bez iskier, jakie to uczucie

[claudiiin]

Napisane przez coffee_candy

Kobieto, spokojnie, daj sobie czas! Pospotykajcie się, spędźcie ze sobą trochę czasu. Nie skreślaj go od razu, bo wspólne zainteresowania, poglądy i ciekawe tematy to nie tylko okazja do zakochania się, ale przede wszystkim szansa na zbudowanie fajnej, przyjacielskiej relacji! Lubisz z nim rozmawiać, nie chcesz tracić kontaktu, przypadkowe spotkania są miłe? Spróbuj! Przecież nikt nie stoi nad Tobą z podpisanym wyrokiem śmierci i nie każe od razu się deklarować. Daj sobie i jemu szansę na coś interesującego bez natychmiastowego określania co TO jest! Niewielu jest ludzi, z którymi tak dobrze się dogadujemy.

Zgadzam się Na Twoim miejscu Autorko zgodziłabym się na początek na jakiś wspólny wypad, niekoniecznie kolację przy świecach zakończoną deserem u któregoś z Was (bo to by było "z grubej rury" w obecnej sytuacji, kiedy masz takie wątpliwości), ale wyjście w jakieś ciekawe miejsce. Skoro tak dobrze się dogadujecie, to pewnie macie jakieś wspólne zainteresowania albo lubicie po części robić te same rzeczy, więc po prostu fajnie spędzicie razem czas
Jednocześnie wydaje mi się jednak, że Ty po prostu chcesz mieć KOGOŚ - i to nie jest facet z Twoich marzeń, ale jak to mówią jak się nie ma co się lubi to się lubi co się ma Jest Ci po prostu przyjemnie, że ktoś Cię adoruje, że świata poza Tobą nie widzi i nie ma w tym nic dziwnego. Dlatego ja na Twoim miejscu pospotykałabym się z nim i zobaczyła co życie przyniesie, bez zakładania, że to musi być ten jedyny i na zawsze. Ale żeby nie było zbyt egoistycznie to uprzedziłabym go zgadzając się na spotkanie, że przyjemnie Ci się z nim spędza czas i dobrze Ci tak jak jest i w chwili obecnej nie możesz mu obiecać co z tego wyjdzie. Pewnie i tak na to przystanie bez chwili wahania, a w razie czego później nie będzie czuł się oszukany czy wykorzystany.
Ja też nie zawsze spotykałam się z facetami, na widok których przy pierwszym poznaniu miałam miękkie nogi, czasami po prostu podobało mi się, że świetnie się rozumiemy, że mają fajne poczucie humoru i że w ramach bonusu są wobec mnie szarmanccy i traktują mnie jak najfajniejszą i najpiękniejszą dziewczynę na świecie, a ja im na to pozwalałam. Tylko że w momencie kiedy zaczynało im na serio zależeć i sytuacja zaczynała wymagać określenia się, uciekałam. I mimo wszystko myślę, że pewnie z Tobą też tak będzie. Jednak duużo przyjemniej jest, kiedy na widok smsa od boskiego faceta cieszysz się przez pół godziny sama do siebie/do kasownika w autobusie, a na myśl o spotkaniu się z nim motylki szaleją w brzuchu i jedyne miejsce na świecie, w którym chciałabyś się znaleźć to jego łóżko
Jednak podsumowując, skoro Wam jest fajnie razem, tylko brakuje chemii, to pospotykajcie się luźno, co Ci szkodzi

[Clemence]

Napisane przez suszarka

kiedyś odkryłam takie prawo w które mocno wierzę - im facet bardziej kręci tym bardziej pod względem charakteru i osobowości jest z nim coś nie tak, albo to jest zboczeńcem, pijakiem, oszołomem, zdradzieckim knurem albo nie wiadomo jeszcze czym.

im facet mniej kręci (ale nie utożsamiam tego absolutnie z podobaniem/nie podobaniem się) to większa szansa, że jest normalny.

w połączenie obu tych cech absolutnie też nie wierzę.

Oczywiscie jak facet od razu skacze nad Toba to duza szansa psychopaty
Ale chodzi mi wiesz nie o ideał pod wzgledem cech a taki bardziej kobiecy haha jak to brzmi

[suszarka]

Napisane przez Clemence

Oczywiscie jak facet od razu skacze nad Toba to duza szansa psychopaty
Ale chodzi mi wiesz nie o ideał pod wzgledem cech a taki bardziej kobiecy haha jak to brzmi

brzmi co najmniej dziwnie.

[9cf1d31d279bad27b001c12cbf2de6a056fa95f2_6583802d27f04]

Jednym słowem ile osób tyle opinii Trzeba postąpić w zgodzie ze sobą, nie ma innej rady.

[GrumpyCat]

A moja babcia mówiła żeby zwracać uwagę na charakter i na to czy mamy wspólne tematy do rozmów, bo "jak uroda minie i do łóżka już nie będziecie chodzić to przynajmniej będziesz mogła z nim pogadać"

[claudiiin]

Napisane przez GrumpyCat

A moja babcia mówiła żeby zwracać uwagę na charakter i na to czy mamy wspólne tematy do rozmów, bo "jak uroda minie i do łóżka już nie będziecie chodzić to przynajmniej będziesz mogła z nim pogadać"

Zwracac uwage na charakter na pewno warto, ale moim zdaniem wyglądu i "tego czegoś" nie mozna totalnie olać... Myślę, że w związkach, w których przynajmniej jedno nie odczuwa pociągu fizycznego do drugiego jest większe prawdopodobieństwo zdrady, spowodowanej narastającą frustracją będącą skutkiem kiepskiego seksu.
Mam też teorię, że podobnie może dziać się ze związkami, w których partnerzy są pod względem urody kompletnie do siebie niedopasowani - on mega przystojny, ona brzydka albo on fatalny a ona piękna (a takich związków nie brakuje z tego co widzę). Choć jedno z drugim się łączy, bo skutkiem tych różnic też może być brak pożądania względem tej nieatrakcyjnej strony. Można z kimś być bo w wielu sferach jest nam z tą osobą razem naprawdę fajnie i przymykać oko na własną niechęć do zbliżeń/zbliżenia "z obowiązku", ale uważam, że nasze potrzeby fizyczne i tak nas kiedyś w końcu dogonią

[olka1232]

Popieram dziewczyny : nie możecie się spotykać bez przyspieszania niczego? Powiedz mu, że nie chcesz go zwodzić ani wchodzić w nic na siłę i na razie wolałabyś się spotykać "na luzie". Dzięki temu będziesz miała więcej czasu na uporanie się z własnymi uczuciami. Od siebie tylko dodam, że sama byłam w identycznej sytuacji co Ty - a obecnie jestem z tym facetem od roku w związku. I nie, nie straciłam głowy, nie ma iskier ani jednorożców, ale jestem szczęśliwa z nim, a to chyba najważniejsze Zajęło mi jednak pół roku zanim zdecydowałam się, że chce spróbować, dlatego uważam, że nie ma sensu z niczym się spieszyć Ale musisz z nim tak czy tak porozmawiać jeśli nie chcesz go zranić, bo trzymanie kogoś w niepewności jest chyba najgorsze.

[skrywana_fantazja]

Napisane przez coffee_candy

Kobieto, spokojnie, daj sobie czas! Pospotykajcie się, spędźcie ze sobą trochę czasu. Nie skreślaj go od razu, bo wspólne zainteresowania, poglądy i ciekawe tematy to nie tylko okazja do zakochania się, ale przede wszystkim szansa na zbudowanie fajnej, przyjacielskiej relacji! Lubisz z nim rozmawiać, nie chcesz tracić kontaktu, przypadkowe spotkania są miłe? Spróbuj! Przecież nikt nie stoi nad Tobą z podpisanym wyrokiem śmierci i nie każe od razu się deklarować. Daj sobie i jemu szansę na coś interesującego bez natychmiastowego określania co TO jest! Niewielu jest ludzi, z którymi tak dobrze się dogadujemy.

Idealnie napisane.

Ja powiem z własnego doświadczenia. Też kiedyś chciałam iskier, chemii, rzygania tęczą, itp. Poznałam chłopaka, który był wspaniałym rozmówcą, niesamowicie inteligentny i posiadał inne wartościowe cechy charakteru, ale mnie nie pociągał i nie podobał mi się fizycznie. On jednak nie rezygnował. Wiedział co jest grane, że motam się z uczuciami, ale jednak ani on ani ja nie potrafiliśmy się od siebie odseparować. 3 razy dałam mu kosza i wciąż odnawialiśmy kontakt. Trwało to 3 miesiące.
Stopniowo skracaliśmy dystans przytuleniami, pocałunkami, czułymi gestami i słowami. Na początku stałam jak kołek i nie bardzo miałam ochote odzwajemniać czułości, ale przyszedł taki moment, w którym poczułam ,,tak, to jest to!". Powiedziałam mu to, on bardzo się ucieszył. Pół nocy pieściliśmy się w łóżku. Mamy już półtora miesiąca, a ja nadal czuję, że to jest ten właściwy, mężczyzna, z którym chciałabym wziąć kiedyś ślub. Moje dopełnienie szczęścia. Nie chcę innego.
I ,,jednorożce" też są, potrafię chodzic po supermarkecie z krowimi oczami i wielkim usmiechem, bo myślę o nim. Kiedy się dotykamy jestem w siódmym niebie, mam ochotę sprawić mu jak największą przyjemność i rzucić się na niego. Z resztą mój podpis mowi sam za siebie
Dlatego myśle, że powinnaś spotykać się z nim na gruncie przyjacielskim. Jeśli nie chcesz dać fałszywego szczęscia powiedz, że obecnie nie jesteś jeszcze pewna czy to jest to, ale nie chciałabys rezygnować ze znajomości, bo czujesz, że jest wartościowa i może kiedyś. Gdybym ja lub mój chlopak raz na zawsze urwaliśmy nasze kontakty po któryms z moich ,,koszy" nie czułabym tego co teraz.

I spokojnie, przysięgi małżeńskiej nie składasz. Naprawdę możesz kontynuować tą przyjaźń czy znajomość w zgodzie z nim i z samą sobą, a życie czasem robi nam niespodzianki
Tylko spokojnie, lepsze szczere koleżeństwo niż fałszywy związek. Nie przyspieszaj nic. Ja poczułam, że chcę z nim być po 3 miesiącach, Ty możesz potrzebować więcej czasu, może być też tak, że związek z tej relacji nie wyjdzie, ale tu jest ważna szczerość wobec niego. Delikatna, ale bez owijania w bawełnę żeby chłopak wiedział co jest grane.

[elvegirl]

Autorko, a co w nim jest takiego, że jak już się widzicie, to Cię do niego ciągnie, hm? Bo jak dla mnie to brzmisz jakbyś się uparła że to nie ten, bo iskier nie ma, a jednak iskry są

Napisane przez Clemence

i tak w każdym związku w pewnym momencie opadają emocje ;]

Ale żeby opadły, to muszą najpierw się pojawić, nie?

Napisane przez Clemence

Serio,nie wiem jak mozna jeszcze wierzyć w to,ze ktoś poczuje sie najszczesliwsza kobieta/facetem na ziemi ;p
i to jeszcze z powodu zwiazku..

A ja serio nie wiem, jak można w to nie wierzyć A mam za sobą sporo (związek z rozsądku też :P) i nie wierzę w bajki.

Napisane przez Clemence

Niestety lepiej kalkulować,takie życie ;]

Mam nadzieję że nigdy nie będę dla nikogo kalkulacją. Brrrrr.

Napisane przez Clemence

I wolę ew żeby nie był najpiękniejszy a miał wspaniały charakter,niż odwrotnie

Jasne, też tak uważam. Ale facet musi mnie pociągać seksualnie. Może być obiektywnie brzydki, ale na mnie ma działać. Bez tego nie ma to sensu.

Napisane przez Clemence

To może wyjaśnię inaczej- taka pełnowymiarowa, o której wszędzie się pisze.. może i istnieje ale na krótko.

Krótko to istnieje zakochanie.

Napisane przez Clemence

Miłość powinna być idealna,niekrzywdząca, wspaniała.

Wspaniała tak, ale idealna? Niekrzywdząca? Przecież jesteśmy tylko ludźmi, wszyscy mamy wady, docieramy się, ścieramy się, nigdy nie będzie totalnie bezproblemowo.

Napisane przez Clemence

Związki się kończą,jedna osoba cierpi przez drugą, albo zwiąże się z psychopatą i tu można wymieniać tego strasznie dużo.

Chyba Ci trzeba odwyku od Wizażu

Napisane przez Clemence

Mi się wydaje,że pożądanie po czasie jeżeli chodzi o kogoś drugiego- zaistnieje.

U mnie nie. Sprawdziłam.

[GrumpyCat]

Napisane przez claudiiin

Zwracac uwage na charakter na pewno warto, ale moim zdaniem wyglądu i "tego czegoś" nie mozna totalnie olać... Myślę, że w związkach, w których przynajmniej jedno nie odczuwa pociągu fizycznego do drugiego jest większe prawdopodobieństwo zdrady, spowodowanej narastającą frustracją będącą skutkiem kiepskiego seksu.
Mam też teorię, że podobnie może dziać się ze związkami, w których partnerzy są pod względem urody kompletnie do siebie niedopasowani - on mega przystojny, ona brzydka albo on fatalny a ona piękna (a takich związków nie brakuje z tego co widzę). Choć jedno z drugim się łączy, bo skutkiem tych różnic też może być brak pożądania względem tej nieatrakcyjnej strony. Można z kimś być bo w wielu sferach jest nam z tą osobą razem naprawdę fajnie i przymykać oko na własną niechęć do zbliżeń/zbliżenia "z obowiązku", ale uważam, że nasze potrzeby fizyczne i tak nas kiedyś w końcu dogonią

Ale to jest tylko twoja opinia, że wiele związków "on piękny ona fatalna" ale nie pomyślałaś, że ona może być w jego typie albo odwrotnie? Zresztą nie mówiłam, że to oznacza żeby wiązać się z pasztetem Bo to nie jest regułą że jak brzydki to na pewno ma złote serce Ale żeby nie kierować się samym wyglądem, a zwracać też uwagę co facet ma w głowie..

---------- Dopisano o 10:33 ---------- Poprzedni post napisano o 10:31 ----------

Napisane przez skrywana_fantazja

Mamy już półtora miesiąca, a ja nadal czuję, że to jest ten właściwy, mężczyzna, z którym chciałabym wziąć kiedyś ślub. Moje dopełnienie szczęścia. Nie chcę innego.

WOW ale dużo...

[claudiiin]

Napisane przez GrumpyCat

Ale to jest tylko twoja opinia, że wiele związków "on piękny ona fatalna" ale nie pomyślałaś, że ona może być w jego typie albo odwrotnie? Zresztą nie mówiłam, że to oznacza żeby wiązać się z pasztetem Bo to nie jest regułą że jak brzydki to na pewno ma złote serce Ale żeby nie kierować się samym wyglądem, a zwracać też uwagę co facet ma w głowie..

Jasne, zrozumialam co mialas na mysli, dodalam tylko od siebie, ze ani samym wygladem, ani samym charakterem nie do konca dobrze jest sie kierowac
Co do tych "typów" - kiedy on jest mega ciachem a ona przeciętnej urody to zgadzam się, że może akurat jest w jego typie i dla niego wygląda fajnie. Ale kiedy on wygląda jak model, a ona jest naprawdę, obiektywnie brzydka to myślę, że nie ma szans by była z wyglądu w jego typie, raczej ma jakieś cechy charakteru, które go przy niej trzymają. I jeżeli ten pociąg względem jej osobowości nie przekłada się na pociąg fizyczny to myślę, że taki facet po jakimś czasie będzie chciał sobie znaleźć partnerkę, która będzie oprócz fajnego charakteru także atrakcyjna i da mu satysfakcję w łóżku (choć na pewno istnieją też wyjątki). To w końcu chyba jedna z rzeczy, która odróżnia pary od przyjaciół To moje zdanie, jak wielokrotnie podkreślałam

[przewrotka]

przyjaciółka ma rację. jakaś część ciebie podświadomie nie pozwala ci znalezc kogos bliskieg. bo co to jest bliskosc? to ze macie tyle wspolnego ze soba, uwielbiasz z nim rozmawiac... hmm pewnie za jakis czas znajdziesz kogos do kogo od razu poczujesz pożądanie i nic poza tym , pożądanie minie<bo ono mija jeśliopiera się tylko o hormony> a Ty zostaneisz z poczuciem, że straciłaś wszystko

[201607040946]

Ja jednak się nie zgodzę, bo na siłę nie można pokochać (ale banalnie to zabrzmiało)...
dla mnie miłość to również seks i pożądanie (żeby nie było, potrzebuję też czułości, oddania, zaufania itd itp).
Próbowałam kiedyś, kilka razy, z różnymi facetami, coś takiego, ale... nigdy się nie udało. Z jednym jesteśmy przyjaciółmi do dziś. Z charakteru cudo, dobry, wesoły, rozgadany, troszczył się o mnie, zawsze miał ochotę na seks, ale... nie pociągał mnie. Owszem, dałam mu szansę, próbowałam, ale seks nie sprawiał mi przyjemności, miałam wrażenie, że kocham się z bratem Po prostu NIE.

[skrywana_fantazja]

Napisane przez kaguya

Ja jednak się nie zgodzę, bo na siłę nie można pokochać (ale banalnie to zabrzmiało)...
dla mnie miłość to również seks i pożądanie (żeby nie było, potrzebuję też czułości, oddania, zaufania itd itp).
Próbowałam kiedyś, kilka razy, z różnymi facetami, coś takiego, ale... nigdy się nie udało. Z jednym jesteśmy przyjaciółmi do dziś. Z charakteru cudo, dobry, wesoły, rozgadany, troszczył się o mnie, zawsze miał ochotę na seks, ale... nie pociągał mnie. Owszem, dałam mu szansę, próbowałam, ale seks nie sprawiał mi przyjemności, miałam wrażenie, że kocham się z bratem Po prostu NIE.

Może być i tak jak Ty opisujesz, ale może tez wyjśc z tej znajomości związek tak jak u mnie. Dlatego nie warto tego skreślać nie mając 100 % pewności.
Mój się trochę zmienił w trakcie znajomości, tak jakby otworzył - może to też miało jakieś znaczenie....

[201607040946]

Albo mnie facet pociąga, albo nie. Mogę kochać kogoś cudownego, ale jeśli nie będzie mnie pociągał fizycznie, to nici z seksu, a dla mnie seks+miłość=związek.

[skrywana_fantazja]

Napisane przez kaguya

Albo mnie facet pociąga, albo nie. Mogę kochać kogoś cudownego, ale jeśli nie będzie mnie pociągał fizycznie, to nici z seksu, a dla mnie seks+miłość=związek.

Ale pożądanie moze przyjść z czasem. Jedna osoba nas będzie pociągała od razu, a inna dopiero po jakimś czasie, przecież każdy człowiek i każda relacja dwóch osób jest inna. Ludzie to nie maszyny, że wszystko idzie wg. określonego schematu - jak Cie od razu nie pociąga to nic z tego nie będzie.
Nie wiem na jakim etapie jest Autorka, ale nic nie pisała o zbliżeniach, może ich po prostu jeszcze nie ma, a nóż okaże się, że facet jest ,,mistrzem całowania i dotyku" i coś się zacznie iść w dobrym kierunku

[Naomi21]

Ja bym odróżniła te dwie rzeczy: po pierwsze związek na siłę, z kimś, kto jest dla nas niemal jak brat (coś jak napisała autorka w 1 poście), a po drugie - spotkanie kogoś, w kim nie zakochujemy się z miejsca i nie rzygamy tęczą (to jest chyba przypadek maconhy). O ile w tym pierwszym przypadku nie widzę szans na wielką miłość, o tyle w drugim - jak najbardziej.

Gdy poznałam TŻ nie podobał mi się ani trochę Fakt, pociągał mnie (i od tej strony nasz związek się zaczął), podobało mi się, że jest we mnie wpatrzony jak w obrazek, ale zaczęłam się z nim spotykać z myślą, że to relacja na chwilę. Nie czekałam na niego, nie spełniał wszystkich warunków, które postawiłam Temu Jedynemu Raz płakałam na weselu, na którym z nim byłam, że nie ma przy mnie mojego eks. Zapewne wszyscy by stwierdzili, że nie ma szans na żaden związek, nie ma się co zmuszać. Ale ja się dobrze bawiłam i sama nie wiem kiedy zakochałam się jak głupia i mogę dziś z całym przekonaniem stwierdzić, że on jest miłością mojego dotychczasowego życia Dlatego, na swoim własnym przykładzie, stwierdzam, że można wejść w związek bez zakochania, a uczucia mogą się pojawić później. Nie warto się od razu nastawiać na nie.

Mam też znajomą, która zaczęła związek bez miłości i z tego co wiem ta miłość ( w rozumieniu "szaleję za nim, jest idealny, ten jedyny itp.") nie pojawiła się nigdy, ale pojawiła się wzajemna czułość, przywiązanie i są obecnie szczęśliwym małżeństwem z dzieckiem Tak też można i nie uważam, żeby to był wybór gorszy od innych.

[Soso]

Po niemal ośmiu latach w związku i tyleż samo mieszkania z Tżetem wciąż czuję iskry ,więc ja bym czekała na coś lepszego

[claudiiin]

Napisane przez skrywana_fantazja

Może być i tak jak Ty opisujesz, ale może tez wyjśc z tej znajomości związek tak jak u mnie. Dlatego nie warto tego skreślać nie mając 100 % pewności.
Mój się trochę zmienił w trakcie znajomości, tak jakby otworzył - może to też miało jakieś znaczenie....

Nie chciałabym Ciebie w żaden sposób urazić, ale jesteście parą dopiero 1,5 miesiąca, więc poczekałabym z wiarygodną oceną sytuacji trochę dłużej... Albo wręcz dużo dłużej Jak wytrzymacie razem parę lat to będzie można mówić na Waszym przykładzie, że z takich związków może wyjść coś trwałego. Teraz jest jeszcze moim zdaniem za wcześnie

Napisane przez Naomi21

Ja bym odróżniła te dwie rzeczy: po pierwsze związek na siłę, z kimś, kto jest dla nas niemal jak brat (coś jak napisała autorka w 1 poście), a po drugie - spotkanie kogoś, w kim nie zakochujemy się z miejsca i nie rzygamy tęczą (to jest chyba przypadek maconhy). O ile w tym pierwszym przypadku nie widzę szans na wielką miłość, o tyle w drugim - jak najbardziej.

Hmm, dla mnie to jest jednak to samo... W jednym i drugim wypadku spotykamy kogoś, z kim się super dogadujemy, czujemy, że jest nam bliski, ale nie rzygamy tęczą. Ty to po prostu rozdzieliłaś pod kątem naszej reakcji na taką sytuację - czy pozwolimy jej się powoli rozwijać swoim torem, aż pojawi się ewentualne uczucie, czy zaczniemy się zmuszać ("związek na siłę"), aby z tą osobą stworzyć coś więcej niż przyjacielską relację. Tak więc wydaje mi się, że wiele zależy od naszego własnego zachowania, bo jak słusznie zauważyłaś uczucia nie można raczej na sobie wymusić.

Gdy poznałam TŻ nie podobał mi się ani trochę Fakt, pociągał mnie (i od tej strony nasz związek się zaczął)...

I o ten pociąg właśnie się rozchodzi Autorka z tego co zrozumiałam pociągu do swojego adoratora nie czuje

Mam też znajomą, która zaczęła związek bez miłości i z tego co wiem ta miłość ( w rozumieniu "szaleję za nim, jest idealny, ten jedyny itp.") nie pojawiła się nigdy, ale pojawiła się wzajemna czułość, przywiązanie i są obecnie szczęśliwym małżeństwem z dzieckiem Tak też można i nie uważam, żeby to był wybór gorszy od innych.

Uważam, że takie coś to dobrowolna zgoda na to, by coś niesamowitego i za*ebistego nas w zyciu ominelo. I że jest to rozwiązanie dla kobiet, które bardzo boją się samotności i tego, że mogą już więcej nie mieć szansy, więc biorą pierwszego dobrego, czułego faceta, którego mają pod ręką.
A na ile Twoi znajomi są szczęśliwi, wiedzą tak naprawdę tylko oni sami...

[Naomi21]

Napisane przez claudiiin

Hmm, dla mnie to jest jednak to samo... W jednym i drugim wypadku spotykamy kogoś, z kim się super dogadujemy, czujemy, że jest nam bliski, ale nie rzygamy tęczą.

I o ten pociąg właśnie się rozchodzi Autorka z tego co zrozumiałam pociągu do swojego adoratora nie czuje

Uważam, że takie coś to dobrowolna zgoda na to, by coś niesamowitego i za*ebistego nas w zyciu ominelo. I że jest to rozwiązanie dla kobiet, które bardzo boją się samotności i tego, że mogą już więcej nie mieć szansy, więc biorą pierwszego dobrego, czułego faceta, którego mają pod ręką.
A na ile Twoi znajomi są szczęśliwi, wiedzą tak naprawdę tylko oni sami...

Nie, no właśnie w tym pierwszym przypadku osoba nas w ogóle nie pociąga, nawet jak się super dogadujemy itp. - takich osób miałam sporo w moim życiu, a jednak nie decydowałam się na żadną relację, bo musiałabym do niej się zmuszać. To zupełnie coś innego.

Twierdzą, że są szczęśliwi i na takich też wyglądają A co do mojej znajomej, to jest bardzo atrakcyjna i szans ma i miała multum, raczej podjęła taką decyzję, bo stwierdziła, że ma już dość wielkich miłości po swoim tragicznym eksie

A to o czym piszesz, że ktoś boi się samotności i bierze pierwszą dostępną osobę, to ja uważam, że tak robi jakieś 80% osób Tyle, że o tym się nie mówi. Wiele razy słyszałam od kogoś, że nie chciał byś sam i dlatego się związał z daną osobą. Niektórym się udaje, a innym nie. Kiedyś uważałam, że to żałosne, teraz nie jestem już tak radykalna.

[halucynogenna]

Wasze odpowiedzi dają mi do myślenia, chciałabym jeszcze coś dodać. Nigdy nie byłam tak niezdecydowana jak w tej sytacji...
Duży wpływ na to ma także to, że od początku znajomości miałam o nim złe zdanie (oczwyiście teraz jest inaczej,jak już pisałam).
Pomijając jego cechy, które mnie irytują myślałam nad tym, czy w jego obecności czuje się dobrze.
Możemy rozmawiać godzinami, rozumiemy się, ale w jego charakterze jest sporo rzeczy które mnie drażnią.
Gdy jesteśmy sami, czuje się z nim świetnie, wracam z dobrym humorem itd.
Pytacie czy chociaż trochę mnie pociąga- nie jest w moim typie,fakt ale gdy doszło między nami do pewnych czułości, zbliżeń podobało mi się to, czułam się dobrze , ciągnie do kontaktu z nim, ale wciąż zastanawiam się, czy to dlatego,że brakuje mi drugiej osoby.
Ale gdy jesteśmy wśród ludzi, wszystko nabiera innej barwy. Nie mam pojęcia, czmeu tak jest. Irytuje mnie niesmowicie. Pewnego razu byliśmy razem na pewnej imprezie (wspólna znajoma) muszę powiedzieć szczerze, że jego obecnośc przytłaczała mnie, myślałam tylko o tym ,żeby już poszedł... I to nie pierwsza taka sytuacja. To przykre, co pisze ale chce przedstawić Wam jak najjaśniej tą sytaucję. Właśnie wtedy przypomina mi sie obraz początków naszej znajomośći.
Pogubiłam się w tym na amen. Tym bardziej, że jego uczucia w stosunku do mnie coraz bardziej się rozwijają.
Powiem Wam, że żałuje tego, że nie skończyłam tego wcześniej, tylko brnęłam w to, wiedząc jak jest.
Możliwe, że w jakimś stopniu boje się, że stracę go i nie trafie już nigdy na coś co będzie mi w pełni odpowiadało. Sama zastanawiam się, czy w ogóle możliwe jest znalezienie takiej osoby... Szczerze zazdroszcze takim osobom

[9cf1d31d279bad27b001c12cbf2de6a056fa95f2_6583802d27f04]

Halucynogenna A jak długo się spotykacie? Może potrzebujesz jeszcze czasu? Przeczytaj co radziły dziewczyny i może spróbuj z nim pogadać. Powiedz mu, że jest fajnie, ale jeszcze nie umiesz się określić. Daj sobie czas, ale też nie każ mu zbyt długo czekać.

ps. Widzę siebie w twoich rozterkach.

[Nancy_Franciss]

[q

[skrywana_fantazja]

No właśnie, ile się spotykacie?

Też kiedyś miałam podobne, koleżanka powiedziała mi, że jeśli irytuje to nic z tego nie wyjdzie. Mój też mnie trochę irytował, ale to był jeden dzień chyba i w minimalnym stopniu, a potem już wszystko wróciło do normy, nadal fajny charakter i super sposób bycia.
Ja wiem, że 1,5 miesiąca to mało, ale ja się zwyczajnie ciesze, bo bardzo chciałam żeby coś z tego wyszło i mi się udało. Poza tym długo byłam bez faceta i marzyłam o drugiej połówce, więc chyba to co piszę jest normalne. Są duże szanse na pełnowartościowy zwiazek.

---------- Dopisano o 14:30 ---------- Poprzedni post napisano o 14:27 ----------

Napisane przez Nancy_Franciss

Rozmawiałam z nim już o tym, nie raz i nie dwa. On nie rozumie, jak mogę być aż tak niezdecydowana i nie mieć jeszcze zdania...

Mój akurat rozumiał, ale nie wszyscy rozumieją. To kwestia inteligencji emocjonalnej

[Nancy_Franciss]

Widzę,że wiele osób ma podobny problem

[claudiiin]

Napisane przez Naomi21

Nie, no właśnie w tym pierwszym przypadku osoba nas w ogóle nie pociąga, nawet jak się super dogadujemy itp. - takich osób miałam sporo w moim życiu, a jednak nie decydowałam się na żadną relację, bo musiałabym do niej się zmuszać. To zupełnie coś innego.

Aa, mialas na mysli w drugim przypadku faceta, na widok ktorego nogi nam wprawdzie nie miękną od pierwszego wejrzenia, ale jednak nie czujemy dyskomfortu na myśl o pocalunkach czy pojsciu do lozka? W tym wypadku zgadzam się, z takiej znajomości może jak najbardziej wyjść związek Ale pod warunkiem, że nic na siłę, trzeba pozwolić takiej znajomości potoczyć się we własnym kierunku i we własnym tempie.

Twierdzą, że są szczęśliwi i na takich też wyglądają A co do mojej znajomej, to jest bardzo atrakcyjna i szans ma i miała multum, raczej podjęła taką decyzję, bo stwierdziła, że ma już dość wielkich miłości po swoim tragicznym eksie

Jak faktycznie była "po przejściach" to nie dziwię się, że wybrała sobie bezpieczny związek z kimś poczciwym

A to o czym piszesz, że ktoś boi się samotności i bierze pierwszą dostępną osobę, to ja uważam, że tak robi jakieś 80% osób Tyle, że o tym się nie mówi. Wiele razy słyszałam od kogoś, że nie chciał byś sam i dlatego się związał z daną osobą. Niektórym się udaje, a innym nie. Kiedyś uważałam, że to żałosne, teraz nie jestem już tak radykalna.

Ja też nie uważam w tej chwili, żeby to było żałosne. Ludzie po prostu boją się ryzyka, wizja samotności ich przeraża... Nie wiem czy aż 80%, zależy pewnie od grupy wiekowej. Niemniej jednak myślę, że ryzyko czasem warto podjąć, bo uczucia, kiedy na samą myśl o facecie Twoje ciało dosłownie wariuje nie da się opisać Człowiek chodzi jak naćpany

Napisane przez halucynogenna

Gdy jesteśmy sami, czuje się z nim świetnie, wracam z dobrym humorem itd.
Pytacie czy chociaż trochę mnie pociąga- nie jest w moim typie,fakt ale gdy doszło między nami do pewnych czułości, zbliżeń podobało mi się to, czułam się dobrze , ciągnie do kontaktu z nim, ale wciąż zastanawiam się, czy to dlatego,że brakuje mi drugiej osoby.
Ale gdy jesteśmy wśród ludzi, wszystko nabiera innej barwy. Nie mam pojęcia, czmeu tak jest. Irytuje mnie niesmowicie. Pewnego razu byliśmy razem na pewnej imprezie (wspólna znajoma) muszę powiedzieć szczerze, że jego obecnośc przytłaczała mnie, myślałam tylko o tym ,żeby już poszedł...

Po tym co napisałaś sądzę, że nie ma zbyt wielkich szans by coś z tego wyszło I jak sama zauważyłaś raczej chodzi tylko o to, że fajnie jest nie być samemu. Mieć takiego kogoś, do kogo możesz iść się wygadać, kto zawsze Cię przyjmie z otwartymi ramionami. Ale kiedy jesteś już z innymi i dobrze się bawisz, to on już nie jest Ci do niczego potrzebny, a wręcz przeszkadza. Możesz spróbować go trochę przystopować i dalej się luźno spotykać, a jak się nie uda (bo w końcu cierpliwość każdego ma swoje granice) to cóż... Nie wiem czy warto w to brnąć dalej, skoro na dodatek sama żałujesz, że wcześniej tego nie ukróciłaś.
Nie wiem ile masz lat, ale zapewniam Cię, że myślenie "już nigdy sobie nikogo nie znajdę" albo "pewnie i tak nie znajdę nikogo lepszego" jest w większości przypadków błędne

Napisane przez skrywana_fantazja

Ja wiem, że 1,5 miesiąca to mało, ale ja się zwyczajnie ciesze, bo bardzo chciałam żeby coś z tego wyszło i mi się udało. Poza tym długo byłam bez faceta i marzyłam o drugiej połówce, więc chyba to co piszę jest normalne. Są duże szanse na pełnowartościowy zwiazek.

Pewnie, że to normalne Fajnie, ze jestes szczesliwa. Chodzi tylko o to, ze aby obiektywnie to wszystko ocenic potrzebne jest troche wiecej niz 6 tygodni. Ale oby tak dalej

[Clemence]

Napisane przez suszarka

brzmi co najmniej dziwnie.

Brzmi ale tak jest

Mi zwyczajny facet,który jest taki mega męski, wszystko zrobi i jest dosyć chłodny emocjonalnie nie podejdzie

---------- Dopisano o 18:16 ---------- Poprzedni post napisano o 18:14 ----------

Napisane przez halucynogenna

Wasze odpowiedzi dają mi do myślenia, chciałabym jeszcze coś dodać. Nigdy nie byłam tak niezdecydowana jak w tej sytacji...
Duży wpływ na to ma także to, że od początku znajomości miałam o nim złe zdanie (oczwyiście teraz jest inaczej,jak już pisałam).
Pomijając jego cechy, które mnie irytują myślałam nad tym, czy w jego obecności czuje się dobrze.
Możemy rozmawiać godzinami, rozumiemy się, ale w jego charakterze jest sporo rzeczy które mnie drażnią.
Gdy jesteśmy sami, czuje się z nim świetnie, wracam z dobrym humorem itd.
Pytacie czy chociaż trochę mnie pociąga- nie jest w moim typie,fakt ale gdy doszło między nami do pewnych czułości, zbliżeń podobało mi się to, czułam się dobrze , ciągnie do kontaktu z nim, ale wciąż zastanawiam się, czy to dlatego,że brakuje mi drugiej osoby.
Ale gdy jesteśmy wśród ludzi, wszystko nabiera innej barwy. Nie mam pojęcia, czmeu tak jest. Irytuje mnie niesmowicie. Pewnego razu byliśmy razem na pewnej imprezie (wspólna znajoma) muszę powiedzieć szczerze, że jego obecnośc przytłaczała mnie, myślałam tylko o tym ,żeby już poszedł... I to nie pierwsza taka sytuacja. To przykre, co pisze ale chce przedstawić Wam jak najjaśniej tą sytaucję. Właśnie wtedy przypomina mi sie obraz początków naszej znajomośći.
Pogubiłam się w tym na amen. Tym bardziej, że jego uczucia w stosunku do mnie coraz bardziej się rozwijają.
Powiem Wam, że żałuje tego, że nie skończyłam tego wcześniej, tylko brnęłam w to, wiedząc jak jest.
Możliwe, że w jakimś stopniu boje się, że stracę go i nie trafie już nigdy na coś co będzie mi w pełni odpowiadało. Sama zastanawiam się, czy w ogóle możliwe jest znalezienie takiej osoby... Szczerze zazdroszcze takim osobom

Na pewno nie zazdroszczę sytuacji :/

Ale moze poczekaj jeszcze trochę?
Moze cos sie wtedy wyklaruje..?
Tylko nie za dlugo

[201607040946]

Ja dalej mówię NIE, autorko

[halucynogenna]

Najgorsze jest to, że on od dawna marzył tylko o tym, by choć trochę się do mnie zbliżyć, ciągle dostawał kosza,a jak teraz sie udało jest innym czlowiekiem- jest szczęśliwy i widać to,bardzo . Po pewnej sytuacji, gdy dałam mu kosza w sposób przykry muszę to przyznać, że sama się sobie dziwiłam,on dalej nie ustępował...Jego uczucie do mnie jest coraz silniejsze.
Sam mi powiedział pewne rzeczy i nie ukrywam, że przestraszyłam się.
Nie wyobrażam sobie jakbym miała go teraz pozbawić tego wszystkiego, teraz czuje się z tym źle,a co dopiero gdy tak go skrzywdzę.
Rozmawialiśmy, mówiłam, że nie potrafię się określić, że na pewno potrzebuje trochę czasu i nigdy nie chciałam i dalej nie chce dawać mu jakichs złudnych nadzieji, on niby to rozumie, ale sama widzę jak jest. Jest nastawiony, że wszystko idzie super itd. Nie wiem w jaki sposób miałabym to skończyć

[pannaagacinska]

Kiedy w podly sposob rozstalam sie z moim poprzednim facetem, ktory pociagal mnie jak nikt nigdy i wedlug mnie i kazdej z kolezanek byl niesamowicie przystojny, babcia powiedziala mi
'Agatko, z ladnej miski sie nie najesz'

Nie wiem czemu strasznie mi sie to wrylo w pamiec.

GrumpyCatt - skads mi jest znajomy ten awatar, gdzies indziej go widzialam juz dzis Tylko nie pamietam gdzie.