Ludzkie zachowania i poglądy, które dziwią cz.3

[0f0603ed06f411a5d3d78a7f01b50240947bf49a_602474279be1e]

Niezmiennie dziwią mnie ludzkie zachowania w autobusie. Przykład z dziś:
autobus zapchany na maksa, 90% podróżnych to osoby starsze. Udaje mi się wsiąść jako ostatniej, stoję w zasadzie w drzwiach, nie ma nawet za bardzo jak skasować biletu. Na kolejnym przystanku wysiądzie 3/4 pasażerów, więc stoję spokojnie, ale oczywiście się nie da. Jakieś 100 metrów jeszcze przed przystankiem z pierwszego siedzenia pod samymi drzwiami zrywa się z siedzenia starsza osoba obładowana zakupami i przepycha inną panią, żeby dopchać się do drzwi i oczywiście pyta mnie czy też będę wysiadać. Więc uprzejmie mówię, że nie mam za bardzo gdzie się teraz przesunąć, więc jak drzwi się otworzą to wyjdę i pana wypuszczę. Nie, to ten uparcie przykleił się do szoferki i zrobił mi parę centymetrów miejsca, że mam się jednak przepchnąć. OK. Niech mu będzie. Drzwi się otwierają, pan wychodzi, a ja za nim bo i tak większość tych starszych ludzi wysiada na tym przystanku. Babcie wielce zszokowane - "o! pani wysiadła żeby nas wypuścić!" No a co miałam zrobić? Przykuć się do rurki i słuchać jak wściekłe babcie dla odmiany by się wydzierały, że blokuję wejście? Właśnie to mnie dziwi - do przystanku kawał drogi a pół autobusu zrywa się z miejsc żeby zająć sobie koniecznie pierwsze miejsce pod drzwiami i stare schorowane babcie nagle dostają takiego wigoru, że hej!
Dziwi mnie też i jednocześnie wkurza widzimisie niektórych starszych osób odnośnie ustępowania miejsca w autobusie. Sytuacja z wczoraj dla odmiany:
Autobus dość załadowany, ale jest kilka wolnych miejsc. Wsiada starsza kobieta (na oko dobrze po 5otce) z wnuczką taką mniej więcej 8letnią. Na przeciwko mnie jest jedno wolne miejsce, i co? Oczywiście babcia sadza wnuczkę na siedzeniu, a sama stoi. Za jej plecami zrobiło się wolne miejsce - chłopak się przesunął i zwolnił dla niej miejsce, ale ona nie usłyszała. Stoi nad tą wnuczką i po chwili komentarz na cały głos do wnuczki "teraz są takie czasy widzisz, że młodzi siedzą a starzy stoją!" i spogląda na mnie sugestywnie. Tylko jej możliwie uprzejmie odparłam wskazując tamto wolne miejsce, żeby sobie usiadła. To się pani wykrzywiła i zaczęła głupio śmiać, aż w końcu wnuczka jej mówi "no usiądź sobie babciu".
No sorry Winnetou! Wnuczka niech jej ustąpi miejsca - może spokojnie stać w autobusie, nie ma 5 lat, żeby miała stać jej się krzywda.
Nie pierwszy raz widzę, że babcie sadzają wnuczki w autobusie, a same stoją - tak je uczą to niech się potem nie dziwią, że młodzi nie ustępują im miejsca. wrrr

[201604181004]

Też dostaję szału przez ludzi którzy sobie zaklepali miejsce przy wyjściu, wysiadam na przystanku pod uczelnią więc MASA ludzi wylewa się ze środka ale niektórzy hardo stoją przy wyjściu bo to takie wspaniałe miejsce.

[0f0603ed06f411a5d3d78a7f01b50240947bf49a_602474279be1e]

Napisane przez drabineczka

Też dostaję szału przez ludzi którzy sobie zaklepali miejsce przy wyjściu, wysiadam na przystanku pod uczelnią więc MASA ludzi wylewa się ze środka ale niektórzy hardo stoją przy wyjściu bo to takie wspaniałe miejsce.

Taaa i jakby mogli to przykuli by się kajdankami do tej rurki, jakby przesunięcie się w inne miejsce lub nie daj Boże wyjście z autobusu miało spowodować, że kierowca im zniknie autobus niczym David Copperfield

Wczoraj jeszcze jedna pani starsza podniosła taką panikę,że aż się kierowca za głowę złapał, bo się długo zbierała do wyjścia i kierowca nie zauważył i zamknął drzwi "Panie kierowco! Proszę otworzyć! Panie kierowco! O Boże!!!!"
(swoją drogą, że gro kierowców zamiast się skupić na tym jak ludzie wysiadają to myślą o niebieskich migdałach i parę razy kogoś przycieli drzwiami)

[201604181004]

Taaa i jakby mogli to przykuli by się kajdankami do tej rurki, jakby przesunięcie się w inne miejsce lub nie daj

no, dokładnie tak jest

[Mitsukki]

Mnie do furii doprowadza wymaganie tramwajach ustępowania miejsca dzieciom... Za moich czasów starsze panie proponowały, że małe dziecko wezmą na kolana, nie było problemu. Rozumiem, że jak dziecko jest małe i ma krótkie nóżki to się męczy.
Ale sytuacja nr 1: w tramwaju kobieta z dzieckiem, dziecko jakieś 5 lat, wyje, rzuca się na podłogę, drze się jak opętane, no koszmar, a matka zamiast zareagować to nic tylko ja za rękę szarpie, żeby z tej podłogi, po której się tarza je podnieść. Akurat tramwaj dojeżdza do przystanku, przede mną jeszcze jakieś pół godziny jazdy, zmęczona jestem po zajęciach, jakaś kobieta wstaje (przypominam, za jakieś 15 sekund tramwaj byłby na przystanku więc założyłam, że wysiada), więc usiadłam. A ona do mnie wyskakuje z wrzaskiem, że jestem bezczelna, bo ona ustąpiła DZIECKU!
No jasne, rozumiem gdyby dziecko było małe i coś kwiczało, że nóżki bolą, wtedy bym sama takiej matce zaproponowała miejsce (chociaż szlag mnie trafia, jak się ustępuje, a sadzają dziecko, niech je wezmą na kolana, matka niech stoi i się męczy, ale dziecko musi siedzieć, no bez kitu ), ale ten bachor wyraźnie miał siłę, bo po podłodze miotało nim jak szatan.
I jeszcze tekst "ustąpiłam dziecku" to nie matce z dzieckiem? dziecku? I z jakiej racji? Bo jest dzieckiem? Bo drze mordę, bo jest niewychowane?

Bardzo mnie drażni takie skupienie na dzieciach "dziecku wszystko wolno, bo to dziecko", przecież w wielu przypadkach to kwestia wychowania. Jasne, że nie będę się czepiać jeśli ktoś jedzie z malutkim dzieckiem, które się wydziera, bo takiemu dziecku nie przetłumaczysz, jest małe, nie rozumie. A dziecko, które się wydziera, bo tak, bo mama nad nim nie panuje, to jakiś koszmar.

Akcja nr 2: Tramwaj, w miarę pusty, kilka osób stoi, jedno miejsce z przodu wagonu wolne. Na przystanku środkowymi drzwiami wsiada starsza pani, drepcze sobie powoli do tego krzesełka, nagle dziecko w wieku późnoprzedszkolnym/wczesnoszkolnym wsiadające ostatnimi drzwiami sruuu i na siedzenie. Matka podchodzi do dziecka mówi "Zejdź, bo pani chce usiąść", na co dziecko "NIE." Matka nie zareagowała. No gdyby to było moje dziecko, to bym je siłą z tego krzesła ściągnęła i nauczyła.

[natalkaa7522]

Mnie dzisiaj wkurzyła taka stara babka jezu.. Są w autobusie 2 rzędy siedzeń, jedno i dwuosobowe. Ja siedziałam na jednoosobowym, inna babcia (ok. 50-60 lat) na dwu ale po zewnętrznej. Jest tylko to jedno wolne miejsce i stoi sobie stary dziadek nad nią, a ona siedzi i nawet się nie przesunie Boże jak mnie to wkurza!

[201604181004]

A ja powiem że właśnie wczoraj coś pozytywnego zauważyłam, jechała mama z dwójka dzieci chłopiec około 8-9 lat i córka w wieku koło 5-6 i każdy na własnym miejscu. dziewczynka kruszynka dosłownie, jakaś starsza pani zamiast drzeć japę i wymuszać miejsce tyłkiem spytała czy byłaby możliwość wzięcia małej na kolana, babka wzięła dziecko bez problemu i wszyscy byli zadowoleni.
gdyby tylko każdy nie miał problemów z wyrażaniem własnych potrzeb w sposób kulturalny to jazda byłaby o wiele łatwiejsza.

[Melanchton]

Napisane przez Mitsukki

Mnie do furii doprowadza wymaganie tramwajach ustępowania miejsca dzieciom... Za moich czasów starsze panie proponowały, że małe dziecko wezmą na kolana, nie było problemu. Rozumiem, że jak dziecko jest małe i ma krótkie nóżki to się męczy.
Ale sytuacja nr 1: w tramwaju kobieta z dzieckiem, dziecko jakieś 5 lat, wyje, rzuca się na podłogę, drze się jak opętane, no koszmar, a matka zamiast zareagować to nic tylko ja za rękę szarpie, żeby z tej podłogi, po której się tarza je podnieść. Akurat tramwaj dojeżdza do przystanku, przede mną jeszcze jakieś pół godziny jazdy, zmęczona jestem po zajęciach, jakaś kobieta wstaje (przypominam, za jakieś 15 sekund tramwaj byłby na przystanku więc założyłam, że wysiada), więc usiadłam. A ona do mnie wyskakuje z wrzaskiem, że jestem bezczelna, bo ona ustąpiła DZIECKU!
No jasne, rozumiem gdyby dziecko było małe i coś kwiczało, że nóżki bolą, wtedy bym sama takiej matce zaproponowała miejsce (chociaż szlag mnie trafia, jak się ustępuje, a sadzają dziecko, niech je wezmą na kolana, matka niech stoi i się męczy, ale dziecko musi siedzieć, no bez kitu ), ale ten bachor wyraźnie miał siłę, bo po podłodze miotało nim jak szatan.
I jeszcze tekst "ustąpiłam dziecku" to nie matce z dzieckiem? dziecku? I z jakiej racji? Bo jest dzieckiem? Bo drze mordę, bo jest niewychowane?

Bardzo mnie drażni takie skupienie na dzieciach "dziecku wszystko wolno, bo to dziecko", przecież w wielu przypadkach to kwestia wychowania. Jasne, że nie będę się czepiać jeśli ktoś jedzie z malutkim dzieckiem, które się wydziera, bo takiemu dziecku nie przetłumaczysz, jest małe, nie rozumie. A dziecko, które się wydziera, bo tak, bo mama nad nim nie panuje, to jakiś koszmar.

Wnioskuję, że nie masz dzieci...

PS Mnie w ludziach dziwi brak empatii. Naprawdę tak trudno wywnioskować, że staruszki pchają się do drzwi zanim tramwaj/autobus stanie na przystanku, bo są słabe, chore, stare i boją się, że nie zdążą wysiąść (bo ludzie już zaczną wsiadać) albo drzwi przytną im nogę, laskę, siatkę, jak to się czasem zdarza?

[0f0603ed06f411a5d3d78a7f01b50240947bf49a_602474279be1e]

Napisane przez drabineczka

A ja powiem że właśnie wczoraj coś pozytywnego zauważyłam, jechała mama z dwójka dzieci chłopiec około 8-9 lat i córka w wieku koło 5-6 i każdy na własnym miejscu. dziewczynka kruszynka dosłownie, jakaś starsza pani zamiast drzeć japę i wymuszać miejsce tyłkiem spytała czy byłaby możliwość wzięcia małej na kolana, babka wzięła dziecko bez problemu i wszyscy byli zadowoleni.
gdyby tylko każdy nie miał problemów z wyrażaniem własnych potrzeb w sposób kulturalny to jazda byłaby o wiele łatwiejsza.

No dokładnie! Nikt ani nie ma oczu dookoła głowy i nie rozgląda się komu by tu pomóc/ustąpić, ani w myślach nie czyta Wystarczy powiedzieć poprosić, a nie stać z obrażoną miną, albo komentować na głos. Tak samo z jazdą tyłem do kierunku - niektórzy nie mogą/nie lubią, ale nie poprosi taka/taki "przepraszam, czy mogłaby się pani przesiąść na to miejsce, bo ja źle się czuję siedząc tyłem do kierunku jazdy?" tylko strzelają fochem. A stój babo/chłopie jak nie umiesz powiedzieć/poprosić!

---------- Dopisano o 12:19 ---------- Poprzedni post napisano o 12:12 ----------

Napisane przez Melanchton

PS Mnie w ludziach dziwi brak empatii. Naprawdę tak trudno wywnioskować, że staruszki pchają się do drzwi zanim tramwaj/autobus stanie na przystanku, bo są słabe, chore, stare i boją się, że nie zdążą wysiąść (bo ludzie już zaczną wsiadać) albo drzwi przytną im nogę, laskę, siatkę, jak to się czasem zdarza?

Ja empatię posiadam, nawet czasem za dużą. Ale bardzo prosto jest rozróżnić, starą schorowaną babinkę o lasce, która ledwo się trzyma na nogach od starszej kobiety wymachującej siatami i z dość sporą siłą przepychającej się łokciami do wyjścia, która nie raz i nie dwa rzuca jeszcze głośno przekleństwami

[201604181004]

A skąd pomysł że ja tylko o emerytkach mówię?! Jak jadę o 6-7 rano na uczelnie żeby zdążyć na ósmą, to uwierz mi mało emerytów. Z reguły to młodzi ludzie przysysają się tyłkami do drzwi wyjściowych i ani im się śni stanąć gdzieś dalej. I na każdym przystanku to samo bo ludzie się o nich potykają.

[Mitsukki]

Napisane przez Melanchton

Wnioskuję, że nie masz dzieci...

Nie mam, ale nie mogę się doczekać jak mnie oświecisz, że dziecko w wieku 5-7 lat może być rozkapryszone i niewychowane, bo jest dzieckiem
Ja jakoś dzieckiem będąc nie urządzałam histerii w środkach komunikacji miejskiej, a owcą bez własnego zdania nie jestem. Także da się wychować.

[BioIvO]

Podejrzewam, ze z małymi dzieciaczkami jest taki problem w tramwajach i autobusach, ze jak siedzą to łatwiej je upilnować. Nie chodzi o krótkie nóżki czy o to, ze je bolą (dzieciak może biegać godzinę i ryjka drzeć, wiec ma siłę żeby 10 minut postać w tramwaju)ale o to, ze maluch nie utrzyma rówonwagi i na zakręcie może się wywalić. A poza tym szybko się nudzi, bo nie sięga do okna i nie ma na co patrzeć
Kiedyś malutka, chudziutka dziewczynka koło 7-8 lat w pociągu podmiejskim przez pół drogi przysuwał się do swojego braciszka, żeby zrobić mi miejsce. A ze nie siadałam, to w końcu powiedziała "usiądz sobie dziewczynko". To było bardzo miłe, zwłaszcza, ze byłam dwa razy starsza od niej.

[Mitsukki]

Napisane przez BioIvO

Kiedyś malutka, chudziutka dziewczynka koło 7-8 lat w pociągu podmiejskim przez pół drogi przysuwał się do swojego braciszka, żeby zrobić mi miejsce. A ze nie siadałam, to w końcu powiedziała "usiądz sobie dziewczynko". To było bardzo miłe, zwłaszcza, ze byłam dwa razy starsza od niej.

Aaaa Słodkie
No i o to mi chodzi, ja nie mam nic do dzieci, które są grzeczne. Albo są naprawdę małe i się drą, bo się drą. Dziecku, które ledwo mówi, nie przetłumaczysz, że tramwaj, że cicho. Chodzi mi o dzieciaki niewychowane, tarzanie się po podłodze czy stwierdzanie bezczelnym tonem, że się miejsca nie ustąpi to nie jest normalne zachowanie u dziecka Nie wiem skąd jakiś pogląd, że wszystko należy tolerować, bezstresowe wychowanie, super.

[ciri15]

Napisane przez Mitsukki

Mnie do furii doprowadza wymaganie tramwajach ustępowania miejsca dzieciom... Za moich czasów starsze panie proponowały, że małe dziecko wezmą na kolana, nie było problemu. Rozumiem, że jak dziecko jest małe i ma krótkie nóżki to się męczy.
Ale sytuacja nr 1: w tramwaju kobieta z dzieckiem, dziecko jakieś 5 lat, wyje, rzuca się na podłogę, drze się jak opętane, no koszmar, a matka zamiast zareagować to nic tylko ja za rękę szarpie, żeby z tej podłogi, po której się tarza je podnieść. Akurat tramwaj dojeżdza do przystanku, przede mną jeszcze jakieś pół godziny jazdy, zmęczona jestem po zajęciach, jakaś kobieta wstaje (przypominam, za jakieś 15 sekund tramwaj byłby na przystanku więc założyłam, że wysiada), więc usiadłam. A ona do mnie wyskakuje z wrzaskiem, że jestem bezczelna, bo ona ustąpiła DZIECKU!
No jasne, rozumiem gdyby dziecko było małe i coś kwiczało, że nóżki bolą, wtedy bym sama takiej matce zaproponowała miejsce (chociaż szlag mnie trafia, jak się ustępuje, a sadzają dziecko, niech je wezmą na kolana, matka niech stoi i się męczy, ale dziecko musi siedzieć, no bez kitu ), ale ten bachor wyraźnie miał siłę, bo po podłodze miotało nim jak szatan.
I jeszcze tekst "ustąpiłam dziecku" to nie matce z dzieckiem? dziecku? I z jakiej racji? Bo jest dzieckiem? Bo drze mordę, bo jest niewychowane?

Bardzo mnie drażni takie skupienie na dzieciach "dziecku wszystko wolno, bo to dziecko", przecież w wielu przypadkach to kwestia wychowania. Jasne, że nie będę się czepiać jeśli ktoś jedzie z malutkim dzieckiem, które się wydziera, bo takiemu dziecku nie przetłumaczysz, jest małe, nie rozumie. A dziecko, które się wydziera, bo tak, bo mama nad nim nie panuje, to jakiś koszmar.

Akcja nr 2: Tramwaj, w miarę pusty, kilka osób stoi, jedno miejsce z przodu wagonu wolne. Na przystanku środkowymi drzwiami wsiada starsza pani, drepcze sobie powoli do tego krzesełka, nagle dziecko w wieku późnoprzedszkolnym/wczesnoszkolnym wsiadające ostatnimi drzwiami sruuu i na siedzenie. Matka podchodzi do dziecka mówi "Zejdź, bo pani chce usiąść", na co dziecko "NIE." Matka nie zareagowała. No gdyby to było moje dziecko, to bym je siłą z tego krzesła ściągnęła i nauczyła.

A co niby ta matka miała wg Ciebie zrobić?

Ustępuje się matce z dzieckiem, bo ma dziecko tak? Nie dlatego, że jest matką. Chodzi o wygodę dziecka, a to czy matka też chce siedzieć, czy woli postać to już jej sprawa. No nie ogarniam tego oburzenia: "Czemu ona sadza dziecko???".

[invisible_01]

Napisane przez Mitsukki

Mnie do furii doprowadza wymaganie tramwajach ustępowania miejsca dzieciom... Za moich czasów starsze panie proponowały, że małe dziecko wezmą na kolana, nie było problemu. Rozumiem, że jak dziecko jest małe i ma krótkie nóżki to się męczy.
Ale sytuacja nr 1: w tramwaju kobieta z dzieckiem, dziecko jakieś 5 lat, wyje, rzuca się na podłogę, drze się jak opętane, no koszmar, a matka zamiast zareagować to nic tylko ja za rękę szarpie, żeby z tej podłogi, po której się tarza je podnieść. Akurat tramwaj dojeżdza do przystanku, przede mną jeszcze jakieś pół godziny jazdy, zmęczona jestem po zajęciach, jakaś kobieta wstaje (przypominam, za jakieś 15 sekund tramwaj byłby na przystanku więc założyłam, że wysiada), więc usiadłam. A ona do mnie wyskakuje z wrzaskiem, że jestem bezczelna, bo ona ustąpiła DZIECKU!
No jasne, rozumiem gdyby dziecko było małe i coś kwiczało, że nóżki bolą, wtedy bym sama takiej matce zaproponowała miejsce (chociaż szlag mnie trafia, jak się ustępuje, a sadzają dziecko, niech je wezmą na kolana, matka niech stoi i się męczy, ale dziecko musi siedzieć, no bez kitu ), ale ten bachor wyraźnie miał siłę, bo po podłodze miotało nim jak szatan.
I jeszcze tekst "ustąpiłam dziecku" to nie matce z dzieckiem? dziecku? I z jakiej racji? Bo jest dzieckiem? Bo drze mordę, bo jest niewychowane?

Bardzo mnie drażni takie skupienie na dzieciach "dziecku wszystko wolno, bo to dziecko", przecież w wielu przypadkach to kwestia wychowania. Jasne, że nie będę się czepiać jeśli ktoś jedzie z malutkim dzieckiem, które się wydziera, bo takiemu dziecku nie przetłumaczysz, jest małe, nie rozumie. A dziecko, które się wydziera, bo tak, bo mama nad nim nie panuje, to jakiś koszmar.

A jak Twoim zdaniem powinna zareagować matka? Pytam poważnie. Ja naprawdę się nie dziwię tym matkom, które dla świętego spokoju dają dziecku to, co chce, żeby nie robił cyrku w miejscu publicznym, bo jeśli tego nie zrobi, to zaraz się znajdą tacy, którzy powiedzą: "Co za matka! Dziecko się drze, a ona nic!". Pewnie Cię zaskoczę, ale najlepszą metodą na cyrki i teatrzyki dziecka jest właśnie brak reakcji. Nie ma widowni - kończy się przedstawienie. Najgorsze co można zrobić to właśnie ustępować, prosić, bo łatwo w ten sposób nauczyć dziecko, że krzykiem i płaczem osiągnie co tylko zechce. Wierz mi, że dzieci są bardzo sprytne i w momencie wyczują, że mamusia jak ognia boi się cyrku na środku sklepu i kupi wszystko, o co dziecko poprosi, żeby tylko przestało się drzeć. W kontekście tego, co napisałaś, aż śmieszny jest Twój docinek, że "to kwestia wychowania".

[ciri15]

[1=0f0603ed06f411a5d3d78a7 f01b50240947bf49a_6024742 79be1e;33338712]
Autobus dość załadowany, ale jest kilka wolnych miejsc. Wsiada starsza kobieta (na oko dobrze po 5otce) z wnuczką taką mniej więcej 8letnią. Na przeciwko mnie jest jedno wolne miejsce, i co? Oczywiście babcia sadza wnuczkę na siedzeniu, a sama stoi. Za jej plecami zrobiło się wolne miejsce - chłopak się przesunął i zwolnił dla niej miejsce, ale ona nie usłyszała. Stoi nad tą wnuczką i po chwili komentarz na cały głos do wnuczki "teraz są takie czasy widzisz, że młodzi siedzą a starzy stoją!" i spogląda na mnie sugestywnie. Tylko jej możliwie uprzejmie odparłam wskazując tamto wolne miejsce, żeby sobie usiadła. To się pani wykrzywiła i zaczęła głupio śmiać, aż w końcu wnuczka jej mówi "no usiądź sobie babciu".
No sorry Winnetou! Wnuczka niech jej ustąpi miejsca - może spokojnie stać w autobusie, nie ma 5 lat, żeby miała stać jej się krzywda.
Nie pierwszy raz widzę, że babcie sadzają wnuczki w autobusie, a same stoją - tak je uczą to niech się potem nie dziwią, że młodzi nie ustępują im miejsca. wrrr[/QUOTE]
Ej no nie żartuj że kobieta po 50 to już dla Ciebie babcia

[Mitsukki]

Nie rozumiem co śmiesznego jest w tym, że to kwestia wychowania
Oczywiście, możecie mieć inne zdanie, ja napisałam co mnie dziwi, a was dziwi to, że mnie to dziwi, proste
Tak, znam też przykład dziecka, które wpadało w histerię o wszystko (naprawdę. wszystko. dzieci na wsi pobiegły do kurnika popatrzeć na kury, znalazły jajko - dziecko w kwik, bo to nie ona znalazła ), ale w ciągu 5 sekund uspokajała się na tekst "Idz, tam sobie usiądź i się wyrycz"

Może nieprecyzyjnie się wyraziłam, nie uważam, że powinno się spełniać wszystkie zachcianki dziecka, wiem, że są sprytne i wyczają "Jak narobię mamie obciachu to dostanę co chcę"
Daleka jestem też od uważania, że matka jest złą matką, bo dzieciak się drze, mnie też wkurzają ludzie, którzy wchodzą w cudze wychowanie. Nigdzie nie powiedziałam "Co to za okropna matka!" Ale uważam, że dziecko powinno wynieść coś z domu, żeby nie robiło histerii w miejscach publicznych. Czy w takim razie uczenie dziecka, że histerią niczego nie osiągnie zajmuje 7 lat? Bo ja nie mówię o jakichś 3-4latkach, tylko o większych dzieciach. O dziwo te małe są często nad wyraz spokojne i urocze
Dlaczego to, że jakieś dziecko jest trudne, bo matka mu pozwala ma się odbijać na mnie? Dlaczego ja jadąc tym głupim tramwajem muszę zastanawiać się za ile minut stracę słuch, bo dzieciak tylko się rozkręca i po prostu drze się niesamowicie? Tak samo jak śmierdzący żul, uciążliwe dla mnie jest dziecko, które kopie w tramwaju moje krzesło, które wyje nie dlatego, że coś je boli czy jest mu źle, ale wyje bo tak.

Nie wiem co matka powinna w takiej sytuacji zrobić, bo supernianią nie jestem
Jeśli jedyną opcją jest zignorowanie dziecka, to ja nie wiem. Może powinnam wysiąść z tramwaju, bo nie mogę znieść wkrzaskliwego procesu wychowywania poprzez ignorowanie? Bo jak na mój gust niektóre dzieciaki wychodzą z założenia "Ignoruje mnie, trzeba zacząć głośniej".

---------- Dopisano o 13:34 ---------- Poprzedni post napisano o 13:31 ----------

Napisane przez ciri15

Ej no nie żartuj że kobieta po 50 to już dla Ciebie babcia

To moja babcia powinna już być chyba pra pra pra pra pra praaaaa babcią
Dla mnie 50 lat to nie jest starsza kobieta. Taka w średnim wieku.
Jakiś czas temu mojej mamie jakiś człowiek ustąpił miejsca w tramwaju - wróciła do domu "Czy ja wyglądam staaaroo???"

[siarka40]

Napisane przez ciri15

Ustępuje się matce z dzieckiem, bo ma dziecko tak? Nie dlatego, że jest matką. Chodzi o wygodę dziecka, a to czy matka też chce siedzieć, czy woli postać to już jej sprawa. No nie ogarniam tego oburzenia: "Czemu ona sadza dziecko???".

problem z malymi dziecmi jest taki, ze one nie potrafia czesto utrzymac rownowagi w srodkach MPK, przy gwaltowniejszych manewrach pojazdu. sama bylam swiadkiem sytuacji, gdzie stal ojciec z malym chlopcem, ojciec mial pakunki, a chlopczyk trzymal sie gornej czesci siedzenia - po czym tramwaj zahamowal, a maly polecial do przodu, zatrzymala go jakas kobieta. i wtedy od razu ktos zwolnil im miejsce.

[0f0603ed06f411a5d3d78a7f01b50240947bf49a_602474279be1e]

Napisane przez ciri15

Ej no nie żartuj że kobieta po 50 to już dla Ciebie babcia

Babcia dla tej dziewczynki A tak w ogóle to była może nie młoda już, ale zupełnie sprawna i dość elegancka kobieta

O jeeezu starsza kobieta w sensie starsza ode mnie..................... ......

[invisible_01]

Napisane przez Mitsukki

Ale uważam, że dziecko powinno wynieść coś z domu, żeby nie robiło histerii w miejscach publicznych. Czy w takim razie uczenie dziecka, że histerią niczego nie osiągnie zajmuje 7 lat? Bo ja nie mówię o jakichś 3-4latkach, tylko o większych dzieciach.

No tu się zgadzam, ale niestety niektórzy rodzice uczą się dopiero na własnych błędach i dopiero po czasie widzą, że ustępowanie dziecku nic nie daje. Zresztą ja nie wiem, czy da się dziecka nauczyć, żeby nie histeryzowało w miejscu publicznym gdzie indziej niż właśnie w miejscu publicznym Niektórym dzieciom wystarczy raz pokazać, że wrzaskiem nic nie zdziałają, innym wiele razy. Ja dziecka sama nie mam, oby moje było kochane i nie wrzeszczało

[Mitsukki]

Napisane przez invisible_01

No tu się zgadzam, ale niestety niektórzy rodzice uczą się dopiero na własnych błędach i dopiero po czasie widzą, że ustępowanie dziecku nic nie daje. Zresztą ja nie wiem, czy da się dziecka nauczyć, żeby nie histeryzowało w miejscu publicznym gdzie indziej niż właśnie w miejscu publicznym Niektórym dzieciom wystarczy raz pokazać, że wrzaskiem nic nie zdziałają, innym wiele razy. Ja dziecka sama nie mam, oby moje było kochane i nie wrzeszczało

A też racja, ale myślę, że takie dziecko drące się w msc publicznym spokojnie może nauczyć się tego wcześniej, a nie będąc już całkiem sporym
Co do pogrubionego

Nasze dzieci na pewno będą śliczne, słodkie i grzeczne

[natalkaa7522]

Napisane przez Mitsukki

A też racja, ale myślę, że takie dziecko drące się w msc publicznym spokojnie może nauczyć się tego wcześniej, a nie będąc już całkiem sporym
Co do pogrubionego

Nasze dzieci na pewno będą śliczne, słodkie i grzeczne

Proste Każda przyszła matka ma taką nadzieję potem rzeczywistość okazuje się brutalna

Ale u mnie w domu jest milion, trylion takich sytuacji. mam małego brata, który ma prawie 3 latka. I jest okropny po prostu! Często jest tak, że ja siedzę sobie na krześle, on ubzdura sobie właśnie to krzesło i mama każe mi z niego zejść, a ja wtedy mówię że nie będę schodziła mu bo on tego chce, skoro może usiąść gdzieś indziej.. a wtedy zaczyna się Artuś zaczyna beczeć, mama na mnie naciska, a ja sobie spokojnie siedzę. Mówię ciągle mamie że wychowuje małego potworka bo na wszystko mu pozwala, ale ona mi tylko mówi że jak będę miała własne to zobaczę jak to jest

[Pigeons]

Napisane przez ciri15

Ej no nie żartuj że kobieta po 50 to już dla Ciebie babcia

Napisane przez Mitsukki

To moja babcia powinna już być chyba pra pra pra pra pra praaaaa babcią
Dla mnie 50 lat to nie jest starsza kobieta. Taka w średnim wieku.
Jakiś czas temu mojej mamie jakiś człowiek ustąpił miejsca w tramwaju - wróciła do domu "Czy ja wyglądam staaaroo???"

Na to samo zwróciłam uwagę.
A więc dziwi mnie, że niektórzy uważają 50-latków za dziadków. Niedługo w Anglii co czwarta osoba będzie dożywać 100 lat więc 50-latek ma jeszcze pół życia przed sobą

[Pragni]

Napisane przez Mitsukki

A też racja, ale myślę, że takie dziecko drące się w msc publicznym spokojnie może nauczyć się tego wcześniej, a nie będąc już całkiem sporym
Co do pogrubionego

Nasze dzieci na pewno będą śliczne, słodkie i grzeczne

ależ oczywiście!
mój bachorek jak sie dorobie bedzie chodził jak w zegareczku

hmm ja kiedyś miałam taką sytuacje ide sobie przez miasto patrze, a tam chłopczyk może z 3-4latka biegnie i płacze coś mamo mamo...
ja tu już do niego miałam podchodzić (myślałam, że się zgubił) aż nagle odwraca się różowa solarka i do niego ,,idź, że szybciej!!" to była jego matka, a on szedł gdzieś z 3 metry za nią ja rozdziawiona przyglądam się całej sytuacji ta sie zatrzymała (mnie ścieła oczywiscie) i zaczeła szarpać jego ręką aby przestał beczeć... jaa

[matyldaaaa]

Co do starych bab w autobusie przypomniała mi się jeszcze taka sytuacja:
Ja i 2 koleżanki jedziemy tramwajem na dworzec, żeby na weekend wrócić do domu, jedna z koleżanek z wielkim plecakiem na plecach, którego nie ściąga bez powodu bo wiadomo, że ciężki i trudno się go ubiera. wszystkie miejsca siedzące zajęte, stoimy tylko my i jakaś babka co za nami wsiadła. Nagle ni z gruchy ni z pietruch babka drze się na moją koleżankę z plecakiem, że ma jej nie popychać tym plecakiem i najlepiej go ściągnąć. Nie wiem o co jej chodzi skoro cały tramwaj pusty a wsiadła za nami więc mogła sobie stanąć gdzie indziej, a nie centralnie za moją koleżanką. Oczywiście mimo natychmiastowych przeprosin mojej koleżanki (nie wiem za co ) babka darła się na nią, aż do samego dworca

[Pragni]

Napisane przez matyldaaaa

Co do starych bab w autobusie przypomniała mi się jeszcze taka sytuacja:
Ja i 2 koleżanki jedziemy tramwajem na dworzec, żeby na weekend wrócić do domu, jedna z koleżanek z wielkim plecakiem na plecach, którego nie ściąga bez powodu bo wiadomo, że ciężki i trudno się go ubiera. wszystkie miejsca siedzące zajęte, stoimy tylko my i jakaś babka co za nami wsiadła. Nagle ni z gruchy ni z pietruch babka drze się na moją koleżankę z plecakiem, że ma jej nie popychać tym plecakiem i najlepiej go ściągnąć. Nie wiem o co jej chodzi skoro cały tramwaj pusty a wsiadła za nami więc mogła sobie stanąć gdzie indziej, a nie centralnie za moją koleżanką. Oczywiście mimo natychmiastowych przeprosin mojej koleżanki (nie wiem za co ) babka darła się na nią, aż do samego dworca

ja to cieta jestem na takie babki jeszcze bardziej wchodziłabym na nia ale mimo wszystko powiedziałabym ,, a że co? mało miejsca?" dupa z przeprosinami twoja kol nic nie zrobiła

[Chatul]

Swego czasu marudziłam tutaj na to, że często się mówi, że dane miejsce jest dla matki z dzieckiem itd., ale ostatnio zobaczyłam, że nawet w pociągach jest osobny przedział dla matki z dzieckiem. Taki jest na nim napis, „dla matki z dzieckiem”. Widać ojciec jest tym gorszym rodzicem według niektórych
Naprawdę nie wiem co za problem napisać „dla rodzica z dzieckiem”

Swoją drogą, nie wiem na co w pociągu cały przedział dla takich rodziców z dzieckiem. Zwykle nie trafia się ani jeden rodzic, przedział więc jest pusty, a ludzie nierzadko gniotą się na korytarzu

Napisane przez drabineczka

gdyby tylko każdy nie miał problemów z wyrażaniem własnych potrzeb w sposób kulturalny to jazda byłaby o wiele łatwiejsza.

Ano właśnie

[Mitsukki]

Jeśli faktycznie było dużo miejsca to nie ma problemu ale ogólnie strasznie denerwują mnie poranne fale uczniów z plecakami w tłoku. I czasem nie tylko uczniów. Plecak się zdejmuje i stawia na podłodze, nie każdy chce nim w kółko obrywać, tym bardziej, że często są ciężkie i to po prostu boli.

My kiedyś z przyjaciółką stałyśmy (lekki tłok był, ale spokojnie dało się obok nas przejśc), a jakaś babcia zamiast nas ominąć prze na nas i prze, aż w końcu odchodzi murcząc pod nosem "Stoją jak bydło niewydojone"

[69love69]

Napisane przez siarka40

problem z malymi dziecmi jest taki, ze one nie potrafia czesto utrzymac rownowagi w srodkach MPK, przy gwaltowniejszych manewrach pojazdu. sama bylam swiadkiem sytuacji, gdzie stal ojciec z malym chlopcem, ojciec mial pakunki, a chlopczyk trzymal sie gornej czesci siedzenia - po czym tramwaj zahamowal, a maly polecial do przodu, zatrzymala go jakas kobieta. i wtedy od razu ktos zwolnil im miejsce.

Często dorośli nie dają rady utrzymać równowagi, sama czasem latam po tramwjau trzymając się rury, jak za mocno za hamuje czy ostro skręca, a co dopiero małe dzieckio

[ciri15]

Napisane przez siarka40

problem z malymi dziecmi jest taki, ze one nie potrafia czesto utrzymac rownowagi w srodkach MPK, przy gwaltowniejszych manewrach pojazdu. sama bylam swiadkiem sytuacji, gdzie stal ojciec z malym chlopcem, ojciec mial pakunki, a chlopczyk trzymal sie gornej czesci siedzenia - po czym tramwaj zahamowal, a maly polecial do przodu, zatrzymala go jakas kobieta. i wtedy od razu ktos zwolnil im miejsce.

No tak, chodziło mi o to, że nieważne czy matka bierze dziecko na kolana czy sadza samo dziecko.
[1=0f0603ed06f411a5d3d78a7 f01b50240947bf49a_6024742 79be1e;33341519]Babcia dla tej dziewczynki A tak w ogóle to była może nie młoda już, ale zupełnie sprawna i dość elegancka kobieta

O jeeezu starsza kobieta w sensie starsza ode mnie..................... ......[/QUOTE]
Ok ok, sorki, nie zrozumiałam

Napisane przez invisible_01

No tu się zgadzam, ale niestety niektórzy rodzice uczą się dopiero na własnych błędach i dopiero po czasie widzą, że ustępowanie dziecku nic nie daje. Zresztą ja nie wiem, czy da się dziecka nauczyć, żeby nie histeryzowało w miejscu publicznym gdzie indziej niż właśnie w miejscu publicznym Niektórym dzieciom wystarczy raz pokazać, że wrzaskiem nic nie zdziałają, innym wiele razy. Ja dziecka sama nie mam, oby moje było kochane i nie wrzeszczało

Też mam taką nadzieję, ale nie ma dzieci idealnych

Napisane przez natalkaa7522

Proste Każda przyszła matka ma taką nadzieję potem rzeczywistość okazuje się brutalna

Ale u mnie w domu jest milion, trylion takich sytuacji. mam małego brata, który ma prawie 3 latka. I jest okropny po prostu! Często jest tak, że ja siedzę sobie na krześle, on ubzdura sobie właśnie to krzesło i mama każe mi z niego zejść, a ja wtedy mówię że nie będę schodziła mu bo on tego chce, skoro może usiąść gdzieś indziej.. a wtedy zaczyna się Artuś zaczyna beczeć, mama na mnie naciska, a ja sobie spokojnie siedzę. Mówię ciągle mamie że wychowuje małego potworka bo na wszystko mu pozwala, ale ona mi tylko mówi że jak będę miała własne to zobaczę jak to jest

Moim zdaniem masz rację. To się może źle skończyć