Syndrom paryski

[kmb1]

Czemu na blogach tak fajnie nie piszesz? ;(

[Undercia]

Napisane przez kmb1

Czemu na blogach tak fajnie nie piszesz? ;(

bo nie umiem

[kmb1]

A teraz niby kto za Ciebie pisze? Jak Ty nie umiesz?

[pineczka166]

to żeś wybrała moment stanowczo upraszamy o ciąg dalszy
i ja bym była za tym żebyś prowadziła bloga albo napisała książkę - ja bym ją pierwsza kupiła

[Undercia]

Napisane przez kmb1

A teraz niby kto za Ciebie pisze? Jak Ty nie umiesz?

no na blogach tematyka trochę inna ale postaram się nad tym popracować, obiecuję!!

Napisane przez pineczka166

to żeś wybrała moment stanowczo upraszamy o ciąg dalszy
i ja bym była za tym żebyś prowadziła bloga albo napisała książkę - ja bym ją pierwsza kupiła

ale jaki moment, ja nie wiem o co chodzi

---------- Dopisano o 19:43 ---------- Poprzedni post napisano o 19:36 ----------

a w ogóle to pojutrze koniec

[paulinunia]

nie było mnie dwa dni i tu tyle nowości!
Undi ja już się powtarzam ale wiadomo jak zwykle super

[emis_89]

Tak się nie robi
czytelnik niezaspokojony, czytelnik zły!!!

[Undercia]

Napisane przez emis_89

Tak się nie robi

Zgadzam się w zupełności, rozpinanie spodni KUMPLOWI zdecydowanie nie jest dobrym pomysłem

[Switezianka_23]

Zgadzam się w zupełności, rozpinanie spodni KUMPLOWI zdecydowanie nie jest dobrym pomysłem

A opisywanie jak się rozpina spodnie KUMPLOWI i nie dopisanie co się działo dalej jest zdecydowanie jeszcze gorszym :p

[Undercia]

Napisane przez Switezianka_23

A opisywanie jak się rozpina spodnie KUMPLOWI i nie dopisanie co się działo dalej jest zdecydowanie jeszcze gorszym :p

oj tam, oj tam

[emis_89]

Kumplowi?? ;p

[paulinunia]

ej nie łapcie biedaczki za słówka

[Undercia]

Napisane przez emis_89

Kumplowi?? ;p

no kumplowi, a nie?

Napisane przez paulinunia

ej nie łapcie biedaczki za słówka

dziękuję

[flabellum]

teee biedaczka, czas na następną część, nie ma nie, piszemy!

[srebrnykot]

Napisane przez Switezianka_23

A opisywanie jak się rozpina spodnie KUMPLOWI i nie dopisanie co się działo dalej jest zdecydowanie jeszcze gorszym :p

Wręcz fatalnym Tak rozpalać wyobraźnię... Kiedy nastąpi ciąg dalszy?

[Undercia]

były 2 części? były limit na dziś wyczerpany o!

[srebrnykot]

Uważaj, bo jeszcze się Wizażanki zbuntują, znajdą Cię we Wrocławiu, siłą posadzą przed komputerem i rozkażą dokończyć :p

Edit: poza tym, druga część była, ale co to za część, która zostawia TAKIE niedopowiedzenie?

[Undercia]

Napisane przez srebrnykot

Uważaj, bo jeszcze się Wizażanki zbuntują, znajdą Cię we Wrocławiu, siłą posadzą przed komputerem i rozkażą dokończyć :p

Edit: poza tym, druga część była, ale co to za część, która zostawia TAKIE niedopowiedzenie?

kiedy ja piszę, tylko mąż mnie rozprasza i nie mogę dokończyć

a dopowiedzenia nie będzie, możecie zapomnieć

[srebrnykot]

Napisane przez Undercia

kiedy ja piszę, tylko mąż mnie rozprasza i nie mogę dokończyć

To męża też znajdziemy...

a dopowiedzenia nie będzie, możecie zapomnieć

Cooo? Przy tym wątku powinna być możliwość dodania oceny: 5 pod warunkiem, że historia nie skończy się w kulminacyjnym punkcie

[flabellum]

Napisane przez Undercia

były 2 części? były limit na dziś wyczerpany o!

to ja coś przegapiłam...gdzie ta druga część?

[Undercia]

Napisane przez flabellum

to ja coś przegapiłam...gdzie ta druga część?

oops rzeczywiście, tylko jedna dziś była

Napisane przez srebrnykot

Cooo? Przy tym wątku powinna być możliwość dodania oceny: 5 pod warunkiem, że historia nie skończy się w kulminacyjnym punkcie

to nie był punkt kulminacyjny przecież tak, pomogłam mu, jejku wielkie halo

[emis_89]

Napisane przez Undercia

oops rzeczywiście, tylko jedna dziś była

Oszukaniec!!!

[Undercia]

dobra, cicho, piszę

[emis_89]

<jupi>

[Undercia]

Tylko błagam, już nie mówcie, że w złym momencie skończyłam



Było mi jakoś dziwnie ciężko. I nie mam tu na myśli koszmarnego bólu głowy i kaca giganta. To da się przeżyć. Przysięgam na wszystko, łącznie z własnym życiem, że nigdy, przenigdy, naprawdę nigdy nie będę już pić whisky. Przecież to szatan, nie alkohol! Niech mnie piorun trzaśnie i piekło pochłonie, jeśli zechcę ponownie wlać to coś do ust!!!! Spojrzałam w kierunku mojej talii. Ręka. Nie moja w każdym razie. Od razu w głowie zapaliła mi się czerwona lampka. Chwilę walczyłam ze sobą, zastanawiając się, czy naprawdę chcę wiedzieć do kogo należy. Ciekawość jednak wygrała, a moje obawy... Cóż, potwierdziły się. Niestety. A mama tyle razy mówiła: jak nie umiesz pić to trzymaj się z daleka od alkoholu!!!!!!!!! Eh, mamusiu, czemu nigdy cię nie słucham!?
- Qu'est-ce qui s'est passé? – wymamrotał, kiedy zerwałam się z łóżka jak oparzona. No tak, tylko tego mi brakowało, żeby się obudził.
- Śpij, jeszcze wcześnie. – odparłam kierując się do łazienki. Oczywiście nie było to proste. Po wczorajszej imprezie pokój nie przypominał pokoju, a raczej wielkie składowisko śmieci, które walały się niemal wszędzie. Przebrnięcie przez nie było straszne. Omal nie zabiłam się o śpiącego na polówce Patricka i puste butelki po whisky, robiąc niezły hałas. Przerażona spojrzałam na Patricka. Ten na szczęście spał w najlepsze. Uff, to dobrze. Obudzenie go byłoby już w ogóle tragedią narodową.
Dopiero, gdy drzwi łazienki się za mną zamknęły poczułam się bezpieczniej. Ale i tak miałam ochotę wyć do księżyca. Usiadłam na podłodze i zakryłam twarz. Rany julek, co ja najlepszego narobiłam. Ze wszystkich moich wpadek podczas tych wakacji to było chyba najgorsze. I na dodatek zupełnie nic nie pamiętam!!!!!!! Film urwał mi się gdzieś koło piątej butelki whisky, pamiętam, jak zmusiłam Davida do wykonania zadania, później jedna wielka czarna dziura! Ale mam za swoje, kusiłam los i kusiłam i się doigrałam! Bo taka odważna po alkoholu jestem, kto by pomyślał! A teraz? Jak ja spojrzę im wszystkim w oczy. Nie wiem, może da radę przebukować bilet i uciec stąd szybciej? Zapomnieć o tym co się stało?
- Undi, wszystko w porządku?
- Taaa, tylko rzygam. – odparłam. Była to chyba najlepsza wymówka, pozwalająca spędzić resztę dnia w łazience. I ustalić jakiś plan. Kogo by tu poprosić o pomoc w ucieczce? Gdybym wzięła ze sobą komórkę mogłabym zadzwonić chociaż do Scully. Ona z pewnością by coś wymyśliła mądrego. Chyba. W obecnej sytuacji bardziej prawdopodobny wydawał mi się wykład z jej ust na temat tego, co grzecznej Undi przystoi, a co nie. To, co się zdarzyło, z pewnością należało do tej drugiej kategorii. Zwłaszcza, że to przecież tylko mój kumpel!
- Mogę wejść? – usłyszałam.
O w mordę, jeszcze tego mi tylko brakowało! Nie byłam totalnie gotowa na jakąkolwiek rozmowę z nim. Szczerze to liczyłam, że uda mi się uciec z Paryża bez konieczności konfrontacji twarzą w twarz. No bo co mam mu powiedzieć? Jak spojrzeć w oczy? A może mam się zachowywać tak, jakby nic się nie stało? Przecież się stało! Na dodatek własnoręcznie go rozebrałam! Argument „byłam pijana, a ty to wykorzystałeś” jest w takiej sytuacji delikatnie mówiąc żałosny…
- Idź sobie, daj mi spokój. – tylko na tyle było mnie stać. Nie posłuchał. Oczywiście, byłabym naiwna wierząc, że to zrobi. Jest uparciuchem, który nigdy nie odpuszcza. Bez dalszych negocjacji po prostu otworzył sobie drzwi i usiadł naprzeciwko mnie. Czułam, że się we mnie wpatruje, jednak nie byłam w stanie podnieść wzroku z podłogi. Najwyraźniej go to zirytowało, bo podszedł i podniósł mi głowę tak, bym musiała spojrzeć mu w oczy.
- A wczoraj tak ładnie patrzyłaś mi prosto w oczy. – roześmiał się. – Gdzie się zgubiła tamta odważna Undi, co?
- Pożarli ją kosmici. – odburknęłam. Dlaczego życie jest takie nie fair? Też mógłby nic nie pamiętać, nie byłoby mi aż tak głupio. Dlaczego musiał mieć mocniejszą głowę ode mnie? Nie dość, że wszystko pamięta, to jeszcze tak chamsko wypomina! To tylko kwestia czasu zanim dowiedzą się o tym wszyscy. O ile już nie wiedzą. Naprawdę muszę stąd uciec.
- Nie złość się, wiem, że obiecałem trzymać łapy przy sobie, ale naprawdę, nie jestem w stanie kontrolować się gdy śpię. – powiedział. W tym momencie wszystko stało się jasne. Jak przez mgłę przypomniałam sobie wydarzenia minionej nocy. Patrick po moim telefonie wrócił na tyle pijany, że od razu rzucił się na łóżko polowe i jakby nigdy nic zasnął, chrapiąc jak szalony, a mnie było na tyle żal Davida, że ostatecznie pozwoliłam spać mu ze mną, oczywiście pięćset razy wspominając, że ma trzymać łapy przy sobie, a najlepiej to w ogóle trzymać się jak najdalej ode mnie. Rany, naprawdę jestem walnięta. Jak mogłam pomyśleć, że…? Zaczęłam się histerycznie śmiać. David spojrzał na mnie zdziwiony. Eh, gdyby tylko wiedział… A co tam, powiem mu, będzie wesoło! Kiedy skończyłam moją opowieść też zaczął się śmiać.
- No ładną masz o mnie opinię. – wydusił z siebie w końcu. – Nie skrzywdziłbym cię w ten sposób, jasne?
Pokiwałam głową. Tak, to było głupie. Ale podejrzewam, że gdyby sam miał „czarną dziurę” w głowie pewnie pomyślałby identycznie jak ja. A ja wtedy byłabym wredna i go wkręcała. Uff, w sumie może dobrze, że nie wiedział wcześniej co sobie myślałam, bo jeszcze by mi niezłe bajeczki wmówił.
- Chociaż jeśli chcesz, to wiesz, nie ma problemu, ale na trzeźwo. – uśmiechnął się szelmowsko.
- Przyjaciele z benefitami? – zapytałam. – To nie dla mnie raczej, ale w razie czego będę wiedziała do kogo się zgłosić.
Znowu zaczęliśmy się śmiać. Do tego stopnia, że obudziliśmy Patricka, który wszedł do łazienki i widząc nas zwijających się ze śmiechu na podłodze tylko spojrzał z politowaniem i popukał się w czoło. Eh, on i tak nie zrozumie.

[Kasza Manna]

Taaaa, że niby tak grzecznie było? warunkowo wierzymy

[Undercia]

Napisane przez Kasza Manna

Taaaa, że niby tak grzecznie było? warunkowo wierzymy

no masz, najpierw czepiają się słowa "kumpel", a teraz mi nie wierzą

zbieram zabawki i sobie idę o!

[Kasza Manna]

O!

[flabellum]

Napisane przez Undercia

Tylko błagam, już nie mówcie, że w złym momencie skończyłam

dziękujemy! ładnie, podoba nam się, już nie marudzimy, czekamy grzecznie na dzisiejsze części

[milena22x]

A już myślałam, że coś więcej było oj jak ja jestem ciekawa co było dalej, wciągnęłam się i nie wiem, co zrobię jak już historia się skończy przewidujesz może następny tom?