Psychiatra- cz 3

[emelie]

W ogóle, to co dokładnie się wpisuje w takim wypisie? Ja nie mam próby samobójczej tylko "depresja, tendencje samobójcze", ale chyba na jedno wychodzi.

[pani-jesień]

Napisane przez BajaderkowaBaba

Jeśli chodzi o leczenie przez młodszych od Was. Nie wiem, czy zwróciłyście uwagę, ale taki lekarz świeżo po studiach ma większą wiedzę od Was. To wynika ze specyfiki studiów. Także Wasz wiek niewiele zmienia, bo można mieć 80 lat i nic nie wiedzieć w tematyce leków przeciwpsychotycznych.

Ty naprawdę nie rozumiesz, o co nam chodzi?

Wiesz co, nawet beznadziejny lekarz ma wiedzę medyczną na wyższym poziomie niż przeciętny Kowalski Czy to oznacza, że mam do takiego chodzić? Nie. Na szczęście mamy wolny wybór i możemy wybierać sobie lekarzy idealnych

Ja nie poszłabym do 25-letniego psychiatry. Do 25-letniego okulisty po dobór szkieł pewnie już tak, ale my cały czas rozmawiamy o psychiatrach Psychiatria jest specyficzną specjalizacją, nie oszukujmy się.

[emelie]

Mimo wszystko psychiatra na pierwszym roku specjalizacji (który ma co najmniej 27 lat po sześcioletnich studiach i rocznym stażu) nie dostaje chyba od razu własnego pacjenta do leczenia, prawda? Specjalizacja trwa 5 lat, trochę potrwa zanim ten świeżak zostanie prawdziwym lekarzem, więc już nie będzie miał 25, tylko jakieś 30 lat.

Ale myślę, że każdy powinien się kierować własnymi preferencjami co do doboru lekarza, bez względu na opinię innych

[pani-jesień]

Napisane przez emelie

Mimo wszystko psychiatra na pierwszym roku specjalizacji (który ma co najmniej 27 lat po sześcioletnich studiach i rocznym stażu) nie dostaje chyba od razu własnego pacjenta do leczenia, prawda?

No właśnie ja nie wiem, jak to jest
Dostają od razu tych własnych pacjentów do leczenia czy nie dostają, oto jest pytanie

[emelie]

No raczej nie, bo taki młodzik miał tylko trochę psychiatrii na studiach i bodajże cztery tygodnie stażu... No i co on może wiedzieć o leczeniu psychiatrycznym
Ciekawa jestem, jak to przebiega. Może przysłuchuje się rozmowie psychiatry z pacjentami? Na pewno są w tym czasie różne kursy, ale dyżury na oddziałach psychiatrycznych także. Chyba z ciekawości zapytam moją terapeutkę, ona pracowała na oddziale psychiatrycznym, także może coś wie

[pani-jesień]

Napisane przez emelie

No raczej nie, bo taki młodzik miał tylko trochę psychiatrii na studiach i bodajże cztery tygodnie stażu... No i co on może wiedzieć o leczeniu psychiatrycznym
Ciekawa jestem, jak to przebiega. Może przysłuchuje się rozmowie psychiatry z pacjentami? Na pewno są w tym czasie różne kursy, ale dyżury na oddziałach psychiatrycznych także. Chyba z ciekawości zapytam moją terapeutkę, ona pracowała na oddziale psychiatrycznym, także może coś wie

Ja mogę mojego psychiatry zapytać

[emelie]

Zapytaj przy okazji, co robi się na stażu na psychiatrii

[201712181913]

Napisane przez pani-jesień

No właśnie ja nie wiem, jak to jest
Dostają od razu tych własnych pacjentów do leczenia czy nie dostają, oto jest pytanie

Napisane przez emelie

No raczej nie, bo taki młodzik miał tylko trochę psychiatrii na studiach i bodajże cztery tygodnie stażu... No i co on może wiedzieć o leczeniu psychiatrycznym
Ciekawa jestem, jak to przebiega. Może przysłuchuje się rozmowie psychiatry z pacjentami? Na pewno są w tym czasie różne kursy, ale dyżury na oddziałach psychiatrycznych także. Chyba z ciekawości zapytam moją terapeutkę, ona pracowała na oddziale psychiatrycznym, także może coś wie

Lekarz w trakcie specjalizacji to nie jest znowu ktoś, kto dopiero wyszedł z uczelni. Specjalizację zaczynasz dopiero po chyba rocznym stażu (chyba na pediatrii, ginekologii, internie i chirurgii, ale nie jestem pewna) specjalizację robisz w szpitalu, ale można też chyba pracować w różnych placówkach, przychodniach, poradniach, nawet prywatnych, prowadzić pacjentów, wypisywać leki, skierowania do szpitala itd., ale taki lekarz nie może "działać sam" tzn. nie może mieć prywatnego gabinetu, własnej działalności i ogólnie samowolki, tylko podlega jakiemuś lekarzowi z większymi uprawnieniami. Na pieczątce nie ma "specjalista psychiatra", tylko po prostu "lekarz XY".
Tak mi się wydaje przynajmniej, moja psychiatra mi to tłumaczyła kiedyś, bo wcześniej chodziłam właśnie do takiego lekarza w trakcie specjalizacji, który pracował u niej. Był nawiasem mówiąc bardzo dobrym lekarzem i miło go wspominam.
Doświadczenie to bardzo ważna rzecz, bo mało który pacjent jest książkowym przypadkiem, więc znajomość podręczników na pamięć to jeszcze nie wszystko już kilku lekarzy mówiło mi zresztą, że największą wiedzę medyczną zdobywają "od pacjentów", tzn. nabierając doświadczenia poprzez leczenie poszczególnych przypadków.

---------- Dopisano o 11:59 ---------- Poprzedni post napisano o 11:53 ----------

Jak byłam w szpitalu, to tam też niektórzy lekarze byli w trakcie specjalizacji. Dobór leków, wszystkie ważniejsze wytyczne co do leczenia itd. były ustalane przez ordynatora, czyli moją psychiatrę, ale reszta lekarzy, w tym ci specjalizujący się, codziennie rozmawiali z pacjentami, robili wywiady, podstawowe badania, czasem przychodzili na terapię grupową i brali w niej udział (jako lekarze oczywiście ). Obcowali na co dzień z pacjentami, zalecali leki na bieżąco, jak coś się działo, kontrolowali somatykę itd., ale główne decyzje podejmowała jedna lekarka, której oni podlegali. To był prywatny oddział co prawda, ale myślę, ze taki sposób organizacji w państwowym szpitalu jest mniej więcej podobny, że lekarz bez specjalizacji już w jakimś stopniu leczy i prowadzi pacjenta, ale mimo wszystko nie decyduje o wszystkim.

[BajaderkowaBaba]

Napisane przez torba

Lekarz w trakcie specjalizacji to nie jest znowu ktoś, kto dopiero wyszedł z uczelni. Specjalizację zaczynasz dopiero po chyba rocznym stażu (chyba na pediatrii, ginekologii, internie i chirurgii, ale nie jestem pewna) specjalizację robisz w szpitalu, ale można też chyba pracować w różnych placówkach, przychodniach, poradniach, nawet prywatnych, prowadzić pacjentów, wypisywać leki, skierowania do szpitala itd., ale taki lekarz nie może "działać sam" tzn. nie może mieć prywatnego gabinetu, własnej działalności i ogólnie samowolki, tylko podlega jakiemuś lekarzowi z większymi uprawnieniami. Na pieczątce nie ma "specjalista psychiatra", tylko po prostu "lekarz XY".
Tak mi się wydaje przynajmniej, moja psychiatra mi to tłumaczyła kiedyś, bo wcześniej chodziłam właśnie do takiego lekarza w trakcie specjalizacji, który pracował u niej. Był nawiasem mówiąc bardzo dobrym lekarzem i miło go wspominam.
Doświadczenie to bardzo ważna rzecz, bo mało który pacjent jest książkowym przypadkiem, więc znajomość podręczników na pamięć to jeszcze nie wszystko już kilku lekarzy mówiło mi zresztą, że największą wiedzę medyczną zdobywają "od pacjentów", tzn. nabierając doświadczenia poprzez leczenie poszczególnych przypadków.

---------- Dopisano o 11:59 ---------- Poprzedni post napisano o 11:53 ----------

Jak byłam w szpitalu, to tam też niektórzy lekarze byli w trakcie specjalizacji. Dobór leków, wszystkie ważniejsze wytyczne co do leczenia itd. były ustalane przez ordynatora, czyli moją psychiatrę, ale reszta lekarzy, w tym ci specjalizujący się, codziennie rozmawiali z pacjentami, robili wywiady, podstawowe badania, czasem przychodzili na terapię grupową i brali w niej udział (jako lekarze oczywiście ). Obcowali na co dzień z pacjentami, zalecali leki na bieżąco, jak coś się działo, kontrolowali somatykę itd., ale główne decyzje podejmowała jedna lekarka, której oni podlegali. To był prywatny oddział co prawda, ale myślę, ze taki sposób organizacji w państwowym szpitalu jest mniej więcej podobny, że lekarz bez specjalizacji już w jakimś stopniu leczy i prowadzi pacjenta, ale mimo wszystko nie decyduje o wszystkim.

Dobrze Tobie wytłumaczono.

Myślę, że unikając młodszych lekarzy (nie przyjmują 25-letni lekarze, ponieważ oni są dopiero po 6. roku, bądź na stażu) uniemożliwia się im poznawanie pacjentów oraz ich dolegliwości. A zawsze ten młodszy wszystko ustala ze starszym.

---------- Dopisano o 12:06 ---------- Poprzedni post napisano o 12:02 ----------

Napisane przez emelie

No raczej nie, bo taki młodzik miał tylko trochę psychiatrii na studiach i bodajże cztery tygodnie stażu... No i co on może wiedzieć o leczeniu psychiatrycznym
Ciekawa jestem, jak to przebiega. Może przysłuchuje się rozmowie psychiatry z pacjentami? Na pewno są w tym czasie różne kursy, ale dyżury na oddziałach psychiatrycznych także. Chyba z ciekawości zapytam moją terapeutkę, ona pracowała na oddziale psychiatrycznym, także może coś wie

Zajęcia na studiach zajmują 4 tygodnie. W tym czasie zdobywana jest wiedza teoretyczna, jak i praktyczna. Codzienne rozmowy z pacjentami, zdobywanie samodzielne wywiadu w obecności asystenta. Egzamin najczęściej dwustopniowy - teoria + praktyka. Często w trakcie tego 4-tygodniowego kursu dodatkowe zaliczenia, aby sprawdzać regularnie wiedzę.

Na stażu również miesiąc.

Później specjalizacja. Na początku nawet podetrzeć się samodzielnie nie można, ponieważ ktoś cały czas śledzi każdy ruch młodego lekarza. Opiekun specjalizującego się jest odpowiedzialny za wszystkie błędy.

Prywatną praktykę specjalistyczną można otworzyć dopiero po zakończeniu specjalizacji.

[201712181913]

staż jest dużo dłuższy niż miesiąc
http://www.poradnik-praca.pl/rynek-p.../staz-lekarski
nie chce mi się liczyć, ale wychodzi chyba około 50 tygodni

---------- Dopisano o 12:24 ---------- Poprzedni post napisano o 12:10 ----------

Myślę, że unikając młodszych lekarzy (nie przyjmują 25-letni lekarze, ponieważ oni są dopiero po 6. roku, bądź na stażu) uniemożliwia się im poznawanie pacjentów oraz ich dolegliwości. A zawsze ten młodszy wszystko ustala ze starszym.

Wiesz, to jest wszystko prawda, ale to nie zmienia faktu, że jak mam do wyboru lekarz doświadczony/lekarz niedoświadczony, to większa szansa, że wybiorę tego pierwszego. No niestety, ale w kwestii własnego zdrowia nikt się raczej nie zastanawia, czy może ten młody lekarz ma potencjał i warto dać mu szansę, tylko każdy troszczy się o swój interes, bo własne zdrowie to jest chyba zbyt duża wartość, żeby chcieć ryzykować, po prostu. I nawet nie chodzi o to, że z góry się zakłada, że ten młody lekarz zaszkodzi, ale że większe doświadczenie = większe szanse na lepszy obrót sprawy.

Ja ogólnie nie mam nic do młodych lekarzy, pisałam wyżej, że miałam lekarza w trakcie specjalizacji i był naprawdę dobry. Teraz zresztą lekarza nie muszę wybierać, bo jestem zadowolona. Ale gdybym wybierała, to byłby to jeden z ważnych czynników (co nie znaczy, że jedyny).

I też co innego, jeśli idziesz do lekarza z kurzajką, a co innego, kiedy leczysz poważną chorobę.

[pani-jesień]

Napisane przez BajaderkowaBaba

Myślę, że unikając młodszych lekarzy (nie przyjmują 25-letni lekarze, ponieważ oni są dopiero po 6. roku, bądź na stażu) uniemożliwia się im poznawanie pacjentów oraz ich dolegliwości. A zawsze ten młodszy wszystko ustala ze starszym.

To Ty sobie nie unikaj takich psychiatrów.
Ale nie każ innym postępować tak samo

Ja Tobie nie zabraniam chodzić do bardzo młodych psychiatrów, więc daruj sobie krytykowanie osób, które wolą bardziej doświadczonych.
W czym Ty w ogóle masz problem, osobiście Cię to dotyka czy co?

Jak już wcześniej pisałam - w przypadku jakiegoś drobnego problemu, nie psychicznego, pewnie poszłabym do bardzo młodego lekarza. Do bardzo młodego psychiatry już nie. Zbyt sobie cenię swoje zdrowie.

[Sunsett]

Hej dziewczyny.
Przepraszam, że tak wcinam się Wam w wątek, ale uznałam, że lepiej zapytać tutaj, niż zakładać oddzielny temat.
Powiedzcie mi, czy w przypadku, gdy psychiatra stwierdzi u pacjenta nerwicę, to czy taką chorobę można wyleczyć np. terapią, czy koniecznie jest przyjmowanie lekarstw ?

[klempaa]

Napisane przez torba

specjalizację robisz w szpitalu, ale można też chyba pracować w różnych placówkach, przychodniach, poradniach, nawet prywatnych, prowadzić pacjentów, wypisywać leki, skierowania do szpitala itd., ale taki lekarz nie może "działać sam" tzn. nie może mieć prywatnego gabinetu, własnej działalności i ogólnie samowolki, tylko podlega jakiemuś lekarzowi z większymi uprawnieniami. Na pieczątce nie ma "specjalista psychiatra", tylko po prostu "lekarz XY".

Nie masz racji lekarz w tracie specjalizacji to znaczy, ze ma prawo wykonywania zawodu -> czyli może mieć gabinet prywatny. Tak naprawdę to każdy sobie może prywatny gabinet założyć inna sprawa, że nie bedzie mógł w nim leczyc.... ale specjalizacja nie jest wymogiem do założenia prywatnego gabinetu - znam wielu lekarzy, którzy np. nie mają specjalizacji a od jakiegos czasu pracują na oddziale - np. gastrologii - i prowadzą jednocześnie prywatne gabinety. Nie zapominajmy, ze to, ze lekarz nie ma specjalizacji nie musi znaczyc, ze jest dopiero po studiach.
Np. znam lekarza, który jest po prostu genialnym anestezjologiem. Gość jest świetny i bez oporów powierzyłabym mu życie swoje czy najbliższych np. na sali operacyjnej. I co? I specjalizacji nie ma. Zdaje egzamin pod koniec roku.

A w szpitalu juz tak jest, że najczęściej gdy się ma wątpliwości to konsultuje się sprawę ze starszym kolegą- nawet, gdy się jest już po specjalizacji.

[BajaderkowaBaba]

Napisane przez klempaa

Nie masz racji lekarz w tracie specjalizacji to znaczy, ze ma prawo wykonywania zawodu -> czyli może mieć gabinet prywatny. Tak naprawdę to każdy sobie może prywatny gabinet założyć inna sprawa, że nie bedzie mógł w nim leczyc.... ale specjalizacja nie jest wymogiem do założenia prywatnego gabinetu - znam wielu lekarzy, którzy np. nie mają specjalizacji a od jakiegos czasu pracują na oddziale - np. gastrologii - i prowadzą jednocześnie prywatne gabinety. Nie zapominajmy, ze to, ze lekarz nie ma specjalizacji nie musi znaczyc, ze jest dopiero po studiach.
Np. znam lekarza, który jest po prostu genialnym anestezjologiem. Gość jest świetny i bez oporów powierzyłabym mu życie swoje czy najbliższych np. na sali operacyjnej. I co? I specjalizacji nie ma. Zdaje egzamin pod koniec roku.

A w szpitalu juz tak jest, że najczęściej gdy się ma wątpliwości to konsultuje się sprawę ze starszym kolegą- nawet, gdy się jest już po specjalizacji.

Wiesz, prawo do wykonywania zawodu lekarz ma po zdaniu LEP-u, niekoniecznie będąc na specjalizacji.
Aby otworzyć specjalistyczną praktykę lekarską należy mieć specjalizację.
Aby otworzyć gabinet prywatny - po 2 latach specjalizacji.

Napisane przez pani-jesień

To Ty sobie nie unikaj takich psychiatrów.
Ale nie każ innym postępować tak samo

Ja Tobie nie zabraniam chodzić do bardzo młodych psychiatrów, więc daruj sobie krytykowanie osób, które wolą bardziej doświadczonych.
W czym Ty w ogóle masz problem, osobiście Cię to dotyka czy co?

Jak już wcześniej pisałam - w przypadku jakiegoś drobnego problemu, nie psychicznego, pewnie poszłabym do bardzo młodego lekarza. Do bardzo młodego psychiatry już nie. Zbyt sobie cenię swoje zdrowie.

Dobry fragment zacytowałaś "myślę, że...". Czy tutaj gdzieś Ciebie, bądź kogokolwiek skrytykowałam? Nigdzie też nie użyłam tonu rozkazującego, aby można było zasugerować, iż cokolwiek "każę". Tak po prostu rozmawiam.


Ja wolę chodzić do młodych, ponieważ mają lepsze podejście do pacjenta. Są często dużo bardziej uprzejmi i życzliwi, ponieważ nie dopadł ich syndrom wypalenia zawodowego. Ale to moje zdanie. Także nie musisz się, aż tak bardzo oburzać.

Napisane przez torba

staż jest dużo dłuższy niż miesiąc
http://www.poradnik-praca.pl/rynek-p.../staz-lekarski
nie chce mi się liczyć, ale wychodzi chyba około 50 tygodni

---------- Dopisano o 12:24 ---------- Poprzedni post napisano o 12:10 ----------

Wiesz, to jest wszystko prawda, ale to nie zmienia faktu, że jak mam do wyboru lekarz doświadczony/lekarz niedoświadczony, to większa szansa, że wybiorę tego pierwszego. No niestety, ale w kwestii własnego zdrowia nikt się raczej nie zastanawia, czy może ten młody lekarz ma potencjał i warto dać mu szansę, tylko każdy troszczy się o swój interes, bo własne zdrowie to jest chyba zbyt duża wartość, żeby chcieć ryzykować, po prostu. I nawet nie chodzi o to, że z góry się zakłada, że ten młody lekarz zaszkodzi, ale że większe doświadczenie = większe szanse na lepszy obrót sprawy.

Ja ogólnie nie mam nic do młodych lekarzy, pisałam wyżej, że miałam lekarza w trakcie specjalizacji i był naprawdę dobry. Teraz zresztą lekarza nie muszę wybierać, bo jestem zadowolona. Ale gdybym wybierała, to byłby to jeden z ważnych czynników (co nie znaczy, że jedyny).

I też co innego, jeśli idziesz do lekarza z kurzajką, a co innego, kiedy leczysz poważną chorobę.

Pewno masz rację, ale jestem ciekawa, czy ktoś się zastanawia nad tym, że młody lekarz niekoniecznie oznacza zło i przegraną walkę z chorobą. Trzeba też brać pod uwagę - ciężkie choroby nie są leczone przez "młokosa", ale często więcej niż jedna osoba czuwa nad diagnozą oraz leczeniem. Przynajmniej w szpitalu, bo w prywatnych praktykach pewno bywa różnie.

[emelie]

Napisane przez klempaa

Nie masz racji lekarz w tracie specjalizacji to znaczy, ze ma prawo wykonywania zawodu -> czyli może mieć gabinet prywatny. Tak naprawdę to każdy sobie może prywatny gabinet założyć inna sprawa, że nie bedzie mógł w nim leczyc.... ale specjalizacja nie jest wymogiem do założenia prywatnego gabinetu - znam wielu lekarzy, którzy np. nie mają specjalizacji a od jakiegos czasu pracują na oddziale - np. gastrologii - i prowadzą jednocześnie prywatne gabinety. Nie zapominajmy, ze to, ze lekarz nie ma specjalizacji nie musi znaczyc, ze jest dopiero po studiach.
Np. znam lekarza, który jest po prostu genialnym anestezjologiem. Gość jest świetny i bez oporów powierzyłabym mu życie swoje czy najbliższych np. na sali operacyjnej. I co? I specjalizacji nie ma. Zdaje egzamin pod koniec roku.

A w szpitalu juz tak jest, że najczęściej gdy się ma wątpliwości to konsultuje się sprawę ze starszym kolegą- nawet, gdy się jest już po specjalizacji.

Jaa, to już na specjalizacji można mieć prywatny gabinet?! Na którym roku?

Edit: Już nieważne, zobaczyłam odpowiedź Bajaderkowej

[BajaderkowaBaba]

Napisane przez torba

staż jest dużo dłuższy niż miesiąc
http://www.poradnik-praca.pl/rynek-p.../staz-lekarski
nie chce mi się liczyć, ale wychodzi chyba około 50 tygodni

---------- Dopisano o 12:24 ---------- Poprzedni post napisano o 12:10 ----------

Wiesz, to jest wszystko prawda, ale to nie zmienia faktu, że jak mam do wyboru lekarz doświadczony/lekarz niedoświadczony, to większa szansa, że wybiorę tego pierwszego. No niestety, ale w kwestii własnego zdrowia nikt się raczej nie zastanawia, czy może ten młody lekarz ma potencjał i warto dać mu szansę, tylko każdy troszczy się o swój interes, bo własne zdrowie to jest chyba zbyt duża wartość, żeby chcieć ryzykować, po prostu. I nawet nie chodzi o to, że z góry się zakłada, że ten młody lekarz zaszkodzi, ale że większe doświadczenie = większe szanse na lepszy obrót sprawy.

Ja ogólnie nie mam nic do młodych lekarzy, pisałam wyżej, że miałam lekarza w trakcie specjalizacji i był naprawdę dobry. Teraz zresztą lekarza nie muszę wybierać, bo jestem zadowolona. Ale gdybym wybierała, to byłby to jeden z ważnych czynników (co nie znaczy, że jedyny).

I też co innego, jeśli idziesz do lekarza z kurzajką, a co innego, kiedy leczysz poważną chorobę.

staż cząstkowy z psychiatrii trwa 4 tygodnie, a o tym była mowa.

[karolinaP103]

Brook brałaś escitalopram? Jak się po nim czułaś? Ja biorę od 2 -mcy i oprócz delikatnego stonizowania nie czuję się najlepiej. Biorę jeszcze pramolan i pernazynę ale ataki agresji i złości mnie dobijają

[201712181913]

Napisane przez klempaa

Nie masz racji lekarz w tracie specjalizacji to znaczy, ze ma prawo wykonywania zawodu -> czyli może mieć gabinet prywatny. Tak naprawdę to każdy sobie może prywatny gabinet założyć inna sprawa, że nie bedzie mógł w nim leczyc.... ale specjalizacja nie jest wymogiem do założenia prywatnego gabinetu - znam wielu lekarzy, którzy np. nie mają specjalizacji a od jakiegos czasu pracują na oddziale - np. gastrologii - i prowadzą jednocześnie prywatne gabinety. Nie zapominajmy, ze to, ze lekarz nie ma specjalizacji nie musi znaczyc, ze jest dopiero po studiach.
Np. znam lekarza, który jest po prostu genialnym anestezjologiem. Gość jest świetny i bez oporów powierzyłabym mu życie swoje czy najbliższych np. na sali operacyjnej. I co? I specjalizacji nie ma. Zdaje egzamin pod koniec roku.

Pewnie masz rację nie orientuję się w szczegółach z pewnością moja psychiatra mi to tłumaczyła daawno temu, napisałam tylko co ja z tego zrozumiałam

A w szpitalu juz tak jest, że najczęściej gdy się ma wątpliwości to konsultuje się sprawę ze starszym kolegą- nawet, gdy się jest już po specjalizacji.

a to prawda, moja lekarka mimo ponad chyba 25-letniego doświadczenia też mnie kiedyś wysłała na konsultację do innego psychiatry, żeby potwierdzić diagnozę.

[klempaa]

Napisane przez BajaderkowaBaba

Wiesz, prawo do wykonywania zawodu lekarz ma po zdaniu LEP-u, niekoniecznie będąc na specjalizacji.
Aby otworzyć specjalistyczną praktykę lekarską należy mieć specjalizację.
Aby otworzyć gabinet prywatny - po 2 latach specjalizacji.

Wiem- o tym własnie piszę.
Traktując sprawę literalnie: nazywa się to indywidualna praktyka lekarska i żeby ją otworzyć trzeba mieć 2 lata samodzielnego wykonywania zawodu -> czyli można ją otworzyc 2 lata po rozpoczęciu pracy (okres stażu nie liczy się do rachunku). Nie ma tu absolutnie żadnej mowy o tym, że trzeba byc w trakcie specjalizacji.

[BajaderkowaBaba]

Napisane przez klempaa

Wiem- o tym własnie piszę.
Traktując sprawę literalnie: nazywa się to indywidualna praktyka lekarska i żeby ją otworzyć trzeba mieć 2 lata samodzielnego wykonywania zawodu -> czyli można ją otworzyc 2 lata po rozpoczęciu pracy (okres stażu nie liczy się do rachunku). Nie ma tu absolutnie żadnej mowy o tym, że trzeba byc w trakcie specjalizacji.

Niech i tak będzie

[Alessaaa]

Dziewczyny czy któraś z was chodzi do psychiatry z Łodzi? Bo w moim rodzinnym miescie poradnia zdrowia psychicznego została zamknięta a ja już nie daje rady i chyba muszę zwrócić się o pomoc do specjalisty.

[Brook]

Napisane przez karolinaP103

Brook brałaś escitalopram? Jak się po nim czułaś? Ja biorę od 2 -mcy i oprócz delikatnego stonizowania nie czuję się najlepiej. Biorę jeszcze pramolan i pernazynę ale ataki agresji i złości mnie dobijają

hej bralam i powiem ci ze zadnej roznicy nie czulam miedzy nim a wczesniej branym citalopramem
tak samo sie czulam
moze te dwa pozostale leki zle na ciebie dzialaja?

[karolinaP103]

Napisane przez Brook

hej bralam i powiem ci ze zadnej roznicy nie czulam miedzy nim a wczesniej branym citalopramem
tak samo sie czulam
moze te dwa pozostale leki zle na ciebie dzialaja?

Może chociarz powinny wspomagać działanie głownego leku Chyba zwiększę sobie dawkę-kiedyś przy poważniejszym epizodzie psych kazała mi brac po 6 na dzień
Teraz escitalopram jets popularny wśród lekarzy bo pojawiło się dużo tańszych odpowiedników-pewnie dlatego go dostałam

[pani-jesień]

Napisane przez BajaderkowaBaba

Ja wolę chodzić do młodych, ponieważ mają lepsze podejście do pacjenta. Są często dużo bardziej uprzejmi i życzliwi, ponieważ nie dopadł ich syndrom wypalenia zawodowego. Ale to moje zdanie. Także nie musisz się, aż tak bardzo oburzać.

A co dla Ciebie oznacza "młody lekarz"?
Mój psychiatra ma 38 lat i uważam, że jest młody ale już nie gówniarz

[BajaderkowaBaba]

Napisane przez pani-jesień

A co dla Ciebie oznacza "młody lekarz"?
Mój psychiatra ma 38 lat i uważam, że jest młody ale już nie gówniarz

No taki co już jest na specjalizacji w sumie dobra uwaga. Kto to jest "młody lekarz". Gorzej, jak już ma swoje lata... a wygląda na bardzo młodą osobę

[pani-jesień]

Napisane przez BajaderkowaBaba

No taki co już jest na specjalizacji w sumie dobra uwaga. Kto to jest "młody lekarz". Gorzej, jak już ma swoje lata... a wygląda na bardzo młodą osobę

Jak zobaczyłam mojego psychiatrę po raz pierwszy, to sie przeraziłam, że nie ma jeszcze 30 lat, tak młodo wyglądał

[elkiza81]

Napisane przez Sunsett

Hej dziewczyny.
Przepraszam, że tak wcinam się Wam w wątek, ale uznałam, że lepiej zapytać tutaj, niż zakładać oddzielny temat.
Powiedzcie mi, czy w przypadku, gdy psychiatra stwierdzi u pacjenta nerwicę, to czy taką chorobę można wyleczyć np. terapią, czy koniecznie jest przyjmowanie lekarstw ?

Hej, ja też pojawiam się jako nowa w tym wątku. Psychiatra poinformuje Cię o możliwościach leczenia farmakologicznego i psychoterapeutycznego i wskaże jego zdaniem najlepsze leczenie dla Twojego przypadku. Leczenie psychiatryczne w naszym kraju jest dobrowolne i to od Ciebie zależy, czy je podejmiesz i w jakim zakresie. Przeważnie lekarze zalecają łączenie farmakoterapii z psychoterapią.

Napisane przez pani-jesień

A co dla Ciebie oznacza "młody lekarz"?
Mój psychiatra ma 38 lat i uważam, że jest młody ale już nie gówniarz

Skoro ma 38 lat to znaczy, że już zdobył doświadczenie zawodowe w pracy z pacjentami i że jest specjalistą w tej dziedzinie, więc spokojnie można "oddać się w jego ręce".

[Dearlie]

A mi zaczęły włosy wypadac garściami Podobno to najczęstszy skutek uboczny przy Depakine Chrono. Pamiętam, że jak zaczynałam je brac to moja psychiatra mi o tym wspomniała. Powiedziała, że przy pojawieniu się jakichkolwiek negatywnych objawów mam ostawic lek. Jestem w kropce, bo pamiętacie jak ostatnio zakończyło się takie odstawienie? Nie wiem co robic. Jutro będę się próbowała umówic na wizytę, ale jak się uda to najwcześniej będzie ona za tydzień w czwartek. Mam nadzieję, że nie wyłysieję do tego czasu zupełnie... Czy któraś z Was miała podobne objawy przy Depakine? Dodam, że z każdym dniem nasila mi się ten objaw i mam wrażenie, że wypada mi co raz więcej włosów. Jestem nieodpowiedzialna, bo dzisiaj je na dodatek pofarbowałam i chyba sama sobie tym zaszkodziłam, bo dosłownie wyciągnęłam sobie przy myciu 6 pełnych garści włosów.

[elkiza81]

Napisane przez Dearlie

A mi zaczęły włosy wypadac garściami Podobno to najczęstszy skutek uboczny przy Depakine Chrono. Pamiętam, że jak zaczynałam je brac to moja psychiatra mi o tym wspomniała. Powiedziała, że przy pojawieniu się jakichkolwiek negatywnych objawów mam ostawic lek. Jestem w kropce, bo pamiętacie jak ostatnio zakończyło się takie odstawienie? Nie wiem co robic. Jutro będę się próbowała umówic na wizytę, ale jak się uda to najwcześniej będzie ona za tydzień w czwartek. Mam nadzieję, że nie wyłysieję do tego czasu zupełnie... Czy któraś z Was miała podobne objawy przy Depakine? Dodam, że z każdym dniem nasila mi się ten objaw i mam wrażenie, że wypada mi co raz więcej włosów. Jestem nieodpowiedzialna, bo dzisiaj je na dodatek pofarbowałam i chyba sama sobie tym zaszkodziłam, bo dosłownie wyciągnęłam sobie przy myciu 6 pełnych garści włosów.

może powinnaś poprosić lekarkę o zmianę leku?

[Dearlie]

Napisane przez elkiza81

może powinnaś poprosić lekarkę o zmianę leku?

Właśnie w tym celu chcę się umówic na wizytę. Tyle, że to sporo czasu, bo aż tydzień. Trudno, chyba będę musiała przez ten czas przyjmowac dalej Depakine, bo boję się ją odstawic. Mam nadzieję, że nie wyłysieję zupełnie