Odpieluszkowe zapalenie mózgu

[ana909]

Witam Was drogie mamy
Zanoszę do Was pytanie, ponieważ w niedlugim czasie po slubie planujemy z narzeczonym zacząć starania o dziecko.
Chcialabym Was prosić o to, abyście opowiedziały jak wyobrażałyście sobie przed porodem Wasze wspolne rodzinne życie z dzieckiem i mężem oraz tą szarą codzienność, a jak życie zweryfikowało to na polskie realia?

Ja wyobrazałam sobie ze dziecko będzie najpiękniejszym zjawiskiem, które połączy mnie i męża jeszcze bardziej... No mozna powiedziec ze wizja jak w reklamach. Niestety mając czasami pod opieką dziecko siostry mam wrazenie ze spotkala mnie kara, bo jak taka słodka blondynka moze byc takim diabłem wcielonym? Zaczynam sie powaznie zastanawiac czy na pewno chce miec dziecko, czy dam rade, czy moja cierpliowsc to wytrzyma.... Różni ludzie mowia że ze swoim dzieckiem jest inaczej, ze wiele zależy od wychowania... Jak jest NAPRAWDĘ?

Żeby bylo jasniej opowiem kilka sytuacji:
Robienie "kupy" przez siostrzenice co 20 minut, tak naprawde jest to sladowa ilosc, jedno pierdnięcie i juz trzeba pupkę wycierac, szlag mnie trafia ze musze to robic co chwilę, a jeszcze wiekszy ze dziecko ma juz 4,5 roku i czas najwyzszy zeby takie rzeczy robila sama. Na tekst: "jestes duza, sama wytrzyj", dziewczynka staje przed lustrem i patrzac sie na siebie wyje dobre pol godzinuy zanim sie nie zmeczy i nie zasnie. W sumie to wycie przed lustrem to rzecz codzienna, dotyczy kazdego "nie" i kazdje innej formy odmowy zrobienia tego co ona chce.
Granie w gry, płacz, bo tego nie włączam a ona chce (sorry the sims 3 to nie gra na poziomie 4 latki), płacz bo ona nei umie (gdy jednak włącze by jej udowodnic ze nie umie), co 5-minutowe zmienianie gier bo ta jej sie znudzila
Albo ciągle "ciociu...", potrafi tak wołac co 5 minut, bo ciociu a co to jest, a ciociu a po co to, a ciociu a dlaczego tamto. Ona potafi nawet wołać "ciociu ide siku" i czeka i sie patrzy az cos odpowiem, jak sie nie odezwe to krzyk... jakby moja zgoda byla jej potrzebna do zrobienia siku! Wszedzie wchodzi, wszystko chce a jak sie odmawia to płacz i krzyk. Nie daj Boże ze gotuje obiad a ona cos zechce... nie rozumie, ze nie moge podejsc, ze jest cos wazniejszego niz to ze ona chce inna gre itp, mam po prostu zostawić gotujace sie danie bo ona tak chce, a jak nie... to same wiecie.

Zastanawiam sie czy kazde dziecko tak ma czy to na prawde zalezy od wychowania. Bo jak kazde to ja nie wiem czy zdecyduje sie na powiekszenie rodziny...

[stokrotka_to_ja]

Ana,większość dzieci tak ma,nie zawsze to wszystko występuje razem ale bunt,płacze i wrzaski,wycieranie dziecku tyłka i odpowiadanie na milion pytań to norma.

[kawa_zmlekiem]

Ana909, na pewno odpowiedni wątek wybrałaś?

[ana909]

wlasnie mnie przeraza fakt ze u niej to jest norma dzienna potrafi w ciagu 30 minut mnie wykończyc ja tego nie wytrzymuje i dotad myslalam ze jak dziecko bedzie moje to bedzie inaczej ale teraz juz nie wiem.

---------- Dopisano o 16:07 ---------- Poprzedni post napisano o 16:06 ----------

Napisane przez kawa_zmlekiem

Ana909, na pewno odpowiedni wątek wybrałaś?

nie wiem, ten mi polecono, bo ogolnie zalozylam osobny wątek gubie sie tu u was troche...

[stokrotka_to_ja]

Napisane przez ana909

wlasnie mnie przeraza fakt ze u niej to jest norma dzienna potrafi w ciagu 30 minut mnie wykończyc ja tego nie wytrzymuje i dotad myslalam ze jak dziecko bedzie moje to bedzie inaczej ale teraz juz nie wiem.[COLOR="Silver"]

bo ze swoim będzie inaczej,serio Ty będziesz na to inaczej patrzeć,inaczej rozumieć,takie dziecko nie drze się,zeby Cię wkurzyć,tylko dlatego,ze jest bardzo sfrustrowane,a ze nie umie inaczej tego okazać to się wydziera ,wychowanie ma jakiś wpływ na zachowanie dziecka,ale np. temperament też robi swoje

Jedno mogę Ci powiedzieć na pewno : będzie trudniej niż myślisz dziecko to przygoda dla lubiących wyzwania.

[ana909]

ta mala ma prawie 5 lat i potrafi mowic :P dlatego jej darcie sie mnie wkurza. Zamiast powiedziec o co chodzi, lub przyjac odmowe z logicznym wytlumaczeniem, zaczyna płakac i drzec sie jakby ją ze skóry obrywano, bo nei spelniam jej zachcianki. Czasem mam ochote dac jej klapsa, no ale nie moje dziecko. Pojawia sie stare porzekadło "gdyby to było moje dziecko, na pewno bym na to nei pozwoliła..."
Dzieki za ostrzezenie, boje sie jeszcze bardziej

[stokrotka_to_ja]

Napisane przez ana909

ta mala ma prawie 5 lat i potrafi mowic :P dlatego jej darcie sie mnie wkurza. Zamiast powiedziec o co chodzi, lub przyjac odmowe z logicznym wytlumaczeniem, zaczyna płakac i drzec sie jakby ją ze skóry obrywano, bo nei spelniam jej zachcianki. Czasem mam ochote dac jej klapsa, no ale nie moje dziecko. Pojawia sie stare porzekadło "gdyby to było moje dziecko, na pewno bym na to nei pozwoliła..."
Dzieki za ostrzezenie, boje sie jeszcze bardziej

a swojemu byś dała klapsa?

musisz zrozumieć jedno ,to co jest dla ciebie logicznym wytłumaczeniem dla 5-latki nie znaczy zupełnie nic poza tym ok,przyjmuje odmowę ,ale jest wkurzona ,więc okazuje swoje emocje tak jak umie


Jest jeszcze jedno stare porzekadło :Każdy jest ekspertem od wychowania dzieci...dopóki nie ma swoich.

A obowiązku posiadania dziecka na szczęście nie ma ,jeśli nie czujesz bluesa w tym temacie to moze lepiej odpuścić albo poczekać.

[ciri15]

Napisane przez ana909

wlasnie mnie przeraza fakt ze u niej to jest norma dzienna potrafi w ciagu 30 minut mnie wykończyc ja tego nie wytrzymuje i dotad myslalam ze jak dziecko bedzie moje to bedzie inaczej ale teraz juz nie wiem.

---------- Dopisano o 16:07 ---------- Poprzedni post napisano o 16:06 ----------


nie wiem, ten mi polecono, bo ogolnie zalozylam osobny wątek gubie sie tu u was troche...

To na pewno nie jest dobry wątek, powinnaś zostać przy swoim własnym chyba...

Też mam takie obawy jak Ty, gdy przyjeżdża do mnie chrześniak, ale liczę na to, że jak już coś, to moje takie nie będzie.
Może Cię uspokoję tym, że on nie drze się w wniebogłosy, ale ma inne wkurzające wady(podobny wiek, co Twoja). Natomiast nie pamiętam, żeby moja siostra za dzieciaka mnie wkurzała

[stokrotka_to_ja]

Napisane przez ciri15

To na pewno nie jest dobry wątek, powinnaś zostać przy swoim własnym chyba...

Też mam takie obawy jak Ty, gdy przyjeżdza do mnie chrześniak, ale liczę na to, że jak już coś, to moje takie nie będzie.

a wiecie ,ze jak też tak myślałam

'moje takie nie będzie' smiać mi się dziś z tego chce,moje w pewnych momentach było sto razy 'gorsze'

Dziecko rodzi się z jakimś temperamentem,charakterem ,wychowaniem można dziecka czegoś nauczyć,ale natury się nie zmieni,choleryk będzie cholerykiem,wrażliwiec wrażliwcem,mozna co najwyzej zmusić dziecko do ukrywania swoich emocji,ale to wyrządza wiele szkód w psychice.

Ana piszesz o tym,ze wyobrażasz sobie,ze dziecko będzie tym co połączy Ciebie i męza jeszcze bardziej.Akurat to jest prawda -pod względem technicznym posiadając dziecko cokolwiek by się nie stało musicie utrzymywać kontakt, a pod względem emocjonalnym ...dziecko to nieprzespane noce,zmęczenie,100% więcej obowiązków,100% mniej wolnego czasu. Jeśli ludzie są dojrzali,gotowi na to to wtedy faktycznie ,dziecko jest tą kropką nad I ,tylko trzeba mieć realne oczekiwania a nie marzyć o słodkim różowym bobasku z reklamy,bo bobasek urodzi się pomarszczony i czerwony jak stara Indianka,będzie się darł,prawdopodobnie miał kolki,ulewał,robił śmeirdzące kupy i się ślinił.

[ciri15]

Aby nie taki. Ja mam wrażenie, że w tym przypadku on nie jest tak denerwujący dla matki, jak dla otoczenia.

[stokrotka_to_ja]

Ana https://wizaz.pl/forum/showthread.php?t=420526 tutaj jest wątek " Wasze wyobrażenia przed porodem a rzeczywistość po'

[201607231707]

Jest, bo to ona sama go załozyła

A wiecie, moja mama się cieszyła kiedyś, że wszystkie jej dzieci sa takie grzeczne, inni rodzice jej zazdrościli, że żadne nie jest małym koszmarkiem... a potem urodziłam się ja Zastanawiam się czy moje dziecko byłoby JESZCZE gorsze

[CATUS]

Napisane przez Demi93

Jest, bo to ona sama go załozyła

A wiecie, moja mama się cieszyła kiedyś, że wszystkie jej dzieci sa takie grzeczne, inni rodzice jej zazdrościli, że żadne nie jest małym koszmarkiem... a potem urodziłam się ja Zastanawiam się czy moje dziecko byłoby JESZCZE gorsze

Z moich obserwacji (przeprowadzonych niestety na zbyt małej grupie docelowej, bo jednoosobowej) wynika, że dzieci dziedziczą wszystkie nasze najgorsze cechy. W sensie cechy rodziców. Taka kumulacja Tatuś ma dysleksję, ja czytałam w wieku 4 lat - dzieciak trzy godziny mi pisze teraz zdania z 10 błędami w dodatku (a to ja z nim lekcje muszę odrabiać).

Ja zawsze byłam roztargniona i miałam słabą pamięć - teraz w drodze do szkoły się okazuje, że "upsssss! miałem przynieść do szkoły korek"...albo pan on angielskiego w zeszycie kontaktów mi pisze " niech młody w końcu przyniesie zeszyt!"

Można wymieniać i wymieniać. Także Demi, wypisz wszystkie swoje wady i pomyśl, czy jesteś w stanie się z nimi zmagać drugi raz :P

[201607231707]

No własnie zauwazyłam to samo Moja mama ma wszystkie wady mojego dziadka i ja tak samo

[stokrotka_to_ja]

Napisane przez Demi93

Jest, bo to ona sama go załozyła

A wiecie, moja mama się cieszyła kiedyś, że wszystkie jej dzieci sa takie grzeczne, inni rodzice jej zazdrościli, że żadne nie jest małym koszmarkiem... a potem urodziłam się ja Zastanawiam się czy moje dziecko byłoby JESZCZE gorsze

nie nie,ten zalinkowany przeze mnie to wątek z 2010 r,dość obszerny

[201607231707]

Aaaa, zmylił mnie podobny tytuł

[traicionera]

A ja nie mam tak negatywnych spostrzeżeń dotyczących dziedziczenia cech (albo jestem optymistka ) moja cora jak na razie jest do mnie bardzo podobną zarówno z wyglądu, jak i z charakteru. czyli ma i te cechy, które w sobie lubię, jak również te, które mnie denerwują. jednak jak na razie te pierwzse przeważają, dzięki czemu rozumiemy się w lot i ogólnie łatwo się z nią koegzystuje, szczególnie biorąc pod uwagę to, że ma tylko 2,5 roku.

[CATUS]

Napisane przez traicionera

A ja nie mam tak negatywnych spostrzeżeń dotyczących dziedziczenia cech (albo jestem optymistka ) moja cora jak na razie jest do mnie bardzo podobną zarówno z wyglądu, jak i z charakteru. czyli ma i te cechy, które w sobie lubię, jak również te, które mnie denerwują. jednak jak na razie te pierwzse przeważają, dzięki czemu rozumiemy się w lot i ogólnie łatwo się z nią koegzystuje, szczególnie biorąc pod uwagę to, że ma tylko 2,5 roku.

Nie, no-moje też ma te dobre. Jakby nie miało, to chyba nie robiłabym nic innego jak to :
Ale np. wolałabym, żeby moje dziecko nie było wymądrzalskie jak ja, bo okrutna cecha, z którą muszę walczyć od małego. A kurde akurat jest. I im starsze tym bardziej się ścieramy kto mądrzejszy.

[traicionera]

a mnie taka madralinskosc u dzieci nie wkurza, bo najczęściej wiąże się ona z dużą ciekawością świata i bardziej przenikliwym umysłem. ważne, żeby pilnować, by nie przerodziło się w to wynioslosc wzgledem dzieci czy osób, które wiedzą mniej czy też nie są tak wygadane lub śmiałe.

[dudipopka]

mnie np wkurzają takie dzieci 10-13 letnie obce
przychodzisz do kogoś w gości ,siedzicie gadacie czasem jakis alkohol(piwo lub lampka wina) chcesz pogadać a tu zonk siedzi takie i słucha jak krowa grzmotu
także moja jak do nas ktoś przychodzi umie sie już sama sobą zająć ,chce jeść ,pić czy cokolwiek innego przybiega ,je czy pije i wraca do swoich małych spraw

[traicionera]

ale tu to glownie rola rodziców, bo jeśli nie zwrócą dziecku raz i drugi uwagi,ze niekoniecznie musi dotrzymywać towarzystwa gościom, to powinno załapać. jako dziecko w tym wieku tez byłam ciekawa tego, co tam dorośli gadają i nie miałam jeszcze poczucia, ze może niekoniecznie jestem mile widzianym kompanem

[karolca]

Napisane przez CATUS

Z moich obserwacji (przeprowadzonych niestety na zbyt małej grupie docelowej, bo jednoosobowej) wynika, że dzieci dziedziczą wszystkie nasze najgorsze cechy. W sensie cechy rodziców. Taka kumulacja Tatuś ma dysleksję, ja czytałam w wieku 4 lat - dzieciak trzy godziny mi pisze teraz zdania z 10 błędami w dodatku (a to ja z nim lekcje muszę odrabiać).

Ja zawsze byłam roztargniona i miałam słabą pamięć - teraz w drodze do szkoły się okazuje, że "upsssss! miałem przynieść do szkoły korek"...albo pan on angielskiego w zeszycie kontaktów mi pisze " niech młody w końcu przyniesie zeszyt!"

Można wymieniać i wymieniać. Także Demi, wypisz wszystkie swoje wady i pomyśl, czy jesteś w stanie się z nimi zmagać drugi raz :P

Nie zgadzam się z tą teorią No chyba, że moja siostra jest zamienionym dzieckiem i to ona odziedziczyła wszytkie złe cechy.
Kilka zlych (wspólnych z siostrą) też mam, ale u mnie przeważają te dobre. Póki co, u córki nie zaobserwowałam złych ode mnie, nie wiem jak będzie z cechami po tacie, te też jeszcze nie dały o sobie znać ale mamy czas.

[ana909]

Napisane przez ciri15

To na pewno nie jest dobry wątek, powinnaś zostać przy swoim własnym chyba...

Też mam takie obawy jak Ty, gdy przyjeżdża do mnie chrześniak, ale liczę na to, że jak już coś, to moje takie nie będzie.
Może Cię uspokoję tym, że on nie drze się w wniebogłosy, ale ma inne wkurzające wady(podobny wiek, co Twoja). Natomiast nie pamiętam, żeby moja siostra za dzieciaka mnie wkurzała

moja siostra (11 lat roznicy) tez byla denerwująca i czesto sie klucilysmy, ale szczerze wynikalo to tez w duzej mierze z rozniczy wieku i tego, ze jako 16 latka musialam jej pilnowac zamiast isc gdzies z kolezankami. Nie miala takich zachowań jak ta... I mimo ze czesto sie żarłyśmy to nigdy o takie drobnostki o jakie ta mała zołza ma fochy.

Napisane przez stokrotka_to_ja

a swojemu byś dała klapsa?

musisz zrozumieć jedno ,to co jest dla ciebie logicznym wytłumaczeniem dla 5-latki nie znaczy zupełnie nic poza tym ok,przyjmuje odmowę ,ale jest wkurzona ,więc okazuje swoje emocje tak jak umie


Jest jeszcze jedno stare porzekadło :Każdy jest ekspertem od wychowania dzieci...dopóki nie ma swoich.

A obowiązku posiadania dziecka na szczęście nie ma ,jeśli nie czujesz bluesa w tym temacie to moze lepiej odpuścić albo poczekać.

Szczerze? Dała bym klapsa. Bezstresowe wychowanie nie jest w moim przekonaniu najlepszą formą wychowania. Ja od mojej mamy dostałam kilka razy i bardzo jej za to dziekuje. Przynajmniej wiem ze nie mam prawa jej pyskowac, bo mam do niej szacunek a moja siostra dzis 11 letnia (wychowana bezstresowo) pyskuje rowno i nie wiem czemu mama jej na to pozwala. Ja bym zaraz w pysk dostala

Nie ma obowiązku i to jest dobre, z tym ze ja chce miec dzieci, tylko teraz zaczęło mnie to troche przerażać i albo moje plany przesuną się w czasie, albo moze do tego czasu coś się we mnie zmieni...

Napisane przez stokrotka_to_ja

Ana https://wizaz.pl/forum/showthread.php?t=420526 tutaj jest wątek " Wasze wyobrażenia przed porodem a rzeczywistość po'

dzieki

Napisane przez CATUS

Z moich obserwacji (przeprowadzonych niestety na zbyt małej grupie docelowej, bo jednoosobowej) wynika, że dzieci dziedziczą wszystkie nasze najgorsze cechy. W sensie cechy rodziców. Taka kumulacja Tatuś ma dysleksję, ja czytałam w wieku 4 lat - dzieciak trzy godziny mi pisze teraz zdania z 10 błędami w dodatku (a to ja z nim lekcje muszę odrabiać).

Ja zawsze byłam roztargniona i miałam słabą pamięć - teraz w drodze do szkoły się okazuje, że "upsssss! miałem przynieść do szkoły korek"...albo pan on angielskiego w zeszycie kontaktów mi pisze " niech młody w końcu przyniesie zeszyt!"

Można wymieniać i wymieniać. Także Demi, wypisz wszystkie swoje wady i pomyśl, czy jesteś w stanie się z nimi zmagać drugi raz :P

Napisane przez Demi93

No własnie zauwazyłam to samo Moja mama ma wszystkie wady mojego dziadka i ja tak samo

Oj chyba nie... Miejmy nadzieje ze nie! Jesli nasze dzieci mialyby odziedziczyc najgorsze cechy... ale to chyba nie jest do konca prawda. Moja mama była kiepskim uczniem, w ogole nie potrafi oszczedzac itp, ale jest za to bardzo pedantyczna, a ja wrecz odwrotnie, oszczedzam od pierwszej malutkiej wyplaty, a szkole skonczylam z wyroznieniem. Pedantką nie jestem i mimo ze w domu balaganu nie mam to nie odkurzam dywanow codziennie Mam też z nią wspolne cechy ale niekoniecznie te najgorsze.

---------- Dopisano o 22:49 ---------- Poprzedni post napisano o 22:45 ----------

Napisane przez traicionera

ale tu to glownie rola rodziców, bo jeśli nie zwrócą dziecku raz i drugi uwagi,ze niekoniecznie musi dotrzymywać towarzystwa gościom, to powinno załapać. jako dziecko w tym wieku tez byłam ciekawa tego, co tam dorośli gadają i nie miałam jeszcze poczucia, ze może niekoniecznie jestem mile widzianym kompanem

Zgadzam sie, tez lubilam siedziec przy dorosłych. Tyle ze mi mamo powiedziala raz czy drugi i wychodzilam, moja siostra natomiast usłyszy 15 razy i ma to gdzies, albo wychodzi z wielkim fochem i trzaska drzwiami

W tym wszystkim chodzi mi o to, jak wielki wplyw na zachowania dzieci ma samo wychowanie przez rodzicow... Czy takie glupie wycieranie tylka co 15 minut jest normalne? I czy da sie nauczyc prawie 5 letnie dziecko ze powinno robic to samo? Raz mi pokazala ze umie ale potem powiedziala ze jej sie nie chce... Wiec chyba się da?

[karolca]

Napisane przez ana909

Szczerze? Dała bym klapsa. Bezstresowe wychowanie nie jest w moim przekonaniu najlepszą formą wychowania.

Klaps jest okazaniem bezsilności wobec zachowania dziecka. Ty masz przewagę fizyczną, dasz klapsa, dzieciak przestraszy się i uspokoi (albo wręcz odwrotnie, będzie jeszcze gorzej się zachowywał).
Niestety, nie ma złotego środka ale z pięciolatkiem można iść na kompromisy.

[stokrotka_to_ja]

Ana klaps świadczy tylko o tym,ze rodzic nawala i nie daje sobie rady.Są lepsze metody. Między tzw. bezstresowym wychowanie a biciem jest cała masa metod.Jesli juz teraz zakładasz ,ze bedziesz bic swoje dziecko to mzoe faktycznie przemysl temat...

Wiesz dlaczego bite dzieci mówią,ze dzięki biciu wyrosły na 'porządnych ludzi' ? bo cięzko byłoby zyć ze świadomością,ze ich własny rodzic kochana osoba,je krzywdził,taki psychologiczny mechanizm obronny. Bita żona tez nie raz tłumaczy męża 'a bo go zdenerowałam'.

serio uważasz bicie dziecka 'w pysk' za coś ok? męza bys uderzyła? a gdyby on uderzył 'w pusk' Ciebie,to byłoby ok?

---------- Dopisano o 21:00 ---------- Poprzedni post napisano o 20:54 ----------

Napisane przez ana909

W tym wszystkim chodzi mi o to, jak wielki wplyw na zachowania dzieci ma samo wychowanie przez rodzicow... Czy takie glupie wycieranie tylka co 15 minut jest normalne? I czy da sie nauczyc prawie 5 letnie dziecko ze powinno robic to samo? Raz mi pokazala ze umie ale potem powiedziala ze jej sie nie chce... Wiec chyba się da?

czekaj czekaj..
młoda wola Cię co chwilę,tak? a to do właczenia czegoś,a to do wytarcia tyłka itd? a wiesz o co jej moze tak naprawdę chodzić? bo założę się,ze nie o grę,i nie o wycieranie pupy
o Twoją uwagę jej chodzi

Dziecko jest w stanie zrobić wszystko,nawet najgłupsze rzeczy zeby zyskać uwagę osoby na której mu zależy,nie wazne czy pozytywną czy negatywną,wazne ze ktos się nim zajmie.Tak ze swojego doswiadczenia -kiedy spokojnie poświęcam czas córce,np. godzinę się z nią pobawię (ale tak porządnie,a nie ze jednym okiem coś oglądam albo z kimś gadam a międyczasie się z nią bawię ),to pozniej bez problemu rozumie,ze mama jest teraz zajęta przez jakiś czas i jak tylko będe miec chwilę to znowu ma mnie dostępną w 100%. A kiedy mam zalatany dzień i latam jak wściekła osa przestawiając ją z kąta w kąt to i ona jest marudna,upierdliwa,płaczl iwa i de facto i tak nie dam rady nic zrobić.

Kluczem jest zrozumienie co dziecko nam komunikuje swoim zachowaniem.

[karolca]

Napisane przez stokrotka_to_ja

czekaj czekaj..
młoda wola Cię co chwilę,tak? a to do właczenia czegoś,a to do wytarcia tyłka itd? a wiesz o co jej moze tak naprawdę chodzić? bo założę się,ze nie o grę,i nie o wycieranie pupy
o Twoją uwagę jej chodzi

Dziecko jest w stanie zrobić wszystko,nawet najgłupsze rzeczy zeby zyskać uwagę osoby na której mu zależy,nie wazne czy pozytywną czy negatywną,wazne ze ktos się nim zajmie.Tak ze swojego doswiadczenia -kiedy spokojnie poświęcam czas córce,np. godzinę się z nią pobawię (ale tak porządnie,a nie ze jednym okiem coś oglądam albo z kimś gadam a międyczasie się z nią bawię ),to pozniej bez problemu rozumie,ze mama jest teraz zajęta przez jakiś czas i jak tylko będe miec chwilę to znowu ma mnie dostępną w 100%. A kiedy mam zalatany dzień i latam jak wściekła osa przestawiając ją z kąta w kąt to i ona jest marudna,upierdliwa,płaczl iwa i de facto i tak nie dam rady nic zrobić.

Zgodzę się. I to dotyczy zarówno takich 5-letnich ale i tych rocznych czy dwuletnich. Moja córka potrafi bawić się sama, ale są chwile, kiedy potrzebuje kompana, jeżeli odtrącę ją bo akurat jestem zajęta (robię obiad czy sprzątam), będzie marudziła, przeszkadzała. Ale wystarczy zaangażować w pomoc (podaj, wynieś, potrzymaj). Dziś chciała być bardzo pomocna podczas robienia kolacji, sama "rozbijała" jajka i próbowała je obrać ze skorupek. Nawet posmakowała jajo, którego nie lubi. I wróciła do zabawy

[stokrotka_to_ja]

Napisane przez karolca

Zgodzę się. I to dotyczy zarówno takich 5-letnich ale i tych rocznych czy dwuletnich. Moja córka potrafi bawić się sama, ale są chwile, kiedy potrzebuje kompana, jeżeli odtrącę ją bo akurat jestem zajęta (robię obiad czy sprzątam), będzie marudziła, przeszkadzała. Ale wystarczy zaangażować w pomoc (podaj, wynieś, potrzymaj). Dziś chciała być bardzo pomocna podczas robienia kolacji, sama "rozbijała" jajka i próbowała je obrać ze skorupek. Nawet posmakowała jajo, którego nie lubi. I wróciła do zabawy

to tak samo jak u nas

[ana909]

nie wiem czy robienie kupy co 15 minut jest sposobem na zwrocenie uwagi, ona to robi wszedzie, u mnie, u siebie w domu, u babci, w przedszkolu. Inne dzieci tego nie robią.
Nie jestem tez w stanie bedac z nią 8 h poswiecic jej calych 8 h. Mam do zrobienia obiad, posprzatanie mieszkania i dziecko musi zrozumiec ze nie moze byc w centrum zainteresowania w kazdej minucie mojego dnia.
A jesli chodzi o klapsa... nie mowie o codziennym laniu, biciu kablem itp. bo np inaczej nie umiem wyegzekwowac uspokojenia się. Ja w swoim zyciu dostalam w dupe moze z 5 razy, a w twarz raz. I uwierz ze wiecej nie zrobilam tego za co dostalam. Nikt nie mowi o biciu dzieci o takim, jakim piszesz.
Tez nie raz probowalam ją zachecic a to do wspolnego sprzątania, a to do gotowania albo czegos innego. Nudzilo ją to po 5 minutach i chciala zebym z nią robiła cos innego, co ona chce robic. Ale przeciez nie mozna godzic sie na wszystko co dziecko zechce. Są tez inne obowiązki w domu.


Ale wywnioskowałam cos innego z tego co napisałyście. Moze to rzeczywiscie nie problem jest w niej, a w mojej siostrze. Moze w zachowaniu jej córki wychodzą braki w prawidłowym wychowaniu... Fakt jest taki ze siostra od lat podrzuca swoje dzieci do roznych domowników bo praca, bo cos tam... Zawsze mowilismy ze zle robi i to kiedys wyjdzie w zachowaniu dzieci... moze po prostu z młodszą wyszło wczesniej niz myslelismy.

[201607231707]

Nie dostałam klapsa nigdy i choć jestem pyskata, to z mamą zawsze dyskutowałam i negocjowałam kulturalnie - bo ona pyskuje lepiej i zawsze wygrywa Ma prawdziwy autorytet, bo umie go wyrobić bez uciekania się do siły fizycznej i uważam, że jest cudowną matką.
Rozumiem, że czasem rodzic jest wyprowadzony z równowagi i klaps się zdarzy, ale regularne lanie jest bezsensu, bo uczy, że przemoc jest spoko. Dziewczyna dostawała lanie w dzieciństwie i teraz automatycznie kiedy chce podkreślic autorytet probuje uzywać siły fizycznej - wie, że to nie jest ok, ale ma zakodowane, że to działa. No przyznacie, że nie jest to zbyt pomocne w relacjach międzyludzkich

---------- Dopisano o 21:29 ---------- Poprzedni post napisano o 21:25 ----------

Napisane przez ana909

nie wiem czy robienie kupy co 15 minut jest sposobem na zwrocenie uwagi, ona to robi wszedzie, u mnie, u siebie w domu, u babci, w przedszkolu. Inne dzieci tego nie robią.

A jesli chodzi o klapsa... nie mowie o codziennym laniu, biciu kablem itp. bo np inaczej nie umiem wyegzekwowac uspokojenia się. Ja w swoim zyciu dostalam w dupe moze z 5 razy, a w twarz raz. I uwierz ze wiecej nie zrobilam tego za co dostalam. Nikt nie mowi o biciu dzieci o takim, jakim piszesz

Ale ona nie jest innymi dziećmi Ja bym się zainteresowała czy nie ma żadnych problemów gastrycznych, może nie jestem ekspertem od dziecięcych jelit, ale nie brzmi mi to normalnie.

A widzisz, a ja bym daną rzecz pewnie zrobiła i tak ponownie. Bo ból fizyczny to jest nic, chwilę poboli i przestanie, czego tu się bać.

[stokrotka_to_ja]

Napisane przez ana909

nie wiem czy robienie kupy co 15 minut jest sposobem na zwrocenie uwagi, ona to robi wszedzie, u mnie, u siebie w domu, u babci, w przedszkolu. Inne dzieci tego nie robią.
Nie jestem tez w stanie bedac z nią 8 h poswiecic jej calych 8 h. Mam do zrobienia obiad, posprzatanie mieszkania i dziecko musi zrozumiec ze nie moze byc w centrum zainteresowania w kazdej minucie mojego dnia.
A jesli chodzi o klapsa... nie mowie o codziennym laniu, biciu kablem itp. bo np inaczej nie umiem wyegzekwowac uspokojenia się. Ja w swoim zyciu dostalam w dupe moze z 5 razy, a w twarz raz. I uwierz ze wiecej nie zrobilam tego za co dostalam. Nikt nie mowi o biciu dzieci o takim, jakim piszesz.
Tez nie raz probowalam ją zachecic a to do wspolnego sprzątania, a to do gotowania albo czegos innego. Nudzilo ją to po 5 minutach i chciala zebym z nią robiła cos innego, co ona chce robic. Ale przeciez nie mozna godzic sie na wszystko co dziecko zechce. Są tez inne obowiązki w domu.

Klaps to jest bicie,nie ma o czym dyskutowac w tej materii. Jak dziecko wystraszysz biciem to jasne,ze nie powtórzy drugi raz tego samego. Albo lepiej się z tym ukryje. A w wychowaniu chodzi o cos zupełnie innego ,niech popełni błąd 100 razy,ale za 101 niech zrozumie dlaczego czegoś się nie robi,niech to wyniknie z wiedzy i zrozumienia a nie ze strachu. Szacunku nie buduje się na strachu.

Jasne,ze nie mozna się godzić na wszystko,ale mozna wypracowywać kompromis,a nie zakładac,ze moje sprawy są wazne a dziecka to tam pierdoły.

To załatwianie się co 15 minut popada mi pod jakiś problem,jesli nie natury fizjologicznje to psychicznej.