Humorki mamy, sporo wcinamy, brzuszki już rosną-co będzie wiosną? Mamy V-VI 2013 cz.3

[nuna2]

Napisane przez szprotka_mada

Że będę musiała podjąć ważną życiowo decyzję i to sama bez niczyjej pomocy, bo nikt mi nie doradzi dobrze- coś w ten deseń.
Akurat miałam super ofertę pracy, rewelacyjna kasa, z małym minusem, że umowa nie na stałe a na okres próbny. Zrezygnowałam. Kilka dni później okazało się, że jestem w ciąży
Gdybym się skusiła zostałabym pewnie z niczym. Zero macierzyńskiego. A tak może za mniejszą kasę, ale mam umowę na stałe i wszelkie przywileje ciążowo-macierzyńskie

heh no to faktycznie

ja czekam aż się woda zagotuje, żeby pomyś naczynka potem podłogi do ogarnięcia
fajnie, że wczoraj porzadniej posprzatane i dziś to tylko takie dla błysku

mama mi wczoraj pomyła okna na święta , żebym się nie wspinała... jest niesamowita

[XxXJuSstiii]

ancys_krakow witaj kojarzę Cię z PM2011 gratuluję, dbaj o Was

[axella]

Napisane przez XxXJuSstiii

i to duuużej ilości bawełny


Ogólnie mi nie przeszkadza, że zostaję sama ale teraz, jak muszę leżeć przez tego krwiaka to mi smutno samej

czemu dużej ?
nie smuuuuć, masz jeszcze nas, marna to pociecha ale jakaś jest

Napisane przez ancys_krakow

Brawo Ja też trzymam się takiego postanowienia, jak tylko idzie jakiś program, reklama to przełączam na inny kanał, trzeba myśleć pozytywnie

Ale zaczynając od początku, to czytam Was od dawna ale nie miałam odwagi wcześniej się odezwać, nie żebyście były takie straszne.. po prostu bałam się móc cieszyć się swoim szczęściem z kimkolwiek

Nazywam się Ania, od 1,5 roku jestem mężatką odkąd pamiętam marzyliśmy z mężem nawet jak jeszcze nim nie był o dziecku.
W sumie starania zaczęliśmy już w styczniu tamtego roku mimo, że ślub był zaplanowany na czerwiec.. po prostu miałam jakieś dziwne przeczucie, że nie będzie to takie proste i się nie pomyliłam.

No i tak był ślub, podróż poślubna.. a dziecko nie.. no więc frustracja rosła no i w październiku namówiłam męża na wizytę w klinice.. no i cóż nie było łatwo.. mąż zrobił badania.. wyszły że tak powiem tragicznie.. no i mąż oczywiście się załamał.. ja też ale musiałam się trzymać i podtrzymywać go na duchu.. jednocześnie przyszły wyniki badań moich i okazało się, że mam bakterie ureaplasme i mycoplasme.. no więc było to jednoznaczne z tym, że mąż też je ma.. lekarz dał nam nadzieje, że to własnie poprzez te bakterie tak słabo wyszły wyniki męża.. no więc zaczęliśmy leczenie walkę z tymi bakteriami a potem mąż miał powtórzyć wyniki. Nie zdążył okazało się podczas świąt Bożego Narodzenia, że jestem w ciąży.. radość ogromna.. ale nie trwała krótko.. poroniłam w 8tygodniu.. najprawdopodobniej przez to że zaszłam w ciąże podczas brania antybiotyku który mógł spowodować wady rozwojowe u płodu..

To był bardzo ciężki czas dla Nas.. potem jak doszłam do siebie była jeszcze walka z tymi bakteriami, raz wytępiliśmy jedną to druga wracała.. ale w końcu nam się udało ich pozbyć.. I tak w tym roku daliśmy sobie czas do wakacji, pojechaliśmy do Maroko zrelaksowaliśmy się ale oczywiście na miejscu dostałam okres.. załamka.. ale nie łamałam się.. no i wróciliśmy okazało się że moja firma splajtowała.. i nie mam gdzie wracać.. więc tydzień wolnego i ruszyłam z mężem w trasę.. -jest kierowcą, wozi nowe samochody po Europie.. i trafiło się spędziliśmy 4 dni, zupełnie wolne w Barcelonie, 100m od morza.. no i jak tylko wróciliśmy okazało się, że ktoś z nami z tej Espanii przyjechał

Bałam się cieszyć.. obydwoje byliśmy w strachu.. nadal się boje ale staram się myśleć pozytywnie.. wszystko jest w porządku, badania genetyczne też w porządku więc jesteśmy dobrej myśli..

No już kończąc.. czekamy na FRANKA
Termin wg. wyliczeń 26 maja, wg. usg 21 maja

Mam nadzieje, że bardzo Was nie zanudziłam

teraz wszystko będzie cudnie
gratuluję

i Witam zostań z Nami, będzie miło

[szprotka_mada]

Napisane przez ancys_krakow

Brawo Ja też trzymam się takiego postanowienia, jak tylko idzie jakiś program, reklama to przełączam na inny kanał, trzeba myśleć pozytywnie

Ale zaczynając od początku, to czytam Was od dawna ale nie miałam odwagi wcześniej się odezwać, nie żebyście były takie straszne.. po prostu bałam się móc cieszyć się swoim szczęściem z kimkolwiek

Nazywam się Ania, od 1,5 roku jestem mężatką odkąd pamiętam marzyliśmy z mężem nawet jak jeszcze nim nie był o dziecku.
W sumie starania zaczęliśmy już w styczniu tamtego roku mimo, że ślub był zaplanowany na czerwiec.. po prostu miałam jakieś dziwne przeczucie, że nie będzie to takie proste i się nie pomyliłam.

No i tak był ślub, podróż poślubna.. a dziecko nie.. no więc frustracja rosła no i w październiku namówiłam męża na wizytę w klinice.. no i cóż nie było łatwo.. mąż zrobił badania.. wyszły że tak powiem tragicznie.. no i mąż oczywiście się załamał.. ja też ale musiałam się trzymać i podtrzymywać go na duchu.. jednocześnie przyszły wyniki badań moich i okazało się, że mam bakterie ureaplasme i mycoplasme.. no więc było to jednoznaczne z tym, że mąż też je ma.. lekarz dał nam nadzieje, że to własnie poprzez te bakterie tak słabo wyszły wyniki męża.. no więc zaczęliśmy leczenie walkę z tymi bakteriami a potem mąż miał powtórzyć wyniki. Nie zdążył okazało się podczas świąt Bożego Narodzenia, że jestem w ciąży.. radość ogromna.. ale nie trwała krótko.. poroniłam w 8tygodniu.. najprawdopodobniej przez to że zaszłam w ciąże podczas brania antybiotyku który mógł spowodować wady rozwojowe u płodu..

To był bardzo ciężki czas dla Nas.. potem jak doszłam do siebie była jeszcze walka z tymi bakteriami, raz wytępiliśmy jedną to druga wracała.. ale w końcu nam się udało ich pozbyć.. I tak w tym roku daliśmy sobie czas do wakacji, pojechaliśmy do Maroko zrelaksowaliśmy się ale oczywiście na miejscu dostałam okres.. załamka.. ale nie łamałam się.. no i wróciliśmy okazało się że moja firma splajtowała.. i nie mam gdzie wracać.. więc tydzień wolnego i ruszyłam z mężem w trasę.. -jest kierowcą, wozi nowe samochody po Europie.. i trafiło się spędziliśmy 4 dni, zupełnie wolne w Barcelonie, 100m od morza.. no i jak tylko wróciliśmy okazało się, że ktoś z nami z tej Espanii przyjechał

Bałam się cieszyć.. obydwoje byliśmy w strachu.. nadal się boje ale staram się myśleć pozytywnie.. wszystko jest w porządku, badania genetyczne też w porządku więc jesteśmy dobrej myśli..

No już kończąc.. czekamy na FRANKA
Termin wg. wyliczeń 26 maja, wg. usg 21 maja

Mam nadzieje, że bardzo Was nie zanudziłam

Witaj!

Niesamowita historia, dobrze, że zakończona happy endem.


Ja też zaszłam w ciążę będąc na antybiotyku- powinnam zacząć się bać?!?

---------- Dopisano o 10:42 ---------- Poprzedni post napisano o 10:41 ----------

Dobra, uciekam, do później!

[XxXJuSstiii]

Napisane przez axella

czemu dużej ?
nie smuuuuć, masz jeszcze nas, marna to pociecha ale jakaś jest

no bo pewnie połowa mamusiek będzie chciała misiaczka
dobrze, że jest wizaż, że jesteście Wy... bo bym oszalała

Napisane przez szprotka_mada

Ja też zaszłam w ciążę będąc na antybiotyku- powinnam zacząć się bać?!?

Myślę, że Ty już się nie masz co martwić

[axella]

Napisane przez szprotka_mada

Witaj!

Niesamowita historia, dobrze, że zakończona happy endem.


Ja też zaszłam w ciążę będąc na antybiotyku- powinnam zacząć się bać?!?

---------- Dopisano o 10:42 ---------- Poprzedni post napisano o 10:41 ----------

Dobra, uciekam, do później!

nawet tak nie myśl!
gdyby miało byś coś źle to byś o tym wiedziała.
zakaz złego myślenia jest!!

[ancys_krakow]

Napisane przez XxXJuSstiii

ancys_krakow witaj kojarzę Cię z PM2011 gratuluję, dbaj o Was

Witaj, dziękuje.. dbam jak nie wiem

---------- Dopisano o 10:45 ---------- Poprzedni post napisano o 10:43 ----------

Napisane przez szprotka_mada

Witaj!

Niesamowita historia, dobrze, że zakończona happy endem.


Ja też zaszłam w ciążę będąc na antybiotyku- powinnam zacząć się bać?!?

---------- Dopisano o 10:42 ---------- Poprzedni post napisano o 10:41 ----------

Dobra, uciekam, do później!

Nie, akurat ja brałam antybiotyk tetraogenny czy jakoś tak który niestety tak działa na płód, ale Ty na pewno nie masz się czym martwić

[lonely_lady]

Napisane przez Mysia mysz

ten z rosą jest prosty i ciężko go zepsuć, mogę Ci podrzucić link

ooo to poproszę o link do przepisu będę wdzięczna

Napisane przez Mysia mysz

obiecuję więcej nie oglądać ! szkoda malucha stresować bez sensu, za tydzień będzie juz po stresach - mam nadzieje

Nie oglądaj więcej bo jak widać takie programy wywołują tylko negatywne emocje. Ja nie oglądam wcale, jak coś zobaczę to zanim się wciągnę szybko przełączam, w necie absolutnie nie czytam takich tematów. Ostatnio byliśmy u takiej starszej pani, która jest wróżką. Mój Tż jej pomagał, wykupywał jej leki, czasem płacił za mieszkanie. I czasem zrobimy zakupy i ją odwiedzimy. w październiku wyskoczyła mi z tekstem.. a jak się urodzi bez rączek i nóżek?? myślałam, że ją zastrzelę.. powiedzałam, że więcej tam nie pójdę ! dwa dni Później wydzwaniała do mojego Tż, że kładła karty i będzie zdowe śliczne dzieciątko i to będzie chłopczyk.
Niby jestem odporna na takie gadanie, ale jak usłyszałam o tych rączkach to na prawdę myślałam, że ją uduszę
Mysia doskonale Cię rozumiem, takie obawy są normalne. Najlepiej jednak jak najszybciej je odpędzać, bo niepotrzebnie się nakręcamy

[Mysia mysz]

Napisane przez ancys_krakow

Brawo Ja też trzymam się takiego postanowienia, jak tylko idzie jakiś program, reklama to przełączam na inny kanał, trzeba myśleć pozytywnie

Ale zaczynając od początku, to czytam Was od dawna ale nie miałam odwagi wcześniej się odezwać, nie żebyście były takie straszne.. po prostu bałam się móc cieszyć się swoim szczęściem z kimkolwiek

Nazywam się Ania, od 1,5 roku jestem mężatką odkąd pamiętam marzyliśmy z mężem nawet jak jeszcze nim nie był o dziecku.
W sumie starania zaczęliśmy już w styczniu tamtego roku mimo, że ślub był zaplanowany na czerwiec.. po prostu miałam jakieś dziwne przeczucie, że nie będzie to takie proste i się nie pomyliłam.

No i tak był ślub, podróż poślubna.. a dziecko nie.. no więc frustracja rosła no i w październiku namówiłam męża na wizytę w klinice.. no i cóż nie było łatwo.. mąż zrobił badania.. wyszły że tak powiem tragicznie.. no i mąż oczywiście się załamał.. ja też ale musiałam się trzymać i podtrzymywać go na duchu.. jednocześnie przyszły wyniki badań moich i okazało się, że mam bakterie ureaplasme i mycoplasme.. no więc było to jednoznaczne z tym, że mąż też je ma.. lekarz dał nam nadzieje, że to własnie poprzez te bakterie tak słabo wyszły wyniki męża.. no więc zaczęliśmy leczenie walkę z tymi bakteriami a potem mąż miał powtórzyć wyniki. Nie zdążył okazało się podczas świąt Bożego Narodzenia, że jestem w ciąży.. radość ogromna.. ale nie trwała krótko.. poroniłam w 8tygodniu.. najprawdopodobniej przez to że zaszłam w ciąże podczas brania antybiotyku który mógł spowodować wady rozwojowe u płodu..

To był bardzo ciężki czas dla Nas.. potem jak doszłam do siebie była jeszcze walka z tymi bakteriami, raz wytępiliśmy jedną to druga wracała.. ale w końcu nam się udało ich pozbyć.. I tak w tym roku daliśmy sobie czas do wakacji, pojechaliśmy do Maroko zrelaksowaliśmy się ale oczywiście na miejscu dostałam okres.. załamka.. ale nie łamałam się.. no i wróciliśmy okazało się że moja firma splajtowała.. i nie mam gdzie wracać.. więc tydzień wolnego i ruszyłam z mężem w trasę.. -jest kierowcą, wozi nowe samochody po Europie.. i trafiło się spędziliśmy 4 dni, zupełnie wolne w Barcelonie, 100m od morza.. no i jak tylko wróciliśmy okazało się, że ktoś z nami z tej Espanii przyjechał

Bałam się cieszyć.. obydwoje byliśmy w strachu.. nadal się boje ale staram się myśleć pozytywnie.. wszystko jest w porządku, badania genetyczne też w porządku więc jesteśmy dobrej myśli..

No już kończąc.. czekamy na FRANKA
Termin wg. wyliczeń 26 maja, wg. usg 21 maja

Mam nadzieje, że bardzo Was nie zanudziłam

Witamy koleżankę

[axella]

Napisane przez XxXJuSstiii

no bo pewnie połowa mamusiek będzie chciała misiaczka
dobrze, że jest wizaż, że jesteście Wy... bo bym oszalała


Myślę, że Ty już się nie masz co martwić

aaaaaaaaaaaaaa......
chcijcie są słodkie

[ancys_krakow]

Napisane przez axella

czemu dużej ?
nie smuuuuć, masz jeszcze nas, marna to pociecha ale jakaś jest




teraz wszystko będzie cudnie
gratuluję

i Witam zostań z Nami, będzie miło

Mam nadzieje, że teraz będzie tylko lepiej

Zostanę, zostanę.. bo w domu idzie oszaleć.. a za pisanie pracy mgr coś się nie mogę zabrać

[XxXJuSstiii]

Napisane przez axella

aaaaaaaaaaaaaa......
chcijcie są słodkie

jedna chętną masz na pewno kiedy będzie liiinkkk

[humpback]

ancys i gratuluję synka

nuna ja też jestem przeciwna aborcji, ale żal mi tych kobiet bo to nie jest łatwa decyzja i one nie zasługują na potępienie. same zwykle zadręczają się przeokropnie.

Napisane przez pearl87

a - i jeszcze zapomniałam napisać, że dziś rano jak wstawałam i usiadłam na łóżku, to mąż mi powiedział, ze wyglądam teraz jak kadłubek samolotu i jak popatrzyłam na niego dziwnie, to dodał - no, tak przepięknie

komplement na poziomie

[colorblue]

Napisane przez maarchewka

ja też się witam z rana. Kurcze chciałam sobie zrobić tosty ale ktoś mi w pracy z lodówki ser zarąbał i zostałam z samych chlebem...

Jak tak można wogóle?:/

Napisane przez nuna2

i to jak

dziś kończymy 11 tydzień

Napisane przez Mysia mysz

ale się wkręcam laski

wczoraj oglądałam program o dzieciach z wadami genetycznymi i się martwię o pączka

w dodatku czuję, że jestem złą osobą:/ bo jeszcze go nie kocham i jesteśmy z TŻ raczej pewni jak postąpić w razie gdyby było chore...

nie wiem, boję się przywiązać zanim będę go mieć na rękach, bo może się okazać, że nie będzie nam dane się spotkać osobiście

przepraszam, że Wam takie smutne rzeczy wypisuje, ale im bliżej prenatalnego tym się bardziej wkręcam:/

Jesteś kolejną której powinno się zabrać neta na okres ciąży Nie czytać!!! Wszystko będzie dobrze!

Napisane przez Aaś

hump to jaj utro śpię w opór
dzisiaj mamy gości (jako że nie mam wśród znajomych andrzeja do którego można byłoby się wbić na chatę na imprezę to robimy u nas lanie wosku ) więc jutro sobie odbije

i słuchajcie co ostatnio jadła moja kumpela (6 miesiąc). kiełbasę z michałkami

Bleee

Napisane przez ancys_krakow

Brawo Ja też trzymam się takiego postanowienia, jak tylko idzie jakiś program, reklama to przełączam na inny kanał, trzeba myśleć pozytywnie

Ale zaczynając od początku, to czytam Was od dawna ale nie miałam odwagi wcześniej się odezwać, nie żebyście były takie straszne.. po prostu bałam się móc cieszyć się swoim szczęściem z kimkolwiek

Nazywam się Ania, od 1,5 roku jestem mężatką odkąd pamiętam marzyliśmy z mężem nawet jak jeszcze nim nie był o dziecku.
W sumie starania zaczęliśmy już w styczniu tamtego roku mimo, że ślub był zaplanowany na czerwiec.. po prostu miałam jakieś dziwne przeczucie, że nie będzie to takie proste i się nie pomyliłam.

No i tak był ślub, podróż poślubna.. a dziecko nie.. no więc frustracja rosła no i w październiku namówiłam męża na wizytę w klinice.. no i cóż nie było łatwo.. mąż zrobił badania.. wyszły że tak powiem tragicznie.. no i mąż oczywiście się załamał.. ja też ale musiałam się trzymać i podtrzymywać go na duchu.. jednocześnie przyszły wyniki badań moich i okazało się, że mam bakterie ureaplasme i mycoplasme.. no więc było to jednoznaczne z tym, że mąż też je ma.. lekarz dał nam nadzieje, że to własnie poprzez te bakterie tak słabo wyszły wyniki męża.. no więc zaczęliśmy leczenie walkę z tymi bakteriami a potem mąż miał powtórzyć wyniki. Nie zdążył okazało się podczas świąt Bożego Narodzenia, że jestem w ciąży.. radość ogromna.. ale nie trwała krótko.. poroniłam w 8tygodniu.. najprawdopodobniej przez to że zaszłam w ciąże podczas brania antybiotyku który mógł spowodować wady rozwojowe u płodu..

To był bardzo ciężki czas dla Nas.. potem jak doszłam do siebie była jeszcze walka z tymi bakteriami, raz wytępiliśmy jedną to druga wracała.. ale w końcu nam się udało ich pozbyć.. I tak w tym roku daliśmy sobie czas do wakacji, pojechaliśmy do Maroko zrelaksowaliśmy się ale oczywiście na miejscu dostałam okres.. załamka.. ale nie łamałam się.. no i wróciliśmy okazało się że moja firma splajtowała.. i nie mam gdzie wracać.. więc tydzień wolnego i ruszyłam z mężem w trasę.. -jest kierowcą, wozi nowe samochody po Europie.. i trafiło się spędziliśmy 4 dni, zupełnie wolne w Barcelonie, 100m od morza.. no i jak tylko wróciliśmy okazało się, że ktoś z nami z tej Espanii przyjechał

Bałam się cieszyć.. obydwoje byliśmy w strachu.. nadal się boje ale staram się myśleć pozytywnie.. wszystko jest w porządku, badania genetyczne też w porządku więc jesteśmy dobrej myśli..

No już kończąc.. czekamy na FRANKA
Termin wg. wyliczeń 26 maja, wg. usg 21 maja

Mam nadzieje, że bardzo Was nie zanudziłam

Witaj z nami!!! Historia niesamowita i bardzo się cieszę,że Wam się udało!








A ja się zryczałam jak głupia i mam dość...Nie dam rady dłużej tak... Mąż siedział prawie miesiąc bez pracy, a jak wkońcu ją znalazł i cieszyliśmy się,żę będzie ok to co? Gówno
Oszczędności poszły na ten bezpracowy miesiąc plus jego wyjazd..Cały wtorek tam jechał bo mieli problem z trafieniem, środa na badaniach, wczoraj i dzisiaj siedzą na budowie bez roboty bo materiałów nie ma
A kasa idzie i na wyżywienie tam i na dojazdy do pracy bo to 30 km mają w jedną stronę od zakwaterowania na budowe
Nowy miesiąc się jutro zaczyna, rachunki trzeba płacić a my bez złotówki

[Mysia mysz]

Napisane przez lonely_lady

ooo to poproszę o link do przepisu będę wdzięczna



Nie oglądaj więcej bo jak widać takie programy wywołują tylko negatywne emocje. Ja nie oglądam wcale, jak coś zobaczę to zanim się wciągnę szybko przełączam, w necie absolutnie nie czytam takich tematów. Ostatnio byliśmy u takiej starszej pani, która jest wróżką. Mój Tż jej pomagał, wykupywał jej leki, czasem płacił za mieszkanie. I czasem zrobimy zakupy i ją odwiedzimy. w październiku wyskoczyła mi z tekstem.. a jak się urodzi bez rączek i nóżek?? myślałam, że ją zastrzelę.. powiedzałam, że więcej tam nie pójdę ! dwa dni Później wydzwaniała do mojego Tż, że kładła karty i będzie zdowe śliczne dzieciątko i to będzie chłopczyk.
Niby jestem odporna na takie gadanie, ale jak usłyszałam o tych rączkach to na prawdę myślałam, że ją uduszę
Mysia doskonale Cię rozumiem, takie obawy są normalne. Najlepiej jednak jak najszybciej je odpędzać, bo niepotrzebnie się nakręcamy

proszé http://www.sukceswkuchni.pl/serniki/sernik-z-rosa/

tylko weź dużą blachę bo wychodzi wysoki

nie dziwię Ci się ja jestem strasznie racjonalna a też mnie można łatwo nastraszyć będzie zdrowy chłopak:P

[humpback]

Napisane przez XxXJuSstiii

jedna chętną masz na pewno kiedy będzie liiinkkk

i drugą chcę tego zielonego

[XxXJuSstiii]

Napisane przez colorblue

A ja się zryczałam jak głupia i mam dość...Nie dam rady dłużej tak... Mąż siedział prawie miesiąc bez pracy, a jak wkońcu ją znalazł i cieszyliśmy się,żę będzie ok to co? Gówno
Oszczędności poszły na ten bezpracowy miesiąc plus jego wyjazd..Cały wtorek tam jechał bo mieli problem z trafieniem, środa na badaniach, wczoraj i dzisiaj siedzą na budowie bez roboty bo materiałów nie ma
A kasa idzie i na wyżywienie tam i na dojazdy do pracy bo to 30 km mają w jedną stronę od zakwaterowania na budowe
Nowy miesiąc się jutro zaczyna, rachunki trzeba płacić a my bez złotówki

Przykro mi kochana

[nuna2]

Napisane przez ancys_krakow

Brawo Ja też trzymam się takiego postanowienia, jak tylko idzie jakiś program, reklama to przełączam na inny kanał, trzeba myśleć pozytywnie

Ale zaczynając od początku, to czytam Was od dawna ale nie miałam odwagi wcześniej się odezwać, nie żebyście były takie straszne.. po prostu bałam się móc cieszyć się swoim szczęściem z kimkolwiek

Nazywam się Ania, od 1,5 roku jestem mężatką odkąd pamiętam marzyliśmy z mężem nawet jak jeszcze nim nie był o dziecku.
W sumie starania zaczęliśmy już w styczniu tamtego roku mimo, że ślub był zaplanowany na czerwiec.. po prostu miałam jakieś dziwne przeczucie, że nie będzie to takie proste i się nie pomyliłam.

No i tak był ślub, podróż poślubna.. a dziecko nie.. no więc frustracja rosła no i w październiku namówiłam męża na wizytę w klinice.. no i cóż nie było łatwo.. mąż zrobił badania.. wyszły że tak powiem tragicznie.. no i mąż oczywiście się załamał.. ja też ale musiałam się trzymać i podtrzymywać go na duchu.. jednocześnie przyszły wyniki badań moich i okazało się, że mam bakterie ureaplasme i mycoplasme.. no więc było to jednoznaczne z tym, że mąż też je ma.. lekarz dał nam nadzieje, że to własnie poprzez te bakterie tak słabo wyszły wyniki męża.. no więc zaczęliśmy leczenie walkę z tymi bakteriami a potem mąż miał powtórzyć wyniki. Nie zdążył okazało się podczas świąt Bożego Narodzenia, że jestem w ciąży.. radość ogromna.. ale nie trwała krótko.. poroniłam w 8tygodniu.. najprawdopodobniej przez to że zaszłam w ciąże podczas brania antybiotyku który mógł spowodować wady rozwojowe u płodu..

To był bardzo ciężki czas dla Nas.. potem jak doszłam do siebie była jeszcze walka z tymi bakteriami, raz wytępiliśmy jedną to druga wracała.. ale w końcu nam się udało ich pozbyć.. I tak w tym roku daliśmy sobie czas do wakacji, pojechaliśmy do Maroko zrelaksowaliśmy się ale oczywiście na miejscu dostałam okres.. załamka.. ale nie łamałam się.. no i wróciliśmy okazało się że moja firma splajtowała.. i nie mam gdzie wracać.. więc tydzień wolnego i ruszyłam z mężem w trasę.. -jest kierowcą, wozi nowe samochody po Europie.. i trafiło się spędziliśmy 4 dni, zupełnie wolne w Barcelonie, 100m od morza.. no i jak tylko wróciliśmy okazało się, że ktoś z nami z tej Espanii przyjechał

Bałam się cieszyć.. obydwoje byliśmy w strachu.. nadal się boje ale staram się myśleć pozytywnie.. wszystko jest w porządku, badania genetyczne też w porządku więc jesteśmy dobrej myśli..

No już kończąc.. czekamy na FRANKA
Termin wg. wyliczeń 26 maja, wg. usg 21 maja

Mam nadzieje, że bardzo Was nie zanudziłam

cieszę się, że badaniawyszły ok współczuję straty ale mam mam nadzieję, że teraz do końca ciązy będzie spok,ój

[Mysia mysz]

Napisane przez colorblue

A ja się zryczałam jak głupia i mam dość...Nie dam rady dłużej tak... Mąż siedział prawie miesiąc bez pracy, a jak wkońcu ją znalazł i cieszyliśmy się,żę będzie ok to co? Gówno
Oszczędności poszły na ten bezpracowy miesiąc plus jego wyjazd..Cały wtorek tam jechał bo mieli problem z trafieniem, środa na badaniach, wczoraj i dzisiaj siedzą na budowie bez roboty bo materiałów nie ma
A kasa idzie i na wyżywienie tam i na dojazdy do pracy bo to 30 km mają w jedną stronę od zakwaterowania na budowe
Nowy miesiąc się jutro zaczyna, rachunki trzeba płacić a my bez złotówki

nie ryczeć ! materiały będą szybko, przecież nie może byc zawsze pod górę !

[happy blue]

Napisane przez ancys_krakow

Brawo Ja też trzymam się takiego postanowienia, jak tylko idzie jakiś program, reklama to przełączam na inny kanał, trzeba myśleć pozytywnie

Ale zaczynając od początku, to czytam Was od dawna ale nie miałam odwagi wcześniej się odezwać, nie żebyście były takie straszne.. po prostu bałam się móc cieszyć się swoim szczęściem z kimkolwiek

Nazywam się Ania, od 1,5 roku jestem mężatką odkąd pamiętam marzyliśmy z mężem nawet jak jeszcze nim nie był o dziecku.
W sumie starania zaczęliśmy już w styczniu tamtego roku mimo, że ślub był zaplanowany na czerwiec.. po prostu miałam jakieś dziwne przeczucie, że nie będzie to takie proste i się nie pomyliłam.

No i tak był ślub, podróż poślubna.. a dziecko nie.. no więc frustracja rosła no i w październiku namówiłam męża na wizytę w klinice.. no i cóż nie było łatwo.. mąż zrobił badania.. wyszły że tak powiem tragicznie.. no i mąż oczywiście się załamał.. ja też ale musiałam się trzymać i podtrzymywać go na duchu.. jednocześnie przyszły wyniki badań moich i okazało się, że mam bakterie ureaplasme i mycoplasme.. no więc było to jednoznaczne z tym, że mąż też je ma.. lekarz dał nam nadzieje, że to własnie poprzez te bakterie tak słabo wyszły wyniki męża.. no więc zaczęliśmy leczenie walkę z tymi bakteriami a potem mąż miał powtórzyć wyniki. Nie zdążył okazało się podczas świąt Bożego Narodzenia, że jestem w ciąży.. radość ogromna.. ale nie trwała krótko.. poroniłam w 8tygodniu.. najprawdopodobniej przez to że zaszłam w ciąże podczas brania antybiotyku który mógł spowodować wady rozwojowe u płodu..

To był bardzo ciężki czas dla Nas.. potem jak doszłam do siebie była jeszcze walka z tymi bakteriami, raz wytępiliśmy jedną to druga wracała.. ale w końcu nam się udało ich pozbyć.. I tak w tym roku daliśmy sobie czas do wakacji, pojechaliśmy do Maroko zrelaksowaliśmy się ale oczywiście na miejscu dostałam okres.. załamka.. ale nie łamałam się.. no i wróciliśmy okazało się że moja firma splajtowała.. i nie mam gdzie wracać.. więc tydzień wolnego i ruszyłam z mężem w trasę.. -jest kierowcą, wozi nowe samochody po Europie.. i trafiło się spędziliśmy 4 dni, zupełnie wolne w Barcelonie, 100m od morza.. no i jak tylko wróciliśmy okazało się, że ktoś z nami z tej Espanii przyjechał

Bałam się cieszyć.. obydwoje byliśmy w strachu.. nadal się boje ale staram się myśleć pozytywnie.. wszystko jest w porządku, badania genetyczne też w porządku więc jesteśmy dobrej myśli..

No już kończąc.. czekamy na FRANKA
Termin wg. wyliczeń 26 maja, wg. usg 21 maja

Mam nadzieje, że bardzo Was nie zanudziłam

piękna historia i dzielni rodzice :- ) nasz maluch przyleciał z nami z Grecji Franek to cudne imię!

[nuna2]

Napisane przez humpback

ancys i gratuluję synka

nuna ja też jestem przeciwna aborcji, ale żal mi tych kobiet bo to nie jest łatwa decyzja i one nie zasługują na potępienie. same zwykle zadręczają się przeokropnie.

komplement na poziomie

kochana ja ich nie potępiam... Nie moja w tym rola, bo ja tez nie jestem święta i nie mi oceniać czyny.. jednak zawsze próbuje odwieźć od takich decyzji...

colorblue tak mi przykro nie wiem co poradzić...

[axella]

Napisane przez XxXJuSstiii

jedna chętną masz na pewno kiedy będzie liiinkkk

5go max


ah, nie "pochwaliłam się" czymś..
dziś jak zakładałam płaszcz.. to się rozszedł

mam 2zimowe płaszcze i dwa mega dopasowane, w jeden już nie wchodzę,drugi poszedł dziś.. może w lumpie coś upoluję bo nie mam z 3ch stów na płaszcz..

nie wiedziełąm,że aż tyle przybrałam

[lonely_lady]

Napisane przez ancys_krakow

Brawo Ja też trzymam się takiego postanowienia, jak tylko idzie jakiś program, reklama to przełączam na inny kanał, trzeba myśleć pozytywnie

Ale zaczynając od początku, to czytam Was od dawna ale nie miałam odwagi wcześniej się odezwać, nie żebyście były takie straszne.. po prostu bałam się móc cieszyć się swoim szczęściem z kimkolwiek

Nazywam się Ania, od 1,5 roku jestem mężatką odkąd pamiętam marzyliśmy z mężem nawet jak jeszcze nim nie był o dziecku.
W sumie starania zaczęliśmy już w styczniu tamtego roku mimo, że ślub był zaplanowany na czerwiec.. po prostu miałam jakieś dziwne przeczucie, że nie będzie to takie proste i się nie pomyliłam.

No i tak był ślub, podróż poślubna.. a dziecko nie.. no więc frustracja rosła no i w październiku namówiłam męża na wizytę w klinice.. no i cóż nie było łatwo.. mąż zrobił badania.. wyszły że tak powiem tragicznie.. no i mąż oczywiście się załamał.. ja też ale musiałam się trzymać i podtrzymywać go na duchu.. jednocześnie przyszły wyniki badań moich i okazało się, że mam bakterie ureaplasme i mycoplasme.. no więc było to jednoznaczne z tym, że mąż też je ma.. lekarz dał nam nadzieje, że to własnie poprzez te bakterie tak słabo wyszły wyniki męża.. no więc zaczęliśmy leczenie walkę z tymi bakteriami a potem mąż miał powtórzyć wyniki. Nie zdążył okazało się podczas świąt Bożego Narodzenia, że jestem w ciąży.. radość ogromna.. ale nie trwała krótko.. poroniłam w 8tygodniu.. najprawdopodobniej przez to że zaszłam w ciąże podczas brania antybiotyku który mógł spowodować wady rozwojowe u płodu..

To był bardzo ciężki czas dla Nas.. potem jak doszłam do siebie była jeszcze walka z tymi bakteriami, raz wytępiliśmy jedną to druga wracała.. ale w końcu nam się udało ich pozbyć.. I tak w tym roku daliśmy sobie czas do wakacji, pojechaliśmy do Maroko zrelaksowaliśmy się ale oczywiście na miejscu dostałam okres.. załamka.. ale nie łamałam się.. no i wróciliśmy okazało się że moja firma splajtowała.. i nie mam gdzie wracać.. więc tydzień wolnego i ruszyłam z mężem w trasę.. -jest kierowcą, wozi nowe samochody po Europie.. i trafiło się spędziliśmy 4 dni, zupełnie wolne w Barcelonie, 100m od morza.. no i jak tylko wróciliśmy okazało się, że ktoś z nami z tej Espanii przyjechał

Bałam się cieszyć.. obydwoje byliśmy w strachu.. nadal się boje ale staram się myśleć pozytywnie.. wszystko jest w porządku, badania genetyczne też w porządku więc jesteśmy dobrej myśli..

No już kończąc.. czekamy na FRANKA
Termin wg. wyliczeń 26 maja, wg. usg 21 maja

Mam nadzieje, że bardzo Was nie zanudziłam

Witaj, niesamowita historia. Wszystkiego dobrego Wam życzę, będzie nam miło jak zostaniesz z nami



A teraz uciekam na miasto mam kilka spraw do załatwienia buziaki Dziewczyny do napisania później

[nuna2]

dziewczyny, czy wy już mówicie do brzuszka?? ja jak nikogo nie ma w domu to śpiewam na głos czasem cos mówię do niego i czuje się jak wariatka

[humpback]

Napisane przez colorblue

JA ja się zryczałam jak głupia i mam dość...Nie dam rady dłużej tak... Mąż siedział prawie miesiąc bez pracy, a jak wkońcu ją znalazł i cieszyliśmy się,żę będzie ok to co? Gówno
Oszczędności poszły na ten bezpracowy miesiąc plus jego wyjazd..Cały wtorek tam jechał bo mieli problem z trafieniem, środa na badaniach, wczoraj i dzisiaj siedzą na budowie bez roboty bo materiałów nie ma
A kasa idzie i na wyżywienie tam i na dojazdy do pracy bo to 30 km mają w jedną stronę od zakwaterowania na budowe
Nowy miesiąc się jutro zaczyna, rachunki trzeba płacić a my bez złotówki

color przecież powinien dostać wypłatę, nie?

Napisane przez Mysia Mysz

będzie zdrowy chłopak

na pewno zobaczymy tylko czy będzie kolejny siurek

[XxXJuSstiii]

Napisane przez axella

5go max


ah, nie "pochwaliłam się" czymś..
dziś jak zakładałam płaszcz.. to się rozszedł

mam 2zimowe płaszcze i dwa mega dopasowane, w jeden już nie wchodzę,drugi poszedł dziś.. może w lumpie coś upoluję bo nie mam z 3ch stów na płaszcz..

nie wiedziełąm,że aż tyle przybrałam

Super, nie mogę się doczekać

Ciekawe czy ja się dopnę w kurtkę zimową

Nie przybrałaś, to brzuszek tylko wyskoczył

Napisane przez nuna2

dziewczyny, czy wy już mówicie do brzuszka?? ja jak nikogo nie ma w domu to śpiewam na głos czasem cos mówię do niego i czuje się jak wariatka

ja mówię "zobacz, tatuś nie chce nam przynieść lodów" czasem gadam do brzucha niebawem kupię jakieś baśnie i będę czytała

[Mysia mysz]

Napisane przez humpback

na pewno zobaczymy tylko czy będzie kolejny siurek

wróżce nie wierzysz ? :P

[axella]

Napisane przez XxXJuSstiii

Super, nie mogę się doczekać

Ciekawe czy ja się dopnę w kurtkę zimową

Nie przybrałaś, to brzuszek tylko wyskoczył


ja mówię "zobacz, tatuś nie chce nam przynieść lodów" czasem gadam do brzucha niebawem kupię jakieś baśnie i będę czytała

na rękawach?!

[XxXJuSstiii]

Napisane przez axella

na rękawach?!

no dobra, niech będzie

[katherine271]

Napisane przez Mysia mysz

ale się wkręcam laski

wczoraj oglądałam program o dzieciach z wadami genetycznymi i się martwię o pączka

w dodatku czuję, że jestem złą osobą:/ bo jeszcze go nie kocham i jesteśmy z TŻ raczej pewni jak postąpić w razie gdyby było chore...

nie wiem, boję się przywiązać zanim będę go mieć na rękach, bo może się okazać, że nie będzie nam dane się spotkać osobiście

przepraszam, że Wam takie smutne rzeczy wypisuje, ale im bliżej prenatalnego tym się bardziej wkręcam:/

Napisane przez Mysia mysz

nie złoszczę się i szanuje Twoją opinię, ja jednak zawsze uważałam inaczej. Jeśli przy porodzie coś pójdzie nie tak to będę kochać moje dziecko takie jakie będzie, ale jeśli mogę je uchronić od cierpienia to tak zrobię. Uważam, że jako matka mam obowiązek chronić moje dziecko od cierpienia i bólu i dać mu godne życie - to jest dla mnie najważniejsze.

Mysia, to ja się wypowiem jako już matka, skąd wiesz gdyby było dziecko chore że danie godności to zabranie możliwośći przyjścia na świat? Dzieci upośledzone w różnych stopniach to często niesamowici ludzie, którzy tak wiele czerpią z życia, chłoną, kochają życie, miałam mnóswto kontaktu z takimi dziećmi i one dopiero potrafią nauczyć co to znaczy miłość. Nie chcę nikogo urazić ale moim zdaniem dać godność jako matka to przyjąć dziecko takim jakie będzie i umozliwić mu radość z życia bo to zaskakujące ale ludzie zdrowi często gęsto życiem w ogóle cieszyć się nie potrafią a chorzy zupełnie inaczej to traktują. To jest niejednokrotnie męka dla matki, rodziców, rodziny, ciężki krzyż tak naprawdę od którego uwalnia tylko śmierć i na pewno wygodniej sobie tego oszczędzić ale ile piękniej to przeżyć. Mam kuzynkę, która od 13 lat ma syna roślinę, miał żyć maks rok a minęło 13 lat. Chłopiec nie mówi, nie chodzi, nie ma z nim normalnego porozumienia ale uśmiecha się, przebywa na placu zabaw, widzi dzieci, jak się do niego mówi reaguje dźwiękami i nigdy nie jest smutny. Nie wyobrażam sobie mu odebrać tego co z życia chłonął. A to tylko przykład jeden w wielu.

Ale pomijając powyższe bo też tylko wyraziłam swoje zdanie to nigdy nie ma 100 % pewności że badania wykazują to co będzie naprawdę, Ileż było pomyłek w tej kwestii że dziecko miało być chore a urodziło się okazem zdrowia. Ja nawet tych badań nie robię bo to bez znaczenia dla mnie choć na pewno byłoby mi psychicznie bardzo ciężko i źle ale nie ja wybieram. Czasem jak o tym myślę to czuję że nie nadawałabym się na matkę chorego ciężko dziecka, że mnie to by przerosło itd. i podziwiam ludzi, którzy tak dzielnie walczą o dzieci ciężko upośledzone czy chore. Ale też wiem że nigdy nie zaznałabym spokoju gdybym to ja zadecydowała, ciągle by do mnie wracało że to dziecko mogłoby mieć też piękne życie, i tak źle i tak niedobrze więc wniosek z tego taki że wszystkie nasze dzieci będą zdrowe!