nadopiekuńczość mamy (?)

[dawidowskasia]

Napisane przez Narrhien

:O

Ja byłam chyba jakąś drętwą nastolatką, bo mimo całej mej buńczuczności i wiary we własną niezniszczalność w życiu bym takich rzeczy nie robiła...

Kurde, nie wiem, ja na imprezy do klubów mogłam w wieku 17 lat wychodzić raz w miesiącu (no chyba że coś przeskrobałam) do ostatniego dziennego (czyli do 24), chyba że była jakaś impreza specjalna typu urodziny czy półmetek w liceum, to wtedy po mnie przyjeżdżali rodzice.
W wieku 16tu lat do klubów na imprezy po nocach chodzić jeszcze nie mogłam, tylko na jakieś imprezy specjalne (typu urodziny czy koncert) po których zawsze rodzice po mnie przyjeżdżali. A tak to godzina policyjna do 22. Mogłam wypić jedno bądź jednego drinka .

I naprawdę czułam, że mam bardzo dużo swobody i wypracowałam sobie z rodzicami świetny układ, zważywszy na to, że moi rodzice wyznawali genialną zasadę: "Im bardziej będziesz czegoś zabraniać, tym bardziej dziecko będzie to robić" więc miałam rozsądne podejście do alkoholu, fajek i czułam się taka... traktowana jak dorosła.
Jak skończyłam 18 lat, a potem liceum to jakoś nie uderzyło mi nic do głowy, a jak pisałam, najbardziej szalałam na 1 i 2 roku studiów.

A teraz wychodzi na to, że byłam drętwą nastolatką która mało co przeżyła.

Ja nie wiem, ale wśród moich koleżanek w wieku 15 czy 16 lat nie było takich, które ciągle chodziłyby na imprezy, już pomijając to, że do klubów rzadko kiedy wpuszczali takie małolaty. I dla nas było to normalne, że bywamy rzadko, alkohol mało która piła, fajki mało która paliła, nikt sie nie upijał, nie szlajał, nie jeździł autostopem, nie okłamywał rodziców, nie wyjeżdżał na samotne wakacje pod namiotem... I to wszystko było dla nas normalne. Jak się jedna koleżanka kiedyś tak upiła, że aż struła, to wszyscy znajomi byli zniesmaczeni i oburzeni.

Czyżbym miała koleżanki z kółka różańcowego, czy po prostu czasy się zmieniły...?

Z Tobą wszystko ok, po prostu ja miałam kiełbiewełbie za małolata
Z tym stopem to miałam 22 lata- to był wyjazd do Chorwacji po3 roku studiów - uczyłam się chorwackiego więc tak sobie tłumaczyłam swoją bezmyślność
Zresztą zawsze jak jechałyśmy stopem miałam nóż ze sobą w razie czego i nigdy nie wsiadałam gdy było np 3 facetów - wiem, byłam głupia
A jeśli chodzi o lata wcześniejsze to pierwszy raz poszłam na dyskotekę na połowinki licealne i tylko dlatego,ze poprosiłam wychowawczynie,żeby mamę przekonala-byłam ostatnia osobą wśród znajomych, która była w klubie

[kaja2301]

@asia,

ja skmką w trojmiescie tez sie absolutnie ine balam jezdzic, ale np jak szlysmy na przystanek Redłowo to tam juz jest srednio ale zyjemy nigdy nikt nas nie zaczepial ani nic co najwyzej jakies gwizdy z samochodów :p

jak np bylam w zeszlym roku na wakacjach, wtedy co bylo zaginiecie Iwony, tez raz wyszlam sobie z obcym chlopakiem z klubu na plaze w nocy, albo po imprezie chodzilysmy z kims z klubu na plaze rano sie kapac, czy na molo.

---------- Dopisano o 10:56 ---------- Poprzedni post napisano o 10:56 ----------

@asia,

ja skmką w trojmiescie tez sie absolutnie ine balam jezdzic, ale np jak szlysmy na przystanek Redłowo to tam juz jest srednio ale zyjemy nigdy nikt nas nie zaczepial ani nic co najwyzej jakies gwizdy z samochodów :p

jak np bylam w zeszlym roku na wakacjach, wtedy co bylo zaginiecie Iwony, tez raz wyszlam sobie z obcym chlopakiem z klubu na plaze w nocy, albo po imprezie chodzilysmy z kims z klubu na plaze rano sie kapac, czy na molo.

[dawidowskasia]

Napisane przez Luba

Chyba to zależy od "towarzystwa"anie od "czasów" . Bo jak obserwuję mojego syna i jego znajomych, to widzę, że praktycznie nie piją (a już z pewnością nic mocniejszego niz piwo), pali chyba jeden chłopak, wychodzą na dłużej tylko w weekendy, bo w tygodniu nie mają czasu, nie szlajają się, do klubów nie chodzą itd.

zgadza się, ja miałam towarzystwo mieszane. Tzn margines-w który wpadłam i przyjaciółki, które były najlepszymi uczennicami w klasie. Jak miałam 17 lat (matura zbliżała sie wielkimi krokami a ja chciałam ić na studia) więc w 2 klasie liceum przeszlam na dobra stronę mocy

[tarji]

Napisane przez sine.ira

No właśnie w tym jest problem - że Ty możesz wychodzić gdybyś chciała, a autorka wątku nie może, bo matka jej zabrania. Czy to naprawdę tak trudno zrozumieć w czym jest problem autorki wątku i jej mamy ?
Luba ma rację ale jest zupełnie inną matką niż matka autorki wątku pod względem o jakim tu mowa. Bo matka autorki wątku przesadza, co Luba też przyznała.

ależ rozumiem, w czym tkwi problem. wypowiedziałam się jedynie 'ogólnie' na temat myślę, że autorka wątku po prostu musi przejść jakoś ten etap, bo rzadko które matki są reformowalne. trzeba czekać aż się pójdzie na studia

[sine.ira]

Napisane przez tarji

trzeba czekać aż się pójdzie na studia

Miejmy nadzieję, że nie mieszka w mieście, w ktorym jest uniewersytet, bo wtedy matka będzie ją zadręczać, żeby poszła na ten co jest na miejscu

[tarji]

Napisane przez sine.ira

Miejmy nadzieję, że nie mieszka w mieście, w ktorym jest uniwersytet, bo wtedy matka będzie ją zadręczać, żeby poszła na ten co jest na miejscu

wiesz, w sumie można zawsze powiedzieć, że się nie dostało na dany uniwerek. no cóż, czasem trzeba skłamać, bo tak to człowiek już nigdy się nie uwolni od takiej matki

[Klarissa]

Napisane przez sine.ira

Czym innym jest się o dziecko martwić i bać się, ale dać mu jednak wyjść do świata ten lęk w sobie przełamując (i okazując dziecku zaufanie), a czym innym tym swoim lękiem zatruwać życie dziecku i na siłę trzymać przy sobie.
To normalne, że się ludzie martwią i troszczą o kogoś, kogo kochają. Problem w tym czy i jak sobie z tym radzą.

Masz rację.
Problem jest w uzyskaniu balansu

[maszToCoChcesz]

każde z rodziców, szczególnie mamy mają już tak, że się martwią Ja mam przykład mamy swojej kochanej, która strasznie wszystko przeżywa, aczkolwiek od pewnego czasu.. Widząc ile zła niesie codzienne życie, za każdym rogiem, nawet i w domu, nie sposób jest uchronić najbliższych, siebie także. Wydaje mi się, że mogłaś zaufanie mamy gdzieś nadwyrężyć, aczkolwiek może zwyczajnie ona nie umie Cię tak puścić, bo za wiele ją to kosztuje. Ciężko to ocenić, bo równie dobrze coś złego może Ci się zdarzyć w szkole albo za kilka lat na ulicy. Spróbuj z mamą pogadać, poprosić chociaż o czas do 22 l