Wspieramy się, gadulimy o różnościach... perypetie Aniołkowych Mam - cz. XI

[katka_19]

Witam Was Kochane
Chciałam pożyczyć Wam wesołych, rodzinnych i wypełnionych miłością Świąt
Dobrej nocki! Zmykam, bo padam na buźkę, od rana porządki, gotowanie, pieczenie...ehh

[zebrawpaski]

Napisane przez pani22ka

Gdzie ukryłaś banany???
Cieszę się z Twojej udanej wizyty

pod Barankiem- żeby był wyżej
koszyk z czekoladowym barankiem jest mój, drugi Siostry

pani doktor powiedziała, że Kasia ma tłustą dupkę

[pani22ka]

Napisane przez zebrawpaski

pod Barankiem- żeby był wyżej

Napisane przez zebrawpaski

pani doktor powiedziała, że Kasia ma tłustą dupkę

hmmmmm to dobrze? ile waży?

[aa2]

Napisane przez bella7

Jak wiele kobiet po #. Mnie to zajęło 10 miesięcy od...

---------- Dopisano o 21:49 ---------- Poprzedni post napisano o 21:45 ----------



Tak zwłaszcza jak cos robisz i dziecko po Twoich nogach Ci się wspina,
a druga na rękach.
Po nie dzieli nagram Wam filmik to Ci Pani pokażę co one potrafią.

to musi być super choć z drugiej strony pewnei oczy dookoła głowy?

Napisane przez Maga83

Ja teraz też się boję, z jednej strony bym bardzo chciała, z drugiej ten strach




to czekamy na filmik z niecierpliwością

to powiem ci ze strach jest cały czas, ja uspokoiłam sie troszkę jak zaczełam czuc małego ze sie rusza, ale kazde dłuższe chwile jego lenistwa to byłam cała w strachu, teraz powoli zaczynamy rozmowy o druim dziecku i ten strach nadal jest, ze jak posżło by cos nei tak to nei wiem jakbym to zniosła

[Vaniliova11]

Dziewczyny życzymy Wam spokojnych rodzinnych Świat

[aaaggusia]

dziewczyny, życzę Wszystkim spokojnych i pogodnych Świąt!
uciekam bo padam po 2 godz w kosciele

[ecd9a68db8379fc22aec14635aa2645aca7c721b_6070dc99c9f91]

Cześć Dziewczyny,
Pewnie większość z Was teraz je wielkanocne śniadanie. Ja też idę ugotować jakieś tam jajka i postaram się chociaż trochę przy tym śniadaniu. Potem do synka.

Myślę o tym, co mnie czeka. Boję się, że stracę pracę, mam tak dziwnie skonstruowaną umowę, że nie wiem, czy po tych 2 miesiącach będę mogła wrócić. Wtedy znowu koszmar poszukiwania nowej pracy... Mam nadzieję - nie na długo

Życzę Wam spokojnych dni świątecznych.

[zebrawpaski]

Witam w wielkanocny poranek!
Ja już po porannej Rezurekcji i śniadaniu, Tz pojechał do domu rodzinnego, Teściową na obiad przywiezie. Ja leżakuje a zaraz wstaje robić kawkę i degustować ciasta

Dostałam wczoraj lek na obrzęki- furosemidum i mam nie używać soli.
Kasia waży prawie 1,5 kg-czyli nabrała 0,5 kg w 3 tygodnie...

[ecd9a68db8379fc22aec14635aa2645aca7c721b_6070dc99c9f91]

Mi powoli schodzą obrzęki z ciąży. Chcę jak najszybciej wrócić do formy. Mam nadzieję, że tam w środku również szybko się zregeneruję i hormony szybko wrócą na miejsce..

[fiolusiek]

witajcie w świąteczny poranek, ja tez byłam na rezurekcji, ludzi było dużo, siedziałam prawie przy samym ołtarzu aż się zdziwiłam, ze miejsce dla mnie było

zeberko moja babcia miała ten lek na wysokie ciśnienie, jeszcze nawet zostało kilka listków tego leku

[alonka00]

persephone witaj! smutne to spotkanie niestety...

Napisane przez Maga83

Mój lekarz mówił, że marzec - kwiecień, czyli by wyszło pół roku, ale ogólnie staramy się już drugi cykl i nic z tego nie wychodzi. W poprzednią ciążę udało mi się zajść za pierwszym podejściem, teraz chyba za bardzo chcę

jakbyś o mnie pisała, ostatnio też na luzaka było to i za 1 razem udało się a teraz za duże jest parcie i boje się że przez to jest blokada... przy następnej owu upiję się to na pewno rozluźniona będę

Napisane przez moni_ka.g

W sumie nie ma dnia, żebym nie ryczała.. Nie radzę sobie. W dodatku jeszcze święta... mamy w rodzinie kuzynkę w ciąży, będziemy się z nią widzieć w święta... Nie wiem jak to przetrwam...

WitaJ! Taj myślałam że skądś kojarzę cię - czytałam wasz wątek, myślałam że do Was dołączę ale niestety nie udało się.
Kochana doskonale rozumiem cię! ja też właściwie 2 tygodnie przed Bożym Narodzeniem # i święta były dla mnie koszmarem, ciągle uśmiechalam się a tak właściwie to bylam pusta w środku i chciało mi się wyć zresztą teraz jest tylko trochę lepiej

Napisane przez Maga83

Dlatego też zmieniłam lekarza, bo mi moja lekarka powiedziała "Nic tu nie jest dobrze" i do dziś pamiętam tą jej twarz i ton bez żadnego uczucia Na szczęście TŻ był ze mną w gabinecie. A tydzień temu jak ją spotkałam w sklepie to aż mi się gorąco i słabo zrobiło, momentalnie wszystko znowu miałam przed oczami

Dlatego jak będę w ciąży to nie ma takiej opcji żebym teraz sama chodziła na wizyty. TŻ musi być i koniec, tak w razie czego.

W ogóle to Wesołych Świąt!!! Wiem że dla wielu z nas są ciężkie dlatego życzę aby szybko minęły, mam nadzieję że w następne święta będzie tu o wiele więcej brzuszków i maluchów!!!

Tak w ogóle dziś pojechałam do mojej druhny po płytę z wesela ale tak jakoś zgadałyśmy się i dowiedziałam się że zaczynają staranka jak widziałam jej entuzjazm i pełen szczęścia wzrok to złamałam się, powiedziałam że my te się staramy i że ja już byłam w ciąży ale w grudniu # i strasznie rozkleiłam się, na szczęście przytuliła mnie i jakoś wyzbierałam się. Dziś mamy do niej jechać, obgadamy jej ślub (bierze w czerwcu), może przydamy im się do czegoś. Buziaki!!!
Za godzinę jedziemy do chrzesnej TŻ z teściami a jutro do teściów w gości. Ja chcę już wtorek!!!

[moni_ka.g]

U mnie już po świętach, nareszcie! Jakoś przetrwałam, chociaż oczywiście nie obyło się bez rozmów o dzieciach, chrzcinach i tego typu tematach.. Ale powiem wam, że strasznie ciężko mi było patrzeć na kuzynkę i jej brzuszek... Jeszcze rano zanim się zebraliśmy jak sobie o tym wszystkim pomyślałam to tak mnie zaczął żołądek boleć i strasznie niedobrze mi było. Mąż mi jeszcze powiedział, żebym nie robiła z tego takiego problemu i już w ogóle się poryczałam. Eeh.. potem przepraszał, że nie chciał tak powiedzieć, że coś tam, ale strasznie przykro mi się zrobiło. Teraz już zakopałam się pod kołdrą i pewnie spędzę w łóżku resztę świąt. Męża zaraz do pracy wyprawię i zostanę sama.

[delilahinsomnia]

Cześć dziewczyny, przyznaję się bez bicia że dopiero teraz wstałam ;>

@ Przyszła wczoraj i tak się zastanawiam, czy zacząć brać antykoncepcję czy nie, boje się że już nie będę mogła być w ciąży tak więc warto już coś kombinować czy przekładać jak najdłużej?

[ecd9a68db8379fc22aec14635aa2645aca7c721b_6070dc99c9f91]

Ja wróciłam od teściowej. Strasznie mi się dłużyła ta wizyta, bardzo już chciałam wyjść.
Jeszcze dzisiaj pójdę do syneczka i to tyle z dnia. Nic mi się nie chce, nic konstruktywnego nie robię. Muszę trochę posprzątać, bo jutro przyjadą do mnie rodzice. Ale to dobrze, zajmę się czymś.
Jeszcze mnie coś brzuch boli, ale to chyba z przejedzenia, bo ostatnio nie jadałam całych obiadów.
I pierwszy raz w życiu strasznie cieszę się z takiej pogody. Nie zniosłabym dzisiaj pięknego słońca.

[moni_ka.g]

Napisane przez delilahinsomnia

Cześć dziewczyny, przyznaję się bez bicia że dopiero teraz wstałam ;>

to nieźle pospałaś my o 9 już byliśmy u teściowej na śniadaniu. za to jak wróciliśmy i męża do pracy wyprawiłam to się położyłam i niedawno wstałam dopiero. musiałam się trochę zdrzemnąć i odreagować te rodzinne spotkania. tylko co teraz?

[adunia89]

Podczytuję z doskoku, ale uzależnienie od wizażu nie pozwala odejść obojętnie od kompa, bez stworzenia chociaż kilku bezsensownych linijek

[1=ecd9a68db8379fc22aec146 35aa2645aca7c721b_6070dc9 9c9f91;33408966]
Kobieta jest organizmem ultradoskonałym. Potrafi się regenerować po ekstremalnie ciężkich doświadczeniach. Przetrwa wszystko.

I Wy wszystkie jesteście tego przykładem
Ja muszę do Was po prostu dołączyć.[/QUOTE]
Oj jakie prawdziwe te słowa. Ja też wcześniej nie spodziewałam się, że jestem w stanie z tyloma nieszczęściami sobie poradzić naraz. Ale da się, wszystkie jesteśmy tego przykładami, a Ty Perse potrzebujesz czasu i nic tego nie zmieni. Ja nadal przeżywam "swoją żałobę" i wiem, że długo to potrwa. Teraz kwestia tego, kiedy przerodzi się ona z bólu, we wspomnienie o moim Aniołku.

[1=ecd9a68db8379fc22aec146 35aa2645aca7c721b_6070dc9 9c9f91;33417809]
I pierwszy raz w życiu strasznie cieszę się z takiej pogody. Nie zniosłabym dzisiaj pięknego słońca.[/QUOTE]
Ja mam dość tej wstrętnej pogody. Pamiętam, że jak wyszłam po porodzie ze szpitala to przez kilka dni cały czas świeciło słońce. Było mi o wiele lepiej, jakoś łatwiej kontrolowało mi się moje samopoczucie. A teraz? Humor do bani, a wczoraj to już apogeum. Nawet teściowa za mną pogoniła do drugiego pokoju, żeby spytać co się dzieję. Ja zalałam się łzami i takie właśnie do dupy te święta.

[ecd9a68db8379fc22aec14635aa2645aca7c721b_6070dc99c9f91]

Napisane przez adunia89

Oj jakie prawdziwe te słowa. Ja też wcześniej nie spodziewałam się, że jestem w stanie z tyloma nieszczęściami sobie poradzić naraz. Ale da się, wszystkie jesteśmy tego przykładami, a Ty Perse potrzebujesz czasu i nic tego nie zmieni. Ja nadal przeżywam "swoją żałobę" i wiem, że długo to potrwa. Teraz kwestia tego, kiedy przerodzi się ona z bólu, we wspomnienie o moim Aniołku.


Ja mam dość tej wstrętnej pogody. Pamiętam, że jak wyszłam po porodzie ze szpitala to przez kilka dni cały czas świeciło słońce. Było mi o wiele lepiej, jakoś łatwiej kontrolowało mi się moje samopoczucie. A teraz? Humor do bani, a wczoraj to już apogeum. Nawet teściowa za mną pogoniła do drugiego pokoju, żeby spytać co się dzieję. Ja zalałam się łzami i takie właśnie do dupy te święta.

Ból chyba nigdy nie przejdzie. Owszem, zmniejszy się, ale nigdy nie przejdzie. No bo same powiedzcie, czy jest gorsza rzecz od odwiedzania swojego dziecka na cmentarzu? Nie ma, zdecydowanie nie ma, żaden ból fizyczny nie może się z tym równać.
Za to ja mam nadzieję, że mi pomoże decyzja o drugiej ciąży. Oczywiście nigdy nie zapomnę o Dawidzie, zawsze już będzie moim pierwszym ukochanym dzieckiem, ale może jak uda mi się zajść w drugą ciążę, będę się umiała skupić na czymś innym, niż tylko myśli o nim.

A ja się właśnie cieszę z tej pogody, przynajmniej nie muszę oglądać tabunów roześmianych dzieci i mam z wózkami (przepraszam, nie chodzi o to, że komukolwiek źle życzę, ale zwyczajnie trudno mi teraz znieść ten widok). Poza tym w jakimś sensie ta pogoda się dostosowała do mojego humoru, bo gdyby świeciło słońce, pewnie bym myślała, że po co świeci, jak dla mnie zgasło 03.04...

[adunia89]

Perse, rozumiem dokładnie o co Ci chodzi. Wiem, że ból nie przejdzie nigdy, mnie też nic nie zastąpi mojej córeczki i tak samo jak Ty, uważam, że kolejna ciąża ukoi tylko ból. Ale staram się, mimo cierpienia, wspominać Małą co jakiś czas i to w pozytywnych sytuacjach. Nie wiem, może tylko ja mam taki charakter, ale mnie to pomaga. Czasu nie cofnę, choć tak bardzo bym chciała.
Poza tym u Ciebie to dopiero kilka dni. Wszystko co piszesz jest dla mnie zupełnie zrozumiałe. Jedyne co mogę, to życzyć Ci dużo siły i wytrwałości. No i ściskam Cię mocno.

[ecd9a68db8379fc22aec14635aa2645aca7c721b_6070dc99c9f91]

Napisane przez adunia89

Perse, rozumiem dokładnie o co Ci chodzi. Wiem, że ból nie przejdzie nigdy, mnie też nic nie zastąpi mojej córeczki i tak samo jak Ty, uważam, że kolejna ciąża ukoi tylko ból. Ale staram się, mimo cierpienia, wspominać Małą co jakiś czas i to w pozytywnych sytuacjach. Nie wiem, może tylko ja mam taki charakter, ale mnie to pomaga. Czasu nie cofnę, choć tak bardzo bym chciała.
Poza tym u Ciebie to dopiero kilka dni. Wszystko co piszesz jest dla mnie zupełnie zrozumiałe. Jedyne co mogę, to życzyć Ci dużo siły i wytrwałości. No i ściskam Cię mocno.

Na pewno z czasem będzie łatwiej. Dzisiaj pierwszy raz nie płakałam na cmentarzu.
Ja wolę nie myśleć o pozytywnych sytuacjach już. I tak samo w następnej ciąży nie będę się nią chwalić wszem i wobec i nie kupię chyba nic do dnia porodu. Wiem, że to nieodpowiedzialne, ale najwyżej wszystko powierzę mamie. Na szczęście nie miałam za wiele dla Dawidka kupione, czy to była jakaś intuicja czy nie, nie wiem, miałam torbę ubrań, którą TŻ schował zanim przyszłam do domu.
A co do cofania czasu, ja wciąż tylko myślę: a jeszcze tydzień temu byłam taka szczęśliwa... Choć już przeczuwałam, że coś jest nie tak Ale przecież w czwartek byłam na USG i serduszko biło....

[zebrawpaski]

Drogie nowe AM- chciałabym Was jakoś pocieszyć ale wiem, że w tej chwili żadne słowa nie ukoją bólu jaki przeżywacie...
Pomyślcie tylko, że wiele z nas podobnie mocno przeżywało straty a dzisiaj pod sercem nosi nowe życie albo tuli dzieci...
Dla każdej z nas utracone dziecko jest tym niepowtarzalnym i nie da się go zastąpić kolejnym ale spróbujcie uwierzyć, że mimo ciągłej pamięci o utraconym dziecku radość może powrócić...
Tule Was mocno.

[ecd9a68db8379fc22aec14635aa2645aca7c721b_6070dc99c9f91]

Ja mam czasami takie absurdalne myśli, że się starzeję coraz bardziej i już jest trochę późno... A w tym roku w sierpniu kończę 27 lat... Powiedzcie, to nie jest jeszcze tak późno...?

[moni_ka.g]

[1=ecd9a68db8379fc22aec146 35aa2645aca7c721b_6070dc9 9c9f91;33421421]Ja mam czasami takie absurdalne myśli, że się starzeję coraz bardziej i już jest trochę późno... A w tym roku w sierpniu kończę 27 lat... Powiedzcie, to nie jest jeszcze tak późno...?[/QUOTE]

Ja mam 28 lat i ciągle ktoś mi mówi, że za chwilę będę za stara, żeby mieć dzieci. Ale cóż, nie każdy układa sobie życie mając lat 18 czy 20. Czasem myślę o tym co by było, gdybym wcześniej zaczęła myśleć o rodzinie, ale z drugiej strony cieszę się, że mogłam w miarę beztrosko skończyć jedne i drugie studia i dopiero potem myśleć o rodzinie. Nie ma co zastanawiać się i nakręcać, ważne, żeby być szczęśliwym. Dla mnie wiek ma coraz mniejsze znaczenie. Wiadomo, myślę o dziecku, ale chwilowo, po tym co się stało nie byłabym w stanie być znowu w ciąży i nie mam teraz takiego parcia. Może korzystając z czasu, który będziemy teraz mieli, tego, który będziemy musieli odczekać gdzieś wyjedziemy z mężem, kto wie, może za jakiś czas dostrzeżemy jakieś plusy czasu, który został nam dany.

Tak sobie pomyślałam wchodząc na ten wątek, że tak na prawdę dla świata to nie jestem niczyją mamą, jedyny ślad mojego dziecka jest w naszych sercach, żaden inny nie pozostał... Wcześniej jeszcze trzymałam TEN test ciążowy, ale jak tylko wróciłam ze szpitala, kazałam mężowi go wyrzucić.

W ogóle..potrzebuję rozmawiać o tym co się stało, nie potrafię udawać, że wszystko jest w porządku, ale na ten temat nikt nie chce rozmawiać... Częściowo rozumiem, że to taka sytuacja, że nie wiadomo co powiedzieć, ale żeby chociaż ktoś chciał wysłuchał zamiast przerywać i stwierdzać, że widocznie tak miało być...

[ecd9a68db8379fc22aec14635aa2645aca7c721b_6070dc99c9f91]

Ja też zawsze chciałam wszystko sobie ułożyć po kolei i tak było, aż do wtorku. Wszystko było zaplanowane i poukładane. Studia, ślub, praca, dziecko...

Przypomniałaś mi o teście ciążowym, też go muszę wyrzucić Jesteś mamą, oczywiście, że jesteś. "Zakiełkowało" w Tobie życie...

U mnie "na szczęście" nikt nie mówi, że tak miało nie być, tak właśnie miało NIE być... Ale też ciężko mi się o tym z kimkolwiek rozmawia. Mężowi mówię sto razy te same rzeczy, boję się, że go wykończę psychicznie.

[Maga83]

Wróciliśmy właśnie do domu i tak strasznie mi smutno, byliśmy teraz u rodziny TŻ, a tam jego kuzynka w 4 miesiącu ciąży... Rozmawiałam z nią niby normalnie, ale cały czas patrzyłam na jej brzuszek i tak za tym tęskniłam

[BERBIE]

Napisane przez Maga83

Wróciliśmy właśnie do domu i tak strasznie mi smutno, byliśmy teraz u rodziny TŻ, a tam jego kuzynka w 4 miesiącu ciąży... Rozmawiałam z nią niby normalnie, ale cały czas patrzyłam na jej brzuszek i tak za tym tęskniłam

miałam dzisiaj podobnie... mam nadzieję, że jutro mi koleżanka nie obwieści, że jest w ciąży(ostatnio powiedziała że się starają)... nie to, że jej żałuję, ale 2 takie dni to byłoby dla mnie za dużo

[ecd9a68db8379fc22aec14635aa2645aca7c721b_6070dc99c9f91]

Napisane przez Maga83

Wróciliśmy właśnie do domu i tak strasznie mi smutno, byliśmy teraz u rodziny TŻ, a tam jego kuzynka w 4 miesiącu ciąży... Rozmawiałam z nią niby normalnie, ale cały czas patrzyłam na jej brzuszek i tak za tym tęskniłam

Jak dobrze, że wokół mnie szczęśliwe singielki przeważnie..

Maga ile ważyło Twoje dziecko, jak się urodziło?

[Maga83]

[1=ecd9a68db8379fc22aec146 35aa2645aca7c721b_6070dc9 9c9f91;33423414]
Maga ile ważyło Twoje dziecko, jak się urodziło?[/QUOTE]

Z tego wszystkiego nie pamiętam, a nie mogę znaleźć żadnych papierów ze szpitala, TŻ je gdzieś dobrze schował. Wiem tylko, że ważyła dużo mniej niż powinna, ale to przez brak wód.
Nawet nie wiem gdzie jest usg, które miałam robione gdy się zgłosiłam z brakiem ruchów, tam chyba miałam też wagę wpisaną. Aż się denerwuję, że nie mogę tego znaleźć :/
A dlaczego pytasz?

[ecd9a68db8379fc22aec14635aa2645aca7c721b_6070dc99c9f91]

Napisane przez Maga83

Z tego wszystkiego nie pamiętam, a nie mogę znaleźć żadnych papierów ze szpitala, TŻ je gdzieś dobrze schował. Wiem tylko, że ważyła dużo mniej niż powinna, ale to przez brak wód.
Nawet nie wiem gdzie jest usg, które miałam robione gdy się zgłosiłam z brakiem ruchów, tam chyba miałam też wagę wpisaną. Aż się denerwuję, że nie mogę tego znaleźć :/
A dlaczego pytasz?

.

[aa2]

hej
kochane nie jesteście stare, i nie jest za późno na dziecko
Ja w tym roku skończę 30 a w październiku urodziłam. .
współczuje spotkań z ciężarnymi, no i nie dziwie się że boli widok mam z dziećmi, miałam to samo, z poczatku myslałam ze coś złego robie i ocś złego we mnei tkwi skoro boli mnie taki widok, ale z perspektywu czasu to wcale nei tak, strata dziecka boli i po prostu jest to reakcja której nie można powstrzymać

powiem wiecej , mimo ze teraz mam dziecko to widok dzieci w wieku jakim miało byc te moje pierwsze zawsze powoduje ukłucie...a mam dwie koleżanki które rodziły w tym terminie i mimo że zawsze staram sie to opanować to pojawia się mały żal.....

dodatkowo wtedy w ciąży któa straciłam byłam ja i moje przyjaciółka, z tym ze ona urodziła w lutym, ja miałam w maju, ale tutaj znowuż jej syn jest dla mnie kimś ważnym i dzięki spotkaniom z nim przetrwałam bardzo trudny okres (chyba dlatego że moja przyjaciółka zanim poczeła to dzieciątko również straciła maleństwo a dokładnie zaraz po pierwszej @ udało jej sie ponownie)

---------- Dopisano o 23:44 ---------- Poprzedni post napisano o 23:39 ----------

[1=ecd9a68db8379fc22aec146 35aa2645aca7c721b_6070dc9 9c9f91;33423947]Mój mały ważył zaledwie kilogram To też dużo mniej niż powinien
Ale generalnie chodzi mi o to, kiedy po porodzie można robić niektóre rzeczy. Wiadomo, że nie porównuję się z kobietami, które rodzą 3,4 kilogramowe dzieci, ale nie wiem, czy już w pełni mogę wrócić do aktywności, sprzątać, odkurzać, nie wiem, kiedy mogę zacząć przytulanki z mężem, zacząć ćwiczyć czy jeździć na rowerze (na to chyba trochę poczekam), nawet nie wiem, czy bezpośrednio po porodzie można założyć obcasy (pewnie powiecie, ale mam problemy, ale ja na wiosnę mam praktycznie tylko buty na obcasach i nie wiem, czy mogę je nosić czy nie..). W szpitalu oczywiście zero informacji, a ja też specjalnie nie pytałam, byłam zbyt oszołomiona. We wtorek muszę wyjść z domu "na miasto", też nie wiem, czy mogę normalnie biegać swoim tempem, czy mam się oszczędzać wciąż... Nie wiem nawet, kiedy mam iść na kontrolę do lekarza ;([/QUOTE]

jesli moge to napisze tak:
ja po porodzie byłam od razu mega aktywna, mysle że jesli czujesz sie dobrze to możesz powoli wracać do tego co było, obcasy tez zakładałam od razu, jedynie jakies ćwiczenia to 6 tyg po porodzie, przytulanki z męzem tez jakieś 6-7 tygodni po, od poczatku w domu wszystko robiłam, dodatkowo opiekując sie małym, mój syn urodził sie zmasą 4380 wiec było co dzwigac, myślę ze tutaj duzo zalezy od tego jak sie czujesz, podziwiam Cię za twoją chęć aby zaczać żyć swoim tempem, jestes dla mnie bardzo dzielną kobieta i z całego serducha bede Ci kbicowac

---------- Dopisano o 23:46 ---------- Poprzedni post napisano o 23:44 ----------

Każda z was/nas zasługuje na bycie mamą i o to bede zawsze za wszystkie trzymac kciuki

[ecd9a68db8379fc22aec14635aa2645aca7c721b_6070dc99c9f91]

Napisane przez aa2

hej
kochane nie jesteście stare, i nie jest za późno na dziecko
Ja w tym roku skończę 30 a w październiku urodziłam. .
współczuje spotkań z ciężarnymi, no i nie dziwie się że boli widok mam z dziećmi, miałam to samo, z poczatku myslałam ze coś złego robie i ocś złego we mnei tkwi skoro boli mnie taki widok, ale z perspektywu czasu to wcale nei tak, strata dziecka boli i po prostu jest to reakcja której nie można powstrzymać

powiem wiecej , mimo ze teraz mam dziecko to widok dzieci w wieku jakim miało byc te moje pierwsze zawsze powoduje ukłucie...a mam dwie koleżanki które rodziły w tym terminie i mimo że zawsze staram sie to opanować to pojawia się mały żal.....

dodatkowo wtedy w ciąży któa straciłam byłam ja i moje przyjaciółka, z tym ze ona urodziła w lutym, ja miałam w maju, ale tutaj znowuż jej syn jest dla mnie kimś ważnym i dzięki spotkaniom z nim przetrwałam bardzo trudny okres (chyba dlatego że moja przyjaciółka zanim poczeła to dzieciątko również straciła maleństwo a dokładnie zaraz po pierwszej @ udało jej sie ponownie)

Moja mama urodziła siostrę w wieku 29 lat (mnie jak miała 25, więc też nie była nastolatką). Moja teściowa rodziła dzieci w wieku 31-33 lata.
W szpitalu jak leżałam na patologii, to były dwie babki w wieku 38 i 39 lat (ale wyszły z zachowanymi ciążami, więc mam nadzieję, że u nich wszystko OK). /wiem, że tym samym odpowiadam na swoje wątpliwości, ale mimo tego wszystkiego, co napisałam - mam je.

Mi się będzie dłużyć te pół roku, ale mój mądry mąż mi to wytłumaczył, że znamy się już ponad 10 lat, jesteśmy po ślubie prawie 3 - co znaczy te pół roku... Naprawdę gdyby nie jego opanowanie i racjonalny umysł, to wylądowałabym w psychiatryku.