Ludzkie zachowania i poglądy, które dziwią. Część 13

[201607231707]

[1=6007d5c0f676d2f478e53dd b9b0578e19bc7453a_5eb09e8 463afa;43882205]Wiem, że brzmię jak typowa nastolatka, tak już jest. Patrzę na siebie, patrzę na innych i wiem, ze jednak coś nas różni. Ja szufladkuję, inni szufladkują, bo lubią mieć pozory porządku. Jednak trochę mnie irytuje kiedy nie mogę znaleźć ludzi, którzy mnie zaakceptują, bo jakoś ne za bardzo odnajduje się tych czasach
Ja sobie zdaję sprawę, że jestem pierdołogadką, ale każdy ma swoje okno na rzeczywistość[/QUOTE]

To nie czyni cię oryginalną nastolatką, lol. To czyni cię wyjątkiem w określonym środowisku, bitch please, każdy takie ma - wiesz jaka ja byłam wyjątkowa w mocno prawicowej i zaściankowej szkole? Ale i tak byłam mocno typowa
I jak ja kocham słyszeć/czytać pogrubione <3 Chęć bycia staromodnym to jakiś dziwny znak naszych czasów.

[_Shiloh_]

Jak ja sobie przypomnę siebie z czasów liceum to aż mi się płakać chce i śmiać jednocześnie.

Ubiór, fryzura, muzyka ehh... w ogóle byłam najmądrzejsza, najbardziej świadoma ludzkiej głupoty, beznadziejności świata/wszechświata itd.

Przeżywałam wieczny ból istnienia, po tym jak naczytałam się "Cierpień młodego Wertera"

[2ystem1645]

[1=6007d5c0f676d2f478e53dd b9b0578e19bc7453a_5eb09e8 463afa;43881690]Mnie wkurzają takie psiapsiółeczki, które cmokają się w policzki na przywitanie, chichrają się na widok chłopaków, razem chodzą na zakupy i imprezy, a jak któraś nie polub drugiej zdjęcia na fb to jest foch.
Poszłam do liceum z moją koleżanką z gimnazjum. Przez pierwszy rok wszystko było spoko, układało nam się dobrze, chociaż jesteśmy kompletnymi przeciwieństwami. W drugim wszystko się pochrzaniło, ona poszła do innych dziewczyn, które słuchają eski i lubią Zmierzch. Odrzuciła mnie, bo mam oryginalną osobowość i jestem indywidualna, że tak powiem, ona z kolei taka typowa, bardzo typowa nastolatka. I niby w nosie ją mam, bo sensowna z niej przyjaciółka to to nie jest, ciągle tylko liczyła na prace domowe i lajki na fb z mojej strony. Teraz idzie do mnie tylko wtedy jak coś chce, tak to tyłkiem się odwróci i już. Najzabawniejsze jest to, że kiedy czegoś ode mnie chce to udaje milutką przyjaciółeczkę i jaką troskliwą. A tak-jest zimna i oschła, traktuje mnie na zasadzie Łaskę ci robię, że się do ciebie odzywam

Poza tym widzę jak czasami rozpadają się ,,wielkie przyjaźnie" które u nas powstały w pierwszej klasie[/QUOTE]
Jak tak czytam Twoje posty, nie tylko przy tej dyskusji....

[jesienny_lisc]

U mojego byłego, to była lodówa! Wielki dom, parter i dwa piętra, wielka klatka schodowa i korytarze wielkości pokoju. W domu tylko dwie osoby na parterze, bo dorosłe dzieci się wyprowadziły. Jak przyjeżdżaliśmy, to of kors osobne pokoje :P Myślałam, że umrę, piżama, sweter, kołdra i koc. W nocy się przemykałam do pokoju chłopaka.

[201604181004]

Ja się naczytałam dzieci z dworca ZOO i teeeż byłam zagubiona i też nie pasowałam do tamtych czasów

[201604191001]

[1=05872c226b72f809f533e1b e5bdf48ff33b7c1f2_5d4611f 2b5f9d;43882182]Ja byłam oryginalna bo:
-oglądałam anime
-słuchałam metalu i rocka
-ubierałam się w ciemne, obszerne ciuchy
-nie nosiłam spódniczek, spódnic i sukienek
-czytałam książki
-nie malowałam się i miałam brwi jak Breżniew

Jak już wspominałam, Boże jaka ja byłam głupia myśląc, że to wszystko czyniło mnie taka oryginalną. Teraz bym pewnie palnęła swoją przeszłą ja w łeb, na otrzeźwienie. [/QUOTE]
Ja podobnie, tylko ja się malowałam i to mocno, moje czarne ciuchy były obcisłe i miały dekolty, często wystawały mi nery, chodziłam na obcasach (ale buty też w klimacie), dłuuugie blond włosy i generalnie takie angel of death łamane przez bitch.
Więc byłam oh tak bardzo sexy a jednocześnie gardziłam plebsem słuchającym popu i nieczytającym książek, piłam, paliłam, przeklinałam, nadużywałam czarnej kredki, nauczyciele fakof, rebel.





...dziwię się jak wiele mi z tego zostało

[201607231707]

No i tylko ja potrafiłam zrozumieć głębię i sens ludzkiego życia i cierpienia
Ale moje dzieci i tak by miały dostęp do Internetu. Nie ma tak dobrze, że tylko matka robiła sobie siarę

[kleineKrokodil]

A ja nie myślałam, że jestem inna i że nie pasuję do tych czasów, ja po prostu nie lubię ludzi :P

[150f22149d232a15625e38a732d46b6c6e220cbb_63e043022f3b0]

[1=6007d5c0f676d2f478e53dd b9b0578e19bc7453a_5eb09e8 463afa;43882205]Wiem, że brzmię jak typowa nastolatka, tak już jest. Patrzę na siebie, patrzę na innych i wiem, ze jednak coś nas różni. Ja szufladkuję, inni szufladkują, bo lubią mieć pozory porządku. Jednak trochę mnie irytuje kiedy nie mogę znaleźć ludzi, którzy mnie zaakceptują, bo jakoś ne za bardzo odnajduje się tych czasach
Ja sobie zdaję sprawę, że jestem pierdołogadką, ale każdy ma swoje okno na rzeczywistość[/QUOTE]
Ale z wypowiedzi kilku osób tutaj wychodzi na to, że jesteś typową nastolatką. Wiadomo nie znamy Cię blablabla, ale może właśnie dostałaś ciekawą opcję spojrzenia na siebie z zewnątrz.

[201607231707]

Judith, opisałaś mnie z początków gimnazjum I przyznam, ze mnie też sporo jednak zostało

[201604181004]

moje dzieci będa miały internet ale nie będą miały rączek

[201607231707]

Napisane przez kleineKrokodil

A ja nie myślałam, że jestem inna i że nie pasuję do tych czasów, ja po prostu nie lubię ludzi :P

Byłaś oryginalna, gratuluję
Ej, też nie lubiłam ludzi, a ostatnio doszłam do wniosku, że w sumie lubię ludzi (no, część), tylko mnie męczą i trochę się ich boję

[dacn]

Napisane przez drabineczka

A nie, to ja miałam, byłam dzieckiem epulsa

HA za młoda jesteś, nie jesteś wystarczająco wyjątkowa idź sobie

[2ystem1645]

Napisane przez drabineczka

Ja w liceum mniej, ale w gimnazjum? Ho, ho, ho, cierpiałam za milijony. Byłam taka dojrzała, tak bardzo głęboka i uduchowiona, a nie taka płytka jak reszta byłam nadzieją narodu i za naród cierpiałam.

To chyba tylko ja nie przechodziłam tego okresu. Ja miałam efekt zakompleksionej owieczki tak jakoś do I liceum a potem było już tylko lepiej z moją pewnością siebie. Ale nigdy, że jestem jakaś wyjątkowa, dojrzała -ej sorry, ja się czuję na 12 lat

[kleineKrokodil]

Napisane przez drabineczka

moje dzieci będa miały internet ale nie będą miały rączek

nie ma rączek nie ma ciasteczka

[_Shiloh_]

Napisane przez drabineczka

Ja się naczytałam dzieci z dworca ZOO i teeeż byłam zagubiona i też nie pasowałam do tamtych czasów

Ja nosiłam różowego dreda, trampki, kolczyki gdzie się da. Kurtki i torby miałam poobszywane naszywkami. I wszystkie dziewczyny ubierające się inaczej niż ja były "wieśniarami i pustakami" chłopcy też.
Aha i te 6, 7 lat temu myślałam, że skoro słucham Happysad, Coma, Analogs, Strachy na Lachy + wszelkie odmiany reggae to jestem wielka indywidualistką.

Wstyd mi za mnie

_
dodatkowo obowiązkowo papierosy, alkohol i imprezy w tzw. klimatycznych knajpach, gdzie "technoj....y" nie miały wstępu

[201605091007]

Napisane przez kleineKrokodil

A ja nie myślałam, że jestem inna i że nie pasuję do tych czasów, ja po prostu nie lubię ludzi :P

NO!

ja do dziś zachodze w glowe jak to jest, w(słowo za 3 punkty)ia mnie większość ludzi- ludzie mnie lubia i do mnie lgną. w(słowo za 3 punkty)ia mnie 99% dzieci- dzieci mnie lubią i do mnie lgną.

kocham koty- koty mnie nie lubią i uciekaja ode mnie

[jesienny_lisc]

Ha! To ja jednak byłam oryginalniejsza, słuchałam oldschoolowego hiphopu i chiloutu (wydawało mi się, że jestem jedyna, póki nie usłyszałam, jak rozmawiają o tym kolesie z mat-fizu ). Nosiłam koszulki baseballówki i trampki.

[201604191001]

Napisane przez Demi93

Judith, opisałaś mnie z początków gimnazjum I przyznam, ze mnie też sporo jednak zostało

Straszne, nie? Ale przynajmniej wiemy, że tak, jesteśmy jednymi z wieeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee eeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel u

Napisane przez drabineczka

moje dzieci będa miały internet ale nie będą miały rączek

Moje nie będą mogły robić sobie zdjęć. Zdecydowanie.

Hm, chyba jednak pozostanę przy opcji - brak dzieci.

[Bananalama]

A ja mam rozchichotane psiapsiółeczki, razem chlejemy martini i żremy lody, łazimy po sklepach i obgadujemy chłopów, a nocami wymyślam zagładę wszechświata muahahahahaha i kto jest teraz bardziej oridżinal?

[2ystem1645]

[1=6007d5c0f676d2f478e53dd b9b0578e19bc7453a_5eb09e8 463afa;43882205]Wiem, że brzmię jak typowa nastolatka, tak już jest. Patrzę na siebie, patrzę na innych i wiem, ze jednak coś nas różni. Ja szufladkuję, inni szufladkują, bo lubią mieć pozory porządku. Jednak trochę mnie irytuje kiedy nie mogę znaleźć ludzi, którzy mnie zaakceptują, bo jakoś ne za bardzo odnajduje się tych czasach
Ja sobie zdaję sprawę, że jestem pierdołogadką, ale każdy ma swoje okno na rzeczywistość[/QUOTE]
Coraz bardziej brzmisz mi znajomo

[mikia20]

Buahaha ale temat

Powiem Wam tyle - nie chciałybyście być naprawdę inne.
Ja byłam wyśmiewana wszędzie. Słuchałam techno i disco, nie byłam "uduchowiona" jak większość dziewczyn metalowych, na dodatek ubierałam się w jeansy i bluzę - żadnych glanów i pieszczoch, więc środowiska metalowe mnie skreślały na wstępie. Bardzo mi przykro było z tego powodu bo tak najbardziej to się z nimi dogadywałam. Najbardziej bolało mnie to, że jak jakiemuś chłopakowi stamtąd się spodobałam, to wstyd było się do tego przyznać - jak to, w tej upośledzonej blondynce?
Nie rozumiałam się też z tzw. "gwiazdami" - brak modnych ciuchów, opalenizny i chodzenia po klubach. Poza tym nie obrażając modnie ubranych osób, wiecznie miałam wrażenie, że czym ktoś jest bardziej popularny, tym większe siano we łbie.

Więc całe LO i studia to było takie trochę tu i trochę tam.
Poza tym pamiętam to jaranie się "och, jaką jestem indywidualnością i jak mnie nikt nie rozumie, wow, jak ja to jestem ponad". Ja zaś marzyłam o tym żeby być taka jak inni, żeby nie być wytykana palcami, żeby ktoś mnie przyjął do swojej grupy nawet jeśli nie spełniam 100% norm na wejściu.
Teraz jest inaczej - to ja jestem dorosła, wybieram swoje towarzystwo no i mam o wiele większy dystans.

[2ystem1645]

Napisane przez drabineczka

-glany
-ciemne ciuchy
-rock i metal
-poważne książki
-papierosy
-oczy na czarno
-trampki właśnie :d nie halówki!!! :d
-bunt przeciwko systemowi :d
-bunt przeciwko wszystkiemu :d

Jak ja nie lubię takich ludzi. Unikałam takich w szkole i na studiach też unikam. Nie jestem różową landrynką tylko zwyklakiem ale nawet taki zwyklak nie trzyma się "tymi wyjątkowych"

[dacn]

Napisane przez M917

NO!

ja do dziś zachodze w glowe jak to jest, w(słowo za 3 punkty)ia mnie większość ludzi- ludzie mnie lubia i do mnie lgną. w(słowo za 3 punkty)ia mnie 99% dzieci- dzieci mnie lubią i do mnie lgną.

kocham koty- koty mnie nie lubią i uciekaja ode mnie

Bo to tak jest jak dojrzałam do tego że jestem wartością samą w sobie i nie muszę się starać o to żeby mnie lubiano i nie muszę być miła i działać wbrew sobie- nagle mam wielu znajomych, mimo że o to nie zabiegam i wręcz bywam wredna.

Kotów nie lubię ( może trochę ale bez przesady) ale zawsze te ładują się na moje kolana z rozkazem GŁASZCZ!!!

[kleineKrokodil]

Napisane przez M917

NO!

ja do dziś zachodze w glowe jak to jest, w(słowo za 3 punkty)ia mnie większość ludzi- ludzie mnie lubia i do mnie lgną. w(słowo za 3 punkty)ia mnie 99% dzieci- dzieci mnie lubią i do mnie lgną.

kocham koty- koty mnie nie lubią i uciekaja ode mnie

O! To o mnie, oprócz kotów, bo koty mnie lubią z wzajemnością
Wszędzie mnie ludzie zagadują, dzieci się tulą i ślinią, brudzą wszystkim, bleee

[201612060923]

Napisane przez _Judith_

Ja podobnie, tylko ja się malowałam i to mocno, moje czarne ciuchy były obcisłe i miały dekolty, często wystawały mi nery, chodziłam na obcasach (ale buty też w klimacie), dłuuugie blond włosy i generalnie takie angel of death łamane przez bitch.
Więc byłam oh tak bardzo sexy a jednocześnie gardziłam plebsem słuchającym popu i nieczytającym książek, piłam, paliłam, przeklinałam, nadużywałam czarnej kredki, nauczyciele fakof, rebel.





...dziwię się jak wiele mi z tego zostało

Nie rozumiem jak można lubić ubrania, które odsłaniają połowę pleców Przecie to zimno

Ja jestem wytykana palcami na każdym kroku, zwłaszcza kiedy zgłaszam się do odpowiedzi na lekcji, ale przywykłam do tego. Ale jednak nie marzy mi się, aby znaleźć się wśród elit towarzyskich. Ja chcę od nich świętego spokoju

[mikia20]

Napisane przez 2ystem1645

Jak ja nie lubię takich ludzi. Unikałam takich w szkole i na studiach też unikam. Nie jestem różową landrynką tylko zwyklakiem ale nawet taki zwyklak nie trzyma się "tymi wyjątkowych"

No... wychodzi na to, że takie "zwyklaki" mają najbardziej przewalone, bo nie pasują nigdzie

[201607111040]

Ja to myślę że się cofam. Odnoszę wrażenie że przed 18byłam bardziej poważna. Teraz to mi całkiem odbiło. Czasem myślę że mam 16lat, a potem zdaję sobie sprawę że za chwilę to będzie 2 z przodu

[201604191001]

Napisane przez mikia20

Buahaha ale temat

Powiem Wam tyle - nie chciałybyście być naprawdę inne.
Ja byłam wyśmiewana wszędzie. Słuchałam techno i disco, nie byłam "uduchowiona" jak większość dziewczyn metalowych, na dodatek ubierałam się w jeansy i bluzę - żadnych glanów i pieszczoch, więc środowiska metalowe mnie skreślały na wstępie. Bardzo mi przykro było z tego powodu bo tak najbardziej to się z nimi dogadywałam. Najbardziej bolało mnie to, że jak jakiemuś chłopakowi stamtąd się spodobałam, to wstyd było się do tego przyznać - jak to, w tej upośledzonej blondynce?
Nie rozumiałam się też z tzw. "gwiazdami" - brak modnych ciuchów, opalenizny i chodzenia po klubach. Poza tym nie obrażając modnie ubranych osób, wiecznie miałam wrażenie, że czym ktoś jest bardziej popularny, tym większe siano we łbie.

Więc całe LO i studia to było takie trochę tu i trochę tam.
Poza tym pamiętam to jaranie się "och, jaką jestem indywidualnością i jak mnie nikt nie rozumie, wow, jak ja to jestem ponad". Ja zaś marzyłam o tym żeby być taka jak inni, żeby nie być wytykana palcami, żeby ktoś mnie przyjął do swojej grupy nawet jeśli nie spełniam 100% norm na wejściu.
Teraz jest inaczej - to ja jestem dorosła, wybieram swoje towarzystwo no i mam o wiele większy dystans.

A jaki rocznik jesteś?


Masz dużo racji. Jedna dziewczyna ode mnie z gim, dwóch chłopaków. Oni byli inni niż wszyscy i byli odrzucani. Przeze mnie również. Ona miała problemy adaptacyjne, jeden z chłopaków zwykłą padaczkę ale był wycofany przez to, drugi był mało inteligentny ale w odróżnieniu od reszty mało inteligentnych on nie umiał drzeć japy, być chamski i rozpychać się łokciami.

[Bananalama]

Napisane przez mikia20

Buahaha ale temat

Powiem Wam tyle - nie chciałybyście być naprawdę inne.
Ja byłam wyśmiewana wszędzie. Słuchałam techno i disco, nie byłam "uduchowiona" jak większość dziewczyn metalowych, na dodatek ubierałam się w jeansy i bluzę - żadnych glanów i pieszczoch, więc środowiska metalowe mnie skreślały na wstępie. Bardzo mi przykro było z tego powodu bo tak najbardziej to się z nimi dogadywałam. Najbardziej bolało mnie to, że jak jakiemuś chłopakowi stamtąd się spodobałam, to wstyd było się do tego przyznać - jak to, w tej upośledzonej blondynce?
Nie rozumiałam się też z tzw. "gwiazdami" - brak modnych ciuchów, opalenizny i chodzenia po klubach. Poza tym nie obrażając modnie ubranych osób, wiecznie miałam wrażenie, że czym ktoś jest bardziej popularny, tym większe siano we łbie.

Więc całe LO i studia to było takie trochę tu i trochę tam.
Poza tym pamiętam to jaranie się "och, jaką jestem indywidualnością i jak mnie nikt nie rozumie, wow, jak ja to jestem ponad". Ja zaś marzyłam o tym żeby być taka jak inni, żeby nie być wytykana palcami, żeby ktoś mnie przyjął do swojej grupy nawet jeśli nie spełniam 100% norm na wejściu.
Teraz jest inaczej - to ja jestem dorosła, wybieram swoje towarzystwo no i mam o wiele większy dystans.

Wiesz co, mnie też wytykali palcami i wyśmiewali, ale ja wyglądam dość przeciętnie, więc za bardzo nie ogarniam czemu .
Zawsze lubiłam muzykę klasyczną i poezję śpiewaną, rocka i metal, nigdy nie paliłam i nie piłam, zero narkotyków i imprez, raczej byłam ponurą córeczką spod klosza i niestety ogromnym samotnikiem. To ostatnie z wiekiem mi się pogłębia. Nie cierpię, gdy codziennie mam kontakt z ludźmi. Nie mam wielu przyjaciół. Ludzie mi się masowo zwierzają, a ja trzymam dystans i tyle. Chwilami moja chęć odcięcia się od ludzi zakrawa na obsesję, ale chyba nie chcę się z tego leczyć . Jak ktoś zagada, ok, ale sama nie garnę się do ludzi i nie chcę z nimi rozmawiać. I prawdę mówiąc tak, dużo ludzi uważa mnie za dziwaka, ale teraz mi to zwisa .