Jesień brzydka, moknie pranie, zwiewne suknie mają branie ! PM 2017 cz. 33

[sweet_chocolate]

O co chodzi na fb z tym, że ludzie dodają swoje czarno białe foto i piszą: wyzwanie przyjęte?

[agnieszka_2612]

Napisane przez sweet_chocolate

O co chodzi na fb z tym, że ludzie dodają swoje czarno białe foto i piszą: wyzwanie przyjęte?

O wspieranie kobiet z rakiem, albo ogólnie ludzi z rakiem? COś takiego

[60d64c77414195c3f1000bfc6e843f4303cd6908_5f3f0074680ed]

Napisane przez malgosiaw123

Współczuję
A TŻta ustaw porządnie do pionu,bo chyba z mamusia tego dziecka nie ma?

Zarazki zarazkami,ale Ty normalnie funkcjonujesz i chodzisz?

Tż-ta już opierniczyłam ale nie potrafię być zła na niego gdy widzę jak czule zajmuje się naszą córką

Staram się

[czekoladowoo]

Napisane przez aguleekk

Moje nowy włosy, ale zdjęcie beznadziejne bo światło byle jakie. Na żywo są bardziej rude.

Napisane przez krasulka7399

Ja chcę juz teraz bo się dzisiaj nakręciłam. Jeszcze dietę trzeba zmienić, ale póki co wleciał dzisiaj burger


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Ja mam dzięki temu dodatkową motywacje do diety i ruchu No ale idzie różnie

Napisane przez aassiiaa1988

Ja też

Głową mi pęka - tak znowu.. .

Jutro rano labo, potem spotkanie z przyjaciółką i popołudniu znów labo, w piątek dniowka, sobota nocka tylko niedziela wolna a TZ od poniedziałku zaczyna miesiąc urlopu

Wysłane z mojego F3111 przy użyciu Tapatalka

Ja Cie podziwiam, ja ten tydzień mam maraton a Ty tak bidulo w kółko

Napisane przez krasulka7399

Mam nadzieje, że nas nie poniesie, 10
m-cy do ślubu a wolałbym iść niż się toczyć


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Wiesz, jak się potoczysz to zawsze się nie potkniesz po drodze

Napisane przez mckwadrat

byłam na Zumbie i miałam ochotę wyjść po 10 min.

A ja dopiero za tydzień pójde
[1=60d64c77414195c3f1000bf c6e843f4303cd6908_5f3f007 4680ed;67361966]Tż-ta już opierniczyłam ale nie potrafię być zła na niego gdy widzę jak czule zajmuje się naszą córką

Staram się [/QUOTE]

[luna_laula]

Napisane przez malgosiaw123

Ale i tak zaraz się znajdzie ktoś kto wolałby oddać rodziców do domu starców,bo musi się realizować

Zajmowanie się starszymi osobami to naprawdę ciężki temat. Od lat opiekujemy się babcią i wiem jakie to jest trudne. Starsze osoby w pewnym momencie myślą już tylko wyłącznie o sobie i potrafią wykańczać psychicznie rodzinę. Widzę jak bardzo to odbija się na mojej mamie. Babcia potrafi wydzwaniać do niej całymi dniami z pretensjami i najróżniejszymi roszczeniami. Gdy ją odwiedzamy nie docenia tego, co robimy i nawet nie cieszy się na nasz widok. Z tego co nam mówili to nic nadzwyczajnego. Po latach choroby i niedołęstwa taka osoba jest skupiona tylko i wyłącznie na sobie. Także z wielu powodów nie dziwię się, że ludzie umieszczają swoje rodziny w różnych miejscach. I teraz kolejna rzecz. Szkoda, że nie ma u nas domów spokojnej starości w stylu tych, które są w Norwegii. Starsi ludzi mają tam przyjazne warunki, towarzystwo innych seniorów, stałą opiekę lekarską i nie tylko. Wiem, że to Polska i wszystkie standardy są inne, ale uważam, że to nie jest coś nie do przeskoczenia. Rozmawiałam z rodzicami i powiedzieli mi, że woleliby zostać umieszczeni w takim ośrodku w momencie, gdy zostaną sami albo będą wymagali specjalnej opieki, bo wiedzą jakimi upiorami mogą stać się dla rodziny.
Wiem, że starsze osoby potrafią być spokojne i kochane, ale to mimo wszystko ciężkie. Sama wolałabym by moje dzieci odwiedzały mnie z radością, a ja miałabym świetną i profesjonalną opiekę, a nie z obowiązku i po to by zmienić mi pieluchę i podać obiad.

Może domy spokojnej starości na dobrym poziomie i nie za grube hajsy będą kiedyś u nas powszechnie dostępne...

[Laura Rose]

Cześć.

Gratki za postawę 'mama mnie nie oddała, więc ja jej też nie oddam' Już widzę, jak ochoczo rzucacie pracę i rezygnujecie ze swojego życia rodzinnego, żeby zajmować się rodzicem, który i tak nawet nie wie, kim jesteście, każe wam wyjść, wszystko demoluje, nie potrafi skleić zdania, wymaga serwowania wszystkich posiłków, usunięcia klamek z okien, zabrania mu kluczy, nie daje się przebrać, umyć, ostrzyc i potrzebuje nadzoru przez całą dobę, 7 dni w tyodniu, w dni powszednie i święta. Takie życie to prawdziwa frajda, gdy chodzisz za kimś krok w krok, a gdy tylko spuścisz wzrok masz nasikane za fotelem albo na kanapie. Prawdziwym relaksem jest spędzanie czasu z osobą, która nie pozwoli, aby zrobić coś wbrew jej woli, bo zawzięty chory człowiek jest silniejszy od kogokolwiek innego. Bardzo sympatyczne stwierdzenie, od osób gdybających o swojej przyszłości, w kierunku tych, którzy toczą codzienną walkę, nieustannie pilnują wizyt lekarskich, leków, domu, którzy od lat nie przespali całej nocy, bo nieustannie z tyłu głowy mają myśl, że coś mogło się stać, którzy nie mają czasu na nic innego niż opieka nad chorym. Nikt nikomu nie da pieniędzy za to, że poświęca się i opiekuje rodzicem, a życie nie zaczyna być darmowe. Serio, myślmy trochę, bo przez takie teksty osoby, które nie są w stanie być przy osobie potrzebującej 24h/dobę czują się jeszcze bardziej podle, bo czują się gorsze od innych. Innych, którzy tylko teoretyzują, a od cnych słów do czynów, w razie potrzeby, daleka droga. Też rzucę wszytsko, jeśli moi rodzice będą mnie potrzebować i zrobi to większość z nas. Jednak są to pojedyncze i wyjątkowe sytuacje. Pomyślcie sobie, czy w tej chwili byłybyście sklonne zrezygnować z całej swojej codzienności, aby opiekować się osobą, od której nigdy nie usłyszycie całego zdania?
No i z czasem jest gorzej i trudniej. Nigdy łatwiej. Nie ma szans, aby było lepiej.

---------- Dopisano o 19:52 ---------- Poprzedni post napisano o 19:49 ----------

No właśnie, Luna, dobrze napisane

[luna_laula]

Napisane przez Eunice9

Ja sobie kompletnie nie wyobrażam takiej sytuacji. Za dużo moi rodzice dla mnie zrobili żebym ich olała. Choćby dziś, kiedy mama zadzwoniła że mnie potrzebują żeby zająć się tatą to rzuciłam wszystko, przełożyłam plany i przyjechałam.

Uważam, że to wynika z wychowania. Jeżeli rodzice mało interesowali się dziećmi i zgotowali im mało przyjemne dzieciństwo to takie osoby nie będą miały skrupułów by w jakikolwiek sposób ich się pozbyć.

Jeżeli nie byłoby super miejsca do którego moi rodzicie chcieliby iść na własne życzenie to w zależności od sytuacji wynajęłabym im opiekunkę albo wzięła do siebie. W tym temacie wyrazili jasno swoje oczekiwania wobec mnie i w razie czego wiem co robić.

[malgosiaw123]

Napisane przez Laura Rose

Cześć.

Gratki za postawę 'mama mnie nie oddała, więc ja jej też nie oddam' Już widzę, jak ochoczo rzucacie pracę i rezygnujecie ze swojego życia rodzinnego, żeby zajmować się rodzicem, który i tak nawet nie wie, kim jesteście, każe wam wyjść, wszystko demoluje, nie potrafi skleić zdania, wymaga serwowania wszystkich posiłków, usunięcia klamek z okien, zabrania mu kluczy, nie daje się przebrać, umyć, ostrzyc i potrzebuje nadzoru przez całą dobę, 7 dni w tyodniu, w dni powszednie i święta. Takie życie to prawdziwa frajda, gdy chodzisz za kimś krok w krok, a gdy tylko spuścisz wzrok masz nasikane za fotelem albo na kanapie. Prawdziwym relaksem jest spędzanie czasu z osobą, która nie pozwoli, aby zrobić coś wbrew jej woli, bo zawzięty chory człowiek jest silniejszy od kogokolwiek innego. Bardzo sympatyczne stwierdzenie, od osób gdybających o swojej przyszłości, w kierunku tych, którzy toczą codzienną walkę, nieustannie pilnują wizyt lekarskich, leków, domu, którzy od lat nie przespali całej nocy, bo nieustannie z tyłu głowy mają myśl, że coś mogło się stać, którzy nie mają czasu na nic innego niż opieka nad chorym. Nikt nikomu nie da pieniędzy za to, że poświęca się i opiekuje rodzicem, a życie nie zaczyna być darmowe. Serio, myślmy trochę, bo przez takie teksty osoby, które nie są w stanie być przy osobie potrzebującej 24h/dobę czują się jeszcze bardziej podle, bo czują się gorsze od innych. Innych, którzy tylko teoretyzują, a od cnych słów do czynów, w razie potrzeby, daleka droga. Też rzucę wszytsko, jeśli moi rodzice będą mnie potrzebować i zrobi to większość z nas. Jednak są to pojedyncze i wyjątkowe sytuacje. Pomyślcie sobie, czy w tej chwili byłybyście sklonne zrezygnować z całej swojej codzienności, aby opiekować się osobą, od której nigdy nie usłyszycie całego zdania?
No i z czasem jest gorzej i trudniej. Nigdy łatwiej. Nie ma szans, aby było lepiej.

---------- Dopisano o 19:52 ---------- Poprzedni post napisano o 19:49 ----------

No właśnie, Luna, dobrze napisane

Ja mówię za siebie i nadal twardo trzymam się moich słów,które zacytowałaś.
Miałam do czynienia z osobą w zaawansowanym stadium Alzheimera i to straszna udręka z taką osobą,więc wiem o czym mówię.
Ale takie jest moje zdanie i jeśli nie miałabym co do gara włożyć to pewnie bym była zmuszona oddać rodziców do domu opieki,bo nie byłoby mnie stać,żeby nie pracować. Ale jeśli miałabym normalną sytuację życiową,bez luksusów,ale jednak żyłabym normalnie to bym nie oddała.

[Laura Rose]

Napisane przez luna_laula

Uważam, że to wynika z wychowania. Jeżeli rodzice mało interesowali się dziećmi i zgotowali im mało przyjemne dzieciństwo to takie osoby nie będą miały skrupułów by w jakikolwiek sposób ich się pozbyć.

Jeżeli nie byłoby super miejsca do którego moi rodzicie chcieliby iść na własne życzenie to w zależności od sytuacji wynajęłabym im opiekunkę albo wzięła do siebie. W tym temacie wyrazili jasno swoje oczekiwania wobec mnie i w razie czego wiem co robić.

Wzięcie do siebie też nie jest prostą sprawą, bo taka chora osoba, przyzwyczajona do swojego domu może sobie zrobić krzywdę w obcym miejscu (i nie ważne, że to dom dziecka, gdzie często bywa, liczy się, że nie mieszka), a ciężko oczekiwać, żeby zawsze ktoś był na miejscu, bo ludzie pracują i chodzą na zakupy. O rozrywkach w tym temacie nie wspominam, bo to abstrakcja.

To dobrze

[serduszko165]

Napisane przez malgosiaw123

Ale to niesprawiedliwe,że u Was tam zagłębie i dobrych makijazystek i salonów sukien,a u nas nic

Tez to zauwazylam...

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[LadyArya]

Napisane przez malgosiaw123

A co do Ciebie przemawia u Trumpa? Nie odpowiedziałaś mi ostatnio [COLOR="Silver"]

a widocznie nie zauwazylam ostatnio Twojego pytania, czesto nie nadrabiam jak jest duzo postow

odpowiedz jest prosta uwazam pomimo ze Trump nie jest na pewno idealem, w moich oczach wypada lepiej niz Hilary o ktorej dowiedzialam sie tyle brudow ze nie potrafie myslec o niej jako prezydencie. Ameryka ponadto potrzebuje tez silna osobe na tym stanowsku ktora poradzi sobie w polityce zagranicznej a nie mam pewnosci ze Hilary by sobie poradzila.
A juz zupelnie osobna sprawa ze sama mam prawicowe poglady wiec duzo blizej mi do republikanow niz demokratow.
No ale generalnie nie chce tu sie w jakies polityczne spory na wizazu angazowac

[Laura Rose]

Napisane przez malgosiaw123

Ja mówię za siebie i nadal twardo trzymam się moich słów,które zacytowałaś.
Miałam do czynienia z osobą w zaawansowanym stadium Alzheimera i to straszna udręka z taką osobą,więc wiem o czym mówię.
Ale takie jest moje zdanie i jeśli nie miałabym co do gara włożyć to pewnie bym była zmuszona oddać rodziców do domu opieki,bo nie byłoby mnie stać,żeby nie pracować. Ale jeśli miałabym normalną sytuację życiową,bez luksusów,ale jednak żyłabym normalnie to bym nie oddała.

Dla mnie normalną sytuacją życiową jest to, że pracujesz, więc cię stać na to, by mieć co do gara włożyć. Skąd by ci pieniądze spadły, gdybyś musiała rzucić pracę, aby się opiekować rodzicem? A łapiąc jakąś pracę, żeby mieć na żarcie, nie ma szans, by starczyło na dom opieki.

[rubbim]

Napisane przez mckwadrat

nie wierzę! to nie jest możliwe

Możliwe

Chciałam zapisać się na próbny makijaż tu to poczekam sobie do 10 grudnia aż..

[karla906]

Napisane przez rosarioV

A ja nie mam insta jakiś ewenement jestem chyba

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Ja też :P

O rany ale pędzicie, ciężko mi nadążyć
U mnie też dziś pięknie padał śnieg, mamy przeszkloną bibliotekę, wszystkie ściany i było taaak klimatycznie Ciężkie tematy zaczęłyście

[serduszko165]

Napisane przez Dorotti666

Ja bez swojego jestem jak bez ręki.
Z resztą kocham jeździć samochodem

I ja ułatwia życie



Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[malgosiaw123]

Napisane przez Laura Rose

Dla mnie normalną sytuacją życiową jest to, że pracujesz, więc cię stać na to, by mieć co do gara włożyć. Skąd by ci pieniądze spadły, gdybyś musiała rzucić pracę, aby się opiekować rodzicem? A łapiąc jakąś pracę, żeby mieć na żarcie, nie ma szans, by starczyło na dom opieki.

Myslę,że gdyby TŻ pracował to by nam wystarczylo Może nie jeździlibyśmy na wakacje,nie zmieniałabym co 3 lata samochodu,ale rodzina zawsze będzie dla mnie na pierwszym miejscu. I tu mnie w żaden sposób nie przekonasz do swoich racji.
Dostatnie i bogate życie jest dla mnie mniej ważne niż moja rodzina. I kończę ten temat,bo nikt się nie przekona do swoich racji,bo to jednak zbyt osobista i intymna sprawa,a nie jakaś gównoburza o liczbę gości

[luna_laula]

Napisane przez Dorotti666

Kupisz sobie auto to zmienisz zdanie

Ja bez swojego jestem jak bez ręki.
Z resztą kocham jeździć samochodem

Miałam auto, wszędzie nim jeździłam i też uważałam, że bez tego nie da się żyć. Nie mam auta i żyję, więc się da Nie zamierzam wyprowadzać się za miasto ani tym bardziej poza nim pracować, więc nie jest mi potrzebne Kupię sobie jak będzie mnie stać na nowe i nie będę miała lepszych wydatków. Albo jak będę miała dzieciarnię W tej chwili szkoda mi kasy na to wszystko co jest z nim związane Nawet tż, który strasznie wszędzie się wozi ostatnio stwierdził, że wolałby swoje sprzedać, bo mu nie jest potrzebna taka skarbonka i mógłby się przerzucić na transport miejski by tyle nie wydawać.

[czekoladowoo]

Napisane przez Laura Rose

Cześć.

Gratki za postawę 'mama mnie nie oddała, więc ja jej też nie oddam' Już widzę, jak ochoczo rzucacie pracę i rezygnujecie ze swojego życia rodzinnego, żeby zajmować się rodzicem, który i tak nawet nie wie, kim jesteście, każe wam wyjść, wszystko demoluje, nie potrafi skleić zdania, wymaga serwowania wszystkich posiłków, usunięcia klamek z okien, zabrania mu kluczy, nie daje się przebrać, umyć, ostrzyc i potrzebuje nadzoru przez całą dobę, 7 dni w tyodniu, w dni powszednie i święta. Takie życie to prawdziwa frajda, gdy chodzisz za kimś krok w krok, a gdy tylko spuścisz wzrok masz nasikane za fotelem albo na kanapie. Prawdziwym relaksem jest spędzanie czasu z osobą, która nie pozwoli, aby zrobić coś wbrew jej woli, bo zawzięty chory człowiek jest silniejszy od kogokolwiek innego. Bardzo sympatyczne stwierdzenie, od osób gdybających o swojej przyszłości, w kierunku tych, którzy toczą codzienną walkę, nieustannie pilnują wizyt lekarskich, leków, domu, którzy od lat nie przespali całej nocy, bo nieustannie z tyłu głowy mają myśl, że coś mogło się stać, którzy nie mają czasu na nic innego niż opieka nad chorym. Nikt nikomu nie da pieniędzy za to, że poświęca się i opiekuje rodzicem, a życie nie zaczyna być darmowe. Serio, myślmy trochę, bo przez takie teksty osoby, które nie są w stanie być przy osobie potrzebującej 24h/dobę czują się jeszcze bardziej podle, bo czują się gorsze od innych. Innych, którzy tylko teoretyzują, a od cnych słów do czynów, w razie potrzeby, daleka droga. Też rzucę wszytsko, jeśli moi rodzice będą mnie potrzebować i zrobi to większość z nas. Jednak są to pojedyncze i wyjątkowe sytuacje. Pomyślcie sobie, czy w tej chwili byłybyście sklonne zrezygnować z całej swojej codzienności, aby opiekować się osobą, od której nigdy nie usłyszycie całego zdania?
No i z czasem jest gorzej i trudniej. Nigdy łatwiej. Nie ma szans, aby było lepiej.

---------- Dopisano o 19:52 ---------- Poprzedni post napisano o 19:49 ----------

No właśnie, Luna, dobrze napisane

Myślę, że to są bardzo ciężkie sytuacje i tu tak naprawde nie ma dobrego wyjścia. Każdy powinien postąpić wg własnego sumienia.

Ja wiem że rodziców bym nie oddała, ale nie poświęciłabym też w sytuacji która opisujesz swojego życia. Starałabym się pomóc jak mogę, zatrudniłabym opiekunkę, pielęgniarkę itd. Wiem, że oni tego by chcieli, nie chcieliby iść do domu opieki i biorąc pod uwage ile miłości i wsparcia codziennie od nich dostaje to nie mogłabym postąpić wbrew ich woli Jestem im ogromnie wdzięczna i kocham ich nad życie dlatego jesli odpukać kiedyś nadejdzie aż tak skrajna sytuacja to będe robić wszystko aby tak właśnie postąpić.

[krasulka7399]

Napisane przez czekoladowoo

Wiesz, jak się potoczysz to zawsze się nie potkniesz po drodze

Haha, no tak. Jedna z moich obaw dotyczy właśnie tego, że się poślizgnę w szpilkach i długiej sukni


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Dorotti666]

Napisane przez luna_laula

Miałam auto, wszędzie nim jeździłam i też uważałam, że bez tego nie da się żyć. Nie mam auta i żyję, więc się da Nie zamierzam wyprowadzać się za miasto ani tym bardziej poza nim pracować, więc nie jest mi potrzebne Kupię sobie jak będzie mnie stać na nowe i nie będę miała lepszych wydatków. Albo jak będę miała dzieciarnię W tej chwili szkoda mi kasy na to wszystko co jest z nim związane Nawet tż, który strasznie wszędzie się wozi ostatnio stwierdził, że wolałby swoje sprzedać, bo mu nie jest potrzebna taka skarbonka i mógłby się przerzucić na transport miejski by tyle nie wydawać.

To ja jednak jestem za wygodna
I nienawidzę komunikacji miejskiej

[serduszko165]

Napisane przez malgosiaw123

Ja mówię za siebie i nadal twardo trzymam się moich słów,które zacytowałaś.
Miałam do czynienia z osobą w zaawansowanym stadium Alzheimera i to straszna udręka z taką osobą,więc wiem o czym mówię.
Ale takie jest moje zdanie i jeśli nie miałabym co do gara włożyć to pewnie bym była zmuszona oddać rodziców do domu opieki,bo nie byłoby mnie stać,żeby nie pracować. Ale jeśli miałabym normalną sytuację życiową,bez luksusów,ale jednak żyłabym normalnie to bym nie oddała.

Zgadzam się ja z mama opiekowalysmy się chorym dziadkiem. Tracił pamięć, miał raka z przerzutami i ataki złości. Na sam koniec trafił na oddział paliatywny i tam odszedł. Mama była w ciąży, kiedy musiała leżeć w szpitalu, bo trafiła się jej rzadka choroba, a tato pracował poza domem w delegacji, to ja w wieku 14 lat przed szkoła robilam dziadkowi śniadanie, dawalam leki, lecialam do szkoły, po szkole do mamy i potem szybko do dziadka z obiadem itp..

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Laura Rose]

Napisane przez malgosiaw123

Myslę,że gdyby TŻ pracował to by nam wystarczylo Może nie jeździlibyśmy na wakacje,nie zmieniałabym co 3 lata samochodu,ale rodzina zawsze będzie dla mnie na pierwszym miejscu. I tu mnie w żaden sposób nie przekonasz do swoich racji.
Dostatnie i bogate życie jest dla mnie mniej ważne niż moja rodzina. I kończę ten temat,bo nikt się nie przekona do swoich racji,bo to jednak zbyt osobista i intymna sprawa,a nie jakaś gównoburza o liczbę gości

Niektórzy nie mają partnerów, co wtedy, gdy sami pracują na swój los? I nie mów, że rodzina zawsze będzie dla ciebie na pierwszym miejscu, bo mając w opiece przypadek ekstremalny, nie miałabyś czasu dla męża czy dzieci, więc nie byliby oni na pierwszym miejscu, a taka sutuacja może trwać wiele lat. Nie wytłumaczysz kilkulatkowi, że to tymczasowa sytuacja, najwyżej na kilkanaście lat, bo choć babcia pozornie nic nie robi, nie można spuścić jej z oka. Ludzka wyrzymałość ma swoje granice, ale teoretyzować jest oczywiście bardzo łatwo, bo pięknie to brzmi.

---------- Dopisano o 20:14 ---------- Poprzedni post napisano o 20:12 ----------

Napisane przez serduszko165

Zgadzam się ja z mama opiekowalysmy się chorym dziadkiem. Tracił pamięć, miał raka z przerzutami i ataki złości. Na sam koniec trafił na oddział paliatywny i tam odszedł. Mama była w ciąży, kiedy musiała leżeć w szpitalu, bo trafiła się jej rzadka choroba, a tato pracował poza domem w delegacji, to ja w wieku 14 lat przed szkoła robilam dziadkowi śniadanie, dawalam leki, lecialam do szkoły, po szkole do mamy i potem szybko do dziadka z obiadem itp..

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

A kto był z dziadkiem, gdy ty byłaś w szkole?

[luna_laula]

Napisane przez Laura Rose

Wzięcie do siebie też nie jest prostą sprawą, bo taka chora osoba, przyzwyczajona do swojego domu może sobie zrobić krzywdę w obcym miejscu (i nie ważne, że to dom dziecka, gdzie często bywa, liczy się, że nie mieszka), a ciężko oczekiwać, żeby zawsze ktoś był na miejscu, bo ludzie pracują i chodzą na zakupy. O rozrywkach w tym temacie nie wspominam, bo to abstrakcja.

To dobrze

Miałam na myśli nasze kiepskie ośrodki w których naprawdę źle się dzieje, a dzieci wciskają tam rodziców tylko po to by pozbyć się problemu i mają w tyłku to, co tam się dzieje Cieszymy się, że ostatecznie nie wzięliśmy babci, bo byłoby źle a ona lepiej się czuje u siebie. Chociaż nie powiem, że nie jest to obciążające finansowo, ale nadal lepsze niż rzucanie własnej pracy i poświęcanie się takiej osobie.

Ostatnio mówili mi co mam z nimi zrobić po ich śmierci

[Laura Rose]

Napisane przez czekoladowoo

Myślę, że to są bardzo ciężkie sytuacje i tu tak naprawde nie ma dobrego wyjścia. Każdy powinien postąpić wg własnego sumienia.

Ja wiem że rodziców bym nie oddała, ale nie poświęciłabym też w sytuacji która opisujesz swojego życia. Starałabym się pomóc jak mogę, zatrudniłabym opiekunkę, pielęgniarkę itd. Wiem, że oni tego by chcieli, nie chcieliby iść do domu opieki i biorąc pod uwage ile miłości i wsparcia codziennie od nich dostaje to nie mogłabym postąpić wbrew ich woli Jestem im ogromnie wdzięczna i kocham ich nad życie dlatego jesli odpukać kiedyś nadejdzie aż tak skrajna sytuacja to będe robić wszystko aby tak właśnie postąpić.

A niektórzy chcą, ale świat nie potrafi tego uszanować

[LadyArya]

Napisane przez Laura Rose

Niektórzy nie mają partnerów, co wtedy, gdy sami pracują na swój los? I nie mów, że rodzina zawsze będzie dla ciebie na pierwszym miejscu, bo mając w opiece przypadek ekstremalny, nie miałabyś czasu dla męża czy dzieci, więc nie byliby oni na pierwszym miejscu, a taka sutuacja może trwać wiele lat. Nie wytłumaczysz kilkulatkowi, że to tymczasowa sytuacja, najwyżej na kilkanaście lat, bo choć babcia pozornie nic nie robi, nie można spuścić jej z oka. Ludzka wyrzymałość ma swoje granice, ale teoretyzować jest oczywiście bardzo łatwo, bo pięknie to brzmi.

ja uwazam ze dopuki sie nie doswiadczy samemu takiej sytacji nie ma co gdybac bo reczywistosc moze sie rozminac z teoriami. nie ulega tez watpliwosci ze wiele w takich przypadkach zalezy od sytuacji materialnej - osoba ktora malo zarabia i ma dzieci na utrzymaniu moze nie moc sobie pozwolic na rzucenie pracy i zajecie sie chora osoba a na wynajecie pomocy moze jej nie stac. Z kolei jesli w domu sa dobre zarobki sprawa jest duzo prostsza - mozna wynajac opiekunke ktora bedzie sie zajmowac chora osoba i bez problemu moze ona mieszkac w domu.

[asqua92]

Napisane przez funnyvalentine

już wstawiałam kiedyś dobra, dodam jeszcze raz nie takie na mnie, tylko ze strony, bo jak telefonem robię zdjęcia to nie wychodzą tak ładnie jak w rzeczywistości

bardzo fajne
[1=60d64c77414195c3f1000bf c6e843f4303cd6908_5f3f007 4680ed;67361966]Tż-ta już opierniczyłam ale nie potrafię być zła na niego gdy widzę jak czule zajmuje się naszą córką

Staram się [/QUOTE]

współczuję sytuacji z teściową... super, że TŻ się zajmuje małą

nadrobiłam Was pobieżnie jutro jedziemy do domu na weekend
10 mięsiecy do ślubu

[sweet_chocolate]

Ciężkie tematy poruszacie, ja też jakoś nie wyobrażam sobie oddania rodziców, jednak wiele przypadków widziałam i wiem, że ze starszymi osobami nie raz życie to męczarnia i ludzie oddychają z ulga gdy taka osoba odchodzi

[czekoladowoo]

Napisane przez Laura Rose

A niektórzy chcą, ale świat nie potrafi tego uszanować

Dlatego mówię, że każdy powinien postąpić według własnego sumienia Tutaj nie ma co oceniać bo nie ma czegoś takiego jak dobry wybór w takiej sytuacji, każdy będzie po części w jakiś sposób "zły". Ale dla każdego to inny wybór będzie lepszy, każdy jest inny, każda rodzina jest inna.

[luna_laula]

Napisane przez Dorotti666

To ja jednak jestem za wygodna
I nienawidzę komunikacji miejskiej

Po prostu gdy masz auto przyzwyczajasz się do niego i nie widzisz innego sposobu przemieszczania się Pewnego dnia rodzice stwierdzili, że poradzę sobie bez tego luksusu i sprzedali go Przeżyłam lekki szok i przez chwilę nie mogłam się odnaleźć, ale przy moich warunkach rzeczywiście jest zbędne. Na pewno w przyszłości zdecyduję się na kupno, ale teraz jeszcze nie tęsknię i nie przeszkadza mi jego brak

[Laura Rose]

Napisane przez luna_laula

Po prostu gdy masz auto przyzwyczajasz się do niego i nie widzisz innego sposobu przemieszczania się Pewnego dnia rodzice stwierdzili, że poradzę sobie bez tego luksusu i sprzedali go Przeżyłam lekki szok i przez chwilę nie mogłam się odnaleźć, ale przy moich warunkach rzeczywiście jest zbędne. Na pewno w przyszłości zdecyduję się na kupno, ale teraz jeszcze nie tęsknię i nie przeszkadza mi jego brak

O tak Mój leniwy mąż ostatnio pojechał po bułki. Do sklepu bliżej jest pieszo, bo autem masz kilkanaście garbów, rondo i światła po drodze. No i parking z 50 metrów od sklepu. Ale przecież on nie będzie chodził