milosc przez internet...istnieje???

[Lilo90]

Napisane przez abc17

dziekuje wam bardzo rowniez mam nadzieje ze to mu sie spodoba...gorzej jak nie,ale trudno sie mowi!

napewno mu sie spodoba Zobaczysz

[senioritta19]

Poznalam mojego nazyczonego przez internet i jestesmy juz razem ponad 2 lata...choc bylo wiele przeszkod m.in. odleglosc...wciaz jestesmy razem i nadal mocno sie kochamyi planujemy wspolna przyszlosc...wiec ta milosc jest jak kazda

[Lilo90]

Napisane przez senioritta19

ta milosc jest jak kazda

zgadzam sie z Toba i tak przy okazji zycze szczescia

[lapus]

ja powiedziałabym, że miłość na odległość nie istnieje, a przez internet.. napewno jest w jakimś sensie prawdziwsza, bo zakochujesz się w czyichś słowach, a nie wyglądzie, ale cóż, u mnie się nie sprawdziła

[kasiulaaa90]

Uważam, że miłość przez internet istnieje, ponieważ sama taką miłość przeżyłam. Na początku wydawało mi sie to niemożliwe i wręcz głupie, ale okazało się, że można pokochać kogoś znając go tylko z rozmów przez internet. Myśle, że warto rozwijać takie znajomości i zamienić miłość internetową w tą realną

[juuuuuuulka]

Oczywiście jest możliwa Może na początku to nie miłość a zwyczajne zauroczenie, fascynacja drugą osobą. Ja tak właśnie poznałam swoją miłość Jestem przeszczęśliwa w tym związku. Bałam się spotkania w realu, tego nie zaprzecze.. Było rozczarowanie ale bardzo, bardzo pozytywne Dzieli Nas 200 km ale nie jest źle. Planujemy wspólną przyszłość. Wydaje mi się, że takie "poznawanie się" wirtualne ma wiele plusów.. Osoby piszą o swoich marzeniach, pragnieniach, bardzo często też zwierzają się sobie. To dobry początek znajomości Pozdrawiam.

[201803290936]

Moja przyjaciółka poznała przez Internet faceta zza oceanu - od lat mieszkał i pracował w USA. Rozmawiali (poznali się na czacie, potem był telefon, gadu-gadu, kamerka internetowa) ponad rok, nie widząc się na żywo. Ale mieli wspólne priorytety, marzenia, wartości. Wiele się po drodze zdarzyło (kilka razy nagle urywał się kontakt, on czasem miał dziwne zachowania - ciężko mu komuś zaufać, bo podobno poprzednia partnerka liczyła tylko na jego kasę i ogólnie robiła z niego "jelenia") ale moja znajoma dzielnie walczyła i starała się podtrzymać z nim kontakt (w pewnym momencie sama tego nie rozumiałam i czasami się dziwiłam, że ona nadal chce się z nim kontaktować). Kilka tygodni temu po raz pierwszy się spotkali - przyleciał do Polski. Został. Planują ślub.

[zuni]

Po trzech latach takiej znajomosci chłopak stiwerdził ze mnie kocha Ja wiedzialam to jush od dawna oboje spotykamy sie z innymi ludzmi w rzeczywistwosci on planuje przeprowadzke do krakowa szczerze powiem ze jeśli sie przeprowadzi to byłabym gotowa za niego wyjść. Myśle ze taka miłość istnieje ale nie można jej traktować priorytetowo szczegulnie dlatego ze ludzie mogą Cie wziasc za wariatke z facetem typu "Mam na imie Wojtek i tesh mam 13 lat"

[elianka]

ja poznałam swojego narzeczonego na czacie... ale miłośc rozwineła sie w realu. Ciężko mi sobie wyobrazić, ze można zakochac sie w czyichś literkach. Ale nie mówie, ze to niemożliwe

[Niutka79]

Wierzę jak najbradziej w miłość przez internet..otóż pare miesięcy temu grając w pewną gre sieciowa poznałam świetnego faceta, musze przyznać ze odrazu przypadliśmy sobie do gustu nawet siebie nie widząc, i tak graliśmy razem i było coraz fajniej. W tym samym czasie byłam w związku z innym facetem, nie układało nam sie juz od jakiegoś czasu, nie szukałam nikogo wtedy, poprostu samo przyszło, pewnego dnia postanowiłam postawić wszystko na jedną kartę...zakończyłam stary związek by móc przekonać sie czy moze być lepiej (bo nie mogłabym równolegle) i wsiadłam w pociąg i to była najlepsza decyzja w moim zyciu, kosztowało mnie to bardzo duzo, ale dziś jestesmy razem i planujemy wspólną przyszłośc jak najbardziej powaznie. I dopiero teraz moge powiedziec ze jestem szczęśliwa mimo ze ta cała historia zaczęła się tak banalnie.Dodam tez ze oboje nie jestesmy juz nastolatkami, więc nie był to młodzieńczy zryw, wierzę ze tak musiało być

[kasiamniam]

Ja się też dołączam do tych pozytywnych wypowiedzi na temat miłości przez internet bo sama tego doświadczyłam Poznałam mojego chłopaka na jednym z portalów randkowych..rozmawialiśmy ponad 2 miesiące i to dość czesto..(nasze rozmowy gadu kończyły się nad ranem..), zakochałam się po uszy, on także, ale przytłaczało mnie to, iż on mieszkał w Niemczech a ja w Polsce a z racji tego ze jestm osobą dość szaloną, i najpierw robię potem myśle postanowiłam pojechać na randkę do niego do Niemiec (odemnie z miasta do niego było ponad 1400km ) ale słuchajcie wysiadając z autokaru wpadlismy sobie odrazu w ramiona i czułam jakbym go znała z dobrych kilkanascie lat.. potem widywalismy sie nie za czesto z racji tego ze on w Niemczech mial prace, ja w Polsce ;/ ale wkoncu od 14 lipca 2007 wyjechałam do mojego chłopaka do Niemiec i jestesmy ze sobą 24h/na dobę.. mieszkamy razem w naszym mieszkanku..urządzamy nasze łobuzowe gniazdko i jest cudownie a zaczelo się tak banalnie..

[kasialbn]

ja kiedys sie zakochalam w chlopaku przez internet doszlo nawet do tego ze chodzilismy ze sobą przez neta ale do spotkania nie doszło heh bylam wtedy glupia i naiwna

[Maianthemum]

oj jak najbardziej jest mozliwa jestem jedym - z jak widac licznych - przypadkow Po roku netowej (tylko i wylacznie) znajomosci zakochalismy sie w sobie i tak nam juz zostalo do dzis... Odleglosc byla calkiem spora, poczatkowo wizyty dosc sporadyczne ale teraz mamy siebie na codzien ;> Warto walczyc o taka milosc

[poziomka21]

Odświeżam...

Weszłam na wątek, bo zastanawia mnie jak to odbierać. Po własnych doświadczeniach podchodzę do kwestii zakochania czy kochania kogoś bez względu na to, czy chodzi o znajomość internetową czy o znajomość na żywo, sceptycznie. Ostatnio jednak usłyszałam od mojego kolegi, że się we mnie zakochał. Dziwnie się poczułam, ale było mi bardzo miło, gdy to usłyszałam, ponadto wiedziałam już od samego pcozątku, ze mu się podobam. Usłyszałam to jakieś dw atygodnie po naszym pierwszym spotkaniu. Drugie nasze spotkanie to były walentynki, romantyczny wieczór w pizzerii z lampką białego wina i czerwoną różą. Wiem, że jest zapracowanym człowikiem, tak mówi - pracuje od 7 do 13 a po pracy jest jeszcze kierownikiem drużyny piłki nożnej juniorów. Dzisiaj jednak od swojego innego dobrego kolegi usłyszałam, że jeśli człowiek jest naprawdę zakochany to robi wszystko, żeby tylko z tą osobą spędzać czas, jak najdłużej i jak najczęściej a nie raz na dwa tygodnie. Prawdę mówiąc zbił mnie z tropu. Jestem w kropce. Faktycznie spotkaliśmy się dopiero 2 razy, flirtujemy ze sobą, ale praktycznie ze sobą nie jesteśmy. Zastanawiam się, czy jest sens angażowania się w ten związek, bo z jednej strony chcę rzucić za siebie wszystkie wcześniejsze niemiłe doświadczenia i poddać się temu uczuciu, bo też nei jestem względem niego obojętna, a z drugiej strony sugestia mojego kolegi... Co o tym myślicie?

[anecikk]

odpowiadajac na pytanie w temacie-moim zdaniem nie istnieje, mozna sie w kims zakochac w realu jesli zaczniecie sie spotykac, ale tylko rozmawaiajac ze soba w sieci- uwazam ze to nie mozliwe, przynajmniej w moim przypadku

[AgusiaGda]

w czerwcu razem z moim TŻ dołączymy do "grupy" internetowych małżeństw


także jesteśmy dowodem na to, że w sieci można poznać swoją drugą połowę

[lasoa]

Moze i istnieje. Ale moja nie przetrwała...

[LoLcIa123]

Hm...
Ciężka sprawa..Jak większość z Was byłam też w 'internetowym' związku i oczywiście wtedy myślałam,że kocham tą osobę,jednak teraz z upływem czasu uważam,że to jednak była głęboka fascynacja jego charakterem.Sądzę iż powinno się dać ponieść takim uczuciom ponieważ później,w życiu realnym narodzić się może prawdziwa miłość .Więc takie związki z całą pewnością mają szanse.

[nelyen]

hm, niby tego mojego poznałam przez net, trochę gadania i spotkanie, do którego podchodziłam wielce sceptycznie. a potem cóż, zaczęło się samo dziać potem przerwa, żeby dorosnąć do tego związku, a teraz... żyć nie umierać. i pomyśleć, że to kompletnym przypadkiem poznany człowiek.

nie mówię, że od razu miłość przez net, nie, ale czasem tworzą się ciekawe więzi... przyjaźń wiem że się zdarza przynajmniej

[jawa czy sen]

Hmm...dawno nie pisalam i dzisiaj w taki dzien i o takiej porze,gdzie wszyscy siedza przy stole w rodzinnym gronie postanowilam napisac co z calej tej milosci wyszlo.....A wiec wierze i nie watpie juz,ze mozna w ten dosc orginalny sposob zakochac sie i oddac serce komus po drugiej stronie monitora..Tak czuje sie do tej pory,niestety zycie chcialo inaczej i pewnych decyzji nie umialam podjac lub raczej balam sie podjac i teraz jestem sama...jednak uczucie , krote urodzilo sie we mnie nadal jest i pewnie dlugo jeszcze bedzie...Wiele we mnie teraz smutku,czesto mysle o tym co by bylo gdyby...ale musze nauczyc sie zyc na nowo z ta miloscia ale bez niego..i nie ma w tym Jego winy,bo On tak jak ja bardzo tego chcial i byl w stanie podjac pewne kroki ,ktorych ja balam sie podjac...niestety...Coz wiecej napisac?..Chyba nie mam juz nic do dodania oprocz tego,ze zycze powodzenia tym ,ktorzy w ten sposob poznali kogos im bliskiego i jedyna rade jaka moge dac to to,ze nalezy wierzyc ,ze to prawdziwa milosc jesli sam tak sie czujesz,nie miec watpliwosci..bo serce jednak zawsze mowi prawde...Mi nie udalo sie spelnic marzen ale zycze by Wasze zawsze sie spelnialy........buziaki. ..........

[Aliniaczek]

No coż....zawsze myslałam, że miłość przez internet nie jest dla mnie, że mnie to nie spotka. Aż pewnego dnia weszłam na czat i zaklikał do mnie chłopak. Od razu rozwinął nam się temat. Na czacie pisaliśmy z dobre 3 godziny, aż wreszcie zapytał mnie o nr GG <szczerze mówiąć nie mogłam się doczekać kiedy to wreszcie zrobi>, podałam mu nr i przeszliśmy na GG. Pisaliśmy ze sobą do rana. Naprawdę dobrze mi się z nim gadało. Umówiliśmy się, że następnego dnia też popiszemy. I tak pisaliśmy ze sobą już jakiś czas, aż powiedział mi, że się zakochał. Na początku byłam w szoku. Może to śmiesznie zabrzmi, ale zabraniałam mu tej miłość do mnie, mówiąłm, że nie może mnie kochać, gdyż mnie nie zna. Wtedy on mi powiedział, że kiedy zaczą ze mną pisać, wiedziała, że to jest "TO". Dużo myślałam nad tym, co mi wtedy powiedział, a w zasadzie napisał. I wtedy zorientowałam się, że ja też go kocham, całym sercem. Niestety tu zaczynają się schody, ponieważ mój wybranek mieszka na Cyprze. Bardzo chce żebym przyleciała, jednak to nie jest takie proste....

Odpowiadają na Twoje pytanie: myslę, że mozna się zakochać, jestem tego żywym dowodem mam nadzieję, że moja milość do niego i odwrotnie nigdy się nie skończy, bo ta miłość daje mi siłę i szczęście!!!!

[Strangerka]

I ja powinnam opisac swoja historie...
Poznalam kogos przez internet, poczatkowo przez jakis czas pisalismy długaśne maile, potem smsy, wreszcie byla rozmowa. Balam sie jej, ze nie bedzie tak jak powinno, ale musialam sprobowac okazało sie że rozmawia nam sie równie dobrze jak i pisze, przegadaliśmy pare godz, potem codziennie pare telefonów, mnostwo smsów, nadal maile. Wszystko dzialo sie bardzo szybko. Poczulismy do siebie bardzo mocną więź. Pokrewne dusze. Czy miłość? to dla mnie bardzo ważne słowo i nigdy go nie nadużywałam, teraz też nie bede. To sie jeszcze okaże
Oboje mieszkamy w Anglii, on w Londynie, ja w Birmingham. 3 godz autokarem. On pracuje od pon do niedz. I nadeszly święta... Pojechalam do Niego. moj pierwszy raz w Londynie Po wielu rozmowach o tym, po nastawianiu sie nawzajem psychicznie. Stwierdzilismy ze musimy spróbowac, sprawdzic, ciągneło nas do siebie strasznie!!! Niczego nie planowalismy, żadnej "miłości", miało byc tak jak los chciał. A ile w tym było emocji! Cudowne dreszcze . Gdy wysiadłam w Londynie, stanęlam rozstrzesiona, starałam sie zastanowić co dalej, nic nie wychodziło mówił chwile wczesniej ze bedzie stał pod żółta tabliczką, jak wysialdłam to z tego wszystkiego wszystko wokół wydawało mi sie żółte! I nagle ON do mnie podbiegł, przytulił z całej siły, całował, trzęsliśmy sie oboje ale już wiedziałam że bedzie cudnie! Wyszliśmy z tego dworca, a ON wyciąga 2 lampki i malutkie winko Chcial uczcić nasze spotkanie, super niespodzianka. a ile sie natrudziliśmy żeby jak najmniej porozlewać, bo ręce trzęsły nam sie jednakowo mocno! Tak bardzo nam zależało żeby wszystko wyszło. W domu czekał na mnie ustrojony pokój, balony, napisy, itp piękne są takie niespodzianki! I tak spedzilismy ze sobą cudowne święta, od piątku do pon. Było tak dobrze ża aż trudno to opsać. Wróciłam do siebie, nadal są telefony, maile i już planujemy moją kolejną wizyte. Problemem jest jego praca 7dni w tyg, ale stara sie o wolny weekend
Łączy nas cudowne uczucie, o które sie tak boje, nie chce tego stracić, postanowiłam ze bede robila wszystko co moge żeby potem nie żalowac że zrobiłam za mało. bede sie starac jak i On sie stara. a jest o kogo sie starać auroczył mnie z pewnością, ja jego tez, ale to żeby powiedzieć że to miłość potrzeba nam czasu, nie jestesmy nastolatkami. dajemy sobie tak wiele szczęscia... I tego życze wszystkim którzy poznaja kogos przez internet trzymajcie kciuki żeby to trwało nieskończenie długo!
PS: za soba mialam juz pare znajomosci internetowych, ale to nie było TO. Wiec mysle że to nie reguła że skoro w swiecie wirtualnym sie dobrze dogadujemy to i w rzeczywistości tak bedzie.
ale póki co JESTEM SZCZĘSLIWA

[Divay]

tak, owszem sytuacja mnie spotkała i to nie raz
i miłość to nie była do póki nie poznałam tej osoby w rl
przez siec było to jedynie zauroczenie
ale prawdziwe uczucie może sie wykształcić dopiero gdy zaczniecie sie poznawać na żywo

[AgulkaB]

internet, On... zaurocznie, szczęscie, 3 lata znajomości wirtualnej... a teraz... cholerny żal, pustka i przeszywający smutek... gdybym mogła cofnąć czas... nigdy nie odebrałabym tej rozmowy na skype...

[moooniaaaa]

AgulkaB,a może jeszcze nie wszystko stracone?

A co do tematu wątku jesteśmy przykładem tego, że taka miłość istnieję
Poznaliśmy się na portalu randkowym, najpierw były dłuuuugie wiadomości (obcy człowiek,a potrafiliśmy pisać do siebie wiadomości na całą stronę), potem rozmowy na gg, sms, rozmowy przez telefon. Pamiętam jak którejś nocy zadzwonił kompletnie pijany i wybełkotał, że mnie kocha (a podobno człowiek pijany zawsze mówi prawdę)
Uzależniłam się od pisania i rozmów z Nim, nikt mnie tak nie rozumiał jak On, z nikim nie rozmawiało mi się tak dobrze, nikt nie mówił "Dobranoc" tak jak On ... Po poł roku takiej Internetowej znajomości spotkaliśmy się, od razu wiedziałam że będziemy razem Niedługo stukną nam dwa lata,a ja nie wyobrażam sobie życia bez Niego. I wiem, że tak już będzie zawsze

[irie18*]

moim zdaneim milosc przez internet nie istnieje. tzn jasne mozna sie poznac przez internet, prowadzic mile ciekawe rozmowy ale o milosci mozna mowi dopiero jak sie taka osobe pozna na zywo. bo inaczej zakochujemy sie w wyobrazeniu. przez rozmowy na forum, gg kazdy przedstawia jakis wizerunek siebie ktory niekoniecznie pokrywa sie z prawda. Ale ja ogolnie mam ostatnio wrazenie ze niektorzy naduzywaja slowa milosc mylac je z zakochaniem, fascynacja czy pozadaniem. A milosc to cos bardzo waznego, cos co sie wiaze z odpowiedzialnoscia, wspolnymi planami, kompromisami, wspieraniem sie nawzajem w trudnych sytuacjach itp. czy w wypadku internetowej znajomosci (o ile nie kontunuje sie jej na zywo oczywiscie)mozna o tym mowic? z calym szacunkiem ale nie sadze

[AgulkaB]

moooniaaaa obawiam się, że nadszedł kres naszej znajomości... choć kto wie. Chyba mieliśmy już dwa krytyczne momenty... a On zawsze wracał jak bumerang, chwila wyjaśnień i znowu było dobrze. On jest zbyt daleko choć ... Wszystko co napisałaś,że nikt Cię nie rozumiał tak dobrze, nikt tak nie mówił 'dobranoc' ... ja to wszystko wiem i doskonale Cię rozumiem. U mnie było tak samo... ograniczyłam mocno kontakty ze światem realnym bo wolałam z Nim spędzac czas, czas przed komputerem. Nigdy nie zapomnę tych chwil... bo były najpiękniejszymi chwilami spędzonymi z drugim człowiekiem... poznałam co to znaczy, że słowa mogą być czulsze od dotyku... i to jak pierwszy raz powiedział, że mnie kocha... teraz uczę się żyć bez Niego... uczę się życia ze wspomnieniami bo póki co żyję tymi wpsomnieniami... budzę się rano, ładuję się tymi przeżytymi chwilami by móc przetrwać dzień, by było choć odrobię lepiej... łatwo mi nie jest...

[aneta090]

Ja osobiście uważam że można jak najbardziej zakochać się przez internet. ..
Dwa miesiące temu poznałam chlopaka na portalu randkowym, codziennie piszemy ze sobą na gg, lub piszemy smsy. On mi powiedział już na początku prawie naszej znajomości że się we mnie zakochał, ale ja z początku podchodzilam do tego z pewnym dystansem i ciągle mu tłumaczyłam, że zakochać się w osobie której się nie zna i nigdy nie widzialo nawet poprostu nie można. Minęło juz trochę czasu, jednak on nadal jest pewny ze mnie kocha i chce ze mną być, więc też i ja bardziej się przekonalam do tego uczucia i też coś do niego juz czuję i jestem tego równiez pewna. Zdaję sobie oczywiście sprawę z tego, że to może być zauroczenie a nie zakochanie, ale ja poprostu czuję, że Go kocham Za jakiś czas planujemy się ze sobą pierwszy raz spotkać w realnym świecie, ale mam wielką nadzieję i czuję to, że nadal będziemy ze sobą szvczęśliwi i zakochani..

[karolinaa]

i ja się dołączę - z pewną nieśmiałością chciałabym zacząć taką znajomość przez internet tylko pytanie od czego zacząć ?jak zacząć rozmowę , na jakie portale klikać , jak w świecie randkowego internetu się poruszać . stawiać pierwsze kroki? i czy to faktycznie jest bezpieczne

[201608251020]

Poznałam TŻa przez Internet ale spotkaliśmy się tydzień po pierwszych słowach napisanych do siebie i to był dobry ruch, bo dzięki temu nie dośpiewywaliśmy sobie jakichś tam ideologii do swoich osób.
Jesteśmy już razem prawie 1.5 roku bardzo szczęśliwi
Uważam jednak że im dłużej się czeka ze spotkaniem tym większe ryzyko że coś nie podejdzie. Z poprzednim chłopakiem spotkałam się po 2 latach bajdurzenia na gg. Po ponad 2 mies. miałam go dosyć, a miała być taka wielka love, jak zapowiadał Internet