Jakie książki czytacie??

[syntagma]

Bardzo fajny watek to dodam cos od siebie... Mi czytali jak bylam mala, uwielbialam to. Teraz czytam sobie sama oczywiscie Z lekturami u mnie zawsze byl nieco problem, bo moja dusza buntowniczki nie pozwala mi nigdy robic tego co mi kaza Wiekszosc lektur jednak przeczytalam, ale w innej kolejnosci i czasie niz byly omawiane. Gdy czytam ksiazke, ktora wiem, ze musze przeczytac to cala przyjemnosc mi pryska i potrafie meczyc jedna 2 tygodnie.

Najbardziej mnie dziwi poglad niektorych, ze opisy w ksiazkach sa takie nudne. Yyyy...jak ktos nie lubi czytac to sie go nie przekona uwazam.

Nie lubie czytac ksiazek bardzo znanych, omijam od razu z reguly i szukam takich, o ktorych malo co slyszalam, pisarzy skandynawskich, rumunskich, latynoamerykanskich roznie. Taka satysfakcje mi to daje, ze odkrylam sama cos swietnego Nie lubie kryminalow

Ludowa co to byl za atak na Ciebie...yyyyh..

[rambo]

Napisane przez paula007

Oj, widzę, że tu interesująca dyskusja się toczy. Mogę się dołączyć?

Niedawno wypożyczyłam "Wspomnienia z niepamięci" Gustawa Holoubka i teraz czytając Was, przypomniałam sobie pewien fragment, zaraz zacytuję. Otóż jest tam rozdział dotyczący szkoły i mistrz pisze, że w tych początkowych latach on się uczyć nie musiał? Dlaczego?

"Jakoś tak się działo, że nabywana wiedza sama wchodziła do głowy. Przyczyną tego błogostanu była okoliczność, że dzieci wtedy czytały. Czytały w domu książki kupowane przez rodziców albo pożyczane od kolegów. Było ambicją znac podstawową lekturę danego okresu, aby móc się ścigać z innymi znajomością wyczytanej wiedzy."
(podkreślenia - Paula )

Czytając to, zrobiło mi sie trochę smutno. Bo tamte czasy odeszły w zapomnienie i nie wiadomo, czy w ogóle wrócą. Wszystko odwróciło się o 180 stopni. Bardzo mało dzieci, w ogóle ludzi, dzisiaj czyta jakiekolwiek książki. Aż dziw, że liter nie pozapominali i wiadomości z gg przeczytać jeszcze potrafią (choć gorzej z napisaniem). Oczywiście w tym momencie trochę generalizuję, bo chociażby tu na Wizażu widać, że sporo osób książki kocha. I to jest bardzo optymistyczne.

Zgadzam się również z Wami w kwestii tego, że miłość do książek wynosi się z domu. Mój skromny przypadek również to potwierdza. Gdy byłam mała, mama (także tato czy dziadkowie, ale mama najwięcej ) dużo mi czytała. Potem, gdy już się sama nauczyłam czytać (tu paradosksalnie duża zasługa telewizji i "Wielkiej gry", dzięki której podobno już w wieku trzech lat czytałam gazety, wprowadzając sąsiadki w osłupienie ), zawsze mogłam mieć pod ręką odpowiednią lekturę. Teraz nie wyobrażam sobie funkcjonowania bez książek. Nie wiem, kim i jaka byłabym, gdybym nie czytała. Wolę nie myśleć.

W sumie sami siebie zapędzamy w 'kozi róg'. Mamy wszystko podane na tacy. Adaptacje książek w filmach, grach komputerowych ().
Internet. Telewizja.

To wszystko składa się na to, że w teorii ludziom łatwiej przyswoić atrakcyjne kolorowe, trójwymiarowe obrazki od szarego, zadrukowanego papieru.

W sumie, myślę że aż tak wiele się nie zmieniło.
Jak ktoś czytać lubi, to czytać będzie.

Z tym, że książka sama w sobie z "przyjemności" zmieniana jest na "obowiązek".

Napisane przez syntagma

Najbardziej mnie dziwi poglad niektorych, ze opisy w ksiazkach sa takie nudne. Yyyy...jak ktos nie lubi czytac to sie go nie przekona uwazam.

Ja kiedyś usłyszałam też świetny argument (no nie licząc jeszcze tego z literkami )

"A... No bo tam wszystko, to takie wymyślone..."



Ja raczej lubię opisy. Chociaż zauważyłam, że jak mnie "akcja wciągnie" to w dłuższych opisach omijam wzrokiem niektóre słowa. Naturalnie, nie kontroluję tego.
I potem się muszę cofać, bo się orientuję, że tak naprawdę to zrozumiałam połowę z tego co przeczytałam

[paula007]

Napisane przez rambo

W sumie sami siebie zapędzamy w 'kozi róg'. Mamy wszystko podane na tacy. Adaptacje książek w filmach, grach komputerowych ().
Internet. Telewizja.

To wszystko składa się na to, że w teorii ludziom łatwiej przyswoić atrakcyjne kolorowe, trójwymiarowe obrazki od szarego, zadrukowanego papieru.

W sumie, myślę że aż tak wiele się nie zmieniło.
Jak ktoś czytać lubi, to czytać będzie.

Z tym, że książka sama w sobie z "przyjemności" zmieniana jest na "obowiązek".

No tak, prawda.

Dużo łatwiej obejrzeć film, niż poświęcić kilka godzin na przeczytanie książki. Tylko, że i film trzeba zrozumieć, a z tym wielu ma problemy.

Pewnie, że kto lubi czytać, ten to będzie robił. Tylko coś mi się wydaje, że coraz mniej osób to lubi. Ale cóż. Nie będę rozpaczać, tylko się cieszyć, że nie idę z duchem czasu i nie porzucam książek.

Napisane przez rambo

Ja kiedyś usłyszałam też świetny argument (no nie licząc jeszcze tego z literkami )

"A... No bo tam wszystko, to takie wymyślone..."

A to ktoś wysnuł wniosek.

Chociaż coś z tym wymyślaniem jest. Bo są książki (i nie tylko książki), gdzie fabuła jest kompletnie niewiarygodna (i nie mówię tu tylko o sf i tym podobnych. Dobry autor powinien pisać o tym, co sam przeżył. Nie chodzi o zaczerpnięte prosto z życia historie tylko o uczucia, rozterki, których sam doświadczył czy które zauważył u poznanych ludzi. Nie wierzę w opowieści, biorące się z powietrza.

Napisane przez rambo

Ja raczej lubię opisy. Chociaż zauważyłam, że jak mnie "akcja wciągnie" to w dłuższych opisach omijam wzrokiem niektóre słowa. Naturalnie, nie kontroluję tego.
I potem się muszę cofać, bo się orientuję, że tak naprawdę to zrozumiałam połowę z tego co przeczytałam

Skąd ja to znam. Mam dokładnie tak samo.

[Germini]

Rambo, Paula, ja się tylko pod Wami podpiszę. Nie sposób się z Wami nie zgodzić.

[Ludowa]

Napisane przez paula007

Chociaż coś z tym wymyślaniem jest. Bo są książki (i nie tylko książki), gdzie fabuła jest kompletnie niewiarygodna (i nie mówię tu tylko o sf i tym podobnych. Dobry autor powinien pisać o tym, co sam przeżył. Nie chodzi o zaczerpnięte prosto z życia historie tylko o uczucia, rozterki, których sam doświadczył czy które zauważył u poznanych ludzi. Nie wierzę w opowieści, biorące się z powietrza.

A, tu będę polemizować, Paulo Łatwiej jest pisać 'z życia', w oparciu o własne doświadczenia, niż wymyślać całkiem abstrakcyjne lub obce dla autora historie. Nie ujmując twórcom pierwszej opcji, zdanie: Dobry autor powinien pisać o tym, co sam przeżył jest wg mnie nadużyciem i niepotrzebną dyskryminacją grupy drugiej. Pozdrawiam

A odnośnie powyższego - czytając książki napisane bardzo przekonywająco z dokładnymi, sugestywnymi opisami pewnych scen zastanawiam się, czy tak można - czy można napisać coś w materii, z którą wcale nie miało się do czynienia. Rozumiecie, o co mi chodzi? Podam przykład. Gdy zajmowałam się "Lolitą" ciągle chodziła mi po głowie myśl: albo Nabokov jest naprawdę dobry w przedstawianiu - z założenia obcej - psychiki pedofila, albo... ma jakieś doświadczenia w tej kwestii

Przyjęłam, że jest po prostu dobry

Santygma - ano, był i się zmył

[czapeczkaelfa]

Mialam te same przemyślenia odnosnie Lolity. Ale założyłam, że Nabokov po prostu był wielkim pisarzem i tylko dlatego był w stanie tak sugestywnie psychike pedofila oddac.

[paula007]

Ludowa albo mnie trochę źle zrozumiałaś, albo ja się tak nieprecyzyjnie wyraziłam. Nie mam na myśli wydarzeń zaczerpniętych prosto z życia, nie. Tylko pisanie o tym, co się czuje, co się rozumie, na czym się zna, co się zgłębia. Jeśli te emocje i w ogóle to, co ma się do przekazania wpakowuje się w konkretną, wymyśloną fabułę, postacie, zdarzenia, tym lepiej. Wyobraźnia + własne refleksje, doświadczenia, przeżycia. Wtedy wiem, że autor wie, o czym pisze; że nie zmyśla banalnej historyjki na potrzeby wydawnictwa; że dzieli się z czytelnikiem własnymi emocjami. To przemawia do mnie najbardziej. Chociaż zdaje sobie sprawę, że nie zawsze można to poznać. Istnieją sprytni mistyfikatorzy.
Drugiej grupie, jak to nazwałaś, nie chce ubliżać, bo wiem, że istnieją gatunki, w których z życia się raczej nie czerpie. Choćby kryminały (akurat bardzo lubię ), horrory, sf.
Oczywiscie to tylko mój pogląd i nikogo nie zmuszam do jego przyjęcia.

ps. Chyba jeszcze nie miałam okazji z Tobą dyskutować, ale czytałam twoje posty i musze przyznać, że na początku również myślałam, że jesteś starsza Bardzo dojrzałe wypowiedzi. Mam nadzieję, że jesze się spotkamy w innych wątkach.

Pozdrawiam również

Komplemenciara Paula

ps2. Aż sobie wypożyczę tę "Lolitę" przez Was bo jeszcze nie czytałam.

[Luba]

Ja powiem tak:

Intrygę można sobie wymyslic jaka się chce. W koncu nie wymagajmy, zeby autor, opisując morderstwo, sam kogos zabił... Można sobie powymyslac wszystko, nawet uczucia, jakich się nigdy nie doswiadczyło.
Ale... lubię jesli autor umieszczając akcję w jakims miejscu trzyma się realiów i wie o czym pisze. Jesli nie myli ulic w jakims miescie i nie umieszcza np jeziora tam, gdzie go nie ma (jesli pisze oczywiście o konkretnej okolicy). Lubię, jesli autor pisząc o tym, że morderca używa jakiejś broni, wie jak ta broń działa. Itd.

[0096a1e2f6245c4e98bc18de9b0ed84c369ef137_632f8bf2adc0b]

A autobiografii J. Chmielewskiej autorka fajną rzecz pisze: pewna pani napisała piękną książkę, w której rozgrywa się scena, gdie niewidomy chłopiec zbiera bursztyny na plaży. Po czym pani Chmielewska kompletnie się do autorki zraziła, bo cóż się okazało? Sama kiedyś próbowała w calkowitej ciemności jantar uzbierac, i chała - nierealne, bo bursztyn w dodyku przypomina wiele innych śmieci morskich: kamyki, zasuszone kupki, kawałki drewna. Chmielewska wniosek wysunęła jeden: PRZED napisaniem czegokolwiek sprawdzić to

[Luba]

Miło mi, że myslę podobnie jak pani Chmielewska

A co to za książka? bo mnie do głowy przychodzi tylko "Gniewko, syn rybaka" a nie pamietam, czy była tam taka scena...

[czapeczkaelfa]

Napisane przez Luba

Miło mi, że myslę podobnie jak pani Chmielewska

A co to za książka? bo mnie do głowy przychodzi tylko "Gniewko, syn rybaka" a nie pamietam, czy była tam taka scena...

A mi się skojarzyło "Spotkanie nad morzem", tylko że tam była niewidoma dziewczynka, wiec występuje tu pewna niezgodność faktów

[paula007]

[1=0096a1e2f6245c4e98bc18d e9b0ed84c369ef137_632f8bf 2adc0b;4283798]A autobiografii J. Chmielewskiej autorka fajną rzecz pisze: pewna pani napisała piękną książkę, w której rozgrywa się scena, gdie niewidomy chłopiec zbiera bursztyny na plaży. Po czym pani Chmielewska kompletnie się do autorki zraziła, bo cóż się okazało? Sama kiedyś próbowała w calkowitej ciemności jantar uzbierac, i chała - nierealne, bo bursztyn w dodyku przypomina wiele innych śmieci morskich: kamyki, zasuszone kupki, kawałki drewna. Chmielewska wniosek wysunęła jeden: PRZED napisaniem czegokolwiek sprawdzić to [/quote]

O!

[syntagma]

Napisane przez paula007

Chociaż coś z tym wymyślaniem jest. Bo są książki (i nie tylko książki), gdzie fabuła jest kompletnie niewiarygodna (i nie mówię tu tylko o sf i tym podobnych. Dobry autor powinien pisać o tym, co sam przeżył. Nie chodzi o zaczerpnięte prosto z życia historie tylko o uczucia, rozterki, których sam doświadczył czy które zauważył u poznanych ludzi. Nie wierzę w opowieści, biorące się z powietrza

Zgadzam sie z tym co napisalas dalej: moim zdaniem dobry pisarz musi byc swietnym obserwatorem. Nie jest moim zdaniem konieczne zeby przezyc cos samemu na wlasnej skorze naprawde. Obserwacje, wyobraznia, sny, w ktorych przezywamy cos co nie zdarzylo sie naprawde, a jakie sie wydaje prawdziwe, prawda? Poza tym nikt nie jest czysta karta

[0096a1e2f6245c4e98bc18de9b0ed84c369ef137_632f8bf2adc0b]

Napisane przez czapeczkaelfa

A mi się skojarzyło "Spotkanie nad morzem", tylko że tam była niewidoma dziewczynka, wiec występuje tu pewna niezgodność faktów

Nie, Spotkanie... na pewno nie, bo Chmielewska podaje, że rzecz działą się bardzo dawno temu.

[Fraoch]

Przeczytałam od deski do deski wiec dopiero teraz się wypowiadam i tu
Jeżycjada oczywiście coś co powinno się znać Teraz nawet w akademiku z koleżankami robimy sobie wieczorki z czytaniem książek Musierowiczowej Znaczy czytanie na głos hyhy i troche wolno nam to idzie bo często prerywane wszystko jest niekontrolowanymi wybuchami śmiechu A potem oczywiście toczymy dyskusje i jakapostać i dlaczego nam się podoba ... jak dzieci jak dzieci hehehe ale jest przyjemnnie
Co do zaniku zdoności czytania ehhh to zgadzam się ze wszystkim co piszecie ludzie teraz idą po najmniejszej lini oporu i wolą obejrzeć film jakiś lekki niż poczytać ksiązkę... cóż za oszczędność czasu :/ Ja to przeraziłam się u siebie w ogólniaku gdy z całej 30 osobowej klasy tylko 2 psoby przeczytały Mistrza i Małgorzate .... A teraz jest jeszcze gorzej... wiem bo mieszkam z dziewczyną na polonistyce (mamo miej w opiece nasz kraj :P) ... Nawet jeden mój znajomy stwierdził że on nienawidzi książek ... ale spotykałam się z różnymi ludźmi i mam jeden wniosek - taki jak wy - to się wynosi z domu i z tego co w dzieciństwie nas nauczono.
O pisarzach to kiedy indziej bo ide właśnie poczytać przed snem .... może jeszcze kakauko prawdziwe bo na kawe za późno ...

[Sweet_21]

U mnie tez kakao jest nieodłącznym elementem wieczornych poczytywańSzczególnie w ulubionym fotelu albo w łóżku.Ech, te cudownie nieprzespane noce (za sprawą książek rzecz jasna)

[syntagma]

Tak mysle, ze ludzie, ktorzy nie lubia czytac maja po prostu uprzedzenia. W domu sie pewnie nie czytalo, nie maja takiego nawyku wyrobionego, z ksiazkami spotkali sie w szkole w formie obowiazku. I nie kojarza czytania z przyjemnoscia. Ksiazki sa tak rooooozne, ze przeciez kazdy znajdzie cos dla siebie. To nie tylko Lalka i Krzyzacy. Dla mnie stwierdzenie: nie lubie ksiazek, to jak powiedziec nie lubie filmow. No chyba, ze ktos czytac nie potrafi w ogole to wtedy rozumiem Do filmow jest latwiej dotrzec, leca w TV, reklamowane na billbordach na ulicach itd. Ksiazki sa mniej promowane ogolnie i mniej sie o nich mowi dlatego sadze maja mniej odbiorcow.

[Ludowa]

Napisane przez paula007

Ludowa albo mnie trochę źle zrozumiałaś, albo ja się tak nieprecyzyjnie wyraziłam. Nie mam na myśli wydarzeń zaczerpniętych prosto z życia, nie. Tylko pisanie o tym, co się czuje, co się rozumie, na czym się zna, co się zgłębia. Jeśli te emocje i w ogóle to, co ma się do przekazania wpakowuje się w konkretną, wymyśloną fabułę, postacie, zdarzenia, tym lepiej. Wyobraźnia + własne refleksje, doświadczenia, przeżycia. Wtedy wiem, że autor wie, o czym pisze; że nie zmyśla banalnej historyjki na potrzeby wydawnictwa; że dzieli się z czytelnikiem własnymi emocjami. To przemawia do mnie najbardziej. Chociaż zdaje sobie sprawę, że nie zawsze można to poznać. Istnieją sprytni mistyfikatorzy.
Drugiej grupie, jak to nazwałaś, nie chce ubliżać, bo wiem, że istnieją gatunki, w których z życia się raczej nie czerpie. Choćby kryminały (akurat bardzo lubię ), horrory, sf.
Oczywiscie to tylko mój pogląd i nikogo nie zmuszam do jego przyjęcia.

Ach, teraz jest klarowniej i z grubsza się zgadzam

Napisane przez paula007

ps. Chyba jeszcze nie miałam okazji z Tobą dyskutować, ale czytałam twoje posty i musze przyznać, że na początku również myślałam, że jesteś starsza Bardzo dojrzałe wypowiedzi. Mam nadzieję, że jesze się spotkamy w innych wątkach.

Ja również, bo miło się z Tobą gada

Napisane przez paula007

ps2. Aż sobie wypożyczę tę "Lolitę" przez Was bo jeszcze nie czytałam.

Wypożycz, wypożycz Ja sięgnęłam po "Lolitę" zachęcona lubieżnym błyskiem w oku koleżanki, gdy ta streszczała mniej więcej fabułę; swoje zrobiła też kontrowersyjna sława tej książki w latach pięćdziesiątych. Ale nie żałuję i zamierzam przeczytać inne, mniej głośne i mniej skandalizujące książki Nabokova.

Napisane przez Fraoch

Teraz nawet w akademiku z koleżankami robimy sobie wieczorki z czytaniem książek Musierowiczowej Znaczy czytanie na głos hyhy i troche wolno nam to idzie bo często prerywane wszystko jest niekontrolowanymi wybuchami śmiechu A potem oczywiście toczymy dyskusje i jakapostać i dlaczego nam się podoba ... jak dzieci jak dzieci hehehe ale jest przyjemnnie

Jaki miły zwyczaj

Napisane przez Sweet_21

U mnie tez kakao jest nieodłącznym elementem wieczornych poczytywańSzczególnie w ulubionym fotelu albo w łóżku.Ech, te cudownie nieprzespane noce (za sprawą książek rzecz jasna)

Rzecz jasna

Napisane przez syntagma

Tak mysle, ze ludzie, ktorzy nie lubia czytac maja po prostu uprzedzenia. W domu sie pewnie nie czytalo, nie maja takiego nawyku wyrobionego, z ksiazkami spotkali sie w szkole w formie obowiazku. I nie kojarza czytania z przyjemnoscia. Ksiazki sa tak rooooozne, ze przeciez kazdy znajdzie cos dla siebie. To nie tylko Lalka i Krzyzacy. Dla mnie stwierdzenie: nie lubie ksiazek, to jak powiedziec nie lubie filmow. No chyba, ze ktos czytac nie potrafi w ogole to wtedy rozumiem Do filmow jest latwiej dotrzec, leca w TV, reklamowane na billbordach na ulicach itd. Ksiazki sa mniej promowane ogolnie i mniej sie o nich mowi dlatego sadze maja mniej odbiorcow.

Nie sposób się nie zgodzić

[Fraoch]

O tak ... położyłam się o 3 bo nie mogłam przestać czytać ... dobrze że dziś niedziela.
A ja mam takie wrażenie, że teraz ludzie chcą wszytko już teraz, natychmiast i niecierpią czekać. Przyzwyczaili się w domu że wszystko dostają od razu. A książki to się przecież smakuje. Powoli wchodzi się w opisany świat. Zżywa się z bohaterami, czasem z niecierpliwoscią ale się czeka na kolejny rozdział. Film to jest taki trochę wyciśnięty sok z owocu. A książka jest jak obieranie ze skórki i gryzienie go. I jedno i drugie dobre. Tylko niektórym się nie chce czekać, więc wypijają od razu szklanice soku ( ... jeszcze żeby jakiegoś dobrego a tu takie sztuczne liderszajsy czy inne :/). A jak jest z serialami czy filmami odcinkowymi - ludzie ściągają całe serie i całymi dniami kolejne odcinki oglądają i już nie ma tej emocji czekania tydzień na następny ....

[paula007]

Napisane przez Ludowa

Ach, teraz jest klarowniej i z grubsza się zgadzam

Jak miło.

Napisane przez Ludowa

Ja również, bo miło się z Tobą gada

Znowu miło. Ale to dobrze. Deszcz za oknem pada, ale humor dobry przynajmniej.

Napisane przez Ludowa

Wypożycz, wypożycz Ja sięgnęłam po "Lolitę" zachęcona lubieżnym błyskiem w oku koleżanki, gdy ta streszczała mniej więcej fabułę; swoje zrobiła też kontrowersyjna sława tej książki w latach pięćdziesiątych. Ale nie żałuję i zamierzam przeczytać inne, mniej głośne i mniej skandalizujące książki Nabokova.

Kusisz, kusisz. Ja zamierzam tyle książek przeczytać, że nie wiem, kiedy to zrobię. Do tego dochodzą filmy, którymi dziewczyny kuszą na innych wątkach i długaśna lista lektur na olimpiadę, z którymi powinnam się zapoznać przez wakacje.
Ciężkie jest życie miłośnika kina i literatury.


Jaki miły zwyczaj

Napisane przez Fraoch

O tak ... położyłam się o 3 bo nie mogłam przestać czytać ... dobrze że dziś niedziela.

Można wiedzieć, co takiego czytałaś?

Napisane przez Fraoch

A ja mam takie wrażenie, że teraz ludzie chcą wszytko już teraz, natychmiast i niecierpią czekać. Przyzwyczaili się w domu że wszystko dostają od razu. A książki to się przecież smakuje. Powoli wchodzi się w opisany świat. Zżywa się z bohaterami, czasem z niecierpliwoscią ale się czeka na kolejny rozdział. Film to jest taki trochę wyciśnięty sok z owocu. A książka jest jak obieranie ze skórki i gryzienie go. I jedno i drugie dobre. Tylko niektórym się nie chce czekać, więc wypijają od razu szklanice soku ( ... jeszcze żeby jakiegoś dobrego a tu takie sztuczne liderszajsy czy inne :/). A jak jest z serialami czy filmami odcinkowymi - ludzie ściągają całe serie i całymi dniami kolejne odcinki oglądają i już nie ma tej emocji czekania tydzień na następny ....

Jakie piękne metafory. Zgadzam się. Chociaż czasem, gdy czytam jakąś książkę, która nie podoba mi się, a wolałabym ją skończyć, to wiem, co to znaczy ten brak cierpliwości... Tylko niektórym brak jej do wszystkiego.

Fiilmy też kocham i żeby niektóre zrozumieć, to naprawdę trzeba chyba trochę więcej czasu niż ten 'antenowy'. Uwielbiam to uczucie, kiedy po obejrzeniu filmu, nie mogę przestać o nim myśleć i zastanawiam się nad jego treścią. Wtedy też widzę, że reżyser wykonał kawał dobrej roboty. Opętał filmem moją świadomość. Drań.

[rambo]

To ja wylecę ni z gruszki niz pietruszki
Naszło mnie wczoraj wieczorem, reszta mi się przyśniła

Pytanie :
Czy też tak macie, kiedy czytacie (już rymuję), że możecie zjeść pół lodówki ?

Ja wczoraj o szlachetnej godzinie pierwszej w nocy ( - coś tam kiedyś słyszałam, żeby nie jeść po 18 ) , położyłam się z w/w "Idą sierpniową".
Zjadłam jogurt poziomkowy firmy Jogobella, maczając w nim od czasu do czasu "rurki" z jakimś waniliowym nadzieniem.
Kiedy skończył się jogurt, dokończyłam już same rurki.
Potem zjadłam banana, jabłko.
Potem zaczęłam jeść płatki Cini Minis.
Skoczyłam po cukierki.

Przy jakimś 5-7 cukierku stwierdziłam, że nie czytam.
I że sobie przeczytam tą całą Jeżycjadę od początku.
I, że jutro idę po Szóstą Klepkę.



Ciekawe ile to kcl ?

[Fraoch]

Napisane przez paula007

Jak miło.



Kusisz, kusisz. Ja zamierzam tyle książek przeczytać, że nie wiem, kiedy to zrobię. Do tego dochodzą filmy, którymi dziewczyny kuszą na innych wątkach i długaśna lista lektur na olimpiadę, z którymi powinnam się zapoznać przez wakacje.
Ciężkie jest życie miłośnika kina i literatury.

Oi tak baaardzo ciężki jeszcze jak się musi robić coś poza tym tylko ukulturalnianiem się

Napisane przez paula007

Można wiedzieć, co takiego czytałaś?

Czytałam po raz kolejny Gre w klasy Cortazara bo to jedna z moich ukochańszych książek poza tym czytam od nowa całą serie romansideł Margit Sandemo (ale ustaliłam sobie limit jedna dziennie hehe) bo kiedyś w podstawówce pochłaniałam jej książki razem ze znajomymi jak świeże bułeczki ^^ a teraz potrzebuje odskoczni od pisania mądrej pracy mgr więc uciekam w taki trochę inny świat ... Ale misz masz sobie zrobiłam

Napisane przez paula007

Jakie piękne metafory. Zgadzam się. Chociaż czasem, gdy czytam jakąś książkę, która nie podoba mi się, a wolałabym ją skończyć, to wiem, co to znaczy ten brak cierpliwości... Tylko niektórym brak jej do wszystkiego.

Fiilmy też kocham i żeby niektóre zrozumieć, to naprawdę trzeba chyba trochę więcej czasu niż ten 'antenowy'. Uwielbiam to uczucie, kiedy po obejrzeniu filmu, nie mogę przestać o nim myśleć i zastanawiam się nad jego treścią. Wtedy też widzę, że reżyser wykonał kawał dobrej roboty. Opętał filmem moją świadomość. Drań.

Dlatego wolę oglądać dobre filmy wieczorem, żeby nic w ciągu dnia mi nie przeszkadzało myśleć o filmie ^^

Rambo ja się o 3 położyłam ... ale ile zjadłam boszsz (na szczęście po mnie nie widać ) Począwszy od piernika mojej mamy bo jest pyyszny i z powidłąmi śliwkowymi, które uwielbiam, potem był czas na marcepan ( mój brat od przyszłej teściowej znosi to cały czas ^^ - taki w czerwonym opakowaniu, znacie? no to wchłonęłam prawie pół ) Oi.... kawą mi pachnie i muszę wracać do pisania
Buziaki hyhyhy

PS dobrze że nie jestem jedyna ....

hmmm... a co z taką najbardziej ulubioną książką? macie takie? jedna jedyna do której co jakiś czas się wraca, a czasem zna się całą na pamięć ... zawsze mnie fascynowali ludzie, którzy mieli taką i potrafili ją prawie całą recytować tak samo z filmem ^^ Znam jedną parę która zakochała się (poza tym, że w sobie ) to jeszcze w filmie Dzień Świra i zna wszystkie dialogi na pamięć ^^

[Anul3k]

Miewam tak, oj miewam
Zwłaszcza wtedy, kiedy postanawiam sobie, że nie jem po 18. A że późno chodze spać to... wiadomo
W dodatku często kiedy czytam, musze coś jeść. Czytam dużo

[paula007]

Ale wstręciuchy z Was! Nie dość, że kuszą książkami i filmami, to jeszcze jedzeniem!

(narobiłyście mi ochoty na te wszystkie smakołyki )

rambo u mnie z tym jedzeniem to jest różnie. W ogóle lubię jeść więc i przy czytaniu mi się zdarza (tzn. przed czytaniem właściwie, bo jak jem to nie czytam, bo się skoncentrować nie potrafię ). Tylko, że jak się porządnie najem, to potem też trudno sie za lekturę zabrać. Także nie jesteś sama.

Fraoch "Gry w klasie" jeszcze nie znam, ale już od jakiegoś czasu mam ją na liście książek, które muszę wypożyczyć z biblioteki. A filmy to z reguły się chyba lepiej wieczorem ogląda, tak... po ciemku

[czapeczkaelfa]

Ojej, jak dobrze, że nie tylko ja tak mam..!
Wczoraj polozylam sie z książką ("Biały oleander" Janet Fitch) z zamiarem poczytania 10 minut i pojscia spac. Skonczyło się na czytaniu przez pół nocy, a w tym czasie pożarłam chyba pół lodówki!
Nie dość że mam wyrzuty sumienia, że czytam powieści zamiast podręczników do sesji, to jeszcze dochodzą wyrzuty z powodu ilości pochłoniętych kalorii.
Tak..nałóg czytelniczy stanowczo ma tez swoje złe strony

[smerfeta01]

zaczęłam czytać "tam gdzie spadają anioły" ale średnio mi się ta książka podoba, taka trochę za bardzo bajkowa jest

[czapeczkaelfa]

Napisane przez paula007

Ale wstręciuchy z Was! Nie dość, że kuszą książkami i filmami, to jeszcze jedzeniem!

(narobiłyście mi ochoty na te wszystkie smakołyki )

rambo u mnie z tym jedzeniem to jest różnie. W ogóle lubię jeść więc i przy czytaniu mi się zdarza (tzn. przed czytaniem właściwie, bo jak jem to nie czytam, bo się skoncentrować nie potrafię ).

Bo to jest kwestia doboru odpowiednich potraw! przy czytaniu należy jeść coś co nie wymaga uwagi- orzeszki, paluszki, chrupki itp. Jedna reka siegasz po paluszka, drugą trzymasz książkę. Wtedy nie powinno byc problemu z koncentracją.
Aczkolwiek przy większym zaawansowaniu można tez jeść inne rzeczy. Ja doszłam już do takiej wprawy, że jestem w stanie jedną ręką trzymać książkę, a drugą jeść np sałatkę, bez patrzenia

[Fraoch]

Napisane przez czapeczkaelfa

Tak..nałóg czytelniczy stanowczo ma tez swoje złe strony

ja tam wiem czy złe? raczej słodkie albo pyszniaste teee my tak na śniadanie o jedzeniu czy co ? pora obiadowa się zbliża hyhyhy

[paula007]

Napisane przez czapeczkaelfa

Bo to jest kwestia doboru odpowiednich potraw! przy czytaniu należy jeść coś co nie wymaga uwagi- orzeszki, paluszki, chrupki itp. Jedna reka siegasz po paluszka, drugą trzymasz książkę. Wtedy nie powinno byc problemu z konentracją.
Aczkolwiek przy większym zaawansowaniu można tez jeść inne rzeczy. Ja doszłam już do takiej wprawy, że jestem w stanie jedną ręką trzymać książkę, a drugą jeść np sałatkę, bez patrzenia

Kolejna kusicielka
I jeszcze dobre rady daje!



Ps. A paluszków to nie mogę chyba jeść, bo się nie kontroluję i... zapycham. A potem biegiem do kuchni po pół litra wody.

[rambo]

Jak to dobrze, że nie jestem sama.
Sasasasasa

Napisane przez czapeczkaelfa

Bo to jest kwestia doboru odpowiednich potraw! przy czytaniu należy jeść coś co nie wymaga uwagi- orzeszki, paluszki, chrupki itp. Jedna reka siegasz po paluszka, drugą trzymasz książkę. Wtedy nie powinno byc problemu z konentracją.
Aczkolwiek przy większym zaawansowaniu można tez jeść inne rzeczy. Ja doszłam już do takiej wprawy, że jestem w stanie jedną ręką trzymać książkę, a drugą jeść np sałatkę, bez patrzenia

Idealnie powiedziane

Owoce nie przeszkadzają, bo są akurat tej wielkości, że nie zasłaniają książki

Orzeszki, płatki, chrupki, paluszki, ciasteczka Idealne kiedy się leży. Ja zawsze kładę sobie książkę na kanapie. Sama też się na niej kładę i obok stawiam sobie miskę z wyżej wymienionymi
idealnie się je podbiera przy przewracaniu strony

Jogurty i serki. Idealne do czytania w siadzie skrzyżnym. Wtedy kładziesz książkę tak mniej więcej na kolana i wcinasz serek

Kanapki. Podobnie jak wyżej.
Dobre też na siedząco

Potrawy cięższego kalibru.
Tylko na siedząco. No i trzeba wprawy, żeby nie zaplamić kartek