TŻ zmusza mnie do sexu siłą

[preetamsingh]

Autorko - szantażuje cię, że się zabije, jak odejdziesz? Droga wolna. Niech robi co chce - gdyby mi gwałciciel powiedział coś takiego, to będę brutalna, ale chyba bym odczuła ulgę, że już nie będzie mi zagrażać mój oprawca(choć oczywiście powinien sąd się nm zająć - w więzieniu maiłby z doopy jesień średniowiecza).
Nie mam absolutnie żadnego współczucia dla gwałcicieli i pedofilów, a poza tym, to ,że nie zgłosiłaś sprawy na policję stwarza ryzyko, że on zrobi to ponownie - jeśli nie tobie to innej kobiecie!

[Śniegowa]

Napisane przez maryanna3

zgadzam się

A ja nie... Dziewczynie już z samą sobą i takim kawałem drania jest ciężko, więc dobijanie jej takimi słowami nie jest w porządku. Ona potrzebuje wsparcia, a nie dodatkowych kopniaków.

---------- Dopisano o 13:25 ---------- Poprzedni post napisano o 13:23 ----------

Napisane przez preetamsingh

Autorko - szantażuje cię, że się zabije, jak odejdziesz? Droga wolna. Niech robi co chce - gdyby mi gwałciciel powiedział coś takiego, to będę brutalna, ale chyba bym odczuła ulgę, że już nie będzie mi zagrażać mój oprawca(choć oczywiście powinien sąd się nm zająć - w więzieniu maiłby z doopy jesień średniowiecza).

Dokładnie to samo pomyslałam... ale tak to można powiedzieć, jak się z boku stoi a nie gdy rzeczywiście możesz żyć potem z piętnem że doprowadziłaś do śmierci ojca swojego dziecka. Może się potem okazać, że dziecko będzie obwiniać ją o to.... Chociaż bardzo wątpię, aby zrobił to na prawdę.

[dawidowskasia]

Napisane przez Śniegowa

A ja nie... Dziewczynie już z samą sobą i takim kawałem drania jest ciężko, więc dobijanie jej takimi słowami nie jest w porządku. Ona potrzebuje wsparcia, a nie dodatkowych kopniaków.

-skoro z nim jest i ciągle nowe usprawiedliwienia wyszukuje tzn,ze nie jest tak ciężko.
Poza tym trzebapomysleć o dziecku - a ona tego nie robi

Napisane przez Śniegowa

Dokładnie to samo pomyslałam... ale tak to można powiedzieć, jak się z boku stoi a nie gdy rzeczywiście możesz żyć potem z piętnem że doprowadziłaś do śmierci ojca swojego dziecka. Może się potem okazać, że dziecko będzie obwiniać ją o to.... Chociaż bardzo wątpię, aby zrobił to na prawdę.

a to ciekawe. Gdyby mi matka powiedziała,ze ojciec ją gwałcił a ona odeszła, więc on się zabił to bym się cieszyła,że przynajmniej podatnicy nie muszą płacić za jego pobyt w więzieniu.
A może przejdź się po ośrodkach, popytaj dzieci takich zwyroli czy wolałyby,żeby tatuś żył czy umarł
Mój ojciec nawet w 1/10 nie był takim świrem a i tak jego śmierć nie zrobiłaby na mnie wrażenia

[laisla]

Dość typowy tekst tego typu palantów, że jak odejdzie to on się zabije. Cóż to by była strata dla społeczeństwa, aż trudno to sobie wyobrazić z tym, że oni zazwyczaj i tak przeżywają wszystkich, gorzej z ich otoczeniem, które stopniowo wykańczają.

[dawidowskasia]

Napisane przez laisla

Dość typowy tekst tego typu palantów, że jak odejdzie to on się zabije. Cóż to by była strata dla społeczeństwa, aż trudno to sobie wyobrazić z tym, że oni zazwyczaj i tak przeżywają wszystkich, gorzej z ich otoczeniem, które stopniowo wykańczają.

o to to to Połowa ludzi by Bogu dziękowała,że jednego zboczeńca mniej

[tacyta]

Napisane przez zwyklakobietka

Dziękuję za Wasze opinie.

Od tych kilku ostatnich miesięcy pojawiała mi się w głowie opcja zakończenia związku. Kilka tygodni temu dałam mu do zrozumienia, że jest to możliwe - na to usłyszałam odpowiedź, że jeśli takie coś nastąpi to on odbierze sobie życie. Być może nie jest to do końca gołosłowne ponieważ wiele lat temu weszłam akurat do pomieszczenia gdzie zakładał sobie pętlę na szyję, był pod wpływem alkoholu to fakt ale można powiedzieć szlak przetarł. Pewnie o straszeniu mnie tym, że sobie odbierze życie powinnam napisać w tym wątku wcześniej lub na samym początku - to dałoby obraz tego jakie konsekwencje muszę brać pod uwagę, choćby nawet teoretycznie.
Oczywiście, że zdaję sobie sprawę z tego, że nikt nie może być w taki sposób szantażowany ale mimo wszystko nakłada to na mnie dodatkową odpowiedzialność w przypadku podjęcia decyzji o rozstaniu.
Jego rodzina nie przepada za wieloma osobami, może nawet większością (z wzajemnością) więc za mną też i wiem, że w razie czego byłabym obwiniana za to. Mam nadzieję, że w razie takiej sytuacji nie postąpił by w ten sposób ale ja takiej ewentualności nie mogę lekceważyć. To nie może mieć wpływu na moją decyzję ale też z pewnością jej nie ułatwia.

Dziękuję i pozdrawiam

Kobieto, dlaczego z własnej woli tkwisz w takim piekle i dajesz się jeszcze szantażować? Facet nie dość że jest gwałcicielem, nieczulym draniem to jeszcze ochydnym manipulatorem. I czegoś tu nie rozumiem. Przecież w poprzednim poście pisałaś, że on sam Cię straszył rozwodem, jak nie bedziesz dla niego "ciepła" a jak ty proponujesz rozwód, to nagle Cię straszy samobójstwem. Moim zdaniem Ty po prostu desperacko wyszukujesz powodów, zeby nadal tkwić w tej chorej relacji i nawet nie dopuszczasz do siebie myśli, że to był gwałt, starasz się go usprawiedliwiać. Straszne to jest. I gdybyś tylko chciała moglabyś to przerwać natychmiast przeprowadzając się do rodziców, ale ty nie chcesz.
Powiedz mi, jak wyobrażasz sobie dalsze pożycie małżeńskie z kimś takim? Przecież jak zostaniesz z tym gwałcicielem, to ten gwałt będzie się WIELOKROTNIE powtarzać, bo ty się nie przełamiesz po czymś takim, żeby wznowić normalne stosunki seksualne, seks będzie w Tobie wzbudzać coraz większy wstręt i traumę a on będzie się przecież musiał zaspokajać a skoro nie ma żadnych oporów przed gwałceniem Ciebie i nie widzi w tym nic złego, to nadal bedzie to robić. I on się nie zabije (nie ten typ ), prędzej Ciebie doprowadzi na skraj depresji i samobójstwa. Z każdą chwilą spędzoną z tym psycholem zmniejszają się Twoje szanse na normalne życie i ułożenie sobie życia w przyszłości z kimś normalnym, bo będziesz mieć coraz bardziej poranioną psychike, traumę na punkcie seksu i niskie poczucie własnej wartości. Przestań myśleć , czy on sobie czegoś nie zrobi (nawet jakby coś sobie zrobił, w co szczerze wątpię, to nie będzie Twoja wina, bo każdy odpowiada sam za swoje decyzje) ani o tym co powiedzą ludzie i jego rodzina, tylko pomyśl wreszcie o sobie i dziecku!

[dawidowskasia]

ja tam się psycholowi nie dziwie,że szantażuje. Gdzie on taka drugą znajdzie, którą będzie mógł gwałcić a ta się będzie litować

[maryanna3]

Napisane przez Śniegowa

A ja nie... Dziewczynie już z samą sobą i takim kawałem drania jest ciężko, więc dobijanie jej takimi słowami nie jest w porządku. Ona potrzebuje wsparcia, a nie dodatkowych kopniaków.

---------- Dopisano o 13:25 ---------- Poprzedni post napisano o 13:23 ----------

No cóż ja myślę że głaskanie po główce nie pomaga czasem tak jak porządny kop w tyłek jeśli mam być szczera...ale to tylko ja.
I znałam jedną kobietę która się wpakowała nieświadomie w patologię w tamtym konkretnym przypadku chodziło o chlanie i bicie. I jak się zaczęło(bo nie zaczęło się przed a po ślubie) to próbowała iść z mężem na terapię, jego wysłać na spotkania AA ale jego argument na to, to była pięść. Oczywiście były też groźby: jak odejdziesz to się z okna rzucę pod pociąg wpadnę. Ale się kobieta zapakowała i poszła stamtąd w cholerę, ona przynajmniej dziecka nie miała. Dziś jest szczęśliwa a on cały i zdrowy bije kolejną, bynajmniej nie leży na cmentarzu.

Nie można wszystkiego tłumaczyć toksycznym związkiem, współuzależnieniem. Tzn. gdyby jeszcze nie mieli dziecka, gdyby chodziło o alkohol. Wtedy zmarnuje sobie życie ona i on. Ale tutaj marnuje życie dziecku które się o takie życie nie prosi i jeśli nic teraz nie zmieni-kiedyś jej to wypomni, i chodzi a gwałt nie o alkohol-facet powinien dawno być w więzieniu bo inne kobiety też tak kiedyś potraktuje o ile teraz nie traktuje.

[Śniegowa]

Napisane przez dawidowskasia

-skoro z nim jest i ciągle nowe usprawiedliwienia wyszukuje tzn,ze nie jest tak ciężko.
Poza tym trzebapomysleć o dziecku - a ona tego nie robi

a to ciekawe. Gdyby mi matka powiedziała,ze ojciec ją gwałcił a ona odeszła, więc on się zabił to bym się cieszyła,że przynajmniej podatnicy nie muszą płacić za jego pobyt w więzieniu.
A może przejdź się po ośrodkach, popytaj dzieci takich zwyroli czy wolałyby,żeby tatuś żył czy umarł
Mój ojciec nawet w 1/10 nie był takim świrem a i tak jego śmierć nie zrobiłaby na mnie wrażenia

Ja szczerze watpię, aby ona się do tego dziecku przyznała kiedykolwiek.
Zgadzam sie w 100% że jedynym wyjściem z takiej sytuacji jest odejście. Ze względu na siebi i tym bardziej ze względu na dziecko. Rozumiem jednak, że odejście to nie jest łatwa rzecz. Dziewczyna psychicznie jest stłamszona i ma strasznie niską samoocenę i prawdopodobnie boi się co bedzie potem i czy da sobie radę. To taki lek przed nieznanym. Powinnyśmy uważam, pomóc jej znaleść w sobie siłę i pewność, że może to zrobić i da sobie radę, a nie ciskać w nią gromy.

[dawidowskasia]

Napisane przez Śniegowa

Ja szczerze watpię, aby ona się do tego dziecku przyznała kiedykolwiek.
Zgadzam sie w 100% że jedynym wyjściem z takiej sytuacji jest odejście. Ze względu na siebi i tym bardziej ze względu na dziecko. Rozumiem jednak, że odejście to nie jest łatwa rzecz. Dziewczyna psychicznie jest stłamszona i ma strasznie niską samoocenę i prawdopodobnie boi się co bedzie potem i czy da sobie radę. To taki lek przed nieznanym. Powinnyśmy uważam, pomóc jej znaleść w sobie siłę i pewność, że może to zrobić i da sobie radę, a nie ciskać w nią gromy.

a znasz jakiś sposób,zeby jej to przetłumaczyć? Bo ja po tych wszystkich postach tylko to miałam ochotę napisać.
Wiem,zę jest ciężko odejść, ale ona już nie jest sama tylko z dzieckiem.
Pewnie autorka oczekiwala,ze napiszemy "ach, to chłop, ma swoje potrzeby-musisz zrozumieć, nie dałaś to sam musiał wziąć"

Zresztą skąd w niej tyle zrozumienia do zwyrola a tak mało dla własnego dziecka?
Nie każdy nadaje sie na matkę - ja na razie też, więc dzieci nie mam

[agison]

Napisane przez zwyklakobietka

Dziękuję za Wasze opinie.

Od tych kilku ostatnich miesięcy pojawiała mi się w głowie opcja zakończenia związku. Kilka tygodni temu dałam mu do zrozumienia, że jest to możliwe - na to usłyszałam odpowiedź, że jeśli takie coś nastąpi to on odbierze sobie życie. Być może nie jest to do końca gołosłowne ponieważ wiele lat temu weszłam akurat do pomieszczenia gdzie zakładał sobie pętlę na szyję, był pod wpływem alkoholu to fakt ale można powiedzieć szlak przetarł. Pewnie o straszeniu mnie tym, że sobie odbierze życie powinnam napisać w tym wątku wcześniej lub na samym początku - to dałoby obraz tego jakie konsekwencje muszę brać pod uwagę, choćby nawet teoretycznie.
Oczywiście, że zdaję sobie sprawę z tego, że nikt nie może być w taki sposób szantażowany ale mimo wszystko nakłada to na mnie dodatkową odpowiedzialność w przypadku podjęcia decyzji o rozstaniu.
Jego rodzina nie przepada za wieloma osobami, może nawet większością (z wzajemnością) więc za mną też i wiem, że w razie czego byłabym obwiniana za to. Mam nadzieję, że w razie takiej sytuacji nie postąpił by w ten sposób ale ja takiej ewentualności nie mogę lekceważyć. To nie może mieć wpływu na moją decyzję ale też z pewnością jej nie ułatwia.

Dziękuję i pozdrawiam

qrczę, a ja się zaczynam zastanawiać czy to nie prowo bo w głowie mi się nie mieści że kobieta, która na dodatek jest matką, w pierwszej kolejności myśli o życiu gwałciciela (który może się zabić bo kiedyś po pijaku zarzucił sobie stryczek na szyję więc jego groźby nie są gołosłowne) i o tym, co powie rodzina tego zboczeńca ...

sama nie mam dzieci, ale patrzę na moje przyjaciółki - one zrobiłyby wszystko, żeby ich dzieci były szczęśliwe, a przede wszystkim bezpieczne. Zaryzykowałabym stwierdzenie że kochająca matka jest w stanie zabić lub poświęcić życie, żeby ochronić własne dziecko. A tu słowa o dziecku nie ma, jakby ono nie było ważne, jakby całe jego życie nie spoczywało w rękach matki i nie było zależne od jej decyzji bo przecież to ewentualna śmierć kata "nakłada na nią dodatkową odpowiedzialność w przypadku podjęcia decyzji o rozstaniu", a zgwałcenie dziecka lub jego zabicie przez świra jakoś nie wchodzi w grę albo nie jest brane pod uwagę ...

zwłaszcza że tyle się ostatnio słyszało, choćby o tym policjancie który własnymi rękami udusił córeczkę i syna, żeby zrobić na złość żonie

i jeszcze te sformułowania "dałam mu do zrozumienia, że jest to możliwe" i tym podobne - bardziej biurowo się nie dało? przecież sytuacja to czysty dramat ...

[polny mak]

a ja uważam autorko, że jesteś starszną egoistką.

Ty wcale nie masz na uwadze "dobro dziecka"

Ty myślisz tylko o sobie - o tym jak TOBIE będzie ciężko, o tym, że mąż CIEBIE szantażuje, o tym co jego rodzina powie na TWÓJ temat ( jak skończy ze sobą)

wszędzie tylko TY i TY

może to okrutne z mojej strony, ale uważam, że nie dla Ciebie jest posiadanie dziecka i bycie matką- Ty jesteś zbyt samolubną istotą..

szkoda tego niewinnego stworzenia...

[Śniegowa]

Napisane przez agison

qrczę, a ja się zaczynam zastanawiać czy to nie prowo bo w głowie mi się nie mieści że kobieta, która na dodatek jest matką, w pierwszej kolejności myśli o życiu gwałciciela (który może się zabić bo kiedyś po pijaku zarzucił sobie stryczek na szyję więc jego groźby nie są gołosłowne) i o tym, co powie rodzina tego zboczeńca ...

Też się przez chwilę nad tym zastanawiałam. Sam tytuł wątku brzmi dość groteskowo- prawie jak "moje kochanie mnie gwałci"

Zastanawiając się nad tym dochodzę do wniosku, że ta dziewczyna nie zdawała sobie sprawy, że to jest gwałt i dopiero my jej to uświadomiłyśmy.
Mam nadzieję, że odejdzie od niego.

[skazana_na_bluesa]

Napisane przez zwyklakobietka

Dziękuję za Wasze opinie.

Od tych kilku ostatnich miesięcy pojawiała mi się w głowie opcja zakończenia związku. Kilka tygodni temu dałam mu do zrozumienia, że jest to możliwe - na to usłyszałam odpowiedź, że jeśli takie coś nastąpi to on odbierze sobie życie. Być może nie jest to do końca gołosłowne ponieważ wiele lat temu weszłam akurat do pomieszczenia gdzie zakładał sobie pętlę na szyję, był pod wpływem alkoholu to fakt ale można powiedzieć szlak przetarł. Pewnie o straszeniu mnie tym, że sobie odbierze życie powinnam napisać w tym wątku wcześniej lub na samym początku - to dałoby obraz tego jakie konsekwencje muszę brać pod uwagę, choćby nawet teoretycznie.
Oczywiście, że zdaję sobie sprawę z tego, że nikt nie może być w taki sposób szantażowany ale mimo wszystko nakłada to na mnie dodatkową odpowiedzialność w przypadku podjęcia decyzji o rozstaniu.
Jego rodzina nie przepada za wieloma osobami, może nawet większością (z wzajemnością) więc za mną też i wiem, że w razie czego byłabym obwiniana za to. Mam nadzieję, że w razie takiej sytuacji nie postąpił by w ten sposób ale ja takiej ewentualności nie mogę lekceważyć. To nie może mieć wpływu na moją decyzję ale też z pewnością jej nie ułatwia.

Dziękuję i pozdrawiam

a niech sie zabija. mala to strata
IDZ DO PSYCHOLOGA.

[maryanna3]

Napisane przez Śniegowa

Też się przez chwilę nad tym zastanawiałam. Sam tytuł wątku brzmi dość groteskowo- prawie jak "moje kochanie mnie gwałci"

Zastanawiając się nad tym dochodzę do wniosku, że ta dziewczyna nie zdawała sobie sprawy, że to jest gwałt i dopiero my jej to uświadomiłyśmy.
Mam nadzieję, że odejdzie od niego.

To też prawda, że istnieje jeszcze gdzieś tam w głowach niektórych ludzi taki pogląd że mąż nie może zgwałcić żony a klient prostytutki. Mnie bardziej zastanawia(w sensie wiarygodności autorki) ten spokojny ton. Rzadko kiedy taki jest gdy w grę wchodzą tak duże problemy, tu na wizażu też.

[dawidowskasia]

Napisane przez skazana_na_bluesa

a niech sie zabija. mala to strata
IDZ DO PSYCHOLOGA.

powiem więcej, żadna strata

[agison]

Napisane przez Śniegowa

Też się przez chwilę nad tym zastanawiałam. Sam tytuł wątku brzmi dość groteskowo- prawie jak "moje kochanie mnie gwałci"

Zastanawiając się nad tym dochodzę do wniosku, że ta dziewczyna nie zdawała sobie sprawy, że to jest gwałt i dopiero my jej to uświadomiłyśmy.
Mam nadzieję, że odejdzie od niego.

Napisane przez maryanna3

To też prawda, że istnieje jeszcze gdzieś tam w głowach niektórych ludzi taki pogląd że mąż nie może zgwałcić żony a klient prostytutki. Mnie bardziej zastanawia(w sensie wiarygodności autorki) ten spokojny ton. Rzadko kiedy taki jest gdy w grę wchodzą tak duże problemy, tu na wizażu też.

chyba że w grę wchodzi jakaś dziwne kalectwo emocjonalne ... ten spokojny ton, usprawiedliwianie zboczeńca, pomijanie roli dziecka - czy ona napisała w ogóle jakiej dziecko jest płci? bo nie zakonotowałam jakby ono było zupełnie nieistotne ale raczej prowokacją mi to śmierdzi - inaczej napisałaby od początku o szantażowaniu jej przez "TŻ", i że przez to boi się odejść.

ale każdy ma też inny poziom empatii, wrażliwości, więc jeśli nie jest to prowo to przepraszam
bo ja chyba w przypływie furii zabiłabym męża-łajdaka, który próbowałby mnie zgwałcić zabrałabym dziecko i uciekła jak najdalej, a już na pewno nie mogłabym z kimś takim żyć

[ciassteczkowa]

ja jestem w szoku że we współczesnym świcie jeszcze funkcjonuje rodzina patriarchalna i w tak patologicznej formie gdzie mąż podporządkował sobie żonę, począwszy od jej wypłaty, przez emocje do ciała. Niestety podejrzewam że to nie nie jest tak że zaczęło się to niedawno w momencie pierwszego wykorzystania, lecz twój mąż tresował ciebie przez te wszystkie lata waszego wspólnego życia, tylko była to bardzo dyskretna tresura której nie zauważyłaś przez te lata. Zostałaś emocjonalnie bardzo skrzywdzona i wpajano ci przez lata że mąż jest najważniejszy że dla męża trzeba nawet rozłożyć nogi kiedy on tylko tego zachce.
Nie wiem jeszcze bym to zrozumiała gdybyśmy żyli w XIX XXw kiedy kobieta była nikim dla męża (mogła być bita gwałcona i poniżana) a brak prawa kobiet zezwalał na taki stan rzeczy.
ale żyjemy teraz gdy mamy szereg praw, kiedy jest tyle organizacji, gdzie można dostać pomoc gdy się chce. Ale trzeba tej pomocy chcieć, niestety ja uwazam że ty tej pomocy nie chcesz dostać... o dziecku już nie wspomne ponieważ to działa tak: jeżeli to jest dziewczynka to podejrzewam ze za kilka lat spotka ją to samo albo ze strony ojca sprawcy, albo ze strony męża brutala (a niestety dziewczyna wyrośnie w takim domu i bedzie mieć wpojone że tak wolno traktować żone bo jak matkę tak traktowano), a jeżeli to jest syn to wnet będzie on ciebie traktować jak szmate, jak nic jak służącą i będzie cię poniżał, lecz na tym się nie skończy jak dorośnie znajdzie ofiarę i będzie traktował żone jak ciebie teraz traktuje mąż. to jest taki system zamknięty jeżeli ty teraz nic nie zrobisz to możesz skrzywdzić emocjonalnie i psychicznie dziecko.
wszystko teraz zależy od ciebie i od twojej decyzji. ja bym na twoim miejscu zdecydowała się na terapię u psychologa ponieważ usprawiedliwianie męża gwałciciela jest typowym objawem wyparcia, i niestety teraz go usprawiedliwiasz a za miesiąc dwa będziesz widzieć winę w sobie że to ty go sprowokowałaś do gwałtów. Nie jest warto niszczyć sobie życia dla takiego tyrana.

[Śniegowa]

Napisane przez agison

chyba że w grę wchodzi jakaś dziwne kalectwo emocjonalne ... ten spokojny ton, usprawiedliwianie zboczeńca, pomijanie roli dziecka - czy ona napisała w ogóle jakiej dziecko jest płci? bo nie zakonotowałam jakby ono było zupełnie nieistotne ale raczej prowokacją mi to śmierdzi - inaczej napisałaby od początku o szantażowaniu jej przez "TŻ", i że przez to boi się odejść.

ale każdy ma też inny poziom empatii, wrażliwości, więc jeśli nie jest to prowo to przepraszam
bo ja chyba w przypływie furii zabiłabym męża-łajdaka, który próbowałby mnie zgwałcić zabrałabym dziecko i uciekła jak najdalej, a już na pewno nie mogłabym z kimś takim żyć

Nie, nie napisała jakiej płci jest dziecko. Szukałam tego...

Ja też bym uciekała.... Szczególnie, że to sie powtarza.

[201607110949]

Napisane przez zwyklakobietka

Dziękuję za Wasze opinie.

na to usłyszałam odpowiedź, że jeśli takie coś nastąpi to on odbierze sobie życie.

No i bardzo dobrze - jednej gnidy na świecie mniej. Wadliwy gen sam się wyeliminuje bez obciążania społeczeństwa kosztami trzymania go w więzieniu, cudowne rozwiązanie, życz mu powodzenia i trzaśnij drzwiami.

[zwyklakobietka]

Mąż z synem mają dobry kontakt, spędzają ze sobą dużo czasu, dobrze się rozumieją. Rozumiem opinie osób na forum w których jest frustracja na mojego męża, sytuację i może nawet na moją bezczynność i niezdecydowanie. Nie chciałam aby syn miał rozbitą rodzinę. Przez lata starałam się w nim widzieć zalety, które ma, nie chciałam się koncentrować na jego wadach i przykrościach jakie mi wyrządzał.
Dawałam sytuacji i mężowi czas, że może coś się zmieni na lepsze, teraz wiem, że to jest możliwe tylko teoretycznie a w praktyce oczekiwanie na zmianę może mnie zrujnować.
Z uwagi na dziecko na chwilę obecną nie pracuję by móc w przyszłości mu zapewnić w miarę normalne życie.

Do tej pory nie wiedziałam, że to co za mną to gwałt małżeński. Teraz wiem, że to co przeszłam to były gwałty z lżejszymi skutkami fizycznymi ale psychicznymi takimi samymi.

Nie chciałam na tym forum dawać upustu swoim emocjom, które w trudnych chwilach obezwładniają człowieka. Za dużo za mną nieprzespanych nocy i łez z których mąż kpił. To jest straszne płakać i widzieć jak druga osoba z tego się naśmiewa. Musiałam się nauczyć nie okazywać tej słabości w jego obecności i ten brak okazywania emocji pewnie jest też tutaj widoczny.

Dziękuję za opinie i rady, pozdrawiam.

[TmargoT]

Napisane przez zwyklakobietka

Z uwagi na dziecko na chwilę obecną nie pracuję by móc w przyszłości mu zapewnić w miarę normalne życie.
.

w jaki sposób?

mąż z synem mają dobry kontakt, spędzają ze sobą dużo czasu, dobrze się rozumieją.

jednak taka sytuacja domowa uczy syna,że matkę nie należy szanowac,tylko ojca.dziecko uczy sie postrzegac matkę jako służącą i niewolnicę.
pomyśl o tym

[Merys]

Napisane przez zwyklakobietka

Mąż z synem mają dobry kontakt, spędzają ze sobą dużo czasu, dobrze się rozumieją. Rozumiem opinie osób na forum w których jest frustracja na mojego męża, sytuację i może nawet na moją bezczynność i niezdecydowanie. Nie chciałam aby syn miał rozbitą rodzinę. Przez lata starałam się w nim widzieć zalety, które ma, nie chciałam się koncentrować na jego wadach i przykrościach jakie mi wyrządzał.
Dawałam sytuacji i mężowi czas, że może coś się zmieni na lepsze, teraz wiem, że to jest możliwe tylko teoretycznie a w praktyce oczekiwanie na zmianę może mnie zrujnować.
Z uwagi na dziecko na chwilę obecną nie pracuję by móc w przyszłości mu zapewnić w miarę normalne życie.

Do tej pory nie wiedziałam, że to co za mną to gwałt małżeński. Teraz wiem, że to co przeszłam to były gwałty z lżejszymi skutkami fizycznymi ale psychicznymi takimi samymi.

Nie chciałam na tym forum dawać upustu swoim emocjom, które w trudnych chwilach obezwładniają człowieka. Za dużo za mną nieprzespanych nocy i łez z których mąż kpił. To jest straszne płakać i widzieć jak druga osoba z tego się naśmiewa. Musiałam się nauczyć nie okazywać tej słabości w jego obecności i ten brak okazywania emocji pewnie jest też tutaj widoczny.

Dziękuję za opinie i rady, pozdrawiam.

Tyle że, dla dziecka to nic miłego oglądać jak "tatuś" traktuje mamusie. Myślisz, że na nim też to się nie odbije?
Margo ma rację.

[Arakiel]

Napisane przez dawidowskasia

powiem więcej, żadna strata

Dokładnie jednego śmiecia mniej.

[preetamsingh]

Napisane przez zwyklakobietka

Mąż z synem mają dobry kontakt, spędzają ze sobą dużo czasu, dobrze się rozumieją. Rozumiem opinie osób na forum w których jest frustracja na mojego męża, sytuację i może nawet na moją bezczynność i niezdecydowanie. Nie chciałam aby syn miał rozbitą rodzinę. Przez lata starałam się w nim widzieć zalety, które ma, nie chciałam się koncentrować na jego wadach i przykrościach jakie mi wyrządzał.
Dawałam sytuacji i mężowi czas, że może coś się zmieni na lepsze, teraz wiem, że to jest możliwe tylko teoretycznie a w praktyce oczekiwanie na zmianę może mnie zrujnować.
Z uwagi na dziecko na chwilę obecną nie pracuję by móc w przyszłości mu zapewnić w miarę normalne życie.

Do tej pory nie wiedziałam, że to co za mną to gwałt małżeński. Teraz wiem, że to co przeszłam to były gwałty z lżejszymi skutkami fizycznymi ale psychicznymi takimi samymi.

Nie chciałam na tym forum dawać upustu swoim emocjom, które w trudnych chwilach obezwładniają człowieka. Za dużo za mną nieprzespanych nocy i łez z których mąż kpił. To jest straszne płakać i widzieć jak druga osoba z tego się naśmiewa. Musiałam się nauczyć nie okazywać tej słabości w jego obecności i ten brak okazywania emocji pewnie jest też tutaj widoczny.

Dziękuję za opinie i rady, pozdrawiam.

Ku**a mać!

Wiesz co, nie wiem czy bardziej mnie bulwersuje zachowanie Twojego męża czy Twoje myślenie.

Nie chcesz, by dziecko miało rozbita rodzinę, ale czy rodzina w której maż gwałci zonę JUŻ nie jest rozbita???

Kobieto - pisałaś, że masz rodziców - kiedy on bedzie w pracy, spakuj rzeczy swoje i synka i jedź do nich!!!

On, nawet jeśli jest Twoim mężem NIE ma prawa zmuszać Cię do seksu - to co zrobił zasługuje tylko na kryminał.

A Ty nie masz prawa niszczyć życia swojemu dziecku- życie z jednym rodzicem to nie jest patologia, natomiast życie z ojcem-gwałcicielem - TAK!!!

[maryanna3]

Napisane przez zwyklakobietka

Mąż z synem mają dobry kontakt, spędzają ze sobą dużo czasu, dobrze się rozumieją. Rozumiem opinie osób na forum w których jest frustracja na mojego męża, sytuację i może nawet na moją bezczynność i niezdecydowanie. Nie chciałam aby syn miał rozbitą rodzinę. Przez lata starałam się w nim widzieć zalety, które ma, nie chciałam się koncentrować na jego wadach i przykrościach jakie mi wyrządzał.
Dawałam sytuacji i mężowi czas, że może coś się zmieni na lepsze, teraz wiem, że to jest możliwe tylko teoretycznie a w praktyce oczekiwanie na zmianę może mnie zrujnować.
Z uwagi na dziecko na chwilę obecną nie pracuję by móc w przyszłości mu zapewnić w miarę normalne życie.

Do tej pory nie wiedziałam, że to co za mną to gwałt małżeński. Teraz wiem, że to co przeszłam to były gwałty z lżejszymi skutkami fizycznymi ale psychicznymi takimi samymi.

Nie chciałam na tym forum dawać upustu swoim emocjom, które w trudnych chwilach obezwładniają człowieka. Za dużo za mną nieprzespanych nocy i łez z których mąż kpił. To jest straszne płakać i widzieć jak druga osoba z tego się naśmiewa. Musiałam się nauczyć nie okazywać tej słabości w jego obecności i ten brak okazywania emocji pewnie jest też tutaj widoczny.

Dziękuję za opinie i rady, pozdrawiam.

My nie jesteśmy sfrustrowane. Zaraz wątek się skończy i wszyscy tu obecni o nim zapomną. Natomiast Ty wrócisz do swojego życia i albo z tych rad skorzystasz albo nie. Dziecko nie będzie miało lepszego życia z takim ojcem niż z żadnym, ale widać Ty tego nie rozumiesz. Gdybyś nie miała dziecka dawno by mnie już tu na tym wątku nie było ale że je niestety masz to tak strasznie mi szkoda jego, jego dzieciństwa i przyszłości że jeszcze próbuję Ci wmówić to czego sama sobie nie możesz wbić do głowy powtarzając to pogrubione zdanie po raz n-ty.

[paulinka3110]

Napisane przez zwyklakobietka

Dziękuję za Wasze opinie.

Od tych kilku ostatnich miesięcy pojawiała mi się w głowie opcja zakończenia związku. Kilka tygodni temu dałam mu do zrozumienia, że jest to możliwe - na to usłyszałam odpowiedź, że jeśli takie coś nastąpi to on odbierze sobie życie. Być może nie jest to do końca gołosłowne ponieważ wiele lat temu weszłam akurat do pomieszczenia gdzie zakładał sobie pętlę na szyję, był pod wpływem alkoholu to fakt ale można powiedzieć szlak przetarł. Pewnie o straszeniu mnie tym, że sobie odbierze życie powinnam napisać w tym wątku wcześniej lub na samym początku - to dałoby obraz tego jakie konsekwencje muszę brać pod uwagę, choćby nawet teoretycznie.
Oczywiście, że zdaję sobie sprawę z tego, że nikt nie może być w taki sposób szantażowany ale mimo wszystko nakłada to na mnie dodatkową odpowiedzialność w przypadku podjęcia decyzji o rozstaniu.
Jego rodzina nie przepada za wieloma osobami, może nawet większością (z wzajemnością) więc za mną też i wiem, że w razie czego byłabym obwiniana za to. Mam nadzieję, że w razie takiej sytuacji nie postąpił by w ten sposób ale ja takiej ewentualności nie mogę lekceważyć. To nie może mieć wpływu na moją decyzję ale też z pewnością jej nie ułatwia.

Dziękuję i pozdrawiam

Aj kobieto, żyj swoim życiem, męcz się z nim i nie irytuj wizażankowych kobiet które Ci dobrze radzą i wszystkie niemal piszemy Ci to samo!

[agison]

Napisane przez zwyklakobietka

Nie chciałam na tym forum dawać upustu swoim emocjom, które w trudnych chwilach obezwładniają człowieka. Za dużo za mną nieprzespanych nocy i łez z których mąż kpił. To jest straszne płakać i widzieć jak druga osoba z tego się naśmiewa. Musiałam się nauczyć nie okazywać tej słabości w jego obecności i ten brak okazywania emocji pewnie jest też tutaj widoczny.

no jest widoczny ... jeszcze trochę, a staniesz się emocjonalnym wrakiem, wrakiem czlowieka, a jesteś jeszcze taka młoda, całe życie przed Tobą za 30 lat spojrzysz wstecz i co zobaczysz? życie jest tylko jedno, nie warto marnować go dla gnidy, która Cię gwałci i jeszcze śmieje się z Twoich łez
przecież ten 'człowiek' Cię zniszczy!

dziecko też na tym ucierpi i może kiedyś wypomni, że taką rodzinę mu zgotowałaś ...
dobrze chociaż że to chłopczyk

Napisane przez Merys

Tyle że, dla dziecka to nic miłego oglądać jak "tatuś" traktuje mamusie. Myślisz, że na nim też to się nie odbije?
Margo ma rację.

dokładnie taki wzorzec mu się wpoi, i też będzie skrzywiony emocjonalnie jak dorośnie, i może też tak bedzie traktował swoją kobietę

[ciri15]

Napisane przez zwyklakobietka

Dziękuję za Wasze opinie.

Od tych kilku ostatnich miesięcy pojawiała mi się w głowie opcja zakończenia związku. Kilka tygodni temu dałam mu do zrozumienia, że jest to możliwe - na to usłyszałam odpowiedź, że jeśli takie coś nastąpi to on odbierze sobie życie. Być może nie jest to do końca gołosłowne ponieważ wiele lat temu weszłam akurat do pomieszczenia gdzie zakładał sobie pętlę na szyję, był pod wpływem alkoholu to fakt ale można powiedzieć szlak przetarł. Pewnie o straszeniu mnie tym, że sobie odbierze życie powinnam napisać w tym wątku wcześniej lub na samym początku - to dałoby obraz tego jakie konsekwencje muszę brać pod uwagę, choćby nawet teoretycznie.
Oczywiście, że zdaję sobie sprawę z tego, że nikt nie może być w taki sposób szantażowany ale mimo wszystko nakłada to na mnie dodatkową odpowiedzialność w przypadku podjęcia decyzji o rozstaniu.
Jego rodzina nie przepada za wieloma osobami, może nawet większością (z wzajemnością) więc za mną też i wiem, że w razie czego byłabym obwiniana za to. Mam nadzieję, że w razie takiej sytuacji nie postąpił by w ten sposób ale ja takiej ewentualności nie mogę lekceważyć. To nie może mieć wpływu na moją decyzję ale też z pewnością jej nie ułatwia.

Dziękuję i pozdrawiam

Mówisz dokładnie to, co moja kuzynka. Przejmujesz się tym, że jacyś debile o tobie źle pomyślą. To chyba powinno Cie akurat cieszyć. A normalni ludzie myślą, że jesteś idiotką - i to Cię powinno martwić. Chcesz, by za 10 lat Twoje dziecko cię nienawidziło? Bo mu zafundowałaś takiego tatusia?
I pewnie nie możesz tego zlekceważyć, bo(no przecież!) go kochasz?

Nie rozumiem i nigdy nie zrozumiem.

---------- Dopisano o 19:41 ---------- Poprzedni post napisano o 19:34 ----------

Napisane przez Śniegowa

Ja szczerze watpię, aby ona się do tego dziecku przyznała kiedykolwiek.
Zgadzam sie w 100% że jedynym wyjściem z takiej sytuacji jest odejście. Ze względu na siebi i tym bardziej ze względu na dziecko. Rozumiem jednak, że odejście to nie jest łatwa rzecz. Dziewczyna psychicznie jest stłamszona i ma strasznie niską samoocenę i prawdopodobnie boi się co bedzie potem i czy da sobie radę. To taki lek przed nieznanym. Powinnyśmy uważam, pomóc jej znaleść w sobie siłę i pewność, że może to zrobić i da sobie radę, a nie ciskać w nią gromy.

Wiesz co, ja moją kuzynkę próbowałam tak pocieszać, byłam delikatna, chciałam, żeby uwierzyła, że może odejść - a chyba dałam jej tylko wsparcie, by miała dalej siłę znosić tego potwora.

---------- Dopisano o 19:50 ---------- Poprzedni post napisano o 19:41 ----------

Napisane przez zwyklakobietka

Z uwagi na dziecko na chwilę obecną nie pracuję by móc w przyszłości mu zapewnić w miarę normalne życie.
.

A pisałaś, że nie pracujesz bo chorujesz

[dawidowskasia]

Napisane przez agison

dobrze chociaż że to chłopczyk
dokładnie taki wzorzec mu się wpoi, i też będzie skrzywiony emocjonalnie jak dorośnie, i może też tak bedzie traktował swoją kobietę

i tak żadna normalna kobieta go nie zechce...więc albo będzie sam, albo też z taką patologiczną