Czy któraś sie przyłączy do małego Klubu Dziewic?

[MoniaS93]

Napisane przez skrywana_fantazja

Dla mnie żadnym i chyba przy najbliżej okazji tak zrobię

dobra decyzja myślę, że nietaktem to byłoby jakiekolwiek negatywne skomentowanie takiego prezentu i jeśli coś to ten, kto komentuje powinien się wstydzić a nie ty

[skrywana_fantazja]

Oj będa komentować, bedą, opowiedzą ciotce, a ta to już na księży najeżdża jak mało kto

[Narrhien]

Biblia to jest cos pięknego. Ja nie jestem katoliczka, a czasem ją czytam, bo przekazuje uniwersalne wartości. Jako dziecko uwielbiałam swoję "Biblię szkolną" (dostałam na komunię ) i w sumie do tej pory czasem do niej wracam Uważam, że to bardzo dobry prezent dla dziecka, nawet z niekatolickiej rodziny, w końcu kiedyś to dziecko dorośnie i warto, żeby miało wybór

[Noodle Soup]

Przeczytałam niemal wszystkie strony wątku, przebrnęłam przez różne etapy dyskusji zazwyczaj się nie wypowiadam, wolę czytać, ale mam pytanie do dziewczyn, które nie uznają się za Katoliczki, ale wierzą w Boga, są nadal poszukujące - dlaczego akurat ślub kościelny? Skoro w jakiś Absolut wierzycie, ale nie utożsamiacie go z konkretną religią, to dlaczego nie złożyć sobie umownej przysięgi z partnerem w jakiejś miłej scenerii, w eter, skoro to i tak do Stwórcy dojdzie? Taką samą to zapewne miało by moc, jak wypowiadanie przysięgi w dusznym budynku, przed kapłanem katolickim, a wydaje mi się mniej, hm, zakłamane. A jednocześnie teoretycznie byłoby na takim samym poziomie, jak ślub kościelny, skoro to nie konkretna religia jest najważniejsza.

Pytanie hipotetyczne, ponieważ uważam, że każdy robi ze swoim życiem co chce, ale tak mi to do głowy przyszło podczas czytania Waszych postów. Ja osobiście jestem również poszukująca, obecnie uważam się za agnostyka, nikogo nie dyskryminuje ze względu na religię czy przekonania, bo każdy ma do swoich poglądów prawo - byle ich nie narzucał osobom trzecim.

Mówię to ja, nie dziewica, w 5cio letnim, szczęśliwym związku

[klempaa]

Napisane przez _ema_

Może odpowiem jako ta 'grzesznica', co lada monet idzie do ślubu.
Chcę przysięgać przed Bogiem, bo w Boga wierzę, i przysięga taka ma dla mnie dużo większą wartość niż papierek z urzędu (bez obrazy ateistki, wyrażam tylko mój osobisty pogląd ). Jednocześnie nie odnalazłam wiary, z którą zgadzam się w 100%, która mi odpowiada i którą chcę gloryfikować, a KK jest jedną z mi najbliższych. Więc slub kościelny będzie, bo nikt nie ma prawa odmówić mi obietnicy przed Bogiem. Cała ceremonia, przysięga, rytuał są dla mnie ogromnie ważne i nie ma na to wpływu fakt, że nie zyję w 100% z zasadami KK.

Napisane przez lolusl

zgadzam się z tym w zupełności
Ja również zamierzam wziąć ślub kościelny pomimo całkowicie świadomego bycia "grzesznicą". I smieszą mnie teksty "jesteś hipokrytką,bo chcesz brać ślub kościelny,a nie akceptujesz zasad tego kościoła".W Boga wierzę,a to czy jest on katolicki,buddyjski, protestancki czy inny nie ma dla mnie znaczenia.Ponieważ w polsce jednak kościół katolicki jest najbardziej rozpowszechniony a ja jestem ochrzczona w tej wierze,to po co kombinować,zakładać nową wiarę,która by odpowiadała moim przekonaniom,szukac kogoś kto będzie ksiedzem tam i da mi ślub ? Przysięgę składam przed Bogiem,nie przed księdzem,a wg mnie Bóg jest wszędzie ten sam i fakt,że zrobię to w kościele katolickim nie znaczy ani że sprofanuję budynek,ani że kogoś skrzywdzę.

A dla mnie szczerze powiedziawszy takie podejście jest totalnie niezrozumiałe.
Ja również za chwilę biorę ślub, i będzie to ślub cywilny. W Boga wierzę, ale katoliczką nie jestem, wiec nie wiem po co mam odstawiać szopkę ze spowiedzią i fałszywym żalem za grzechy, a więc i nieważnym rozgrzeszeniem, przysięganiem czegoś, czego nie zamierzam dochować (bo nie, nie przyjmę żadnego potomstwa i nie zamierzam go mieć) a potem swiętokradczym przyjęciem Komunii Świętej. Po co? Nie wiem.

Nie zmienia to jednak faktu, że uważam, że Bóg jest wszędzie, niezależnie od tego, gdzie sie znajduję. I moja przysięga małżeńska (nota bene napisana przez nas osobiście) będzie złożona przed Bogiem. Bez księdza, a z urzędnikiem stanu cywilnego, bez kościoła, ale z piękną oprawą (bo wcale nie trzeba brać ślubu w urzędzie) i białą suknią.
Ślub cywilny nie musi być odbębnieniem formalności i podpisaniem papierka. Może być Ceremonią przed duże "C".


Ps. No i niestety ale dla mnie branie ślubu kościelnego w momencie, gdy nie zamierza się żyć tak, jak mówi KK, jest zwykłym świętokradztwem, zwykłym robieniem sobie jaj z sakramentu. I wydaje mi się, że branie ślubu cywilnego, ale z Bogiem w sercu jest znacznie lepsze niż taka szopka.

[mary_poppins]

Napisane przez klempaa

A dla mnie szczerze powiedziawszy takie podejście jest totalnie niezrozumiałe.
Ja również za chwilę biorę ślub, i będzie to ślub cywilny. W Boga wierzę, ale katoliczką nie jestem, wiec nie wiem po co mam odstawiać szopkę ze spowiedzią i fałszywym żalem za grzechy, a więc i nieważnym rozgrzeszeniem, przysięganiem czegoś, czego nie zamierzam dochować (bo nie, nie przyjmę żadnego potomstwa i nie zamierzam go mieć) a potem swiętokradczym przyjęciem Komunii Świętej. Po co? Nie wiem.

Nie zmienia to jednak faktu, że uważam, że Bóg jest wszędzie, niezależnie od tego, gdzie sie znajduję. I moja przysięga małżeńska (nota bene napisana przez nas osobiście) będzie złożona przed Bogiem. Bez księdza, a z urzędnikiem stanu cywilnego, bez kościoła, ale z piękną oprawą (bo wcale nie trzeba brać ślubu w urzędzie) i białą suknią.
Ślub cywilny nie musi być odbębnieniem formalności i podpisaniem papierka. Może być Ceremonią przed duże "C".


Ps. No i niestety ale dla mnie branie ślubu kościelnego w momencie, gdy nie zamierza się żyć tak, jak mówi KK, jest zwykłym świętokradztwem, zwykłym robieniem sobie jaj z sakramentu. I wydaje mi się, że branie ślubu cywilnego, ale z Bogiem w sercu jest znacznie lepsze niż taka szopka.

Mam dokładnie takie samo podejście Mogę się podpisać.

[klempaa]

Napisane przez skrywana_fantazja

A teraz pytanie z mojej strony - Co jesli osoba nieprzestrzegająca zasad Kościoła Katolickiego dostaje propozycję bycia chrzestnym? Ma Waszym zdaniem odmówić i narazić się na nieprzyjemne uwagi i plotki ze strony rodziny, która pewnie z katolicyzmem tez niewiele ma wspólnego? W wielu rodzinach to by nie przeszło: chrzestną musisz być i koniec, bo nie wypada odmówić.

Wg mnie powinna odmówić.
Ja za to jestem w hm... niecodziennej sytuacji (chyba ). Chrzestną mojej siostry zostałam, gdy byłam bardzo mocno wierząca (wierząca nadal jestem) a do tego praktykującą katoliczką. Katoliczką nie jestem - a przynjamniej za taką się nie uważam - co nie przeszkadza mi, w momencie, gdy mała zada mi jakieś pytanie dotyczące religii - odpowiedzieć zgodnie z nauką KK. Staram się byc dobrą siostrą, a więc i dobrą matką chrzestną i świadczyć przede wszystkim swoim życiem i nastawieniem do świata
Co nie zmienia faktu, że gdyby teraz poproszono mnie o bycie chrzestną - nie zgodziłabym się.

[_ema_]

Napisane przez klempaa

A dla mnie szczerze powiedziawszy takie podejście jest totalnie niezrozumiałe.
Ja również za chwilę biorę ślub, i będzie to ślub cywilny. W Boga wierzę, ale katoliczką nie jestem, wiec nie wiem po co mam odstawiać szopkę ze spowiedzią i fałszywym żalem za grzechy, a więc i nieważnym rozgrzeszeniem, przysięganiem czegoś, czego nie zamierzam dochować (bo nie, nie przyjmę żadnego potomstwa i nie zamierzam go mieć) a potem swiętokradczym przyjęciem Komunii Świętej. Po co? Nie wiem.

Nie zmienia to jednak faktu, że uważam, że Bóg jest wszędzie, niezależnie od tego, gdzie sie znajduję. I moja przysięga małżeńska (nota bene napisana przez nas osobiście) będzie złożona przed Bogiem. Bez księdza, a z urzędnikiem stanu cywilnego, bez kościoła, ale z piękną oprawą (bo wcale nie trzeba brać ślubu w urzędzie) i białą suknią.
Ślub cywilny nie musi być odbębnieniem formalności i podpisaniem papierka. Może być Ceremonią przed duże "C".


Ps. No i niestety ale dla mnie branie ślubu kościelnego w momencie, gdy nie zamierza się żyć tak, jak mówi KK, jest zwykłym świętokradztwem, zwykłym robieniem sobie jaj z sakramentu. I wydaje mi się, że branie ślubu cywilnego, ale z Bogiem w sercu jest znacznie lepsze niż taka szopka.

Ale dlaczego zakładasz, że ja zamierzam przystępować do świętokradczych sakramentów, czy nie wychować dzieci po katolicku? Co do wychowania już odpowiadałam, i w mojej opinii jak najbardziej ten warunek spełnię. Jestem katoliczką, a to, że nie dopełniam jednej z zasad jest tylko i wyłącznie kwestią mojego sumienia. Dlatego nazywanie ceremonii, która jest dla mnie ważna 'szopką' w tej chwili obraża moje poglądy. Nie wierzysz, nie jestes katoliczką - bierzesz cywilny. Ja wierzę, jestem ochrzczona, staram się żyć zgodnie z sumieniem i nikt nie ma prawa odmawiać mi możliwości przyjęcia jednego z najważniejszych dla mnie sakramentów. Gratuluję ludziom, którzy oddali się Bogu w 100% oraz ludziom, którzy w 100% odwrócili się od teorii jego istnienia. Ja nie jestem w żadnej z tych grup, natomiast moja wiara jest szczera, i dla mnie małżeństwo bez ślubu kościelnego nie byłoby pełne. A to, że nie jestem człowiekiem krystalicznym i nie umiem zastosować się w 100% do przepisu na życie według KK nie odbiera mi prawa do wszelkiego życia duchowego, co jest mi od dłuższego czasu wmawiane (swoją drogą nie wierzę, że 100% wypowiadających się tu kobiet jest ideałem i wzorcem Katoliczki/Katolika).

[klempaa]

Napisane przez _ema_

Ale dlaczego zakładasz, że ja zamierzam przystępować do świętokradczych sakramentów, czy nie wychować dzieci po katolicku? Co do wychowania już odpowiadałam, i w mojej opinii jak najbardziej ten warunek spełnię. Jestem katoliczką, a to, że nie dopełniam jednej z zasad jest tylko i wyłącznie kwestią mojego sumienia. Dlatego nazywanie ceremonii, która jest dla mnie ważna 'szopką' w tej chwili obraża moje poglądy. Nie wierzysz, nie jestes katoliczką - bierzesz cywilny. Ja wierzę, jestem ochrzczona, staram się żyć zgodnie z sumieniem i nikt nie ma prawa odmawiać mi możliwości przyjęcia jednego z najważniejszych dla mnie sakramentów. Gratuluję ludziom, którzy oddali się Bogu w 100% oraz ludziom, którzy w 100% odwrócili się od teorii jego istnienia. Ja nie jestem w żadnej z tych grup, natomiast moja wiara jest szczera, i dla mnie małżeństwo bez ślubu kościelnego nie byłoby pełne. A to, że nie jestem człowiekiem krystalicznym i nie umiem zastosować się w 100% do przepisu na życie według KK nie odbiera mi prawa do wszelkiego życia duchowego, co jest mi od dłuższego czasu wmawiane (swoją drogą nie wierzę, że 100% wypowiadających się tu kobiet jest ideałem i wzorcem Katoliczki/Katolika).

Tylko, że wiesz - ja wierzę, również jestem ochrzczona i również żyję zgodnie z własnym sumieniem. Ale niezgodnie z zasadami KK. I nie chodzi o to, ze nie umiem (u Ciebie podejrzewam tez nie ) - ja zwyczajnie nie chcę. Ty chcesz?
I nie, nie zakładam, ze dzieci po katolicku nie wychowasz. Ale co - oczywiscie jak nie chcesz, to nie odpowiadaj - będzie spowiedź przed ślubem i będzie prawdziwy żal za grzechy i postanowienie poprawy (czyli: "jeśli bedę kiedyś miała znowu okazję tak grzeszyć to nie chce tego robić"?)? Przy podpisywaniu protokołu przed ślubem powiesz "nie" na pytanie czy będziesz stosować antykoncepcję? Czy może bedziesz używać tylko NPRu? TO są te nieścisłości i dla mnie - powtarzam: dla mnie - branie slubu kościelnego z takim podejściem jak opisuję jest złe; bo co innego chcieć się poprawić (czyli: żałować, że się seks przed ślubem uprawiało, nie stosować innych metod oprócz npr-u i nie robić miliona innych rzeczy), a co innego trwać przy swoim postępowaniu i wziać ślub kościelny "bo tak". To jest różnica.

[_ema_]

Napisane przez klempaa

Tylko, że wiesz - ja wierzę, również jestem ochrzczona i również żyję zgodnie z własnym sumieniem. Ale niezgodnie z zasadami KK. I nie chodzi o to, ze nie umiem (u Ciebie podejrzewam tez nie ) - ja zwyczajnie nie chcę. Ty chcesz?
I nie, nie zakładam, ze dzieci po katolicku nie wychowasz. Ale co - oczywiscie jak nie chcesz, to nie odpowiadaj - będzie spowiedź przed ślubem i będzie prawdziwy żal za grzechy i postanowienie poprawy (czyli: "jeśli bedę kiedyś miała znowu okazję tak grzeszyć to nie chce tego robić"?)? Przy podpisywaniu protokołu przed ślubem powiesz "nie" na pytanie czy będziesz stosować antykoncepcję? Czy może bedziesz używać tylko NPRu? TO są te nieścisłości i dla mnie - powtarzam: dla mnie - branie slubu kościelnego z takim podejściem jak opisuję jest złe; bo co innego chcieć się poprawić (czyli: żałować, że się seks przed ślubem uprawiało, nie stosować innych metod oprócz npr-u i nie robić miliona innych rzeczy), a co innego trwać przy swoim postępowaniu i wziać ślub kościelny "bo tak". To jest różnica.

Ok, rozumiem Twoje podejście, i w pewnym sensie masz rację. Idąc tą ideologią będę łamać prawo kościelne, bo z góry zakładam, że ani NPR ani wiele innych kwestii, które są przez kościół wymagane w grę nie wchodzą. Przyznaję Ci rację.
Z tym, że dla mnie bzdurne zasady wymyślone przez człowieka nie są wystarczającym argumentem, żeby zrezygnowała ze ślubu, który jest dla mnie ważny - zarówno ze strony duchowej jak i z punktu widzenia tradycji. Po prostu nie wyobrażam sobie małżeństwa zawartego jedynie przed urzędnikiem, bo od dziecka było mi wpajane istnienie Boga, taki a nie inny obrządek i szczerze wierzę w istnienie tego, jak to nazwałaś 'Absolutu', więc wybrałam jak wybrałam

[kasia89pl]

Napisane przez _ema_

Ok, rozumiem Twoje podejście, i w pewnym sensie masz rację. Idąc tą ideologią będę łamać prawo kościelne, bo z góry zakładam, że ani NPR ani wiele innych kwestii, które są przez kościół wymagane w grę nie wchodzą. Przyznaję Ci rację.
Z tym, że dla mnie bzdurne zasady wymyślone przez człowieka nie są wystarczającym argumentem, żeby zrezygnowała ze ślubu, który jest dla mnie ważny - zarówno ze strony duchowej jak i z punktu widzenia tradycji. Po prostu nie wyobrażam sobie małżeństwa zawartego jedynie przed urzędnikiem, bo od dziecka było mi wpajane istnienie Boga, taki a nie inny obrządek i szczerze wierzę w istnienie tego, jak to nazwałaś 'Absolutu', więc wybrałam jak wybrałam

Czyli jednym słowem chcesz wziąć ślub, bo masz taką zachciankę tzn. masz jakąś potrzebę duchową, ale nie zgadzasz się z KK. Dobrze, że masz chociaż odwagę się przyznać. Zastanawia mnie jedno, jak będziesz podchodziła do spowiedzi? Rozumiem, że będziesz kłamała? Gdyby ksiądz zapytał o twoje podejście to rozumiem, że też będziesz kłamała? Jakie ma znaczenie dla ciebie to, że według nauczania Kościoła w ogóle tego ślubu nie powinnaś dostać, bo nie zgadzasz się z nauką tego Kościoła - te bzdurne zasady są jednak elementem tego Kościoła.

[_ema_]

Napisane przez kasia89pl

Czyli jednym słowem chcesz wziąć ślub, bo masz taką zachciankę tzn. masz jakąś potrzebę duchową, ale nie zgadzasz się z KK. Dobrze, że masz chociaż odwagę się przyznać. Zastanawia mnie jedno, jak będziesz podchodziła do spowiedzi? Rozumiem, że będziesz kłamała? Gdyby ksiądz zapytał o twoje podejście to rozumiem, że też będziesz kłamała? Jakie ma znaczenie dla ciebie to, że według nauczania Kościoła w ogóle tego ślubu nie powinnaś dostać, bo nie zgadzasz się z nauką tego Kościoła - te bzdurne zasady są jednak elementem tego Kościoła.

Ale ja nikogo nie zamordowałam, nie planuję, jestem przeciwniczką aborcji, dzieci wychowam po katolicku. Jesli ksiądz mnie zapyta o moje podejście to mogę jasno powiedzieć, że współżyję, nie jestem przekonana co do słuszności tego czynu, ale nie mam też motywacji do zmiany tego faktu, nie sądzę żeby go ta odpowiedź zaskoczyła. Rozumiem, że w tej chwili rozmawiam z ideałem, dlatego ośmielasz się nazywać moje poglądy 'zachciankami'. Co do kwestii pytań księdza, spowiedzi i innych spraw pisałam już kilka razy i nie wiem po co mam się powtarzać - podałam Wam swoje poglądy, bo padło pytanie. Liczysz, że będę się teraz przed Tobą tłumaczyć? Dla Ciebie to zachcianka, dla mnie nie i na tym stanie.

[lolusl]

ema,myślę,że nie ma co dyskutować,bo to po prostu nie ma sensu.Niektórzy tej potrzeby nie rozumieją,bo dla nich nie bycie katolikiem w 100 % to już znaczy,że nie masz prawa korzystać z żadnej instytucji przewidzianej dla katolików,pomimo że czujesz taką potrzebę (co chyba powinno być odbierane pozytywnie?) Ciekawa jestem jedynie ilu byłoby tych katolików "idealnych",gdyby faktycznie zrobić taką ostrą selekcję.

[kalincia]

Rozumiem takie podej, chociaż ja nie muszę się do niego stosować i potrafię powiedzieć - nie. A już skrywana fantazja ze swoim pytaniem, czy odmówić bycia chrzestną, mnie bawi. W czym problem - nie chcę, nie jestem chrzestną, bo jestem niewiarząca, nie jestem świadkiem, bo jestem niewierząca. Czy to tak trudno pojąć? A jak rodzinie to trudno pojąć, to trudno - nie zrobię czegoś wbrew sobie. Ale, jak komuś to kompletnie wisi, a chce tej oprawy i tyle, to też rozumiem - tradycja i tyle. Bez znaczenia dla kogoś - jego sprawa.

[tyene]

Pytanie o przyjecie dzieci z miloscia po katolicku i odpowiedz "tak" oznacza zaakceptowanie woli Bozej w przypadku przyjmowania potomstwa (czyli antykoncepcja jest niedopuszczalna, NPR tak) oraz dolozenie wszelkich staran, by wychowac dzieci po katolicku w poprawnym znaczeniu tego slowa, czyli w interpretacji magisterium, a nie Emy. Jezeli nie zamierzasz starac sie ze wszystkich sil tego dotrzymac, to sklamiesz w protokole slubnym i sklamiesz podczas wlasnej ceremonii slubnej.

Katolik grzeszy, ale nie uwaza, ze "nic sie nie stalo", tylko nie bedac tego godnym, prosi Boga o wybaczenie i chce uczynic wszystko, co w jego woli, aby nie zgrzeszyc ponownie.

[_ema_]

Napisane przez tyene

Pytanie o przyjecie dzieci z miloscia po katolicku i odpowiedz "tak" oznacza zaakceptowanie woli Bozej w przypadku przyjmowania potomstwa (czyli antykoncepcja jest niedopuszczalna, NPR tak) oraz dolozenie wszelkich staran, by wychowac dzieci po katolicku w poprawnym znaczeniu tego slowa, czyli w interpretacji magisterium, a nie Emy. Jezeli nie zamierzasz starac sie ze wszystkich sil tego dotrzymac, to sklamiesz w protokole slubnym i sklamiesz podczas wlasnej ceremonii slubnej.

Katolik grzeszy, ale nie uwaza, ze "nic sie nie stalo", tylko nie bedac tego godnym, prosi Boga o wybaczenie i chce uczynic wszystko, co w jego woli, aby nie zgrzeszyc ponownie.

Trudno, ja wybrałam jak wybrałam i nie dyskutuję tu, aby otrzymać nawrócenie, tylko dla czystej dyskusji i wymiany poglądów. Dla mnie moje postępowanie jest prawidłowe, i tylko to w tej chwili ma dla mnie znaczenie, nie to, co uważają inni

[zakonna]

ja właśnie bym bardzo chciała zrozumieć to rozdwojenie jaźni, że idzie się do ślubu kościelnego po sakrament bo takie to istotne a jednocześnie się z premedytacją łamie zasady, co powoduje, że ten sakrament jest nieważny. Więc możecie mi to wytłumaczyć, jak chłop krowie na rowie, po co wam przysięga, która będzie nieważna?

[_ema_]

Napisane przez zakonna

ja właśnie bym bardzo chciała zrozumieć to rozdwojenie jaźni, że idzie się do ślubu kościelnego po sakrament bo takie to istotne a jednocześnie się z premedytacją łamie zasady, co powoduje, że ten sakrament jest nieważny. Więc możecie mi to wytłumaczyć, jak chłop krowie na rowie, po co wam przysięga, która będzie nieważna?

Dla Ciebie będzie nie ważna, dla mnie jak najbardziej ważna. To chyba najlepsze wyjaśnienie.

[lolusl]

Napisane przez zakonna

ja właśnie bym bardzo chciała zrozumieć to rozdwojenie jaźni, że idzie się do ślubu kościelnego po sakrament bo takie to istotne a jednocześnie się z premedytacją łamie zasady, co powoduje, że ten sakrament jest nieważny. Więc możecie mi to wytłumaczyć, jak chłop krowie na rowie, po co wam przysięga, która będzie nieważna?

A w świetle czego będzie nieważna? W moim przypadku kościoła katolickiego,któremu nie chcę podlegać.W świetle prawa przysięga ta jest jak najbardziej ważna. W moim przekonaniu wobec Boga i dla mnie samej równiez.A to,że kościół jej nie uzna,trudno. (aczkolwiek uzna,bo wykazując się swoją niesamowitą hipokryzją zauważę,iż wpis w księgach będzie istniał i być może dopiero gdyby ktoś się wzburzył i nakablował ksiedzu,to ksiądz by się tym zainteresował,a szczerze wątpię by coś takiego mialo miejsce )

[zakonna]

ale ślubu udziela ksiądz jako świadek waszej wspólnoty i nie możesz udawać, że tego księdza nie ma i jest nieważny bo gdyby tak było to byś sama sobie mogła ślubu udzielić. No i od samego początku jego świadkowanie i wasza przysięga jest oparta na fałszu. nie ogarniam tej podwójnej moralności, dla mnie to jest co najmniej dziwaczne.

[mary_poppins]

Kompletnie nie rozumiem Twojego podejście, ema. Dla mnie to hipokryzja czystej wody i uważam (choć katoliczką nie jestem), że nie powinniście dostać rozgrzeszenia. Chyba, że skłamiecie, ale kłamstwo w kwestii własnego ślubu to coś nie do pojęcia. Zgadzam się z tyene i klempąą, jak korzystasz z jakiejś instytucji to dostosowujesz się do jej zasad. Nie wiem po co kościół, skoro nie trafiają do Ciebie jego nauki. Nie rozumiem.

[_ema_]

Ja zapytam teraz w drugą stronę, z czystej ciekawości, jak to jest, że Wy tu walczycie zaciekle o wykluczenie grzesznic z kościoła, natomiast ksiądz jak usłyszy, że para mieszka razem przed ślubem, to nawet sam rezygnuje z pierwszej spowiedzi przedślubnej i każe przystępować wyłącznie do tej dzień przed/w dniu ślubu 'byle dotrzymali'. Czy to nie mała hipokryzja, takie łapanie owieczki, choć dobrze się ma świadomość, że pozwala się na przystąpienie do świętokradczego sakramentu? (wszak para wcale nie żałuje). Jak to się powinno odnosić do krucjat prowadzonych na forach internetowych?

[lolusl]

Napisane przez zakonna

ale ślubu udziela ksiądz jako świadek waszej wspólnoty i nie możesz udawać, że tego księdza nie ma i jest nieważny bo gdyby tak było to byś sama sobie mogła ślubu udzielić. No i od samego początku jego świadkowanie i wasza przysięga jest oparta na fałszu. nie ogarniam tej podwójnej moralności, dla mnie to jest co najmniej dziwaczne.

Więc powiedz,która konkretnie część przysięgi jest fałszywa
Ja (imię Pana Młodego) biorę ciebie (imię Panny Młodej) za żonę i ślubuję ci miłość, wierność i uczciwość małżeńską oraz że cię nie opuszczę aż do śmierci. Tak mi dopomóż Panie Boże wszechmogący w Trójcy jedyny i wszyscy święci.
(imię Panny Młodej) przyjmij tę obrączkę jako znak mojej miłości i wierności, w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego.
Przysięga to przysięga.Nie myl tego z protokołem,który faktycznie jest dla Kościoła jako instytucji.Przysięga nie ma z tym nic wspólnego.

[_ema_]

Napisane przez mary_poppins

Kompletnie nie rozumiem Twojego podejście, ema. Dla mnie to hipokryzja czystej wody i uważam (choć katoliczką nie jestem), że nie powinniście dostać rozgrzeszenia. Chyba, że skłamiecie, ale kłamstwo w kwestii własnego ślubu to coś nie do pojęcia. Zgadzam się z tyene i klempąą, jak korzystasz z jakiejś instytucji to dostosowujesz się do jej zasad. Nie wiem po co kościół, skoro nie trafiają do Ciebie jego nauki. Nie rozumiem.

Mary, jak widać ludzie to tylko ludzie i nie wszystko są w stanie zrozumieć. Nie rozumiesz, że ktoś żyje po swojemu, więc po prostu przyjmij do wiadomości Ja rozgrzeszenia na forum nie szukam, nie widzę w sobie hipokryzji i uważam, że robię słusznie. A, że nie rozumiesz, cóż, ja nie rozumiem wielu rzeczy i z tym żyję.

[zakonna]

ja o nic nie walczę, próbuję tylko pojąć tą śmiesznostkę jaką jest ślub kościelny w obliczu tego, że się kościół neguje.
normalnie to aż przykre, po co wam ksiądz skoro do boga macie bezpośredni dostęp?

[ejni_mazurek]

Nie wiem jak mozna zrezygnowac z seksu to tak jakby sobie powiedziec nie bede jadla lodow czekoladowych az do slubu

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[mary_poppins]

Napisane przez _ema_

Ja zapytam teraz w drugą stronę, z czystej ciekawości, jak to jest, że Wy tu walczycie zaciekle o wykluczenie grzesznic z kościoła, natomiast ksiądz jak usłyszy, że para mieszka razem przed ślubem, to nawet sam rezygnuje z pierwszej spowiedzi przedślubnej i każe przystępować wyłącznie do tej dzień przed/w dniu ślubu 'byle dotrzymali'. Czy to nie mała hipokryzja, takie łapanie owieczki, choć dobrze się ma świadomość, że pozwala się na przystąpienie do świętokradczego sakramentu? (wszak para wcale nie żałuje). Jak to się powinno odnosić do krucjat prowadzonych na forach internetowych?

Każdy człowiek ocenia po sobie - na pewno nie każdy ksiądz tak robi, a jeśli ten konkretny tak właśnie robi to dupa a nie ksiądz. Nie zgadzam się w żaden sposób z zasadami kk, ale podziwiam ludzi którzy konsekwentnie do niego należą (do momentu, gdy to nie zakrawa o zaburzenia psychiczne, bo i tak bywa). Każdy człowiek ma swoje własne poczucie obciachu, mnie by było wstyd z podejściem "wezmę ślub w kościółku, bo jak się zakręci albo da w łapę to ksiądz udzieli rozgrzeszenia, a ze ślubu zdjęcia będą fajne i babcia się ucieszy".

Napisane przez _ema_

Mary, jak widać ludzie to tylko ludzie i nie wszystko są w stanie zrozumieć. Nie rozumiesz, że ktoś żyje po swojemu, więc po prostu przyjmij do wiadomości Ja rozgrzeszenia na forum nie szukam, nie widzę w sobie hipokryzji i uważam, że robię słusznie. A, że nie rozumiesz, cóż, ja nie rozumiem wielu rzeczy i z tym żyję.

Rozumiem, że ktoś żyje po swojemu - jak najbardziej. Ale mam prawo oceniać czyjeś podejście do spraw, które dla mnie są poważne, więc jeśli ktoś robi coś, co w mojej ocenie jest hipokryzją to chcę się dowiedzieć, co nim kieruje. Twoje wyjaśnienie sprawy w żaden sposób do mnie nie trafia, dla mnie to co robisz jest po prostu hipokryzją I tyle, zrobisz co będziesz chciała, ale ja mam prawo to negować.

[tyene]

Para, ktora mieszka przed slubem, grzeszy do momentu slubu. Moze toczyc wewnetrzna walke, ale po slubie ten grzech zaniknie.

Jezeli ktos zas nie akceptuje nauk Kosciola w zakresie antykoncepcji, przyjecia dzieci, wychowania ich po katolicku, to jak moze przysiac to podczas wlasnego slubu? A ksiadz podczas ceremonii pyta. Nikt podczas ceremonii Cie nie pyta, czy jestes dziewica czy nie, ale owszem, przysiegasz milosc do konca zycia, przysiegasz przyjecie kazdego dziecka, jakim Bog Cie obdarzy i przysiegasz wychowac dzieci po katolicku.

---------- Dopisano o 19:07 ---------- Poprzedni post napisano o 19:05 ----------

Napisane przez lolusl

Więc powiedz,która konkretnie część przysięgi jest fałszywa
Ja (imię Pana Młodego) biorę ciebie (imię Panny Młodej) za żonę i ślubuję ci miłość, wierność i uczciwość małżeńską oraz że cię nie opuszczę aż do śmierci. Tak mi dopomóż Panie Boże wszechmogący w Trójcy jedyny i wszyscy święci.
(imię Panny Młodej) przyjmij tę obrączkę jako znak mojej miłości i wierności, w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego.
Przysięga to przysięga.Nie myl tego z protokołem,który faktycznie jest dla Kościoła jako instytucji.Przysięga nie ma z tym nic wspólnego.

"Kapłan w imieniu Kościoła zadaje trzy pytania, które można określić „pytaniami o miłość”.
Czy chcecie dobrowolnie i bez żadnego przymusu zawrzeć związek małżeński?
Zwrot ten dotyczy decyzji o zawarciu małżeństwa. Po pierwsze, czy została podjęta dobrowolnie, to znaczy „z dobrej woli”, a nie pod wpływem niewłaściwych intencji lub ubocznych zamiarów, które do małżeństwa mogą popychać. Po drugie, czy decyzja ta jest wolna od przymusu wewnętrznego, czy zewnętrznego. Sytuację przymusu mogą stwarzać różne okoliczności, np. presja rodziców lub środowiska w sytuacji poczęcia dziecka. Po trzecie – chodzi w nim o upewnienie, czy narzeczeni są świadomi, czym jest związek, który zamierzają zawrzeć. Związek małżeński w rozumieniu chrześcijańskim jest wspólnotą pod każdym względem: uczuciowym, erotycznym, ekonomicznym, społecznym. Jest to związek tworzący przestrzeń współzależności, wzajemnego oddania. Od momentu przyrzeczenia już nie tylko ty sam, ty sama będziesz o sobie decydować.

Czy chcecie wytrwać w tym związku w zdrowiu i w chorobie, w dobrej i złej doli, aż do końca życia? Drugie pytanie ma na celu uświadomić narzeczonym, że w życiu mogą ich spotykać różne okoliczności i sytuacje. Słowa „w zdrowiu i w chorobie, w dobrej i złej doli” skłaniają do refleksji: czy z osobą, którą wybraliście chcecie przechodzić przez radosne i trudne chwile? A jeśli „zła dola” oznaczać będzie, że to ta ukochana będzie dla ciebie przyczyna trudności, czy wtedy nie odmówisz jej swojej miłości? Może będzie chora, może ujawni trudne dla ciebie cechy charakteru?

Czy chcecie z miłością przyjąć i po katolicku wychować potomstwo, którym was Bóg obdarzy? Jest to zapytanie o gotowość przyjęcia każdego dziecka do zawiązanego małżeństwa. Jeżeli któreś z narzeczonych zakładałoby, że nie chce mieć dzieci, zawarcie związku małżeńskiego nie będzie ważne. Druga część pytania dotyczy wychowania w duchu wartości katolickich – nie chodzi o powierzchowną religijność, ale o wprowadzanie zachowań i postaw, które zakłada chrześcijaństwo. Wymaga to własnego poszukiwania i przemieniania, aby te treści przekazywać dzieciom nie tylko słowem, ale życiem."

[_ema_]

Napisane przez mary_poppins

Każdy człowiek ocenia po sobie - na pewno nie każdy ksiądz tak robi, a jeśli ten konkretny tak właśnie robi to dupa a nie ksiądz. Nie zgadzam się w żaden sposób z zasadami kk, ale podziwiam ludzi którzy konsekwentnie do niego należą (do momentu, gdy to nie zakrawa o zaburzenia psychiczne, bo i tak bywa). Każdy człowiek ma swoje własne poczucie obciachu, mnie by było wstyd z podejściem "wezmę ślub w kościółku, bo jak się zakręci albo da w łapę to ksiądz udzieli rozgrzeszenia, a ze ślubu zdjęcia będą fajne i babcia się ucieszy".

Wybacz ale pokazujesz w tej chwili tylko i wyłącznie własne ograniczenie, jeśli od dłuższego czasu tłumaczy Ci się, co dla mnie taka ceremonia znaczy, a Ty umiesz jedynie powtarzać utartą żenującą formułkę, którą sama wymyśliłaś. Nie rozumiesz moich poglądów, to przyjmij je do wiadomości, zamiast pisac takie bzdury, bo zaczynam żałować, że w ogóle zaczełam się udzielać w tym temacie. Dziwna to dyskusja, kiedy x razy tłumaczę swoje powody przystępowania do ślubu, i x razy jest mi wmawiane, że g*wno wiem, i tak na prawdę to chcę foteczek i sukieneczki.
Ja nie mam zamiaru tłumaczyć teraz każdemu, że nie jestem wielbłądem, bo widzę, że tu nie chodzi o zrozumienie drugiej strony. Gdyby o to chodziło, już dawno wiedziałabyś, jaką bzdurę napisałaś.

[lolusl]

Napisane przez tyene

Para, ktora mieszka przed slubem, grzeszy do momentu slubu. Moze toczyc wewnetrzna walke, ale po slubie ten grzech zaniknie.

Jezeli ktos zas nie akceptuje nauk Kosciola w zakresie antykoncepcji, przyjecia dzieci, wychowania ich po katolicku, to jak moze przysiac to podczas wlasnego slubu? A ksiadz podczas ceremonii pyta. Nikt podczas ceremonii Cie nie pyta, czy jestes dziewica czy nie, ale owszem, przysiegasz milosc do konca zycia, przysiegasz przyjecie kazdego dziecka, jakim Bog Cie obdarzy i przysiegasz wychowac dzieci po katolicku.

---------- Dopisano o 19:07 ---------- Poprzedni post napisano o 19:05 ----------



"Kapłan w imieniu Kościoła zadaje trzy pytania, które można określić „pytaniami o miłość”.
Czy chcecie dobrowolnie i bez żadnego przymusu zawrzeć związek małżeński?
Zwrot ten dotyczy decyzji o zawarciu małżeństwa. Po pierwsze, czy została podjęta dobrowolnie, to znaczy „z dobrej woli”, a nie pod wpływem niewłaściwych intencji lub ubocznych zamiarów, które do małżeństwa mogą popychać. Po drugie, czy decyzja ta jest wolna od przymusu wewnętrznego, czy zewnętrznego. Sytuację przymusu mogą stwarzać różne okoliczności, np. presja rodziców lub środowiska w sytuacji poczęcia dziecka. Po trzecie – chodzi w nim o upewnienie, czy narzeczeni są świadomi, czym jest związek, który zamierzają zawrzeć. Związek małżeński w rozumieniu chrześcijańskim jest wspólnotą pod każdym względem: uczuciowym, erotycznym, ekonomicznym, społecznym. Jest to związek tworzący przestrzeń współzależności, wzajemnego oddania. Od momentu przyrzeczenia już nie tylko ty sam, ty sama będziesz o sobie decydować.

Czy chcecie wytrwać w tym związku w zdrowiu i w chorobie, w dobrej i złej doli, aż do końca życia? Drugie pytanie ma na celu uświadomić narzeczonym, że w życiu mogą ich spotykać różne okoliczności i sytuacje. Słowa „w zdrowiu i w chorobie, w dobrej i złej doli” skłaniają do refleksji: czy z osobą, którą wybraliście chcecie przechodzić przez radosne i trudne chwile? A jeśli „zła dola” oznaczać będzie, że to ta ukochana będzie dla ciebie przyczyna trudności, czy wtedy nie odmówisz jej swojej miłości? Może będzie chora, może ujawni trudne dla ciebie cechy charakteru?

Czy chcecie z miłością przyjąć i po katolicku wychować potomstwo, którym was Bóg obdarzy? Jest to zapytanie o gotowość przyjęcia każdego dziecka do zawiązanego małżeństwa. Jeżeli któreś z narzeczonych zakładałoby, że nie chce mieć dzieci, zawarcie związku małżeńskiego nie będzie ważne. Druga część pytania dotyczy wychowania w duchu wartości katolickich – nie chodzi o powierzchowną religijność, ale o wprowadzanie zachowań i postaw, które zakłada chrześcijaństwo. Wymaga to własnego poszukiwania i przemieniania, aby te treści przekazywać dzieciom nie tylko słowem, ale życiem."

Ema już odpowiedziała na to pytanie i ja sie z tym zgadzam.Na wszystkie pytania odpowiedziałabym TAK i nie byłoby to kłamstwo,więc gdzie tu fałsz? Po katolicku,czyli przekazać katolickie wartości,które mam zamiar przekazać.Nie zabronię dziecku chodzić do Kościoła.Pozwolę mu wybrac swoją wiarę jednocześnie przekazując dobre wartości KK.