NERWICA NATRĘCTW, inne nerwica

[intransitive]

u mnie już mija 9 miesięcy odkąd pojawiły się te myśli. I wiecie co? Mogę się uznać za niemal osobę zdrową Niestety natręctwa się czasem pojawiają, np. podczas seksu ale już umiem z nimi walczyć

[vesna84]

Napisane przez intransitive

u mnie już mija 9 miesięcy odkąd pojawiły się te myśli. I wiecie co? Mogę się uznać za niemal osobę zdrową Niestety natręctwa się czasem pojawiają, np. podczas seksu ale już umiem z nimi walczyć

cieszę sie bardzo...
ja też mam nadzieję, że wkrótce je pokonam.

[gonka23]

Napisane przez vesna84

gratuluję zaręczyn
mnie też ta myśl pojawiła się nagle. i totalnie zawładnęła moim życiem.myślę o tym non-stop. po terapi jest juz troszkę lepiej, ale to nie to co było kiedyś
z seksem miałam to samo, nie miałam ochoty, to zaraz pojawiła się myśl..pewnie jestes lesbijka...

Dziekuje .
Ja sie tak tylko zastanawiam czy kiedys jeszcze bedzie jak bylo kiedys. Tesknie za tym jak bylam szczesliwa. Czuje sie tak jakby ktos mnie chcial ukarac, za to wszystko ukladalo mi sie tak jak chcialam. A moze sama postanowilam siebie ukarac. Po prostu bylam taka szczesliwa, ze zaczelam sie zastanawiac kiedy to sie skonczy, co sie stanie no i mam...

Jak dlugo jestes juz na terapii? I czy bierzesz jakies leki? Przepraszam jesli pisalas juz, a ja nie doczytalam.

[vesna84]

Napisane przez gonka23

Jak dlugo jestes juz na terapii? I czy bierzesz jakies leki? Przepraszam jesli pisalas juz, a ja nie doczytalam.

terapia trwa juz czwarty miesiąc, oprócz tego wspomagam się tabletkami (seroxat) one mnie bardzo wyciszyły. kiedyś moje ataki paniki i histerii były nie do zniesienia

moja terpeutka uważa, że takimi myślami karam sama siebie. karam sie za to, że mój Tz jeszcze nie myśli o ślubie ze mną (jesteśmy razem od 6 lat), wolę więc myśleć że ze mna jest coś nie tak (np. jestem homo) a nie z nim. zawsze go idealizowałam bardzo.

[gonka23]

Napisane przez vesna84

terapia trwa juz czwarty miesiąc, oprócz tego wspomagam się tabletkami (seroxat) one mnie bardzo wyciszyły. kiedyś moje ataki paniki i histerii były nie do zniesienia

moja terpeutka uważa, że takimi myślami karam sama siebie. karam sie za to, że mój Tz jeszcze nie myśli o ślubie ze mną (jesteśmy razem od 6 lat), wolę więc myśleć że ze mna jest coś nie tak (np. jestem homo) a nie z nim. zawsze go idealizowałam bardzo.

Ciekawe co bylo powodem, ze u mnie pojawily te mysli. Boje sie jutra wiesz, ze bedzie jeszcze gorzej, albo ze jutro stwierdze, ze to nie mysli tylko, ale ze ja naprawde nie chce z nim juz byc. ciazko mi, zwlaszcza teraz jak sie zareczylismy. dlaczego czlowiek sam sobie potrafi wmowic jakies bzdury.

[vesna84]

ta choroba jest bardzo sprytna. ja miałam już takie doły, że zaczynałam wierzyć w to wszystko o czym myśle. i wtedy popadałam w jeszcze większy dół. to tak zwane błedne koło....trudno się z tego wydostać, ale trzeba próbować.

[gonka23]

Napisane przez vesna84

ta choroba jest bardzo sprytna. ja miałam już takie doły, że zaczynałam wierzyć w to wszystko o czym myśle. i wtedy popadałam w jeszcze większy dół. to tak zwane błedne koło....trudno się z tego wydostać, ale trzeba próbować.

Tylko gdzie ja mam sie zglosic po pomoc? Gdybym byla w PL to pewnie poszlabym do psychologa czy tez na terapie. Tam mam rodzine, ktora by mi pomogla. a tu?
I co mam powiedziec TZtowi? Jak mam mu wytlumaczyc, ze Go kocham i ze chce zostac jego zona i miec dzieci z nim, a placze dlatego, ze jestem chora?

[Surimi]

dziewczyny tak czytam nadal i sama sie zastanawiamchyba od czego te mysli sie zaczyly moze byl w naszym zyciu taki moment kiedy zwatpilysmy w caly swia moze ktos nas zranil a nie pamietamy o tym.. sprobujcie sobie to przypomniec ja pamietam chyba juz od kiedy mam takie stany ....do Vesny-ja tez jestem 6 lat z tz i tez czekam na zareczyny co do homoseksualizmu to lapie sie na tym ze mysle o dziewczynach ze pewnie bylo bymi z nimi duzo lepiej niz z nimnie martw sie kazdy jest biseksualny tylko nie wszyscy o tym mysla

[Lena_20]

kurcze,te natrety to sa paskudne... Ciesze sie,ze mi minely juz dawno temu... Ale co z tego jak wszystko inne zostalo..

gonka,bylas z tym u psychiatry?


surimi - ja wiem od czego sie zaczelo... ale nie bede opisywac bo po co do tego wracac...wiem tylko,ze mialam moze z 6 lat. Potem wrocilo po kilku latach... Mam sstraszne wyrwy w pamieci ale pamietam co ze mna bylo i czego sie balam.. Zreszta pisalam o tym juz w tym watku .

[Surimi]

Napisane przez gonka23

Tylko gdzie ja mam sie zglosic po pomoc? Gdybym byla w PL to pewnie poszlabym do psychologa czy tez na terapie. Tam mam rodzine, ktora by mi pomogla. a tu?
I co mam powiedziec TZtowi? Jak mam mu wytlumaczyc, ze Go kocham i ze chce zostac jego zona i miec dzieci z nim, a placze dlatego, ze jestem chora?

sprobuj moze zadzwonic do jakiegos terapeuty w polsce zeby przepisal ci chwilowa recepte na jakies delikatniejsze leki..rodzice by ja odebrali i wyslali tobie te leki paczka..lepiej poczekac chwile niz sie meczyc tak dlugo jak masz zamiar tam byc?? jesli nie znasz zadnego terpeuty to podam ci nr do dobrej pani psycholog napewno ci pomoze,bo sie dzieciaku zameczysz tam sama

[Surimi]

sory lenka nie czytalam calego watku ja tez mialam przykre doswiadczenia i tez chyba nie jestem gotowa pisac o tym kazdemu moze wyjatkowej osobie ktora mnie zrozumie??

[Surimi]

kurcze tylko czemu same sie nakrecamy ???moze powinnysmy sie cieszyc z tego co mamy??

[Lena_20]

Napisane przez gonka23

Tylko gdzie ja mam sie zglosic po pomoc? Gdybym byla w PL to pewnie poszlabym do psychologa czy tez na terapie. Tam mam rodzine, ktora by mi pomogla. a tu?
I co mam powiedziec TZtowi? Jak mam mu wytlumaczyc, ze Go kocham i ze chce zostac jego zona i miec dzieci z nim, a placze dlatego, ze jestem chora?

Musisz z nim szczerze pogadac i powiedziec co sie z Toba dzieje,razem bedzie wam,Tobie latwiej..
No tak z tymi lekami to nie tak latwo... Tak na pałe to nikt nie przepisze leku,bo nie zna histori choroby i nie wiadomo co przepisac... A po lagodne to isc nie warto,to tak samo mozna sobie melisy zaparzyc... Tyle to da... Musialabys sie wybrac osobiscie..

[vesna84]

Napisane przez gonka23

Tylko gdzie ja mam sie zglosic po pomoc? Gdybym byla w PL to pewnie poszlabym do psychologa czy tez na terapie. Tam mam rodzine, ktora by mi pomogla. a tu?
I co mam powiedziec TZtowi? Jak mam mu wytlumaczyc, ze Go kocham i ze chce zostac jego zona i miec dzieci z nim, a placze dlatego, ze jestem chora?

powiem tak; mój Tż wie o wszystkim.bardzo trudno było mi o tym wszystkim mu opowiedzieć. ale cóż nie chcę mieć przed nim żadnych tajemnic.
poza tym widział, że jest ze mną bardzo źle, i zadawał duzo pytań. pomijam juz fakt, ze faceci nie rozumieja czegoś takiego jak np. natrętne myśli, depresja itd.
wspiera mnie, ale woli o tym nie rozmawiać (w sumie od tego mam terapeutkę)

Napisane przez Surimi

dziewczyny tak czytam nadal i sama sie zastanawiamchyba od czego te mysli sie zaczyly moze byl w naszym zyciu taki moment kiedy zwatpilysmy w caly swia moze ktos nas zranil a nie pamietamy o tym.. sprobujcie sobie to przypomniec ja pamietam chyba juz od kiedy mam takie stany ....do Vesny-ja tez jestem 6 lat z tz i tez czekam na zareczyny co do homoseksualizmu to lapie sie na tym ze mysle o dziewczynach ze pewnie bylo bymi z nimi duzo lepiej niz z nimnie martw sie kazdy jest biseksualny tylko nie wszyscy o tym mysla

dzięki, za słowa pocieszenia... cóż może rzeczywiście wszyscy są biseksualni, ale ja wybrałam mojego Tż i chce być z nim, a te myśli poddają w watpliwość moje pragnienia. ech... co za koszmar

[Surimi]

dzięki, za słowa pocieszenia... cóż może rzeczywiście wszyscy są biseksualni, ale ja wybrałam mojego Tż i chce być z nim, a te myśli poddają w watpliwość moje pragnienia. ech... co za koszmar[/quote]

dziecinko nie martw sie kiedys jak bede miala wiecej czasu to ci opowiem jakie zabawne historie wynikaja z naszej biseksualnosci..a to ze wybrafas faceta-bardzo zdrowoja tez wole mojego faceta niz jakas pania biedronke trzymajmy sie wszystkie razem a swiat bedzie lepszy bo przynajmniej wiemy ze jest grupa ludzi ktora nas rozumie,i wie ze nasze nastroje nie sa jakas fanaberia

[vesna84]

Napisane przez Surimi

dziecinko nie martw sie kiedys jak bede miala wiecej czasu to ci opowiem jakie zabawne historie wynikaja z naszej biseksualnosci..a to ze wybrafas faceta-bardzo zdrowoja tez wole mojego faceta niz jakas pania biedronke trzymajmy sie wszystkie razem a swiat bedzie lepszy bo przynajmniej wiemy ze jest grupa ludzi ktora nas rozumie,i wie ze nasze nastroje nie sa jakas fanaberia

oki, będę czekać na te historie
ja tez ostatnio zaczełam się śmiać, bo pomyślałam; kobieta wiedziałaby dlaczego slub jest dla mnie ważny...
na początku mnie to przeraziło, ale moja terapeutka, mi wytłumaczyła, że przeciez to prawda. kobiety poprostu takie rzeczy rozumieja.
a i jeszcze wazna sprawa, tekst mojej terapeutki; myśli nie oznaczaja skłonności!

[gonka23]

Nie bylam u psychiatry, generalnie to nie bylam u zadnego lekarza z tym. Powiem szczerze, ze myslalam raczej, ze to przejdzie samo. Tak jak przyszlo nagle, tak samo sie skonczy. No i troche ucichlo. Bo byl miesiac kiedy plakalam dzien w dzien i dopiero po codziennej rozmowie z moja siostra potrafilam sie uspokoic.

Tz wiedzial, ze cos sie dzieje, ale myslal raczej, ze mam dolek, jak to w zimie, pogoda do niczego, to humor tez. Kiedy mu powiedzialam, ze to cos powazniejszego moze byc, bo nie umiem sobie z tym poradzic, to sie zmartwil, ale dalej tylko mowil, ze przeciez to Twoje mysli, wiec musisz nad nimi panowac. I do tej pory nie moze zrozumiec, ze ja nie mam na to wiekszego wplywu. Bo Go kocham i chce z nim byc, a potem pojawia sie mysl, a jakby to bylo jakbym mu powiedziala zaraz, ze go zostawiam. Zabijaja mnie te mysli, powoli, ale skutecznie.

Boje sie, ze moj zwiazek sie skonczy. Ze albo ja w koncu uwierze w to co sie dzieje w mojej glowie i odejde, albo on mnie zostawi. Powiedzial mi przez telefon przed chwila, ze to mial byc szczesliwy czas dla nas, przedwczoraj sie zareczylismy w koncu, a ja placze i zastanawiam sie i rozmyslam i placze jeszcze wiecej. A co jesli to nie choroba? co jesli ja naprawde Go nie chce juz? Ratunku.

[Surimi]

gonkanie smuc sie bedzie dobrze to chwilowe..gdybys go nie kochala to nie przyjelabys od niego pierscineczkanie zalamuj sie to pewnie depresja cie dopadla i tyle ale musisz isc lub skontaktowac sie z terapeuta bo sama nie dasz rady..wiesz??ale pamietaj ze my bedziemy z toba i rozumiemy cie swietnietrzymaj sie


do vessyprzesle ci kiedys te historie ale teraz to juz nie bo zaraz prace koncze i ide na zkupy co by mi smiercionosne mysli po glowie nie chodzily a przeviez w nowych ciuchach to mumierac sie nie chce no nie???

[Lena_20]

Napisane przez gonka23

Nie bylam u psychiatry, generalnie to nie bylam u zadnego lekarza z tym. Powiem szczerze, ze myslalam raczej, ze to przejdzie samo. Tak jak przyszlo nagle, tak samo sie skonczy. No i troche ucichlo. Bo byl miesiac kiedy plakalam dzien w dzien i dopiero po codziennej rozmowie z moja siostra potrafilam sie uspokoic.

Tz wiedzial, ze cos sie dzieje, ale myslal raczej, ze mam dolek, jak to w zimie, pogoda do niczego, to humor tez. Kiedy mu powiedzialam, ze to cos powazniejszego moze byc, bo nie umiem sobie z tym poradzic, to sie zmartwil, ale dalej tylko mowil, ze przeciez to Twoje mysli, wiec musisz nad nimi panowac. I do tej pory nie moze zrozumiec, ze ja nie mam na to wiekszego wplywu. Bo Go kocham i chce z nim byc, a potem pojawia sie mysl, a jakby to bylo jakbym mu powiedziala zaraz, ze go zostawiam. Zabijaja mnie te mysli, powoli, ale skutecznie.

Boje sie, ze moj zwiazek sie skonczy. Ze albo ja w koncu uwierze w to co sie dzieje w mojej glowie i odejde, albo on mnie zostawi. Powiedzial mi przez telefon przed chwila, ze to mial byc szczesliwy czas dla nas, przedwczoraj sie zareczylismy w koncu, a ja placze i zastanawiam sie i rozmyslam i placze jeszcze wiecej. A co jesli to nie choroba? co jesli ja naprawde Go nie chce juz? Ratunku.

Widzisz? To Ci niszczy zycie. A gdybys nie chciala z nim byc i go nie kochala to by Cie juz przy nim dawno nie bylo.. Wiadomo,ze trudno jest zrozumiec cos komus kto czegos podobnego nie przeszedl... Musisz z tym isc do lekarz,bo sama nie dasz sobie rady...To Cie zje.. samo to nie minie.. A tam gdzie jestes nie mozesz isc do lekarza?

[gonka23]

Napisane przez Lena_20

Widzisz? To Ci niszczy zycie. A gdybys nie chciala z nim byc i go nie kochala to by Cie juz przy nim dawno nie bylo.. Wiadomo,ze trudno jest zrozumiec cos komus kto czegos podobnego nie przeszedl... Musisz z tym isc do lekarz,bo sama nie dasz sobie rady...To Cie zje.. samo to nie minie.. A tam gdzie jestes nie mozesz isc do lekarza?

Tutaj jest ciezko jesli chodzi o specjalistow. Do niedawna nie bylo mozliwosci dostac sie do dentysty. Do ginekologa do tej pory nie moge sie dostac, bo lekarz 1 kontaktu (ja go bym tak nazwala) leczy Cie na wszystko. Myslalam o tym zeby isc do lekarza, ale boje sie, ze mnie nie zrozumie. I nie chodzi tu o jezyk, bo z tym nie mam problemu. Raczej o to, ze nie bedzie wiedzial o co mi chodzi. I ze sam mi przepisze jakies tablety albo cos, a ja nie chce sie truc jesli on nie jest specjalista.

[Lena_20]

Napisane przez gonka23

Tutaj jest ciezko jesli chodzi o specjalistow. Do niedawna nie bylo mozliwosci dostac sie do dentysty. Do ginekologa do tej pory nie moge sie dostac, bo lekarz 1 kontaktu (ja go bym tak nazwala) leczy Cie na wszystko. Myslalam o tym zeby isc do lekarza, ale boje sie, ze mnie nie zrozumie. I nie chodzi tu o jezyk, bo z tym nie mam problemu. Raczej o to, ze nie bedzie wiedzial o co mi chodzi. I ze sam mi przepisze jakies tablety albo cos, a ja nie chce sie truc jesli on nie jest specjalista.

I nie ma tam zadnego psychiatry?? A do polski sie nie zbierasz na wakacje?

[gonka23]

Napisane przez Lena_20

I nie ma tam zadnego psychiatry?? A do polski sie nie zbierasz na wakacje?

Jade za 3 tygodnie. I chce umowic sie na wizyte. Boje sie. Nie wiem czego bardziej.

[Lena_20]

Napisane przez gonka23

Jade za 3 tygodnie. I chce umowic sie na wizyte. Boje sie. Nie wiem czego bardziej.

Aaa... No to bardzo dobrze. I nie boj sie bo nie ma czego.. Potem bedzie tylko lepiej

[gonka23]

Napisane przez Lena_20

Aaa... No to bardzo dobrze. I nie boj sie bo nie ma czego.. Potem bedzie tylko lepiej

Dzieki, uspokoilas mnie, a to bardzo trudne ostatnio .

[Lena_20]

Napisane przez gonka23

Dzieki, uspokoilas mnie, a to bardzo trudne ostatnio .

Ciesze sie... zajmij mysli czyms przyjemnym,nie daj dochodzic tamtym i jakos wytrwasz te 3 tyg. pojdziesz do lekarza i wszystko bedzie git majonez..

[gonka23]

Napisane przez Lena_20

Ciesze sie... zajmij mysli czyms przyjemnym,nie daj dochodzic tamtym i jakos wytrwasz te 3 tyg. pojdziesz do lekarza i wszystko bedzie git majonez..

Ze git majonez bedzie od razu to troche nie wierze , ale na pewno wakacje mi troche pomoga. Mam tylko nadzieje, ze moj Tz choc troche zrozumie co sie ze mna dzieje. Nie chce Go zranic.

[vesna84]

Napisane przez gonka23

Ze git majonez bedzie od razu to troche nie wierze , ale na pewno wakacje mi troche pomoga. Mam tylko nadzieje, ze moj Tz choc troche zrozumie co sie ze mna dzieje. Nie chce Go zranic.

potrzeba cierpliwości...

[Lena_20]

od razu nic sie nie dzieje... ale z czasem bedzie coraz lepiej... cierpliwosci...a facet zrozumie... w koncu chyba tępy nie jest... daj mu poczytac w internecie cos na ten temat,pomagaj mu zrozumiec...

[perelka20]

Kurcze juz w piatek ide wreszcie do psychiatry, zobaczymy co powie, ju sie boooooje!!!
bo jak mi on nie pomoze to po mnie!

[vesna84]

Napisane przez perelka20

Kurcze juz w piatek ide wreszcie do psychiatry, zobaczymy co powie, ju sie boooooje!!!
bo jak mi on nie pomoze to po mnie!

witaj perełko,
to dobrze, ze idziesz do lekarza. nie bój sie, poprostu mu powiedz, jak sie sprawy mają.

dalej jest tak samo??żle sie czujesz??