Moc pozytywnego myślenia - III część

[d59d305dc966be0c36ab0a8090c919b2e67b5ccd]

Cześć dziewczyny, dawno mnie nie było, ciężkie tygodnie...

Czasami pytacie co z moim związkiem. Mam wrażenie, że mój partner - tak go jeszcze nazywam - zamknął się w schemacie myślowym "PIENIĄDZE". Nigdy nie podważałam wartości pieniędzy, ale to, co on wyczynia przechodzi wszelkie pojęcie. Pracuje po 12-14 godzin, dorabia i nie śpi. Chce mieć w dwa lata odłożone pieniądze. Na nowe mieszkanie. Oczywiście nie uwzględnia mnie bezpośrednio w planach, przecież ja "kosztuję". Do tego stopnia oszalał, że dziwi się, że robię sobie małe przyjemności - ciastko czy kino z koleżanką, ZAMIAST odkładać...
Nie pójdzie ze mną na film czy nie kupi pizzy, bo SZKODA mu pieniędzy. Kiedyś taki nie był. Jego życie ogranicza się do sytuacji praca- dom- sen.

Zupełnie zatracił rzeczywistość. Uważa, że związek na tym nie cierpi.

Ja bym mogła mieszkać w wynajmowanym, żyć spokojnie, ale RAZEM. Pieniądze są ważne, ale życie jest za krótkie, żeby WIECZNIE odkładać i "dziadować".

Chciałam się wygadać, strasznie mnie boli to dziadowanie, ostatnio kupił sobie spodnie i bluzki (bo nie ma już prawie żadnych!) i potem żałował, że kupił, bo za dużo wydał. I chodzi w starych, dziurawych (!!). Po prostu chce mi się ryczeć...

[Talantea]

Napisane przez Jabluszko9

Cześć dziewczyny, dawno mnie nie było, ciężkie tygodnie...

Czasami pytacie co z moim związkiem. Mam wrażenie, że mój partner - tak go jeszcze nazywam - zamknął się w schemacie myślowym "PIENIĄDZE". Nigdy nie podważałam wartości pieniędzy, ale to, co on wyczynia przechodzi wszelkie pojęcie. Pracuje po 12-14 godzin, dorabia i nie śpi. Chce mieć w dwa lata odłożone pieniądze. Na nowe mieszkanie. Oczywiście nie uwzględnia mnie bezpośrednio w planach, przecież ja "kosztuję". Do tego stopnia oszalał, że dziwi się, że robię sobie małe przyjemności - ciastko czy kino z koleżanką, ZAMIAST odkładać...
Nie pójdzie ze mną na film czy nie kupi pizzy, bo SZKODA mu pieniędzy. Kiedyś taki nie był. Jego życie ogranicza się do sytuacji praca- dom- sen.

Zupełnie zatracił rzeczywistość. Uważa, że związek na tym nie cierpi.

Ja bym mogła mieszkać w wynajmowanym, żyć spokojnie, ale RAZEM. Pieniądze są ważne, ale życie jest za krótkie, żeby WIECZNIE odkładać i "dziadować".

Chciałam się wygadać, strasznie mnie boli to dziadowanie, ostatnio kupił sobie spodnie i bluzki (bo nie ma już prawie żadnych!) i potem żałował, że kupił, bo za dużo wydał. I chodzi w starych, dziurawych (!!). Po prostu chce mi się ryczeć...

W tej chwili rzeczywiscie wygląda, że sie zatracił. Moze juz nie potrafi zawrócić i wyluzować. Tutaj potrzebne są inne kroki, czy jego rodzina widzi to wszystko? Moze rodzice, rodzenstwo, ktos bliski, jakis kumpel, ktokolwiek (najlepiej ktos kogo ceni) by z nim pogadali jesli Ciebie nie chce słuchać?
Jak nie, to mu wprost powiedz, że Ciebie zaniedbuje i czujesz sie odepchnięta. Czasami takie rozmowy od serducha rzeczywiscie potrafią dać facetowi kopa w mózg.
Tylko tyle mogę Tobie poradzić

[Floydka]

Napisane przez Jabluszko9

Cześć dziewczyny, dawno mnie nie było, ciężkie tygodnie...

Czasami pytacie co z moim związkiem. Mam wrażenie, że mój partner - tak go jeszcze nazywam - zamknął się w schemacie myślowym "PIENIĄDZE". Nigdy nie podważałam wartości pieniędzy, ale to, co on wyczynia przechodzi wszelkie pojęcie. Pracuje po 12-14 godzin, dorabia i nie śpi. Chce mieć w dwa lata odłożone pieniądze. Na nowe mieszkanie. Oczywiście nie uwzględnia mnie bezpośrednio w planach, przecież ja "kosztuję". Do tego stopnia oszalał, że dziwi się, że robię sobie małe przyjemności - ciastko czy kino z koleżanką, ZAMIAST odkładać...
Nie pójdzie ze mną na film czy nie kupi pizzy, bo SZKODA mu pieniędzy. Kiedyś taki nie był. Jego życie ogranicza się do sytuacji praca- dom- sen.

Zupełnie zatracił rzeczywistość. Uważa, że związek na tym nie cierpi.

Ja bym mogła mieszkać w wynajmowanym, żyć spokojnie, ale RAZEM. Pieniądze są ważne, ale życie jest za krótkie, żeby WIECZNIE odkładać i "dziadować".

Chciałam się wygadać, strasznie mnie boli to dziadowanie, ostatnio kupił sobie spodnie i bluzki (bo nie ma już prawie żadnych!) i potem żałował, że kupił, bo za dużo wydał. I chodzi w starych, dziurawych (!!). Po prostu chce mi się ryczeć...

Może po prostu trzeba człowieka uświadomić, że istnieje coś takiego jak przyjemności i życie także powinno się z nich składać. Niekoniecznie z samej pracy i codziennej rutyny, bo on się takim trybem życia wykończy. Po paru latach na pewno to odczuje, już na pewno dopada go potworne zmęczenie i nie ma dla Ciebie w ogóle czasu. Macie jeszcze całe życie przed sobą, nie trzeba walczyć z czasem,aby zamieszkać na swoim. Prędzej czy później na sto procent się dorobicie i zamieszkacie w n owym mieszkaniu, ale nie może odbywać się to takim kosztem - kosztem zdrowia, wyzbycia się przyjemności, czasu wolnego i tego spędzonego we dwoje.

Wysłane z szajsunga.

[d59d305dc966be0c36ab0a8090c919b2e67b5ccd]

Napisane przez Talantea

W tej chwili rzeczywiscie wygląda, że sie zatracił. Moze juz nie potrafi zawrócić i wyluzować. Tutaj potrzebne są inne kroki, czy jego rodzina widzi to wszystko? Moze rodzice, rodzenstwo, ktos bliski, jakis kumpel, ktokolwiek (najlepiej ktos kogo ceni) by z nim pogadali jesli Ciebie nie chce słuchać?
Jak nie, to mu wprost powiedz, że Ciebie zaniedbuje i czujesz sie odepchnięta. Czasami takie rozmowy od serducha rzeczywiscie potrafią dać facetowi kopa w mózg.
Tylko tyle mogę Tobie poradzić

Myślę, że z nim nie da się porozmawiać. Pamiętam czas, jak jego mama mówiła o ślubie (bodajże 3 lata temu), a on nic, chyba wszyscy odpuścili, najgorsze, że większość osób myśli,że JA nie chcę (tak, opisuję, bo nie wiem, co z tym związkiem zrobić), a to nie prawda. Czuję się tą gorszą, nawet ostatnie czasy babcie i mama zaczęły mówić w takim tonie jakobym JA nie chciała -poczułam się winna...

Pamiętam kochana, jak pisałaś o swoim Sama czekałam na ślub, a teraz mi nie zależy. Gorzej - boję się, jeśli mnie poprosi o rękę. Bo nie wiem, co odpowiedzieć. Ale nie poprosi Powiedział, że w następnym roku weźmiemy ślub, ale to niemożliwe - za krótki okres, żeby znaleźć salę, a już jest prawie grudzień.

Tak sobie gadam, bo nie mam z kim, większość koleżanek albo singielki albo już małżonki...

---------- Dopisano o 22:09 ---------- Poprzedni post napisano o 22:07 ----------

Napisane przez Floydka

Może po prostu trzeba człowieka uświadomić, że istnieje coś takiego jak przyjemności i życie także powinno się z nich składać. Niekoniecznie z samej pracy i codziennej rutyny, bo on się takim trybem życia wykończy. Po paru latach na pewno to odczuje, już na pewno dopada go potworne zmęczenie i nie ma dla Ciebie w ogóle czasu. Macie jeszcze całe życie przed sobą, nie trzeba walczyć z czasem,aby zamieszkać na swoim. Prędzej czy później na sto procent się dorobicie i zamieszkacie w n owym mieszkaniu, ale nie może odbywać się to takim kosztem - kosztem zdrowia, wyzbycia się przyjemności, czasu wolnego i tego spędzonego we dwoje.

Wysłane z szajsunga.

On tego nie rozumie. To MUSI być własne albo żadne. Z takim myślenie to do 40 będziemy ze sobą "chodzić". On zostanie sam, przez to wszystko. Najśmieszniejsze, że on nie widzi problemu, uważa, że związek jest taki sam, że nic się nie zmieniło...i nie rozumie, czemu ja jestem zła, skoro on chce DLA NAS zebrać na mieszkanie.

[shinypearl]

Napisane przez yonce

Słuchałam sobie dzisiaj Tracy;ego w autobusie jadąc na uczelnię. Chciałam sobie przypomnieć co tak naprawdę wam poleciłam
I powiem wam, że momentami to brzmi jak takie głupotki, typu "możesz wszystko", myśli wibrują itp. Tak myślałam jakiś czas temu. Ale powiem wam, ze im bardziej się wgłębiam w tą tematykę, im więcej publikacji czytam, tym bardziej zaczyna mi się to wszystko układać.
Bardzo podoba mi się ta idea "samokonceptu". Sama zauważyłam, że podświadomie wymyśliłam sobie swój ideał, do którego czasami dążę. W niektórych sytuacjach zastanawiam się "jak zachowałaby się IDEALNA JA?" Taka ja, jaką chcę naprawdę być. Czy zdenerwowałaby się jakąś głupotą, czy przejęłaby się opinią nielubianej koleżanki?

Ależ fajny post To niesamowite, że Ty poleciłaś to, ja sięgnęłam, inni też, a teraz Ty wróciłaś do tego audiobooka
Podoba mi się jak piszesz o samokoncepcie, bo ja trochę miałam zagwozdkę o co mu chodziło z tym, teraz jest to dla mnie jaśniejsze. W tym wykładzie najbardziej chyba mnie zaskoczył początek. Ja w ogóle nie słuchałam audiobooków, więc nie wiedziałam czego się spodziewać. Wychodzę sobie z domu i nagle ten gość zaczyna gadać "wyobraź sobie, że miałbyś pewność, że twój cel się spełni, co wtedy byś zrobił?" Kurczę, jakie to było...nie wiem, odkrywcze? Niby nic, ale pokazuje ile zależy od naszej wiary, wiara od pewności siebie, a pewność od poczucia własnej wartości. To się wszystko ciągle sprowadza do jednego, prawda?

[happy woman]

W ogóle nie mam czasu żeby cokolwiek napisać... może jutro znajdę chwilę trzymajcie się

[d59d305dc966be0c36ab0a8090c919b2e67b5ccd]

Powiedziałam mu, że niedługo zostanie sam.
W sumie już się nie boję. Kolejne dni i brak czasu dla mnie. Nawet nie ma czasu napisać sms, bo on pracuje i zarabia. A ja nie.

[201608212239]

Napisane przez Jabluszko9

Powiedziałam mu, że niedługo zostanie sam.
W sumie już się nie boję. Kolejne dni i brak czasu dla mnie. Nawet nie ma czasu napisać sms, bo on pracuje i zarabia. A ja nie.

I jak zareagował?

Trzymajcie za mnie kciuki, bo spędzam weekend w rodzinnym domu, a te wizyty często kończą się u mnie wielkim dołem

[Floydka]

Napisane przez Dalisa

I jak zareagował?

Trzymajcie za mnie kciuki, bo spędzam weekend w rodzinnym domu, a te wizyty często kończą się u mnie wielkim dołem

Swoją drogą nie wiem czemu rodzinne spotkania przeważnie powodują przygnębienie.

Wysłane z szajsunga.

[shinypearl]

Napisane przez Floydka

Swoją drogą nie wiem czemu rodzinne spotkania przeważnie powodują przygnębienie.

Wysłane z szajsunga.

Pewnie jesteś z tzw. zdrowej rodziny. Szczerze zazdroszczę

[Floydka]

Napisane przez shinypearl

Pewnie jesteś z tzw. zdrowej rodziny. Szczerze zazdroszczę

Hmm, jeżeli robimy taką podziałkę to moją rodzinę mogę podzielić na połowy: tę "zdrową" i "chorą"
Z "chorą" po prostu nie spędzam czasu.

Wysłane z szajsunga.

[d59d305dc966be0c36ab0a8090c919b2e67b5ccd]

Napisane przez Dalisa

I jak zareagował?

Trzymajcie za mnie kciuki, bo spędzam weekend w rodzinnym domu, a te wizyty często kończą się u mnie wielkim dołem

Powiedział, że tak, to prawda, że jest głupim debilem, że nie ma dla mnie czasu i się nie może zdecydować, i w sumie tyle.

Trzymam! Ja też jestem, ale jutro już spadam, jest spokój., bo każdy ma swoją robotę ;-)

---------- Dopisano o 14:17 ---------- Poprzedni post napisano o 14:16 ----------

Napisane przez Floydka

Hmm, jeżeli robimy taką podziałkę to moją rodzinę mogę podzielić na połowy: tę "zdrową" i "chorą"
Z "chorą" po prostu nie spędzam czasu.

Wysłane z szajsunga.

Gorzej jak ta chora to matka/ojciec/brat/siostra. Chyba wtedy trudniej "nie spędzać czasu".

[Floydka]

Napisane przez Jabluszko9

Gorzej jak ta chora to matka/ojciec/brat/siostra. Chyba wtedy trudniej "nie spędzać czasu".

Trudniej, ale nie jest to niemożliwe.

Wysłane z szajsunga.

[thalia666]

A co tu taka cisza? U mnie intensywnie(dziś nie, dziś się obijam). Mój Aniołek działa

[Koci Pazur]

Wszyscy zajęci afirmacjami

[d59d305dc966be0c36ab0a8090c919b2e67b5ccd]

Albo życiem i pracą

[Talantea]

Praaaaaca XD i zakupy swiąteczne :<

[Dorotti666]

Ja zaczynam pracę także nie mam czasu
A wczoraj tak jęczałam z rana

[201604251028]

Wszystkie są zajęte rozwojem osobistym i walką z negatywnym myśleniem

[thalia666]

No i pięknie. Jabłuszko w klubie wspomniała o ASMR i podrzuciła
https://www.youtube.com/channel/UCgO...nhVrc9IEcSk1Nw

Ja od siebie dodam AnneSoft po polsku
https://www.youtube.com/watch?v=-JUF...t0q54sOLSvVJNg

Enjoy

[Koci Pazur]

Dobra, wyjdę na ignorantkę, ale o kij chodzi w tym całym ASMR?

[Mimi08]

Ja właśnie też nie wiem

[aguniaaaaa041986]

Napisane przez thalia666

A co tu taka cisza? U mnie intensywnie(dziś nie, dziś się obijam). Mój Aniołek działa

Kochana a Ty do Aniołka tylko piszesz czy też rozmawiasz z Nim ? Na zasadzie podziękowań i próśb ?

[thalia666]

Codziennie rozmawiam, tak trochę na zasadzie gadania do siebie. Wieczorami piszę podziękowania i zawsze 2-3 zdania są dla Niego. Mniej więcej raz w tygodniu piszę dłuższy list - czasem o coś proszę, a czasem tylko się wygaduję.

ASMR - fachowo nie będę się rozpisywać, bo dopiero dziś to ogarnęłam, ale tak z własnego doświadczenia. W pewnych sytuacjach (w mnie raczej w głowie - wspomnienia, myśli, muzyka; u innych często dotyk - masaż) pojawia się takie charakterystyczne uczucie. Jest to ( u mnie) rodzaj ciepła połączonego z dreszczem, który zaczyna się mniej więcej na potylicy, najwięcej kumuluje się mi tego na karku i dalej leci w dół wzdłuż kręgosłupa. Niektóre są tak silne, że obejmują całe ciało, ale centrum mam na kręgosłupie. Do tego dochodzi relaks i rodzaj bliżej nieokreślonej przyjemności.
U mnie zwykle jest to spontaniczne, czasem umiem sama wywołać "na żądanie". Mam zamiar poczytać więcej - dopiero dziś odkryłam, że inni też tak mają i potrafią to zrobić innym. Fajna sprawa

[aguniaaaaa041986]

Napisane przez thalia666

Codziennie rozmawiam, tak trochę na zasadzie gadania do siebie. Wieczorami piszę podziękowania i zawsze 2-3 zdania są dla Niego. Mniej więcej raz w tygodniu piszę dłuższy list - czasem o coś proszę, a czasem tylko się wygaduję.

ASMR - fachowo nie będę się rozpisywać, bo dopiero dziś to ogarnęłam, ale tak z własnego doświadczenia. W pewnych sytuacjach (w mnie raczej w głowie - wspomnienia, myśli, muzyka; u innych często dotyk - masaż) pojawia się takie charakterystyczne uczucie. Jest to ( u mnie) rodzaj ciepła połączonego z dreszczem, który zaczyna się mniej więcej na potylicy, najwięcej kumuluje się mi tego na karku i dalej leci w dół wzdłuż kręgosłupa. Niektóre są tak silne, że obejmują całe ciało, ale centrum mam na kręgosłupie. Do tego dochodzi relaks i rodzaj bliżej nieokreślonej przyjemności.
U mnie zwykle jest to spontaniczne, czasem umiem sama wywołać "na żądanie". Mam zamiar poczytać więcej - dopiero dziś odkryłam, że inni też tak mają i potrafią to zrobić innym. Fajna sprawa

Dziękuję bo ja tylko gadam ale i tak są efekty

Ciekawa sprawa musze poczytać o tym

[Mocny Akcent]

Mimo, że mój chłopak mnie nie kocha, witam się z Wami w ten mroźny poranek. Jakoś muszę się trzymać, mówią, że trzeba sięgnąć dna, zeby się od niego odbić?

[Koci Pazur]

Napisane przez Mocny Akcent

Mimo, że mój chłopak mnie nie kocha, witam się z Wami w ten mroźny poranek. Jakoś muszę się trzymać, mówią, że trzeba sięgnąć dna, zeby się od niego odbić?

Ale powiedział Ci to, czy to Twoje przypuszczenia?

[shinypearl]

Napisane przez Mocny Akcent

Mimo, że mój chłopak mnie nie kocha, witam się z Wami w ten mroźny poranek. Jakoś muszę się trzymać, mówią, że trzeba sięgnąć dna, zeby się od niego odbić?

Co się stało?
trzymaj się cieplutko!

[Mocny Akcent]

Napisane przez Koci Pazur

Ale powiedział Ci to, czy to Twoje przypuszczenia?

Napisane przez shinypearl

Co się stało?
trzymaj się cieplutko!

ech...powiem w skrócie. Ciągle słyszę z jego ust, że on to, on tamto, ja mam go rozumieć, ja mam go wspierać. A kiedy zaczęłam się buntować, no bo przecież ja też powinnam być brana pod uwagę, że moje uczucia też są ważne, że nigdy nie zapytał sam z siebie co u mnie i jak się czuję...To usłyszałam: na pierwszym miejscu jestem ja, a potem jesteś ty. Jeśli ja bede sie czuł szczesliwy, to wtedy ty poczujesz ise ze mna szczesliwa. niestety..na mnie to nie działa. Jak mam kochać egoistę i czuc sie z nim szczesliwa?

[Koci Pazur]

Napisane przez Mocny Akcent

ech...powiem w skrócie. Ciągle słyszę z jego ust, że on to, on tamto, ja mam go rozumieć, ja mam go wspierać. A kiedy zaczęłam się buntować, no bo przecież ja też powinnam być brana pod uwagę, że moje uczucia też są ważne, że nigdy nie zapytał sam z siebie co u mnie i jak się czuję...To usłyszałam: na pierwszym miejscu jestem ja, a potem jesteś ty. Jeśli ja bede sie czuł szczesliwy, to wtedy ty poczujesz ise ze mna szczesliwa. niestety..na mnie to nie działa. Jak mam kochać egoistę i czuc sie z nim szczesliwa?

Moim zdaniem masz dwie drogi. Albo odejść teraz, albo położyć mocny priorytet na siebie. Na swój rozwój, swoją pracę, swoje przyjemności, swoje zainteresowanie, swoich znajomych, swoje zdrowie i urodę. Dawaj mu tyle ile sama od niego dostajesz - ni więcej, ni mniej. Jest szansa, że facet się otrząśnie, zobaczy, że nie jesteś jego własnością i zacznie się starać, bo Cię doceni. Jeśli nie, to się będziecie musieli pożegnać. Pamiętaj, że jesteś tak samo ważna w tym związku jak on.

Ile jesteście ze sobą?