłkę nożną, bo bedzie miał za długie nazwisko zeby umieścić je na koszulce uśmiałam się jak nigdy gdy jej słuchałam...
co do ślubu i ewentualnej zmiany nazwiska- moje stanonawisko to "przykro mi, to nie możliwe"
natomiast zaproponowałam TŻowi ze może przyjąć moje nazwisko (które ma bardzo sympatyczny wydźwięk i znaczenie- zawsze spotykam się z miłymi komentarzami na temat mojego nazwiska), ewentualnie i ostatecznie byłabym skłonna przyjąć po slubie podwójne nazwisko, ale uwaga- jedynie w sytuacji gdy cała rodzina (czyli ja, mój mąż i nasze dzieci) przyjmujemy podwójne nazwisko....nie wyobrażam sobie że ja mam przyjąć nazwisko faceta a on zostaje sobie przy swoim...gdzie tu partnerstwo?

[muszynianka]

Powiem szczerze - dla mnie to nazwisko nie jest wielkim problemem, mogę przyjąć męża nawet ale gdy poczułam że nie mogę BO NIE dla zasady, to mnie to zirytowało mogę przyjąć z wyboru a nie dlatego że ktoś mi każe

[Lea_ny]

Napisane przez la'Mbria

zawsze można dziecku dać dwa nazwiska

Mam koleżankę ledwo po dwudziestce z podwójnym nazwiskiem po rodzicach - co kogoś pozna, to od razu zdziwienie: "Ojej, taka młoda jesteś, a już masz męża?"

[Chatul]

Napisane przez la'Mbria

zawsze można dziecku dać dwa nazwiska
my z TŻem tak własnie zrobiliśmy, przy czym ile ja się jadu i złośliwości od TŻa rodziny nasłuchałam odnośnie takiej decyzji...ło matko!...a jakie "teściowa" głupie argumenty przeciw wymyślała...np. że w "papierkach" urzędowych nie będzie tyle kratek zeby dwa nazwiska wpisać, albo, że będzie miał problem jak zechce grać w piłkę nożną, bo bedzie miał za długie nazwisko zeby umieścić je na koszulce uśmiałam się jak nigdy gdy jej słuchałam...
co do ślubu i ewentualnej zmiany nazwiska- moje stanonawisko to "przykro mi, to nie możliwe"
natomiast zaproponowałam TŻowi ze może przyjąć moje nazwisko (które ma bardzo sympatyczny wydźwięk i znaczenie- zawsze spotykam się z miłymi komentarzami na temat mojego nazwiska), ewentualnie i ostatecznie byłabym skłonna przyjąć po slubie podwójne nazwisko, ale uwaga- jedynie w sytuacji gdy cała rodzina (czyli ja, mój mąż i nasze dzieci) przyjmujemy podwójne nazwisko....nie wyobrażam sobie że ja mam przyjąć nazwisko faceta a on zostaje sobie przy swoim...gdzie tu partnerstwo?

To już naprawdę wszystko zależy od osobistych potrzeb ludzi Właśnie dlatego jest możliwość zmienienia nazwiska, zrobienia łączonego, zostawienia własnego... Dla każdego coś dobrego
Ale rozumiem Twoje podejście. I to bardzo dobrze. Sama swojego nazwiska na pewno nie oddam. I chcę żeby ewentualne dzieci miały moje albo łączone A TŻ niech ma swoje albo łączone, to już jego sprawa

Napisane przez muszynianka

Powiem szczerze - dla mnie to nazwisko nie jest wielkim problemem, mogę przyjąć męża nawet ale gdy poczułam że nie mogę BO NIE dla zasady, to mnie to zirytowało mogę przyjąć z wyboru a nie dlatego że ktoś mi każe

Też by mnie coś takiego zirytowało Każdy ma prawo do decydowania o własnym nazwisku, tyle

Napisane przez Lea_ny

Mam koleżankę ledwo po dwudziestce z podwójnym nazwiskiem po rodzicach - co kogoś pozna, to od razu zdziwienie: "Ojej, taka młoda jesteś, a już masz męża?"

No cóż, nie ma czasem rozwiązania idealnego
Chociaż koleżanka jako pełnoletnia, mogłaby wystąpić o skrócenie nazwiska o jeden człon

[201801022117]

Ja mam dość oryginalne nazwisko, z tego co wiem, nie ma w Polsce wiele osób noszących je... I nie chciałbym go zmieniać. Co prawda czasem mnie irytuje, kiedy muszę kilka razy powtarzać i imię i nazwisko, ale da się wytrzymać. Jeżeli doszłoby do jakiegoś ślubu, to chciałabym zachować swoje nazwisko... Już na pewno nie przyjęłabym nazwiska TŻa "bo tak trzeba"...

Przypomniało mi się, kiedy pierwszy raz się spotkałam z matka TŻa, ona zapytała mnie jak się nazywam... Powiedziałam... Na co ona "O, to K. przejmiesz nazwisko swojej dziewczyny".

[Sondrina]

U mnie w rodzinie nazwisko też zaginie, jeśli ja nie zostanę przy panieńskim albo nie wezmę dwuczłonowego. Mój tato ma siostrę i miał brata, ale brat jest ojcem mojej jedynej kuzynki Ale nie chcę go sobie zostawiać dlatego że zaginie, ale dlatego że się z nim identyfikuję i dla mnie to jest naturalne, bo lubię zostawić sobie w każdym związku trochę miejsca na indywidualizm, niezależność, własne ja Czytałam kiedyś bodajże na Feminotece, że takie bezmyślne zrzekanie się nazwiska, to trochę tak, jakby stwierdzenie, że moje życie nie istniało, dopóki nie wyszłam za mąż. I coś w tym chyba jest, bo ja rozumiem, że ktoś wybiera nazwisko męża, bo jest ładniejsze, prostsze, rzadsze, ale jak ktoś tak bierze bezrefleksyjnie, to dla mnie trochę dziwne, że jego nazwisko, które poniekąd definiuje jego tożsamość, jest mu całkowicie obojętne...

[Nikesta]

A ja też przyłączę się do dyskusji Jestem z moim TŻ 2,5 roku i też sobie troszkę dyskutowaliśmy na temat naszej przyszłości. Oczywiście jak to typowy mężczyzna stwierdził, że powinnam przyjąć jego nazwisko, innej opcji nie przyjmuje do wiadomości
Bo:
-wszyscy tak robią
-jak pozostaniesz przy dwuczłonowym to co kochasz mnie tylko w połowie?
-bo tak zawsze było
-bo będę pośmiewiskiem w rodzinie :P

Hehe nie żebym się upierała z jakiś tam względów. Nie, nie nie mam takiego zamiaru. Ale gdzie tu partnerstwo? Gdzie obustronna gotowość do poświęcenia? tylko z jednej strony No i właściwie co złego jest w tym, żeby facet przyjął nazwisko żony, niektórzy tak robią

[Antilia]

Napisane przez Nikesta

A ja też przyłączę się do dyskusji Jestem z moim TŻ 2,5 roku i też sobie troszkę dyskutowaliśmy na temat naszej przyszłości. Oczywiście jak to typowy mężczyzna stwierdził, że powinnam przyjąć jego nazwisko, innej opcji nie przyjmuje do wiadomości
Bo:
-wszyscy tak robią
-jak pozostaniesz przy dwuczłonowym to co kochasz mnie tylko w połowie?
-bo tak zawsze było
-bo będę pośmiewiskiem w rodzinie :P

Hehe nie żebym się upierała z jakiś tam względów. Nie, nie nie mam takiego zamiaru. Ale gdzie tu partnerstwo? Gdzie obustronna gotowość do poświęcenia? tylko z jednej strony No i właściwie co złego jest w tym, żeby facet przyjął nazwisko żony, niektórzy tak robią

Taka postawa przywodzi mi na myśl myślenie, że kobieta ma się nazywać tak jak jej pan i władca - najpierw po tatusiu a potem po mężusiu. Bo tak ma się nazywać i koniec w końcu nie ma nic do gadania

[Chatul]

Napisane przez Nikesta

A ja też przyłączę się do dyskusji Jestem z moim TŻ 2,5 roku i też sobie troszkę dyskutowaliśmy na temat naszej przyszłości. Oczywiście jak to typowy mężczyzna stwierdził, że powinnam przyjąć jego nazwisko, innej opcji nie przyjmuje do wiadomości
Bo:
-wszyscy tak robią
-jak pozostaniesz przy dwuczłonowym to co kochasz mnie tylko w połowie?
-bo tak zawsze było
-bo będę pośmiewiskiem w rodzinie :P

Hehe nie żebym się upierała z jakiś tam względów. Nie, nie nie mam takiego zamiaru. Ale gdzie tu partnerstwo? Gdzie obustronna gotowość do poświęcenia? tylko z jednej strony No i właściwie co złego jest w tym, żeby facet przyjął nazwisko żony, niektórzy tak robią

Rany, nieźle bym się zezłościła gdyby mi facet rzucił takie argumenty -Wszyscy tak robią? Nieprawda, to raz. A dwa, że chyba facet wybrał mnie, a nie wszystkie inne. Dlatego, że jednak jestem inna od całej reszty. I co, teraz nagle mam być jak wszyscy?
-Jak pozostaniesz przy dwuczłonowym to co kochasz mnie tylko w połowie? To ciekawe jak on kocha, skoro zostawia sobie tylko swoje
-Bo zawsze tak było. No jasne, toaleta to też wymysł czasów współczesnych. A to, że dawniej jej nie było, nie znaczy, że nie można z niej korzystać...
-Bo będę pośmiewiskiem w rodzinie? No i? Zawsze się znajdzie ktoś, kto człowieka wyśmieje. Nie da rady dogodzić wszystkim. Zresztą... Co innych moje nazwisko obchodzi?

Naprawdę, te argumenty są moim zdaniem beznadziejne... Rozumiem, że ktoś nie chce zmieniać nazwiska po ślubie. Ale niech w takim razie nie zmusza swojego partnera do tego