Czy któraś sie przyłączy do małego Klubu Dziewic?

[Oliwiabb]

Napisane przez kasia89pl

Candy_lips, wierzysz w zmartwychwstanie Jezusa?

Poza tym skoro nie po drodze ci z nauką KK to mam nadzieje, że nie będziesz brała ślubu kościelnego, chociażby z szacunku dla takich osób jak tyene, które poważnie traktują instytucję KK.

Po prostu kocham takie wypowiedzi CO CIEBIE TO OBCHODZI? I co ma do tego szacunek ?

jakby kazda para, która uprawia seks przed ślubem nie mogła brać ślubu kościelnego to 90procent społeczeństwa bez tego ślubu by żyło.
Ja nie jestem specjalnie wierząca ale znam wierząca pare, która mimo wszystko współzyje. Chca byc ze soba, jednak poki co nie maja warunkow do tego zeby moc wziąć ten ślub, nie maja jak zamieszkać razem bo studiują i mieszkają w innych miastach.Zawsze przy spowiedzi ksiądz pyta sie ich czy maja zamiar sie pobrać , myślą poważnie o związku. Nigdy nie mieli problemów z dostaniem rozgrzeszenia.

Tyene- podziwiam szczerze i trzymam mocno kciuki za was

[cloudbone]

Napisane przez Nuova

Mam głęboko w nosie kto, kiedy, jak i gdzie uprawia seks. Jak ktoś ma potrzebę to niech czeka do 40stki albo traci dziewictwo w wieku gimnazjalnym, co komu do tego? I tak nie mamy na to wpływu

dokładnie.

poza tym, być dumnym z bycia dziewicą? a jaki w tym powód do dumy? co za różnica czy jesteś, czy nie? jeśli zwracasz uwagę na takie rzeczy i na tej podstawie oceniasz ludzi, to krzyż na drogę.

[Candy_lips]

Napisane przez kasia89pl

Candy_lips, wierzysz w zmartwychwstanie Jezusa?

Poza tym skoro nie po drodze ci z nauką KK to mam nadzieje, że nie będziesz brała ślubu kościelnego, chociażby z szacunku dla takich osób jak tyene, które poważnie traktują instytucję KK.

Tak wierzę.

Tu też jest dysonans, bo chciałabym ślubu kościelnego. No, ale wiem, że z drugiej strony to nie fair, skoro nie potrafię przykładać się do wszystkich zasad. Ostatecznie wystarczy mi ślub cywilny, bo życia na kocią łapę całe życie to sobie nie wyobrażam, więc jeszcze sam cywilny mógłby ewentualnie być.

[skrywana_fantazja]

Napisane przez Candy_lips

Tak wierzę.

Tu też jest dysonans, bo chciałabym ślubu kościelnego. No, ale wiem, że z drugiej strony to nie fair, skoro nie potrafię przykładać się do wszystkich zasad. Ostatecznie wystarczy mi ślub cywilny, bo życia na kocią łapę całe życie to sobie nie wyobrażam, więc jeszcze sam cywilny mógłby ewentualnie być.

Zawsze można wziąć najpierw cywilny,a później kościelny. Człowiek może wejść na taki etap w życiu, w którym te zasady zaakceptuje, ale nie ukrywam, że tutaj potrzebna pracy z samym sobą, mądrych książek i rozmów z odpowiednimi ludźmi. A jak nie to nie - nie każdy musi żyć po katolicku, ale szkoda trochę, że osoba wierząca nie weźmie ślubu kościelnego Mimo to podoba mi się Twoje podejście, ze nie upierasz się przy kościelnym.

[kasia89pl]

Napisane przez Oliwiabb

Po prostu kocham takie wypowiedzi CO CIEBIE TO OBCHODZI? I co ma do tego szacunek ?

jakby kazda para, która uprawia seks przed ślubem nie mogła brać ślubu kościelnego to 90procent społeczeństwa bez tego ślubu by żyło.
Ja nie jestem specjalnie wierząca ale znam wierząca pare, która mimo wszystko współzyje. Chca byc ze soba, jednak poki co nie maja warunkow do tego zeby moc wziąć ten ślub, nie maja jak zamieszkać razem bo studiują i mieszkają w innych miastach.Zawsze przy spowiedzi ksiądz pyta sie ich czy maja zamiar sie pobrać , myślą poważnie o związku. Nigdy nie mieli problemów z dostaniem rozgrzeszenia.

Tyene- podziwiam szczerze i trzymam mocno kciuki za was

Masz chyba problemy z rozumowaniem. Nie chodzi o to, żeby przed ślubem żyć idealnie, bo nie ma takich ludzi. Chodzi o to, żeby mieć świadomość czynienia zła (i dążenie do poprawy). Według KK seks przed ślubem jest czymś złym. Osoba, która idzie do ślubu z nastawieniem, że jej grzechy nie są niczym złym, według mnie nie powinna go w ogóle brać, bo nie dość że sama jest hipokrytą, to jeszcze lekceważy sobie instytucję KK i jego naukę.

I co ciebie tak boli w moim nastawieniu? Nie każdy musi klękać przed ołtarzem w białej sukni.

[skrywana_fantazja]

Napisane przez kasia89pl

Masz chyba problemy z rozumowaniem. Nie chodzi o to, żeby przed ślubem żyć idealnie, bo nie ma takich ludzi. Chodzi o to, żeby mieć świadomość czynienia zła (i dążenie do poprawy). Według KK seks przed ślubem jest czymś złym. Osoba, która idzie do ślubu z nastawieniem, że jej grzechy nie są niczym złym, według mnie nie powinna go w ogóle brać, bo nie dość, że sama jest hipokrytą to jeszcze lekceważy sobie instytucję KK i jego naukę.

Zgadzam się.
Nie należy być dla ludzi ogólnie zbyt surowymi, ale para powinna chociaż w okresie narzeczeństwa i nauk przedmałżeńskich uczynić drobne starania żeby żyć zgodnie z wiara katolicką.
Z całym szacunkiem, ostatnio zostałam zaproszona na ślub z weselem, oczywiście kościelny zaproszenie typu teatralnego ,,Zapraszamy na przedstawienie pt ,,Stracona wolność" część pierwsza w kościele, druga na sali, w rolach głównych młodzi, w rolach drugoplanowych goście, ksiądz i gapie." Ani słowa o istocie tego związku, miłości, itp. Zaproszenie jak na 18tke. Ja się pytam co to ma być. Teatr ze ślubu. Modne i na czasie.

[Narrhien]

Napisane przez skrywana_fantazja

Zgadzam się.
Nie należy być dla ludzi ogólnie zbyt surowymi, ale para powinna chociaż w okresie narzeczeństwa i nauk przedmałżeńskich uczynić drobne starania żeby żyć zgodnie z wiara katolicką.
Z całym szacunkiem, ostatnio zostałam zaproszona na ślub z weselem, oczywiście kościelny zaproszenie typu teatralnego ,,Zapraszamy na przedstawienie pt ,,Stracona wolność" część pierwsza w kościele, druga na sali, w rolach głównych młodzi, w rolach drugoplanowych goście, ksiądz i gapie." Ani słowa o istocie tego związku, miłości, itp. Zaproszenie jak na 18tke. Ja się pytam co to ma być. Teatr ze ślubu. Modne i na czasie.

Tak się wetnę w temat - z pogrubionym się akurat zgadzam. Takie mam przemyślenia - byłam w życiu na wielu ślubach kościelnych, ale tylko jeden zapadł mi w pamięć. Ślub kościelny pary naprawdę wierzącej, zachowującej czystość. Ten ślub był piękny, cała rodzina brała w nim udział, ogólnie ceremonia była dość długa, nie na odwal się - ja nie jestem katoliczką, nie chodzę do kościoła, ale ten ślub mnie wzruszył, bo było po prostu widać ogromną wiarę Pary Młodej i to, że ten ślub ma dla nic wymiar przede wszystkim duchowy. Wzruszyłam się wtedy bardzo i właśnie na tym ślubie postanowiłam, że nigdy nie wezmę kościelnego, bo z mojej strony byłaby to profanacja czegoś tak pięknego.

Ogólnie według mnie śluby kościelne powinny być właśnie takie. Ale podejrzewam, że w takim przypadku śluby kościelne zdarzałyby się niezwykle rzadko

[MoniaS93]

Napisane przez Narrhien

Tak się wetnę w temat - z pogrubionym się akurat zgadzam. Takie mam przemyślenia - byłam w życiu na wielu ślubach kościelnych, ale tylko jeden zapadł mi w pamięć. Ślub kościelny pary naprawdę wierzącej, zachowującej czystość. Ten ślub był piękny, cała rodzina brała w nim udział, ogólnie ceremonia była dość długa, nie na odwal się - ja nie jestem katoliczką, nie chodzę do kościoła, ale ten ślub mnie wzruszył, bo było po prostu widać ogromną wiarę Pary Młodej i to, że ten ślub ma dla nic wymiar przede wszystkim duchowy. Wzruszyłam się wtedy bardzo i właśnie na tym ślubie postanowiłam, że nigdy nie wezmę kościelnego, bo z mojej strony byłaby to profanacja czegoś tak pięknego.

Ogólnie według mnie śluby kościelne powinny być właśnie takie. Ale podejrzewam, że w takim przypadku śluby kościelne zdarzałyby się niezwykle rzadko

to super, że mogłaś czegoś takiego doświadczyć. ja byłam na wielu ślubach i przeraża mnie to, jak wiele z nich jest robione 'na odwal', dosłownie. para młoda prawie nie uczestnicząca we Mszy (tzn. stojąca i modląca się chyba w myślach), pojedyńcze osoby z rodziny przystępujące do Komunii, goście weselni siedzący z nogą na nogę, widziałam nawet przypadki ludzi żujących gumę w kościele, nie mówiąc już o notorycznym spóźnianiu się itp (śpiewałam na ślubach więc dużo ich widziałam).

no i generalnie ja również uważam, że nie każdy musi mieć ślub kościelny.

[skrywana_fantazja]

Muszę dodać, że niektórzy księża ponoć niezbyt przykładają się do tych ślubów, robią taką taśmówkę kiedy jest kilka ślubów w jeden dzień.

[tyene]

Napisane przez Candy_lips

Tak wierzę.

Tu też jest dysonans, bo chciałabym ślubu kościelnego. No, ale wiem, że z drugiej strony to nie fair, skoro nie potrafię przykładać się do wszystkich zasad. Ostatecznie wystarczy mi ślub cywilny, bo życia na kocią łapę całe życie to sobie nie wyobrażam, więc jeszcze sam cywilny mógłby ewentualnie być.

Najlepsza moja rada dla Ciebie to: a) idz na dobre nauki przedmalzenskie. Nikt Cie nie zmusi do wziecia po nich slubu koscielnego, a dobre nauki, jak u Dominikanow, moga sporo rzeczy rozjasnic, zreszta beda korzystne nawet jak nie bedziesz zyla w wierze, bo sporo madrosci na tych u Dominikanow (bylam z eksem, rozstalismy sie pare miesiecy po tych naukach - dobrze je wspominam) jest po prostu ogolnoludzkich b) porozmawiaj szczerze z fajnym ksiedzem na temat tego, jak widzisz siebie w Kosciele. Moja przyjaciolka jest "katoliko-lubna", ale nie przyjmuje wszystkich zasad wiary katolickiej, jej luby jest katolikiem, zdecydowali sie na slub jednostronny, u Dominikanow w Warszawie, znalezli ojca, ktory sie na to zgodzil. c) jezeli masz ochote, mozesz poczytac sensowne ksiazki na temat wiary i malzenstwa. Sporo amerykanskich ksiazek jest "ogolnie" chrzescijanska, tj. sa z roznych protestanckich denominacji i roznia sie czasem pogladem na antykoncepcje etc, ale clue malzenstwo w Chrystusie pozostaje. Sporo tych ksiazek jest dobra. Np. ja lubie ksiazki malzenstwa Eldredge, ckliwy jezyk jak cholera, ale powiem, ze to mnie trafily, zarowno "Urzekajaca", jak i "Dzikie Serce", jak i "Milosc i Wojna". Wiesz, to Twoja droga, nikt jej za Ciebie nie zrobi, poszukiwanie Boga i wiary zawsze odbywa sie na Jego i Twoich warunkach. Jezeli denerwuje Cie ton jakiejs ksiazki - odloz. Ja nadal mam mnostwo katolickich publicystow, ktorych nie cierpie. I co, i nic. Lubic nie musze, a nie slucham ich, bo szkoda mojej wierze. Pamietaj, ze tak naprawde niczego nie musisz deklarowac TERAZ. Jestes pewnie ochrzczona, przynalezysz do Kosciola pod tym wzgledem, a Twoja osobista relacja z Bogiem moze sie rozwijac tak, jak chcesz. Wiec ja zachecam do poszukiwan, ale nie takich po omacku, tylko moze po prostu do spokojnego zanurzeni sie w wierze. A potem zobaczysz. Moze nic sie nie zmieni, moze cos sie ruszy w ktoras strone, moze cos sie w Tobie zmieni.

[skrywana_fantazja]

Ciekawa bardzo jestem tego ich ślubu, tym bardziej, że jeszcze nigdy ślubu kościelnego na żywo nie widziałam. Nie moge się doczekac Wtedy coś więcej powiem.

[Narrhien]

Napisane przez MoniaS93

to super, że mogłaś czegoś takiego doświadczyć. ja byłam na wielu ślubach i przeraża mnie to, jak wiele z nich jest robione 'na odwal', dosłownie. para młoda prawie nie uczestnicząca we Mszy (tzn. stojąca i modląca się chyba w myślach), pojedyńcze osoby z rodziny przystępujące do Komunii, goście weselni siedzący z nogą na nogę, widziałam nawet przypadki ludzi żujących gumę w kościele, nie mówiąc już o notorycznym spóźnianiu się itp (śpiewałam na ślubach więc dużo ich widziałam).

no i generalnie ja również uważam, że nie każdy musi mieć ślub kościelny.

Też się cieszę, bo dzięki temu zrozumiałam prawdziwe znaczenie takiego ślubu. To jest piękne wydarzenie

[skrywana_fantazja]

Albo te wieczory panieńskie, prezenty typu wibrator, jakiś penis, zamawianie striptizera (ostatnie jest dla mnie zdradą niezależnie czy kościelny czy cywilny).Co do wibratorów, mam szczerą nadzieję, że ludzie zaproszeni na wieczorek poprzedzający ślub kościelny mają chociaż pozornie tyle ogłady aby nie wyskakiwać z takim nietaktem. Co innego jakieś żele do masażu, bielizna, kamasutra - w końcu Kościół tego nie zabrania, ale wibrator to już gruba przesada.

[Narrhien]

Napisane przez skrywana_fantazja

Albo te wieczory panieńskie, prezenty typu wibrator, jakiś penis, zamawianie striptizera (ostatnie jest dla mnie zdradą niezależnie czy kościelny czy cywilny).Co do wibratorów, mam szczerą nadzieję, że ludzie zaproszeni na wieczorek poprzedzający ślub kościelny mają chociaż pozornie tyle ogłady aby nie wyskakiwać z takim nietaktem. Co innego jakieś żele do masażu, bielizna, kamasutra - w końcu Kościół tego nie zabrania, ale wibrator to już gruba przesada.

Można spędzić wieczór panieński bez takich atrakcji ja byłam na panieńskim, na którym nie było nic nawiązującego do seksu (to było u tej bardzo wierzącej koleżanki), po prostu spotkanie bliskich koleżanek, testy np. na to, na ile zna przyszłego męża (oczywiscie skonsultowane z mężem), różne gry typu "prawda albo wyzwanie", żadnych sprośnych elementów i bawiłyśmy się super w prezencie PM dostała od nas wartościowe książki i elegancką bieliznę

Najważniejsze to dostosować wieczor panieński do panny młodej niektóre chcą sprośnych zabaw, wibratorów itd., a niektóre nie - mają do tego prawo Można się dobrze bawic w każdych warunkach, jeśli przy tobie sa osoby, którym naprawdę na tobie zależy.

[skrywana_fantazja]

Ooo te wartościowe książki to tez dobry pomysł np jakies psychologiczne o małżeństwie itp.
Dla mnie takie pochlej party ze striptizem jest po prostu hańbą, a potem ślubuje się miłość - masakra i szczerze nawet nie chciałabym w takim panieńskim uczestniczyć ze względu na szacunek do mojego partnera. Zaraz przypomina mi się KacWawa.

[Candy_lips]

Napisane przez tyene

Najlepsza moja rada dla Ciebie to: a) idz na dobre nauki przedmalzenskie. Nikt Cie nie zmusi do wziecia po nich slubu koscielnego, a dobre nauki, jak u Dominikanow, moga sporo rzeczy rozjasnic, zreszta beda korzystne nawet jak nie bedziesz zyla w wierze, bo sporo madrosci na tych u Dominikanow (bylam z eksem, rozstalismy sie pare miesiecy po tych naukach - dobrze je wspominam) jest po prostu ogolnoludzkich b) porozmawiaj szczerze z fajnym ksiedzem na temat tego, jak widzisz siebie w Kosciele. Moja przyjaciolka jest "katoliko-lubna", ale nie przyjmuje wszystkich zasad wiary katolickiej, jej luby jest katolikiem, zdecydowali sie na slub jednostronny, u Dominikanow w Warszawie, znalezli ojca, ktory sie na to zgodzil. c) jezeli masz ochote, mozesz poczytac sensowne ksiazki na temat wiary i malzenstwa. Sporo amerykanskich ksiazek jest "ogolnie" chrzescijanska, tj. sa z roznych protestanckich denominacji i roznia sie czasem pogladem na antykoncepcje etc, ale clue malzenstwo w Chrystusie pozostaje. Sporo tych ksiazek jest dobra. Np. ja lubie ksiazki malzenstwa Eldredge, ckliwy jezyk jak cholera, ale powiem, ze to mnie trafily, zarowno "Urzekajaca", jak i "Dzikie Serce", jak i "Milosc i Wojna". Wiesz, to Twoja droga, nikt jej za Ciebie nie zrobi, poszukiwanie Boga i wiary zawsze odbywa sie na Jego i Twoich warunkach. Jezeli denerwuje Cie ton jakiejs ksiazki - odloz. Ja nadal mam mnostwo katolickich publicystow, ktorych nie cierpie. I co, i nic. Lubic nie musze, a nie slucham ich, bo szkoda mojej wierze. Pamietaj, ze tak naprawde niczego nie musisz deklarowac TERAZ. Jestes pewnie ochrzczona, przynalezysz do Kosciola pod tym wzgledem, a Twoja osobista relacja z Bogiem moze sie rozwijac tak, jak chcesz. Wiec ja zachecam do poszukiwan, ale nie takich po omacku, tylko moze po prostu do spokojnego zanurzeni sie w wierze. A potem zobaczysz. Moze nic sie nie zmieni, moze cos sie ruszy w ktoras strone, moze cos sie w Tobie zmieni.

Masz rację. Bardzo dziękuję za rady, bo mądrze piszesz. Przejrzę pozycje, o których mówisz, chyba tak najlepiej wyrobić sobie zdanie, żeby wiedzieć jak inni piszą o wierze itp. Dzięki
Tak, ochrzczona jestem jak najbardziej, bierzmowana też, więc ze strony technicznej ze ślubem kościelnych by nie było. Chłopak nigdy nie przeciwstawiał się w razie czego przeciw kościelnemu, mimo że sam generalnie nie wierzy. Wiem właśnie, że istnieje opcja ślubu jednostronnego.

Co do panieńskich, to zgadzam się i jeśli panieński, to taki jaki chcę, bo to jednak mój dzień i generalnie dużo bardziej bym była zadowolona z takich książek o małżeństwie niż np wibratora, który jakoś nie przemawia do mnie i leżałby w kącie, bo nie ciągnie mnie do takich zabawek No, ale wiadomo, rozmawia się z koleżankami i one wiedzą raczej co się lubi, wystarczy powiedzieć w razie czego

[Narrhien]

tyene tak mądrze pisze, że chwilami mam ochotę się nawrócić.

[201803300917]

Napisane przez Narrhien

tyene tak mądrze pisze, że chwilami mam ochotę się nawrócić.

zgadzam się

ja straciłam dziewictwo w tak potępionym przez niektóre wizazanki wieku 16 lat. i owszem nie byłam wtedy szczególnie dojrzała ale nie widzę w tym wielkiego problemu. skoro byłam zakochana, w związku od jakiegoś czasu i wiedziałam jak się zabezpieczyć to nie widziałam powodu żeby czekać. teraz mam 23 lata, z tamtym chłopakiem od dawna nie jestem i ani przez chwile tego nie żałowałam ani nie miałam poczucia, ze to jakaś patologia była.

[MoniaS93]

Napisane przez Narrhien

tyene tak mądrze pisze, że chwilami mam ochotę się nawrócić.

o to to to. na pewno będzie inspiracją

[PaulinciaKWC]

Napisane przez tyene

Najlepsza moja rada dla Ciebie to: a) idz na dobre nauki przedmalzenskie. Nikt Cie nie zmusi do wziecia po nich slubu koscielnego, a dobre nauki, jak u Dominikanow, moga sporo rzeczy rozjasnic, zreszta beda korzystne nawet jak nie bedziesz zyla w wierze, bo sporo madrosci na tych u Dominikanow (bylam z eksem, rozstalismy sie pare miesiecy po tych naukach - dobrze je wspominam) jest po prostu ogolnoludzkich b) porozmawiaj szczerze z fajnym ksiedzem na temat tego, jak widzisz siebie w Kosciele. Moja przyjaciolka jest "katoliko-lubna", ale nie przyjmuje wszystkich zasad wiary katolickiej, jej luby jest katolikiem, zdecydowali sie na slub jednostronny, u Dominikanow w Warszawie, znalezli ojca, ktory sie na to zgodzil. c) jezeli masz ochote, mozesz poczytac sensowne ksiazki na temat wiary i malzenstwa. Sporo amerykanskich ksiazek jest "ogolnie" chrzescijanska, tj. sa z roznych protestanckich denominacji i roznia sie czasem pogladem na antykoncepcje etc, ale clue malzenstwo w Chrystusie pozostaje. Sporo tych ksiazek jest dobra. Np. ja lubie ksiazki malzenstwa Eldredge, ckliwy jezyk jak cholera, ale powiem, ze to mnie trafily, zarowno "Urzekajaca", jak i "Dzikie Serce", jak i "Milosc i Wojna". Wiesz, to Twoja droga, nikt jej za Ciebie nie zrobi, poszukiwanie Boga i wiary zawsze odbywa sie na Jego i Twoich warunkach. Jezeli denerwuje Cie ton jakiejs ksiazki - odloz. Ja nadal mam mnostwo katolickich publicystow, ktorych nie cierpie. I co, i nic. Lubic nie musze, a nie slucham ich, bo szkoda mojej wierze. Pamietaj, ze tak naprawde niczego nie musisz deklarowac TERAZ. Jestes pewnie ochrzczona, przynalezysz do Kosciola pod tym wzgledem, a Twoja osobista relacja z Bogiem moze sie rozwijac tak, jak chcesz. Wiec ja zachecam do poszukiwan, ale nie takich po omacku, tylko moze po prostu do spokojnego zanurzeni sie w wierze. A potem zobaczysz. Moze nic sie nie zmieni, moze cos sie ruszy w ktoras strone, moze cos sie w Tobie zmieni.

Dominikanie są wspaniali

[madana]

Napisane przez PaulinciaKWC

Dominikanie są wspaniali

- cóż, własne nawrócenie zawdzięczam dominikanom- zawsze będę Bogu dziękować, ze kiedyś postawił ich na mojej drodze.
Tyene dobrze radzi, polecając zainteresowanym nauki przedmałżeńskie u nich właśnie- co ciekawe, bardzo często po tych naukach młodzi wcale nie biorą ślubu, a np. rozstają się- za to zyskują ŚWIADOMOŚĆ, o co chodzi w zawieraniu małżeństwa, czym jest budowanie relacji z drugim człowiekiem i jak to w ogóle jest trudne- wiedza taka jest bezcenna. Zresztą- może lepiej nie polecać, bo mają w porównaniu z innymi prowadzącymi takie nauki naprawdę duży odsetek rozstań par - może niektórzy wolą żyć w złudzeniu " a bo my się kochamy i to wystarczy". Zresztą sama Tyene jest przykładem osoby, która po takich naukach z narzeczonym się rozstała, ale jest zadowolona z tego, co tam poznała.

[201607110949]

Napisane przez madana

- cóż, własne nawrócenie zawdzięczam dominikanom- zawsze będę Bogu dziękować, ze kiedyś postawił ich na mojej drodze.
Tyene dobrze radzi, polecając zainteresowanym nauki przedmałżeńskie u nich właśnie- co ciekawe, bardzo często po tych naukach młodzi wcale nie biorą ślubu, a np. rozstają się- za to zyskują ŚWIADOMOŚĆ, o co chodzi w zawieraniu małżeństwa, czym jest budowanie relacji z drugim człowiekiem i jak to w ogóle jest trudne- wiedza taka jest bezcenna.

znajoma para była u Dominikanów na naukach, również dobrze je wspominają. Koleżanka była przerażona, że będą jej tłuc do głowy na odwal się jakieś wyświechtane frazesy a okazało się, że przyjemnie i pożytecznie spędziła czas. Podejrzewam, że i do niewierzących większość tego co mówią mogłaby trafić bo pomijając kwestie Boga i religii, związki małżeńskie cywilne i kościelne aż tak się między sobą nie różnią.

[madana]

Napisane przez SALIX

znajoma para była u Dominikanów na naukach, również dobrze je wspominają. Koleżanka była przerażona, że będą jej tłuc do głowy na odwal się jakieś wyświechtane frazesy a okazało się, że przyjemnie i pożytecznie spędziła czas. Podejrzewam, że i do niewierzących większość tego co mówią mogłaby trafić bo pomijając kwestie Boga i religii, związki małżeńskie cywilne i kościelne aż tak się między sobą nie różnią.

- tak, także dla takich osób byłoby to pomocne, bo zauważ sama- GDZIE ludzie mają się nauczyć takich rzeczy? Z domu często wynosi się średnie przykłady, widzi się tyle złych związków, a chciałoby się, aby nam akurat wyszło. Do tego popkultura karmi ludzi jakimś związkowym chłamem, pseudopsychologicznymi bzdurami, jakimiś "miłość wystarczy"- gdy oczywistym jest, że aby wyszło miłość być musi, ale ludzie muszą jeszcze nauczyć się żyć razem, komunikować się (to z kolei często leży i kwiczy).

[201607110949]

Napisane przez madana

- tak, także dla takich osób byłoby to pomocne, bo zauważ sama- GDZIE ludzie mają się nauczyć takich rzeczy? Z domu często wynosi się średnie przykłady, widzi się tyle złych związków, a chciałoby się, aby nam akurat wyszło. Do tego popkultura karmi ludzi jakimś związkowym chłamem, pseudopsychologicznymi bzdurami, jakimiś "miłość wystarczy"- gdy oczywistym jest, że aby wyszło miłość być musi, ale ludzie muszą jeszcze nauczyć się żyć razem, komunikować się (to z kolei często leży i kwiczy).

moim ulubionym z tego gatunku cytatem jest Kocha się za nic. Nie istnieje żaden powód do miłości - oczywiście autorstwa uwielbianego przez nastolatki Koejlo. No i potem, mając średnie wzorce w domu, inspirując się głębokimi jak klozet myślami filozofa naszych czasów (+ jest to często jedna z niewielu przeczytanych książek) okazuje się, że trzeba trwać w toksycznych związkach bo przecież "my się kochamy"

[Lievy]

Chyba problem leży w tym jak postrzegacie dziewictwo i dlaczego niektórzy chcą być z tego powodu dumni, a niektórzy nazywają dewiacją i masochizmem czekanie do ślubu.

Mi się wydaje, że jeżeli chce się kiedyś być w małżeństwie, a człowiek jest tak zrobiony, że chce, to najlepszym spoiwem w związku jest miłość, a czym jest miłość? Na pewno nie jest to jakieś uczucie. Miłość to ukierunkowanie woli na dobro innych w tym wypadku osoby, z którą się kiedyś chce pobrać, nawet jeżeli się jej jeszcze nie zna, bo przecież założenie jest takie, że się ją pozna. Czynnością takiego ukierunkowywania jest czystość przedmałżeńska, bo przecież to się robi dla związku i gadka o dostosowywaniu się/temperamencie... przecież, ludzie wiedzą po jakimś czasie czy wiążą się z wyuzdanymi dewiantami, seks w małżeństwie powinien być obustronnym dążeniem do zaspokojenia partnera/dania mu radości płynącej z seksu, wtedy jest przeciwny egoizmowi, który kłóci się z miłością, a ta ma przecież nadawać związkowi właściwy bieg.

Jeżeli chcecie miłości, ale prawdziwej miłości a nie motylków w brzuchu i różu w głowie, to skąd macie mieć pewność, że dwoje ludzi nie są dla siebie narzędziami masturbacji, bo przecież lubią seks, co jest normalne, że seks nie jest ważniejszy od miłości. Skąd być pewnym?

Czystość jest tym, co się wnosi do małżeństwa, gdy chce się, aby było ono silne, bo przecież to jakaś porcja miłości wniesiona już na starcie.

Ciekawą osobą, która była dziewicą do ślubu jest Adriana Lima

http://www.gq.com/women/photos/20060...nderwear-model

wybaczcie jeżeli z czymś się powtórzyłem, nie czytałem całego wątku

[201607110949]

Napisane przez Lievy

Czynnością takiego ukierunkowywania jest czystość przedmałżeńska, bo przecież to się robi dla związku i gadka o dostosowywaniu się/temperamencie... przecież, ludzie wiedzą po jakimś czasie czy wiążą się z wyuzdanymi dewiantami, seks w małżeństwie powinien być obustronnym dążeniem do zaspokojenia partnera/dania mu radości płynącej z seksu, wtedy jest przeciwny egoizmowi, który kłóci się z miłością, a ta ma przecież nadawać związkowi właściwy bieg.

znam osobę, która tak sobie zrobiła dla związku, że po 2 latach była już rozwódką bo okazało się, że mąż z nią nie może (tak, oblecieli wszystkich lekarzy, od psychiatrów/psychologów po seksuologów). Więc dla mnie to nie jest gadka a po prostu samo życie. Przyszłego męża sprawdza się pod kątem charakteru, warto i sprawdzić pod kątem seksu, w końcu to bardzo istotna część życia we dwójkę (i życia w ogóle).

[skrywana_fantazja]

Dziś bardzo ładnie ksiądz na kazaniu mówił, że Bóg powinien być na pierwszym miejscu, nie ukochany - bo ukochany może odejść, nie dzieci - one tez kiedyś odejdą. Jesli Bóg jest na pierwszym miejscu, a nie człowiek to wtedy nie odczujemy takiej dotkliwej pustki jak ci ludzie odejdą, nie bedzie takiej zadry w sercu. A miłośc do Boga zawsze przenosi się na relacje mąż-żona, matka-dziecko i ta ziemska miłość też jest przez to piękna.

---------- Dopisano o 13:33 ---------- Poprzedni post napisano o 13:31 ----------

Napisane przez SALIX

znam osobę, która tak sobie zrobiła dla związku, że po 2 latach była już rozwódką bo okazało się, że mąż z nią nie może (tak, oblecieli wszystkich lekarzy, od psychiatrów/psychologów po seksuologów). Więc dla mnie to nie jest gadka a po prostu samo życie. Przyszłego męża sprawdza się pod kątem charakteru, warto i sprawdzić pod kątem seksu, w końcu to bardzo istotna część życia we dwójkę (i życia w ogóle).

A moim zdaniem słowo ,,sprawdzić" jest krzywdzące i uprzedmiotawia człowieka. Nie chciałabym żeby mnie ktoś sprawdzał. Uważam, że tak czy siak poznamy tą osobę - nie musimy wystawiać ją na testy.

[201607110949]

Napisane przez skrywana_fantazja

A moim zdaniem słowo ,,sprawdzić" jest krzywdzące i uprzedmiotawia człowieka. Nie chciałabym żeby mnie ktoś sprawdzał. Uważam, że tak czy siak poznamy tą osobę - nie musimy wystawiać ją na testy.

a ja myślę, że jakkolwiek by to nie brzmiało, po prostu jest. Możesz zresztą podstawić tu inne, ładniejsze słowo, ale chyba przyznasz, że patrzysz na to jaki potencjalny mąż ma charakter, czy nie jest kłamcą, czy dotrzymuje obietnic, czy jest pracowity etc etc. Gdyby się okazało, że zdradza i oszukuje to byś go zostawiła, czyż nie? Dla mnie seks wpasowuje się w ten schemat, bo czemu nie, skoro to tak samo ważna rzecz?

[skrywana_fantazja]

Tylko, że seks można podreperować u seksuologa, psychologa (mimo opisanego przez Ciebie przypadku, jest on wyjątkiem), niektórzy ludzie nie musza mieć seksu, że aż iskrzy, nie jest to ich konieczny warunek, nie zostawią przez to i tylko przez to partnera, którego kochają (tak, wiem, miłośc to nie wszystko, ale jest podstawą inaczej nie byłoby dla kogo się starać w razie niepowodzeń, bo i po co skoro za rogiem może czekać na mnie ktoś inny). Charakteru człowieka natomiast na zmienisz - owszem leń może się sprężyć i być bardziej pracowitym, fleja, może zacząć dbać o swoje otoczenie, ale z oszustem i zdrajcą trudno żyć, bo jednorazowe oszustwa bardziej bolą niż nieposprzątanie po sobie.

[madana]

Napisane przez skrywana_fantazja

Dziś bardzo ładnie ksiądz na kazaniu mówił, że Bóg powinien być na pierwszym miejscu, nie ukochany - bo ukochany może odejść, nie dzieci - one tez kiedyś odejdą. Jesli Bóg jest na pierwszym miejscu, a nie człowiek to wtedy nie odczujemy takiej dotkliwej pustki jak ci ludzie odejdą, nie bedzie takiej zadry w sercu. A miłośc do Boga zawsze przenosi się na relacje mąż-żona, matka-dziecko i ta ziemska miłość też jest przez to piękna.

---------- Dopisano o 13:33 ---------- Poprzedni post napisano o 13:31 ----------



A moim zdaniem słowo ,,sprawdzić" jest krzywdzące i uprzedmiotawia człowieka. Nie chciałabym żeby mnie ktoś sprawdzał. Uważam, że tak czy siak poznamy tą osobę - nie musimy wystawiać ją na testy.

- jeśli się nie mylę, to to zdanie brzmi: Jeśli Bóg jest na pierwszym miejscu, wszystko inne jest na właściwym- a to wygląda trochę inaczej niż mówił ksiądz, bo mi akurat zmarli oboje rodzice, zmarli teściowie (i nikt z nich nie dożył starości)- i pustka była jak najbardziej, była rozpacz, płacz itp.- tyle że wiara pomaga z tym się uporać. I ciągle, mimo lat żałuję, ze moja mama nie żyje, jak najbardziej mam zadrę w sercu.

Słowo "sprawdzić" niekoniecznie musi uprzedmiotawiać człowieka, bo jeśli sprowadzimy je tylko do sfery seksu, to być może; ale ludzie, aby ze sobą być często potrzebują czasu (ja np. potrzebuję, są wyjątki, że nie ma tego czasu i się uda, ale to wyjątki) na dobre poznanie samych siebie w relacji z drugim człowiekiem, ale i poznanie drugiej osoby; ja tam jak najbardziej sprawdzałam własnego męża np. w kłótniach, wtedy gdy było średnio- bo przekonałam się, ze mam do czynienia z człowiekiem, w którym nie siedzi agresja, w kłótni nie muszę się go bać, nie zostanę zwyzywana itp. Przyglądałam się zresztą , czy też sprawdzałam, w wielu aspektach.