Boomersi, iksy, millenialsi, pokolenie z. ...

[MiamiGlow]

Napisane przez Pusheen_

No i "najnowsza", najbardziej świeża generacja, która dopiero "wchodzi na rynek",czyli pokolenie Z, urodzone po roku 1995.

Jestem z 94. Nie sądziłam, że to aż tak blisko pokolenia Z. Myślę, że największe zmiany mogą odczuć osoby urodzone po 2000 roku, oni chyba już nie mieli okazji doświadczyć świata bez technologii do wszystkiego. Ja jeszcze pamiętam szukanie słów w książkowych słownikach i jak nie było Internetu.



Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

---------- Dopisano o 21:37 ---------- Poprzedni post napisano o 21:37 ----------

Ale mają na przykład dzieciństwo z covid. Nie zazdroszczę.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[kaledonia]

Napisane przez chimay

Albo jeszcze przepisy z gazet. To z nich pochodziły ewentualne nowości kulinarne. To zresztą pamiętam dobrze, kiedy w czasach nastoletnich przedinternetowych brałam się za kucharzenie. W domu było pudełko z gazetami, powycinane przepisy i z nich się korzystało.

Za to nie mam pojęcia, jakim cudem podczas mojej pierwszej samodzielnej wyprawy do stolicy byłam w stanie poruszać się komunikacją miejską. Chyba było rozpytywanie wcześniej wśród znajomych, którzy bywali w W-wie i podali mi nazwy przystanków i numery autobusów.

Wysokie Obcasy i ich rubryka kulinarna, pamiętam ciasto marchewkowe, o którym wcześniej nie słyszałam.

[980cf4958a6e724c916e7adb24f4c6159aa2df82_65d7e02c47328]

Napisane przez MiamiGlow

Jestem z 94. Nie sądziłam, że to aż tak blisko pokolenia Z. Myślę, że największe zmiany mogą odczuć osoby urodzone po 2000 roku, oni chyba już nie mieli okazji doświadczyć świata bez technologii do wszystkiego. Ja jeszcze pamiętam szukanie słów w książkowych słownikach i jak nie było Internetu.



Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

---------- Dopisano o 21:37 ---------- Poprzedni post napisano o 21:37 ----------

Ale mają na przykład dzieciństwo z covid. Nie zazdroszczę.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Ja też 94. Z komputerem miałam styczność od podstawówki, pamiętam gry platformówki i wchodzenie na czaty. Komórkę miałam w sumie jako jedna z pierwszych osób w klasie - w 2. klasie podstawówki, Nokię z czarno-białym wyświetlaczem. Komputer w domu rodzice kupili, kiedy byłam w 4. klasie. Za to internet w telefonie miałam dopiero na studiach. W 2015 pojechałam na Erasmusa i jakoś funkcjonowałam tam bez internetu w telefonie, teraz sobie tego nie wyobrażam, ale wtedy jakos sobie radziłam, chociaż za pierwszym razem się zgubiłam z tego powodu i błądziłam po mieście, szukając mieszkania, w którym miałam się zameldować.
W liceum, czyli lata 2010-13 nie używałam internetu praktycznie w ogóle, bo mieszkałam w internacie, w którym nie było wifi. Jak było coś potrzebne do szkoły, to trzeba było zarezerwować komputer w specjalnym pokoju. Na studiach już nie wyobrażałam sobie nauki bez internetu.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Pusheen_]

Ja z rozrzewnieniem wspominam prenumerowanie "Filipinki".Te chwile, kiedy przychodzil świeży numer, w folii albo papierowej kopercie...To było jak święto. Pamiętam, że potem ta gazeta, jak wiele innych przeszła niezły tuning, przede wszystkim wizualny, ale nie tylko - spadła też jakość artykułów i ta gazeta już nigdy nie była taka jak wcześniej.

Pamiętam też "Dziewczynę" i nieszczęsnego "Twista", który pewnie przyszedł do nas z USA i był boleśnie glupkowaty i infantylny.

O "Bravo" i innych "Popcornach" już nawet nie wspominam, w sumie nigdy ich nie lubiłam, poza tym "Love story" w środku.

"Cosmopolitan" czytałam pierwszy raz u kuzynki na wakacjach na wsi. Ona miała całą gorke "Cosmo" pożyczona od koleżanki i chociaż w sumie nie byłam jakoś zachwycona tą gazetą, to jednak czytalam ja z nudów i byłam zaskoczona, że nie jest to taki śmietnik mimo wszystko.
Ale może to kwestia zbyt młodego wieku, że nie mogłam tego dobrze ocenić albo faktycznie "Cosmo" miało wtedy trochę wyższy poziom .

Za to okładki Cosmo podobały mi się zawsze .

Prenumerowalam też miesięcznik "Film".

Miło też wspominam sluchanie u kuzynki Radia Zet, zwłaszcza nocnych audycji, ale to wręcz czasy prehistoryczne, kiedy nawet taka stacja miała jakiś poziom.filipinka-postepowac-z-humorzastym-facetem-piszczac-346291362.jpg8.jpg05c16a6c20c04338ab6f9d12dc34f582--anna-cosmo.jpgcosmo-07-2013.jpgdziewczyna-12-grudzien-2007-warszawa-299066217.jpg

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[980cf4958a6e724c916e7adb24f4c6159aa2df82_65d7e02c47328]

"Co on czuje, kiedy zostawiasz u niego szczoteczkę" - zachwycił mnie ten tytuł

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[2f6abb6d3878858271ffdb3efd65c95d1f4fde9b_623d0cb3af0b6]

Napisane przez chimay

Albo jeszcze przepisy z gazet. To z nich pochodziły ewentualne nowości kulinarne. To zresztą pamiętam dobrze, kiedy w czasach nastoletnich przedinternetowych brałam się za kucharzenie. W domu było pudełko z gazetami, powycinane przepisy i z nich się korzystało.

Dokładnie. Moja mama miała tego masę, całe segregatory wypełnione wycinkami z gazet z przepisami i dwa grube zeszyty, do których wklejała takie już sprawdzone. Z zeszytów czasem korzystam, segregatory leżą, ale jakoś nie mam serca wyrzucić (mama już nie żyje kilka lat)

[Pusheen_]

[1=980cf4958a6e724c916e7ad b24f4c6159aa2df82_65d7e02 c47328;89117588]"Co on czuje, kiedy zostawiasz u niego szczoteczkę" - zachwycił mnie ten tytuł

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz[/QUOTE]No te tytuły prawie zawsze wymiataly i chyba powinny mieć swoją własną rubryke - mam na myśli coś w stylu strony na Fb np. Gdzie wrzucasz okładkę z tytułem dnia. Przecież te okładki i teksty to gotowe memy.

Niestety te gazety chyba jakoś wpłynęły na sposób myślenia wielu dziewczyn i kobiet

Jakis czas temu nabijalam się właśnie z amerykanskich okładek "Twista", "Seventeen" i "Cover girl"

122f55e50e13fbe50aa76373d7be90c3--kirsten-dunst-twists.jpg65d37460a389685cc37aa61ce33e8470.jpgf2a81fbbec4d0fff26bc88df248bb7b6.jpg

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[chimay]

Napisane przez Pusheen_

Niestety te gazety chyba jakoś wpłynęły na sposób myślenia wielu dziewczyn i kobiet


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Z pewnością. Zresztą na wizażu też można znaleźć niezłe skamieliny. W bardzo starych wątkach widać inny od obecnego sposób wypowiadania się wielu użytkowniczek. Więcej zdrobnień, hihihi i kreowania się na słodką idiotkę.

[Pusheen_]

Napisane przez chimay

Z pewnością. Zresztą na wizażu też można znaleźć niezłe skamieliny. W bardzo starych wątkach widać inny od obecnego sposób wypowiadania się wielu użytkowniczek. Więcej zdrobnień, hihihi i kreowania się na słodką idiotkę.

To na pewno pokolenie "Twista" i "Cosmo"

Ale mówię serio...

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Fenenna]

Napisane przez MiamiGlow

Jestem z 94. Nie sądziłam, że to aż tak blisko pokolenia Z. Myślę, że największe zmiany mogą odczuć osoby urodzone po 2000 roku, oni chyba już nie mieli okazji doświadczyć świata bez technologii do wszystkiego. Ja jeszcze pamiętam szukanie słów w książkowych słownikach i jak nie było Internetu.

Oj tak wertowanie książkowej encyklopedii żeby napisać wypracowanie do szkoły albo po prostu dowiedzieć się czegoś (jestem rocznik 89). Moi rodzice do dziś się dziwią że nie chce korzystać z wielotomowej encyklopedii która kompletowali dla mnie w latach 90 za pośrednictwem akwizytora chodzącego po domach i zbierającego zamówienia Myśleli że to będzie prezent na całe życie.

Co do internetu to ja przez pierwsze 2 lata studiów też go nie miałam nie tylko w telefonie ale nawet ogólnie na stancji bo to nie było az tak popularne żeby go instalować w mieszkaniach na wynajem. Wszystkiego trzeba się było uczyć z książek (np w moim przypadku photshopa czy AutoCAD, takich programów że tak powiem "wizualnych") a dziś jak czegoś nie wiem czy nie pamiętam włączam YouTube odpalam tutorial i robię.

[Pusheen_]

Napisane przez Pusheen_

To na pewno pokolenie "Twista" i "Cosmo"

Ale mówię serio...

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Ale żeby nie było, że to tylko my jestesmy tak skopanym pokoleniem...

Znam też babkę ur. w pierwszej połowie lat 70. i ona ma taki styl bycia przesiakniety lekturą "Cosmo" i baby z magla.
Wiem, ze trudno to sobie wyobrazić, ale istnieje...

Co do lektury "Cosmo", to sama mówiła, że się na tym wychowała, więc...

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[karawanna]

Jestem z rocznika 92 i pamiętam, jak przeprowadziłam się do Warszawy na studia to przez pierwsze miesiące drukowałyśmy z koleżanką mapki z trasami z google, żeby się nie zgubić

[Pusheen_]

[1=ce453443562697063682673 4dc4cc81c1d23e519_62b0fbf 266bee;89117411]U mnie w domu telefon stacjonarny też był dopiero jak miałam 14 lat, internet też wtedy, ale mieszkałam na wsi. Komórka była wcześniej. Pamiętam, jak jeszcze nie było TVNu i jak zaczął raczkować.

---------- Dopisano o 20:00 ---------- Poprzedni post napisano o 19:55 ----------




To przypadek.
Dwa lata to żadna różnica. Jestem 1991 wiele dzieci z mojego rocznika z podstawówki miało trójkę albo czwórkę rodzeństwa.

W zasadzie to nie widzę różnicy między sobą, a osobami z roczników kilka lat do przodu i kilka lat do tyłu. Dopiero sama końcówka lat 90. to trochę inni ludzie. Nie pamiętają przekraczania granicy z DE z paszportem.[/QUOTE]No ok, a ja tę różnicę widzę .

Inna perspektywa.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

---------- Dopisano o 22:28 ---------- Poprzedni post napisano o 22:27 ----------

Napisane przez natalcia250

Jestem rocznik 97', komputer był u nas w domu od kiedy pamiętam (choć nie mój, mam starszych braci). Swój własny komputer miałam od komunii, co do internetu to pamiętam jak przez mgłę, że najpierw był taki na godziny (?), ale byłam wtedy bardzo mała, tak z 6 lat, więc mogę coś zmyślać. Telefon też w sumie miałam od kiedy poszłam do podstawówki. Szczerze mówiąc nie wyobrażam sobie życia bez swobodnego dostępu do internetu, jakoś mi się to po prostu nie mieści w głowie, jeżeli szukam odpowiedzi na jakieś pytanie, czy nawet głupiego przepisu to od razu wstukuję to w Google, jakbym nie miała dostępu do technologii to czułabym się jak bez ręki

Tak właśnie Jak my mogliśmy kiedyś żyć bez Internetu...

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

---------- Dopisano o 22:30 ---------- Poprzedni post napisano o 22:28 ----------

Ale z Google to lepiej się pożegnać - w większości to nic dobrego, taki śmietnik :roll eyes:

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Paprotka_]

Napisane przez karawanna

Jestem z rocznika 92 i pamiętam, jak przeprowadziłam się do Warszawy na studia to przez pierwsze miesiące drukowałyśmy z koleżanką mapki z trasami z google, żeby się nie zgubić

Jestem dinozaurem. Jak zaczęłam studia, to miałam papierowy mini-plan miasta kupiony w kiosku (map Google chyba jeszcze nie było, a teraz uważam je za jeden z najwspanialszych wynalazków).
Pamiętam też, że w okolicy 1990/91 jakaś polska stacja zaczęła wyświetlać amerykańską Ulicę Sezamkową i oglądałam namiętnie przed szkołą. A telenowele najpierw były na Polonii 1. Argentyńskie z włoskim dubbingiem : Maria, Manuela potem Stellina (to włoski tytuł, oryginalnie to chyba Estrellita mia, potem Peruwiańczycy nakręcili to jeszcze raz i zatytułowali Luz Maria) i Antonella i jeszcze "Prawo do narodzin" które oglądała moja babcia ale nie zdążyła skończyć przed śmiercią.

Wysłane z mojego 2109119DG przy użyciu Tapatalka

[kaledonia]

Napisane przez chimay

Z pewnością. Zresztą na wizażu też można znaleźć niezłe skamieliny. W bardzo starych wątkach widać inny od obecnego sposób wypowiadania się wielu użytkowniczek. Więcej zdrobnień, hihihi i kreowania się na słodką idiotkę.

Boomersi, o ile mają takie media jak FB, też się ciekawie do siebie odnoszą, tak słodko w stylu oj kochana Zdzisiu

Napisane przez Paprotka_

Jestem dinozaurem. Jak zaczęłam studia, to miałam papierowy mini-plan miasta kupiony w kiosku (map Google chyba jeszcze nie było, a teraz uważam je za jeden z najwspanialszych wynalazków).
Pamiętam też, że w okolicy 1990/91 jakaś polska stacja zaczęła wyświetlać amerykańską Ulicę Sezamkową i oglądałam namiętnie przed szkołą. A telenowele najpierw były na Polonii 1. Argentyńskie z włoskim dubbingiem : Maria, Manuela potem Stellina (to włoski tytuł, oryginalnie to chyba Estrellita mia, potem Peruwiańczycy nakręcili to jeszcze raz i zatytułowali Luz Maria) i Antonella i jeszcze "Prawo do narodzin" które oglądała moja babcia ale nie zdążyła skończyć przed śmiercią.

Wysłane z mojego 2109119DG przy użyciu Tapatalka

Dokładnie, tylko plan miasta i się człowiek zapoznawał z nowym miastem.
Chyba każdy wtedy to oglądał, lepsze niż dzisiejsze reality show

[Pani_Robot]

Pokolenie tytułowe George'a Orwella. Barbie dostałam z Pewexu w 1990r gdy miałam 6 lat - w bieliźnie, bo bez ubranka była tańsza - Fun to Dress z 1987r - sprzedałam wszystkie lalki jako kolekcjonerskie po 2010r. Miałam w sumie kilkanaście. Kupowało się tam za dolary. Balowe suknie szyła im siostra mojej babci z materiałów, które dziadek kupił w Afryce pod koniec lat 70-tych. Nosiłam kolorowe, bawełniane, haftowane letnie chińskie sukieneczki, które trzeba było prasować i "plastiki", czyli kolorowe sandałki lub baleriny z gumy, czasem z zatapianym brokatem (do dziś mam od nich odciski) oraz motylki - to był chyba relikt PRLu. Miałam również czeszki i Lentilky od cioci z południa. Pegasusa dostałam w wieku lat bodajże 12 - 1996r - kartridże kupowało się na rynku od ludzi z towarem rozłożonym na prześcieradłach. Grało się w Super Mario Bros i Contrę. W jakimś '94 odziedziczyłam Atari z klasycznym joystickiem, który trzymało się zazwyczaj siedząc w kucki stopami - ktoś ze znajomych oddał po swoim dziecku. W 2000r dostałam komputer z kolorowym monitorem i miałam internet na modem - trzeba się było rozłączać, gdy ktoś z domowników chciał gdzieś dzwonić ze stacjonarnego telefonu. Była do wyboru Czateria Interia PL oraz czat Radia Parada. Niewiele poza tym. Główną wyszukiwarką była Altavista - polski internet w zasadzie nie istniał. Zamawiało się nocki w internetowych kafejkach, nawet gdy net był w domu, bo to były wydarzenia równe imprezom. Bardziej wtajemniczeni pisali na kanałach IRCa.
W telewizji za dzieciaka oglądałam z babcią Dynastię - miałyśmy rosyjski, kolorowy telewizor - jeden z pierwszych kolorowych modeli ZSRR - Raduga, a jako nastolatka Zbuntowanego Anioła. TV satelitarną mieliśmy chyba wcześnie. To tam poznawałam dzięki MTV nowe zespoły - zapisywałam w notesiku i prosiłam babcię, by pytała o nie pana w budce z kasetami na rynku.
W 1998 dostałam Boomboxa i drugi album Rammsteina - oczywiście na kasecie, miałam 14 lat. Były wtedy też modne lampki nocne - globusy. Wcześniej miałam dwukasetowego jamnika, wersja z migającymi, kolorowymi diodami wokół magnetofonu oraz wieżę z początku lat 80-tych po matce. Jako dziecko, dzięki MTV poznałam szlagier Soundgarden - Black Hole Sun, gdzie palono lalkę Barbie na grillu. Na pewno zatem w 1994 mieliśmy satelitę. Miałam kupione na rynku pirackie kasety wideo z bajkami Disneya. Czasem przegrywane tyle razy, że uciekał kolor. I kasety z bajkami Hanna Barbera.

Całą szkołę - także liceum mieliśmy toalety bez zamków do kabin, papieru toaletowego, luster czy mydła. Jak wyjęte z Czarnobyla. Wszystko było malowane co te 15-20 lat olejną na zielono, kremowo, czy łososiowo. Ławki miały po 20-30 lat i były okropnie powygryzane, tak samo krzesła. Po wszystkim namiętnie się mazało wszelkimi dostępnymi pisakami i wyznawało miłość. Goniono nas za ciemne podeszwy butów, ale cała szkoła miała wylewkę z betonu, czy betonowych płyt. Dziewczynom zabierano buty na obcasach i kazano chodzić na boso, za pomalowane paznokcie nauczycielka wyrzucała z klasy.

Pierwsze centrum handlowe z zachodnimi sklepami Pimkie i Orsay powstało w moim mieście kiedy miałam 16 lat. Do Terranovy musiałam jeździć na al. Jerozolimskie do stolicy. Długo też jeździło się po meble do IKEA w Jankach.
W okolicy 2000r firma BRW wypuściła pierwsze modułowe meble, które nie były meblościanką. Wyłącznie w kolorze olchy i wiekszośc miała jakąś ich wersję w mieszkaniu. Te meble dosłownie zalały Polskę

W latach 80-tych oglądałao się filmy, gdzie Steven Segal i Jean Claude Van Damme kopali wszystkim tyłki. Kino miało być głupie i efektowne.
Wtedy też wszystko, co ładne i kolorowe, miało duży napis Made in China.

W szkole uczyliśmy się na informatyce rysować trójkąty w DOSie, a w liceum zakładać skrzynkę mailową na zaliczenie. Po zmianie szkoły, w 2LO mieliśmy już stałe łącze w pokoju socjalnym, gdzie namiętnie dawało się nogę z lekcji "po herbatę". Tam też - szkoła prywatna, były cywilizowane toalety.

Na krańcówce można było dostać rozpiski odjazdów autobusów i tramwajów, żeby wiedzieć, o której wyjść z domu - ale to już po 2000r. Wcześniej po prostu się szło i stało. Każdy wiedział na pamięć co gdzie jeździ. A jak nie wiedział, to zapytał.

WTC mnie w ogóle nie obeszło. Ot pokazali w wiadomościach.
McDonald's otworzyli u nas jak miałam 7 lat i babcia namiętnie jeździła po moje ulubione hamburgery. Brała ich po 7-8, odgrzewała w mikrofalówce.

W 2010 były telefony z wysuwana klawiaturą QWERTY i jako pokolenie fizycznej klawiatury wolałam je o niebo od dotykowych. Do dziś jak mogę, przełączam się na pisanie na laptopa. Z telefonu tylko w ostateczności.

Jeszcze mi sie przypomniało, że walenie po plecach dzieci nie mogących wykonać ćwiczenia na W-F było na porządku dziennym. nauczycielowi żaden rodzic nie mógł skoczyć.

[Pusheen_]

Ooo, a ja pamiętam przedmioty pożądania - walkman, "wieża"...Walkman był nieźle "zajechany" od wiecznego sluchania . Discman już nie był dla mnie takim przedmiotem mrocznego pożądania.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[ce4534435626970636826734dc4cc81c1d23e519_62b0fbf266bee]

Napisane przez karawanna

Jestem z rocznika 92 i pamiętam, jak przeprowadziłam się do Warszawy na studia to przez pierwsze miesiące drukowałyśmy z koleżanką mapki z trasami z google, żeby się nie zgubić

Pamiętam, jak spisywałam jeszcze rozkłady i chodziłam z kartką schowaną już nie pamiętam gdzie, chyba w kalendarzu.

[Finlora]

Z takich charakterystycznych rzeczy, to pamiętam jeszcze książeczki mieszkaniowe, na które rodzice wpłacali pieniądze przez 18 lat. Kiedy skończyliśmy z bratem 18 lat, wypłaciliśmy te pieniądze, bo wiadomo było, że o żadnym mieszkaniu nie ma mowy - on zrobił sobie za to prawo jazdy, a ja kupiłam wypasioną wieżę z cd - tyle było warte 18 lat zbierania.

Tak jak już pisałam, nie wspominam mojego dzieciństwa zbyt dobrze. Było biedne, czasy nastoletnie w sumie też średnio, ale było trochę lepiej. Zazdrościłam dzieciakom, którym rodzice kupowali lalki Barbie, klocki Lego, które miały komputer, "satelitę" i chodziły na prywatne lekcje angielskiego czy na basen.

[Mimiko]

Telewizję satelitarną też miałam i jako dziecko oglądałam bajki z samego rana. Nie przeszkadzało mi to, że były po angielsku, w sumie sporo słówek podłapałam właśnie z tych bajek .

[ce4534435626970636826734dc4cc81c1d23e519_62b0fbf266bee]

Ja nigdy nie miałam satelity i do dzisiaj nie mam. I pewnie już nie będę miała, bo ostatnie rozszerzenie kanałów w tv naziemnej przekonało mnie, że czy jest mniej kanałów, czy więcej, to i tak nie ma co oglądać.
Ale pamiętam, że rówieśnicy mieli i się oglądało bajki po niemiecku.
A bez satelity bajki i telenowele po czesku, bo antena odbierała sygnał. Za tymi czeskimi to tęsknię, pooglądałabym sobie teraz cokolwiek po czesku.

[prezentoweporady]

Ja jestem z rocznika 91 i dla mnie Discman, który zaczynał odtwarzać płyty z mp3 to był cud nad wszystkimi technologiami! Gdy go dostałam na urodziny byłam najszczęśliwszym dzieckiem świata. A później weszły zwykłe mp3... Do dziś mam w domu i nie wiem co z nią zrobić

---------- Dopisano o 09:46 ---------- Poprzedni post napisano o 09:43 ----------

Napisane przez Mimiko

Telewizję satelitarną też miałam i jako dziecko oglądałam bajki z samego rana. Nie przeszkadzało mi to, że były po angielsku, w sumie sporo słówek podłapałam właśnie z tych bajek .

a jakie to były bajki! Jhony Bravo, Krowa i Kurczak - teraz rodzice by nie pozwolili nam nawet ich oglądać! Te teksy, straszny diabeł... Makabra. Teraz nawet współczesny Tom i Jerry ma mniej przemocy niż kiedyś.

[chimay]

Napisane przez kaledonia

Boomersi, o ile mają takie media jak FB, też się ciekawie do siebie odnoszą, tak słodko w stylu oj kochana Zdzisiu

I smacznej kawusi
Przyznam że zwrot "kochana" mnie się kojarzy bardzo boomersko, a jest też używany na wizażu przez osoby w mniej więcej moim wieku.

Napisane przez Finlora

Tak jak już pisałam, nie wspominam mojego dzieciństwa zbyt dobrze. Było biedne, czasy nastoletnie w sumie też średnio, ale było trochę lepiej. Zazdrościłam dzieciakom, którym rodzice kupowali lalki Barbie, klocki Lego, które miały komputer, "satelitę" i chodziły na prywatne lekcje angielskiego czy na basen.

U mnie nie, bo jak człowiek nie ma z czym porównać swojej biedy, to nie czuje się biedny. U mnie wszyscy rówieśnicy byli dziećmi rolników z kilkoma hektarami. Nie było dużych różnic w poziomie życia. Jedynie może w podejściu do pracy, bo niektóre dzieci musiałycodziennie pracować w gospodarstwie np przed szkołą doić krowy, a inne tylko pomagały przy jakichś większych akcjach typu wykopki czy sianokosy.

[ce4534435626970636826734dc4cc81c1d23e519_62b0fbf266bee]

Napisane przez chimay

I smacznej kawusi
Przyznam że zwrot "kochana" mnie się kojarzy bardzo boomersko, a jest też używany na wizażu przez osoby w mniej więcej moim wieku.

Ja "kochana" słyszę tylko ze strony Cyganów
Więc jak widzę takie zwroty w internecie, to też mam wrażenie, że to Cyganie.

[Finlora]

[1=ce453443562697063682673 4dc4cc81c1d23e519_62b0fbf 266bee;89117892]Ja "kochana" słyszę tylko ze strony Cyganów
Więc jak widzę takie zwroty w internecie, to też mam wrażenie, że to Cyganie.[/QUOTE]To ja często to słyszę od moich rówieśników albo młodszych. Tzn nie słyszę, czytam - często używają tego np w komentarzach na fb albo w wiadomościach. Przyznam, że zawsze mnie to śmieszyło, kiedy koleżanka zwracała się do mnie "kochana", wydawało mi się to takie dziwne, przecież ludzie tak do siebie nie mówią. Ja nigdy tego zwrotu nie użyłam.

[karawanna]

Moja koleżanka, starsza ode mnie 10 lat, nagminnie używa słowa "kochana" i przez nią to przejęłam, ale mówię tak tylko w stosunku do niej Generalnie między nią a mną albo na przykład moim o 9 lat starszym bratem, widzę spore różnice, jeśli chodzi o używane słownictwo, podłapywanie nowych "fancy" zwrotów itp. A ja z kolei czasem czuję się "boomersko", gdy rozmawiam z moją o 7 lat młodszą koleżanką hahah

[Finlora]

Stwierdziłam kiedyś, że z osobami 10 lat młodszymi i 10 lat starszymi jeszcze mogłabym się dogadać, ale np z młodszymi ponad 10 lat (i w sumie starszymi tak samo) nie ma szans - zupełnie inne spojrzenie na świat.

[chimay]

Napisane przez Finlora

Stwierdziłam kiedyś, że z osobami 10 lat młodszymi i 10 lat starszymi jeszcze mogłabym się dogadać, ale np z młodszymi ponad 10 lat (i w sumie starszymi tak samo) nie ma szans - zupełnie inne spojrzenie na świat.

Ja lubię i starszych i młodszych. Fajnie widać w takich interakcjach, jak zmienia się świat, a mnie to ciekawi.

[Finlora]

Napisane przez chimay

Ja lubię i starszych i młodszych. Fajnie widać w takich interakcjach, jak zmienia się świat, a mnie to ciekawi.

Ja z kolei zauważyłam, przynajmniej wśród młodszych osób, z którymi mam styczność, że nie ma sensu poruszać "poważnych" tematów, bo ich to nie interesuje. Np problem, że są prognozy, że za ileś lat może zabraknąć wody pitnej? E tam, przecież mamy tyle ujęć wód mineralnych

[Pusheen_]

Napisane przez Finlora

Stwierdziłam kiedyś, że z osobami 10 lat młodszymi i 10 lat starszymi jeszcze mogłabym się dogadać, ale np z młodszymi ponad 10 lat (i w sumie starszymi tak samo) nie ma szans - zupełnie inne spojrzenie na świat.

Podobnie, choć ja już czuję te różnice przy 7 latach różnicy, więc choć generalnie wolę młodsze pokolenia, to staram się nie przekraczać granicy 5 lat mniej i z takimi osobami czuję się najlepiej.

Przy 10 latach różnicy to już nie ma o czym gadać, to zupełnie inne pokolenie, z tym ze ja mam na myśli raczej te starsze roczniki.

O różnicy powyżej 10 lat to już w ogóle nie ma o czym gadać - dla mnie mężczyźni starsi o te 15 lat to w ogóle jakby odmienna galaktyka - unikam jak tylko się da.
Generalnie to nie cierpię pokolenia urodzonego w latach 70.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz