Akcja Samoakceptacja :)

[marika22]

Jestem doskonle tego świadoma, że skoro tak się zachował to w takim razie to nie jest odpowiednia osoba dla mnie... tylko, że mam tyle żalu do siebie, że mi po prostu płakać się chce co chwila... W dodatku on chce być moim przyjacielem (na początku się świetnie kumplowaliśmy i dogadywaliśmy, dopiero potem on zaczął mi wyznawać miłość i takie tam... - wiecie, piękne słówka), ale ja chyba nie umiem się już z nim kumplować, bo za dużo uczuć we mnie siedzi. W dodatku boli mnie to, że poleciał na moją siostrę, że tak przy mnie sobie żartowali, a teraz każde z nich udaje że nic się nie stało.

[agggunia]

U mnie znów źle z samoakceptacją. Masa nauki, masa stresów, mało czasu, ale za to ogromne ilości jedzenia i dodatkowe kilogramy. Szkoda mi samej siebie. Nie umiem sobie z tym wszystkim poradzić. Znów zaczynam siebie nienawidzić... Wydaje mi się, że każde ciastko, każda dodatkowa kilokaloria idą mi w uda. Wszyscy mi mówią, że jestem szczupła, śliczna ale ja nie potrafię w to uwierzyć. Obiecałam sobie, że po egzaminach przechodzę na redukcję. Schudnę 5kg, będę jeździła rowerem, chodziła na basen. Chociaż i tak wątpię, w to, czy to coś da.

[Cocotte]

No to może ja też przyłącze się do waszego "grona nie lubiących siebie" . Ja tez mam ogromne problemy z samoakceptacją, jestem na ciągłej diecie, porównuje się z koleżankami, ponieważ te są chudsze, zgrabniejsze itd. Męczy mnie to niesmowicie, ale nic nie potrafie z tym zrobić .
Czego ja w sobie nie lubie??? Szczególnie nóg, a dokładnie ud (bo przy wzroście 159 maja niecale 52 cm, chociaz waże 49 kg). Nie lubie swoich włosów, bo są strasznie gęste i puszą się. Każdy zachwyca się nimi, bo tak dużo ich mam i taka gatka szmatka... No i mam ostające uszy-ale w przyszłości jak się usamodzielnie i będę sama o sobie decydować zrobie sobie operacje.
A co lubie w sobie??? Oczy- mają ładny kształt. Bardzo lubie swoje rzęsy, bo są gęste i dłuuuuuuuugie. No i wbrew pozorom lubie swój wzrost. Podoba mi się ,że jestem niska . Lubie swój biust, ponieważ jest "zgrabny", czyli ani za duzy, ani za mały. Aaaa no i podoba mi się kolor włosów (ładnie się mienią w słońcu).
Ogólnie siebie nie lubie, bo mam tą paskudna świadomość, ze jestem nie chciana. Bo wkońcu kto chciałby mieć pięcioro dzieci??? Najmniejsza różnica względem rodzeństwa to 8 lat, a największa 14. Od dziecka byłam krytykowana, wyśmiewana i oczekiwano ode mnie rzeczy jak od dorosłej osoby. Do dzisiaj mam etykietke "głupiutkiej sieroty" i "ofiary losu". Z tym akurat nie da się NIC zrobić.
No to może ja już skoncze, bo nie chce tu Was zanudzić na śmierć

pozdrawiam

[Hypnotic Eyes]

Grrrrr...! Jestem zła, bo mam mętlik w głowie. Zaakceptowałam swoje ciało... prawie. Podobaja mi sie moje nogi, moj brzuch no biust bym troche powiekszyla, no ale cóz...
I okazalo sie ze musze przytyc, bo inaczej wracam do szpitala Najgorsze jest to, ze ja sie dobrze ze soba czuje. Chociaz nie wiem, czasem bierze mnie obrzydzenie jak patrze na kosci i zebra ale wreszcie mam ladne nogi i posladki ! Miałam przytyc w tydzien 2 kg. Przytyłam juz jeden, zostal mi jeszcze jeden. Boje sie ze znowu pzestane sie akceptowac

[agggunia]

Napisane przez Cocotte

No to może ja też przyłącze się do waszego "grona nie lubiących siebie" . Ja tez mam ogromne problemy z samoakceptacją, jestem na ciągłej diecie, porównuje się z koleżankami, ponieważ te są chudsze, zgrabniejsze itd. Męczy mnie to niesmowicie, ale nic nie potrafie z tym zrobić .
Czego ja w sobie nie lubie??? Szczególnie nóg, a dokładnie ud (bo przy wzroście 159 maja niecale 52 cm, chociaz waże 49 kg). Nie lubie swoich włosów, bo są strasznie gęste i puszą się. Każdy zachwyca się nimi, bo tak dużo ich mam i taka gatka szmatka... No i mam ostające uszy-ale w przyszłości jak się usamodzielnie i będę sama o sobie decydować zrobie sobie operacje.
A co lubie w sobie??? Oczy- mają ładny kształt. Bardzo lubie swoje rzęsy, bo są gęste i dłuuuuuuuugie. No i wbrew pozorom lubie swój wzrost. Podoba mi się ,że jestem niska . Lubie swój biust, ponieważ jest "zgrabny", czyli ani za duzy, ani za mały. Aaaa no i podoba mi się kolor włosów (ładnie się mienią w słońcu).
Ogólnie siebie nie lubie, bo mam tą paskudna świadomość, ze jestem nie chciana. Bo wkońcu kto chciałby mieć pięcioro dzieci??? Najmniejsza różnica względem rodzeństwa to 8 lat, a największa 14. Od dziecka byłam krytykowana, wyśmiewana i oczekiwano ode mnie rzeczy jak od dorosłej osoby. Do dzisiaj mam etykietke "głupiutkiej sieroty" i "ofiary losu". Z tym akurat nie da się NIC zrobić.
No to może ja już skoncze, bo nie chce tu Was zanudzić na śmierć

pozdrawiam

Jakbym czytała o sobie. Słowo w słowo.
Do tego mam siostrę, która jest szczuplutka i sto razy ładniejsza ode mnie

Napisane przez Hypnotic Eyes

Grrrrr...! Jestem zła, bo mam mętlik w głowie. Zaakceptowałam swoje ciało... prawie. Podobaja mi sie moje nogi, moj brzuch no biust bym troche powiekszyla, no ale cóz...
I okazalo sie ze musze przytyc, bo inaczej wracam do szpitala Najgorsze jest to, ze ja sie dobrze ze soba czuje. Chociaz nie wiem, czasem bierze mnie obrzydzenie jak patrze na kosci i zebra ale wreszcie mam ladne nogi i posladki ! Miałam przytyc w tydzien 2 kg. Przytyłam juz jeden, zostal mi jeszcze jeden. Boje sie ze znowu pzestane sie akceptowac

Hypnotic, z tego co napisałaś wnioskuję, że ważysz malutko. Wychodzisz z choroby, więc na pewno nie jesteś ani brzydsza ani gorsza przez ten kilogram, czy kilka centymetrów więcej.

A ja? Nie dość, że nieproporcjonalna to jeszcze... ehh. Szkoda gadać.

[Atka87]

Mnie najbardziej męczy własnie to porównywanie się z innymi... Jakoś nie mogę przestać

[madame_apple]

Napisane przez marika22

Jestem doskonle tego świadoma, że skoro tak się zachował to w takim razie to nie jest odpowiednia osoba dla mnie... tylko, że mam tyle żalu do siebie, że mi po prostu płakać się chce co chwila... W dodatku on chce być moim przyjacielem (na początku się świetnie kumplowaliśmy i dogadywaliśmy, dopiero potem on zaczął mi wyznawać miłość i takie tam... - wiecie, piękne słówka), ale ja chyba nie umiem się już z nim kumplować, bo za dużo uczuć we mnie siedzi. W dodatku boli mnie to, że poleciał na moją siostrę, że tak przy mnie sobie żartowali, a teraz każde z nich udaje że nic się nie stało.

ale czemu masz żal do siebie?
rozumiem, że trudno Ci się z nim kumplować - sama w takiej sytuacji bym nie umiała, chyba że po dłuzszym czasie...
Każde z nich udaje, że nic się nie stało, jak to? Czyli tylko oni sobie poflirtowali, ale nie są ze sobą? Czy są ze sobą, ale udają, że nie zauważają jak to Ciebie boli?

Napisane przez agggunia

U mnie znów źle z samoakceptacją. Masa nauki, masa stresów, mało czasu, ale za to ogromne ilości jedzenia i dodatkowe kilogramy. Szkoda mi samej siebie. Nie umiem sobie z tym wszystkim poradzić. Znów zaczynam siebie nienawidzić... Wydaje mi się, że każde ciastko, każda dodatkowa kilokaloria idą mi w uda. Wszyscy mi mówią, że jestem szczupła, śliczna ale ja nie potrafię w to uwierzyć. Obiecałam sobie, że po egzaminach przechodzę na redukcję. Schudnę 5kg, będę jeździła rowerem, chodziła na basen. Chociaż i tak wątpię, w to, czy to coś da.

sprboj w to uwierzyc, przecież nie kłamią tylko po to, żeby Ci sprawić przyjemność, na pewno mają rację
OK, zacznij po egzaminach uprawiać więcej sportu, ale z redukcją daj sobie spokój. Redukcja jest błednym kołem, naprawdę. A sport wyzwala hormony szczęścia i w ogóle samoakceptacja ćwiczących osób zawsze rośnie
Nie odmiawiaj sobie jedzenia, ja również wątpię, że redukcja zmieni Twoją samoakceptację

Napisane przez Cocotte

No to może ja też przyłącze się do waszego "grona nie lubiących siebie" . Ja tez mam ogromne problemy z samoakceptacją, jestem na ciągłej diecie, porównuje się z koleżankami, ponieważ te są chudsze, zgrabniejsze itd. Męczy mnie to niesmowicie, ale nic nie potrafie z tym zrobić .
Czego ja w sobie nie lubie??? Szczególnie nóg, a dokładnie ud (bo przy wzroście 159 maja niecale 52 cm, chociaz waże 49 kg). Nie lubie swoich włosów, bo są strasznie gęste i puszą się. Każdy zachwyca się nimi, bo tak dużo ich mam i taka gatka szmatka... No i mam ostające uszy-ale w przyszłości jak się usamodzielnie i będę sama o sobie decydować zrobie sobie operacje.
A co lubie w sobie??? Oczy- mają ładny kształt. Bardzo lubie swoje rzęsy, bo są gęste i dłuuuuuuuugie. No i wbrew pozorom lubie swój wzrost. Podoba mi się ,że jestem niska . Lubie swój biust, ponieważ jest "zgrabny", czyli ani za duzy, ani za mały. Aaaa no i podoba mi się kolor włosów (ładnie się mienią w słońcu).
Ogólnie siebie nie lubie, bo mam tą paskudna świadomość, ze jestem nie chciana. Bo wkońcu kto chciałby mieć pięcioro dzieci??? Najmniejsza różnica względem rodzeństwa to 8 lat, a największa 14. Od dziecka byłam krytykowana, wyśmiewana i oczekiwano ode mnie rzeczy jak od dorosłej osoby. Do dzisiaj mam etykietke "głupiutkiej sieroty" i "ofiary losu". Z tym akurat nie da się NIC zrobić.
No to może ja już skoncze, bo nie chce tu Was zanudzić na śmierć

pozdrawiam

hej
Przykro mi strasznie, że od dziecka byłaś krytykowana. Taka krytyka ma okropne skutki i później ciężko jest zacząć się postrzegać w pozytywnym świetle. Ile masz lat? Wiesz, mnie też krytykowano i bardzo się tym przejmowałam. Za bardzo. Też robiono ze mnie "ofiarę losu". Ale wmawiałam, wmawiałam i wmówiłam sobie, że żyję dla SIEBIE i wcale nie muszę przejmować się wszystkim co myślą i mówią o mnie inni (nawet rodzina!), ich ocenami i oczekiwaniami. Delikatnie mówiąć - wisi mi to i powiewa. Wiem co chcę zrobić, wiem jak chcę to zrobić i staram się chodzić własną drogą.

A co do Twoich wymiarów, to wydają mi się jak najbardziej w porządku

Napisane przez Hypnotic Eyes

Grrrrr...! Jestem zła, bo mam mętlik w głowie. Zaakceptowałam swoje ciało... prawie. Podobaja mi sie moje nogi, moj brzuch no biust bym troche powiekszyla, no ale cóz...
I okazalo sie ze musze przytyc, bo inaczej wracam do szpitala Najgorsze jest to, ze ja sie dobrze ze soba czuje. Chociaz nie wiem, czasem bierze mnie obrzydzenie jak patrze na kosci i zebra ale wreszcie mam ladne nogi i posladki ! Miałam przytyc w tydzien 2 kg. Przytyłam juz jeden, zostal mi jeszcze jeden. Boje sie ze znowu pzestane sie akceptowac

kochana, przestaniesz się akceptować po 1kg więcej? Przecież zdajesz sobie sprawę, że tego w ogóle nie będzie widać po ciele A skoro boisz się, że pójdzie Ci w dolne partie ciała, z których jesteś tak zadowolona to może po prostu ćwiczenia na nogi?
Poza tym nie chcesz wracać do szpitala,prawda? Akceptuj siebie zdrową, ciesz się, że możesz być w domu i robić co chcesz. Przecież jeśli przytyjesz ten kg to znaczy, że wychodzisz z choroby. A jeśli wychodzisz to znaczy, że jesteś silna. Masz silne i coraz zdrowsze ciało. A czy takie ciało nie zasługuje na akceptację? Na pewno zasługuje!

Atka87 - wiem, ciężko jest przestać się porównywać. Ale musisz mówić sobie: "to JA, jestem SOBĄ i nie ma drugiej takiej MNIE". Naprawdę każdy ma w sobie coś pięknego i unikalnego. I trzeba to pielęgnować i się tym cieszyć zamiast oglądać się na innych.

[agggunia]

Napisane przez madame_apple

sprboj w to uwierzyc, przecież nie kłamią tylko po to, żeby Ci sprawić przyjemność, na pewno mają rację
OK, zacznij po egzaminach uprawiać więcej sportu, ale z redukcją daj sobie spokój. Redukcja jest błednym kołem, naprawdę. A sport wyzwala hormony szczęścia i w ogóle samoakceptacja ćwiczących osób zawsze rośnie
Nie odmiawiaj sobie jedzenia, ja również wątpię, że redukcja zmieni Twoją samoakceptację

Dzięki Jabłuszko
Ale to naprawdę nie jest takie łatwe. Czuję, że jestem coraz bliżej ED. W błędne koło wpadłam już dawno. I chyba z tego nie wyjdę

[marika22]

madame_apple oni nie są ze sobą. Tylko chyba flirtowali... ale nie jestem na 100% pewna... nie mogę przecież ich śledzić. Nie wiem czy się spotykają ze sobą...
Żal mam do siebie o to, że zaufałam mu, że uwierzyłam, że myślałam że to będzie takie łatwe wszystko no i że poszłam z nim do mojej siostry... gdyby jej nie zobaczył to może by było inaczej... ale nie wiem... W dodatku porównywał mnie do niej i to mnie tak zabolało i wszystko co potem powiedział.

[Cocotte]

Napisane przez agggunia

Jakbym czytała o sobie. Słowo w słowo.
Do tego mam siostrę, która jest szczuplutka i sto razy ładniejsza ode mnie

Ja ciagle sobie powtarzam, ze nie warto tak porownywac siebie z innymi, tym bardziej z tymi najblizszymi, bo to wywoluje negatywne emocje, ale jakos trudno przestac to robic. Gdy kogos spotykam to najpierw widze, ze ta osoba jest szczuplejsza ode mnie o jakies 100 razy... wiem glupie to jest.

Napisane przez madame_apple

hej
Przykro mi strasznie, że od dziecka byłaś krytykowana. Taka krytyka ma okropne skutki i później ciężko jest zacząć się postrzegać w pozytywnym świetle. Ile masz lat? Wiesz, mnie też krytykowano i bardzo się tym przejmowałam. Za bardzo. Też robiono ze mnie "ofiarę losu". Ale wmawiałam, wmawiałam i wmówiłam sobie, że żyję dla SIEBIE i wcale nie muszę przejmować się wszystkim co myślą i mówią o mnie inni (nawet rodzina!), ich ocenami i oczekiwaniami. Delikatnie mówiąć - wisi mi to i powiewa. Wiem co chcę zrobić, wiem jak chcę to zrobić i staram się chodzić własną drogą.

A co do Twoich wymiarów, to wydają mi się jak najbardziej w porządku

Mi tez jest przykro z tego powodu i nie raz mialam z tego powodu spiecia z rodzenstwem. Ja mam 17 lat (w tym roku koncze 18). Staram nie zwracac uwagi na to co mowia, tylko robic swoje, ale takie slowa bola . Chcialabym uslyszec np. od swojej siostry jakąs pochwale a nie tylko krytyke

[klaustrofobia]

Mmmm. To teraz kolej na mnie ^^'
Kompleksy mam, nie ukrywam. Ale jest z nimi różnie. Czasem odczuwam je mocniej, a czasem słabiej. Mimo to, zdaje sobie sprawe z tego, ze mam ladny brzuch, nóżki, tylek i oczka.

[marika22]

Napisane przez klaustrofobia

Mmmm. To teraz kolej na mnie ^^'
Kompleksy mam, nie ukrywam. Ale jest z nimi różnie. Czasem odczuwam je mocniej, a czasem słabiej. Mimo to, zdaje sobie sprawe z tego, ze mam ladny brzuch, nóżki, tylek i oczka.

Hello!! Witamy wśród pogrążonych... w moim wypadku jest tak, że znam swoje atuty, ale... nie jestem osobą, która lubi nosić obcisłe bluzeczki, krótkie spódniczki, szpilki i takie tam... ale ostatnio będąc w pubie uświadomiłam sobie jak głęboki dekold działa na facetów (zdecydowałam się na to bo chciałam to w końcu sprawdzić). No i... ktoś w końcu zwrócił na mnie uwagę!! Od wczoraj myślę o tym, żeby zacząć ubierać się bardziej kobieco i seksownie (nie do przesady), podkreślając w sobie to co mam ładne. Może to jakaś metoda na dowartościowanie się...??

[Cocotte]

Napisane przez marika22

Hello!! Witamy wśród pogrążonych... w moim wypadku jest tak, że znam swoje atuty, ale... nie jestem osobą, która lubi nosić obcisłe bluzeczki, krótkie spódniczki, szpilki i takie tam... ale ostatnio będąc w pubie uświadomiłam sobie jak głęboki dekold działa na facetów (zdecydowałam się na to bo chciałam to w końcu sprawdzić). No i... ktoś w końcu zwrócił na mnie uwagę!! Od wczoraj myślę o tym, żeby zacząć ubierać się bardziej kobieco i seksownie (nie do przesady), podkreślając w sobie to co mam ładne. Może to jakaś metoda na dowartościowanie się...??

Myślę, że to jest świetna okazja na dowartościowanie się . Wkońcu tą zmiane stylu możemy potraktować jako pierwszy krok do lepszej samoakceptacji.

[marika22]

Napisane przez Cocotte

Myślę, że to jest świetna okazja na dowartościowanie się . Wkońcu tą zmiane stylu możemy potraktować jako pierwszy krok do lepszej samoakceptacji.

Tak, szczególnie po tym co ostatnio usłyszałam od tego kolesia, o którym chcę zapomnieć, ale nie mogę, bo on chce się przyjaźnić!!! Nawet był u mnie wczoraj...

[ally701]

Napisane przez Cocotte

Ja ciagle sobie powtarzam, ze nie warto tak porownywac siebie z innymi, tym bardziej z tymi najblizszymi, bo to wywoluje negatywne emocje, ale jakos trudno przestac to robic. Gdy kogos spotykam to najpierw widze, ze ta osoba jest szczuplejsza ode mnie o jakies 100 razy... wiem glupie to jest.

dokładnie. Ja mam coś takiego, że idąc ulicą porównuję się do każdej dziewczyny. Czasem wydaje mi się, że to jest nienormalne. Widząc chudą dziewczynę mówię sobie: 'jakie ona ma fajne nogi, ma boskie ramiona i ten brzuszek'. A wszystko z powodu moich wielkich ud, niezbyt pięknego brzuszka i boczków oraz szerokich ramion. Jestem na diecie, bo nie lubię siedziec bezczynnie, ale większych rezultatów nie widzę o ja zakompleksiona...
Zawsze siebie pocieszam, widząc takie za szczuplutkie dziewczyny, że przynajmniej facet się o mnie nie poobija w łóżku

Napisane przez marika22

Hello!! Witamy wśród pogrążonych... w moim wypadku jest tak, że znam swoje atuty, ale... nie jestem osobą, która lubi nosić obcisłe bluzeczki, krótkie spódniczki, szpilki i takie tam... ale ostatnio będąc w pubie uświadomiłam sobie jak głęboki dekold działa na facetów (zdecydowałam się na to bo chciałam to w końcu sprawdzić). No i... ktoś w końcu zwrócił na mnie uwagę!! Od wczoraj myślę o tym, żeby zacząć ubierać się bardziej kobieco i seksownie (nie do przesady), podkreślając w sobie to co mam ładne. Może to jakaś metoda na dowartościowanie się...??

również nie lubię nosic takich ciuchów. Zdecydowanie wolę styl sportowy, ale gdy założe na siebie spódniczkę to widzę wielu panów, którzy się za mną oglądają. Chyba to na nich działa.

Jeszcze wam opowiem moją krótką historię z wakacji. Byłam nad jeziorem ze znajomymi i przyjechali też znajomi, których osobiście nie znałam. Polubiłam jednego i dobrze mi się z nim gadało. Tak siedzimy sobie wszyscy przy stole, a on do mnie: ' wiesz co? Z Ciebie jest taki mały pączuszek... ale bardzo ładny'. Po tych słowach myślałam, że padnę Trochę się załamałam, ale w rezultacie to olałam.

[imposing]

Skromnie spytam : moge się dołączyć?
Bo przecież ja któregoś pięknego dnia zwariuję. ;|

[agggunia]

Napisane przez imposing

Skromnie spytam : moge się dołączyć?
Bo przecież ja któregoś pięknego dnia zwariuję. ;|

Jasne, witamy

Ja postanowiłam sobie wczoraj, że kończę z wszystkimi redukcjami, kompleksami i zaczynam lubić siebie. Ale tak naprawdę

[marika22]

Napisane przez agggunia

Jasne, witamy

Ja postanowiłam sobie wczoraj, że kończę z wszystkimi redukcjami, kompleksami i zaczynam lubić siebie. Ale tak naprawdę

A to jest możliwe?? - tak naprawdę lubić siebie, nagle i do końca życia...? ja ostatnio bardzo źle oceniam siebie

[agggunia]

Napisane przez marika22

A to jest możliwe?? - tak naprawdę lubić siebie, nagle i do końca życia...? ja ostatnio bardzo źle oceniam siebie

Nie wiem, ale spróbuję co mi szkodzi
Też mam niską samoocenę, ale doszłam do wniosku, że mam już dość tego użalania...

[klaustrofobia]

Też ostatnimi czasy tak stwierdziłam. Zamiast patrzenia w lustro i myślenia sobie: " O Boże jaka ja jestem brzydka/gruba/ohydna/okropna". Czas zacząć coś robić, aby zakryć niedoskonałości swego ciała, a wyeksponować atuty. Zawsze można też pomyśleć: " No dobra, nie jestem pięknością, ale też nie wyglądam jak ona/on." To działa

[marika22]

A ja zaczęłam ćwiczyć. To poprawia mi humor i mam świadomość, że robię coś dla siebie. Poza tym wychodzę na spacery, oglądam zachody słońca, robię zdjęcia. Skupiam się na sobie... potrzebuję tego po tym wszystkim co usłyszałam na swój temat.

[imposing]

Napisane przez agggunia

Jasne, witamy

Ja postanowiłam sobie wczoraj, że kończę z wszystkimi redukcjami, kompleksami i zaczynam lubić siebie. Ale tak naprawdę

powodzenia.
ja jak narazie zwalczam manie porównywania siebie do innych : ona jest ładniejsza, fajniejsza, lepsza w tym i w tym albo co gorsze chudsza.

[ewelciaa144]

Napisane przez imposing

powodzenia.
ja jak narazie zwalczam manie porównywania siebie do innych : ona jest ładniejsza, fajniejsza, lepsza w tym i w tym albo co gorsze chudsza.

wiesz, ze kiedyś też tak często robiłam? Co wyszłam na miasto, albo do szkoły to od razu patrzyłam na inne dziewczyny i porównywałam się do nich. Ale po pewnym czasie kumpela uświadomiła mi, że przecież każdy jest inny, nikt nie będzie nigdy idealny. I jakoś tak przestałam zwracać na to uwagę, czy ktoś jest ode mnie chudszy, ma ładniejsze ciuchy etc. Bo przecież na pewno ktoś porównuje się do nas i też nam czegoś zazdrości

[agggunia]

Napisane przez imposing

powodzenia.
ja jak narazie zwalczam manie porównywania siebie do innych : ona jest ładniejsza, fajniejsza, lepsza w tym i w tym albo co gorsze chudsza.

Oj, też to mam, ale próbuję się wyleczyć xD

Napisane przez ewelciaa144

wiesz, ze kiedyś też tak często robiłam? Co wyszłam na miasto, albo do szkoły to od razu patrzyłam na inne dziewczyny i porównywałam się do nich. Ale po pewnym czasie kumpela uświadomiła mi, że przecież każdy jest inny, nikt nie będzie nigdy idealny. I jakoś tak przestałam zwracać na to uwagę, czy ktoś jest ode mnie chudszy, ma ładniejsze ciuchy etc. Bo przecież na pewno ktoś porównuje się do nas i też nam czegoś zazdrości

Święte słowa

[imposing]

ups.. coś co uważałam za moją zalete chyba okazało się nią nie być.
Mam duże, brązowe oczy. Uważałam że są ładne, aż do dzisiaj. ;//
Świetne dostałam przezwisko: żaba.
że niby mam takie wielkie , wytrzeszczone oczy?

[ally701]

Napisane przez imposing

ups.. coś co uważałam za moją zalete chyba okazało się nią nie być.
Mam duże, brązowe oczy. Uważałam że są ładne, aż do dzisiaj. ;//
Świetne dostałam przezwisko: żaba.
że niby mam takie wielkie , wytrzeszczone oczy?

kto Ci tak powiedział? Chyba osoba, która Ci zazdrości tych oczu. Też mam duże oczy i kiedyś mnie nazywano żabą, ale później wiele osób mi mówiło, że mam bardzo ładne oczy. Nie warto się przejmowac zdaniem jednej osoby. Nie warto również zmieniac zdanie przez głupi komentarz innej osoby. Więc po prostu nie przejmuj się jeśli uważasz, że masz ładne oczy to na pewno tak jest

[imposing]

Napisane przez ally701

kto Ci tak powiedział? Chyba osoba, która Ci zazdrości tych oczu. Też mam duże oczy i kiedyś mnie nazywano żabą, ale później wiele osób mi mówiło, że mam bardzo ładne oczy. Nie warto się przejmowac zdaniem jednej osoby. Nie warto również zmieniac zdanie przez głupi komentarz innej osoby. Więc po prostu nie przejmuj się jeśli uważasz, że masz ładne oczy to na pewno tak jest

dziękuje.
dobra, koniec ze staniem przed lustrem i patrzeniem czy serio są takie "żabie".
Są ładne i niech zazdroszczą

[marika22]

Moja siostra spotyka się z tym kimś Wiem, że spędzili ze sobą cały weekend... miałam strasznego doła w piątek. Ale udało mi się jakoś to przetrwać. Wyszłam z domu, spotkałam się z ludźmi, których do tej pory znałam tylko przez internet. Świetnie się bawiliśmy, usłyszałam wiele miłych słów od nich, co mnie troszkę pokrzepiło, że nie jest tak źle ze mną.
W piątek idę do fryzjera niedługo zacznę chodzić na basen Planuję wyjazd do Francji. Muszę coś robić, żeby nie marnować czasu i nie myśleć o sobie źle.

[agggunia]

Oj, ale tu pustki...
Ech, sama zaniedbałam ostatnio ten wątek.

Już po egzaminach. Humor o niebo lepszy, samoakceptacja też mam sto razy więcej czasu i mniej smutków. Wszytko zaczyna się powolutku układać. A ja zaczynam cieszyć się życia i nie przejmować głupimi kompleksami... Mam nadzieję, że sytuacja utrzyma się jeszcze długo. Wychodzę ze znajomymi, na spacery i to mi naprawdę pomaga w zabijaniu kompleksów. Więc dziewczyny nie siedzieć w domu, tylko raz dwa wychodzić na zewnątrz, jeśli nie z przyjaciółmi, to na samotny spacer z mp3

[Cocotte]

hej!! No ja też dawno nie zaglądałam na ten wątek, ale to też z powodu braku czasu. Nawet nie za bardzo zwaracam uwagi na siebie, tzn. nie interesuje mnie ostatnio jak wyglądam i nie myśle ciągle o swoich kompleksach. I wiecie co? - moje samopoczucie ogólnie wzrosło. Niby nie mam na nic czasu i jestem zmęczona, ale tak jakoś lżej w środku jest.
Tylko ostatnio ze spaniem mam problemy. Troszke mnie to męczy, bo nawet przez 1,5 godziny się męcze, żeby usnąć i nic i ciągle się budze w ciągu nocy. Ehhh... nie ma to jak nerwica+szkoła...