Rodzicom przeszkadza że jestem singielką

[Tutli]

Napisane przez Woo1990

Sama już nie wiem czy błąd tkwi we mnie, w moim podejściu czy tak jak mi się wydaje rodzice nie mają tym razem racji.

Naprawdę myślisz, że Twoi rodzice mogą mieć jakąkolwiek RACJĘ atakując Cię na każdym kroku?! Moim zdaniem nie odcięłaś pępowiny i Twoje relacje (szczególnie) z matką są chore - patrzysz na nią, jak bezkrytyczny dzieciak a nie dorosła samodzielna osoba. Otóż Twoi rodzice zachowują się w głupi, prymitywny i drobnomiasteczkowy sposób, nie wiem, co chcą osiągnąć - wepchnąć Cię "w ramiona" pierwszego lepszego? Przecież doskonale wiedzą, jak bardzo się przejmujesz ich zdaniem. Jedyne, co możesz zrobić dla własnego dobra, to definitywnie zakończyć temat. Po prostu powiedzieć raz a dobitnie, że nie życzysz sobie JAKICHKOLWIEK tekstów na ten temat i jeśli sytuacja będzie się powtarzać, w ogóle nie będziesz się kontaktowała z nimi, bo nie ma sensu utrzymywać kontaktów z kimś, kto Cię psychicznie niszczy. I żadne wytłumaczenie "bo to rodzice i na pewno chcą dobrze". Dobrze to oni może chcą dla siebie, żeby sąsiedzi nie pytali "dlaczego córa nie ma kawalera". Poza tym, serdecznie Ci współczuję, ale musisz się wziąć w garść i zacząć stawiać granice.

[tesknota25]

Tez mam kuzynke 24 lata co nie byla w zwiazku -zdarzaja sie takie osoby - i wcale ona nie jest brzydka czy niesmiala -zdarza sie. Chociaz jak na nia patrze to wydaje mi sie, ze od razu sie spina - umawia sie z chlopakiem i od razu mysli jej moze to powazne, z takim cisnieniem faktycznie ciezko zdecydowac sie na zwiazek?Bo co do meza ma sie wieksze wymagania niz co do chlopaka. Nalezy wyluzować, wiadomo ze nie zawsze na poczatku sa motyle i ekstra porozumienie chociaz ja ze swoim bylym od razu nadawalam na tych samych falach ..ale coz.
A Tobie rodzina robi takie cisnienie , ze jak cos bedzie -to trzymaj w sieci i nie wypuszczaj.Nawet jak wejdziesz w zwiazek -swiadomie to moze to byc powazne, moze potrwac chwile , rok -roznie to bywa.I wtedy dopiero byCi rodzice truli -ze mialas szanse a zmarnowalas?
Powiedz im ze za byle co nie masz co sie brac bo mozesz wejsc w zwiazek na chwile zeby zerwać , tylko jaki to ma sens?- i zeby juz nie pytali-a jak sie ktos trafi to ich poinformujesz.To ze wiekszosc osob ma chlopaka to nie znaczy ze juz tak bedzie , sa rozstania itd. Niektorzy łapią sie pierwszego lepszego, albo tkwia w ukladach , w ktorych nie sa szczesliwi-ale coz z boku to wyglada okey- o to chodzi w zyciu?Co inni powiedza? A z presja na meza od razu to faktycznie nic dziwnego ze masz wymagania.Rodzice Ci utrudniaja zdrowe na luzie podejscie do tych spraw i faktycznie Ci zrobia krzywde.

[201609102148]

Napisane przez MissChievousTess

Wiesz nie gadaj głupot i nie wmawiaj mi czegoś, czego nie powiedziałam.


Nie wiem ile masz lat, ale gadasz jak 21 latka.


Mam koleżanki kilka lat po studiach i widzę jak ich życie wygląda.Piszę z perspektywy osoby 30+, więc może oszczędź mi mądrości życiowych młodych-gniewnych pseudo-feministek 20+.


Tak moje koleżanki pracują, od 5-7 lat posucha w temacie mężczyzn. Tak koło 28 roku życia pokończyło się chodzenie/zapraszanie na randki bo panowie się ogarnęli i np. 5 facetów randkujących bezskutecznie z jedną z koleżanek poszło po rozum do głowy i się pożeniło z mniej problematycznymi paniami.


Tak można mieć pasję, świetną pracę. Tyle, że pasja Cię nie przytuli a pracę tak naprawdę można stracić z dnia na dzień- jedna z moich koleżanek zatwardziałych singielek właśnie to przerabia. I jak myślisz czego, a raczej kogo jej teraz brakuje? Dobrze, że ja doceniam zawartość tych męskich gaci, o których tak pogardliwie piszesz bo dzięki temu ta koleżanka w razie czego ma w odwodzie mojego TŻ'ta, do którego może się zwrócić o pomoc w typowo męskich sprawach albo z którym może całe godziny gadać przez telefon jak już samotność ją dobija i zwierzęta domowe nie wystarczają.


Gardzcie sobie mężczyznami, skoro inaczej nie potraficie zbudować poczucia własnej wartości. Oni to wyczuwają na kilometr, więc możecie być spokojne, że przy takim podejściu do sprawy nie staniecie się zwierzyną łowną dla żadnego posiadacza męskich gaci.


Mój posiadacz męskich gaci, dla którego zgodziłam się być zwierzyną łowną właśnie robi mi sałatkę a potem zrobi mi kawy. A wy se róbcie same. W sumie można i tak. A potem męską prostytutkę sobie wynająć do towarzystwa przy śniadaniu też można. A dziecko kupić na czarnym rynku zamiast urodzić przed 40 własne i zdrowe.

O borze

[SylwiaKaja]

Nawet jak znajdziesz chłopaka, to może być nie lepiej, bo wtedy będą ciągle pytać kiedy zamierzasz mieć dzieci. :P W pewnym momencie u większości osóbwłącza się coś takiego, ze chcą być babciami, więc posiadanie chłopaka to tylko pierwszy etap. :P

[roseblue]

Myślę, że fakt, że nigdy nie miałaś chłopaka jest dla nich trudniejszy do ogarnięcia niż fakt bycia samotna w wieku 25 lat. Co z randkami?

[201607040940]

Może na przyjdź na rodzinne wesele z jakąś koleżanka i przedstaw ja jako swoją dziewczynę?


W końcu dadzą Ci spokój

[elvegirl]

Napisane przez roseblue

Co z randkami?

W pierwszym poście:
"Mam spore powodzenie, chodzę na randki, mam przyjaciół, znajomych, nie siedzę zamknięta w czterech ścianach, trzy bliskie przyjaciółki (też singielki, takie że naprawdę 'konie kraść'), sporo podróżuję. Nie spotkałam jednak nigdy faceta która oczarowałby mnie do tego stopnia żeby było z tego coś więcej. Zwykle wszystko kończy się po dwóch, trzech spotkaniach. Stwierdzam że nie czuję iskier, nie ciągnie mnie do kolejnego spotkania, nie mamy wspólnych tematów, krótko mówiąc - nie chcę tego ciągnąć."

[201607040940]

chęć wejścia w związek wymaga właśnie takiej chęci. Żeby chcieć być z kimś a nie samej. Do tego trzeba jak to się mówi dojrzeć. Niektórzy tego pragną w wieku 18 lat, inni - 38. Jeżeli będziesz miała taką potrzebę to może nawet ten cichy nudziarz swatany Ci przez rodziców okaże się "strzałem w dziesiątkę". Nie chodzi mi o desperackie poszukiwania kandydata, czy obniżenie wymagań tylko o wewnętrzną potrzebę.

[Kamina11]

Napisane przez Gosiaczek1969

chęć wejścia w związek wymaga właśnie takiej chęci. Żeby chcieć być z kimś a nie samej. Do tego trzeba jak to się mówi dojrzeć. Niektórzy tego pragną w wieku 18 lat, inni - 38. Jeżeli będziesz miała taką potrzebę to może nawet ten cichy nudziarz swatany Ci przez rodziców okaże się "strzałem w dziesiątkę". Nie chodzi mi o desperackie poszukiwania kandydata, czy obniżenie wymagań tylko o wewnętrzną potrzebę.

Przecież Autorka napisała, że jak by był odpowiedni facet w jej życiu, to byłaby bardziej spełniona itd. Więc potrzeba u niej jest.
Tylko co w związku z tym, co napisałaś?
Bo na moje to chodzi Ci o obniżenie wymagań (przykład z cichym nudziarzem) i przemożną (czy desperacką, zwał jak zwał) potrzebę wejścia w związek.

[marlen1366]

Powiedz im, że na wszystko przyjdzie odpowiednia pora. W Twoim wieku też byłam singielką i było mi z tym dobrze. Rodzice i ciotki też mówili, że będę sama bo im później tym "towar" bardziej przebrany. Jako wzór do naśladowania pokazywali mi kuzynkę, która mając 23 lata wyszła za mąż i tak baaardzo szczęśliwa była. Teraz ma dwoje dzieci i ex męża, z którym walczy o alimenty na dzieci, nie ma pracy i mieszka kątem u rodziców. Teraz jej jako wzór nie wskazują.
Ja mam 28 lat i od roku jestem w związku i nie uważam, że to za późno ani za wcześnie.
Z tego co piszesz to jesteś szczęśliwa w swoim życiu i tego się trzymaj bo nie ma sensu się zmuszać bo co powie mama/ tata/ ciotka czy ktokolwiek inny. To Twoje życie i żyj po swojemu.

[Rena]

Napisane przez Tutli

Naprawdę myślisz, że Twoi rodzice mogą mieć jakąkolwiek RACJĘ atakując Cię na każdym kroku?! Moim zdaniem nie odcięłaś pępowiny i Twoje relacje (szczególnie) z matką są chore - patrzysz na nią, jak bezkrytyczny dzieciak a nie dorosła samodzielna osoba. Otóż Twoi rodzice zachowują się w głupi, prymitywny i drobnomiasteczkowy sposób, nie wiem, co chcą osiągnąć - wepchnąć Cię "w ramiona" pierwszego lepszego? Przecież doskonale wiedzą, jak bardzo się przejmujesz ich zdaniem. Jedyne, co możesz zrobić dla własnego dobra, to definitywnie zakończyć temat. Po prostu powiedzieć raz a dobitnie, że nie życzysz sobie JAKICHKOLWIEK tekstów na ten temat i jeśli sytuacja będzie się powtarzać, w ogóle nie będziesz się kontaktowała z nimi, bo nie ma sensu utrzymywać kontaktów z kimś, kto Cię psychicznie niszczy. I żadne wytłumaczenie "bo to rodzice i na pewno chcą dobrze". Dobrze to oni może chcą dla siebie, żeby sąsiedzi nie pytali "dlaczego córa nie ma kawalera". Poza tym, serdecznie Ci współczuję, ale musisz się wziąć w garść i zacząć stawiać granice.

Ja sie zgadzam. Autorka w zasadzie juz jest zwiazku z ... wlasna matka. Takze zaden kawaler sie nie wcisnie na zajete miejsce. Przede wszystkim powinna poluznic kontakt z mama i przeciac pepowine a potem w to miejsce daloby sie wsadzic jakiegos pana. Nie mowie o zerwaniu calkowicie kontaktu a zerwaniu z nia dziwnego zwiazku uczuciowego. Ma sie wrazenie, ze autorka wprost jest slepo zakochana w matce co daleko przekracza granice relacji matka corka.

Co do ojca to dziwnie jest nieobecny w tych rozmowach, przypuszczam ze w ogole w nich nie uczestniczy a matka uzywa formy "my rodzice" jako argumentu dwie osoby kontra jedna czyli z pozycji sily. Gdyby sie tylko dalo to doszlyby argumenty ekonomiczne, ale autorka ma za dobra prace, bo szantaz emocjonalny juz jest typu jak nie bedziesz posluszna to mama sie bedzie gniewac. Teraz autorka kombinuje co zrobic by mama byla zadowolona i byc jej nieposluszna, ale takiej alternatywy nie ma, bo jak nie poslucha to wielki matczyny foch. Krecimy sie w kolko.

Oczywiscie mozna analizowac skad az takie skoncetrowanie na corce i czemu az taka fobia.

Envoyé depuis mon GT-S5839i avec Tapatalk

[Deborah100]

Nie probuj udowadniac nic swoim rodzicom. Niech gadaja a Ty zyj swoim zyciem.
Z drugiej strony jesli w wieku 25 lat nigdy nie bylas w zwiazku to chyba masz bardzo wysokie wymagania albo szukasz potencjalnego partnera w zlym otoczeniu.
Mysle,ze milosc przyjdzie niespodziewanie. Tylko faktem jest,ze trudno znalezc faceta po 30tce bez ex zony,dziecka itd...Zazwyczaj z takim zawsze jest cos nie tak. Oczywiscie nie zawsze

[Kaletnik]

Przepraszam za osobiste pytanie, ale czy jesteś dziewicą? Bo po dłuższym namyśle stawiam na lęk przed zbliżeniem się z drugą osobą albo zawyżone wymagania.

[tesknota25]

Napisane przez Deborah100

Nie probuj udowadniac nic swoim rodzicom. Niech gadaja a Ty zyj swoim zyciem.
Z drugiej strony jesli w wieku 25 lat nigdy nie bylas w zwiazku to chyba masz bardzo wysokie wymagania albo szukasz potencjalnego partnera w zlym otoczeniu.
Mysle,ze milosc przyjdzie niespodziewanie. Tylko faktem jest,ze trudno znalezc faceta po 30tce bez ex zony,dziecka itd...Zazwyczaj z takim zawsze jest cos nie tak. Oczywiscie nie zawsze

ale do 30. dziewczynie zostalo jeszcze duzo czasu Moze trudno -ale wbrew pozorom wcale nie, duzo jest facetow wolnych kolo 30. i nie koniecznie rozwodnikow z dziecmi. Moze nie jest tak latwo znalezc w tym wieku partnera co majac lat 20 ale to tez nie jakies mega trudne jesli ktos chce.Znam 2 chlopakow fajnych ale niesmialych do kobiet (bo normalnie nie sa tacy) majacych lat26- 27 i z tego co wiem nikogo nie mieli. Wbrew pozorom to nie jest jakies rzadkie zjawisko..

A co do..rodzicow to jak znajdziesz chlopaka nie dadza Ci spokoju, beda pytania o zareczyny, o ślub, o dziecko, o drugie dziecko, zobaczysz. Mam znajoma wyszla za maz rok temu , ma 28 lat a rodzice jej ciagle gadaja o dziecku. Bo jak to nie chciec dziecka , po co przekladac tak jakby oni wychowywac mieli i utzrymywać..i nie ogarniaja ze nie ma pracy i perspektyw.I chce poczekac jeszcze z tym troche.Tylko jakby sie paliło...Twoi rodzice sa identyczni, chca dobrze, ale bardziej szkodza. Musisz sie postawić ,a coz zwiazek jest czescia zycia jak ktos sie trafi to ok, jak nie to tez tragedii nie ma -masz jeszcze cale zycie przed sobą.Nie ma co z desperacji łapać sie czego kolwiek.

[umpapumpa]

Napisane przez Kaletnik

Przepraszam za osobiste pytanie, ale czy jesteś dziewicą? Bo po dłuższym namyśle stawiam na lęk przed zbliżeniem się z drugą osobą albo zawyżone wymagania.

E tam, nie wiem co to ma do rzeczy bo ja też jestem w podobnym wieku i bez doświadczeń, a nie boję się bliskości w żaden sposób. Nie poznałam nikogo na tyle ciekawego i właściwego, nie zakochałam się jeszcze w nikim, patrząc po opisie Autorki mamy identyczne podejście.

[Woo1990]

Napisane przez Kaletnik

Przepraszam za osobiste pytanie, ale czy jesteś dziewicą? Bo po dłuższym namyśle stawiam na lęk przed zbliżeniem się z drugą osobą albo zawyżone wymagania.

Tak, jestem, no trudno żeby było inaczej biorąc pod uwagę że nigdy nie miałam chłopaka. Ale z drugiej strony nie sądzę żebym miała jakieś lęki, mam sporo znajomych, przyjaciółki, w pracy i w ogóle w życiu nie jestem może duszą towarzystwa ale też nie należę do nieśmiałych i zahukanych. Krótko mówiąc życie społeczne i obracanie się wśród ludzi mnie nie przeraża, choć z drugiej strony lubię pobyć sama ze sobą. Może faktycznie mam za wysokie wymagania? Sama już nie wiem. Po prostu nigdy nie czułam żadnej chemii ani iskier z chłopakami z którymi się umawiałam i po pewnym czasie każde spotkanie to było raczej jak przykry obowiązek więc wolałam skończyć sprawę zanim druga strona za bardzo się zaangażuje żeby potem nie było zawiedzionych nadziei i pretensji (kiedyś jeden facet nazwał mnie nawet 'zimną suką' po tym jak powiedziałam że nic z tego nie będzie, cieszyłam się w sumie bo do końca zastanawiałam się czy nie dać mu jeszcze szansy ale po takim zachowaniu utwierdziłam się w tym że to była doskonała decyzja).

W każdym razie jeśli chodzi o rodziców to dzięki za wszystkie porady, przy następnym tekście o chłopaku powiem im po prostu prawdę: że jest mi strasznie przykro jak coś takiego mówią i żeby przestali bo mnie to najzwyczajniej w świecie dołuje. To chyba bardziej na nich zadziała niż kategoryczny ton i 'nie życzę sobie'.

[umpapumpa]

Napisane przez Woo1990

kiedyś jeden facet nazwał mnie nawet 'zimną suką' po tym jak powiedziałam że nic z tego nie będzie

Nie przejmuj się, musiał wyrzucić z siebie frustrację po odrzuceniu po prostu. Niejeden tak ma, jak dziewczyna nagle kończy znajomość bo coś jej nie odpowiadało w tym człowieku musi nasłuchać się żalów na swój temat, jaka to ona nie jest, że taka i owaka bo śmiała go olać.

[Woo1990]

Napisane przez umpapumpa

Nie przejmuj się, musiał wyrzucić z siebie frustrację po odrzuceniu po prostu. Niejeden tak ma, jak dziewczyna nagle kończy znajomość bo coś jej nie odpowiadało w tym człowieku musi nasłuchać się żalów na swój temat, jaka to ona nie jest, że taka i owaka bo śmiała go olać.

Podałam to tylko jako ekstremalny przykład, zawsze ja byłam stroną która kończy sprawę i mówi że nic z tego nie będzie, a tamten koleś utkwił mi w pamięci bo byłam w szoku jaka była wielka rozbieżność w tym jaki był przed i po. Dopóki spotykaliśmy się i wszystko szło po jego myśli fajnie pięknie, komplementy, adoracja, kwiaty, facet do rany przyłóż ale jak powiedziałam że koniec to zrobił się niemal agresywny. No i jak tu zaufać po kilku spotkaniach

A wracając do głównego problemu to pociesza mnie jednak trochę fakt że nie tylko moi rodzice robią takie akcje i popieracie mnie w moim podejściu bo naprawdę myślałam że coś ze mną nie tak i niedługo mi się skończy termin przydatności do spożycia

[umpapumpa]

Napisane przez Woo1990

A wracając do głównego problemu to pociesza mnie jednak trochę fakt że nie tylko moi rodzice robią takie akcje i popieracie mnie w moim podejściu bo naprawdę myślałam że coś ze mną nie tak i niedługo mi się skończy termin przydatności do spożycia

Coś Ty, sama widzisz jakie tutaj dostałaś odpowiedzi. Naprawdę nie masz czym się przejmować, jedynie konkretna rozmowa z rodzicami (tego niestety nie da rady uniknąć, wiem bo sama przerabiałam) i będziesz mogła żyć po swojemu. Życie pod czyjeś dyktando jak jest się dorosłym i niezależnym człowiekiem jest bez sensu.

[201607040940]

Napisane przez Kamina11

Przecież Autorka napisała, że jak by był odpowiedni facet w jej życiu, to byłaby bardziej spełniona itd. Więc potrzeba u niej jest.
Tylko co w związku z tym, co napisałaś?
Bo na moje to chodzi Ci o obniżenie wymagań (przykład z cichym nudziarzem) i przemożną (czy desperacką, zwał jak zwał) potrzebę wejścia w związek.

raczej wiem co mialam na mysli.

Nie chodzi mi o deklaracje typu: jakby byl odpowiedni facet to bym byla bardziej spelniona w zyciu. Bo to tylko deklaracja. Nie ma w niej otwarcia sie na drugiego czlowieka co przychodzi z czasem. Wiem po sobie, dopiero po przeprowadzce, zmianie pracy, zmianie srodowiska umialam sie otworzyc na drugiego czlowieka. I dalam sie poderwac fajnemu facetowi. Znalazlo sie w moim zyciu dla niego miejsce. Jestem w zwiazku nie dlatego ze obnizylam wymagania ale dlatego ze dojrzalam do zwiazku (jak zwal tak zwal).

I wydaje mi sie ze Autorka jest szczesliwa, prowadzi ciekawe zycie, jest zaabsorbowana praca, i nie interesuje jej wicie gniazdka.

---------- Dopisano o 18:21 ---------- Poprzedni post napisano o 18:15 ----------

Napisane przez Woo1990

bo naprawdę myślałam że coś ze mną nie tak i niedługo mi się skończy termin przydatności do spożycia

no nie wiem, na slubnym czytalam ze slub to do 25 roku zycia bo pozniej to zle sie na zdjeciach wychodzi .

Daj prosze znac jak sie sprawa rozwinela.

[911814027737b2fb37208075fbc353dc82d7d123_64640b1bca2a5]

Autorko zgadzam sie z przedmowczyniami! Jesli nie znalazlas jeszcze chlopaka, przy ktorym czulabys 'iskry', to znaczy, ze nie spotkalas jeszcze wlasciwego chlopaka! tutaj 'za wysokie wymagania' to nie argument, bo mozna wysnic sobie przeciez wygadanego bystrzaka potrafiacego rozbawic kazde towarzystwo i szukac takiego po calej Europie, a zakochac sie w milczku o ogromnym sercu, spotkanym przypadkiem w warzywniaku

[Kamina11]

Napisane przez Gosiaczek1969

raczej wiem co mialam na mysli.

Nie chodzi mi o deklaracje typu: jakby byl odpowiedni facet to bym byla bardziej spelniona w zyciu. Bo to tylko deklaracja. Nie ma w niej otwarcia sie na drugiego czlowieka co przychodzi z czasem. Wiem po sobie, dopiero po przeprowadzce, zmianie pracy, zmianie srodowiska umialam sie otworzyc na drugiego czlowieka. I dalam sie poderwac fajnemu facetowi. Znalazlo sie w moim zyciu dla niego miejsce. Jestem w zwiazku nie dlatego ze obnizylam wymagania ale dlatego ze dojrzalam do zwiazku (jak zwal tak zwal).

I wydaje mi sie ze Autorka jest szczesliwa, prowadzi ciekawe zycie, jest zaabsorbowana praca, i nie interesuje jej wicie gniazdka.

Wiem, że są osoby, dla których "dojrzałość do związku" i "otwarcie na drugiego człowieka" oznaczają zaprogramowanie wewnętrznego radaru na szukanie męża i związanie się z facetem, którego da się określić słowami "jest świetnym kandydatem na dobrego męża".

Rozumiem, że niektórzy tak wybierają, ale mów za siebie (Twoje stwierdzenie "wiem po sobie" zamień na "być może u Ciebie jest tak (...)... przynajmniej ja tak miałam, ale u Ciebie może być inaczej") i zrozum, że inni będąc równie dojrzali co Ty, będą się czym innym kierować przy wyborze partnera

[201607040940]

Napisane przez Kamina11

Wiem, że są osoby, dla których "dojrzałość do związku" i "otwarcie na drugiego człowieka" oznaczają zaprogramowanie wewnętrznego radaru na szukanie męża i związanie się z facetem, którego da się określić słowami "jest świetnym kandydatem na dobrego męża".

Rozumiem, że niektórzy tak wybierają, ale mów za siebie (Twoje stwierdzenie "wiem po sobie" zamień na "być może u Ciebie jest tak (...)... przynajmniej ja tak miałam, ale u Ciebie może być inaczej") i zrozum, że inni będąc równie dojrzali co Ty, będą się czym innym kierować przy wyborze partnera

mam tego swiadomosc. I pewnie ze dla czesci osob "dojrzalosc do zwiazku" oznacza uchwycenie sie pierwszej osoby ktora nie ucieknie z krzykiem.

Autorka sama pisze ze spotykala sie z facetami, i jezeli jej nie odpowadali to konczyla znajomosc. Czyli ma powodzenie, nie spotkala jeszcze tego "pana wlasciwego". I czy on bedzie wlasciwy bo ona sie w nim zakocha czy dlatego ze bedzie obiektywnie idealny - to inna para kaloszy.

[laisla]

Napisane przez Mojwa

A ja trochę rodziców rozumiem. Jeśli nigdy nie byłaś w związku to może faktycznie masz zbyt wysokie wymagania? Faktem jest, że ideałów nie ma i jeśli takiego szukasz, to nie znajdziesz. Tym bardziej, że sama mówisz, że wolałabyś mieć szczęśliwą rodzinę. Nie jesteś zbyt chłodna, zdystansowana? Z jakiegoś powodu nie dopuszczasz mężczyzn bliżej?
Ale rodziców tak czy siak trzeba ustawić do pionu, bo to a) nie ich sprawa b) nie mają na to wpływu.

Dla mnie termin "zbyt wysokie wymagania" jest trochę abstrakcyjny. Każdy ma wymagania na swoją miarę, szuka po prostu kogoś, kto mu pasuje w 100%. Jeśli nie znajduje to jest sam i żadna to ujma na honorze..
Nie znaczy to oczywiście, że ktoś, kto niby nie spełnia tych naszych wymagań przy bliższym poznaniu nie zyskuje na tyle, że możemy spróbować dać sobie szansę, i tak może być. Dlatego warto być otwartym na ludzi po prostu, nie zamykać się w czterech ścianach. Jednak być świadomym czego mi w tej chwili życia potrzeba. Mnie, a nie rodzinie czy opinii otoczenia. Dobrze także mieć określony plus minus wizerunek osoby, z którą chcielibyśmy coś fajnego stworzyć

[Mojwa]

Napisane przez laisla

Dla mnie termin "zbyt wysokie wymagania" jest trochę abstrakcyjny. Każdy ma wymagania na swoją miarę, szuka po prostu kogoś, kto mu pasuje w 100%. Jeśli nie znajduje to jest sam i żadna to ujma na honorze..
Nie znaczy to oczywiście, że ktoś, kto niby nie spełnia tych naszych wymagań przy bliższym poznaniu nie zyskuje na tyle, że możemy spróbować dać sobie szansę, i tak może być. Dlatego warto być otwartym na ludzi po prostu, nie zamykać się w czterech ścianach. Jednak być świadomym czego mi w tej chwili życia potrzeba. Mnie, a nie rodzinie czy opinii otoczenia. Dobrze także mieć określony plus minus wizerunek osoby, z którą chcielibyśmy coś fajnego stworzyć

No wiesz, jesli ktos zaklada, ze znajdzie faceta o wygladzie Brada Pitta, zamożnego, pewnego siebie, majacego duzo czasu wolnego, lubiacego chodzic na imprezy, majacego okreslone zainteresowania, romantycznego, szaralmanckiego itp... To chyba ma za duze wymagania
Nie twierdzę ze autorka takie ma, ale nie wierzę w to ze przez te wszystkie lata nie znalazl sie nikt komu mogla chociaz dac szansę.

[laisla]

Napisane przez Mojwa

No wiesz, jesli ktos zaklada, ze znajdzie faceta o wygladzie Brada Pitta, zamożnego, pewnego siebie, majacego duzo czasu wolnego, lubiacego chodzic na imprezy, majacego okreslone zainteresowania, romantycznego, szaralmanckiego itp... To chyba ma za duze wymagania
Nie twierdzę ze autorka takie ma, ale nie wierzę w to ze przez te wszystkie lata nie znalazl sie nikt komu mogla chociaz dac szansę.

Wiesz, ja na to tak patrzę, że skoro samotność temu komuś aż tak nie doskwiera na co dzień, to co komu szkodzi, że czeka sobie na tego Brada czy innego księcia..Widać jego czas na sparowanie jeszcze nie nadszedł. Nie każdy musi szukać tej swojej połówki pod wpływem jakiegoś ciśnienia bo zwykle wtedy dokonuje się niewłaściwych wyborów.
Swoje dziecko w każdym razie wspierałabym w tym aby poprzeczkę stawiała kandydatom wysoko (choć tutaj zależy jeszcze co dla nas znaczy ten termin bo dla mnie to nie żaden B. Pitt akurat), to zawsze bezpieczniejsza opcja niż związanie się z byle kim, kto się akurat nawinie. Dlatego dziwi mnie podejście rodziców autorki.

[Mojwa]

To szkodzi, ze mozna fajnych facetow olac przez niespełnienie malo waznych wymagan

[_Matilde_]

Napisane przez Mojwa

To szkodzi, ze mozna fajnych facetow olac przez niespełnienie malo waznych wymagan

Jakbym chciała być z każdym fajnym facetem jakiego znam to miałabym królewski harem :P

[Rena]

Ten pan co Cie wyzwal po tym jak odmowilas randki to zwykly burak i chyba az tak mu nie zalezalo skoro spalil mosty.

Co do wysokich wymagan, to glownie domena polskich mezczyzn, ktorzy wybrzydzaja na potege a sami sie nawet nie umia zachowac wobec kobiety - vide pan z przykladu wyzej. Kobiety to wrecz sa az za bardzo kompromisowe typu narzeczony ladniejszy od diabla i jak nie bije to zloty chlopak.

Ps: Brad Pitt jest przecietny, mi sie nie podoba.

[Kamina11]

Napisane przez Mojwa

To szkodzi, ze mozna fajnych facetow olac przez niespełnienie malo waznych wymagan

Aha ok, czyli to oznacza, że jeśli ktoś nie chce się wiązać z fajnym facetem (czyli załóżmy, że fajny to w miarę ogarnięty, zaradny, dobry, dojrzały) to znaczy, że ma za wysokie wymagania bzdura.
A co jeśli mimo tego, że taki fajny, nie można znaleźć z nim wspólnego języka, bo po prostu nadaje się na innych falach.
Tych "a co jeśli..." można by tu podać mnóstwo.

I co poniektóre tu w tym wątku już sobie wysnuły teorię,
(nie ma na to żadnych dowodów, to jest takie plotkowanie w stylu starych, niezbyt ogarniętych bab, w stylu "a ona na pewno to i tamto, ja to czuję"),
że Autorka na pewno chciałaby Brada Pitta, nie wiem kogoś zamożnego cudownego nie wiadomo jakiego jeszcze.

Zapytajmy może lepiej samej Autorki, jakie ma wymagania?
Czego nie spełniali tamci różni faceci?
I nie chodzi tu o odpowiedź: "coś nie zaiskrzyło".
Chodzi o poszukanie, dlaczego właśnie "nie zaiskrzyło". Jakie cechy facetów miały na to wpływ. Bo na pewno jakieś miały.

Jakie cechy powinien mieć facet, który Cię zainteresuje?