ChAD - choroba afektywna dwubiegunowa

[plesiunia]

Napisane przez isza89

Przebiega bardzo sinusoidalnie. Aktualnie biorę wenlafaksynę, karbamazepinę, węglan litu, mirtazapinę i olanzapinę. Wychodzę ze sporego dołka.

ja też mam karabamazepinę i olanzapine ale po olanzapinie bym pewnie chodziła wiecznie w dołku a po karbamazepinie zaczęłam podwójnie widzieć

[Dearlie]

Napisane przez isza89

Przebiega bardzo sinusoidalnie. Aktualnie biorę wenlafaksynę, karbamazepinę, węglan litu, mirtazapinę i olanzapinę. Wychodzę ze sporego dołka.

Widzę, że bogaty arsenał. Ja aktualnie przyjmuję kwas walproinowy i olanzapinę. Na karbamazepinę mam alergię. Moja psychiatra rozważa opcję wprowadzenia litu, ale chciałaby, aby to miało miejsce na oddziale. A u Ciebie jak wyglądało wprowadzanie go?

Pozwolę sobie tutaj odpisać, odnośnie Poznania, bo mamy tutaj węższe grono. Leczę się w Lesznie, bo jestem z jego okolic. Jeżeli zdecyduję się na zmianę lekarza, to uderzę już wtedy na Poznania. Rozumiem, że Ty się tak leczysz, tak?

[isza89]

Napisane przez Dearlie

Widzę, że bogaty arsenał. Ja aktualnie przyjmuję kwas walproinowy i olanzapinę. Na karbamazepinę mam alergię. Moja psychiatra rozważa opcję wprowadzenia litu, ale chciałaby, aby to miało miejsce na oddziale. A u Ciebie jak wyglądało wprowadzanie go?

Pozwolę sobie tutaj odpisać, odnośnie Poznania, bo mamy tutaj węższe grono. Leczę się w Lesznie, bo jestem z jego okolic. Jeżeli zdecyduję się na zmianę lekarza, to uderzę już wtedy na Poznania. Rozumiem, że Ty się tak leczysz, tak?

Lit miałam wprowadzony w czasie pobytu w szpitalu - pamiętam częste badania krwi i długie celowanie w odpowiednią dawkę. Znoszę go całkiem dobrze, choć czasem drżą mi po nim ręce (rzadko). Najgorzej jest go połknąć - wielka tabletka i specyficzny smak - później już z górki. Karbamazepinę chciałabym odstawić - strasznie mnie zamula. Możesz napisać coś więcej o kwasie walproinowym?

Szukam tam lekarza i miałam nadzieję, że może kogoś mi polecisz.

[Dearlie]

Napisane przez isza89

Lit miałam wprowadzony w czasie pobytu w szpitalu - pamiętam częste badania krwi i długie celowanie w odpowiednią dawkę. Znoszę go całkiem dobrze, choć czasem drżą mi po nim ręce (rzadko). Najgorzej jest go połknąć - wielka tabletka i specyficzny smak - później już z górki. Karbamazepinę chciałabym odstawić - strasznie mnie zamula. Możesz napisać coś więcej o kwasie walproinowym?

Szukam tam lekarza i miałam nadzieję, że może kogoś mi polecisz.

A mogłabyś coś więcej napisać o pobycie w szpitalu psychiatrycznym z ChAD? Poszłaś na oddział z diagnozą, czy dopiero tam Ci ją postawili?

Czyli potwierdzasz teorię mojej psychiatry, że lit najlepiej wprowadzać na oddziale.

Ja niestety nie jestem specjalistą w sprawie leków. Wiem o nich tylko tyle, ile wyczytam w ulotce oraz z własnego doświadczenia. Początkowo ten stabilizator przyjmowałam w leku o nazwie Convulex, doszłam do dawki 1000mg dziennie, ale okazała się bezskuteczna. Później po krótkiej przerwie zaczęłam go stosować "pod postacią" Depakine Chrono i aktualnie biorę dawkę 1500mg, ale niestety nie zaobserwowałam ustabilizowania mojego nastroju. Może odrobinę moje górki są lżejsze, ale na prawdę minimalnie. Tutaj jest różnica między nami, bo Ty wychodzisz z dołka, a ja walczę z nawracającymi maniami. Cały czas nie możemy dobrać z moją psychiatrą leków, ciągle zmieniamy, dlatego rozważam opcję szpitala, ale w moim przypadku nie jest to takie proste.

[201607040946]

Napisane przez Dearlie

A mogłabyś coś więcej napisać o pobycie w szpitalu psychiatrycznym z ChAD? Poszłaś na oddział z diagnozą, czy dopiero tam Ci ją postawili?

Czyli potwierdzasz teorię mojej psychiatry, że lit najlepiej wprowadzać na oddziale.

Ja niestety nie jestem specjalistą w sprawie leków. Wiem o nich tylko tyle, ile wyczytam w ulotce oraz z własnego doświadczenia. Początkowo ten stabilizator przyjmowałam w leku o nazwie Convulex, doszłam do dawki 1000mg dziennie, ale okazała się bezskuteczna. Później po krótkiej przerwie zaczęłam go stosować "pod postacią" Depakine Chrono i aktualnie biorę dawkę 1500mg, ale niestety nie zaobserwowałam ustabilizowania mojego nastroju. Może odrobinę moje górki są lżejsze, ale na prawdę minimalnie. Tutaj jest różnica między nami, bo Ty wychodzisz z dołka, a ja walczę z nawracającymi maniami. Cały czas nie możemy dobrać z moją psychiatrą leków, ciągle zmieniamy, dlatego rozważam opcję szpitala, ale w moim przypadku nie jest to takie proste.

Ja brałam Depakine właśnie 1500 mg, niestety, dalej miałam doły (oczywiście, razem z antydepresantem). Na samych antydepresantach (kombinowałam) było cudownie (żadnej hipomanii, o którą martwił się lekarz), ale ze stabilizatorem... dół.

[201708160922]

Napisane przez kaguya

Ja brałam Depakine właśnie 1500 mg, niestety, dalej miałam doły (oczywiście, razem z antydepresantem). Na samych antydepresantach (kombinowałam) było cudownie (żadnej hipomanii, o którą martwił się lekarz), ale ze stabilizatorem... dół.

A teraz bierzesz jakies leki?

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[isza89]

Napisane przez kaguya

Ja brałam Depakine właśnie 1500 mg, niestety, dalej miałam doły (oczywiście, razem z antydepresantem). Na samych antydepresantach (kombinowałam) było cudownie (żadnej hipomanii, o którą martwił się lekarz), ale ze stabilizatorem... dół.

Możesz napisać coś więcej o tym odstawieniu stabilizatorów? Stopniowo jakoś czy od razu? Co się z Tobą działo? Też mnie kusi, bo łykam max dawki 2 antydepresantów i nadal czuję się jak zwłoki.

[plesiunia]

Napisane przez isza89

Możesz napisać coś więcej o tym odstawieniu stabilizatorów? Stopniowo jakoś czy od razu? Co się z Tobą działo? Też, mnie kusi, bo łykam max dawki 2 antydepresantów i nadal czuję się jak zwłoki.

ja wciąż biorę finlepsin bo boję się mega dołków a wizyte mam jutro
wczoraj to jak pijana byłam tzn podwójne widzenie i takie chodzenie jak pijak

[fankapsychiatrii]

plesiunia to może zależąc od tego jaki konkretnie preparat karbamazepiny przyjmujesz i czasami zmiana pomaga

[plesiunia]

Napisane przez fankapsychiatrii

plesiunia to może zależąc od tego jaki konkretnie preparat karbamazepiny przyjmujesz i czasami zmiana pomaga

jutro idę do lekarza wizyte mam niby dopiero 14 marca ale mój tato ma 7 przyjść po recepte dla mamy i lekarka powiedziała że bez problemu mogę przyjść razem z nim to mnie przyjmie. Początkowo miałam nie iść a dopiero w marcu ale jednak od początku tygodnia jest tragedia... nawet sobie jeździłam nożem po rękach i mam pełno śladów a tak we wtorek - rano górka fajne samopoczucie a wieczorem dół jakiego dawno nie miałam

[Dearlie]

Hej.
Ja już po wizycie. Mam znowu zwiększone dawki. Depakine Chrono 2x1000mg i olanzapinę 2x5mg. Jak do marca nie będzie poprawy, to dołączamy kolejny lek. Hospitalizację odkładamy na wakacyjny okres. Pośmiałyśmy się z tych egzorcyzmów.

Wysłane z mojego GT-S7560 przy użyciu Tapatalka

[plesiunia]

Napisane przez Dearlie

Hej.
Ja już po wizycie. Mam znowu zwiększone dawki. Depakine Chrono 2x1000mg i olanzapinę 2x5mg. Jak do marca nie będzie poprawy, to dołączamy kolejny lek. Hospitalizację odkładamy na wakacyjny okres. Pośmiałyśmy się z tych egzorcyzmów.

Wysłane z mojego GT-S7560 przy użyciu Tapatalka

To chyba dobrze

[201607040946]

Napisane przez CzasKomety

A teraz bierzesz jakies leki?

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

Napisane przez isza89

Możesz napisać coś więcej o tym odstawieniu stabilizatorów? Stopniowo jakoś czy od razu? Co się z Tobą działo? Też mnie kusi, bo łykam max dawki 2 antydepresantów i nadal czuję się jak zwłoki.

Obecnie nie biore, ale zastanawialam sie nad pojsciem po lekarza, bo mam takie wahania, ze szok nie wiem, jak ludzie ze mna wytrzymuja.
Depakine wtedy odstawilam, zaczelam brac mniejsze dawki, zauwazylam 'poprawe' (dla mnie kazdy dzien bez dola byl wtedy poprawa, bo mialam gleboka depresje) na samych antydepresantach, poza tym, powtorze: nie ufam lekarzom, no i bardzo dlugo i trudno dobiera sie leki, wiec oczywiscie spodobalo mi sie to i odstawilam stabilizator. Na samych antydepresantach bylo pieknie, ale znowu zaczela sie sinusoida.
Nie wiem, czy mialam hipomanie, czy moze prawie manie, alr teraz dziekuje Silom Wyzszym, ze wyszlam calo z tego, co wtedy wyrabialam
No a teraz sa takie jazdy ale martwi mnie wlasnie tycie (nie bralam Depakine dlugo, wiec nie wiem, ale podobno puchnie sie po nim i wypadaja wlosy, mialam na oddziale kilka kobit, ktore byly takie opuchniete).
Martwie sie o wlosy i wage. O wage najbardziej. I tak mam ED, ciagle jestem na granicy wagi prawidlowej, nie znioslabym przytycia nawet 5 kg o wlosach nie wspomne.
I ostatnio ciagle te natretne mysli. Na szczescie nie odczuwam leku ani napadow paniki

[isza89]

Też mi włosy po lekach strasznie zaczęły lecieć, pomogła mi ta maska (ostatnio bywa w Biedronkach po 1.99 zł). Lecą nadal, ale o 1/3 mniej. Dobre i to.

[ing_]

Czy moglabym dolaczyc? w zeszlym tygodniu zdiagonozowano u mnie przewlekła ChAD , gdyz trwa to juz 4-5 rok. Dopiero niedawno zdecydowalam sie na wizyte u psychiatry , wczesniej nie mialam odwagi. Mam przepisany lek - Seronil. Moze ktos z Was tez go brał? Mam nadzieje, ze zaczne powoli normalnie funkcjonowac

[Jo asia]

Witaj ing Tak się składa że biorę już bardzo długo seronil 1-0-0 ( rano)Zolaxa Rapid 0-0-1 ( wieczór) i neurotop 1-0-1. Seronil ma działać jako pobudzenie z rana( czyli typowy na wyjście z dołka), zolaxa na spokojny sen bez lęków, a neurotop to mój stabilizator. Miałam sytuacje wchodzenia w dołek ostatnio to brałam połówkę seronilu i mniej stabilizatora gdyż on też trochę spowalnia. Teraz oceniam stan powiedzmy w normie, ale dość długo nie byłam u mojego psychiatry, więc wybieram się. Czasem dobrze jest się skonsultować.

[isza89]

Napisane przez ing_

Czy moglabym dolaczyc? w zeszlym tygodniu zdiagonozowano u mnie przewlekła ChAD , gdyz trwa to juz 4-5 rok. Dopiero niedawno zdecydowalam sie na wizyte u psychiatry , wczesniej nie mialam odwagi. Mam przepisany lek - Seronil. Moze ktos z Was tez go brał? Mam nadzieje, ze zaczne powoli normalnie funkcjonowac

Cześć, ing! Zgłoszenie się do psychiatry nie jest łatwe. Za Tobą trudny - o ile nie najtrudniejszy - krok w stronę zdrowia. Seronil to fluoksetyna, jeśli się nie mylę - kilka dziewczyn ją bierze, pewnie same się wypowiedzą. Masz antydepresant, a dostałaś jakiś stabilizator? Jak się w ogóle teraz czujesz? Planujesz jakąś psychoterapię czy tylko leki?

[plesiunia]

Napisane przez ing_

Czy moglabym dolaczyc? w zeszlym tygodniu zdiagonozowano u mnie przewlekła ChAD , gdyz trwa to juz 4-5 rok. Dopiero niedawno zdecydowalam sie na wizyte u psychiatry , wczesniej nie mialam odwagi. Mam przepisany lek - Seronil. Moze ktos z Was tez go brał? Mam nadzieje, ze zaczne powoli normalnie funkcjonowac

Hej ja brałam Seronil ja się czułam po nim świetnie, co prawda trochę pusto ale miałam energie. Pusto to znaczy moje emocje były stępione, nie przeżywałam wszystkiego aż tak bardzo...

[Dearlie]

Napisane przez ing_

Czy moglabym dolaczyc? w zeszlym tygodniu zdiagonozowano u mnie przewlekła ChAD , gdyz trwa to juz 4-5 rok. Dopiero niedawno zdecydowalam sie na wizyte u psychiatry , wczesniej nie mialam odwagi. Mam przepisany lek - Seronil. Moze ktos z Was tez go brał? Mam nadzieje, ze zaczne powoli normalnie funkcjonować

Witaj na wątku. Ja niestety nie miałam do czynienia z lekiem, o którym mowa, jednak trzymam kciuki za Twoje leczenie i mam nadzieję, że lek okaże się skuteczny.

[ing_]

Napisane przez isza89

Cześć, ing! Zgłoszenie się do psychiatry nie jest łatwe. Za Tobą trudny - o ile nie najtrudniejszy - krok w stronę zdrowia. Seronil to fluoksetyna, jeśli się nie mylę - kilka dziewczyn ją bierze, pewnie same się wypowiedzą. Masz antydepresant, a dostałaś jakiś stabilizator? Jak się w ogóle teraz czujesz? Planujesz jakąś psychoterapię czy tylko leki?

narazie dostalam tylko ten jeden, ale psychiatra mowila ze później dolaczymy stabilizator, nareszcie mam wizyte kolejna 25 lutego zeby sprawdzić jak po tym okresie lek na mnie działa. Obecnie mam stan taki mieszany
rano jest dobrze, jestem pobudzona, mam duza energie, pod wieczór duże uczucie pustki, przygnębienie i placz. Wciąż jestem obojętna i mam lęki. bardzo dziękuję wam za odpowiedzi

[Shazney]

Witajcie , lekarz przepisał mi nowy lek - Valdoxan 25mg. Dzisiaj zażyłam pierwszą dawkę i nie wiem czego się spodziewać. Mam jakiś opór w braniu tabletek, ale postanowiłam się zmusić dla dobra bliskich mi osób. Czy stosujecie/stosowałyście może też ten lek? Wspomógł was? Wiem, że to kwestia indywidualna, jednak interesują mnie opinie na temat tego preparatu.

[Jo asia]

Napisane przez kaguya

Obecnie nie biore, ale zastanawialam sie nad pojsciem po lekarza, bo mam takie wahania, ze szok nie wiem, jak ludzie ze mna wytrzymuja.
Depakine wtedy odstawilam, zaczelam brac mniejsze dawki, zauwazylam 'poprawe' (dla mnie kazdy dzien bez dola byl wtedy poprawa, bo mialam gleboka depresje) na samych antydepresantach, poza tym, powtorze: nie ufam lekarzom, no i bardzo dlugo i trudno dobiera sie leki, wiec oczywiscie spodobalo mi sie to i odstawilam stabilizator. Na samych antydepresantach bylo pieknie, ale znowu zaczela sie sinusoida.
Nie wiem, czy mialam hipomanie, czy moze prawie manie, alr teraz dziekuje Silom Wyzszym, ze wyszlam calo z tego, co wtedy wyrabialam
No a teraz sa takie jazdy ale martwi mnie wlasnie tycie (nie bralam Depakine dlugo, wiec nie wiem, ale podobno puchnie sie po nim i wypadaja wlosy, mialam na oddziale kilka kobit, ktore byly takie opuchniete).
Martwie sie o wlosy i wage. O wage najbardziej. I tak mam ED, ciagle jestem na granicy wagi prawidlowej, nie znioslabym przytycia nawet 5 kg o wlosach nie wspomne.
I ostatnio ciagle te natretne mysli. Na szczescie nie odczuwam leku ani napadow paniki

Ja również miałam ten sam dylemat, brałam depakine, pojawiła się wypadanie włosów i przybranie na wadzę. Na szczęście po tym jak włosy mi zaczęły wypadać zmieniono mi lek i po tym leku - a jest to neurotop retard, udało mi się schudnąć i stan się ustabilizował. Potwierdzam jednak że po depakinie przytyłam, ale jest zawsze możliwość zmiany leku. Ja jestem jednak tym przypadkiem, że mam krótkie dołki ale za to najbardziej i najdłużej jestem w stanie miani. Udaje mi się to jednak już od 7 lat kontrolować bez pobytu w szpitalu. Polecam za to chudnąć w okresie hipomani czy na lekkiej górce. Ale jak jest deprecha to ciężko jest kontrolować się z jedzeniem

Mimo tego odradzam odstawianie leków z powodu- bo przytyję- to może skończyć się nawrotem gorszym choroby i pobytem w szpitalu. Jeśli mamy dobrego psychiatrę to można dobrać odpowiednie leczenie i bardziej bym szła w tą stronę. Kaguya pozdrawiam, trzymam kciuki za opanowanie górek i dołków

[Dearlie]

Ja aktualnie przyjmuję dawkę Depakine Chrono 2000mg na dobę i z każdym zwiększeniem jej ( startowałam 2x300mg), to widzę jak mój apetyt rośnie. Mogłabym żreć ( bo jeść to mało powiedziane! ) całymi dniami i są chwile, że przestaję to kontrolować. Bardzo mnie to martwi, bo dopiero co cieszyłam się ze zrzucenia wagi po ciąży, a tu ciągle rośnie. Nie chcę oczywiście zniechęcać do leku, bo reakcja na niego jest kwestią indywidualną. Ja przy aktualnej dawce widzę wreszcie poprawę w samopoczuciu i też mam dylemat: czuć się lepiej i być grubą, czy wpadać w manię i być szczupłą. Na tę chwilę wybrałam pierwszą opcję, a wagę próbuję gubić poprzez ćwiczenia.

Co do włosów, to gdy brałam Depakine Chrono ok. 3 lat temu, to wypadały mi okropnie, a aktualnie, gdy wróciłam do tego leku, to nie zauważyłam, aby to było u mnie skutkiem ubocznym.

[Bookeaterka]

Hej dziewczyny,

Chciałabym się przyłączyć do dyskusji jeśli można. Również cierpię na CHAD. Zdiagnozowano go u mnie jak miałam 17 lat, potem 8 lat remisji( nie brałam w tym okresie żadnych leków), gdzie nie działo się kompletnie nic złego z moim nastrojem, niestety na skutek przeciążenia spowodowanego sytuacjami stresowymi w pracy i na uczelni choroba powróciła niszcząc całe moje dotychczasowe życie. Czytając Wasze posty zwróciłam uwagę na kilka rzeczy: m.in. ilość branych farmaceutyków, w jednym poście przeczytałam, że jedna z Was bierze aż 5 różnych leków. To chyba nie jest dobry lekarz biorąc pod uwagę fakt, że każdy z tych leków ma szkodliwe działanie na nerki oraz wątrobę (nie wspominając o możliwych do wystąpienia efektów ubocznych), a jak miesza się jeszcze kilka różnych leków to potencjał szkodliwości jest naprawdę wysoki. Ja przy pierwszym epizodzie choroby również brałam normotymiki ( kwas walproinowy, Depakine) ale dość szybko zrezygnowałam z tego leku bo powodował otępienie, senność, problemy z funkcjami poznawczymi( pamięć, myślenie, koncentracja, uwaga). Po tej 8 letniej przerwie od leków, w szpitalach(bo było ich wiele) zaaplikowali mi Abilify i Lamotryginę, czułam się stosunkowo dobrze, do momentu kiedy nie pojawiły się stany depresyjne, wtedy psychiatra włączył Effectin (wenlafaksynę). I skończyło to się tragicznie, bo bardzo szybko zareagowałam na tą substancję, wchodząc błyskawicznie w stan rozpędzonej hipomanii. Co oczywiście znalazło swój finał w szpitalu. Trafiłam w końcu na bardzo kompetentnego i mądrego psychiatrę (co jest rzadkością, bo ich główne zadanie opiera się na wypisywaniu recept bez wglądu w jakość życia pacjenta).On mianowicie oznajmił mi przedstawiając dane, że we współczesnej psychiatrii, w CHAD nie stosuje się żadnych antydepresantów, z racji takiej, że nie skutkują w walce z depresją, za to bardzo szybko wzbudzają w chorych stany maniakalne. Przepisał mi tylko jeden lek- minerał, który naturalnie występuje w przyrodzie a nawet w nas samych, lit. Miałam wiele obaw związanych z przyjmowaniem tego leku, martwiłam się , że będzie to uciążliwe z racji powtarzanych pomiarów stężenia litu we krwi, gdzieś tam wyczytałam, że można przytyć sporo a nawet, że włosy mogą wypadać. Na szczęście niepotrzebnie się martwiłam, bo nie odczuwam żadnych skutków ubocznych ani w ogóle tego, że przyjmuje rano i wieczorem po tabletce litu.
Drugim wątkiem do jakiego chciałabym się odnieść jest psychoterapia. Miałam w przeszłości wiele prób i podejść do psychologów/psychoterapeutów, z których wychodziłam niezadowolona, nieufna, wrogo nastawiona. Też na pewno w dużej mierze dlatego, że byłam tam wysyłana przez rodziców. Po ostatniej hospitalizacji ( 1,3 roku temu) gdzie choroba dokonała olbrzymiego spustoszenia w moim życiu, a szczególnie w relacjach z ludźmi sama poczułam konieczność terapii. Za kilka dni minie rok od kiedy jestem na intensywnej terapii, bo 2 razy w tygodniu. To była i jest najlepsza inwestycja w moim życiu. W końcu uświadomiłam sobie wiele aspektów związanych z moją osobą, przyjrzałam się schematom zachowania które uskuteczniałam bezrefleksyjnie, dotarłam w głąb siebie i przebaczyłam sobie wiele kwestii. Oczywiście te spotkania nie były łatwe i przyjemne, niejednokrotnie wychodziłam zapłakana i zdewastowana emocjonalnie, kiedy czułam każdym receptorem ból mojego istnienia i kiedy docierały do mnie błędy jakie popełniałam. Ale jak porównam siebie sprzed roku i siebie teraz, to różnica jest kolosalna. Ale im bardziej rozumiem siebie to jeszcze więcej widzę obszarów, nad którymi muszę popracować. Mój lekarz, od pierwszej wizyty powiedział mi, że terapia w przypadku CHAD to nie możliwość, ale absolutna konieczność i jest równoważna z farmakoterapią. Dodam tylko, że psychoterapia to nie żadne wróżenie z fusów, tylko specjalistyczna metoda terapeutyczna(aby zostać terapeutą akceptowanym przez PTP potrzeba ok 9 lat nauki a także terapii własnej) , której skuteczność jest potwierdzona najróżniejszymi badaniami naukowymi. Trzeba tylko trafić na odpowiednią i kompetentną osobę, której będziemy w stanie zaufać i zbudować silną relację. Pozdrawiam Was serdecznie i 3mam kciuki za owocne leczenie

[isza89]

Napisane przez Bookeaterka

Czytając Wasze posty zwróciłam uwagę na kilka rzeczy: m.in. ilość branych farmaceutyków, w jednym poście przeczytałam, że jedna z Was bierze aż 5 różnych leków. To chyba nie jest dobry lekarz biorąc pod uwagę fakt, że każdy z tych leków ma szkodliwe działanie na nerki oraz wątrobę (nie wspominając o możliwych do wystąpienia efektów ubocznych), a jak miesza się jeszcze kilka różnych leków to potencjał szkodliwości jest naprawdę wysoki.

Odpowiem, bo podejrzewam, że piszesz o mnie. Jeśli uważasz się za bardziej kompetentną od kilkunastu lekarzy ze szpitala klinicznego z profesorem na czele, którzy przez 3,5 miesiąca próbowali dobrać optymalną dla mnie dawkę leków, to tutaj możesz składać aplikację o pracę - zapewne przyjmą z otwartymi ramionami tak wybitnego specjalistę w dziedzinie psychiatrii.

Napisane przez Bookeaterka

Ja przy pierwszym epizodzie choroby również brałam normotymiki ( kwas walproinowy, Depakine) ale dość szybko zrezygnowałam z tego leku bo powodował otępienie, senność, problemy z funkcjami poznawczymi( pamięć, myślenie, koncentracja, uwaga).

Wiele skutków ubocznych mija po kilku tygodniach, wystarczy zaczekać.

Napisane przez Bookeaterka

Po tej 8 letniej przerwie od leków, w szpitalach(bo było ich wiele) zaaplikowali mi Abilify i Lamotryginę, czułam się stosunkowo dobrze, do momentu kiedy nie pojawiły się stany depresyjne, wtedy psychiatra włączył Effectin (wenlafaksynę). I skończyło to się tragicznie, bo bardzo szybko zareagowałam na tą substancję, wchodząc błyskawicznie w stan rozpędzonej hipomanii. Co oczywiście znalazło swój finał w szpitalu. Trafiłam w końcu na bardzo kompetentnego i mądrego psychiatrę (co jest rzadkością, bo ich główne zadanie opiera się na wypisywaniu recept bez wglądu w jakość życia pacjenta).On mianowicie oznajmił mi przedstawiając dane, że we współczesnej psychiatrii, w CHAD nie stosuje się żadnych antydepresantów, z racji takiej, że nie skutkują w walce z depresją, za to bardzo szybko wzbudzają w chorych stany maniakalne.

To, że Ty tak zareagowałaś nie znaczy, że to jest regułą. Co to za dane, o których piszesz? Kto przeprowadzał badania, na jaką skalę, kiedy? I co zdaniem tego mądrego psychiatry należy robić z ludźmi z fazie głębokiej depresji, skoro antydepresanty są be? Poczekać aż samo przejdzie? Uprzedzę odpowiedź brzmiącą "podać lit" - na efekty podawania litu się czeka, czasami miesiącami, to raz. Poza tym z badań wynika, że przy włączaniu leczenia stabilizatorem podczas ostrego epizodu przez pierwsze 3 miesiące choćby karbamazepina jest wyraźnie skuteczniejsza od litu, na którym aż 40% pacjentów doświadcza nawrotu w ciągu tych 3 miesięcy. Dopiero po tym okresie lit wypadał skutecznie jako lek podtrzymujący. Więcej o skutkach ubocznych litu napiszę pod kolejnym cytatem. ŹRÓDŁO

Napisane przez Bookeaterka

Przepisał mi tylko jeden lek- minerał, który naturalnie występuje w przyrodzie a nawet w nas samych, lit. Miałam wiele obaw związanych z przyjmowaniem tego leku, martwiłam się , że będzie to uciążliwe z racji powtarzanych pomiarów stężenia litu we krwi, gdzieś tam wyczytałam, że można przytyć sporo a nawet, że włosy mogą wypadać. Na szczęście niepotrzebnie się martwiłam, bo nie odczuwam żadnych skutków ubocznych ani w ogóle tego, że przyjmuje rano i wieczorem po tabletce litu.

Brzmisz w tym momencie jak oszołomy z innego wątku, które twierdzą, że nerwicę leczy się suplementacją i sportem. Cudowny lek, tak bardzo w zgodzie z naturą i obowiązkowo źli psychiatrzy, którzy czerpią życiową energię z przepisywania psychotropów dla funu. Wybacz, ale mam silną alergię na taki bullshit, więc nie będę się bawić w bycie delikatną. To, co sobie wyczytałaś to są marginalne skutki uboczne przyjmowania litu, który - jak każdy lek - niesie ze sobą ryzyko powikłań. Naszym i lekarza zadaniem jest skalkulować, czy potencjalne korzyści z jego zastosowania przewyższają to ryzyko. Pisałaś wcześniej o szkodliwości przyjmowanych przeze mnie leków na nerki - poczytaj sobie tutaj, co lit robi z nerkami. Poczytaj też o osłabieniu czynności tarczycy, drżeniu rąk, zaburzeniach pokarmowych, zmianach skórnych, osłabieniu sprawności intelektualnej i emocjonalnej, senności, bólach i zawrotach głowy i nie ciesz się, że jeszcze tych objawów nie masz, bo wiele z nich pojawia się dopiero przy długotrwałym stosowaniu. Nie jestem w żadnym wypadku przeciwniczką litu - ba, sama go przyjmuję - ale sprzeciwiam się kreowaniu go na cudowny lek na ChAD, bo nim nie jest. Jest dobrym lekiem podtrzymującym dla około połowy chorych (w ok. 25% przypadków pomaga częściowo, w 25% nie daje żadnych pozytywnych efektów), ma swoje skutki uboczne i przeciwwskazania - jak każdy inny lek.

Napisane przez Bookeaterka

Dodam tylko, że psychoterapia to nie żadne wróżenie z fusów, tylko specjalistyczna metoda terapeutyczna(aby zostać terapeutą akceptowanym przez PTP potrzeba ok 9 lat nauki a także terapii własnej) , której skuteczność jest potwierdzona najróżniejszymi badaniami naukowymi.

[Bookeaterka]

Isza89,

Do "oszołomów" tak jak mnie nazwałaś bardzo mi daleko. Jestem lekarzem a mianowicie-neurochirurgiem. Ale to nie jest ważne. Ważne jest jak traktujesz ludzi, czemu przykład dałaś w swojej odpowiedzi do mnie. Opisałam mój przypadek, moje doświadczenia z chorobą i lekami. Każdy ma prawo wyrazić swoje zdanie i również ma każdy ma prawo do swoich doświadczeń, które nie będą negowane przez inne osoby. Nie się dłużej rozpisywać, bo nie mam czasu i muszę wracać do pracy chciałam tylko zwrócić uwagę na traktowanie się z wzajemnym szacunkiem, kulturą i bez osobistych wycieczek, bo to świadczy o naszej kulturze osobistym a także tym co wynieśliśmy z domu.

[201708160922]

Jestem lekarzem-mam monopol na prawde.

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[201605161006]

Monopol na prawdę ma ten, kto ją empirycznie udowodni.

[Dearlie]

A tak poza tym to jak się czują wątkowe ChAD'ówki ?

[201605161006]

Nie udzielam się tu, bo mam ChAD. Ciekawi mnie natomiast jak to wygląda od strony neurobiologicznej, ta choroba. Czy jest to jakieś zaburzenie w przekazywaniu impulsów przez synapsy, zmutowany sposób przekazywania neurotransmiterów, patologie mózgu lub systemu współczulnego i przywspółczulnego?