Odpieluszkowe Zapalenie Mózgu.

[201705230905]

Napisane przez Senses Woman

????

Dziecko w pierwszej kolejności ma w głowie to co ty mu nakładziesz. Kiepski wpływ otoczenia byłby wtedy jakbyś olała wychowanie swego dziecka i nie interesowała się nim. Twoja w tym głowa by być dla niego autorytetem.

Myślę, że jednak otoczenie też ma wpływ na młodego człowieka i to czasami spory, ale i tak nie mogę patrzeć na takie matki. Ostatnio byłam w Biedronce i dziewczynka darła się na cały sklep, bo matka jej nie chciała czegoś kupić, w końcu zaczęła klnąć na matkę i wyzywać od ździr i szatanów, szkoda gadać, widać, że z domu podłapała.

[karolca]

Napisane przez Mojwa

I dlatego nawet wsrod rodzenstwa mozemy obserwowac skrajnie rozne zachowania, nie? ;-)

No a nie? Pierwsze dziecko większość wychowuje z należytą starannością, a młodsze już "olewają"
(nie piszę tego poważnie!)

[ajah]

Napisane przez Mijanou

Sytuacja z dziś- sama nie wiem, czy śmiać się, czy płakać, czy już czas umierać.

Siedzę sobie na ławeczce w parku w okienku między wykładami i wcinam spokojnie Marsa. Nikomu nie wadzę i nie przeszkadzam. Nagle podbiega do mnie kilkulatek i wrzeszczy: "Daaaaaaaaj!" i wyciaga łapkę w kierunku batonika. Tłumaczę, że nie mam drugiego. No kurczę, jakbym miała, to bym dała a przecież nadjedzonego nie dam, choćby ze względów higienicznych. No to tłumaczę spokojnie, że niestety, nie mam więcej. A uroczy maluch mnie normalnie obkopał po łydkach. Nadludzkim wręcz wysiłkiem powstrzymałam się od wlepienia potworkowi kilku klapsów, choć nie tykam generalnie cudzych dzieci a przemocą się brzydzę. No nic, odsunęłam się i rozglądam w poszukiwaniu troskliwej mamusi. Jest, a jakże! Papieroska pali sobie i spokojnie patrzy, jak jej pociecha spuszcza mi regularny łomot butem. W końcu nie wytrzymałam i mowię, że dzikie dzieci trzyma się w klatkach albo wychowuje. Mamusia spojrzała na mnie z odrazą: "Nie mogła mu pani dać kawałka tego batonika? Ubyłoby pani coś?"

No ludzie! Co jest nie tak z tym światem, lub ze mną?

Ohyda,masakra... brak słów.

Napisane przez Mojwa

I dlatego nawet wsrod rodzenstwa mozemy obserwowac skrajnie rozne zachowania, nie? ;-)

Choćby nie wiem co nie jesteś w stanie wychować dwójki dzieci tak samo mimo najleszych starań. Można stosować takie same metody, ale każde z dzieci to inny człowiek, a co z atym idzie charakter, osobowść.
oza tym, drugie i kolejne dzieci w rodzinie rozwijają się inaczej niż dziecko pierwsze.
Środowisko np. ludzie spotykani w sklepie to kwestia zupełnie drugorzędna.

Napisane przez malwine55

Myślę, że jednak otoczenie też ma wpływ na młodego człowieka i to czasami spory, ale i tak nie mogę patrzeć na takie matki. Ostatnio byłam w Biedronce i dziewczynka darła się na cały sklep, bo matka jej nie chciała czegoś kupić, w końcu zaczęła klnąć na matkę i wyzywać od ździr i szatanów, szkoda gadać, widać, że z domu podłapała.

Właśnie: w domu podłapała.
To co dajesz dziecku może mu posłużyć jako obrona przed patolą

[Mojwa]

Ajah - ale srodowisko to cos wiecej niz ludzie spotykani w sklepie.
No i wlasnie - kazde dziecko to inny czlowiek z wlasna osobowiscia i to, jak jest wychowywany to tylko jeden z czynnikow wplywajacych na efekt koncowy. Niektorzy w tym watku przeceniaja wartosc wychowania.

[ajah]

Napisane przez Mojwa

Ajah - ale srodowisko to cos wiecej niz ludzie spotykani w sklepie.
No i wlasnie - kazde dziecko to inny czlowiek z wlasna osobowiscia i to, jak jest wychowywany to tylko jeden z czynnikow wplywajacych na efekt koncowy. Niektorzy w tym watku przeceniaja wartosc wychowania.

Wiem, ze środowisko to więcej niż ludzie w sklepie. Z tym, że w związku z tym ludzie izolują sie od 'tych, którzy im mniej pasują.

[kawa_zmlekiem]

Napisane przez karolca

No a nie? Pierwsze dziecko większość wychowuje z należytą starannością, a młodsze już "olewają"
(nie piszę tego poważnie!)

Ale coś w tym jest
W mojej bliskiej rodzinie pierwsze dziecko wychowywane było tragicznie - totalnie bezstresowo, tak żeby nie dopuścić do płaczu, a nawet do grymasu. Wszystkie chwyty dozwolone, żeby tylko się dziecko nie skrzywiło.
Przy drugim dziecku - już było lepiej, pojawiało się co jakiś czas słowo 'nie', 'nie wolno', 'nie będziemy lepić w restauracji kulek z ziemniaków'. Był płacz, zdarzały się histerie ale okazywało się że dziecku krzywda się nie dzieje.
A trzecie jest już wychowywane normalnie.

Może nawet nie chodzi o staranność i olewanie, ale pierwsze dziecko to czasem taki królik doświadczalny Przy następnych dzieciach błędów można uniknąć.

[Mojwa]

Napisane przez ajah

Wiem, ze środowisko to więcej niż ludzie w sklepie. Z tym, że w związku z tym ludzie izolują sie od 'tych, którzy im mniej pasują.

szczególnie się izoluje dzieci w przedszkolu/szkole

[karolca]

Napisane przez kawa_zmlekiem

Ale coś w tym jest

Może nawet nie chodzi o staranność i olewanie, ale pierwsze dziecko to czasem taki królik doświadczalny Przy następnych dzieciach błędów można uniknąć.

Z autopsji i obserwacji zauważyłam, że te najstarsze dziecko jest ok a im młodsze, tym gorsze

[ajah]

Napisane przez Mojwa

szczególnie się izoluje dzieci w przedszkolu/szkole

Bardzo.
Placówki, do których gdzie dziecko wybiera się często pod kątem tego kto do danej szkoły chodzi ( i kim są rodzice tych dzieci).
Również brałam ten czynnik wybierając szkołe dla dziecka.

[Mojwa]

I jakby Ci się nie podobali koledzy Twojego dziecka w klasie to byś je przeniosła?
Może czasy się zmieniły, jak ja chodziłam do szkoły to się szło do rejonowej i tyle

A ocenianie tego kim są rodzice dzieci w szkole... to już w ogóle przegięcie.
a) nie wiesz kim będą w klasie dziecka.
b) mi najwięcej krzywdy w dzieciństwie wyrządził syn właściciela firmy i byłej nauczycielki z tej szkoły, oboje uprzejmi i grzeczni, do tego majętni i wykształceni. Tylko syna mieli złego.

[wika82]

Napisane przez Mojwa

Ajah - ale srodowisko to cos wiecej niz ludzie spotykani w sklepie.
No i wlasnie - kazde dziecko to inny czlowiek z wlasna osobowiscia i to, jak jest wychowywany to tylko jeden z czynnikow wplywajacych na efekt koncowy. Niektorzy w tym watku przeceniaja wartosc wychowania.

Jeden, ale zasadniczy, najważniejszy.


Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[Mojwa]

Napisane przez wika82

Jeden, ale zasadniczy, najważniejszy.


Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

Polemizowałabym Zrównałabym go z wpływem środowiska. Najważniejszy jest przez kilka pierwszy lat.

[Luba]

Napisane przez Mojwa

I dlatego nawet wsrod rodzenstwa mozemy obserwowac skrajnie rozne zachowania, nie? ;-)

Tak jak napisala ayah, dzieci sa rozne, ale tez rodzice sie zmieniaja, sa starsi, czasem wiecej/mniej pracuja, inaczej jest w malzenstwie, moze gdzie indziej mieszkaja itd.

Napisane przez Mojwa

Polemizowałabym Zrównałabym go z wpływem środowiska. Najważniejszy jest przez kilka pierwszy lat.

A ja sie zgadzam, ze najwazniejszy.
Zas to, co dziecko nauczysz w tych pierwszych latach, ile mu dasz wlasnie bliskosci i pewnosci, ze ma w tobie oparcie, ze ma myslec a nie leciec jak owca za tlumem, powinno potem tylko procentowac. Takze przy wyborze towarzystwa.
Owszem, ja wybieralam szkole dla dzieci, ale nie za bardzo patrzylam na to jakie dzieci chodza do tej szkoly, bo ludzie sa rozni. Po prostu uwazam, ze moje dzieci powinny same wiedziec, z kim sie zadawac a jak nie, to moge z nimi pogadac i cos do nich dotrze.
wlasnie dlatego wychowanie jest najwazniejsze, daje podstawe dziecku ale i rodzicowi, zeby mogl z dzieckiem dalej wspolpracowac i czasem zawrocic z "gorszej drogi"

[wika82]

Napisane przez Mojwa

Polemizowałabym Zrównałabym go z wpływem środowiska. Najważniejszy jest przez kilka pierwszy lat.

Czym skorupka za młodu nasiąknie.. Właśnie na tych pierwszych latach wszystko się potem opiera, to czy ktoś ma mocne poczucie własnej wartości, własne zdanie i potrafi postępować jak uważa, czy patrzy tylko jak się przypodobać innym.


Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[Mojwa]

Napisane przez wika82

Czym skorupka za młodu nasiąknie.. Właśnie na tych pierwszych latach wszystko się potem opiera, to czy ktoś ma mocne poczucie własnej wartości, własne zdanie i potrafi postępować jak uważa, czy patrzy tylko jak się przypodobać innym.


Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

Mhm, mnie tego rodzice uczyli, a potem poszłam do szkoły i rówieśnicy to zdeptali, musiałam przez wiele lat od nowa się uczyć poczucia własnej wartości i dalej się nie udało. Dlatego nie do końca wierzę w świętość wychowania. Byłoby super, gdyby było tak jak mówicie.

[Luba]

Napisane przez Mojwa

Mhm, mnie tego rodzice uczyli, a potem poszłam do szkoły i rówieśnicy to zdeptali, musiałam przez wiele lat od nowa się uczyć poczucia własnej wartości i dalej się nie udało. Dlatego nie do końca wierzę w świętość wychowania. Byłoby super, gdyby było tak jak mówicie.

I co rodzice na to? Co robili?

[Mojwa]

Napisane przez Luba

I co rodzice na to? Co robili?

A co mieli zrobić? Miliony razy interweniowali w szkole, potem ją zmieniłam, ale na zbyt wiele się to nie zdało, bo zanim się dowiedzieli psychikę miałam skrzywioną (patrz -> dziecko w 3 klasie pyta mamy jaki jest najmniej bolesny sposób śmierci ). Byłam cichym dzieckiem i za wiele nie mówiłam w domu o tym co się dzieje. Z tego co wiem od rodziców, bo trauma mi wyparła to z pamięci.

[Ilsa Lund]

Napisane przez karolca

Z autopsji i obserwacji zauważyłam, że te najstarsze dziecko jest ok a im młodsze, tym gorsze

Właśnie "pierwszy naleśnik jest zawsze najgorszy"

[Mojwa]

Napisane przez Ilsa Lund

Właśnie "pierwszy naleśnik jest zawsze najgorszy"

swoją drogą niezły się offtop zrobił, przepraszam

[Luba]

Napisane przez Mojwa

A co mieli zrobić? Miliony razy interweniowali w szkole, potem ją zmieniłam, ale na zbyt wiele się to nie zdało, bo zanim się dowiedzieli psychikę miałam skrzywioną (patrz -> dziecko w 3 klasie pyta mamy jaki jest najmniej bolesny sposób śmierci ). Byłam cichym dzieckiem i za wiele nie mówiłam w domu o tym co się dzieje. Z tego co wiem od rodziców, bo trauma mi wyparła to z pamięci.

Nie chce krytykowac Twoich rodzicow, ale sami powinni zauwazyc i to duzo wczesnie, ze cos sie zlego dzieje, przeciez z pewnoscia nie bylys na tyle twarda, zeby byc taka jak zwykle.
I nie, nie interweniowalabym milion razy i czekala, az mi dziecko zgnoja do konca, tylko po paru interwncjach bylyby przenosiny do dobrze wybranej placowki. A to, ze sama nic nie mowilas tez swiadczy, nie o tym bynajmniej, ze bylas cichym dzieckiem, ale ze nie widzialas w rodzicach obroncow i nie za bardzo im ufalas.
No i skrytykowalm jednak, wybacz.

[ecd9a68db8379fc22aec14635aa2645aca7c721b_6070dc99c9f91]

Ja tylko potwierdzam teorię, że dwoje dzieci z jednych rodziców może się różnić o 180 stopni Ja pierwsze dziecko, grzeczna ułożona piątkowa, moja młodsza siorka do dziś daje rodzicom w kość Ale oczywiście wychowanie miało tutaj duże znaczenie, ja zawsze dopilnowana, trzymana raczej krótko, przy mojej siostrze rodzice trochę odpuścili. Choć zapewne charakter, osobowość też mają tu duże znaczenie. W psychologa się jednak nie bawię

A najpiękniej wychowanie pierwszego, drugiego itd. dziecka obrazuje ten dowcip:

Twoje ubrania
Pierwsze dziecko: Zaczynasz nosić ciążowe ciuchy jak tylko ginekolog potwierdzi ciążę.
Drugie dziecko: Nosisz normalne ciuchy jak najdłużej się da.
Trzecie dziecko: Twoje ciuchy ciążowe stają się twoimi normalnymi ciuchami.

Przygotowanie do porodu
Pierwsze dziecko: Z namaszczeniem ćwiczysz oddechy.
Drugie dziecko: Pieprzysz oddechy, bo ostatnim razem nie przyniosły żadnego skutku.
Trzecie dziecko: Prosisz o znieczulenie w 8. miesiącu ciąży.

Ciuszki dziecięce
Pierwsze dziecko: Pierzesz nawet nowe ciuszki w cypisku w 90 stopniach, koordynujesz je kolorystycznie i składasz równiutko w kosteczkę.
Drugie dziecko: Wyrzucasz tylko te najbardziej usyfione i pierzesz ze swoimi ubraniami.
Trzecie dziecko: A niby czemu chłopcy nie mogą nosić różowego?

Płacz
Pierwsze dziecko: Wyciągasz dziecko z łóżeczka jak tylko piśnie.
Drugie dziecko: Wyciągasz dziecko tylko wtedy, kiedy istnieje niebezpieczeństwo, że jego wrzask obudzi starsze dziecko.
Trzecie dziecko: Uczysz swoje pierwsze dziecko jak nakręcać grające zabawki w łóżeczku.

Gdy upadnie smoczek
Pierwsze dziecko: Wygotowujesz po powrocie do domu.
Drugie dziecko: Polewasz sokiem z butelki i wsadzasz mu do buzi.
Trzecie dziecko: Wycierasz w swoje spodnie i wsadzasz mu do buzi.

Przewijanie
Pierwsze dziecko: Zmieniasz pieluchę co godzinę, niezależnie czy brudna czy czysta.
Drugie dziecko: Zmieniasz pieluchę co 2-3 godziny, w zależności od potrzeby.
Trzecie dziecko: Starasz się zmieniać pieluchę zanim otoczenie poskarży się na smród, bądź pielucha zwisa dziecku poniżej kolan.

Zajęcia
Pierwsze dziecko: Bierzesz dziecko na basen, plac zabaw, spacerek, do zoo, do teatrzyku itp.
Drugie dziecko: Bierzesz dziecko na spacer.
Trzecie dziecko: Bierzesz dziecko do supermarketu i pralni chemicznej.

Twoje wyjścia
Pierwsze dziecko: Zanim wsiądziesz do samochodu, trzy razy dzwonisz do opiekunki.
Drugie dziecko: W drzwiach podajesz opiekunce numer swojej komórki.
Trzecie dziecko: Mówisz opiekunce, że ma dzwonić tylko jeśli pojawi się krew.

W domu
Pierwsze dziecko: Godzinami gapisz się na swoje dzieciątko.
Drugie dziecko: Spoglądasz na swoje dziecko, aby upewnić się, że starsze go nie dusi i nie wkłada mu palca do oka.
Trzecie dziecko: Kryjesz się przed własnymi dziećmi.

Połknięcie monety
Pierwsze dziecko: Wzywasz pogotowie i domagasz się prześwietlenia.
Drugie dziecko: Czekasz aż wydali.
Trzecie dziecko: Odejmujesz mu z kieszonkowego.

Wnuki
Nagroda od Pana Boga za nie zamordowanie własnych dzieci.


ed. Ja jestem oczywiście na etapie pierwszego dziecka w każdym punkcie

[201708160922]

Perse, dużo tym prawdy.

[ajah]

Napisane przez Mojwa

I jakby Ci się nie podobali koledzy Twojego dziecka w klasie to byś je przeniosła?
Może czasy się zmieniły, jak ja chodziłam do szkoły to się szło do rejonowej i tyle

A ocenianie tego kim są rodzice dzieci w szkole... to już w ogóle przegięcie.
a) nie wiesz kim będą w klasie dziecka.
b) mi najwięcej krzywdy w dzieciństwie wyrządził syn właściciela firmy i byłej nauczycielki z tej szkoły, oboje uprzejmi i grzeczni, do tego majętni i wykształceni. Tylko syna mieli złego.

Niekoniecznie.
Wolę by moje diecko miało kontakt z dziecmi z różnych środowisk.
Gdyby jedak okazało się, że mojemu dziecku dzieje się krzywda ze strony rówieśników czy nauczycieli szkołę zmieniłabym bardzo szybko.
A to niestety jest nie do przewidzenia, bo krzywdy można doznać wszędzie. Środowiska ą ę nie są na nią uodpornione.
Szkołę wybierałam mimo zasad rejonizacji (jest kilka w okolicy). Wybrałam tę, która mi najbardziej pasowała.



Co do tego chłopaczka co źle ciebie traktował- znałam podobnego. U niego rodzicom brakowało empatii, inteligencji emocjonalnej, chłopaczek miał zachowania socjopatyczne, które szkołą lekceważyła m.in ze względu na majętość rodziców.

[Bananalama]

Napisane przez Luba

Nie chce krytykowac Twoich rodzicow, ale sami powinni zauwazyc i to duzo wczesnie, ze cos sie zlego dzieje, przeciez z pewnoscia nie bylys na tyle twarda, zeby byc taka jak zwykle.
I nie, nie interweniowalabym milion razy i czekala, az mi dziecko zgnoja do konca, tylko po paru interwncjach bylyby przenosiny do dobrze wybranej placowki. A to, ze sama nic nie mowilas tez swiadczy, nie o tym bynajmniej, ze bylas cichym dzieckiem, ale ze nie widzialas w rodzicach obroncow i nie za bardzo im ufalas.
No i skrytykowalm jednak, wybacz.

miałam identyczną sytuację jak Mojwa i stwierdzam, że rodzice często zwyczajnie boją się interweniować. Często po interwencji rodziców, przemoc wobec dziecka w grupie rówieśniczej się nasila.

[Mijanou]

Napisane przez Bananalama

miałam identyczną sytuację jak Mojwa i stwierdzam, że rodzice często zwyczajnie boją się interweniować. Często po interwencji rodziców, przemoc wobec dziecka w grupie rówieśniczej się nasila.

Nie do końca się zgadzam, że rodzice boją się interweniować. Po prostu jest taka zdrowa zasada, że rodzice nie wtrącają się do kłótni dzieci bo dzieci mają to do siebie, że szybko potrafią się pokłócić a jeszcze szybciej pogodzić. Natomiast jeśli w kłótnie dziecięce wkraczają rodzice robi się niezly galimatias a kwasy potrafią się ciągnąć długo (zwłaszcza, jeśli w konflikt wkraczają rodzice wszystkich zainteresowanych dzieci). Moi rodzice nigdy się nie wtrącali w moje klasowe swary a tylko radzili przemysleć, czy jestem pewna, że wina nie jest moja lub podpowiadali drogi rozwiązania sporu. No ale taka postawa rodziców jest wskazana wtedy, gdy są to normalne dziecięce spory.

Natomiast jeśli w grę wchodzi prześladowanie i zaszczuwanie w szkole a szkoła wykazuje zero reakcji ( a zapewne tak jest bo nowa podstawa programowa to oznacza produkcję ton papieru więc na pracę wychowawczo edukacyjną zostaje niewiele czasu, jak twierdzi moja koleżanka) to należy jednak zareagować. Ale taka reakcja musi być mądra, spokojna i rzeczowa bo inaczej spowoduje nasilenie konfliktu i prześladowań. No i do końca też nie rozwiąże problemu- rówieśnicy z klasy będą też prześladować poza budynkiem szkolnym a na to szkoła już nie ma wpływu. Sytuacja bez wyjścia.

---------- Dopisano o 06:20 ---------- Poprzedni post napisano o 06:12 ----------

Napisane przez ajah

Niekoniecznie.
Wolę by moje diecko miało kontakt z dziecmi z różnych środowisk.
Gdyby jedak okazało się, że mojemu dziecku dzieje się krzywda ze strony rówieśników czy nauczycieli szkołę zmieniłabym bardzo szybko.
A to niestety jest nie do przewidzenia, bo krzywdy można doznać wszędzie. Środowiska ą ę nie są na nią uodpornione.
Szkołę wybierałam mimo zasad rejonizacji (jest kilka w okolicy). Wybrałam tę, która mi najbardziej pasowała.

Zgadzam się. Dziecko powinno poznawać różnych ludzi- tych sympatycznych i niesympatycznych bo przecież przez całe życie nie da się go chronić przed tymi mniej sympatycznymi ani wychowywać w stałym przekonaniu, że ludzie sa tylko dobrzy. To jakby wysłać je w samotny rejs bez prowiantu.

Ależ ja jestem teoretycznie mądra!

[Luba]

Napisane przez Bananalama

miałam identyczną sytuację jak Mojwa i stwierdzam, że rodzice często zwyczajnie boją się interweniować. Często po interwencji rodziców, przemoc wobec dziecka w grupie rówieśniczej się nasila.

Bananku, boja sie? I tym samym pozwalaja by dziecko w 3 klasie podstawowki mialo samobojcze mysli?
W takich przypadkach nie dosyc, ze interwencja jest absolutnie potrzebna to wrecz za pozna.
Owszem najlepszy,moim zdaniem, rozwiazaniem, jest w tym momencie przeniesienie dziecka do innej placowki i to oddalonej.
Ale, powiem od razu, tak jak teraz nie jestem uciazliwym dla szkoly rodzicem (a wrecz wzorowo wspolpracujacym i nie wtracajacym sie ), tak w takim przypadku jak mojwy lub Twoim, dyrekcje czekalby armagedon, nie odpuscilabym gdyby moje dziecko zostalo az tak skrzywdzone.

[Bananalama]

Napisane przez Luba

Bananku, boja sie? I tym samym pozwalaja by dziecko w 3 klasie podstawowki mialo samobojcze mysli?
W takich przypadkach nie dosyc, ze interwencja jest absolutnie potrzebna to wrecz za pozna.
Owszem najlepszy,moim zdaniem, rozwiazaniem, jest w tym momencie przeniesienie dziecka do innej placowki i to oddalonej.
Ale, powiem od razu, tak jak teraz nie jestem uciazliwym dla szkoly rodzicem (a wrecz wzorowo wspolpracujacym i nie wtracajacym sie ), tak w takim przypadku jak mojwy lub Twoim, dyrekcje czekalby armagedon, nie odpuscilabym gdyby moje dziecko zostalo az tak skrzywdzone.

w takim razie żałuję, że moim rodzicom się to nie udało, nie mieli chyba tego zapału. Tzn. matka, na ojca i tak nie liczyłam, a i matka jest potulna i bezradna, w tej roli jej nie widzę.
Wiem, co przeżywała Mojwa, odrzucenie przez grupę rówieśniczą to jednak trauma. Jak miałam 10 lat też miałam myśli samobójcze, a później całkowicie się wycofałam z życia towarzyskiego, bałam się wychodzić z domu. Dlatego podziwiam takie podejście jak Twoje i generalnie noszę w sobie chyba nadal taki żal, że moja matka nie okazała się taką lwicą walczącą o swoje dzieci.

[wika82]

Napisane przez Luba

Nie chce krytykowac Twoich rodzicow, ale sami powinni zauwazyc i to duzo wczesnie, ze cos sie zlego dzieje, przeciez z pewnoscia nie bylys na tyle twarda, zeby byc taka jak zwykle.
I nie, nie interweniowalabym milion razy i czekala, az mi dziecko zgnoja do konca, tylko po paru interwncjach bylyby przenosiny do dobrze wybranej placowki. A to, ze sama nic nie mowilas tez swiadczy, nie o tym bynajmniej, ze bylas cichym dzieckiem, ale ze nie widzialas w rodzicach obroncow i nie za bardzo im ufalas.
No i skrytykowalm jednak, wybacz.

I znowu zgadzam się z Lubą. Jak moja siostra jak wdała się w złe towarzystwo, rodzice interweniowali natychmiast i dzięki temu nie zawaliła życia jak reszta tych ludzi.

[PaulinciaKWC]

Napisane przez NibyNic

oj, nie wyginie skoro od małego się uczy o pożywienie walczyc

Haha

[201706190936]

Napisane przez wika82

O znowu zgadzam się z Lubą. Jal moja siostra jak wdała się w złe towarzystwo, rodzice interwemiowali natychmiast i dzięki temu nie zawaliła życia jak reszta tych ludzi.

a ja zgadzam się z tobą i Lubą

---------- Dopisano o 09:36 ---------- Poprzedni post napisano o 09:26 ----------

Napisane przez Mojwa

I dlatego nawet wsrod rodzenstwa mozemy obserwowac skrajnie rozne zachowania, nie? ;-)

Moje dzieciaki są totalnie od siebie różne. Jak ogień i woda, przeciwieństwa we wszystkich dziedzinach - no przynajmniej w tych które sami poznali. Ale to nie zmienia mojego podejścia do nich i tego co chcę im pokazać, przekazać, wpoić. Chcę by wiedzieli że zawsze z każdym problemem mogą przyjść do mnie, że zawsze pomogę im znaleźć rozwiązanie Tak jak Wika82 napisała, czym skorupka za młodu...