Rozstanie z facetem, część XXV

[ajam89]

Napisane przez Vandaris

Dziewczyny, dzwonił po raz kolejny mój eks i zapytał czy... chcę do niego wrócić Z naszej wczorajszej rozmowy (która była zwyczajnie serdeczna i koleżeńska) wywnioskował, że ma jeszcze na to szansę
Rany, ja zupełnie nie wiem co powoduje tym człowiekiem. Myślałam, że lepiej go znam. Owszem, on jest wrażliwy, uczuciowy, sentymentalny i nie potrafi długo się gniewać ani chować urazy, ale w tym wypadku kompletnie nie wiem o co mu chodzi

i co mu powiedziałaś ?

[Madam Coco]

Hej dziewczyny... mam nadzieję, że przyjmiecie mnie do swojego grona, bo wczoraj się rozstałam ze swoim TŻ. Moja pierwsza wielka miłość (wcześniej nie byłam zdolna do tego uczucia i nikogo nim nie obdarzyłam). Przepłakałam cały wczorajszy dzień, cały dzisiejszy... i mam dość, nie mogę sobie poradzić sama ze sobą. Kiedyś byłam typem samotnika optymisty, uwielbiałam spędzać czas sama ze sobą, miałam pełno znajomych, pomagałam ludziom, teraz czuję się kompletnie samotna, związek mnie wyniszczył, straciłam większość znajomych, przyjaciół, teraz jeszcze Jego. Mamy wiele niewyjaśnionych kwestii, ale ja już nawet nie mam siły deptać swojej dumy po raz 100 od jakiś dwóch miesięcy, żeby wyjaśniać wszystko, próbować o to walczyć. Raz postanowiłam, że zapiszemy rzeczy, które nam w naszej relacji przeszkadzają, o każdej swojej usłyszałam, że albo to bzdura albo mój kłopot Jest mi cholernie ciężko.

[Tindomerel_]

Napisane przez Vandaris

Ja też strasznie tęsknię. Po tym wczorajszym telefonie jeszcze bardziej

To czemu nie chcesz wrócić do niego,skoro tęsknisz i Ty zerwałaś?

---------- Dopisano o 15:43 ---------- Poprzedni post napisano o 15:42 ----------

Napisane przez Madam Coco

Hej dziewczyny... mam nadzieję, że przyjmiecie mnie do swojego grona, bo wczoraj się rozstałam ze swoim TŻ. Moja pierwsza wielka miłość (wcześniej nie byłam zdolna do tego uczucia i nikogo nim nie obdarzyłam). Przepłakałam cały wczorajszy dzień, cały dzisiejszy... i mam dość, nie mogę sobie poradzić sama ze sobą. Kiedyś byłam typem samotnika optymisty, uwielbiałam spędzać czas sama ze sobą, miałam pełno znajomych, pomagałam ludziom, teraz czuję się kompletnie samotna, związek mnie wyniszczył, straciłam większość znajomych, przyjaciół, teraz jeszcze Jego. Mamy wiele niewyjaśnionych kwestii, ale ja już nawet nie mam siły deptać swojej dumy po raz 100 od jakiś dwóch miesięcy, żeby wyjaśniać wszystko, próbować o to walczyć. Raz postanowiłam, że zapiszemy rzeczy, które nam w naszej relacji przeszkadzają, o każdej swojej usłyszałam, że albo to bzdura albo mój kłopot Jest mi cholernie ciężko.

Ty zerwałaś czy on? Opowiadaj

[Onnaa88]

Co za Sylwester miałam takie dola ze wlewalam w siebie tyle alkoholu,ze aż wtyd
Dzwonilam do byłego o 24,wyzywalam go a on sie zareczyl.Film mi sie urwał,podobno bez stanika latalam po całej działce,mam rękę przypalona od pieca,chciałam zjeść trutke dla szczurow i nawet nie wiem czy tego nie zrobiłam,bo w sumie chyba juz coś by mi było ?
Z kumplem sie prawie calowalam,macalam tyle lat go znam,jego dziewczyna która była obok musiała mnie odciagac.Koszmar po prostu
Wstyd po prostu to co odwalilam i to co mi dzisiaj mówili,bo ja nic nie pamientam

[Acredo]

były nie napisał nic... smutno? nie wiem, ale szkoda.
zwłaszcza po ostatnim naszym spotkaniu...

[Vandaris]

Napisane przez ajam89

i co mu powiedziałaś ?

Powiedziałam tylko że nie mamy o czym rozmawiać i pożegnałam się.

Napisane przez Tindomerel_

To czemu nie chcesz wrócić do niego,skoro tęsknisz i Ty zerwałaś?

Nie zerwałam z nim bez powodu. Od dłuższego czasu nam się nie układało. Rozczarowywaliśmy się nawzajem i krzywdziliśmy.

Napisane przez Madam Coco

Hej dziewczyny... mam nadzieję, że przyjmiecie mnie do swojego grona, bo wczoraj się rozstałam ze swoim TŻ. Moja pierwsza wielka miłość (wcześniej nie byłam zdolna do tego uczucia i nikogo nim nie obdarzyłam). Przepłakałam cały wczorajszy dzień, cały dzisiejszy... i mam dość, nie mogę sobie poradzić sama ze sobą. Kiedyś byłam typem samotnika optymisty, uwielbiałam spędzać czas sama ze sobą, miałam pełno znajomych, pomagałam ludziom, teraz czuję się kompletnie samotna, związek mnie wyniszczył, straciłam większość znajomych, przyjaciół, teraz jeszcze Jego. Mamy wiele niewyjaśnionych kwestii, ale ja już nawet nie mam siły deptać swojej dumy po raz 100 od jakiś dwóch miesięcy, żeby wyjaśniać wszystko, próbować o to walczyć. Raz postanowiłam, że zapiszemy rzeczy, które nam w naszej relacji przeszkadzają, o każdej swojej usłyszałam, że albo to bzdura albo mój kłopot Jest mi cholernie ciężko.

Ściskam mocno Ja też wiele razy mówiłam co mi nie pasuje, a od niego słyszałam, że truję, że to mój problem, że powinnam sama go rozwiązać i wymagać od siebie, a nie od innych

[Tindomerel_]

Napisane przez Acredo

były nie napisał nic... smutno? nie wiem, ale szkoda.
zwłaszcza po ostatnim naszym spotkaniu...

Kto zerwał? Jak dawno temu? Co było na ostatnim spotkaniu?
Wiesz, powiem Ci,że to chyba lepiej,że się nie odzywa. Ja z jednej strony świruję, jak on się nie odzywa, z drugiej boję się,że mi to będzie robić nadzieję.

[201706121151]

Napisane przez de_wu

Wam przynajmniej złożyli jakieś życzenia, a u mnie kompletna cisza

U mnie dokładnie to samo.

Napisane przez Vandaris

Powiedziałam tylko że nie mamy o czym rozmawiać i pożegnałam się.

I dobrze, brawo .

[Tindomerel_]

Napisane przez Vandaris

Nie zerwałam z nim bez powodu. Od dłuższego czasu nam się nie układało. Rozczarowywaliśmy się nawzajem i krzywdziliśmy.

To nie chciałaś walczyć i naprawiać tego? Czy on nic nie robił i się poddałaś?

[201706121151]

Napisane przez Tindomerel_

To nie chciałaś walczyć i naprawiać tego? Czy on nic nie robił i się poddałaś?

Z tego co sobie przypominam, Vandaris mówiła, że koniec związku to jej wina i obwiniała się za jego zniszczenie. Ale dziwne, że chłopak się od niej odciął i nagle po sylwestrze dzwoni i twierdzi, że znów chce z nią być. No heloł, tak się nie robi.

[Acredo]

Napisane przez Tindomerel_

Kto zerwał? Jak dawno temu? Co było na ostatnim spotkaniu?
Wiesz, powiem Ci,że to chyba lepiej,że się nie odzywa. Ja z jednej strony świruję, jak on się nie odzywa, z drugiej boję się,że mi to będzie robić nadzieję.

taaak, może nie zerwał, a o tyle nie chciał powrotu po zerwaniu. tylko ze to było 4 lata temu i to w sylwestra.
a ostatnio 3 tyg. temu spotkaliśmy się po tym czasie.... i no wystarczy się domyśleć jak to się skończyło...

[Vandaris]

Napisane przez LaFleurBlanche

I dobrze, brawo .

Napisane przez Tindomerel_

To nie chciałaś walczyć i naprawiać tego? Czy on nic nie robił i się poddałaś?

Nie czułam się już na siłach, popełniliśmy mnóstwo błędów w tym związku (ja więcej) i nie widziałam już dla niego przyszłości. Dlatego zdecydowałam się rozstać.

Napisane przez LaFleurBlanche

Z tego co sobie przypominam, Vandaris mówiła, że koniec związku to jej wina i obwiniała się za jego zniszczenie. Ale dziwne, że chłopak się od niej odciął i nagle po sylwestrze dzwoni i twierdzi, że znów chce z nią być. No heloł, tak się nie robi.

Pewnie opadły negatywne emocje i wzięło go na sentymenty.

[Madam Coco]

Napisane przez Tindomerel_

To czemu nie chcesz wrócić do niego,skoro tęsknisz i Ty zerwałaś?

---------- Dopisano o 15:43 ---------- Poprzedni post napisano o 15:42 ----------




Ty zerwałaś czy on? Opowiadaj

My już 2-3 razy ze sobą podczas ostatniego miesiąca się rozstawaliśmy, każdy raz z mojej strony. Za pierwszym razem wydzwaniał i błagał o kolejną szansę, więc mu ją dałam. Drugi raz pod wpływem emocji, bo nie czułam żadnych starań, zmiany, nadal czułam się strasznie nieszczęśliwa. Zaczęłam w pewnym momencie żyć wspomnieniami, teraz też cały czas siedzę i wspominam jak się poznaliśmy, jaki był cudowny, ciepły, wrażliwy i starający się. Wtedy przepłakałam dzień, nie widzieliśmy się z tydzień i znów stwierdziłam, że zgodnie z moimi wartościami o miłość trzeba walczyć ile tylko sił, bo drugi raz takie uczucie się nie przytrafi. Stwierdziłam, że będziemy walczyć o to, wypiszemy co nam przeszkadza i to wyjaśnimy. Raz tak zrobiliśmy to usłyszałam tylko, że jest to moja wina, mój problem (kwestia zaufania np., chociaż przy mnie często okłamywał swoją matkę, babcia mu zarzucała kłamstwa) i że to ja powinnam coś w sobie zmienić. Ogólnie strasznie dużo nas różniło, poglądy - kiedy powiedziałam, że chciałabym wyjechać w przyszłości na misję usłyszałam, że on sobie tutaj poczeka na mnie i będzie mnie wspierał, ale to nie jego cele. Nie czułam w nim wsparcia, rzadko kiedy rozmawialiśmy, a ostatnio poznał nową koleżankę - dziewczynę swojego kolegi, z którą jak to określał super mu się rozmawia i ona biedna jest taka nieszczęśliwa, bo jej się w związku nie układa. Jak to słyszałam to jakby mi ktoś nóż w plecy wbijał, raz nawet powiedziałam prosto z mostu, że moje i nasze problemy bagatelizuje to stwierdził, że to nieprawda tylko ja mam wymyślone problemy. Wczoraj mieliśmy spędzić razem sylwestra, dzień wcześniej powiedziałam mu, że nie chcę siedzieć w domu sama z nim, bo wiem, że wyglądałoby to tak, że on przy komputerze, ja sama ze sobą. Tak było ostatnio jak spędzaliśmy razem jakikolwiek dzień... Rzucił słuchawką twierdząc, żebym się odezwała jak się zdecyduję. W Sylwestra zmiękło mi serce i stwierdziłam, że rzeczywiście pomimo że nie zapytał mnie nawet ani razu jakbym chciała spędzić sylwestra i od dawna w ogole o nic się mnie nie pyta to i tak chcę go spędzić z nim i nieważne jest gdzie. Nie odbierał cały dzień, błagałam, prosiłam, żeby odebrał. W końcu pojechałam pod jego mieszkanie i czekałam pół godziny dzwoniąc i prosząc żeby wyszedł. Wyłączył telefon, wcześniej tylko dostałam smsa, żebym już nigdy więcej do niego nie dzwoniła, że spędzi sylwestra z osobą, która do doceni (mniemam, że tą koleżanką, która taka biedna i samotna jest), a ja mogę sobie iść gdziekolwiek tylko chce balować do rana. To czysta hipokryzja, bo dowiedziałam się jeszcze wczoraj, że dzień przed sylw. balował do 5 nad ranem... Przykro strasznie

[201706121151]

Napisane przez Vandaris

Pewnie opadły negatywne emocje i wzięło go na sentymenty.

No właśnie, pewnie tak szybko jak go na te sentymenty wzięło, tak samo prędko mu przejdzie.

Napisane przez Madam Coco

Za pierwszym razem wydzwaniał i błagał o kolejną szansę, więc mu ją dałam. Drugi raz pod wpływem emocji, bo nie czułam żadnych starań, zmiany, nadal czułam się strasznie nieszczęśliwa. Zaczęłam w pewnym momencie żyć wspomnieniami, teraz też cały czas siedzę i wspominam jak się poznaliśmy, jaki był cudowny, ciepły, wrażliwy i starający się. Wtedy przepłakałam dzień, nie widzieliśmy się z tydzień i znów stwierdziłam, że zgodnie z moimi wartościami o miłość trzeba walczyć ile tylko sił, bo drugi raz takie uczucie się nie przytrafi. Stwierdziłam, że będziemy walczyć o to, wypiszemy co nam przeszkadza i to wyjaśnimy. Raz tak zrobiliśmy to usłyszałam tylko, że jest to moja wina, mój problem (kwestia zaufania np., chociaż przy mnie często okłamywał swoją matkę, babcia mu zarzucała kłamstwa) i że to ja powinnam coś w sobie zmienić. Ogólnie strasznie dużo nas różniło, poglądy - kiedy powiedziałam, że chciałabym wyjechać w przyszłości na misję usłyszałam, że on sobie tutaj poczeka na mnie i będzie mnie wspierał, ale to nie jego cele. Nie czułam w nim wsparcia, rzadko kiedy rozmawialiśmy, a ostatnio poznał nową koleżankę - dziewczynę swojego kolegi, z którą jak to określał super mu się rozmawia i ona biedna jest taka nieszczęśliwa, bo jej się w związku nie układa. Jak to słyszałam to jakby mi ktoś nóż w plecy wbijał, raz nawet powiedziałam prosto z mostu, że moje i nasze problemy bagatelizuje to stwierdził, że to nieprawda tylko ja mam wymyślone problemy. Wczoraj mieliśmy spędzić razem sylwestra, dzień wcześniej powiedziałam mu, że nie chcę siedzieć w domu sama z nim, bo wiem, że wyglądałoby to tak, że on przy komputerze, ja sama ze sobą. Tak było ostatnio jak spędzaliśmy razem jakikolwiek dzień... Rzucił słuchawką twierdząc, żebym się odezwała jak się zdecyduję. W Sylwestra zmiękło mi serce i stwierdziłam, że rzeczywiście pomimo że nie zapytał mnie nawet ani razu jakbym chciała spędzić sylwestra i od dawna w ogole o nic się mnie nie pyta to i tak chcę go spędzić z nim i nieważne jest gdzie. Nie odbierał cały dzień, błagałam, prosiłam, żeby odebrał. W końcu pojechałam pod jego mieszkanie i czekałam pół godziny dzwoniąc i prosząc żeby wyszedł. Wyłączył telefon, wcześniej tylko dostałam smsa, żebym już nigdy więcej do niego nie dzwoniła, że spędzi sylwestra z osobą, która do doceni (mniemam, że tą koleżanką, która taka biedna i samotna jest), a ja mogę sobie iść gdziekolwiek tylko chce balować do rana. To czysta hipokryzja, bo dowiedziałam się jeszcze wczoraj, że dzień przed sylw. balował do 5 nad ranem...

OMG, nawet nie myśl o powrocie do tego buraka. Koleś w ogóle Cię nie wspiera, woli użalać się nad losem jakiejś laski, a od Ciebie tylko wymaga. Mieliście przeanalizować błędy, które popełniliście w związku i co? Tylko Ty jesteś winna, on aniołek. Przecież to totalny dzieciak, rzuca słuchawką, zamiast z Tobą woli siedzieć przy kompie... Też już to kiedyś przerabiałam. I serio, żałuję, że tak dużo czasu straciłam na takiego typa. Weź od niego uciekaj. Wiem, że Ci przykro, ale jeśli się od niego odetniesz zrobisz sobie najlepszy prezent na nowy rok o jakim można zamarzyć. A idealizowanie nic Ci nie pomoże. Ten facet niestety nie jest cudowny, nie jest ciepły ani wrażliwy. To zapatrzony w siebie egoista. I jak widać, całkiem dobrze sobie bez Ciebie radzi (patrz ostatnie zdanie cytatu).

[Vandaris]

Napisane przez LaFleurBlanche

No właśnie, pewnie tak szybko jak go na te sentymenty wzięło, tak samo prędko mu przejdzie.

Pewnie tak. Obym nie zdążyła sobie wmówić, że to na pewno prawdziwa miłość i dlatego pomimo wszystko się odezwał. Ja mam skłonności do takiego idealizowania

[Madam Coco]

Napisane przez LaFleurBlanche

No właśnie, pewnie tak szybko jak go na te sentymenty wzięło, tak samo prędko mu przejdzie.



OMG, nawet nie myśl o powrocie do tego buraka. Koleś w ogóle Cię nie wspiera, woli użalać się nad losem jakiejś laski, a od Ciebie tylko wymaga. Mieliście przeanalizować błędy, które popełniliście w związku i co? Tylko Ty jesteś winna, on aniołek. Przecież to totalny dzieciak, rzuca słuchawką, zamiast z Tobą woli siedzieć przy kompie... Też już to kiedyś przerabiałam. I serio, żałuję, że tak dużo czasu straciłam na takiego typa. Weź od niego uciekaj. Wiem, że Ci przykro, ale jeśli się od niego odetniesz zrobisz sobie najlepszy prezent na nowy rok o jakim można zamarzyć. A idealizowanie nic Ci nie pomoże. Ten facet niestety nie jest cudowny, nie jest ciepły ani wrażliwy. To zapatrzony w siebie egoista. I jak widać, całkiem dobrze sobie bez Ciebie radzi (patrz ostatnie zdanie cytatu).

Wiem doskonale, że sobie dobrze radzi. Najgorsze jest to, że razem studiujemy na tym samym roku. Będę go widywała codziennie. Raz już po mojej drugiej próbie naszego rozstania jak miałam z nim zajęcia to śmiał się z grupą osób, a ja stałam sobie sama, bo nie mogłam tego znieść. Nawet nie próbował nic wyjaśniać, nie podszedł do mnie, a ja z płaczem tylko stamtąd wybiegłam. Boję się, że będzie tym razem tak samo, najbardziej mnie boli to, że on uważa, że to moja wina i to ja zepsułam nasz związek. Ciągle słyszałam przecież "może przestałabyś marudzić tylko coś zrobisz?"... Mam jakiś cholerny ideał jego w swojej głowie to przez te wspomnienia. Ja też kiedyś byłam inna, śmiałam się, miałam pełno znajomych, on mi to zabrał, sam przy tym zdobył nową paczkę super znajomych, dlatego też teraz sobie doskonale z tym radzi. Wielokrotnie mnie jego słowa raniły, powiedział raz, że jak znajdzie lepszą osobę ode mnie to odejdzie, bo to przecież jest normalne, a że na razie na znalazł... Szybko się pocieszy, nie zdziwiłabym się jakby okazało się, że za miesiąc znajdzie sobie nową. Jestem taką idiotką, myślałam i nadal myślę, że to miłość mojego życia... W sumie już chyba nigdy się nie zakocham, nawet nie chcę.

[Vandaris]

Napisane przez Onnaa88

Co za Sylwester miałam takie dola ze wlewalam w siebie tyle alkoholu,ze aż wtyd
Dzwonilam do byłego o 24,wyzywalam go a on sie zareczyl.Film mi sie urwał,podobno bez stanika latalam po całej działce,mam rękę przypalona od pieca,chciałam zjeść trutke dla szczurow i nawet nie wiem czy tego nie zrobiłam,bo w sumie chyba juz coś by mi było ?
Z kumplem sie prawie calowalam,macalam tyle lat go znam,jego dziewczyna która była obok musiała mnie odciagac.Koszmar po prostu
Wstyd po prostu to co odwalilam i to co mi dzisiaj mówili,bo ja nic nie pamientam

Onnaaa88, poszukaj pomocy u specjalisty, bo to co piszesz wygląda strasznie, tym bardziej, że rozstaliście się już jakiś czas temu...

[syklamen]

Napisane przez Vandaris

Onnaaa88, poszukaj pomocy u specjalisty, bo to co piszesz wygląda strasznie, tym bardziej, że rozstaliście się już jakiś czas temu...

Zgadzam się. Też jestem przerażona tym, co piszesz.

---------- Dopisano o 17:12 ---------- Poprzedni post napisano o 17:07 ----------

Napisane przez Madam Coco

Wiem doskonale, że sobie dobrze radzi. Najgorsze jest to, że razem studiujemy na tym samym roku. Będę go widywała codziennie. Raz już po mojej drugiej próbie naszego rozstania jak miałam z nim zajęcia to śmiał się z grupą osób, a ja stałam sobie sama, bo nie mogłam tego znieść. Nawet nie próbował nic wyjaśniać, nie podszedł do mnie, a ja z płaczem tylko stamtąd wybiegłam. Boję się, że będzie tym razem tak samo, najbardziej mnie boli to, że on uważa, że to moja wina i to ja zepsułam nasz związek. Ciągle słyszałam przecież "może przestałabyś marudzić tylko coś zrobisz?"... Mam jakiś cholerny ideał jego w swojej głowie to przez te wspomnienia. Ja też kiedyś byłam inna, śmiałam się, miałam pełno znajomych, on mi to zabrał, sam przy tym zdobył nową paczkę super znajomych, dlatego też teraz sobie doskonale z tym radzi. Wielokrotnie mnie jego słowa raniły, powiedział raz, że jak znajdzie lepszą osobę ode mnie to odejdzie, bo to przecież jest normalne, a że na razie na znalazł... Szybko się pocieszy, nie zdziwiłabym się jakby okazało się, że za miesiąc znajdzie sobie nową. Jestem taką idiotką, myślałam i nadal myślę, że to miłość mojego życia... W sumie już chyba nigdy się nie zakocham, nawet nie chcę.

Po tym jednym zdaniu już można typa ocenić i wychodzi na to, że to niezły burak. Nie mówi się takich rzeczy komuś, na kim nam zależy. Niepotrzebnie się przed nim płaszczyłaś, prosiłaś, żeby odebrał, a już na pewno niepotrzebnie pojechałaś do niego do domu. I niech Ci do głowy nie przyjdzie, żeby kiedyś znowu to zrobić. Skasuj numer do niego, usuń go ze znajomych na portalach, pokasuj sms-y, rozmowy, zdjęcia z nim/jego i filmiki. Oczywiście jeżeli osoba z którą się rozstajemy zachowała się fair to nie trzeba koniecznie zrywać kontaktu, ale w takich przypadkach jak ten, uważam, że lepiej kolesia całkiem ze swojego życia wyrzucić.
Nie byłabyś z nim szczęśliwa, zobaczysz, że za jakiś czas sama to przyznasz.

[Onnaa88]

Poszukam specjalisty...
Teraz tylko nie wiem czy sie nie otrulam,trutki w ubikacji na działce nie ma podobno i nie wiadomo co sie z nią stało...
Jestem przerażona
Cała sie trzęse ...

[Malla]

Napisane przez Madam Coco

i mam dość, nie mogę sobie poradzić sama ze sobą. Kiedyś byłam typem samotnika optymisty, uwielbiałam spędzać czas sama ze sobą, miałam pełno znajomych, pomagałam ludziom, teraz czuję się kompletnie samotna, związek mnie wyniszczył, straciłam większość znajomych, przyjaciół, teraz jeszcze Jego.

Proponuję zacząć pisać "on" i "jego" z małej litery, nie jest Bogiem

Skończyłaś wyniszczona emocjonalnie, pozbawiona przyjaciół... czas z nim spędzony to musiały być iście złote lata

Oprócz bliskości fizycznej i po prostu kogoś obok nie masz za czym tęsknić. Wróć do tego, co robiłaś wcześniej i to wróć już teraz. Poodnawiaj kontakty (prawdziwi przyjaciele nie odwrócą się od Ciebie), wypełnij sobie każdy dzień, pomagaj, twórz plany i spełniaj marzenia. Przecież on Cię tylko hamował.

Napisane przez Onnaa88

Wstyd po prostu to co odwalilam i to co mi dzisiaj mówili,bo ja nic nie pamietam

No. To czas wziąć się za siebie i przestać użalać.

Jakbyś zjadła trutkę, to już miałabyś objawy.

Nie wiem czy Cię to pocieszy, ale czasem łatwiej się wyprostować, stojąc na dnie. Osiągnęłaś to wczoraj, gorzej już być nie może. Teraz możesz to wszystko zostawić w tyle i być sobą, a nie tą istotą, która z Ciebie wyszła.

Napisane przez Tindomerel_

Jest mi mega ciężko. Jak ja strasznie za nim tęsknię.

Co robisz cały dzień prócz tęsknienia? Byłaś na spacerze, sprzątałaś, dbałaś o ciało?
W swoich postach piszesz jedynie o tęsknocie, czy naprawdę to Twoje jedyne zajęcie całymi dniami? Nadszedł nowy rok, to dobry moment na ogarnięcie się.
Rób coś ze sobą, użalanie się nic Ci nie pomoże, a już zwłaszcza on by Cię takiej nie chciał.

Napisane przez pogubiona88

Hahaha....przypomniała mi się własnie piosenka (leci w TV) ta "ouuuu sialalala mam dwie lewe ręce"....

Z małymi zmianami o moim ex

'Au sia la la la mam dwie lewe ręce
Sia la la la nie mam pieniędzy
Sia la la la nie mam ochoty
Sia la la la wziąć się do roboty
Zamiast pracować ja wolę PODRÓŻOWAĆ

Mama i tato są zmartwieni, że syn się jeszcze nie ożenił
Że nie ma domu i samochodu
Że się marnuje chłopak za młodu
Ja na te teksty przymykam oczy
Wolę DO TAJLANDII sobie wyskoczyć'

Napisane przez ajam89

zapytałam exa czy chciałby, żebyśmy do siebie wrócili, powiedział że nie

Przecież to oczywiste, że skoro nie jesteście razem i nie robi nic w tym kierunku, byście byli, to nie chce, byście do siebie wrócili...

Marudzenie eksom nie jest dobrą strategią, by wrócili. Pokaż mu, że u Ciebie nie ma już szans, że Ty nie masz na to ochoty

[Onnaa88]

Malla
Właśnie wyczytałam ze objawy występują po 2 dniach ...
Czas naprawde coś ze sobą zrobić
I sie ogarnąć

[de_wu]

Ja mam nowy obiekt westchnień i chyba to najlepsza metoda. Oczywiście pod warunkiem, że się tego chce i już zamknęło się poprzedni rozdział. Taki punkt odniesienia, który chociaż na chwilę pozwala zapomnieć, bo zaczynamy się interesować tym punktem i nasze myśli nie krążą wokół eks i tego co w danym momencie robi.
Nie ukrywam, że dalej tęsknie, a wspomnienia nie dają mi spać po nocach, ale wtedy myślę sobie, że czeka na mnie ktoś inny, kto lepiej mnie będzie traktował i kto będzie darzył szczerą miłością.
Okazało się, że z owym obiektem mamy wspólnych znajomych i niedawno zakończył związek, podobnie jak ja. Coś w tym jest. Póki co dogadujemy się dobrze, natomiast wszystko wyjdzie w praniu. Jesteśmy umówieni za tydzień

[Madam Coco]

Napisane przez Malla

Proponuję zacząć pisać "on" i "jego" z małej litery, nie jest Bogiem

Skończyłaś wyniszczona emocjonalnie, pozbawiona przyjaciół... czas z nim spędzony to musiały być iście złote lata

Oprócz bliskości fizycznej i po prostu kogoś obok nie masz za czym tęsknić. Wróć do tego, co robiłaś wcześniej i to wróć już teraz. Poodnawiaj kontakty (prawdziwi przyjaciele nie odwrócą się od Ciebie), wypełnij sobie każdy dzień, pomagaj, twórz plany i spełniaj marzenia. Przecież on Cię tylko hamował.

Zwrot grzecznościowy, zawsze tak piszę o osobach w trzeciej osobie, on nie jest wyjątkiem

Nie do końca on mnie hamował, naprawdę. To ja mam też po części spaczony wygląd związku, bo on jak się ode mnie oddalał to ja po części rezygnowałam, żeby to ratować i próbowałam "na siłę" go zatrzymać. Poza tym robiłam to świadomie nie tylko ze względu na to, ale uważałam, że on mi wystarczy jako przyjaciel, chłopak, wszystko

[syklamen]

Napisane przez Madam Coco

Zwrot grzecznościowy, zawsze tak piszę o osobach w trzeciej osobie, on nie jest wyjątkiem

Nie do końca on mnie hamował, naprawdę. To ja mam też po części spaczony wygląd związku, bo on jak się ode mnie oddalał to ja po części rezygnowałam, żeby to ratować i próbowałam "na siłę" go zatrzymać. Poza tym robiłam to świadomie nie tylko ze względu na to, ale uważałam, że on mi wystarczy jako przyjaciel, chłopak, wszystko

Malla ma rację. Zwrot grzecznościowy jest wtedy, jak zwracasz się do kogoś konkretnie i piszesz: 'Ciebie', 'Cię', 'Tobie', 'Ty'.
A o tym, że zwrotem grzecznościowym jest 'On', 'Jego' to nie słyszałam.

Odniesiesz się do tego, co napisałam w poście odnośnie Twojej sytuacji? Zamierzasz wziąść pod uwagę to, co Ci radzimy? Chyba nie, bo już zaczynasz go bronić. Tylko miej swój honor i chociaż do niego nie wydzwaniaj, ani tym bardziej nie jedź do niego.

[Malla]

Napisane przez Onnaa88

Malla
Właśnie wyczytałam ze objawy występują po 2 dniach ...
Czas naprawde coś ze sobą zrobić
I sie ogarnąć

Nie spotkałam się jeszcze z taką opóźnioną trutką, ale mało się na tym znam, tępiłam tylko myszy u babci i to głównie za pomocą kota Spokojnie, człowiek to nie szczur
To co, od czego jutro zaczynamy?

Napisane przez de_wu

Ja mam nowy obiekt westchnień i chyba to najlepsza metoda. Oczywiście pod warunkiem, że się tego chce i już zamknęło się poprzedni rozdział.

Napisane przez de_wu

Okazało się, że z owym obiektem mamy wspólnych znajomych i niedawno zakończył związek, podobnie jak ja. Coś w tym jest. Póki co dogadujemy się dobrze, natomiast wszystko wyjdzie w praniu. Jesteśmy umówieni za tydzień

ullala

Napisane przez Madam Coco

Nie do końca on mnie hamował, naprawdę. To ja mam też po części spaczony wygląd związku, bo on jak się ode mnie oddalał to ja po części rezygnowałam, żeby to ratować i próbowałam "na siłę" go zatrzymać. Poza tym robiłam to świadomie nie tylko ze względu na to, ale uważałam, że on mi wystarczy jako przyjaciel, chłopak, wszystko

Raz, dwa, trzy, bierz kartkę i wypisz jego wady oraz sytuacje, w których sprawił Ci przykrość i co się zmieniło na minus w Twoim życiu w trakcie związku z nim. Wypisz i trzymaj na widoku, bo zaraz zacznie się etap idealizowania - to niesamowite, jak nasz mózg potrafi zrobić z g*wna fiołki.

[Neffik]

U mnie znowu dołek

[wariatka345]

Napisane przez Malla

Raz, dwa, trzy, bierz kartkę i wypisz jego wady oraz sytuacje, w których sprawił Ci przykrość i co się zmieniło na minus w Twoim życiu w trakcie związku z nim. Wypisz i trzymaj na widoku, bo zaraz zacznie się etap idealizowania - to niesamowite, jak nasz mózg potrafi zrobić z g*wna fiołki.

Cała prawda! Mimo tego, że pod koniec związku tak źle mnie traktował ja tylko myślę o tych dobrych rzeczach z początku naszego związku i przez to nie mogę uwolnić się od niego i od przeszłości.

[asia1010]

Ja wróciłam godzine temu. Fajnie sie bawiłam naprawde super. A on sie nie odezwał i dobrze! Ja juz 3 dzien milcze
Jakie macie postanowienia noworoczne ?

[Neffik]

Napisane przez asia1010

Jakie macie postanowienia noworoczne ?

Zakończyć jak najszybciej sprawę z ex, ale nie wiem czy dam radę

[Seph]

Napisane przez Madam Coco

Hej dziewczyny... mam nadzieję, że przyjmiecie mnie do swojego grona, bo wczoraj się rozstałam ze swoim TŻ. Moja pierwsza wielka miłość (wcześniej nie byłam zdolna do tego uczucia i nikogo nim nie obdarzyłam). Przepłakałam cały wczorajszy dzień, cały dzisiejszy... i mam dość, nie mogę sobie poradzić sama ze sobą. Kiedyś byłam typem samotnika optymisty, uwielbiałam spędzać czas sama ze sobą, miałam pełno znajomych, pomagałam ludziom, teraz czuję się kompletnie samotna, związek mnie wyniszczył, straciłam większość znajomych, przyjaciół, teraz jeszcze Jego. Mamy wiele niewyjaśnionych kwestii, ale ja już nawet nie mam siły deptać swojej dumy po raz 100 od jakiś dwóch miesięcy, żeby wyjaśniać wszystko, próbować o to walczyć. Raz postanowiłam, że zapiszemy rzeczy, które nam w naszej relacji przeszkadzają, o każdej swojej usłyszałam, że albo to bzdura albo mój kłopot Jest mi cholernie ciężko.

Nieudany pierwszy poważny związek zawsze najbardziej boli. Później człowiek już patrzy inaczej na pewne sprawy.. Nie chce się mądrzyć bo sama po raz pierwszy tak mocno się zaangażowałam i nie wyszło. Musisz to jakoś przeboleć a sama napisałaś, że nie widział problemu w waszym związku a jedynie bagatelizował to na co mu zwracałąś uwagę. U mnie było podobnie. Według niego to ja zawsze znajdowałam sobie problem i mu trułam tylko dupę, a to już że nie dbał o nasz związek to było ok. Nie masz czego żałować..

Napisane przez Onnaa88

Co za Sylwester miałam takie dola ze wlewalam w siebie tyle alkoholu,ze aż wtyd
Dzwonilam do byłego o 24,wyzywalam go a on sie zareczyl.Film mi sie urwał,podobno bez stanika latalam po całej działce,mam rękę przypalona od pieca,chciałam zjeść trutke dla szczurow i nawet nie wiem czy tego nie zrobiłam,bo w sumie chyba juz coś by mi było ?
Z kumplem sie prawie calowalam,macalam tyle lat go znam,jego dziewczyna która była obok musiała mnie odciagac.Koszmar po prostu
Wstyd po prostu to co odwalilam i to co mi dzisiaj mówili,bo ja nic nie pamientam

Także polecam specjalistę.

Napisane przez Vandaris

Powiedziałam tylko że nie mamy o czym rozmawiać i pożegnałam się.


Nie zerwałam z nim bez powodu. Od dłuższego czasu nam się nie układało. Rozczarowywaliśmy się nawzajem i krzywdziliśmy.

Ściskam mocno Ja też wiele razy mówiłam co mi nie pasuje, a od niego słyszałam, że truję, że to mój problem, że powinnam sama go rozwiązać i wymagać od siebie, a nie od innych

Zazdroszczę stanowczości i trzeźwości umysłu bo mimo że u mnie zgoła jest inna sytuacja to jakoś nie potrafię swojemu byłęmu powiedzieć żeby przestał dzwonić. Wiem, że i tak nie ma sensu powrót do siebie i nawet o nim nie myślę, ale jednak nie potrafię.. Nie umiem nawet tego wytłumaczyć dlaczego tak jest..

Napisane przez Tindomerel_

Kto zerwał? Jak dawno temu? Co było na ostatnim spotkaniu?
Wiesz, powiem Ci,że to chyba lepiej,że się nie odzywa. Ja z jednej strony świruję, jak on się nie odzywa, z drugiej boję się,że mi to będzie robić nadzieję.

Oj o wiele lepiej jak się nie odzywa.. U mnie przynajmniej daje mi to spokój wewnetrzny a jak dzwoni to stara się we mnie wzbudzić nadzieje.. Mimo że i tak już na mnie to nie robi wrażenia bo postanowilam co postanowilam.

Napisane przez Madam Coco

My już 2-3 razy ze sobą podczas ostatniego miesiąca się rozstawaliśmy, każdy raz z mojej strony. Za pierwszym razem wydzwaniał i błagał o kolejną szansę, więc mu ją dałam. Drugi raz pod wpływem emocji, bo nie czułam żadnych starań, zmiany, nadal czułam się strasznie nieszczęśliwa. Zaczęłam w pewnym momencie żyć wspomnieniami, teraz też cały czas siedzę i wspominam jak się poznaliśmy, jaki był cudowny, ciepły, wrażliwy i starający się. Wtedy przepłakałam dzień, nie widzieliśmy się z tydzień i znów stwierdziłam, że zgodnie z moimi wartościami o miłość trzeba walczyć ile tylko sił, bo drugi raz takie uczucie się nie przytrafi. Stwierdziłam, że będziemy walczyć o to, wypiszemy co nam przeszkadza i to wyjaśnimy. Raz tak zrobiliśmy to usłyszałam tylko, że jest to moja wina, mój problem (kwestia zaufania np., chociaż przy mnie często okłamywał swoją matkę, babcia mu zarzucała kłamstwa) i że to ja powinnam coś w sobie zmienić. Ogólnie strasznie dużo nas różniło, poglądy - kiedy powiedziałam, że chciałabym wyjechać w przyszłości na misję usłyszałam, że on sobie tutaj poczeka na mnie i będzie mnie wspierał, ale to nie jego cele. Nie czułam w nim wsparcia, rzadko kiedy rozmawialiśmy, a ostatnio poznał nową koleżankę - dziewczynę swojego kolegi, z którą jak to określał super mu się rozmawia i ona biedna jest taka nieszczęśliwa, bo jej się w związku nie układa. Jak to słyszałam to jakby mi ktoś nóż w plecy wbijał, raz nawet powiedziałam prosto z mostu, że moje i nasze problemy bagatelizuje to stwierdził, że to nieprawda tylko ja mam wymyślone problemy. Wczoraj mieliśmy spędzić razem sylwestra, dzień wcześniej powiedziałam mu, że nie chcę siedzieć w domu sama z nim, bo wiem, że wyglądałoby to tak, że on przy komputerze, ja sama ze sobą. Tak było ostatnio jak spędzaliśmy razem jakikolwiek dzień... Rzucił słuchawką twierdząc, żebym się odezwała jak się zdecyduję. W Sylwestra zmiękło mi serce i stwierdziłam, że rzeczywiście pomimo że nie zapytał mnie nawet ani razu jakbym chciała spędzić sylwestra i od dawna w ogole o nic się mnie nie pyta to i tak chcę go spędzić z nim i nieważne jest gdzie. Nie odbierał cały dzień, błagałam, prosiłam, żeby odebrał. W końcu pojechałam pod jego mieszkanie i czekałam pół godziny dzwoniąc i prosząc żeby wyszedł. Wyłączył telefon, wcześniej tylko dostałam smsa, żebym już nigdy więcej do niego nie dzwoniła, że spędzi sylwestra z osobą, która do doceni (mniemam, że tą koleżanką, która taka biedna i samotna jest), a ja mogę sobie iść gdziekolwiek tylko chce balować do rana. To czysta hipokryzja, bo dowiedziałam się jeszcze wczoraj, że dzień przed sylw. balował do 5 nad ranem... Przykro strasznie

Rozumiem Cię doskonale bo u mnie wyglądalo to bardzo podobnie. Przestał się starać i także zaczęłam żyć wspomnieniami. Przeczekiwałam dany okres czasu, że to wszystko wróci do normy. Później rozmawiałam godzinami. Kłóćiliśmy się a przez pewien okres czasu ignorowaliśmy się.. Wtedy co ja przeszłam. Jej nie polecam. Także uważałam, że za prawdziwą miłość powinno się walczyć. I co mi z tego przyszło? Potraktował mnie baardzo chamsko. Na dodatek dodam że u mnie sylwek z nim wyglądał identycznie jak Ty miałaś. Zero satysfakcji, zero starań z jego strony. Miało być w domu bo on nie lubi inaczej, a co ja lubię to już się nie liczyło... Pomyśl czy byłaś szczęśliwa? Czy widzisz się z nim w przyszłości za x lat? Mnie także sentymenty trzymają i szczątki uczuć, ale co z tego jaka on jest człowiekiem z innej gliny ulepionym i także w niczym mnie nie wspierał.. Nie wiem jak to się dzieje że mimo uczuć ludzie tak bardzo mocno się od siebie oddalają...

Napisane przez Madam Coco

Wiem doskonale, że sobie dobrze radzi. Najgorsze jest to, że razem studiujemy na tym samym roku. Będę go widywała codziennie. Raz już po mojej drugiej próbie naszego rozstania jak miałam z nim zajęcia to śmiał się z grupą osób, a ja stałam sobie sama, bo nie mogłam tego znieść. Nawet nie próbował nic wyjaśniać, nie podszedł do mnie, a ja z płaczem tylko stamtąd wybiegłam. Boję się, że będzie tym razem tak samo, najbardziej mnie boli to, że on uważa, że to moja wina i to ja zepsułam nasz związek. Ciągle słyszałam przecież "może przestałabyś marudzić tylko coś zrobisz?"... Mam jakiś cholerny ideał jego w swojej głowie to przez te wspomnienia. Ja też kiedyś byłam inna, śmiałam się, miałam pełno znajomych, on mi to zabrał, sam przy tym zdobył nową paczkę super znajomych, dlatego też teraz sobie doskonale z tym radzi. Wielokrotnie mnie jego słowa raniły, powiedział raz, że jak znajdzie lepszą osobę ode mnie to odejdzie, bo to przecież jest normalne, a że na razie na znalazł... Szybko się pocieszy, nie zdziwiłabym się jakby okazało się, że za miesiąc znajdzie sobie nową. Jestem taką idiotką, myślałam i nadal myślę, że to miłość mojego życia... W sumie już chyba nigdy się nie zakocham, nawet nie chcę.

To co powiedział tylko świadczy o tym jakim jest burakiem. Miałam bardzo podobnego buraka, który walił podobnymi tekstami. Widać czuł sie w czymś gorszy czy co skoro miał taką mocną chęć Ci dokopać takimi słowami. Dupek i nic więcej. Tym bardziej powinnaś postawić się do pionu skoro razem studiujecie. Nie ma co z nim utrzymywać dalszych kontaktów bo sądzę, że jedynie by to tylko utrudniało Ci zapomnięcie o nim..

Napisane przez de_wu

Ja mam nowy obiekt westchnień i chyba to najlepsza metoda. Oczywiście pod warunkiem, że się tego chce i już zamknęło się poprzedni rozdział. Taki punkt odniesienia, który chociaż na chwilę pozwala zapomnieć, bo zaczynamy się interesować tym punktem i nasze myśli nie krążą wokół eks i tego co w danym momencie robi.
Nie ukrywam, że dalej tęsknie, a wspomnienia nie dają mi spać po nocach, ale wtedy myślę sobie, że czeka na mnie ktoś inny, kto lepiej mnie będzie traktował i kto będzie darzył szczerą miłością.
Okazało się, że z owym obiektem mamy wspólnych znajomych i niedawno zakończył związek, podobnie jak ja. Coś w tym jest. Póki co dogadujemy się dobrze, natomiast wszystko wyjdzie w praniu. Jesteśmy umówieni za tydzień

Także mam nowy obiekt westchnień, ale to serio pomaga. Wiadomo nie ma co się tak szybko ładować w coś poważnego ale przecież nikt nam nie moze nie pozwolic odciągać mysli od eksa. Przynajmniej łatwiej jest..

Napisane przez Neffik

U mnie znowu dołek

Coś się stało?