Nie chcę mieć dzieci. Jak dać sobie radę z presją społeczną?

[pffe]

Napisane przez golgie

pffe-od kobiety, co najmniej, 30 letniej też bym więcej wymagała,a Ty tu też dajesz niezły popis...

ależ mi do 30-stki bardzo daleko i mam nadzieję, że nie będę tak rzucać na lewo i prawo głupotami jak oye jak będę w tym samym wieku co ona bo to co ona pisze w każdym możliwym temacie to już szczyt głupoty.

[wlosomaniaczkaaa]

Dla Ciebie pffe matczyne uczucie, to zdaje się frajerska miłość.
Ja tam z czasem z mamą jestem coraz bliżej, chociaż zawsze blisko byłam i w dupę nie zamierzam jej kopać. No chyba, że kopanie tylko oye się tyczyło.

[pffe]

Napisane przez wlosomaniaczkaaa

Dla Ciebie pffe matczyne uczucie, to zdaje się frajerska miłość.
Ja tam z czasem z mamą jestem coraz bliżej, chociaż zawsze blisko byłam i w dupę nie zamierzam jej kopać. No chyba, że kopanie tylko oye się tyczyło.

ja mam z mamą partnerskie stosunki i owszem, kocham ją ale gdyby mnie nie chciała to bym żyła i bez niej i na odwrót, ona by żyła beze mnie ostatecznie a spójrz ile jest przypadków, że pies do końca życia śpi na grobie swojego opiekuna bo nie umie bez niego żyć, o to mi chodziło. Człowiek bez człowieka sobie poradzi a zwierzę, zwłaszcza to udomowione już nie.
a akurat oye to wiesz, basenik, sauna, latanie najdroższymi samolotami ona sama o sobie pisze w tak zadufany sposób, ze tylko się śmiać.

[teQiba]

Napisane przez pffe

ile jest przypadków, że pies do końca życia śpi na grobie swojego opiekuna bo nie umie bez niego żyć, o to mi chodziło. Człowiek bez człowieka sobie poradzi a zwierzę, zwłaszcza to udomowione już nie.

To trafil mi sie jakis felerny egzemplarz bo moj pies raczej nie mialby problemu ze zmiana wlasciciela, taki jest towarzyski

[Linka25]

Napisane przez pffe

ja mam z mamą partnerskie stosunki i owszem, kocham ją ale gdyby mnie nie chciała to bym żyła i bez niej i na odwrót, ona by żyła beze mnie ostatecznie a spójrz ile jest przypadków, że pies do końca życia śpi na grobie swojego opiekuna bo nie umie bez niego żyć, o to mi chodziło. Człowiek bez człowieka sobie poradzi a zwierzę, zwłaszcza to udomowione już nie.
a akurat oye to wiesz, basenik, sauna, latanie najdroższymi samolotami ona sama o sobie pisze w tak zadufany sposób, ze tylko się śmiać.

no i bardzo dobrze, dziecka nie ma się po to by je uzależnić od siebie (co pięknego jest w uzależnieniu kogoś od kogoś?) tylko wychować, przygotować do samodzielnego istnienia, bycia samodzielnym, niezależnym człowiekiem
nie mylmy uzależnienia z miłością

[pffe]

Napisane przez Linka25

no i bardzo dobrze, dziecka nie ma się po to by je uzależnić od siebie (co pięknego jest w uzależnieniu kogoś od kogoś?) tylko wychować, przygotować do samodzielnego istnienia, bycia samodzielnym, niezależnym człowiekiem
nie mylmy uzależnienia z miłością

co jest w ogóle pięknego w posiadaniu dziecka?

---------- Dopisano o 18:51 ---------- Poprzedni post napisano o 18:50 ----------

Napisane przez teQiba

To trafil mi sie jakis felerny egzemplarz bo moj pies raczej nie mialby problemu ze zmiana wlasciciela, taki jest towarzyski

mój też ale jak nie widzi mnie albo kogoś z domowników dłużej to jest smutny, szuka, czeka, leży w jego łóżku i nie pozwoli się zabrać komuś innemu nawet jak się da temu komuś smycz.

[wlosomaniaczkaaa]

Napisane przez pffe

ja mam z mamą partnerskie stosunki i owszem, kocham ją ale gdyby mnie nie chciała to bym żyła i bez niej i na odwrót, ona by żyła beze mnie ostatecznie a spójrz ile jest przypadków, że pies do końca życia śpi na grobie swojego opiekuna bo nie umie bez niego żyć, o to mi chodziło. Człowiek bez człowieka sobie poradzi a zwierzę, zwłaszcza to udomowione już nie.
a akurat oye to wiesz, basenik, sauna, latanie najdroższymi samolotami ona sama o sobie pisze w tak zadufany sposób, ze tylko się śmiać.

No tak, ale to inna relacja. Porównywaniem spojrzenia psa do spojrzenia własnego dziecka, można narazić się na śmieszność. Piszę to jako wielka miłośniczka psów i osoba bezdzietna.

A oye lubi bić pianę. Mnie już ona nie rusza. Ćwicz dystans.

[pffe]

Napisane przez wlosomaniaczkaaa

No tak, ale to inna relacja. Porównywaniem spojrzenia psa do spojrzenia własnego dziecka, można narazić się na śmieszność. Piszę to jako wielka miłośniczka psów i osoba bezdzietna.

A oye lubi bić pianę. Mnie już ona nie rusza. Ćwicz dystans.

tak, będę ćwiczyć dystans
no jednak jakoś mnie spojrzenie dziecka nie ujmuje, choć własnych nie mam.

[wlosomaniaczkaaa]

Napisane przez pffe

tak, będę ćwiczyć dystans
no jednak jakoś mnie spojrzenie dziecka nie ujmuje, choć własnych nie mam.

Kogo tam ruszają obce dzieci. A jak ruszają, to zaraz przestają jak buzię otworzą.

[Kusum]

Napisane przez wlosomaniaczkaaa

Kogo tam ruszają obce dzieci. A jak ruszają, to zaraz przestają jak buzię otworzą.

To fakt dzieci sa fajne dopiero jak dorosna

[OYE]

Napisane przez pffe

a akurat oye to wiesz, basenik, sauna, latanie najdroższymi samolotami ona sama o sobie pisze w tak zadufany sposób, ze tylko się śmiać.

zazdrosc to taka paskudna cecha

Napisane przez teQiba

To trafil mi sie jakis felerny egzemplarz bo moj pies raczej nie mialby problemu ze zmiana wlasciciela, taki jest towarzyski

coz u was poprostu nie ma tej milosci co zwalcza wszystko, tej wyjatkowej milosci gdzie zwierze nie moze zyc bez ciebie

Napisane przez Linka25

no i bardzo dobrze, dziecka nie ma się po to by je uzależnić od siebie (co pięknego jest w uzależnieniu kogoś od kogoś?) tylko wychować, przygotować do samodzielnego istnienia, bycia samodzielnym, niezależnym człowiekiem
nie mylmy uzależnienia z miłością

dokladnie, absolutnie nie rozumiem tej potrzeby zeby ktos byl odemnie uzalezniony

Napisane przez wlosomaniaczkaaa

Kogo tam ruszają obce dzieci. A jak ruszają, to zaraz przestają jak buzię otworzą.

tez zbytnio mnie nie zachwycaja cudze dzieci

[stokrotka_to_ja]

Napisane przez pffe

W oczach dziecka NIGDY nie zobaczysz tak bezwarunkowej miłości, tylko potrzebę utrzymania, wcześniej niezauważalną a później tylko "mama daj kasę" a później to już w zasadzie nic. Ale pewnie, żyj w swojej słodkiej nieświadomości, kiedyś kopnie Cię dzieciak w tyłek ale i tak będziesz sobie wmawiać takie głupoty.

I tutaj się mylisz...Wg mnie zwierzę nie jest zdolne do odczuwania miłości.Nie wierzę w to,że mój psiak czy kot mnie kochają,tak jak nie wierzę w to,ze niemowlę kocha matkę.
Zwierzak przywiązuje sie do swojego opiekuna,ale o miłości z jego strony nie moze być wg mnie mowy.

[sylwka37]

a ja wierzę że moje kociaki mnie kochają

[stokrotka_to_ja]

Napisane przez sylwka37

a ja wierzę że moje kociaki mnie kochają

ja tam nie miałabym nic przeciwko temu,zeby i we mnie była taka wiara,jednak nic z tego,zbyt racjonalnie do tego podchodzę ,ja je kocham,ale na wzajemność nie licze

[sylwka37]

Napisane przez stokrotka_to_ja

ja tam nie miałabym nic przeciwko temu,zeby i we mnie była taka wiara,jednak nic z tego,zbyt racjonalnie do tego podchodzę ,ja je kocham,ale na wzajemność nie licze

ale ja widzę ich miłość
wracam do domu już pod drzwiami czekają i muszę każdego z osobna wygłaskać i wycałować jeszcze zanim się rozbiorę , widzę miłość w ich oczach jak przychodzą do mnie po pieszczotki i jak łapką dotyka mojej dłoni
jak byłam chora nie opuszczały mnie na krok - leżały cały czas ze mną -tuląc się do mnie
mogłabym takich przykładów podać wiele wiele więcej

[_czarny_kot]

Oye kończ waść, wstydu oszczędź.

Cały wątek się śmieje z Twoich wpisów, więc może już lepiej nic nie komentuj?

[OYE]

Napisane przez stokrotka_to_ja

ja tam nie miałabym nic przeciwko temu,zeby i we mnie była taka wiara,jednak nic z tego,zbyt racjonalnie do tego podchodzę ,ja je kocham,ale na wzajemność nie licze

Stokrotka watpie ze to wiara, inaczej bym to nazwala jest na wizazu popularne na to okreslenie

[sylwka37]

Napisane przez OYE

Stokrotka watpie ze to wiara

a co ???? wiara nie pewność tak

[OYE]

Napisane przez sylwka37

a co ???? wiara nie pewność tak

Dla mnie to wspanialy przyklad KZM ale jak kto woli, moze byc i wiara i milosci

[sylwka37]

Napisane przez OYE

Dla mnie to wspanialy przyklad KZM ale jak kto woli, moze byc i wiara i milosci

hehehehe wiedziałam że tak napiszesz
nie wypieram się KZM cieszę się że je mam

[OYE]

Napisane przez sylwka37

hehehehe wiedziałam że tak napiszesz
nie wypieram się KZM cieszę się że je mam

Z pewnoscia nie tylko ty na to cierpisz

[sylwka37]

Napisane przez OYE

Z pewnoscia nie tylko ty na to cierpisz

z pewnością ale leczyć się nie chce dobrze mi z tym

[stokrotka_to_ja]

Napisane przez sylwka37

ale ja widzę ich miłość
wracam do domu już pod drzwiami czekają i muszę każdego z osobna wygłaskać i wycałować jeszcze zanim się rozbiorę , widzę miłość w ich oczach jak przychodzą do mnie po pieszczotki i jak łapką dotyka mojej dłoni
jak byłam chora nie opuszczały mnie na krok - leżały cały czas ze mną -tuląc się do mnie
mogłabym takich przykładów podać wiele wiele więcej

Wiem o co chodzi jednak dla mnie miłość to 'wyższy level ' ,umięjetność postawienia czyjegoś dobra ponad swoim ,dlatego między innymi uważam ze zwierzęta i maleńkie dzieci są jak najbardziej zdolne do nawiązania relacji,nawet bardzo głębokiej,ale nie nazywam jej miłością,bo kieruje nimi głownie instynkt.
Moja córa w wieku niemowlęcym też łaknęła bliskości,kontaktu fizycznego,dopominała się o to,wodziła za mną wzrokiem,uśmiechała się na mój widok, i bardzo fajne to było,ale nie uważałam,ze mnie kocha,po prostu mnie potrzebowała,tak już jesteśmy skonstruowani.

[sylwka37]

Napisane przez stokrotka_to_ja

wiem o co chodzi jednak dla mnie miłość to 'wyższy level ' ,umięjetność postawienia czyjegoś dobra ponad swoim ,dlatego między innymi uważam ze zwierzęta i maleńkie dzieci są jak najbardziej zdolne do nawiązania relacji,nawet bardzo głębokiej,ale nie nazywam jej miłością,bo kieruje nimi głownie instynkt

nie obdzieraj mnie z mojej wiary

[stokrotka_to_ja]

Napisane przez sylwka37

nie obdzieraj mnie z mojej wiary

pozdrawiam

[Kusum]

To w jakim wieku wg Was dzieci juz czuja milosc?

[stokrotka_to_ja]

Napisane przez Kusum

To w jakim wieku wg Was dzieci juz czuja milosc?

wg mnie najwcześniej ok roku,z resztą to widać ,kiedy pojawiają się pierwsze przejawy empatii np.
u nas teraz jest taki okres wylewności,słyszę 'ciesze się,ze wróciłaś' , 'kocham cię', 'lubię cię',potrafi oddać mi coś swojego ,przytulić kiedy widzi ze mam kiepski nastrój

Z jedną rzeczą napisaną przez Pffe muszę się częściowo zgodzić : miłość dziecka do matki nie będzie raczej nigdy tak silna jak matki do dziecka. I w zasadzie bardzo dobrze,tak to powinno działać.

[Kusum]

Napisane przez stokrotka_to_ja

wg mnie najwcześniej ok roku,z resztą to widać ,kiedy pojawiają się pierwsze przejawy empatii np.
u nas teraz jest taki okres wylewności,słyszę 'ciesze się,ze wróciłaś' , 'kocham cię', 'lubię cię',potrafi oddać mi coś swojego ,przytulić kiedy widzi ze mam kiepski nastrój

Z jedną rzeczą napisaną przez Pffe muszę się częściowo zgodzić : miłość dziecka do matki nie będzie raczej nigdy tak silna jak matki do dziecka. I w zasadzie bardzo dobrze,tak to powinno działać.

Ok. roku? Ok. Inteligencja kota na poziomie trzylatka.

[201705121341]

Chyba do was dołączę mam dopiero 19 lat, ale nigdy miłością do dzieci nie pałałam i nie wiem jak radzić sobie w rodzinnych sytuacjach gdzie są małe dzieci :/ nienawidzę jak ktoś mówi do dziecka "ooo idź do cioci" czyli do mnie bo nie wiem co mam z nim zrobić, nie mam ochoty go zabawiać i widzę często lekkie zdziwienie w oczach, że nie chcę się bawić z rozkosznym dzieciątkiem. Jedna ciotka się śmieje "będziesz miała swoje to zobaczysz" a ja kompletnie się w tej roli nie widzę, dzieci są upierdliwe, niewdzięczne, śmierdzą, w kółko domagają się uwagi innych jakby nie wiem kim były, i ja wiem że to są tylko dzieci i nie zdają sobie z tego sprawy, ale ja po prostu nie potrafię do nich podchodzić ze zrozumieniem. Mam 6 letniego kuzyna który wyjątkowo mnie lubi i męczy na rodzinnych imprezach, babcia tylko go nakręca "idź z Xyz na górę, poczyta ci bajeczki i opowiesz jej o swoich samochodach". Nie wiem co mam wtedy zrobić, powiedzieć twardo przy wszystkich "nie, nie pójdę bo nie mam na to ochoty"? strasznie mnie to denerwuje, jak ktoś tak narzuca mi to dziecko. Albo jak ono samo skacze dookoła mnie i chce to albo tamto. Ja nie reaguję i daję do zrozumienia że mnie nie obchodzi, ma sobie iść i dać mi spokój i chyba mi to nie idzie, bo dzieciak męczy i męczy aż ktoś powie coś w stylu "nooo pobawcie się" albo "zapytaj Xyz czy się z tobą pobawi" no szlag mnie trafia. Niektórym chyba do głowy nie przychodzi że ja NIE CHCĘ się zajmować tym dzieciakiem tylko myślą, że chcę tylko nie wiem jak się za to zabrać, jakby to było naturalne ze wszystkie dziewczyny uwielbiają dzieci :/ a np. swojego psa traktuję jak takie moje dziecko, mówię do niego czule, jestem delikatna itd. Ale w psich oczach widzę ogromną miłość i przywiązanie, a takie dzieciaki to tylko "mama daj" i tyle w temacie. Dla mnie dzieci to okropnie niewdzięczne i niedobre istoty, nie potrafię zmienić tego przekonania

[pffe]

Napisane przez sylwka37

hehehehe wiedziałam że tak napiszesz
nie wypieram się KZM cieszę się że je mam

ja też mam i też się cieszę i powiem Ci szczerze, że ja studiując w innym mieście niż rodzinne, musiałam zostawić zwierzęta mamie, bo zwyczajnie bym się zapłakała jak mnie nie ma od 7 do 20 np. w poniedziałki, a z psiną ktoś wyjść musi a i kot cierpi jak tak długo siedzi sam. Ale jak wracam do domu a mama wychodzi przed dom z psem i czekają na mnie to on już jak wjeżdżamy z TŻ w ulicę, jak tylko zobaczy samochód to już biegnie a mama mówi, że jak jej mówię przez telefon kiedy i o której przyjadę to nawet w jego standardowych godzinach snu już 2-3 godziny wcześniej jest podekscytowany i chodzi od drzwi do drzwi i czeka. I też jak byłam chora i leżałam cały tydzień w łóżku to zwierzęta leżały ze mną i mimo, że kot nie pała do mnie jakąś wielką sympatią bo jak mnie tydzień nie widzi to ma focha i dwa dni dotknąć go nie mogę to jednak wiem, że mnie kocha

a i jeśli chodzi o taki stereotyp, że jak miłość, to zrezygnuje ze swojego dobra dla drugiej osoby, to mój pies jak byłam chora i dostał od mojej mamy kość to przyniósł ją mi, położył na kołdrze i szturchał nosem aż wzięłam, udałam, że polizałam i mu oddałam, podziękowałam i powiedziałam, że teraz jego kolej i niech je, wtedy ją jadł patrząc na mnie co kilka minut i szturchając ją nosem w moją stronę a jak mówiłam, że już nie chcę, że dziękuję, to jadł dalej. Dla mnie to był przejaw troski, miłości bo on wcale nie czuje się ode mnie uzależniony bo nie ma mnie na co dzień z nim.
i to jest cudowne w tym wszystkim.

---------- Dopisano o 08:59 ---------- Poprzedni post napisano o 08:57 ----------

Napisane przez whiteglove

Chyba do was dołączę mam dopiero 19 lat, ale nigdy miłością do dzieci nie pałałam i nie wiem jak radzić sobie w rodzinnych sytuacjach gdzie są małe dzieci :/ nienawidzę jak ktoś mówi do dziecka "ooo idź do cioci" czyli do mnie bo nie wiem co mam z nim zrobić, nie mam ochoty go zabawiać i widzę często lekkie zdziwienie w oczach, że nie chcę się bawić z rozkosznym dzieciątkiem. Jedna ciotka się śmieje "będziesz miała swoje to zobaczysz" a ja kompletnie się w tej roli nie widzę, dzieci są upierdliwe, niewdzięczne, śmierdzą, w kółko domagają się uwagi innych jakby nie wiem kim były, i ja wiem że to są tylko dzieci i nie zdają sobie z tego sprawy, ale ja po prostu nie potrafię do nich podchodzić ze zrozumieniem. Mam 6 letniego kuzyna który wyjątkowo mnie lubi i męczy na rodzinnych imprezach, babcia tylko go nakręca "idź z Xyz na górę, poczyta ci bajeczki i opowiesz jej o swoich samochodach". Nie wiem co mam wtedy zrobić, powiedzieć twardo przy wszystkich "nie, nie pójdę bo nie mam na to ochoty"? strasznie mnie to denerwuje, jak ktoś tak narzuca mi to dziecko. Albo jak ono samo skacze dookoła mnie i chce to albo tamto. Ja nie reaguję i daję do zrozumienia że mnie nie obchodzi, ma sobie iść i dać mi spokój i chyba mi to nie idzie, bo dzieciak męczy i męczy aż ktoś powie coś w stylu "nooo pobawcie się" albo "zapytaj Xyz czy się z tobą pobawi" no szlag mnie trafia. Niektórym chyba do głowy nie przychodzi że ja NIE CHCĘ się zajmować tym dzieciakiem tylko myślą, że chcę tylko nie wiem jak się za to zabrać, jakby to było naturalne ze wszystkie dziewczyny uwielbiają dzieci :/ a np. swojego psa traktuję jak takie moje dziecko, mówię do niego czule, jestem delikatna itd. Ale w psich oczach widzę ogromną miłość i przywiązanie, a takie dzieciaki to tylko "mama daj" i tyle w temacie. Dla mnie dzieci to okropnie niewdzięczne i niedobre istoty, nie potrafię zmienić tego przekonania

piona