Czop odchodzi, skurczyk trzyma, to znów poród się zaczyna, mamy IX-X 2013, cz. XXI

[czaszka_]

Napisane przez misia332

mnie też boli żołądek. Wszystko Cię uciska to nie ma co się dziwić.


męczę bułe nadal. Boli mnie brzuch na @ i nie wiem czy mi sie młody wypina czy mam skurcze, poza tym napier******* mnie plecy w krzyżu.

misia to juz chyba musi tak byc ze pod koniec ciazy wszystko dolega

ja sie przez cala ciaze raczej czulam super a teraz to jak stara baba wszystko mnie boli po kolei

Napisane przez logoasia

powiem wam szczerze, już mam dość tej ciąży.. moje humory sięgają zenitu dziś wygoniłam tż z domu i zamknęłam za nim drzwi, po prawdzie trochę słusznie i trochę niesłusznie, ale mam już dość nerwów dołączam do męczybół

juz niedlugo dziewczyny nasze problemy sie skoncza...

Napisane przez jo_asiek

Frytki z dyni? A jak je robisz? Pytam, bo mamy sporo dyni od rodziców z działeczki i coś bym pokombinowała nowego

ja juz 2 razy kupowalam dynie i tak sie zabieralam zeby z niej cos zrobic ze 2 razy zgnila i musialam wyrzucic

Napisane przez vea7

A ja BigMaca

ja bym sobie na Twoim miejscu uzyla przed porodem

[matallewar]

Mała śpi w kołysce! Dostała Bobotic, pomasowalam brzuszek i słodko zasneła

Ja też uciekam spać, trzeba korzystać

Nadal się.ze mnie leje

[cotynato]

męczę bułe nadal. Boli mnie brzuch na @ i nie wiem czy mi sie młody wypina czy mam skurcze, poza tym napier******* mnie plecy w krzyżu.

Misia, wiem co czujesz. Mam dokładnie to samo. Dodakowo ciągle bym chodziła na dwójkę, ale tż mówi, że w poprzedniej ciąży też tak niby miałam- jak dobrze, że on pamięta bo z moją pamięcią to daleko nie zajadę

Jeszcze tż chory na katar i lekką gorączkę się rozczula nad sobą ;]

[czaszka_]

Napisane przez matallewar

Mała śpi w kołysce! Dostała Bobotic, pomasowalam brzuszek i słodko zasneła

Ja też uciekam spać, trzeba korzystać

Nadal się.ze mnie leje

a no wlasnie mialam pytac ostatnio i zapomnialam sprawdza sie ta kolyska u Ciebie?

[butterfly20]

Mój opis porodu oraz okołoporodowy
Duuużooo, ale piszę go też dla siebie, na pamiątkę




Czwartek 12.09.2013




Na IP miałam się zgłosić około godziny 10.
Obudziłam się koło godz. 6, zjadłam jeszcze murzynka, którego upiekłam dzień wcześniej jako moje pożegnanie czekolady, wykąpałam się, a potem-jak długo zapowiadałam-poprzytulałam z mężem ( i chyba to jednak przyczyniło się do rozpoczęcia u mnie akcji porodowej ) Potem dopakowałam torbę, a mąż panikował,czy wszystko wzięłam, ciągle o czymś przypominał-ciekawe co by było, gdybym miała jechać do szpitala na szybko na poród sn


Przed godz.10 stawiliśmy się na IP u koleżanki mojej cioci, która zrobiła dokładny wywiad, dała mi opaskę i zaprowadziła na oddział życząc powodzenia.
Tam bardzo fajne panie położne poleciły mi od razu przebrać się w piżamkę, co niezwłocznie zrobiłam czując się głupio na myśl,że muszę się w takim wdzianku pokazywać wszystkim,którzy przechodzili korytarzem. Przede mną przyjmowali jeszcze inną kobietkę, także posiedzieliśmy jeszcze z godzinę na korytarzu zanim skończyli jej robić ktg.
Zrobiło się lekkie zamieszanie z moimi dokumentami, bo panie twierdziły,że mam mieć oddzielne zaświadczenie od okulisty, na szczęście potem uzgodniły,że zapis w karcie ciąży wystarczy ( tak jak pisałam przed pójściem do szpitala-karta ciąży została mi zabrana i jej nie oddali, także dobrze,że sobie skserowałam ).
W końcu zabrali mnie na ktg, gdzie wychodziły delikatne skurczyki, których oczywiście nie czułam. Po pewnym czasie przyszli do mnie dwaj lekarze ( z czego jeden ordynator,znany z ciętych ripost i specyficznego poczucia humoru ) i zbadali mnie-masakra...nie dość,że bolało to jeszcze dyskomfortem była obecność dwóch obcych facetów-a ja przecież zawsze unikałam ginekologów płci męskiej.
Później poprosili mnie o dokumenty i badania- zadowolona wyciągałam zawartość mojej teczki, ale gdzieś podziały mi się badania na Hiv i kiłę...kiedy w końcu je znalazłam to niemal wykrzyknęłam zadowolona : „Mam hiv i kiłę!!!” na co wszyscy zareagowali śmiechem, a ordynator skwitował to: „Ooooj to współczuję, może zorganizuję jakąś grupę wsparcia?”


Potem znowu czekanie na korytarzu, w międzyczasie zgłodniałam i już miałam jeść ciasteczka Belvita, kiedy przybiegła położna i mi zabroniła, bo przecież jeszcze tyle badań...
Pobrali mi chyba hektolitry krwi, założyli wenflon...Szczerze go nie znosiłam, a towarzyszył mi aż do wyjścia ze szpitala. Dlaczego?Bo ordynator zarządził,że na paciora mam dostawać antybiotyk i miałam go do samego końca. Po co?Nie wiem, wszyscy się dziwili. Podobno przy cesarce nie trzeba...
Była godz. 13 a ja nadal na korytarzu bo zwalniała się sala, więc kopnął mnie zaszczyt zjedzenia obiadku w zabiegowym
W końcu przydzielili mi łoże, pokój zajmowałam z inną dziewczyną po cc,której zachowanie szczerze mnie dziwiło...mówiła,że ma już dwoje dzieci, trzeciego-tego synka -w ogóle jej nie przywieźli, nie widziała go ani razu do tej pory jak była ze mną na sali (czyli do piątku koło południa), mi mówiła,że mały ma coś z sercem...w ogóle jej nie interesował, nie miała dla niego imienia. W końcu z jej rozmów z facetem wywnioskowałam,że mowa o rodzinie zastępczej i adopcji...
Na następny dzień natomiast zmieniono mi współlokatorkę- była to żona lekarza który mnie badał w szpitalu. Możecie sobie wyobrazić,że cały personel szpitala ją odwiedzał, podlizywał się. W dodatku cesarkę robił jej własny mąż i moja ginka, podobno przy okazji usunęli jej polipa i zszyli mięśnie brzucha, które się rozeszły-takiej to dobrze, full service na koszt państwa, na to trzeba mieć jednak znajomości


Leżałam sobie w łóżku, czytałam książki o wychowaniu dzieci. Mąż był u mnie do godz.18, pożegnaliśmy się jak zawsze, bo byłam pewna,że na następny dzień przed wszystkim zdąży mnie jeszcze potrzymać za rękę i wesprzeć. Około godz. 20 znowu poszłam na ktg. Tam rysowały się skurcze 70-80%. Położna zapytała mnie w trakcie czy coś czuję, na co ja odpowiedziałam zdziwiona,że niezbyt. Teraz myślę,że po prostu mam wysoki próg bólu



Piątek 13.09.2013
W nocy bardzo dobrze spałam, jedynie około 2 w nocy zaczęły mnie męczyć mdłości. O 4 wstałam się wykąpać, bo wiedziałam,że około 6 mam iść na lewatywkę. Kiedy poszłam do łazienki okazało się,że odeszła mi spora część czopa. Później zaczęły się wymioty,lekkie bóle brzucha. Około 6 poszłam na trakt porodowy, tam dali mi jakieś lekarstwo na zatrzymanie wymiotów, ale i one nie zdążyły się nawet wchłonąć. Lewatywa...no cóż, dla mnie niemiłe doświadczenie. W dodatku ciągłe drgawki i wymioty-czułam się jak wrak i zaczęłam nastawiać się na to,że będzie tylko gorzej. Mój totalny luz nagle zniknął i zaczęłam się trochę stresować.

Około 7.30 położyli mnie na ogólnej sali porodowej i podłączyli do ktg. Leżałam tam ponad godzinę, gawędziłam z położnymi o wakacjach we Włoszech, o Mirabilandii W pewnym momencie zaczęło się ze mnie lać, myślałam,że się posikałam- w sumie było mi tam zimno i myślałam,że to z emocji. Jednak okazało się,że to wody. Akurat był też obchód lekarzy i o ile wcześniej niezbyt się mną interesowali-bo planowana cc- to teraz mnie pooglądali i zdziwili się,że akcja się rozkręca akurat w ten dzień-śmiali się,że moje dziecko jest bardzo terminowe Mimo wszystko twierdzili,że jeszcze chwilę poczekam, bo jeszcze jedna cc przede mną.

Ciągle pisałam smsy z mężem, on właśnie wyjeżdżał z domu i jechał do apteki. Myślałam,że będzie mógł wejść do mnie na trakt, a okazało się,że miał czekać na korytarzu Ta świadomość była dla mnie tragiczna, czułam się bardzo osamotniona pomimo świetnej opieki położnych. A najgorsze miało dopiero nadejść...cewnik. Kiedy założyli mi cewnik i musiałam z nim tak leżeć przez pół godziny to przeżyłam najgorszy i najbardziej upierdliwy ból życia. Takie parcie na pęcherz, z którym nic nie można zrobić. Płakałam i pisałam do męża,że nigdy więcej żadnego dziecka,że umieram W dodatku te upierdliwe, ciągłe wymioty i drgawki z zimna...

Nagle o 8.40 przyszli po mnie! Wpadłam w panikę, szybko dzwoniłam do męża, że to już, a on dopiero wychodził z apteki.
Poszłam sobie przed salę operacyjną, tam położyli mnie na wąskim stole operacyjnym. Wszystko działo się bardzo szybko-naprawdę super zespół specjalistów i bardzo sympatycznych ludzi. Pozwolili mi zostać w okularach, bo inaczej nie zobaczyłabym małej, tylko jej kontury. Okropnie się trzęsłam, głównie z zimna, choć mniemam,że też ze strachu. Samo ZZO- bez problemu, ból niewielki, chociaż wiem,że dobrze mi się wbili tą cieńszą igłą. Anestezjolog ciągle mnie zagadywał, super facet. Potem przyszła moja gin, potrzymała mnie za rękę, pogłaskała i nazywała jak zawsze Anuszką- ta troska strasznie mi wtedy pomogła i będę jej za nią wdzięczna chyba już zawsze.
Na szczęście nie widziałam nic w lampach, znieczulenie świetnie zadziałało i nie czułam nic, prócz dziwnego uczucia kiedy naciskali mi na brzuch-podobno to po to,żeby dobrze ustawić dziecko. Jedynym dyskomfortem były ciągłe wymioty, nawet leki dożylne nie pomagały. Studentka zapytała pielęgniarki dlaczego tak mam, bo wszyscy się dziwili. W końcu doszli do wniosku,że to od tego,że ktoś rusza moje wrażliwe organiki Samego momentu wyciągnięcia małej nie czułam-po prostu nagle pokazali mi ją nad parawanem, od razu ryczała Wydawało mi się wtedy,że ma blond włoski Wzięli ją do tego łóżeczka, obsikała panią pediatrę i dalej krzyczała Moja gin opowiadała mi,że ma dłuuugie nogi i duże stópkiPotem jeszcze pokazali mi ją z bliska,ale przez te moje wymioty nie mogłam jej dać buziaka. Wzięli ją, a ja tylko płakałam tak,że zalałam całe okulary.
Potem standardowo zszywanie, wywozili mnie z sali a ja tylko powtarzałam: „Dziekuję”. Szybko przyszła do mnie pani doktor, znowu pytała jak się mam, ściskała

Od męża dowiedziałam się,że był w szpitalu jakieś 5 minut przed tym jak wywozili już Natalkę, jeszcze szybko pobiegł po jakieś picie i dosłownie wpadł na pielęgniarkę kiedy wiozła małą Oczywiście popłakał się jak głupi, a potem uczestniczył we wszystkich badaniach. W momencie jak wieźli mnie na salę poporodową zobaczyłam go jak wychodzi z oddziału noworodkowego pchającego mydelniczkę z naszą kruszynką- był bardzo dumny i wzruszony. Potem już cały czas byliśmy razem na sali,a on wszystko robił z malutką. Położne były pod wrażeniem jego zaangażowania

Około godziny 17 przyszły położne mnie pionizować i tutaj mąż też bardzo pomagał-nie przeraziło go nawet to,że kiedy szłam do łazienki krew lała mi się po nogach. Całe to doświadczenie ogromnie nas zbliżyło-sam mówi,że nie musiał być ze mną przy porodzie po to,żeby rozumieć jak wiele dałam jemu i sobie.


Kolejne dni.
Pierwszej nocy byłam bez małej, drugiej nocy zabrali ją na pół nocy...kiedy ją zabierali czułam okropny ból i tęsknotę...myślałam,że skoro miałam w trakcie ciąży tyle wątpliwości odnośnie mojej gotowości na dziecko to będę musiała poczekać na tę miłość do własnego dziecka. Stało się zupełnie inaczej, oszalałam na jej punkcie, od samego początku chciałam mieć ją ciągle przy sobie,ciągle na nią patrzeć...

Nie ukrywam,że w szpitalu miałam doły- płakałam,bo nie miałam pokarmu i nikt nie wiedział jak mi pomóc, a moje pomysły były zbywane i krytykowane. W dodatku niektóre piguły z noworodków dawały coraz mniej mleka dla mojego dziecka, które płakało z głodu... kazały mi oszukiwać Natalkę wodą Powoli już o tym zapominam, bo jednak wspomnienia porodu i uśmiech mojej małej córeczki wszystko to wynagradzają.


Prawdą są słowa,które widziałam kiedyś w opisie którejś z Was-że z chwilą urodzenia dziecka nasze serce trafia poza nasze ciało. Teraz mój nastrój i samopoczucie są zależne od mojej córki. Kiedy ona się śmieje, to i ja się śmieję. Kiedy ona płacze, to i ja płaczę.
A kiedy ona śpi, to i ja staram się odsypiać

[rusałka_1]

Napisane przez cotynato

Jeszcze tż chory na katar i lekką gorączkę się rozczula nad sobą ;]

rozumiem cie doskonale, to samo pisałam wczoraj o moim. z tym że mój tak ma już od 3 tyg.

Napisane przez butterfly20

Czwartek 12.09.2013




Na IP miałam się zgłosić około godziny 10.
Obudziłam się koło godz. 6, zjadłam jeszcze murzynka, którego upiekłam dzień wcześniej jako moje pożegnanie czekolady, wykąpałam się, a potem-jak długo zapowiadałam-poprzytulałam z mężem ( i chyba to jednak przyczyniło się do rozpoczęcia u mnie akcji porodowej ) Potem dopakowałam torbę, a mąż panikował,czy wszystko wzięłam, ciągle o czymś przypominał-ciekawe co by było, gdybym miała jechać do szpitala na szybko na poród sn


Przed godz.10 stawiliśmy się na IP u koleżanki mojej cioci, która zrobiła dokładny wywiad, dała mi opaskę i zaprowadziła na oddział życząc powodzenia.
Tam bardzo fajne panie położne poleciły mi od razu przebrać się w piżamkę, co niezwłocznie zrobiłam czując się głupio na myśl,że muszę się w takim wdzianku pokazywać wszystkim,którzy przechodzili korytarzem. Przede mną przyjmowali jeszcze inną kobietkę, także posiedzieliśmy jeszcze z godzinę na korytarzu zanim skończyli jej robić ktg.
Zrobiło się lekkie zamieszanie z moimi dokumentami, bo panie twierdziły,że mam mieć oddzielne zaświadczenie od okulisty, na szczęście potem uzgodniły,że zapis w karcie ciąży wystarczy ( tak jak pisałam przed pójściem do szpitala-karta ciąży została mi zabrana i jej nie oddali, także dobrze,że sobie skserowałam ).
W końcu zabrali mnie na ktg, gdzie wychodziły delikatne skurczyki, których oczywiście nie czułam. Po pewnym czasie przyszli do mnie dwaj lekarze ( z czego jeden ordynator,znany z ciętych ripost i specyficznego poczucia humoru ) i zbadali mnie-masakra...nie dość,że bolało to jeszcze dyskomfortem była obecność dwóch obcych facetów-a ja przecież zawsze unikałam ginekologów płci męskiej.
Później poprosili mnie o dokumenty i badania- zadowolona wyciągałam zawartość mojej teczki, ale gdzieś podziały mi się badania na Hiv i kiłę...kiedy w końcu je znalazłam to niemal wykrzyknęłam zadowolona : „Mam hiv i kiłę!!!” na co wszyscy zareagowali śmiechem, a ordynator skwitował to: „Ooooj to współczuję, może zorganizuję jakąś grupę wsparcia?”


Potem znowu czekanie na korytarzu, w międzyczasie zgłodniałam i już miałam jeść ciasteczka Belvita, kiedy przybiegła położna i mi zabroniła, bo przecież jeszcze tyle badań...
Pobrali mi chyba hektolitry krwi, założyli wenflon...Szczerze go nie znosiłam, a towarzyszył mi aż do wyjścia ze szpitala. Dlaczego?Bo ordynator zarządził,że na paciora mam dostawać antybiotyk i miałam go do samego końca. Po co?Nie wiem, wszyscy się dziwili. Podobno przy cesarce nie trzeba...
Była godz. 13 a ja nadal na korytarzu bo zwalniała się sala, więc kopnął mnie zaszczyt zjedzenia obiadku w zabiegowym
W końcu przydzielili mi łoże, pokój zajmowałam z inną dziewczyną po cc,której zachowanie szczerze mnie dziwiło...mówiła,że ma już dwoje dzieci, trzeciego-tego synka -w ogóle jej nie przywieźli, nie widziała go ani razu do tej pory jak była ze mną na sali (czyli do piątku koło południa), mi mówiła,że mały ma coś z sercem...w ogóle jej nie interesował, nie miała dla niego imienia. W końcu z jej rozmów z facetem wywnioskowałam,że mowa o rodzinie zastępczej i adopcji...
Na następny dzień natomiast zmieniono mi współlokatorkę- była to żona lekarza który mnie badał w szpitalu. Możecie sobie wyobrazić,że cały personel szpitala ją odwiedzał, podlizywał się. W dodatku cesarkę robił jej własny mąż i moja ginka, podobno przy okazji usunęli jej polipa i zszyli mięśnie brzucha, które się rozeszły-takiej to dobrze, full service na koszt państwa, na to trzeba mieć jednak znajomości


Leżałam sobie w łóżku, czytałam książki o wychowaniu dzieci. Mąż był u mnie do godz.18, pożegnaliśmy się jak zawsze, bo byłam pewna,że na następny dzień przed wszystkim zdąży mnie jeszcze potrzymać za rękę i wesprzeć. Około godz. 20 znowu poszłam na ktg. Tam rysowały się skurcze 70-80%. Położna zapytała mnie w trakcie czy coś czuję, na co ja odpowiedziałam zdziwiona,że niezbyt. Teraz myślę,że po prostu mam wysoki próg bólu



Piątek 13.09.2013
W nocy bardzo dobrze spałam, jedynie około 2 w nocy zaczęły mnie męczyć mdłości. O 4 wstałam się wykąpać, bo wiedziałam,że około 6 mam iść na lewatywkę. Kiedy poszłam do łazienki okazało się,że odeszła mi spora część czopa. Później zaczęły się wymioty,lekkie bóle brzucha. Około 6 poszłam na trakt porodowy, tam dali mi jakieś lekarstwo na zatrzymanie wymiotów, ale i one nie zdążyły się nawet wchłonąć. Lewatywa...no cóż, dla mnie niemiłe doświadczenie. W dodatku ciągłe drgawki i wymioty-czułam się jak wrak i zaczęłam nastawiać się na to,że będzie tylko gorzej. Mój totalny luz nagle zniknął i zaczęłam się trochę stresować.

Około 7.30 położyli mnie na ogólnej sali porodowej i podłączyli do ktg. Leżałam tam ponad godzinę, gawędziłam z położnymi o wakacjach we Włoszech, o Mirabilandii W pewnym momencie zaczęło się ze mnie lać, myślałam,że się posikałam- w sumie było mi tam zimno i myślałam,że to z emocji. Jednak okazało się,że to wody. Akurat był też obchód lekarzy i o ile wcześniej niezbyt się mną interesowali-bo planowana cc- to teraz mnie pooglądali i zdziwili się,że akcja się rozkręca akurat w ten dzień-śmiali się,że moje dziecko jest bardzo terminowe Mimo wszystko twierdzili,że jeszcze chwilę poczekam, bo jeszcze jedna cc przede mną.

Ciągle pisałam smsy z mężem, on właśnie wyjeżdżał z domu i jechał do apteki. Myślałam,że będzie mógł wejść do mnie na trakt, a okazało się,że miał czekać na korytarzu Ta świadomość była dla mnie tragiczna, czułam się bardzo osamotniona pomimo świetnej opieki położnych. A najgorsze miało dopiero nadejść...cewnik. Kiedy założyli mi cewnik i musiałam z nim tak leżeć przez pół godziny to przeżyłam najgorszy i najbardziej upierdliwy ból życia. Takie parcie na pęcherz, z którym nic nie można zrobić. Płakałam i pisałam do męża,że nigdy więcej żadnego dziecka,że umieram W dodatku te upierdliwe, ciągłe wymioty i drgawki z zimna...

Nagle o 8.40 przyszli po mnie! Wpadłam w panikę, szybko dzwoniłam do męża, że to już, a on dopiero wychodził z apteki.
Poszłam sobie przed salę operacyjną, tam położyli mnie na wąskim stole operacyjnym. Wszystko działo się bardzo szybko-naprawdę super zespół specjalistów i bardzo sympatycznych ludzi. Pozwolili mi zostać w okularach, bo inaczej nie zobaczyłabym małej, tylko jej kontury. Okropnie się trzęsłam, głównie z zimna, choć mniemam,że też ze strachu. Samo ZZO- bez problemu, ból niewielki, chociaż wiem,że dobrze mi się wbili tą cieńszą igłą. Anestezjolog ciągle mnie zagadywał, super facet. Potem przyszła moja gin, potrzymała mnie za rękę, pogłaskała i nazywała jak zawsze Anuszką- ta troska strasznie mi wtedy pomogła i będę jej za nią wdzięczna chyba już zawsze.
Na szczęście nie widziałam nic w lampach, znieczulenie świetnie zadziałało i nie czułam nic, prócz dziwnego uczucia kiedy naciskali mi na brzuch-podobno to po to,żeby dobrze ustawić dziecko. Jedynym dyskomfortem były ciągłe wymioty, nawet leki dożylne nie pomagały. Studentka zapytała pielęgniarki dlaczego tak mam, bo wszyscy się dziwili. W końcu doszli do wniosku,że to od tego,że ktoś rusza moje wrażliwe organiki Samego momentu wyciągnięcia małej nie czułam-po prostu nagle pokazali mi ją nad parawanem, od razu ryczała Wydawało mi się wtedy,że ma blond włoski Wzięli ją do tego łóżeczka, obsikała panią pediatrę i dalej krzyczała Moja gin opowiadała mi,że ma dłuuugie nogi i duże stópkiPotem jeszcze pokazali mi ją z bliska,ale przez te moje wymioty nie mogłam jej dać buziaka. Wzięli ją, a ja tylko płakałam tak,że zalałam całe okulary.
Potem standardowo zszywanie, wywozili mnie z sali a ja tylko powtarzałam: „Dziekuję”. Szybko przyszła do mnie pani doktor, znowu pytała jak się mam, ściskała

Od męża dowiedziałam się,że był w szpitalu jakieś 5 minut przed tym jak wywozili już Natalkę, jeszcze szybko pobiegł po jakieś picie i dosłownie wpadł na pielęgniarkę kiedy wiozła małą Oczywiście popłakał się jak głupi, a potem uczestniczył we wszystkich badaniach. W momencie jak wieźli mnie na salę poporodową zobaczyłam go jak wychodzi z oddziału noworodkowego pchającego mydelniczkę z naszą kruszynką- był bardzo dumny i wzruszony. Potem już cały czas byliśmy razem na sali,a on wszystko robił z malutką. Położne były pod wrażeniem jego zaangażowania

Około godziny 17 przyszły położne mnie pionizować i tutaj mąż też bardzo pomagał-nie przeraziło go nawet to,że kiedy szłam do łazienki krew lała mi się po nogach. Całe to doświadczenie ogromnie nas zbliżyło-sam mówi,że nie musiał być ze mną przy porodzie po to,żeby rozumieć jak wiele dałam jemu i sobie.


Kolejne dni.
Pierwszej nocy byłam bez małej, drugiej nocy zabrali ją na pół nocy...kiedy ją zabierali czułam okropny ból i tęsknotę...myślałam,że skoro miałam w trakcie ciąży tyle wątpliwości odnośnie mojej gotowości na dziecko to będę musiała poczekać na tę miłość do własnego dziecka. Stało się zupełnie inaczej, oszalałam na jej punkcie, od samego początku chciałam mieć ją ciągle przy sobie,ciągle na nią patrzeć...

Nie ukrywam,że w szpitalu miałam doły- płakałam,bo nie miałam pokarmu i nikt nie wiedział jak mi pomóc, a moje pomysły były zbywane i krytykowane. W dodatku niektóre piguły z noworodków dawały coraz mniej mleka dla mojego dziecka, które płakało z głodu... kazały mi oszukiwać Natalkę wodą Powoli już o tym zapominam, bo jednak wspomnienia porodu i uśmiech mojej małej córeczki wszystko to wynagradzają.


Prawdą są słowa,które widziałam kiedyś w opisie którejś z Was-że z chwilą urodzenia dziecka nasze serce trafia poza nasze ciało. Teraz mój nastrój i samopoczucie są zależne od mojej córki. Kiedy ona się śmieje, to i ja się śmieję. Kiedy ona płacze, to i ja płaczę.
A kiedy ona śpi, to i ja staram się odsypiać

kochana piękny opis
widać też, że miałaś naprawdę świetną opiekę przy porodzie

[czaszka_]

Napisane przez butterfly20

Mój opis porodu oraz okołoporodowy
Duuużooo, ale piszę go też dla siebie, na pamiątkę

Prawdą są słowa,które widziałam kiedyś w opisie którejś z Was-że z chwilą urodzenia dziecka nasze serce trafia poza nasze ciało. Teraz mój nastrój i samopoczucie są zależne od mojej córki. Kiedy ona się śmieje, to i ja się śmieję. Kiedy ona płacze, to i ja płaczę.
A kiedy ona śpi, to i ja staram się odsypiać

super opis porodu na koncowce sie wzruszylam

[rusałka_1]

widzę że czaszka na nocnym posterunku
ja odpadam, dobranoc

[Snow_White1]

Motyl - piekny opis porodu co do cewnika - podzielam odczucia, koszmar.

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[ja :)]

Motyl, piękny opis
I podobnie jak Snow zgadzam się, że cewnik jest okropny.. Raz z nim miałam do czynienia i nie chce więcej

[kaska87]

Napisane przez Madziuchna27

My w bloku suche, a zimą będzie jeszcze gorzej. A ręcznik wystarczy?

my w domu też, na samą myśl o sezonie grzewczym mi niedobrze nie ma to co lato, świeże powietrze, pootwierane okna

Napisane przez matallewar

Witam się z Encia na brzuchu. Boli ja, biedactwo moje kolejne karmienie planuje dac mm, po co dziecko ma się meczyc głupia matka

Napisane przez cotynato

Misia, wiem co czujesz. Mam dokładnie to samo. Dodakowo ciągle bym chodziła na dwójkę, ale tż mówi, że w poprzedniej ciąży też tak niby miałam- jak dobrze, że on pamięta bo z moją pamięcią to daleko nie zajadę

cóż za pamięć wspomnienie kupy

Napisane przez butterfly20

Mój opis porodu oraz okołoporodowy

super akurat miałam lekturę do karmienia
a hiv i kiła rządzą

[SAMBAdiJANEIRO]

motyl piekny opis a teraz masz pokarm?

Kurna ja mimo przystawiania i sciagania dalej mam tyle mleka co kot naplakal juz nie wiem co robic

[kaska87]

Samba rozkręci się kp zaczyna się od głowy, teraz już wiem

dobra już pojadł, idziemy dalej w kimono-dobranoc

[your Angel]

Apetyt mojego koksa mnie ostatnio poraża. Mo że to faktycznie ten skok rozwojowy z 3 tygodnia albo moje mleko nie jest teraz jakoś mocno odżywcze Kruszek potrafi mi co godzinę piszczeć o szamkę, odstawiony (praktycznie w fazie snu) za kilka minut sobie przypomina, że on jest jednak niedojedzony
Po raz pierwszy w domu musieliśmy wyciągnąć na wieczór butlę. mały po aktywnym, wielokrotnym ciągnięciu piersi wessał jeszcze 55ml mm i wtedy dopiero usnął.

Teraz normalnie wciągnął żarełko w 20 minut i ładnie śpi.

Zostawiam Wam w k. focisze mojego 3-tygodniowego Kruszka

[kropla_deszczu]

Napisane przez agusiamaskota

Majusia jest już z nami! Urodziła się SN, ja nie pękłam, ani mnie nie nacinali! Reszta potem

Gratulacje!!!

Napisane przez maharet1092

Zespół Wolffa-Parkinsona-White'a

Co do małej to mąż miał urlop, ale bywała też u sąsiadki czasami.Stęskniłam się za nią jak diabli.Na intensywną terapię noworodków nie wpuszczali małych dzieci, a ja miałam pokój na onkologii (nie było miejsca w Elternzimmer) i tam też był problem bo musiała być cisza i spokój.

gratuluję dzidziusia i zdrowia życzę dla skarbenka będzie dobrze! Poród faktycznie miałaś drastyczny, swoje przeszłas, ale byłaś dzielna i już masz swoje dzieciątko przy sobie to najważniejsze!

Napisane przez matallewar

Info od 83monia: o 10:54 przyszla na swiat Natalka. 3950g i 56cm szczescia. Poszlo szybko. O 4:11 pierwsze nieregularne skurcze. O 10:00: 8cm na wejsciu na IP. Kilka skurczy, potem 3parte i po strachu. Teraz spi. Pozdrawiamy

Gratulacje!!!


Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[matallewar]

Napisane przez czaszka_

a no wlasnie mialam pytac ostatnio i zapomnialam sprawdza sie ta kolyska u Ciebie?

No jqk już księżniczka łaskawie chce spać poza ramionami mamusi, to tak

Napisane przez SAMBAdiJANEIRO

motyl piekny opis a teraz masz pokarm?

Kurna ja mimo przystawiania i sciagania dalej mam tyle mleka co kot naplakal juz nie wiem co robic

Pić herbatke laktacyjna i przystawiac, przystawiac, przystawiac



U nas obyło się bez mm, ładnie spala, się nie budzila...

[tassia]

Maciej poszedl w kime
nocne karmienia trwaja po 15 minut i nawet nie zdarze nadrobic co tam.piszecie

tz chrapie ja kolysze malego bo jeszcze cos tam.postekuje pod nosem

ciezarowki zazdroszcze wam menu
sama chetnie zrobilabym.pizze albo co
ale pocieszam sie ze w zamian za to upieklam wieczorem ciasto marchewkowe ktore zjadamy z tz z dzemem wisniowym
to tak w ramach diety odchudzajacej

ide spac poki sie da

[jo_asiek]

Witamy się w 39 tc

Ale tu cisza i spokój. Nocna zmiana pewnie odsypia albo zajmuje się maluszkami

Od kilku godzin boli mnie raz lżej, raz mocniej jak na @. Do tego krzyż się odzywa, także misia - łączę się w bólu, aczkolwiek mam nadzieję, że u Ciebie trochę lepiej niż było.

Muszę się podnieść z łóżka i zacząć się przygotowywać na te chrzciny (ale tak mi się nie chce)...

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[gorgulek]

Napisane przez jo_asiek

Witamy się w 39 tc

Ale tu cisza i spokój. Nocna zmiana pewnie odsypia albo zajmuje się maluszkami

Od kilku godzin boli mnie raz lżej, raz mocniej jak na @. Do tego krzyż się odzywa, także misia - łączę się w bólu, aczkolwiek mam nadzieję, że u Ciebie trochę lepiej niż było.

Muszę się podnieść z łóżka i zacząć się przygotowywać na te chrzciny (ale tak mi się nie chce)...

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

Wspolczuje tych dolegliwosci ciazowych. Jeszcze troszke

Ja probowalam na nocnej zmianie cos napisac ale net mi szwankowal.




Kto dzis rodzi? Nena? Ja-ika? Vea?

[kaska87]

hej

Napisane przez jo_asiek

Ale tu cisza i spokój. Nocna zmiana pewnie odsypia albo zajmuje się maluszkami .

Miki wcina, ale zaraz idziemy dalej spać
małż z T. na grzybach są a na obiad do rodziców więc nie muszę gotować

[matallewar]

Napisane przez jo_asiek

Witamy się w 39 tc

Ale tu cisza i spokój. Nocna zmiana pewnie odsypia albo zajmuje się maluszkami

Od kilku godzin boli mnie raz lżej, raz mocniej jak na @. Do tego krzyż się odzywa, także misia - łączę się w bólu, aczkolwiek mam nadzieję, że u Ciebie trochę lepiej niż było.

Muszę się podnieść z łóżka i zacząć się przygotowywać na te chrzciny (ale tak mi się nie chce)...

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

Może się rozkreci niedługo



Tz mnie wku... Serio, budze go tylko na 4 minuty 2 razy, żeby mleko podgrzal. O 6 usypialam dwójkę, bo Edi wstał, tz spał. I teraz Edi wstał i poszedł do salonu, ja karmie, a tz co? Bo on jeszcze chce spać i chyba sobie wyobrazal, ze znów ja - z Encia przy cycku - będę wstawać

A jak spytałam, czy chce wstawać na równi ze mną w nocy, bo i przewinac może, i nakarmić, bo młoda butle dostaje, to się dowiedzialam, ze ja wstaje, bo ja mam przywilej, ze zostaje w domu

[LaLoca]

Witam po praktycznie nie przespanej nocy. Malenstwo plalalo chyba z glodu. Mam malo pokarmu ale nie chce mm. Masuje i wyciskam jej kazdą kroplę. Suty bolą strasznie. Maltan przynosi ulgę ale szybko.zmieniam piersi i nie nadążają sie regenerowac. Ale nie poddaje sie. Teraz spi jak susel bo.ją wykąpali a i odsypia noc hehe

Napisane przez butterfly20

Mój opis porodu oraz okołoporodowy
Duuużooo, ale piszę go też dla siebie, na pamiątkę




Czwartek 12.09.2013




Na IP miałam się zgłosić około godziny 10.
Obudziłam się koło godz. 6, zjadłam jeszcze murzynka, którego upiekłam dzień wcześniej jako moje pożegnanie czekolady, wykąpałam się, a potem-jak długo zapowiadałam-poprzytulałam z mężem ( i chyba to jednak przyczyniło się do rozpoczęcia u mnie akcji porodowej ) Potem dopakowałam torbę, a mąż panikował,czy wszystko wzięłam, ciągle o czymś przypominał-ciekawe co by było, gdybym miała jechać do szpitala na szybko na poród sn


Przed godz.10 stawiliśmy się na IP u koleżanki mojej cioci, która zrobiła dokładny wywiad, dała mi opaskę i zaprowadziła na oddział życząc powodzenia.
Tam bardzo fajne panie położne poleciły mi od razu przebrać się w piżamkę, co niezwłocznie zrobiłam czując się głupio na myśl,że muszę się w takim wdzianku pokazywać wszystkim,którzy przechodzili korytarzem. Przede mną przyjmowali jeszcze inną kobietkę, także posiedzieliśmy jeszcze z godzinę na korytarzu zanim skończyli jej robić ktg.
Zrobiło się lekkie zamieszanie z moimi dokumentami, bo panie twierdziły,że mam mieć oddzielne zaświadczenie od okulisty, na szczęście potem uzgodniły,że zapis w karcie ciąży wystarczy ( tak jak pisałam przed pójściem do szpitala-karta ciąży została mi zabrana i jej nie oddali, także dobrze,że sobie skserowałam ).
W końcu zabrali mnie na ktg, gdzie wychodziły delikatne skurczyki, których oczywiście nie czułam. Po pewnym czasie przyszli do mnie dwaj lekarze ( z czego jeden ordynator,znany z ciętych ripost i specyficznego poczucia humoru ) i zbadali mnie-masakra...nie dość,że bolało to jeszcze dyskomfortem była obecność dwóch obcych facetów-a ja przecież zawsze unikałam ginekologów płci męskiej.
Później poprosili mnie o dokumenty i badania- zadowolona wyciągałam zawartość mojej teczki, ale gdzieś podziały mi się badania na Hiv i kiłę...kiedy w końcu je znalazłam to niemal wykrzyknęłam zadowolona : „Mam hiv i kiłę!!!” na co wszyscy zareagowali śmiechem, a ordynator skwitował to: „Ooooj to współczuję, może zorganizuję jakąś grupę wsparcia?”


Potem znowu czekanie na korytarzu, w międzyczasie zgłodniałam i już miałam jeść ciasteczka Belvita, kiedy przybiegła położna i mi zabroniła, bo przecież jeszcze tyle badań...
Pobrali mi chyba hektolitry krwi, założyli wenflon...Szczerze go nie znosiłam, a towarzyszył mi aż do wyjścia ze szpitala. Dlaczego?Bo ordynator zarządził,że na paciora mam dostawać antybiotyk i miałam go do samego końca. Po co?Nie wiem, wszyscy się dziwili. Podobno przy cesarce nie trzeba...
Była godz. 13 a ja nadal na korytarzu bo zwalniała się sala, więc kopnął mnie zaszczyt zjedzenia obiadku w zabiegowym
W końcu przydzielili mi łoże, pokój zajmowałam z inną dziewczyną po cc,której zachowanie szczerze mnie dziwiło...mówiła,że ma już dwoje dzieci, trzeciego-tego synka -w ogóle jej nie przywieźli, nie widziała go ani razu do tej pory jak była ze mną na sali (czyli do piątku koło południa), mi mówiła,że mały ma coś z sercem...w ogóle jej nie interesował, nie miała dla niego imienia. W końcu z jej rozmów z facetem wywnioskowałam,że mowa o rodzinie zastępczej i adopcji...
Na następny dzień natomiast zmieniono mi współlokatorkę- była to żona lekarza który mnie badał w szpitalu. Możecie sobie wyobrazić,że cały personel szpitala ją odwiedzał, podlizywał się. W dodatku cesarkę robił jej własny mąż i moja ginka, podobno przy okazji usunęli jej polipa i zszyli mięśnie brzucha, które się rozeszły-takiej to dobrze, full service na koszt państwa, na to trzeba mieć jednak znajomości


Leżałam sobie w łóżku, czytałam książki o wychowaniu dzieci. Mąż był u mnie do godz.18, pożegnaliśmy się jak zawsze, bo byłam pewna,że na następny dzień przed wszystkim zdąży mnie jeszcze potrzymać za rękę i wesprzeć. Około godz. 20 znowu poszłam na ktg. Tam rysowały się skurcze 70-80%. Położna zapytała mnie w trakcie czy coś czuję, na co ja odpowiedziałam zdziwiona,że niezbyt. Teraz myślę,że po prostu mam wysoki próg bólu



Piątek 13.09.2013
W nocy bardzo dobrze spałam, jedynie około 2 w nocy zaczęły mnie męczyć mdłości. O 4 wstałam się wykąpać, bo wiedziałam,że około 6 mam iść na lewatywkę. Kiedy poszłam do łazienki okazało się,że odeszła mi spora część czopa. Później zaczęły się wymioty,lekkie bóle brzucha. Około 6 poszłam na trakt porodowy, tam dali mi jakieś lekarstwo na zatrzymanie wymiotów, ale i one nie zdążyły się nawet wchłonąć. Lewatywa...no cóż, dla mnie niemiłe doświadczenie. W dodatku ciągłe drgawki i wymioty-czułam się jak wrak i zaczęłam nastawiać się na to,że będzie tylko gorzej. Mój totalny luz nagle zniknął i zaczęłam się trochę stresować.

Około 7.30 położyli mnie na ogólnej sali porodowej i podłączyli do ktg. Leżałam tam ponad godzinę, gawędziłam z położnymi o wakacjach we Włoszech, o Mirabilandii W pewnym momencie zaczęło się ze mnie lać, myślałam,że się posikałam- w sumie było mi tam zimno i myślałam,że to z emocji. Jednak okazało się,że to wody. Akurat był też obchód lekarzy i o ile wcześniej niezbyt się mną interesowali-bo planowana cc- to teraz mnie pooglądali i zdziwili się,że akcja się rozkręca akurat w ten dzień-śmiali się,że moje dziecko jest bardzo terminowe Mimo wszystko twierdzili,że jeszcze chwilę poczekam, bo jeszcze jedna cc przede mną.

Ciągle pisałam smsy z mężem, on właśnie wyjeżdżał z domu i jechał do apteki. Myślałam,że będzie mógł wejść do mnie na trakt, a okazało się,że miał czekać na korytarzu Ta świadomość była dla mnie tragiczna, czułam się bardzo osamotniona pomimo świetnej opieki położnych. A najgorsze miało dopiero nadejść...cewnik. Kiedy założyli mi cewnik i musiałam z nim tak leżeć przez pół godziny to przeżyłam najgorszy i najbardziej upierdliwy ból życia. Takie parcie na pęcherz, z którym nic nie można zrobić. Płakałam i pisałam do męża,że nigdy więcej żadnego dziecka,że umieram W dodatku te upierdliwe, ciągłe wymioty i drgawki z zimna...

Nagle o 8.40 przyszli po mnie! Wpadłam w panikę, szybko dzwoniłam do męża, że to już, a on dopiero wychodził z apteki.
Poszłam sobie przed salę operacyjną, tam położyli mnie na wąskim stole operacyjnym. Wszystko działo się bardzo szybko-naprawdę super zespół specjalistów i bardzo sympatycznych ludzi. Pozwolili mi zostać w okularach, bo inaczej nie zobaczyłabym małej, tylko jej kontury. Okropnie się trzęsłam, głównie z zimna, choć mniemam,że też ze strachu. Samo ZZO- bez problemu, ból niewielki, chociaż wiem,że dobrze mi się wbili tą cieńszą igłą. Anestezjolog ciągle mnie zagadywał, super facet. Potem przyszła moja gin, potrzymała mnie za rękę, pogłaskała i nazywała jak zawsze Anuszką- ta troska strasznie mi wtedy pomogła i będę jej za nią wdzięczna chyba już zawsze.
Na szczęście nie widziałam nic w lampach, znieczulenie świetnie zadziałało i nie czułam nic, prócz dziwnego uczucia kiedy naciskali mi na brzuch-podobno to po to,żeby dobrze ustawić dziecko. Jedynym dyskomfortem były ciągłe wymioty, nawet leki dożylne nie pomagały. Studentka zapytała pielęgniarki dlaczego tak mam, bo wszyscy się dziwili. W końcu doszli do wniosku,że to od tego,że ktoś rusza moje wrażliwe organiki Samego momentu wyciągnięcia małej nie czułam-po prostu nagle pokazali mi ją nad parawanem, od razu ryczała Wydawało mi się wtedy,że ma blond włoski Wzięli ją do tego łóżeczka, obsikała panią pediatrę i dalej krzyczała Moja gin opowiadała mi,że ma dłuuugie nogi i duże stópkiPotem jeszcze pokazali mi ją z bliska,ale przez te moje wymioty nie mogłam jej dać buziaka. Wzięli ją, a ja tylko płakałam tak,że zalałam całe okulary.
Potem standardowo zszywanie, wywozili mnie z sali a ja tylko powtarzałam: „Dziekuję”. Szybko przyszła do mnie pani doktor, znowu pytała jak się mam, ściskała

Od męża dowiedziałam się,że był w szpitalu jakieś 5 minut przed tym jak wywozili już Natalkę, jeszcze szybko pobiegł po jakieś picie i dosłownie wpadł na pielęgniarkę kiedy wiozła małą Oczywiście popłakał się jak głupi, a potem uczestniczył we wszystkich badaniach. W momencie jak wieźli mnie na salę poporodową zobaczyłam go jak wychodzi z oddziału noworodkowego pchającego mydelniczkę z naszą kruszynką- był bardzo dumny i wzruszony. Potem już cały czas byliśmy razem na sali,a on wszystko robił z malutką. Położne były pod wrażeniem jego zaangażowania

Około godziny 17 przyszły położne mnie pionizować i tutaj mąż też bardzo pomagał-nie przeraziło go nawet to,że kiedy szłam do łazienki krew lała mi się po nogach. Całe to doświadczenie ogromnie nas zbliżyło-sam mówi,że nie musiał być ze mną przy porodzie po to,żeby rozumieć jak wiele dałam jemu i sobie.


Kolejne dni.
Pierwszej nocy byłam bez małej, drugiej nocy zabrali ją na pół nocy...kiedy ją zabierali czułam okropny ból i tęsknotę...myślałam,że skoro miałam w trakcie ciąży tyle wątpliwości odnośnie mojej gotowości na dziecko to będę musiała poczekać na tę miłość do własnego dziecka. Stało się zupełnie inaczej, oszalałam na jej punkcie, od samego początku chciałam mieć ją ciągle przy sobie,ciągle na nią patrzeć...

Nie ukrywam,że w szpitalu miałam doły- płakałam,bo nie miałam pokarmu i nikt nie wiedział jak mi pomóc, a moje pomysły były zbywane i krytykowane. W dodatku niektóre piguły z noworodków dawały coraz mniej mleka dla mojego dziecka, które płakało z głodu... kazały mi oszukiwać Natalkę wodą Powoli już o tym zapominam, bo jednak wspomnienia porodu i uśmiech mojej małej córeczki wszystko to wynagradzają.


Prawdą są słowa,które widziałam kiedyś w opisie którejś z Was-że z chwilą urodzenia dziecka nasze serce trafia poza nasze ciało. Teraz mój nastrój i samopoczucie są zależne od mojej córki. Kiedy ona się śmieje, to i ja się śmieję. Kiedy ona płacze, to i ja płaczę.
A kiedy ona śpi, to i ja staram się odsypiać

Oj mam podobne wspomnienia. Nie ma sie co ludzić że cc jest lajtowa. U nas w szpitalu nie robia do cc lewatywy ma szczescie. Cewnik masakra. Strasznie szybko Cie podnosili. Expres. Ja bym nie dala rady. Ja po 12h dopiero z boku na bok sie przewracac probowalam. Wiecej opisze wkrotce

Napisane przez jo_asiek

Witamy się w 39 tc

Ale tu cisza i spokój. Nocna zmiana pewnie odsypia albo zajmuje się maluszkami

Od kilku godzin boli mnie raz lżej, raz mocniej jak na @. Do tego krzyż się odzywa, także misia - łączę się w bólu, aczkolwiek mam nadzieję, że u Ciebie trochę lepiej niż było.

Muszę się podnieść z łóżka i zacząć się przygotowywać na te chrzciny (ale tak mi się nie chce)...

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

Ból jak na @ i krzyży to jest to! Wróże Ci wkrótce poród brrrr

[cotynato]

Matal te chlopy... Ubic to malo !

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

---------- Dopisano o 09:26 ---------- Poprzedni post napisano o 08:54 ----------

Dziś na suwaczku 37tc Czyli wchodzę w ciążę donszoną

[rusałka_1]

cześć dziewczynki

łączę się w bólu z brzuchatymi połamańcami
Mnie całe podwozie boli

Napisane przez jo_asiek

Witamy się w 39 tc

Ale tu cisza i spokój. Nocna zmiana pewnie odsypia albo zajmuje się maluszkami

Od kilku godzin boli mnie raz lżej, raz mocniej jak na @. Do tego krzyż się odzywa, także misia - łączę się w bólu, aczkolwiek mam nadzieję, że u Ciebie trochę lepiej niż było.

Muszę się podnieść z łóżka i zacząć się przygotowywać na te chrzciny (ale tak mi się nie chce)...

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

gratki za tc
no i może tak jak matal pisze już się coś rozkręca

Napisane przez matallewar

Tz mnie wku... Serio, budze go tylko na 4 minuty 2 razy, żeby mleko podgrzal. O 6 usypialam dwójkę, bo Edi wstał, tz spał. I teraz Edi wstał i poszedł do salonu, ja karmie, a tz co? Bo on jeszcze chce spać i chyba sobie wyobrazal, ze znów ja - z Encia przy cycku - będę wstawać

A jak spytałam, czy chce wstawać na równi ze mną w nocy, bo i przewinac może, i nakarmić, bo młoda butle dostaje, to się dowiedzialam, ze ja wstaje, bo ja mam przywilej, ze zostaje w domu

Przydałby mu się dzień urlopu, żebyś go zostawiała samego z dwójka, bo chyba nie do końca rozumie jak dzieżką pracę w ciągu dnia wykonujesz kochana

Napisane przez cotynato

Dziś na suwaczku 37tc Czyli wchodzę w ciążę donszoną

gratki!

[tassia]

laloca mm to nic strasznego
ja sie tak.wzbranialam ale wiekszy bedziesz miala.problem jak.dziecko.ci.sie.zaczni e.odwadniac albo nie bedzie przybywac
lepiej dokarmic a tak czy siak.walczyco wlasne mleko bo predzej czy pozbiej sie rozkreci

[Snow_White1]

Napisane przez matallewar

Może się rozkreci niedługo



Tz mnie wku... Serio, budze go tylko na 4 minuty 2 razy, żeby mleko podgrzal. O 6 usypialam dwójkę, bo Edi wstał, tz spał. I teraz Edi wstał i poszedł do salonu, ja karmie, a tz co? Bo on jeszcze chce spać i chyba sobie wyobrazal, ze znów ja - z Encia przy cycku - będę wstawać

A jak spytałam, czy chce wstawać na równi ze mną w nocy, bo i przewinac może, i nakarmić, bo młoda butle dostaje, to się dowiedzialam, ze ja wstaje, bo ja mam przywilej, ze zostaje w domu

To Ci powiedzial...

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

---------- Dopisano o 09:48 ---------- Poprzedni post napisano o 09:47 ----------

Joasiek, Cotka - gratki za kolejne tyg! Juz coraz blizej

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

---------- Dopisano o 09:51 ---------- Poprzedni post napisano o 09:48 ----------

Nie sadzilam, ze tak mnie ucieszy kupka dziecka :sly:
Nie wiem, co pomoglo, ale stosowalismy: masaz brzuszka, odbytu, herbate rumiankowa hipp (lekarz polecil ta w granulkach, co ciekawe), ja zjadlam kilka suszonych sliwek.

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[87czarna]

Hej

motyl super opis porodu
matal wyciągnęłabym wałek i sprała Tż dupsko!

[kaska87]

Napisane przez matallewar

Tz mnie wku... Serio, budze go tylko na 4 minuty 2 razy, żeby mleko podgrzal. O 6 usypialam dwójkę, bo Edi wstał, tz spał. I teraz Edi wstał i poszedł do salonu, ja karmie, a tz co? Bo on jeszcze chce spać i chyba sobie wyobrazal, ze znów ja - z Encia przy cycku - będę wstawać

A jak spytałam, czy chce wstawać na równi ze mną w nocy, bo i przewinac może, i nakarmić, bo młoda butle dostaje, to się dowiedzialam, ze ja wstaje, bo ja mam przywilej, ze zostaje w domu

kochana współczuję, ja mam jedno dziecko, a bez męża bym nie dała rady

Napisane przez LaLoca

Witam po praktycznie nie przespanej nocy. Malenstwo plalalo chyba z glodu. Mam malo pokarmu ale nie chce mm. Masuje i wyciskam jej kazdą kroplę.

Napisane przez tassia

laloca mm to nic strasznego
ja sie tak.wzbranialam ale wiekszy bedziesz miala.problem jak.dziecko.ci.sie.zaczni e.odwadniac albo nie bedzie przybywac
lepiej dokarmic a tak czy siak.walczyco wlasne mleko bo predzej czy pozbiej sie rozkreci

ja bym podała mm z tego powodu, o którym pisze Tasia a po drugie ona może nie mieć siły ssać bo jest głodna i błędne koło- jak raz jej podasz to nie odrzuci cyca

[nena_milka]

MOTYL Wzruszające dzięki za opis
MATAL

U nas nadal cisza.

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[matallewar]

Napisane przez cotynato

Matal te chlopy... Ubic to malo !

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

---------- Dopisano o 09:26 ---------- Poprzedni post napisano o 08:54 ----------

Dziś na suwaczku 37tc Czyli wchodzę w ciążę donszoną

Napisane przez rusałka_1

cześć dziewczynki

łączę się w bólu z brzuchatymi połamańcami
Mnie całe podwozie boli



gratki za tc
no i może tak jak matal pisze już się coś rozkręca



Przydałby mu się dzień urlopu, żebyś go zostawiała samego z dwójka, bo chyba nie do końca rozumie jak dzieżką pracę w ciągu dnia wykonujesz kochana



gratki!

No szkoda, ze nie ma szans na dzień wolny
Wygonilam go za Eda do drugiego pokoju, a ja z Encia poszlysmy jeszcze spać