Niski wzrost TŻ i problem moich rodziców.. :(

[201605300922]

Napisane przez pipimele

..że ma prawo do własnego zdania.

Może czas uświadomić rodzicielkę, że zdanie/racja jest jak pupa, każdy ma swoją, ale nie trzeba jej od razu całemu światu ukazywać? =.=

Ja mam 161 cm wzrostu, mój facet 193, wszyscy u niego w domu są wysocy. To już chyba wiem, czemu mnie nie lubią. No i ta miseczka A... Zgroza. W dodatku stopa 36, a nie standardowe 37-38, ja nie wiem co ja robię na tym świecie

[aniuniaww]

Napisane przez laisla

Taki przystojniak księdzem

Istotnie, w pewnym sensie duża strata. Zresztą wszyscy trzej są przystojni /i nie tylko o wzrost chodzi /

[pipimele]

Dziewczyny, kłótni ciąg dalszy.

Powiedziała mi dziś, żebym przeprosiła mojego TŻ i jeśli jest mi głupio, to zwaliła winę na nią, że ona kazała mi iść z kuzynem.. Powiedziała też, że nie mogę z nim iść bo jest "niski i wygląda na 15 lat" i że mam kogoś zaprosić z kolegów z liceum, ze studiów albo ona mi kogoś załatwi. Że jestem młoda, mam czas jeszcze na życiowe wybory i że robię tragedię z niczego (chce mi rozwalić związek, faktycznie, z niczego..). Najchętniej nie szłabym w ogóle na to wesele, ale jednak ze względu na brata... Sama już nie wiem.

Oczywiście odpowiedziałam, że z nią nie rozmawiam i zamknęłam się w pokoju.

Pomocy..

[klempaa]

Napisane przez pipimele

Dziewczyny, kłótni ciąg dalszy.

Powiedziała mi dziś, żebym przeprosiła mojego TŻ i jeśli jest mi głupio, to zwaliła winę na nią, że ona kazała mi iść z kuzynem.. Powiedziała też, że nie mogę z nim iść bo jest "niski i wygląda na 15 lat" i że mam kogoś zaprosić z kolegów z liceum, ze studiów albo ona mi kogoś załatwi. Że jestem młoda, mam czas jeszcze na życiowe wybory i że robię tragedię z niczego (chce mi rozwalić związek, faktycznie, z niczego..). Najchętniej nie szłabym w ogóle na to wesele, ale jednak ze względu na brata... Sama już nie wiem.

Oczywiście odpowiedziałam, że z nią nie rozmawiam i zamknęłam się w pokoju.

Pomocy..

Ale co Cię zdanie matki w tej kwestii interesuje?
Z bratem porozmawiaj, powiedz, co matka odstawia i tyle.
Może on ją w łeb palnie, skoro Ty nie potrafisz?

[Chatul]

Napisane przez pipimele

Dziewczyny, kłótni ciąg dalszy.

Powiedziała mi dziś, żebym przeprosiła mojego TŻ i jeśli jest mi głupio, to zwaliła winę na nią, że ona kazała mi iść z kuzynem.. Powiedziała też, że nie mogę z nim iść bo jest "niski i wygląda na 15 lat" i że mam kogoś zaprosić z kolegów z liceum, ze studiów albo ona mi kogoś załatwi. Że jestem młoda, mam czas jeszcze na życiowe wybory i że robię tragedię z niczego (chce mi rozwalić związek, faktycznie, z niczego..). Najchętniej nie szłabym w ogóle na to wesele, ale jednak ze względu na brata... Sama już nie wiem.

Oczywiście odpowiedziałam, że z nią nie rozmawiam i zamknęłam się w pokoju.

Pomocy..

Przede wszystkim — pogadaj z bratem. Raz, że wesele jest jego, a dwa, że może on jakoś ogarnie matkę.
Poza tym, nie wdawaj się z matką w żadne dyskusje, bo to nie ma sensu. Wcześniej myślałam, że może coś uda się zrobić, ale teraz widzę, że to jednak typ, któremu nie przegadasz (mgielka321, miałaś rację ). Jedyna metoda, to olewać to, co matka mówi i robić po swojemu. Przecież nie zmusi Cię do pójścia z kuzynem na wesele. Pójdziesz normalnie ze swoim chłopakiem.
Tak w ogóle, to brat wie, że masz chłopaka? Reszta rodziny wie?

[pipimele]

Napisane przez Chatul

Przede wszystkim — pogadaj z bratem. Raz, że wesele jest jego, a dwa, że może on jakoś ogarnie matkę.
Poza tym, nie wdawaj się z matką w żadne dyskusje, bo to nie ma sensu. Wcześniej myślałam, że może coś uda się zrobić, ale teraz widzę, że to jednak typ, któremu nie przegadasz (mgielka321, miałaś rację ). Jedyna metoda, to olewać to, co matka mówi i robić po swojemu. Przecież nie zmusi Cię do pójścia z kuzynem na wesele. Pójdziesz normalnie ze swoim chłopakiem.
Tak w ogóle, to brat wie, że masz chłopaka? Reszta rodziny wie?

Oczywiście, że wie, aczkolwiek nie zdążyli się jeszcze poznać. Reszta rodziny również, ale to akurat dlatego, że mama rozgadała, sama jakoś nie mam potrzeby się przed nimi uzewnętrzniać.

[laisla]

Pipimele dlaczego jesteś taka bezradna w tej sprawie? Do tej pory zawsze ulegałaś rodzicom i takie są po prostu układy? To trochę dziwne tak z boku patrząc przyznam..

[8c9538aac29bb5fbc2d31b2aac28a8f9b62d5c74_6584d267571b8]

Mój facet ma ok. 170 cm, ja ok. 168 cm wzrostu. Moja mam uważa, że lepiej wyglądałby przy mnie wysoki facet. Myślisz, że ja się tym przejmuję?! Byliśmy już na kilku weselach, na których byłam w wysokich butach, i nikt jakoś nie był zszokowany. Szczególnie, że śmialiśmy się z tego, że ma twarz bliżej mojego biustu Więc - czy to rzeczywiście problem dla Ciebie, czy tak bardzo liczy się zdanie innych?
[edit]
Czytam dalszą część wątku i zastanawiam się ile Ty masz kurde lat?! Matka Ci ustawia kogo masz wziąć na wesele? Olej to i weź swojego chłopa i BAW SIĘ DOBRZE!

[0f0603ed06f411a5d3d78a7f01b50240947bf49a_602474279be1e]

Napisane przez pipimele

Dziewczyny, kłótni ciąg dalszy.

Powiedziała mi dziś, żebym przeprosiła mojego TŻ i jeśli jest mi głupio, to zwaliła winę na nią, że ona kazała mi iść z kuzynem.. Powiedziała też, że nie mogę z nim iść bo jest "niski i wygląda na 15 lat" i że mam kogoś zaprosić z kolegów z liceum, ze studiów albo ona mi kogoś załatwi. Że jestem młoda, mam czas jeszcze na życiowe wybory i że robię tragedię z niczego (chce mi rozwalić związek, faktycznie, z niczego..). Najchętniej nie szłabym w ogóle na to wesele, ale jednak ze względu na brata... Sama już nie wiem.

Oczywiście odpowiedziałam, że z nią nie rozmawiam i zamknęłam się w pokoju.

Pomocy..

Taa, tak jak myślałam - Ty swoje mama swoje.
Ja bym Ci radziła tak jak dziewczyny - pogadaj z bratem. Powiedz mu to, co nam tutaj, że atmosfera jaką matka Ci zgotowała odbiera Ci ochotę, żeby w ogole na wesele iść. Jeśli oczywiście brat jest w porządku, to powinien mamę do pionu choć trochę ustawić.

A mamie powiedziałabym jasno i dobitnie, żeby przestała kombnować, bo albo pójdziesz z własnym chłopakiem, albo nie pójdziesz w ogóle. Tak bym powiedziała i odwróciła się na pięcie nie czekając już co mama ma na to do powiedzenia.

[201605300922]

Napisane przez pipimele

Dziewczyny, kłótni ciąg dalszy.

Powiedziała mi dziś, żebym przeprosiła mojego TŻ i jeśli jest mi głupio, to zwaliła winę na nią, że ona kazała mi iść z kuzynem.. Powiedziała też, że nie mogę z nim iść bo jest "niski i wygląda na 15 lat" i że mam kogoś zaprosić z kolegów z liceum, ze studiów albo ona mi kogoś załatwi. Że jestem młoda, mam czas jeszcze na życiowe wybory i że robię tragedię z niczego (chce mi rozwalić związek, faktycznie, z niczego..). Najchętniej nie szłabym w ogóle na to wesele, ale jednak ze względu na brata... Sama już nie wiem.

Oczywiście odpowiedziałam, że z nią nie rozmawiam i zamknęłam się w pokoju.

Pomocy..

Postaw na swoim. Pogadaj z bratem, albo z przyszłą szwagierką, to ich ślub - i jeśli dobitnie stwierdzą, że życzą sobie, byś szła ze swoim TŻ (a przecież nie powiedzą inaczej ) i żebyś się dobrze bawiła, to Twoja mama, nawet jeśli współfinansuje wesele, nie ma NIC do powiedzenia, bo to jest kurczę ich dzień, nie jej srebrne gody.

Tak swoją drogą, czy to jest jedyna kwestia dotycząca Ciebie przy której Twoja mama wykazuje taką zawziętość ? Czy ogólnie jest taka narzucająca, dominująca? Jeśli tak, to wiej z tego domu, dziewczyno, moją ciocię tak moja babcia urządziła, co kogoś do domu przyprowadziła to był nie taki, albo za biedny, albo za brzydki, suma summarum, ciocia za mąż nie wyszła wcale, mimo że była śliczna, piekielnie inteligentna i miała ,,wzięcie". Ku przestrodze

[pipimele]

Pogadałam z bratem. Powiedział, że albo idę na wesele ze swoim TŻ, albo odwołuje wszystkich gości ze strony mamy z rodzicami włącznie.
Kochanego mam brata

[MartaMagda]

Kiedy porozmawiasz o tym z bratem?

---------- Dopisano o 19:47 ---------- Poprzedni post napisano o 19:47 ----------

Napisane przez pipimele

Pogadałam z bratem. Powiedział, że albo idę na wesele ze swoim TŻ, albo odwołuje wszystkich gości ze strony mamy z rodzicami włącznie.
Kochanego mam brata

O! i to powiedz mamie!

[201704210903]

uważam że to nienormalne - nie chcę obrażać Twojej mamy, ale wg mnie jest to dziwne zachowanie, tak dziwne ze wzięłabym to za prowo

[0f0603ed06f411a5d3d78a7f01b50240947bf49a_602474279be1e]

Napisane przez pipimele

Pogadałam z bratem. Powiedział, że albo idę na wesele ze swoim TŻ, albo odwołuje wszystkich gości ze strony mamy z rodzicami włącznie.
Kochanego mam brata

Super. Brat się spisał. Tylko najlepiej byłoby moim zdaniem, żeby on to też powiedział mamie.
Mam nadzieję, że wszystko się ułoży i razem z chłopakiem będziecie się świetnie bawić. No i życzę większej asertywności w stosunku do mamy. Trzymam kciuki, daj znać jak się sprawy potoczyły.

[klempaa]

Napisane przez pipimele

Pogadałam z bratem. Powiedział, że albo idę na wesele ze swoim TŻ, albo odwołuje wszystkich gości ze strony mamy z rodzicami włącznie.
Kochanego mam brata

Brawa dla brata - ma jaja za Was oboje...

[willy_nilly]

Napisane przez klempaa

Brawa dla brata - ma jaja za Was oboje...

[201605300922]

Napisane przez pipimele

Pogadałam z bratem. Powiedział, że albo idę na wesele ze swoim TŻ, albo odwołuje wszystkich gości ze strony mamy z rodzicami włącznie.
Kochanego mam brata

No, to super! Fajnie, że masz w nim wsparcie.

[ama4]

A brat powiedział to mamie?

[ElipsiX]

Napisane przez pipimele

Niestety nie mogę ani im dogryźć, ani tym bardziej wyjść... To wesele mojego brata, na którym jestem świadkową, więc będziemy bardzo na widoku, zaraz obok Pary Młodej.. Tym bardziej więc się obawiam, jak się zachowają wszyscy jak tylko trochę wypiją

hahaha - przepraszam ))
Uświadom Szanownych Rodziców, że życie nie składa się z samych wesel i odpustów )) Sorry za sarkazm. Mam też pewne obawy, że przekazali Ci pewne "wartości"

[pipimele]

Odkopuję, jako, że wesele już się odbyło i może któraś z was poczyta jak rozwinął się ten wątek. No cóż, poszliśmy na niego z TŻ, bawiliśmy się świetnie, choć było nieco nerwowo, bo jednak świadkowanie to dość odpowiedzialna rola Mama do samego wesela nie pogodziła się z tym, że idę z TŻ, w dniu ślubu traktowała go trochę jak trędowatego.. Udawała, że go w tej rodzinie nie ma, na szczęście był zbyt zdenerwowany, by to zauważyć. Na poprawinach, które odbyły się u nas w domu (bez wiedzy i zgody mojego brata i jej żony, którzy się zresztą na nich nie pojawili) zdarzyło mi się usłyszeć kilka niemiłych epitetów ze strony wszystkich wujków, cioć, etc na temat TŻ (byłam u siebie na piętrze w domu, niektóre zdania dochodziły, potem już włożyłam stopery). TŻ nie był na nie zaproszony, więc ja również się nie pojawiłam. Ta cała sytuacja uświadomiła mi tylko jaką mam rodzinę, jak pochopie wszystkich osądzają i jak głęboko gdzieś mają moje szczęście. Póki co z TŻ układa nam się jak najlepiej, mama nie wie, że nadal się spotykamy, zresztą nie mam zamiaru już się jej tłumaczyć. Mam nadzieję, że za rok-dwa, gdy skończę studia i znajdę stałą pracę będę mogła się z tego domu wyprowadzić już na zawsze. Nie wiem, czy z tym TŻ czy też nasze losy rozejdą się, ale trudno będzie mi zapomnieć o tych łzach. Ach, zapomniałabym - żadnego hucznego wesela w moim przypadku nie będzie

[Kate Noir]

Napisane przez aniuniaww

Haaa.....

Moi teściowie kiedyś też mieli ten problem, iż, w ich mniemaniu byłam za niska dla ich syna Życzliwi donoszą Ja mam 165 cm, a mąż 196 /choć twierdzi, że 7 haha/. ...

A ja z kolei jestem za chuda i powinnam chodzić w golfie!

Widzisz autorko, teściom i rodzicom nie dogodzisz. Jednakże nie rozumiem w Twoim i zarówno moim przypadku, że mieli czelność zwrócić nam tak perfidnie uwagę na rzeczy których nie idzie zmienić. Powinnaś to dalej ignorować i uwierzyć nam na słowo, że on naprawdę ma normalny wzrost.

[tyene]

Pozwól mi podsumować - masz fajnego, ciepłego, wspierającego i pełnego szacunku do Ciebie TŻ, a Twojej mamie się nie podoba, że ma... 174 wzrostu? O.o Właśnie zbieram szczękę z podłogi. Wybacz, ale skąd się biorą tak prostaccy ludzie?

Masakra. Niektórych ludzi to tylko przełożyć przez kolano i walić po tyłku, aż zmądrzeją.

[mysipyszczek]

Twoi rodzice pewnie tak palnęli, czasami się zdarza rzucić coś głupiego każdemu... krótko go znają/krótko go widzieli, więc skomentowali jedynie jego wygląd, bo niczego więcej nie byli w stanie ocenić. popatrz na to w taki sposób.

PS: gdybym założyła wysokie szpilki, też byłabym wyższa od mojego TŻ. dzieli nas zaledwie kilka centymetrów różnicy we wzroście;- ) a jesteśmy razem 5 lat i w niczym nam to nigdy nie przeszkadzało:- ) w niektórych sprawach to nam nawet pomaga... 69 i te sprawy... :- )

[fruiteella]

Niesamowite, ale historia, którą tu przeczytałam jest lustrzanym odbiciem moich ostatnich doświadczeń.... moi rodzice oznajmili mi, że mój chłopak, z którym spotykam się już prawie rok, nie jest mnie godzien, ponieważ jest za niski (dodam, że nie jest niższy ode mnie ja 168, on 176), ale dla nich mężczyzna zaczyna się od 180 cm wzrostu! To jest tak absurdalne, że jak to czytam, to sama w to nie wierzę :/ Sytuacja życiowa również patowa, został mi ostatni rok dziennej magisterki, nie dam rady utrzymać się sama, jestem uzależniona finansowo.... Oczywiście chodzi o chore ambicje moich rodziców, którzy chcieliby chwalić się okazałym zięciem.... dodam, że rozmowa na jakimkolwiek poziomie odpada, są wręcz zardzewiałymi konserwami, jest tylko krzyk i dezaprobata, że stać mnie na kogoś dużo lepszego i niepotrzebnie zadowalam się jak to ujęli nikczemnie "byle czym" .... co ja mam zrobić...nie powiem tego jemu, bo wiem jak wielką przykrość by mu to sprawiło, ale też nie stać mnie na walkę z nimi.... wykończy mnie to psychicznie....ukrywać związek czy to jedyne rozwiązanie ??? Pomóżcie...

[pipimele]

Napisane przez fruiteella

Niesamowite, ale historia, którą tu przeczytałam jest lustrzanym odbiciem moich ostatnich doświadczeń.... moi rodzice oznajmili mi, że mój chłopak, z którym spotykam się już prawie rok, nie jest mnie godzien, ponieważ jest za niski (dodam, że nie jest niższy ode mnie ja 168, on 176), ale dla nich mężczyzna zaczyna się od 180 cm wzrostu! To jest tak absurdalne, że jak to czytam, to sama w to nie wierzę :/ Sytuacja życiowa również patowa, został mi ostatni rok dziennej magisterki, nie dam rady utrzymać się sama, jestem uzależniona finansowo.... Oczywiście chodzi o chore ambicje moich rodziców, którzy chcieliby chwalić się okazałym zięciem.... dodam, że rozmowa na jakimkolwiek poziomie odpada, są wręcz zardzewiałymi konserwami, jest tylko krzyk i dezaprobata, że stać mnie na kogoś dużo lepszego i niepotrzebnie zadowalam się jak to ujęli nikczemnie "byle czym" .... co ja mam zrobić...nie powiem tego jemu, bo wiem jak wielką przykrość by mu to sprawiło, ale też nie stać mnie na walkę z nimi.... wykończy mnie to psychicznie....ukrywać związek czy to jedyne rozwiązanie ??? Pomóżcie...

Witaj, mamy to samo... Póki co ukrywam, bo nie chce mi się wysłuchiwać ich wiecznych pretensji - jak tylko się usamodzielnię, to pewnie i się wyprowadzę i nie będę chciała mieć z nimi nic wspólnego

[solll]

matko kochana... ludzie.

[Monian]

matko taka afera o pare cm wzrostu

[fruiteella]

No właśnie....to jest tak absolutnie bez sensu.....nigdy nie sądziłam, że moi rodzice mogą się tak zachować, ale jak widać małomiasteczkowość wychodzi na wierzch w najmniej oczekiwanych sytuacjach.... wiem, że rodzice martwią się o swoje dzieci, ale tutaj jego wygląd akurat nie jest żadnym zagrożeniem, tłumaczyłam setki razy, że to nie jest żaden bandyta, ćpun, czy alkoholik.... jak mam do nich przemówić, żeby mnie zrozumieli...nie chcę trzymać tego związku w ukryciu....nie umiem kłamać... a wiem, że jeśli zrezygnuję z niego, to będę tego żałowała do końca życia

[kalincia]

Autorko, niepotrzebnie ukrywasz swój związek. To jakbyś się go jednak wstydziła. A twoja toksyczna mamuśka uważa, że wygrała. Skoro już przeszłaś przez to wesele, masz brata po swojej stronie, to czemu zachowujesz się jak dziewczynka, która po kryjomu spotyka się z chłopakiem, bo mamusia jej nie pozwala?

---------- Dopisano o 11:07 ---------- Poprzedni post napisano o 11:06 ----------

Napisane przez fruiteella

No właśnie....to jest tak absolutnie bez sensu.....nigdy nie sądziłam, że moi rodzice mogą się tak zachować, ale jak widać małomiasteczkowość wychodzi na wierzch w najmniej oczekiwanych sytuacjach.... wiem, że rodzice martwią się o swoje dzieci, ale tutaj jego wygląd akurat nie jest żadnym zagrożeniem, tłumaczyłam setki razy, że to nie jest żaden bandyta, ćpun, czy alkoholik.... jak mam do nich przemówić, żeby mnie zrozumieli...nie chcę trzymać tego związku w ukryciu....nie umiem kłamać... a wiem, że jeśli zrezygnuję z niego, to będę tego żałowała do końca życia

Po co się tłumaczysz i ukrywasz? To twoje życie.

[2988c920f887451997ed59670eafbe58b42f5da3_61df6c3a62fb8]

Masz cudownego chłopaka, Twoi rodzice powinni się cieszyć Twoim szczęściem! Skoro tak nie jest, to pozostaje Ci jedynie konsekwentne powtarzanie im za kazdym razem, że jest dla Ciebie wazny i nie życzysz sobie takich uwag. Moze z czasem im przejdzie, moze... Najwazniejsze, ze jestescie razem i to Wy jestescie ze soba szczesliwi