Ślub za 3 tyg. Czy jest powód żeby odwołać ?

[solaola]

Napisane przez Ewa_Am

Sprawa się wyjaśniła. Rano byłam z synem w poradni. P. Psycholog rozmawiała najpierw ze mną a potem długo z synem. Na koniec wizyty powiedziała mi, że jej zdaniem syn ma pierwsze objawy syndromu ofiary i stąd wynika jego złe zachowanie w szkole. Zaleciła koniecznie dalszą terapię indywidualną i rodzinną.
Druga rzecz - byłam w domu u kolegi syna, znam jego matkę i rozmawiałam z nią. Kobieta powiedziała, że jej syn kilka razy wspomniał jej o tym jak Tomek skarżył mu się, że mój partner go bije. Chłopak pokazał mi filmik, który przypadkiem nagrał komórką. Filmik jest z października, widać na nim jak ten chłopak nagrywa Tomka jak robi graffiti na chodniku przed naszym blokiem. Po jakimś czasie z klatki wychodzi mój partner i jak zobaczył co Tomek robi zaczyna go szarpać i mówi do niego że on go oduczy szczeniackich wybryków i jak wróci do domu to oberwie.

Jestem kompletnie rozbita. Właśnie do mnie dotarło, że tak naprawdę nie znałam w ogóle człowieka za którego za chwilę chciałam wyjść za mąż. Jak ja mogłam nic nie zauważyć, mam teraz takie wyrzuty sumienia.

Ciesze się ze jesteś mama, która nie zignorowala tego, co się dzieje i co mowil Ci syn. Jest mi bardzo przykro ze to wszystko prawda. Trzymam kciuki za Ciebie i Tomka żebyście wszystko razem poukladali. Proszę dawaj znac co u was, bo mogę powiedzieć ze zylam ta sprawa i bede dalej trzymala kciuki za was, żebyście szli do przodu.
Mam nadzieje, ze wyrzucisz gnojka za drzwi i zalozysz sprawe na policji, bo to definitywnie mu się nalezy, co za... Brak mi slow...

Wysyłane z mojego Blade III za pomocą Tapatalk 2

[mary_poppins]

Napisane przez Ewa_Am

Szczerze mówiąc jestem tak zdenerwowana, że ciężko mi skupić myśli. Czekam aż partner wróci z pracy i powiem mu żeby się wynosił. Boże najchętniej bym mu czymś przyłożyła. Jak on mógł tak traktować moje dziecko, nie rozumiem tego, podobno tak bardzo mnie kochał. Ale ja byłam ślepa.

Na pewno jest Ci bardzo ciężko, ale to doskonała decyzja. Po pierwsze: małżeństwo z tyranem mogłoby okazać się niebezpieczne również dla Ciebie, po drugie: kochający człowiek nie traktowałby tak Twojego syna, a po trzecie: kochający człowiek nie kłamałby Ci w żywe oczy. Postąpiłaś bardzo dobrze i na pewno syn będzie Ci wdzięczny za to, że go posłuchałaś.

[Shira Yuki]

Napisane przez Ewa_Am

Sprawa się wyjaśniła. Rano byłam z synem w poradni. P. Psycholog rozmawiała najpierw ze mną a potem długo z synem. Na koniec wizyty powiedziała mi, że jej zdaniem syn ma pierwsze objawy syndromu ofiary i stąd wynika jego złe zachowanie w szkole. Zaleciła koniecznie dalszą terapię indywidualną i rodzinną.
Druga rzecz - byłam w domu u kolegi syna, znam jego matkę i rozmawiałam z nią. Kobieta powiedziała, że jej syn kilka razy wspomniał jej o tym jak Tomek skarżył mu się, że mój partner go bije. Chłopak pokazał mi filmik, który przypadkiem nagrał komórką. Filmik jest z października, widać na nim jak ten chłopak nagrywa Tomka jak robi graffiti na chodniku przed naszym blokiem. Po jakimś czasie z klatki wychodzi mój partner i jak zobaczył co Tomek robi zaczyna go szarpać i mówi do niego że on go oduczy szczeniackich wybryków i jak wróci do domu to oberwie.

Jestem kompletnie rozbita. Właśnie do mnie dotarło, że tak naprawdę nie znałam w ogóle człowieka za którego za chwilę chciałam wyjść za mąż. Jak ja mogłam nic nie zauważyć, mam teraz takie wyrzuty sumienia.

dobrze,że w porę wyjaśniło się co się stało.
jesteś dobrą matką,bo zaobserwowałas symptomy,poszłaś po radę i zrozumiałaś problem.

tak trzymaj,a teraz skup się na sobie i synu,nie przerywaj terapii,bo obojgu wam jest potrzebna pomoc,aby zrozumiec swoje życie i poukładać problemy.synowi,aby mógł w przyszłości utworzyć zdrowe relacje,a tobie,aby zrozumieć,dlaczego wybierasz nieodpowiednich facetów.
na ciebie tez przyjdzie czas,bo miłość można znaleźć w każdym wieku

[stokrotka_to_ja]

Napisane przez Ewa_Am

Szczerze mówiąc jestem tak zdenerwowana, że ciężko mi skupić myśli. Czekam aż partner wróci z pracy i powiem mu żeby się wynosił. Boże najchętniej bym mu czymś przyłożyła. Jak on mógł tak traktować moje dziecko, nie rozumiem tego, podobno tak bardzo mnie kochał. Ale ja byłam ślepa.

a ja się zastanawiam jak on się będzie tłumaczył

[Merys]

Tylko nie daj się nabrać na jego tłumaczenie, że to tylko raz, że nie wytrzymał, itp. Taka gnida nigdy się nie zmieni. Bardzo współczuje Twojemu synowi. Psycholog na pewno Wam pomoże. Życzę dużo sił.

[solaola]

Napisane przez Merys

Tylko nie daj się nabrać na jego tłumaczenie, że to tylko raz, że nie wytrzymał, itp. Taka gnida nigdy się nie zmieni. Bardzo współczuje Twojemu synowi. Psycholog na pewno Wam pomoże. Życzę dużo sił.

Popieram, nie daj sie, wyrzuc gnide i niech więcej sie nie pokazuje nigdy. Bedziemy Cie tutaj wspierac. Moze lepiej poproś jakiegos znajoma czy znajomego żeby byli przy tym kiedy wróci, żeby i w szale w ktory pewnie wpadnie i będzie sie wypieral, ze to wszystko klamstwo nie podniósł reki i na Ciebie...

Wysyłane z mojego Blade III za pomocą Tapatalk 2

[mary_poppins]

Napisane przez solaola

Popieram, nie daj sie, wyrzuc gnide i niech więcej sie nie pokazuje nigdy. Bedziemy Cie tutaj wspierac. Moze lepiej poproś jakiegos znajoma czy znajomego żeby byli przy tym kiedy wróci, żeby i w szale w ktory pewnie wpadnie i będzie sie wypieral, ze to wszystko klamstwo nie podniósł reki i na Ciebie...

Nawet asysta postawnego sąsiada będzie w cenie.

[Shira Yuki]

Napisane przez Merys

Tylko nie daj się nabrać na jego tłumaczenie, że to tylko raz, że nie wytrzymał, itp. Taka gnida nigdy się nie zmieni. Bardzo współczuje Twojemu synowi. Psycholog na pewno Wam pomoże. Życzę dużo sił.

ludzie się nie zmieniają ,a bicie to najgorszy przejaw słabości.

[PaniPedagog]

Napisane przez lza_slonca

kiepska z Ciebie matka skoro dopiero teraz myślisz o tym ew odwołaniu ślubu. Może czas najwyższy zająć się dorastającym synem a nie wiciem nowego gniazdka?

Rodząc dzieci pamiętajmy o pogrzebaniu własnego życia?

[coffee]

Napisane przez Ewa_Am

Szczerze mówiąc jestem tak zdenerwowana, że ciężko mi skupić myśli. Czekam aż partner wróci z pracy i powiem mu żeby się wynosił. Boże najchętniej bym mu czymś przyłożyła. Jak on mógł tak traktować moje dziecko, nie rozumiem tego, podobno tak bardzo mnie kochał. Ale ja byłam ślepa.

Zgłosisz to na policję? Bo wiesz, przemoc jest karalna. Masz dowody (filmik, zeznania świadków, opinie lekarza...), wg mnie powinniście z synem iść na policję.

Stawiasz synowi piwo (no, może nie piwo), że raczył się upić i iść do szkoły. Gdyby nie to - nic by nie wyszło na jaw przed ślubem i wdepnęłabyś w większe bagienko. Koniecznie niech syn nie przerywa terapii, a i Tobie się przyda.
Powodzenia.

[tyene]

Czytałam ten temat rano, nie zdążyłam napisać, sprawa się wyjaśniła. Chcę tylko napisać, że trzymam za Ciebie i za Twojego syna kciuki, Autorko. Bardzo dobrze, że to wyszło teraz, a nie przed ślubem, bardzo dobrze, że nie uznałaś syna za po prostu manipulującego gówniarza, jak niektóre wizażanki, i zechciałaś poradzić się specjalisty i dojść do prawdy.

Zalecam kontynuowanie terapii, bo niestety, ale sygnały ostrzegawcze były i to mocne (choleryczność, chęć, żeby zawsze najważniejsze było zdanie partnera, oczekiwanie, że dziecko będzie "chodzić jak w zegarku", władczość etc), ale cieszę się bardzo i uważam, że powinnaś być dumna z tego, że sprawa się rozwiązała i pamiętaj, że jesteś silną kobietą, taką, która musi zawalczyć o swoje dobro, ale też taką, która już udowodniła, że wiele jest w stanie zrobić i znieść.

Z całego serca powodzenia.

[Darkoz]

Autorko, daj znać, jak już polezie i uważaj na siebie, typ jest strasznie agresywny. Zaproszenie postawnego sąsiada to dobry pomysł.

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

ja tez sie ciesze ze odkrylas prawde.
wyobrazam sobie jak to cie boli ale wierze ze dasz rade.
co za gnoj rozszarpalabym go za te bicie,klamstwa i robienie z twojego syna glupka.
powinnas to zglosic na policje zeby mial nie przyjemnosci i nie skrzywdzil nikogo wiecej.

[madana]

Napisane przez Ewa_Am

Szczerze mówiąc jestem tak zdenerwowana, że ciężko mi skupić myśli. Czekam aż partner wróci z pracy i powiem mu żeby się wynosił. Boże najchętniej bym mu czymś przyłożyła. Jak on mógł tak traktować moje dziecko, nie rozumiem tego, podobno tak bardzo mnie kochał. Ale ja byłam ślepa.

- uważaj na siebie, bo jeśli to choleryk, lał Twojego syna, maskując się, uważaj, aby Tobie nie zrobił krzywdy. Uwierz, dobrze, że to wyszło teraz, a nie po ślubie.

[ajah]

Autorko trzymaj się i powodzenia.
Wg mnie twoj partner właśnie teraz moze pokazać najgorsze oblicze.

[Chatul]

Napisane przez Ewa_Am

Sprawa się wyjaśniła. Rano byłam z synem w poradni. P. Psycholog rozmawiała najpierw ze mną a potem długo z synem. Na koniec wizyty powiedziała mi, że jej zdaniem syn ma pierwsze objawy syndromu ofiary i stąd wynika jego złe zachowanie w szkole. Zaleciła koniecznie dalszą terapię indywidualną i rodzinną.
Druga rzecz - byłam w domu u kolegi syna, znam jego matkę i rozmawiałam z nią. Kobieta powiedziała, że jej syn kilka razy wspomniał jej o tym jak Tomek skarżył mu się, że mój partner go bije. Chłopak pokazał mi filmik, który przypadkiem nagrał komórką. Filmik jest z października, widać na nim jak ten chłopak nagrywa Tomka jak robi graffiti na chodniku przed naszym blokiem. Po jakimś czasie z klatki wychodzi mój partner i jak zobaczył co Tomek robi zaczyna go szarpać i mówi do niego że on go oduczy szczeniackich wybryków i jak wróci do domu to oberwie.

Skoro wyjaśniło się już, co naprawdę działo się między Twoim synem a Twoim (byłym) partnerem, to teraz przed Tobą trudne zadanie wyrzucenia (byłego) partnera z domu. A później dbanie o naprawienie więzi z synem. Dobrze, że syn poszedł do psychologa, to powinno pomóc mu uporać się z tym, co go spotkało.

Jestem kompletnie rozbita. Właśnie do mnie dotarło, że tak naprawdę nie znałam w ogóle człowieka za którego za chwilę chciałam wyjść za mąż. Jak ja mogłam nic nie zauważyć, mam teraz takie wyrzuty sumienia.

Myślę, że tutaj przydałyby się wizyty u psychologa również dla Ciebie. Raz, że pomocne mogą być porady specjalisty w kwestii dbania o relację z własnym dzieckiem, a dwa, że może terapia pomogłaby Ci patrzeć też na ważne aspekty relacji z pozostałymi ludźmi. Tak naprawdę już wcześniej były sygnały, że Twój partner niekoniecznie zachowuje się w porządku, a Ty je zbagatelizowałaś. Warto iść na terapię, by przepracować również kwestię związków i zwiększyć swoją szansę na wczesne wykrycie, że z danym facetem coś jest nie tak.

Powodzenia

[Ewa_Am]

Dziewczyny dziękuję za miłe słowa wsparcia
Mój partner (już były) rzeczywiście pokazał dopiero teraz prawdziwe oblicze. Jak tylko wrócił z pracy powiedziałam mu o wszystkim, o tym, że znam już prawdę. Na początku się oczywiście zarzekał że wszystko nieprawda, że tak mu się tylko powiedziało że syn oberwie. Nawet próbował mnie uspokoić słowami typu "żabciu ale ja Cię kocham, ślub przecież mamy, zapomnij o tym". Byłam tak zdenerwowana że nieźle na niego krzyczałam. Powtarzałam że nie chcę go słuchać i że ma się spakować. On był tak zdenerwowany że przestał panować nad tym co mówi i zaczął krzyczeć że mój syn to rozpieszczony gówniarz i należało mu się bo - cytuję - takich szczeniaków się trzyma krótko. Wziął parę swoich rzeczy i poszedł, powiedział że resztę innym razem zabierze.

Nie mogę się uspokoić, ręce mi się trzęsą do tej pory. Pytałyście czy zgłoszę sprawę na policję, oczywiście że tak. Ślub już nieaktualny, kwestia odwołania wszystkiego tylko. Nasz związek definitywnie skończony. Pójdę jutro z synem na policję. Mam zaświadczenie od lekarki, a syn poprosił kolegę żeby nam przegrał ten filmik. Może też uda się aby ten chłopak był świadkiem, muszę z nim porozmawiać. Będę też się starać o opinie od psychologa. Tomek się zgodził na dalszą terapię, ja też będę brała w niej udział. Pomyślałam że przejdę się też do szkoły syna może tam ktoś coś widział, wychowawczyni/pedagog/higienistka, niewiem porozmawiam. Muszę się teraz sprężyć i zabrać za to.

[pffe]

Napisane przez Ewa_Am

Dziewczyny dziękuję za miłe słowa wsparcia
Mój partner (już były) rzeczywiście pokazał dopiero teraz prawdziwe oblicze. Jak tylko wrócił z pracy powiedziałam mu o wszystkim, o tym, że znam już prawdę. Na początku się oczywiście zarzekał że wszystko nieprawda, że tak mu się tylko powiedziało że syn oberwie. Nawet próbował mnie uspokoić słowami typu "żabciu ale ja Cię kocham, ślub przecież mamy, zapomnij o tym". Byłam tak zdenerwowana że nieźle na niego krzyczałam. Powtarzałam że nie chcę go słuchać i że ma się spakować. On był tak zdenerwowany że przestał panować nad tym co mówi i zaczął krzyczeć że mój syn to rozpieszczony gówniarz i należało mu się bo - cytuję - takich szczeniaków się trzyma krótko. Wziął parę swoich rzeczy i poszedł, powiedział że resztę innym razem zabierze.

Nie mogę się uspokoić, ręce mi się trzęsą do tej pory. Pytałyście czy zgłoszę sprawę na policję, oczywiście że tak. Ślub już nieaktualny, kwestia odwołania wszystkiego tylko. Nasz związek definitywnie skończony. Pójdę jutro z synem na policję. Mam zaświadczenie od lekarki, a syn poprosił kolegę żeby nam przegrał ten filmik. Może też uda się aby ten chłopak był świadkiem, muszę z nim porozmawiać. Będę też się starać o opinie od psychologa. Tomek się zgodził na dalszą terapię, ja też będę brała w niej udział. Pomyślałam że przejdę się też do szkoły syna może tam ktoś coś widział, wychowawczyni/pedagog/higienistka, niewiem porozmawiam. Muszę się teraz sprężyć i zabrać za to.

Powodzenia i siły w tym wszystkim. Dobrze, że przed ślubem wszystko wyszło na jaw.
Lepiej dla Ciebie i syna, bo mogło się gorzej skończyć.
Wszystkiego dobrego

[kosiolek]

Autorko, mozesz byc z siebie dumna, stanelas na wysokosci zadania Wiem, ze cala ta sytuacja jest dla Ciebie niezwykle stresujaca, dlatego pamietaj o tym, zeby o siebie teraz porzadnie dbac: wlasciwe odzywianie, duzo odpoczynku, jakas odskocznia w postaci kina czy cokolwiek tam lubisz, no i bardzo wazne jest wsparcie emocjonalne.

Mysle, ze wazne jest to, zeby Tomek widzial, ze jestes w stanie sie soba zaopiekowac i sobie z tym wszystkim poradzic. Mam takie wrazenie, ze on Ci o tym szarpaniu i biciu nie powiedzial nie dlatego, ze Ci nie ufal, ale dlatego, ze nie chcial tego na Ciebie zrzucac, nie chcial Cie tym obarczac, bo moze nie do konca wierzyl, ze jestes wystarczajaco silna, zeby mu pomoc. Moge sie mylic, ale biorac pod uwage, ze pani psycholog powiedziala, ze ma oznaki syndromu ofiary, to mysle, ze tak wlasnie moglo byc.

Kiedy poczujesz, ze sobie nie radzisz, nie narzekaj w obecnosci Tomka, bo to umocni w nim poczucie bezsilnosci; przyjdz i tutaj nam sie wyzal, a Tomkowi powiedz, ze nie czujesz sie chwilowo silna i dlatego zrobisz sobie wyjatkowo pyszna kanapke, albo zdrzemniesz sie chwilke, pogadasz z przyjaciolka, albo moze zaproponuj mu wspolne obejrzenie filmu - cokolwiek co sprawi, ze poczujesz sie odrobinke lepiej. W ten sposob zaczniesz go uczyc, ze jak czlowiek nie czuje sie silny, to sie soba opiekuje i prosi o wsparcie, a nie udaje, ze wszystko jest ok i ucieka w alkohol.

Mysle, ze to w jaki sposob okazalas Tomkowi (i sobie!) wsparcie i lojalnosc w tej sytuacji jest na prawde godne szacunku i podziwu. Oszczedzilas Wam obojgu sporo lez i bolu, i jestem pewna, ze Tomek jest Ci za to gleboko wdzieczny.

Trzymaj sie mocno, dbaj o siebie i pamietaj, ze nie jestes sama.

[mary_poppins]

Tak też myślałam - co za element Dobrze, że zamierzacie to zgłosić. Masz łeb na karku i jesteś bardzo dzielną kobietą, czasem myślę że to nie do wiary ile kobiet dałoby się omamić swojemu mężczyźnie w takiej sytuacji. Niesamowite, że miał czelność mówić żebyś o tym zapomniała. Życzę Wam z całego serca, żebyście super sobie to z synem poukładali, odzyskali dobre kontakty, oboje otrzymali pomoc i mieli piękną przyszłość.

[Darkoz]

Autorko, świetnie sobie poradziłaś. Nie wyrzucaj sobie, że nie zauważyłaś nic wcześniej - teraz na pewno zyskałaś jako rodzic w oczach Tomka i zapewniłaś mu psychologa, więc z kolejnymi problemami prawdopodobnie nie będzie się krył. Zabierz go do kina, przyda Wam się chwila relaksu i rozrywki.

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[wika82]

Prześledziłam wątek i przypomniał mi się "Chłopięcy świat" ("This boy`s life") z Di Caprio, De Niro, Ellen Barkin..
Polecam!!! Autorko obejrzyj koniecznie.
Pozdrawiam i szczęścia życzę.

[Shira Yuki]

Napisane przez Ewa_Am

Dziewczyny dziękuję za miłe słowa wsparcia
Mój partner (już były) rzeczywiście pokazał dopiero teraz prawdziwe oblicze. Jak tylko wrócił z pracy powiedziałam mu o wszystkim, o tym, że znam już prawdę. Na początku się oczywiście zarzekał że wszystko nieprawda, że tak mu się tylko powiedziało że syn oberwie. Nawet próbował mnie uspokoić słowami typu "żabciu ale ja Cię kocham, ślub przecież mamy, zapomnij o tym". Byłam tak zdenerwowana że nieźle na niego krzyczałam. Powtarzałam że nie chcę go słuchać i że ma się spakować. On był tak zdenerwowany że przestał panować nad tym co mówi i zaczął krzyczeć że mój syn to rozpieszczony gówniarz i należało mu się bo - cytuję - takich szczeniaków się trzyma krótko. Wziął parę swoich rzeczy i poszedł, powiedział że resztę innym razem zabierze.

Nie mogę się uspokoić, ręce mi się trzęsą do tej pory. Pytałyście czy zgłoszę sprawę na policję, oczywiście że tak. Ślub już nieaktualny, kwestia odwołania wszystkiego tylko. Nasz związek definitywnie skończony. Pójdę jutro z synem na policję. Mam zaświadczenie od lekarki, a syn poprosił kolegę żeby nam przegrał ten filmik. Może też uda się aby ten chłopak był świadkiem, muszę z nim porozmawiać. Będę też się starać o opinie od psychologa. Tomek się zgodził na dalszą terapię, ja też będę brała w niej udział. Pomyślałam że przejdę się też do szkoły syna może tam ktoś coś widział, wychowawczyni/pedagog/higienistka, niewiem porozmawiam. Muszę się teraz sprężyć i zabrać za to.

straszny cham i prostak.

ważne,abyś nie odpuściła i walczyła o siebie i syna.to jeszcze nastolatek,który potrzebuje pozytywnych wzorców.pokaż mu,że nie wolno sie poddawać i trzeba walczyć o własną godność,a alkohol to było swego rodzaju wołanie o pomoc.

[DopplegangerEddarda]

Napisane przez Ewa_Am

Sprawa się wyjaśniła. Rano byłam z synem w poradni. P. Psycholog rozmawiała najpierw ze mną a potem długo z synem. Na koniec wizyty powiedziała mi, że jej zdaniem syn ma pierwsze objawy syndromu ofiary i stąd wynika jego złe zachowanie w szkole. Zaleciła koniecznie dalszą terapię indywidualną i rodzinną.
Druga rzecz - byłam w domu u kolegi syna, znam jego matkę i rozmawiałam z nią. Kobieta powiedziała, że jej syn kilka razy wspomniał jej o tym jak Tomek skarżył mu się, że mój partner go bije. Chłopak pokazał mi filmik, który przypadkiem nagrał komórką. Filmik jest z października, widać na nim jak ten chłopak nagrywa Tomka jak robi graffiti na chodniku przed naszym blokiem. Po jakimś czasie z klatki wychodzi mój partner i jak zobaczył co Tomek robi zaczyna go szarpać i mówi do niego że on go oduczy szczeniackich wybryków i jak wróci do domu to oberwie.

Jestem kompletnie rozbita. Właśnie do mnie dotarło, że tak naprawdę nie znałam w ogóle człowieka za którego za chwilę chciałam wyjść za mąż. Jak ja mogłam nic nie zauważyć, mam teraz takie wyrzuty sumienia.

Czasem nie lubię mieć racji ale znałem bardzo różnych nastolatków gdy miałem 18 lat. Od początku wiedziałem, że twój syn nie zalicza się do łobuzów. Myślę, że powinnaś z nim porozmawiać żeby walczył jeżeli ktoś go próbuje skrzywdzić, nie raz wyższy i silniejszy był obity bardziej. Zresztą są różnego typu pomoce typu rurka, deska itp.

Popracuj teraz nad relacji z synem. Może mieć pretensje do Ciebie o brak interesowania się nim.

I szczerze to twój syn powinien mieć kilku kolegów łobuzów. Jakby połamali mu na desce palce to by się oduczył
Pomimo tego, że się spodziewałem tego i tak się zagotowało we mnie ;/


Daj kiedyś znać jak wyszło z tą policją i ogólnie jak się wszystko ułożyło.

Pozdrawiam

[Pestka88]

i jakoś się tu cicho o zbuntowanych, kłamliwych i manipulujących smarkaczach zrobiło

żal mi dzieciaka, że żył w czymś takim, a jednocześnie bardzo się cieszę, że sprawa się rypła. Paradoksalnie dobrze, że chłopak zrobił w szkole chryję i wszystko się dzięki temu wysypało, bo za 3 tygodnie ten facet zostałby oficjalnie ojczymem, poczułby się pewnie i sprawy by się pewnie tylko pogarszały.

[mary_poppins]

Napisane przez Pestka88

i jakoś się tu cicho o zbuntowanych, kłamliwych i manipulujących smarkaczach zrobiło

żal mi dzieciaka, że żył w czymś takim, a jednocześnie bardzo się cieszę, że sprawa się rypła. Paradoksalnie dobrze, że chłopak zrobił w szkole chryję i wszystko się dzięki temu wysypało, bo za 3 tygodnie ten facet zostałby oficjalnie ojczymem, poczułby się pewnie i sprawy by się pewnie tylko pogarszały.

Prawda?

Racja, bardzo dobrze że nie doszło do ślubu.

[wika82]

Lepiej późno niż później. Wątek czytywałam na bieżąco i również nie wierzyłam temu facetowi.
Mnie rodzice zawsze ufali przede wszystkim.

W rodzinie miałam przypadek kiedy mąż kuzynki regularnie ją tłukł, a świadkiem była 3-letnia córka. Jak przyjechały same do nas na wakacje, małej się coś wymsknęło, a kuzynka oczywiście od razu zaprzeczyła, że akurat się z mężem wygłupiali, etc. Reszta rodziny twierdziła, że mała ma skłonność do zmyślona i bujną fantazję. Dopiero po mega presji wywartej przez moją mamę kuzynka się przyznała do dramatu i z pomocą rodziny odeszła od oprawcy.
Czasami nie wszystko jest takie oczywiste na pierwszy rzut oka, a wstyd skutecznie hamuje zwierzenia.


Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[201803080934]

Napisane przez Pestka88

i jakoś się tu cicho o zbuntowanych, kłamliwych i manipulujących smarkaczach zrobiło

ja czytam na bieżąco, a co poradzę na to, że wielu takich łobuzów znałam i opis syna mi pasował jak ulał?

osobiście wolałabym, żeby prawda okazała się inna, no ale tyle dobrze, że wyszło przed ślubem, a nie po.

[pffe]

Napisane przez Grin

ja czytam na bieżąco, a co poradzę na to, że wielu takich łobuzów znałam i opis syna mi pasował jak ulał?

osobiście wolałabym, żeby prawda okazała się inna, no ale tyle dobrze, że wyszło przed ślubem, a nie po.

no chyba kpisz, że lepiej by było jak by się stało inaczej. Dzieciak mógł robić wybryki ale facet mógłby po ślubie tłuc i jego i matkę.
Właśnie lepiej, że wyszło teraz a czasami każdemu zdarzy się zrobić coś głupiego i chłopak poniesie konsekwencje i tyle.
nie każdy, komu zdarzyło się trafić pod wpływem do szkoły musi być od razu łobuzem i opis nie pasował jak ulał tylko niektórzy sobie dorobili ideologię o głupim smarkaczu.

[201803080934]

Napisane przez pffe

no chyba kpisz, że lepiej by było jak by się stało inaczej. Dzieciak mógł robić wybryki ale facet mógłby po ślubie tłuc i jego i matkę.

nie rozumiem o co ci chodzi, wysłów się lepiej. nie kpię, wolałabym, żeby prawda okazała się inna.

Właśnie lepiej, że wyszło teraz

no to przecież napisałam to samo.

nie każdy, komu zdarzyło się trafić pod wpływem do szkoły musi być od razu łobuzem i opis nie pasował jak ulał tylko niektórzy sobie dorobili ideologię o głupim smarkaczu.

a bla bla bla, mi pasował jak ulał, bo znałam wielu takich łobuzów, nic sobie nie musiałam dorabiać, bo głupich smarkaczy też wielu widziałam, możesz się rzucać, a mi i tak opis pasował.