mój ojciec zdradził matkę - PROSZĘ O POMOC

[Melanchton]

Napisane przez grubella

Nie jest tak łatwo pogonić małżonka.
Ma prawo mieszkać w domu ,który jest jego własnością.
Wymiana zamków też nic nie da .nawet nie wolno czegoś takiego robić.
Musi być orzeczenie sądu.
Jedynie jego dobra wola może sprawić ,że on opuści ten dom.
Tylko czy myślisz ,że on to zrobi dobrowolnie? gdzie pójdzie?

A kto jej zabroni wymienić zamki we własnym mieszkaniu? Niech się małżonek sądzi. Zza progu.

[Mojwa]

Wzywa policje i z policja moze wejsc do mieszkania jesli jest tam zameldowany. Bez sadu, szybka interwencja policji.

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[BadLife]

Napisane przez Melanchton

Nuda, wypalenie, kryzys wieku średniego, whatever.
Ja nie potępiam tego, że ktoś się zakochał poza związkiem, bo jak wszyscy wiemy różnie bywa. Śmieszy mnie głupota podstarzałęgo faceta, który popadł w wielkie uczucie do kobiety, której nie zna, bo jej nie widział na oczy i brzydzi mnie jego zachowanie w stosunku do żony. Zakochał się czy co tam - dobra, jestem to w stanie zrozumieć, ale mam szczerą nadzieję, że jeśli mój partner po 30 latach ze mną (jeszcze 22 przed nami ) zapała uczuciem do kogoś innego to będzie miał w sobie na tyle przyzwoitości, że przeprosi mnie, podziękuje za wspólne lata i grzecznie pójdzie wić sobie gniazdko gdzie indziej. Nie wyobrażam sobie sytuacji, w której on ze mną mieszka (i oczekuje czego? prania, sprzątania i prasowania? śniadanek, które serwuję rano? Good for me, bo nie nie wyręczam go w tych rzeczach. ) i romansuje z kimś na boku. A już szczególną patologią jest sytuacja, w której radośnie informuje mnie o tym...

Sądzę, że każda rozsądna kobieta chwyciłaby w obliczu takich wyznań za wałek i pogoniła dziada gdzie pieprz rośnie, dlatego mama Autorki jawi mi się jako jakaś taka zahukana i dobra kobiecina, która dała facetowi wejść sobie na głowę i rozpieściła go jak dziecko wiecznym nadskakiwaniem. W normalnym, zdrowym związku partnerzy wiedzą, że na pewne rzeczy nie mogą sobie pozwalać. Romans i opowiadanie o nim żonie jest jedną z takich rzeczy.

Czas dać upust wściekłości na męża i ojca, jeśli choć trochę jeszcze jej macie. Pozdrawiam.

Myślę dokładnie tak samo Zwłaszcza niebieska część.

Po za tym, co to ma być? Kocham go, więc go nie opuszczę. To przypadkiem miłość nie powinna działać w obie strony? Nie rozumiem takiego pisania się na cierpienie przy zdradzającym mężu...W imię czego? Żeby dzieci musiały patrzeć na to jak mnie niszczy ta relacja? Żeby dzieci musiały mnie pocieszać? Żeby nie zostać sama na starość? Przecież i tak zostałabym sama...emocjonalnie. Może jeszcze niech mąż machnie dziecko na boku? Nie...to nie jest dla mnie. Wolałabym już zostać sama - z dziećmi. Mało to osób układa sobie życie na nowo, gdzie dzieci już dawno odchowane?

[kalincia]

Napisane przez BadLife

Myślę dokładnie tak samo Zwłaszcza niebieska część.

Po za tym, co to ma być? Kocham go, więc go nie opuszczę. To przypadkiem miłość nie powinna działać w obie strony? Nie rozumiem takiego pisania się na cierpienie przy zdradzającym mężu...W imię czego? Żeby dzieci musiały patrzeć na to jak mnie niszczy ta relacja? Żeby dzieci musiały mnie pocieszać? Żeby nie zostać sama na starość? Przecież i tak zostałabym sama...emocjonalnie. Może jeszcze niech mąż machnie dziecko na boku? Nie...to nie jest dla mnie. Wolałabym już zostać sama - z dziećmi. Mało to osób układa sobie życie na nowo, gdzie dzieci już dawno odchowane?

Są jednak żony, które wolałyby nawet trójkąt niż rozwód...

Autorko, test na faceta może zrobić tylko twoja matka. Wystawić go za drzwi, zamiast godzić się na sytuację, bo uważa, że może się rozejdzie po kościach i boi się, że on jednak odejdzie.
On teraz nie musi o niczym decydować, skoro mu tak dobrze - nie zmieni nic. W sytuacji konieczności wyboru -albo ja, albo ona, masz czas do namysłu - tydzień, potem składam pozew - wybrać musi. Jeśli nie wybierze, składać pozew. Jednocześnie dotrzeć do tamtej kobiety, zagrozić, że się przekaże sprawę jej mężowi, jeśli nie zakończy znajomości . może ona nie myśli o twoim ojcu na poważnie, nie chce niszczyć swojego związku, wycofa cię, gdy zobaczy, że może stracić męża. Ruszanie wprost do męża - odradzam. Jak się dowie i zechce kopnąć ją w d..., zamiast prostować scieżki swojego małżeństwa, to ona juz na pewno nie będzie miała nic do stracenia, żeby z twoim ojcem być. Tylko dotrzeć, rozmawiać, zagrozić ojcu i jej w opisany sposób, musi twoja mama, nie ty.

[ninka84]

A ja uważam że nie trzeba się wtrącać w taką sytuację bo można tylko zaszkodzić jeszcze bardziej.!

[Nowhere]

mama przeczytała cały wątek, sądze że ją trochę otrzeźwił. Powiedziała, że zdaje sobie sprawę, że te wszystkie opinie to czysta prawda...
Ja też z nią pogadałam, poprosiłam by wyraźnie nakreśliła granice, nie płaszczyła się tak przed ojcem...
Najbardziej wkurza mnie jego zlewczy stosunek do mnie, zbywa mnie śmiechem, cokolwiek "poważnego" powiem, nie liczy się wcale z moim zdaniem, uważa że ta cała sytuacja mnie zupełnie nie dotyczy.
I nadal twardo obstaje przy tym, że jego M. to wielka miłość...

[Rule Britannia]

Czytając całego posta miałam wrażenie, że facet przechodzi kryzys wieku średniego. Może po prostu ostatnio nie czuł się doceniony, może chciał powiewu świeżości? Cóż, sporo zaryzykował i sporo stracił. Przejdzie mu, wszystko minie, wtedy zobaczy, że to on przegrał życie. Przekaż mamie, że musi być silna i pokazać, że sama daje sobie radę ze wszystkim. Wróci z podkulonym ogonem.

[laisla]

Napisane przez Nowhere

mama przeczytała cały wątek, sądze że ją trochę otrzeźwił. Powiedziała, że zdaje sobie sprawę, że te wszystkie opinie to czysta prawda...
Ja też z nią pogadałam, poprosiłam by wyraźnie nakreśliła granice, nie płaszczyła się tak przed ojcem...
Najbardziej wkurza mnie jego zlewczy stosunek do mnie, zbywa mnie śmiechem, cokolwiek "poważnego" powiem, nie liczy się wcale z moim zdaniem, uważa że ta cała sytuacja mnie zupełnie nie dotyczy.
I nadal twardo obstaje przy tym, że jego M. to wielka miłość...

Po prostu wie, że nie ma Ci nic do powiedzenia. Nic, co by Ci się spodobało przynajmniej..więc omija temat udając, że nic się nie dzieje.
Mam nadzieję, że nic, co napisałyśmy nie uraziło Twojej mamy..

---------- Dopisano o 23:34 ---------- Poprzedni post napisano o 23:33 ----------

Napisane przez Rule Britannia

Czytając całego posta miałam wrażenie, że facet przechodzi kryzys wieku średniego. Może po prostu ostatnio nie czuł się doceniony, może chciał powiewu świeżości? Cóż, sporo zaryzykował i sporo stracił. Przejdzie mu, wszystko minie, wtedy zobaczy, że to on przegrał życie. Przekaż mamie, że musi być silna i pokazać, że sama daje sobie radę ze wszystkim. Wróci z podkulonym ogonem.

Tylko co dalej?

[Kay lee]

Ja sie postaram krotko opisac ,co ja zrobilam w podobnej sytuacji .Tata odnalaz swoja dawna milosc na portau internetowym,zaczely sie wspominki,przesylanie piosenek i gorzkie zale na temat jej zycia ,wspominala tez jakis czas o mojej mamie ! sic!,jakies wyznania,telefony .

Wszystkie maile na ktore trafilam ,skopiowalam ,do pani mezatki napisalam dlugasnego maila wyjasniajacego ,dlaczego nie moze ,a nawet nie powinna pisac do mojego taty nigdy wiecej. Poskarzyla sie...powiedzialam mamie i pokazalam maile ,zalamala sie ,tata zrobil nieziemska awanture "za zlamanie tajemnicy korespondencji"- mnie , a przed mama sie bardzo kajal ,zlikwidowal konto ,zrozumial jak wielka krzywde mogl/wyrzadzil naszej rodzinie.

Gdyby jednak tata nie poszedl po rozum do glowy ,bylam w takiej furii ,ze obmyslalam tylko plany zemsty ...na niej (bo tate kocham bardzo mimo wszystko), za to cierpienie moje mamy ...

Wiem ,ze to nieracjonalne ,ale opisuje tylko moje emocje w danym momencie ,z reszta do tej pory jak o tym mysle to wzbiera zlosc .

[201604190949]

Napisane przez laisla

Nie wiem ile autorka ma lat ale takie wygarnięcie własnemu ojcu może być bardzo niszczące i traumatyczne dla kogoś bardzo młodego..

Może też być bardzo oczyszczające - tak było w moim przypadku a byłam ciuteńkę starsza od autorki.

Napisane przez grubella

Nikt nie obrażał wirtualnej przyjaciółki ojca ale są chęci aby poinformować o tym jej męża.
A pomyślałyście o małoletnich dzieciach?
Jeśli z jej strony jest to tylko nic nie znacząca zabawa ,odskocznia od garnków i pieluch to co mogłoby się stać gdyby mąż się dowiedział?
Też nie wiemy jak by się zachował.
A dzieci mogłyby ucierpieć.
A może ona nie tylko z ojcem pisze tylko ze wszystkimi na tym hobbystycznym forum?

Ja donosicielstwu mówię NIE !

A ja mówię tak i mam głęboko kim jest ta kobieta i dlaczego to robi. Doniosłabym w te pędy. Niech sobie jej mąż ocenia to zachowanie żonki.


Autorko, wiem mniej więcej co czujesz. Mniej więcej bo u mnie nie było takiej bezczelności i nazywania się uczciwym kiedy jest się zwykłym palantem i złamanym penisem, który robi wszystko tak, żeby było mu wygodnie, piorąc mózgi żonie i córce. Błagam, jeśli tylko poczujesz, że sobie nie radzisz, że dochodzisz do granicy wytrzymałości - idź od razu na terapię. Od razu. Bo inaczej to Cię zje i będzie Ci jeszcze gorzej.


Mamo Autorki, jeśli jeszcze będzie Pani to czytać,
Przychylam się do zdania któreś dziewczyny, że trzeba oszczędzać córkę. Ja starałam się być bardzo przy mamie, bardzo ją wspierać ale zrobiła coś z czym ja się nie zgadzałam, przyjęła go z powrotem i to mnie bardzo, bardzo potłukło. Być razem i wspierać się wzajemnie ale pomocy szukać u dobrego terapeuty.
Nie jestem w stanie doradzić niczego innego niż rozwodu. Bo nie ta to inna, nie teraz odejdzie to zrobi to następnym razem. Do tego ta bezczelność, to wybielanie siebie... Straszne.
Trzymam kciuki za obrót spraw zdrowy dla Pani i Pani córki.

[laisla]

Napisane przez 1000days

Może też być bardzo oczyszczające - tak było w moim przypadku a byłam ciuteńkę starsza od autorki.

Zapewne i tak może być, to pewnie bardzo indywidualne.. ale z takim hardcorem to jednak trzeba być ostrożnym bo latami później w człowieku może siedzieć.

[201604190949]

Napisane przez laisla

Zapewne i tak może być, to pewnie bardzo indywidualne.. ale z takim hardcorem to jednak trzeba być ostrożnym bo latami później w człowieku może siedzieć.

Indywidualnie ale myślę, że autorka zna siebie na tyle, że wie czy może coś takiego zrobić czy nie. Ja wiedziałam, że mogę, że potrzebuję a wręcz muszę bo inaczej pęknę, zwariuję, zapłaczę się w nocy, zagłodzę na śmierć. Taki mam charakter, że wyrażam mało ale jak już muszę to nie ma zmiłuj. I zgodnie z moimi przewidywaniami zrobiło mi to rewelacyjnie, przynajmniej zaczęłam jeść i spać.
Latami może też siedzieć niewypowiedziany żal, ból, pretensje. I tak zjadać po kawałeczku, om nom nom.

Ale tak, to jest bardzo indywidualna sprawa.

[laisla]

Napisane przez 1000days

Indywidualnie ale myślę, że autorka zna siebie na tyle, że wie czy może coś takiego zrobić czy nie. Ja wiedziałam, że mogę, że potrzebuję a wręcz muszę bo inaczej pęknę, zwariuję, zapłaczę się w nocy, zagłodzę na śmierć. Taki mam charakter, że wyrażam mało ale jak już muszę to nie ma zmiłuj. I zgodnie z moimi przewidywaniami zrobiło mi to rewelacyjnie, przynajmniej zaczęłam jeść i spać.
Latami może też siedzieć niewypowiedziany żal, ból, pretensje. I tak zjadać po kawałeczku, om nom nom.

Ale tak, to jest bardzo indywidualna sprawa.

Dobrze, że miałaś samoświadomość w takim razie na tyle, aby wiedzieć jak pokierować negatywne emocje, ludzie czasami w dużo późniejszym wieku tego nie potrafią.

[kolanchoe]

Ucz się pilnie do matury i wyjedź na studia jak najdalej od domu. Zostaw ich, zanim zdążą Cię zniszczyć. Bardzo Ci współczuję, że rodzice zafundowali Ci taki horror, zarówno tata jak i mama. Musisz skoncentrować się na sobie i na swoim życiu, bo w tej całej sytuacji Ty jesteś najbardziej pokrzywdzona. Rodzicom nie pomożesz, oni muszą sobie sami z tym poradzić. Nie załamuj się.

[new woman in town]

Napisane przez Nowhere

mama przeczytała cały wątek, sądze że ją trochę otrzeźwił. Powiedziała, że zdaje sobie sprawę, że te wszystkie opinie to czysta prawda...
Ja też z nią pogadałam, poprosiłam by wyraźnie nakreśliła granice, nie płaszczyła się tak przed ojcem...
Najbardziej wkurza mnie jego zlewczy stosunek do mnie, zbywa mnie śmiechem, cokolwiek "poważnego" powiem, nie liczy się wcale z moim zdaniem, uważa że ta cała sytuacja mnie zupełnie nie dotyczy.
I nadal twardo obstaje przy tym, że jego M. to wielka miłość...

Bo "ta całą sytuacja" nie powinna cię dotyczyć. Matka nie powinna obarczać cię swoimi problemami małżeńskimi, rozterkami. To powinno się rozegrać wyłącznie pomiędzy nią a jej mężem, i w takiej właśnie relacji.

Obojętnie na co zdecyduje się Twoja matka - jeśli nie zrobi z tym nic, ma gwarancję dożywocia w trójkątach emocjonalnych i fizycznych.

[madana]

Napisane przez new woman in town

Bo "ta całą sytuacja" nie powinna cię dotyczyć. Matka nie powinna obarczać cię swoimi problemami małżeńskimi, rozterkami. To powinno się rozegrać wyłącznie pomiędzy nią a jej mężem, i w takiej właśnie relacji.

Obojętnie na co zdecyduje się Twoja matka - jeśli nie zrobi z tym nic, ma gwarancję dożywocia w trójkątach emocjonalnych i fizycznych.

- nic dodać , nic ująć. Ponieważ mój śp. ojciec akurat nie bawił się w "miłości wielkie", ale baby różne były obecne w zyciu moich rodziców- wiedziałam, ze coś jest nie tak, że nie tak to powinno wyglądać, gadałam z mamą, ze lepiej byłoby się rozwieść, ale gadka była zawsze taka sama: "ty nie rozumiesz, jesteś na młoda, na czym polega miłość"- no i wyszłam z domu z wiedzą, że na bank nie na tym, co miałam w domu.
I to NIE JEST sprawa dziewczyny, to są sprawy między żoną a mężem. Tak, rzutują na dzieci, gdy są w to wciągnięte. Jedyną osobą decyzyjną, co zrobić, jest matka dziewczyny. Tylko ona- owszem, można bawić się w zemsty córki na "suce złej"- ale przypominam: to jej ojciec ma zobowiązania, na nim spoczywa główna wina.

[Nowhere]

Napisane przez kolanchoe

Ucz się pilnie do matury i wyjedź na studia jak najdalej od domu. Zostaw ich, zanim zdążą Cię zniszczyć. Bardzo Ci współczuję, że rodzice zafundowali Ci taki horror, zarówno tata jak i mama. Musisz skoncentrować się na sobie i na swoim życiu, bo w tej całej sytuacji Ty jesteś najbardziej pokrzywdzona. Rodzicom nie pomożesz, oni muszą sobie sami z tym poradzić. Nie załamuj się.

i co, zostawić tak mamę zupełnie samotną, uciec od niej...?
Rozważałam wyjazd na studia już wcześniej, ale teraz będzie mi bardzo ciężko tak po prostu wyjechać...

Żeby było ciekawiej, rodzice teraz(jutro) wyjeżdżają na cały tydzień majowy razem, we dwójkę, jak co roku.... Moja mama chce jechać, odprężyć się, przemyśleć tę sytuację bo tamto miejsce bardzo dobrze na nią wpływa, martwię się tylko czy chore manipulacje ojca nie zniszczą jej radości z pobytu tam. Póki co zabroniła mu stanowczo kontaktowania się z tamtą kobietą podczas wyjazdu, na co zareagował miną pobitego pieska i spytał żałośnie: "aa będe mógł jej chociaż smsa wysłać, że dojechałem bezpiecznie? bo to tak daleko..."
Mama oczywiście zaprzeczyła. Ciekawe, jak ten obrót sprawy wpłynie na tę sytuację...

[madana]

Napisane przez Nowhere

i co, zostawić tak mamę zupełnie samotną, uciec od niej...?
Rozważałam wyjazd na studia już wcześniej, ale teraz będzie mi bardzo ciężko tak po prostu wyjechać...

Żeby było ciekawiej, rodzice teraz(jutro) wyjeżdżają na cały tydzień majowy razem, we dwójkę, jak co roku.... Moja mama chce jechać, odprężyć się, przemyśleć tę sytuację bo tamto miejsce bardzo dobrze na nią wpływa, martwię się tylko czy chore manipulacje ojca nie zniszczą jej radości z pobytu tam. Póki co zabroniła mu stanowczo kontaktowania się z tamtą kobietą podczas wyjazdu, na co zareagował miną pobitego pieska i spytał żałośnie: "aa będe mógł jej chociaż smsa wysłać, że dojechałem bezpiecznie? bo to tak daleko..."
Mama oczywiście zaprzeczyła. Ciekawe, jak ten obrót sprawy wpłynie na tę sytuację...

- ale ty nie uciekłabyś, poszłabyś na studia, aby się dalej kształcić; nie jesteś zrośnięta pępowiną z matką.
- cóż, masz ojca idiotę, zdarza się, jeśli chodzi o baby mój ojciec też był idiotą.
Musisz, po protu musisz dla własnego zdrowia psychicznego zrozumieć,że tę sytuację nie ty rozwiążesz, ale twoja matka i ojciec.

[Mojwa]

zgadzam się z madaną, ja mojej pewnego dnia, gdy już mieszkałam z TŻtem powiedziałam że to KONIEC. Koniec szpiegowania ojca, koniec wysłuchiwania, koniec wyrzutów o to, że go kocham mimo tego że ją zdradził.
Była obraza i płacz, ale pomogło.
to jest problem między Twoimi rodzicami, nie jesteś w stanie uzdrowić ich małżeństwa, musisz przede wszystkim zająć się sobą. i tym,żebyś przez ojca nie zwątpiła w mężczyzn tak jak ja.

[new woman in town]

Napisane przez Nowhere

Póki co zabroniła mu stanowczo kontaktowania się z tamtą kobietą podczas wyjazdu, na co zareagował miną pobitego pieska i spytał żałośnie: "aa będe mógł jej chociaż smsa wysłać, że dojechałem bezpiecznie? bo to tak daleko..."
Mama oczywiście zaprzeczyła. Ciekawe, jak ten obrót sprawy wpłynie na tę sytuację...

Przepraszam że to napiszę, ale Twój ojciec jest mniej żałosny w tej całej historii niż matka. Owszem dostała od męża po przysłowiowym tyłku, ale to co teraz wyprawia, na co przymyka oczy aż woła o pomstę do nieba. Ta kobieta jest aż tak stłamszona czy aż tak mało ma do siebie szacunku? Facet pluje jej w twarz a ona udaje, że deszcz pada... Straszne to.

[kolanchoe]

[QUOTE=Nowhere;40503152]i co, zostawić tak mamę zupełnie samotną, uciec od niej...?
Rozważałam wyjazd na studia już wcześniej, ale teraz będzie mi bardzo ciężko tak po prostu wyjechać...

Wiem, że będzie Ci ciężko, ale wtrącając się w ich sprawy zatrujesz sobie życie i za kilka lat, gdy emocje opadną jedyne co będziesz odczuwała, to żal do rodziców, że coś takiego Ci zrobili. Więc chociażby dlatego, żebyś mogła ich kochać, nie mieszaj się w ich sprawy i jeśli będziesz miała możliwości, wyjedź,

[Lui1234]

Napisane przez candycotton

Myślę, że się naczytała romansideł i naoglądała telenoweli.

Ejze, nie kpij. Tatus zakochuje sie w jakiejs wirtualnej babce, ktora ma na głowie dzieciaki i męza. Wątpie aby "związek " przetwał ale matka po scianach chodzi i Córka sie martwi. Ja bym na miejscu autorki zadziałała w ten sposób, konkretnie... Bo to ani zdrada ani wierność, bo nie widział kobiety na oczy, ale myslami jest gdzieś koło niej. Ta kobieta moze być jedna wielka porażką. Z mezem jej zle, bidulka, a moze szuka sponsora? Jedna wielka niewiadoma. Ciekawe czyjej mąż wie co robi na czatach?
Ja bym tak zrobiła dla mamy, pogoniłabym babę. Jak nie pomoże to trudno.
Rozumiem ze młodym ludziom uda sie poznac kogos fajnego na necie ale starszy człowiek z bagazem zobowiązań, inne miasto, to nie działa tak. A staruszek szuka wrażen najwyrażniej.

---------- Dopisano o 13:47 ---------- Poprzedni post napisano o 13:12 ----------

Napisane przez Kay lee

Ja sie postaram krotko opisac ,co ja zrobilam w podobnej sytuacji .Tata odnalaz swoja dawna milosc na portau internetowym,zaczely sie wspominki,przesylanie piosenek i gorzkie zale na temat jej zycia ,wspominala tez jakis czas o mojej mamie ! sic!,jakies wyznania,telefony .

Wszystkie maile na ktore trafilam ,skopiowalam ,do pani mezatki napisalam dlugasnego maila wyjasniajacego ,dlaczego nie moze ,a nawet nie powinna pisac do mojego taty nigdy wiecej. Poskarzyla sie...powiedzialam mamie i pokazalam maile ,zalamala sie ,tata zrobil nieziemska awanture "za zlamanie tajemnicy korespondencji"- mnie , a przed mama sie bardzo kajal ,zlikwidowal konto ,zrozumial jak wielka krzywde mogl/wyrzadzil naszej rodzinie.

Gdyby jednak tata nie poszedl po rozum do glowy ,bylam w takiej furii ,ze obmyslalam tylko plany zemsty ...na niej (bo tate kocham bardzo mimo wszystko), za to cierpienie moje mamy ...

Wiem ,ze to nieracjonalne ,ale opisuje tylko moje emocje w danym momencie ,z reszta do tej pory jak o tym mysle to wzbiera zlosc .

to sie nazywa wziasc sprawy w swoje rece. tak tez doradzam autorce + info dla meza pani z internetu.

---------- Dopisano o 13:53 ---------- Poprzedni post napisano o 13:47 ----------

Napisane przez Nowhere

i co, zostawić tak mamę zupełnie samotną, uciec od niej...?
Rozważałam wyjazd na studia już wcześniej, ale teraz będzie mi bardzo ciężko tak po prostu wyjechać...

Żeby było ciekawiej, rodzice teraz(jutro) wyjeżdżają na cały tydzień majowy razem, we dwójkę, jak co roku.... Moja mama chce jechać, odprężyć się, przemyśleć tę sytuację bo tamto miejsce bardzo dobrze na nią wpływa, martwię się tylko czy chore manipulacje ojca nie zniszczą jej radości z pobytu tam. Póki co zabroniła mu stanowczo kontaktowania się z tamtą kobietą podczas wyjazdu, na co zareagował miną pobitego pieska i spytał żałośnie: "aa będe mógł jej chociaż smsa wysłać, że dojechałem bezpiecznie? bo to tak daleko..."
Mama oczywiście zaprzeczyła. Ciekawe, jak ten obrót sprawy wpłynie na tę sytuację...

Oczywiscie, ze zostaw mame, niech jada, a Ty nie rezygnuj ze swojego zycia, studiuj gdzie chcesz. Nie załatwisz by wszystko wrociło do normy, to sa ich sprawy, nie mozesz sie tym za bardzo przejmowac. Mama tez wie co robi, jest juz duza dziewczynką.

[rembertowa]

Napisane przez Nowhere

Najbardziej wkurza mnie jego zlewczy stosunek do mnie, zbywa mnie śmiechem, cokolwiek "poważnego" powiem, nie liczy się wcale z moim zdaniem, uważa że ta cała sytuacja mnie zupełnie nie dotyczy.

no więc, o zgrozo, Twój ojciec, mimo totalnego zgłupienia związanego z kryzysem wieku średniego zapewne (widziało się takie wielkie miłości chłopców koło czterdziestki, widziało...), jest jedynym dorosłym w tym całym cyrku. Może jeszcze jego wielka love też, ale o niej brak danych. To nie jest Twoja sprawa i Twój ojciec ma zupełną rację, że Cię ona nie dotyczy.

Problemy w związku rozwiązuje się w związku - w tej sytuacji rozwiązać problem powinna Twoja matka i Twój ojciec. A problem zgłupienia chłopczyka w średnim wieku to jest problem w związku, nic więcej. Jedna z wizażanek już wyśmiała przednio pomysł rozwodzenia się, bo "on pisze esemesiki do innej, psze pani (sędzi)". To jest powód do namysłu nad zwiazkiem, do sprawdzenia, co nie gra, do wyjechania na weekend i szczerej rozmowy - ale nie do rozwodu, na litość boską. Choć oczywiście, zostawiony samopas ów powód do rozwodu doprowadzi prędzej czy później.

Twoja matka natomiast, zamiast gościa szturchnąć, by przestał dziczyć, zamiast zachować się dorośle, czyli podjąć jakąś decyzję i ją zrealizować, np. przeczekać napad głupawki, pognać gościa precz, iść na terapię małżeńską, postanowiła przyjąć pozycję skrzywdzonej niewinnej i użyć w roli wałka, którym się wali męża po głowie, swojej własnej córki. Laski wyżej Ci napisały, dlaczego to jest złe, dlaczego matka winna Cię chronić, a nie wykorzystywać. Bo ona traktuje Cię jak narzędzie do rozwiązania swoich problemów. Nie wiem, jak jest w małżeństwie Twoich rodziców - Ty też nie wiesz. Może na obecną sytuację Twoja matka uczciwie pracowała przez ostatnie 27 lat, a teraz, zamiast stanąc twarzą w twarz z problemem, woli uprawiać jęki i płacze, jak to "przegrała życie". Przegrała życie, bo jej mąż pisze słodkie esemesiki do innej? Seriously?! Twoja matka nie rozwiązuje tego problemu - Twoja matka wmieszała w sytuację Ciebie, żeby wywrzeć emocjonalną presję na ojcu. W ten właśnie sposób zabiera Ci ojca - to Twoja matka Ci go zabiera, a nie pani, do której Twój ojciec może napisać słodkiego esemesika. Dzieci nie wolno rozstawiać w konflikcie rodziców - w praktyce, w ogóle w taki konflikt angażować, bo dzieci za mało wiedzą, żeby nie zajmować pozycji przeciwko jednemu z rodziców. Ty już zajęłaś - opowiedziałaś się przeciwko ojcu w sprawie, która Cię kompletnie nie dotyczy, w sensie - nie masz na nią wpływu. Moja potrzaskana matka też miała takie metody rozgrywania konfliktów z ojcem, które oczywiście zawsze, nieodmiennie kończyły się tym, że się godzili, a dzieci w imprezę wmontowane dostawały kopa w dupę od obu stron. Ty też tak skończysz, przecież Twoja matka powiedziała wyraźnie, że ona swojego małżeństwa z tej przyczyny nie rozwiąże - ona chce wykorzystać Ciebie jako narzędzie do zniszczenia tamtej znajomości. W końcu rodzice się pogodzą, Twoja matka będzie miała problem, że Ty masz jakieś pretensje do ojca, a ojciec może nierychło zapomnieć, że czytałaś jego korespondencję.

Jeśli coś mnie brzydzi w tej akcji, to postawa Twojej matki. Która w dupie ma Twoje dobro, w dupie ma swoje małżeństwo, jedyne, co potrafi, to użalać się nad sobą i manipulować słabszym i zależnym od siebie dzieckiem. Tobie się może wydawać, że jak ojciec przestanie esemesować z tą panią, to wszystko się naprawi. Nic się nie naprawi, bo problem leży gdzie indziej, a jego początek datowany jest znacznie wcześniej, niż pierwszy esemes. Twoja matka nie chce rozwiązać tego problemu - gdyby chciała, zachowałaby się dorośle i zaczęła pracować nad nim w swoim związku - Twoja matka chce zniwelować jego skutki. Twoim kosztem. Dlatego, choć to może być trudne do przyjęcia, proponowałabym jej zafundować lekcję dojrzałości - następnym razem, jak zacznie jęczeć, jaka to jest biedna i jak to będzie się obwieszać, żeby się nie rozwieść, powiedz jej, że to wyłącznie jej problem, Ty jesteś tu dzieckiem i idziesz do ojca pogadać o muzyce, a jej możesz co najwyżej wyguglać namiar na psychologa.

[Mojwa]

rembertowa - mocne słowa i jeszcze niedawno bym się z Tobą nie zgodziła.
ale teraz się zgodzę, bo sama musiałam do tego dojrzeć. jako dorosła osoba mogę mieć swoje zdanie na temat tego co robił mój ojciec - ale mam dość wciągania mnie w ich konflikty.

durne jest dla mnie radzenie autorce, żeby znalazła tę kobietę i jej męża. litości

[Nowhere]

rembertowa, Mojwa - macie w pewnym stopniu rację, wydając taki osąd. Jednak sytuacja uległa trochę zmianie - na przestrzeni tych kilku dni moja mama zwróciła się do psychologa, oraz pokazałam jej ten wątek.
Na reakcję nie musiałam długo czekać - praktycznie natychmiastowo zrozumiała swoje błędy oraz zauważyła właściwą drogę postępowania.
Porzuciła uległość wobec ojca, a zaczęła być chłodna, opanowana i konkretna w rozmowie. Od tej pory role odwróciły się - teraz to ojciec wije się po podłodze, szlocha i wyje, krzycząc że chłoszczemy jego uczucia, nie rozumiemy wcale jego uczuć, mamy jego emocje i szczęście gdzieś, a mama patrzy na to z pobłażliwym uśmiechem, przeczekuje i dalej próbuje prowadzić rzeczową rozmowę... Jestem jej bardzo wdzięczna za taki obrót sprawy, bo i ja czuję w sobie więcej siły.
Przykro tylko patrzeć na żałosne zachowanie ojca i jego szantaże emocjonalne... w dodatku rano wymyślił, że potrzebuje nowy telefon(w tej samej sieci, co jego miłość), że to tylko 20 zł miesięcznie....

[TmargoT]

Napisane przez Nowhere

Hej, już kiedyś wcześniej napisałam wątek, w którym przedstawiłam problem mojego ojca stawającego się powoli obcym człowiekiem, któremu obojętne są losy rodziny. Na poczatku myślałyśmy z mamą, że to jakaś depresja. Niestety, prawda okazała się być okrutna...
Mianowicie poznał on dwa miesiące temu na pewnym portalu dotyczącym jego pasji kobietę młodszą, mężatkę i matkę dwójki dzieci, mieszkającą przeszło 400 km od nas. Wymieniają od tego czasu długie, czułe, romantyczne maile, pełne wyznań miłosnych(kocham etc. ). Nie widzieli się ani razu, co dodaje dramatycznej śmieszności tej całej sytuacji.
Do tej pory jakoś udało się "im" ukrywać, ale moja mama w końcu dręczona złymi przeczuciami sięgnęła po telefon taty i odkryła tkliwego smska. Nie robiła awantur, nie kazała mu się w furii wyprowadzać, nie wyzywała go. Jest pogruchotana, otumaniona co się tym stało, nie widzi dla siebie nadziei, obarcza siebie winą, czuje, że przegrała swoje życie. Nadmienię tylko, że małżeństwem są od 27 lat.
Ojciec? Mówi, że zachowanie mojej mamy wzbudza w nim poczucie winy, że on też to przeżywa i jest mu ciężko, ale nie zerwie kontaktu bo uwaga uwaga - ZAKOCHAŁ SIĘ. i to jest MIŁOŚĆ, że ta kobieta którą zna przeszło dwa miesiące go tak bardzo rozumie, że ona też cierpi i dusi się w swoim małżeństwie. Że on ją ratuje, wybawia. I że nie wie ile czasu to uczucie będzie trwało, ale chce się ze swoją żoną przyjaźnić, ale nie rozwodzić, oraz nie zaniedbywać swoich zobowiązań wobec rodziny.
Że moja mama sobie jakoś poradzi w zyciu, ja jestem dorosła i mam swoje sprawy( kończę osiemnaście lat za dwa miesiące, jestem w II LO), a ta obca kobieta ma tak ciężko i jej nikt nie rozumie.
I tak oboje niezrozumiani i pokopani przez życie, kochają się pomimo tylu przeszkód, związek dwóch uciśnionych dusz...

Proszę, pomóżcie mi przede wszystkim wskazówką, jak ja mogę teraz doraźnie pomóc mamie. Ona coś wspomniała o psychologu, poszukam dobrego terapeuty. Ona ciągle chce odbudować swoje małżeństwo, mówi że nigdy go nie przekreśli i nigdy nie zwiąże się już z nikim innym. Mój ojciec mówi, że tego typu teksty źle na niego działają i wzbudzają w nim wyrzuty sumienia. Niby wie, że źle zrobił, ale to nie jego wina i nie chce się od tego odcinać... To są jego słowa.

Mama płacze, wyje, chce umierać a tata sobie pisze słodkie maile...

mama musi zamknąć ten rozdział życia,nie można w desperacji tkwić w czymś obumarłym.
zajmij się mamą,wytłumacz,że powinna miec swój honor i walczyć o siebie,a nie o patologiczne małżeństwo.nie możesz jednak być niańką matki,poniewaz ty też mas swoje zycie i nie możesz jej niańczyć w nieskończoność,bo matka pociągnie cię na dno.

---------- Dopisano o 17:12 ---------- Poprzedni post napisano o 17:11 ----------

Napisane przez Nowhere

rembertowa, Mojwa - macie w pewnym stopniu rację, wydając taki osąd. Jednak sytuacja uległa trochę zmianie - na przestrzeni tych kilku dni moja mama zwróciła się do psychologa, oraz pokazałam jej ten wątek.
Na reakcję nie musiałam długo czekać - praktycznie natychmiastowo zrozumiała swoje błędy oraz zauważyła właściwą drogę postępowania.
Porzuciła uległość wobec ojca, a zaczęła być chłodna, opanowana i konkretna w rozmowie. Od tej pory role odwróciły się - teraz to ojciec wije się po podłodze, szlocha i wyje, krzycząc że chłoszczemy jego uczucia, nie rozumiemy wcale jego uczuć, mamy jego emocje i szczęście gdzieś, a mama patrzy na to z pobłażliwym uśmiechem, przeczekuje i dalej próbuje prowadzić rzeczową rozmowę... Jestem jej bardzo wdzięczna za taki obrót sprawy, bo i ja czuję w sobie więcej siły.
Przykro tylko patrzeć na żałosne zachowanie ojca i jego szantaże emocjonalne... w dodatku rano wymyślił, że potrzebuje nowy telefon(w tej samej sieci, co jego miłość), że to tylko 20 zł miesięcznie....

martwi mnie tak szybki obrót sprawy,oby bylo to na lepsze,a moja wróżba się nie sprawdziła

[201604190949]

rembertowa, nie projektuj na matke autorki zachowan swojej wlasnej matki. Mocno nadinterpretujesz moim zdaniem.

[madana]

Napisane przez 1000days

rembertowa, nie projektuj na matke autorki zachowan swojej wlasnej matki. Mocno nadinterpretujesz moim zdaniem.

- niczego nie projektuje; za to podstawowa sprawa: związek tworzą matka i ojciec- ich problemy są ich problemami i między nimi powinny być rozwiązane, wciąganie w to dzieci, robienie stroną- to krzywda. Gdy na dodatek dziewczyna zaczyna rozważać "jak zostawię matkę...", gdy mowa o tym, ze ma pójść na studia, znaczy zaczyna się emocjonalna smycz.

[rembertowa]

Napisane przez 1000days

rembertowa, nie projektuj na matke autorki zachowan swojej wlasnej matki. Mocno nadinterpretujesz moim zdaniem.

jak wskażesz, gdzie projektuję i co, oraz na czym polega nadinterpretacja, to możemy rozmawiać dalej, bo póki co, nie podałaś kompletnie żadnego argumentu, że w przedstawionym modelu zachowania cokolwiek nie klapuje.

Teraźniejsza "przemiana" matki, czyli kolejna forma manipulacji, wskazuje, że klapuje wszystko, arcydoskonale.

[201604190949]

Napisane przez rembertowa

no więc, o zgrozo, Twój ojciec, mimo totalnego zgłupienia związanego z kryzysem wieku średniego zapewne (widziało się takie wielkie miłości chłopców koło czterdziestki, widziało...), jest jedynym dorosłym w tym całym cyrku. Może jeszcze jego wielka love też, ale o niej brak danych. To nie jest Twoja sprawa i Twój ojciec ma zupełną rację, że Cię ona nie dotyczy.

Problemy w związku rozwiązuje się w związku - w tej sytuacji rozwiązać problem powinna Twoja matka i Twój ojciec. A problem zgłupienia chłopczyka w średnim wieku to jest problem w związku, nic więcej. Jedna z wizażanek już wyśmiała przednio pomysł rozwodzenia się, bo "on pisze esemesiki do innej, psze pani (sędzi)". To jest powód do namysłu nad zwiazkiem, do sprawdzenia, co nie gra, do wyjechania na weekend i szczerej rozmowy - ale nie do rozwodu, na litość boską. Choć oczywiście, zostawiony samopas ów powód do rozwodu doprowadzi prędzej czy później.

Twoja matka natomiast, zamiast gościa szturchnąć, by przestał dziczyć, zamiast zachować się dorośle, czyli podjąć jakąś decyzję i ją zrealizować, np. przeczekać napad głupawki, pognać gościa precz, iść na terapię małżeńską, postanowiła przyjąć pozycję skrzywdzonej niewinnej i użyć w roli wałka, którym się wali męża po głowie, swojej własnej córki. Laski wyżej Ci napisały, dlaczego to jest złe, dlaczego matka winna Cię chronić, a nie wykorzystywać. Bo ona traktuje Cię jak narzędzie do rozwiązania swoich problemów. Nie wiem, jak jest w małżeństwie Twoich rodziców - Ty też nie wiesz. Może na obecną sytuację Twoja matka uczciwie pracowała przez ostatnie 27 lat, a teraz, zamiast stanąc twarzą w twarz z problemem, woli uprawiać jęki i płacze, jak to "przegrała życie". Przegrała życie, bo jej mąż pisze słodkie esemesiki do innej? Seriously?! Twoja matka nie rozwiązuje tego problemu - Twoja matka wmieszała w sytuację Ciebie, żeby wywrzeć emocjonalną presję na ojcu. W ten właśnie sposób zabiera Ci ojca - to Twoja matka Ci go zabiera, a nie pani, do której Twój ojciec może napisać słodkiego esemesika. Dzieci nie wolno rozstawiać w konflikcie rodziców - w praktyce, w ogóle w taki konflikt angażować, bo dzieci za mało wiedzą, żeby nie zajmować pozycji przeciwko jednemu z rodziców. Ty już zajęłaś - opowiedziałaś się przeciwko ojcu w sprawie, która Cię kompletnie nie dotyczy, w sensie - nie masz na nią wpływu. Moja potrzaskana matka też miała takie metody rozgrywania konfliktów z ojcem, które oczywiście zawsze, nieodmiennie kończyły się tym, że się godzili, a dzieci w imprezę wmontowane dostawały kopa w dupę od obu stron. Ty też tak skończysz, przecież Twoja matka powiedziała wyraźnie, że ona swojego małżeństwa z tej przyczyny nie rozwiąże - ona chce wykorzystać Ciebie jako narzędzie do zniszczenia tamtej znajomości. W końcu rodzice się pogodzą, Twoja matka będzie miała problem, że Ty masz jakieś pretensje do ojca, a ojciec może nierychło zapomnieć, że czytałaś jego korespondencję.

Jeśli coś mnie brzydzi w tej akcji, to postawa Twojej matki. Która w dupie ma Twoje dobro, w dupie ma swoje małżeństwo, jedyne, co potrafi, to użalać się nad sobą i manipulować słabszym i zależnym od siebie dzieckiem. Tobie się może wydawać, że jak ojciec przestanie esemesować z tą panią, to wszystko się naprawi. Nic się nie naprawi, bo problem leży gdzie indziej, a jego początek datowany jest znacznie wcześniej, niż pierwszy esemes. Twoja matka nie chce rozwiązać tego problemu - gdyby chciała, zachowałaby się dorośle i zaczęła pracować nad nim w swoim związku - Twoja matka chce zniwelować jego skutki. Twoim kosztem. Dlatego, choć to może być trudne do przyjęcia, proponowałabym jej zafundować lekcję dojrzałości - następnym razem, jak zacznie jęczeć, jaka to jest biedna i jak to będzie się obwieszać, żeby się nie rozwieść, powiedz jej, że to wyłącznie jej problem, Ty jesteś tu dzieckiem i idziesz do ojca pogadać o muzyce, a jej możesz co najwyżej wyguglać namiar na psychologa.

Prosze, pogrubilam. Skad wzielas te informacje? Z wypowiedzi autorki?


madana, ja nie twierdze, ze dziecko ma sie angazowac nadmiernie i rozwiazywac problem rodzicow, nigdzie tego nie napisalam.
Ale nie zgodze sie, ze ta sytuacja jej nie dotyczy. To jest jej rodzina i to jej ojciec zachowuje sie jak zlamany narzad meski rozrodczy a matka niewlasciwie reaguje. To jej jak najbardziej dotyczy.